- Tytuł:
-
Ajdukiewicz, Husserl i Tarski – w sprawie semantycznej teorii poznania
Ajdukiewicz, Husserl and Tarski-Concerning the Semantic Theory of Knowledge - Autorzy:
- Olech, Adam
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/561366.pdf
- Data publikacji:
- 2019
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Semiotyczne
- Tematy:
-
Kazimierz Ajdukiewicz
Edmund Husserl
Alfred Tarski
Anna Jedynak
Jan Woleński
semantyczna teoria poznania
semantyczna teoria prawdy
intensjonalna i ekstensjonalna interpretacja języka
intencjonalna teoria wyrażeń
poznanie określone co do treści
związek języka i myślenia - Opis:
-
The aim of this paper is to show the importance of intentional theory of language of Edmund Husserl for Ajdukiewicz’s theory of language, and hence for his semantic theory of knowledge. As far as Tarski’s semantic achievements from the ‘30s, they provided to Ajdukiewicz the legitimisation for the transition from his reflection about the linguistic world-picture, i.e. the world of linguistic intensions, into the reflection about the world, i.e. the world of lingustic extensions. But in spite of that, the purely-philosophical climate of Ajdukiewicz’s semantic theory of knowledge is from the spirit of Husserl.
Niniejszy artykuł ma polemiczny charakter. Polemizuje on z głosami tych filozofów, którzy w semantycznej teorii poznania Kazimierza Ajdukiewicza widzą znaczący i nadto wyłączny wpływ semantycznego dorobku Alfreda Tarskiego. Słuchając głosów tych filozofów można odnieść wrażenie, że przeoczyli oni fakt, iż termin „semantyka” znaczył co innego w wypadku Ajdukiewicza, prezentującego semantyczną teorię poznania, a co innego w wypadku Tarskiego, prezentującego semantyczną teorię prawdy. Z tą różnicą, dotyczącą znaczeń terminu „semantyka”, wiąże się inna, fundamentalna w wypadku obu tych logików różnica, a mianowicie ich odmienne podejście do języka, co zdaje się umykać uwadze tym piszącym o semantycznej teorii poznania, z którymi zamierzam polemizować. Podejście Ajdukiewicza było intensjonalne, natomiast podejście Tarskiego – ekstensjonalne, co mówiąc mam na myśli to, że dla pierwszego z nich podstawową była intensjonalna interpretacja języka, a dla drugiego – interpretacja ekstensjonalna. Filozofowie, z którymi polemizuję, przeoczają jeszcze jeden fakt, a mianowicie trudny do przecenienia wpływ, jaki na powstanie semantycznej teorii poznania miała intencjonalna teoria języka Edmunda Husserla. Niniejszy artykuł stara się przywrócić właściwą miarę Tarskiemu w tytułowej sprawie oraz oddać sprawiedliwość Husserlowi, bez filozofii którego semantycznej teorii poznania, jako metaepistemologicznego projektu, by nie było. A przecież to ów projekt legitymizował jego realizacje i dopiero w nich były wykorzystywane niektóre osiągnięcia semantyki Tarskiego. - Źródło:
-
Studia Semiotyczne; 2019, 33, 2
0137-6608 - Pojawia się w:
- Studia Semiotyczne
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł