Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "inhibition" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Zastosowanie metod PCR i FISH w szybkiej diagnostyce bakteryjnych zakażeń krwi
Use of PCR and FISH methods for rapid identifi cation of bacterial bloodstream infections
Autorzy:
Gosiewski, Tomasz
Pietrzyk, Agata
Brzychczy-Włoch, Monika
Heczko, Piotr B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038423.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
diagnostyka sepsy
hodowla krwi
pcr
inhibicja pcr
fish
diagnostics of sepsis
blood culture
pcr inhibition
Opis:
INTRODUCTION The aim of this study was to evaluate the possibility of applying PCR and FISH methods in rapid diagnostics of bacterial bloodstream infections. MATERIAL AND METHODS 56 samples: 28 venous blood samples and 28 samples of culture media from BACTEC machine after incubation cycle were tested. All blood samples originated from patients with clinical symptoms of sepsis who were diagnosed in the Laboratory of Microbiological Diagnostics at the Chair of Microbiology Medical College Jagiellonian University in Krakow. The blood samples were tested to presence of bacteria in parallel, using PCR, FISH and culture monitored BACTEC system. Additionally, each bottle with medium was analyzed by FISH method. DNA was extracted with QIAamp DNA Blood Mini (Qiagen). To remove PCR inhibitors the step of samples purifi cation with ammonium chloride was added. For PCR reaction a pair of 16SrRNA(+) and 16SrRNA(-) starters which enables detection of all bacteria species was applied. In FISH method a probe specifi c to all bacteria species EUB338 and probes specifi c to Enterobacteriaceae (ENT183) and Staphylococcus genus (STA) were used. RESULTS Percentage of positive venous blood samples for PCR, FISH and BACTEC was: 71.4%, 28.6% and 10.7%, respectively. The diff erences between results obtained by PCR and FISH methods and by PCR and BACTEC were statistically signifi cant. In case of culture media samples analysis a percentage of positive results for FISH was 58.3%, while for culture method 33.3%. This diff erence was not statistically signifi cant. The time needed to receive a results of samples examination using PCR and FISH methods was about 4–5 hours. DNA amplifi cation was obtainable only for these blood samples which were in addition initially purifi ed, and special cellular sediment washing procedure was used. For unpurifi ed samples inhibition eff ect was noted. Conclusions Results obtained by us indicated that PCR and FISH methods: allow to detect bacteria in whole blood samples, are much more sensitive than culture method, shorten waiting time for results to few hours and that the use of additional procedure of blood samples purifi cation is needed to receive a positive result of amplification.
WSTĘP Celem pracy była ocena możliwości zastosowania metod PCR i FISH w szybkiej diagnostyce bakteryjnych zakażeń krwi. MATERIAŁ I METODY Analizie poddano 56 próbek: 28 próbek krwi żylnej i 28 próbek podłoży hodowlanych. Wszystkie próbki krwi pochodziły od pacjentów z klinicznymi objawami sepsy, diagnozowanych w Pracowni Diagnostyki Mikrobiologicznej Katedry Mikrobiologii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pobrane próbki krwi badano na obecność bakterii, równolegle w systemie hodowli monitorowanej BACTEC oraz za pomocą metod PCR (polymerase chain reaction) i FISH (fl uorescent in situ hydridization). Dodatkowo, każdą butelkę z podłożem poddawano analizie za pomocą metody FISH. Izolację DNA prowadzono przy użyciu zestawu QIAamp DNA Blood Mini. W celu usunięcia inhibitorów PCR wprowadzono etap oczyszczania próbek chlorkiem amonu. Do reakcji PCR wykorzystano parę starterów 16SrRNA(+) i 16SrRNA(-) umożliwiającą wykrycie wszystkich gatunków bakterii. W metodzie FISH wykorzystano sondę EUB338 swoistą dla wszystkich gatunków bakterii oraz sondy swoiste dla Enterobacteriaceae (ENT183) i rodzaju Staphylococcus (STA). WYNIKI Odsetek wyników dodatnich dla próbek krwi żylnej wynosił: 71,4%, 28,6% i 10,7% odpowiednio dla PCR, FISH i BACTEC. Różnice między wynikami uzyskanymi za pomocą metod PCR i FISH oraz PCR i BACTEC były statystycznie istotne. W przypadku analizy próbek podłóż hodowlanych, odsetek wyników dodatnich dla metody FISH wynosił 58,3%, natomiast dla metody hodowlanej 33,3%. Różnica ta nie była statystycznie istotna. Czas potrzebny do uzyskania wyników badań prowadzonych za pomocą metod PCR i FISH wynosił około 4–5 godzin. Amplifikacja DNA była możliwa jedynie dla próbek krwi poddanych dodatkowo wstępnej procedurze oczyszczania i przepłukiwania osadu komórkowego. W pozostałych przypadkach obserwowano efekt inhibicji. WNIOSKI Uzyskane wyniki wykazały, że metody PCR i FISH pozwalają na wykrycie obecności bakterii w próbkach pełnej krwi, są bardziej czułe od metody hodowlanej, skracają czas oczekiwania na wynik do kilku godzin, zaś reakcja amplifi kacji wymaga zastosowania dodatkowej procedury oczyszczania próbek krwi.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2011, 65, 5-6; 14-22
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ tetrafluoroboranu amonu i heksafluorofosforanu amonu na wybrane gatunki chwastów : inhibicja wzrostu i zmiany zawartości barwników asymilacyjnych w roślinach
The influence of ammonium tetrafluoroborate and ammonium hexafluorophosphate on selected weed species : inhibition of growth and change the content of photosynthetic pigments in plants
Autorzy:
Pawłowska, B.
Biczak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/410361.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
fitotoksyczność
właściwości chwastobójcze
żółtlica drobnokwiatowa
szczaw zwyczajny
komosa biała
sucha masa
chlorofil
inhibicja wzrostu roślin i korzeni
phytotoxicity
herbicidal properties
gallant soldier
common sorrel
white goosefoot
dry weight
chlorophyll
inhibition of plant growth and roots
Opis:
Nieorganiczne związki amonowe to grupa substancji chemicznych znanych od bardzo dawna i wykorzystywanych w wielu gałęziach przemysłu oraz w życiu codziennym. Przedstawicielami tej właśnie grupy związków chemicznych są tetrafluoroboran amonu i heksafluorofosforan amonu. Ze względu na to, że substancje te są rozpuszczalne w wodzie, to jakiekolwiek przedostanie się ich do środowiska przyrodniczego może spowodować ich szybkie rozprzestrzenienie się i skażenie dużych terenów. Roślinami szeroko rozpowszechnionymi w przyrodzie i mającymi duży kontakt z różnymi zanieczyszczeniami są chwasty. W prezentowanej pracy zbadano wpływ tetrafluoroboranu amonu i heksafluorofosforanu amonu, zastosowanych w formie oprysku, na wzrost i rozwój trzech popularnych w Polsce gatunków chwastów: żółtlicy drobnokwiatowej, szczawiu zwyczajnego i komosy białej (lebiody). Po zastosowaniu badanych związków stwierdzono, że substancją wykazującą większą fitotoksyczność był heksafluorofosforan amonu, a rośliną najbardziej wrażliwą okazał się być szczaw zwyczajny. Siła wpływu badanych związków była uzależniona w dużym stopniu od zastosowanego stężenia związku. Obserwacje dokonane na podstawie wyglądu roślin znalazły swoje potwierdzenie w inhibicji długości części nadziemnych roślin i ich korzeni oraz zmianach zawartości suchej masy i barwników fotosyntetycznych.
Inorganic ammonium compounds are a group of compounds known for a long time and is used in many industries and in everyday life. Representatives of this group of compounds are ammonium tetrafluoroborate and ammonium hexafluorophosphate. Due to the fact that these compounds are soluble in water, any entering into the environment can cause them to spread rapidly and contaminate large areas. Plants widely distributed in nature and having high contact with the various impurities are weeds. In the present study we investigated the effect of ammonium tetrafluoroborate and ammonium hexafluorophosphate, used in the form of a spray on the growth and development of the three popular in Poland weed species: gallant soldier, common sorrel and white goosefoot (pigweed). Application of the test compounds showed that the substance having the highest phytotoxicity was ammonium hexafluorophosphate, and the plant was most sensitive to be common sorrel. The strength of the effect of test compounds was also dependent to a large extent upon the concentration of the compound. Observations made on the basis of the appearance of the products were confirmed to inhibit the length of the aerial parts of the plants and of their roots, and changes the content of dry matter and photosynthetic pigments.
Źródło:
Chemistry, Environment, Biotechnology; 2016, 19; 19-27
2083-7097
Pojawia się w:
Chemistry, Environment, Biotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ preparatu bakteryjno-mineralno-witaminowego w procesie kiszenia runi łąkowej na hamowanie rozwoju pleśni toksynotwórczych
Effect of the bacterial, mineral and vitamin preparation on the inhibition of toxigenic mildews development in the process of silaging of meadow cover
Autorzy:
Zielińska, K. J.
Grzybowski, R. A.
Stecka, K.M.
Suterska, A. M.
Miecznikowski, A. H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/337693.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
ruń łąkowa
kiszenie
pleśń toksynotwórcza
preparat bakteryjno-mineralno-witaminowy
meadow cover
silaging
toxigenic mildews
vitamin preparation
mineral preparation
bacterial preparation
Opis:
W warunkach produkcyjnych w gospodarstwach ekologicznych, badano wpływ bakteryjnej kultury starterowej uzupełnionej mieszanką mineralno-witaminową na stymulowanie procesu fermentacji mlekowej i hamowanie rozwoju pleśni w tym toksynotwórczych w czasie kiszenia runi łąkowej. W skład kultury starterowej preparatu bakteryjnego, wchodzą, wyselekcjonowane szczepy z gatunków: Lactobacillus plantarum, Lactobacillus buchneri i Lactobacillus brevis, w skład mieszanki mineralno-witaminowej wchodzą związki wapnia, fosforu, manganu, magnezu i cynku oraz beta-karoten (dopuszczone do stosowania w produkcji ekologicznej). Kiszonki doświadczalne z runi łąkowej wykonane z dodatkiem preparatu bakteryjno-mineralno-witaminowego, charakteryzowały się wyższą jakością, wartością pokarmową, wydłużoną stabilnością tlenową (do 11 dni) oraz o dwa rzędy wielkości niższą liczbą j.t.k pleśni w 1 g kiszonki w stosunku do kiszonek wykonanych bez dodatku tego preparatu. Kiszonki kontrolne porażone były ogniskami pleśni, które po wyizolowaniu i oczyszczeniu oznaczono, na podstawie ich cech morfologicznych, jako toksynotwórczy gatunek Aspergillus flavus. Na podstawie wyników, przeprowadzonych w warunkach laboratoryjnych, doświadczeń modelowych stwierdzono, że wyizolowane pleśnie Aspergillus flavus wytwarzają aflatoksynę B1 i sumę aflatoksyn.
In the production conditions, in ecologic farms, the effect of the bacterial starter culture supplemented with the mineral and vitamin mix on the stimulation of development of lactic fermentation process and on inhibition of moulds development, including toxigenic ones, during the silaging of meadow grass, had been tested. The starter culture of the bacterial preparation comprised selected strains of the species as follows: Lactobacillus plantarum, Lactobacillus buchneri and Lactobacillus brevis; the mineral and vitamin additive comprised calcium, phosphorus, manganese, magnesium and zinc compounds and beta-carotene (allowed for application in ecologic production). Silages from meadow grass produced with the addition of the bacterial, mineral and vitamin preparation were characterised with higher quality, nutritive value, extended oxygen stability (up to 11 days) and the number of mildew units j.t.k. in 1 g of silage lower by two grades as compared to the silages produced without this preparation. The control (reference) silages were contaminated with moulds focuses which, after isolating and cleaning, were identified - according to their morphologic properties - as a toxigenic species Aspergillus flavus. On the basis of the model experiments in laboratory conditions it was stated that the isolated moulds Aspergillus flavus produced aflatoxin B1 and total aflatoxins.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2007, 52, 4; 114-118
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ molibdenianu (VI) sodu na korozję stali węglowej
Influence of sodium molybdate (VI) on the corrosion of S235 carbon steel
Autorzy:
Trela, J.
Chat, M.
Scendo, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/142606.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
Tematy:
molibdenian(VI) sodu
stal węglowa
wydajność inhibitowania
adsorpcja
sodium molybdate(VI)
carbon steel
inhibition efficiency
adsorption
Opis:
Zbadano wpływ stężenia molibdenianu (VI) sodu na korozję elektrochemiczną stali węglowej S235 w kwaśnych roztworach zawierających jony chlorków i azotanowe (V). Na podstawie przeprowadzonych badań wyznaczono parametry: szybkość oraz wydajność inhibitowania reakcji korozji stali. Stwierdzono, że szybkość korozji stali, S235 w roztworze zawierającym 100 mM molibdenianu (VI) sodu jest ok. 18 razy mniejsza niż w roztworze elektrolitu podstawowego. Wydajność inhibitowania reakcji korozji jest wysoka i wynosi 95%. Zatem badany związek jest skutecznym inhibitorem korozji stali węglowej S235.
The influence of the concentration of sodium molybdate (VI) on the corrosion of S235 carbon steel in solutions contained chloride and nitrate (V) ions were studied. Corrosion parameters, inhibition efficiency and corrosion rate were calculated. The efficiency inhibition of corrosion was about 95%. It was found that the corrosion rate of S235 steel, in a solution containing 100 mM sodium molybdate (VI) was about 18 times less than in the solution without inhibitor. Therefore, the examinated compound was an effective inhibitor of the corrosion of S235 carbon steel.
Źródło:
Chemik; 2015, 69, 9; 592-599
0009-2886
Pojawia się w:
Chemik
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw ekstraktow kopru, podbialu, rozmarynu, skrzypu, szalwii i tymianku na hamowanie utleniania lipidow wyekstrahowanych z tkanki miesniowej kurczat i indykow
The influence of extracts of fennel, coltsfoot, rosemary, horsetail, sage and thyme on oxidation inhibition of lipids extracted from breast tissue of chickens and turkeys
Autorzy:
Szczepanik, G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827322.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
mieso indycze
przechowywanie
kurczeta
zywnosc
utlenianie tluszczow
podbial
tymianek
mrozenie
mieso drobiowe
ekstrakty roslinne
koper
skrzyp
szalwia
lipidy
rozmaryn
aktywnosc przeciwutleniajaca
hamowanie
Opis:
Celem badań było określenie aktywności przeciwutleniającej ekstraktów z kopru, podbiału, rozmarynu, skrzypu, szałwii i tymianku dodawanych do lipidów wyekstrahowanych ze świeżej i przechowywanej w warunkach zamrażalniczych tkanki mięśni piersiowych kurcząt i indyków. Okres zamrażalniczego przechowywania tkanki wynosił 6 miesięcy, a temperatura -25ºC. Aktywność przeciwutleniajacą ekstraktów roślinnych w stosunku do lipidów określano na podstawie zmian kolorymetrycznych prób w czasie ogrzewania od 10 do 60 min w temp. 50°C. Stwierdzono, że najlepsze właściwości ochronne wobec lipidów wyekstrahowanych ze świeżej tkanki mięśni piersiowych kurcząt wykazały ekstrakty kopru i podbiału, a w przypadku lipidów pochodzących z mięśni indyków były to ekstrakty z: podbiału, rozmarynu i skrzypu. Aktywność przeciwutleniająca analizowanych ekstraktów roślinnych dodawanych do lipidów pozyskanych z tkanki mięśni piersiowych kurcząt i indyków po jej zamrażalniczym przechowywaniu uległa osłabieniu. W tym przypadku właściwości przeciwutleniające w stosunku do lipidów wyekstrahowanych z tkanki mięśniowej indyków zachowały tylko ekstrakty kopru, rozmarynu i tymianku, a kurcząt - żaden z analizowanych ekstraktów. Uzyskane wyniki dowodzą, że przeciwutleniacze zastosowane do ochrony lipidów pozyskanych z mięśni piersiowych drobiu, po wcześniejszym zamrażalniczym przechowywaniu tkanki, cechują się obniżoną aktywnością przeciwutleniającą.
The aim of this study was to determine antioxidant activity of extracts of fennel, coltsfoot, rosemary, horsetail, sage and thyme added to lipids extracted from fresh and frozen chicken and turkey breast muscle. The muscles were stored at –25ºC for 6 months. Antioxidant activity of plant extracts in relation to lipids was determined on the basis of colorimetric changes of samples during heating from 10 to 60 minutes in 50ºC. It was stated that among analyzed plant extracts the best antioxidant protective properties for lipids extracted from fresh breast muscle had extracts of fennel and coltsfoot for chicken and coltsfoot, rosemary and horsetail for turkey. Antioxidant activity of analyzed plant extracts added to lipids obtained from chicken and turkey breast muscle tissue after their frozen storage was decreased. Antioxidant properties with relation to lipids extracted from turkey muscle were preserved only by extracts of fennel, rosemary and thyme, and extracted from chicken muscle – by none of them. Obtained results show that used antioxidants for lipids obtained from frozen storied poultry breast muscle are characterized by decrease of their antioxidant activity.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 4; 89-98
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ cieczy przemywających na jakość zacementowania rur po użyciu płuczek wiertniczych o różnych mechanizmach inhibitowania hydratacji
Influence of washer fluids on the quality of casing cementation after using drilling muds with various mechanisms of hydration inhibition
Autorzy:
Jasiński, Bartłomiej
Uliasz, Małgorzata
Zima, Grzegorz
Błaż, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343952.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
płuczka wiertnicza
ciecz przemywająca
cementowanie
osad filtracyjny
drilling mud
wash fluid
cementing
filter cake
Opis:
Jednym z najważniejszych wymogów stawianych przed zabiegiem cementowania kolumn rur okładzinowych jest to, aby stwardniały zaczyn cementowy tworzył maksymalnie szczelne i trwałe połączenie między rurami a skałą. Mimo dużego postępu w technice cementowania, jak i coraz bardziej nowoczesnych składów stosowanych zaczynów cementowych ciągle zdarzają się nieudane zabiegi, szczególnie w utworach ilastych i zailonych. W trakcie przewiercania tego typu skał niekontrolowana hydratacja wywołana fizykochemicznym oddziaływaniem filtratu z nieodpowiednio zastosowanej płuczki wiertniczej może powodować naruszenie stateczności ściany otworu przez zachodzenie zjawiska dyspersji lub pęcznienia, dlatego stosuje się płuczki wiertnicze zawierające w składzie związki chemiczne mające za zadanie maksymalne ograniczenie niekorzystnego zjawiska pęcznienia minerałów ilastych. Utworzony na ścianie otworu osad korzystnie wpływa na proces wiercenia, jednak może być przyczyną gorszej przyczepności kamienia cementowego po zabiegu cementowania rur okładzinowych. Artykuł przedstawia wyniki badań laboratoryjnych nad sformułowaniem składu cieczy przemywających pozwalających uzyskać wysoką jakość zacementowania kolumn rur okładzinowych po stosowaniu przy wierceniu płuczek wiertniczych zawierających różne inhibitory hydratacji skał ilastych: lateks, glikol, poliaminę. Do oceny skuteczności działania poszczególnych cieczy przemywających wykorzystano nowatorską metodykę badawczą polegającą na zastosowaniu cylindrycznych rdzeni skalnych. Na rdzeniach tych wytwarzano osad płuczkowy w warunkach otworopodobnych, używając aparatu Grace M2200 oraz specjalnie przystosowanej do tego komory HPHT. Następnie próbki poddawano przemywaniu za pomocą cieczy zawierających różne środki powierzchniowo czynne, a na końcu cementowano. Zacementowane próbki rdzeni skalnych były sezonowane w temperaturze 20°C oraz 50°C przez okres dwóch i siedmiu dni, po czym mierzono siłę potrzebną do zerwania przyczepności na kontakcie stwardniałego zaczynu cementowego ze skałą. Analiza uzyskanych wyników pozwoliła wytypować środki, których użycie zapewnia najwyższą efektywność w usuwaniu osadu wytworzonego przez płuczkę wiertniczą.
One of the main criteria to be met prior to the cementing the casing pipe column is that the hardened cement slurry should form the most tight and durable connection between the pipes and the rock. Despite the great progress in both the cementing technique and the increasingly modern compositions of the cement slurries used, unsuccessful treatments still occur, especially in clay and silt formations. When drilling through this type of rock, uncontrolled hydration caused by the physicochemical influence of the filtrate from improperly applied drilling mud may disturb the stability of the borehole wall through dispersion or swelling phenomena. This is why drilling fluids containing chemical compounds are used to minimize the unfavorable phenomenon of mineral swelling. The sediment formed on the wall of the hole has a positive effect on the drilling process, but it may lead to deteriorated adhesion of the cement stone after cementing of the casing pipes. The article presents the results of laboratory studies on the formulation of washer fluids to achieve high-quality cementation of casing columns after the use of drilling muds containing various hydration inhibitors of clay rocks: latex, glycol, polyamine. An innovative research methodology based on the use of cylindrical rock cores was used to assess the effectiveness of washer fluids. On these cores, a filter cake was produced in borehole-like conditions, using the Grace M2200 apparatus and a specially adapted HPHT chamber. The samples were then washed with liquids containing various surfactants and finally cemented. The cemented rock core samples were seasoned at 20°C and 50°C for two and seven days, and then the force needed to break the adhesion on the contact of the hardened cement slurry with the rock was measured. The analysis of the obtained results made it possible to select the agents the use of which ensures the highest efficiency in removing the sediment produced by the drilling mud.
Źródło:
Nafta-Gaz; 2023, 79, 3; 171-183
0867-8871
Pojawia się w:
Nafta-Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ aktywacji i hamowania układu fibrynolitycznego osocza krwi na aktywność fagocytarną granulocytów człowieka
Vlijanie aktivacii i tormozhenija fibrinoliticheskojj sistemy plazmy krovi na fagocitarnuju aktivnost granulocitov cheloveka
Effect of activation and inhibition of the plasma fibrin system on phagoytic activity of human granulocytes
Autorzy:
Słojewska-Zaręba, E.
Wołosiewicz, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2187829.pdf
Data publikacji:
1986
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
Źródło:
Diagnostyka Laboratoryjna; 1986, 22, 2-3; 78-80
0867-4043
Pojawia się w:
Diagnostyka Laboratoryjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Toksyczność czwartorzędowych soli amoniowych z anionem jodkowym: inhibicja wzrostu i zmiany zawartości barwników asymilacyjnych w roślinach
Toxicity of quaternary ammonium salts with iodide anion: growth inhibition and changes in pigments assimilation in plants
Autorzy:
Pawłowska, B.
Biczak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297577.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
właściwości chwastobójcze
żółtlica drobnokwiatowa
szczaw zwyczajny
komosa biała
sucha masa
chlorofil
inhibicja wzrostu części nadziemnych roślin
inhibicja wzrostu części nadziemnych korzeni
herbicidal properties
gallant soldier
common sorrel
white goosefoot
dry mass
chlorophyll
growth inhibition of roots
growth inhibition of above-ground plant parts
Opis:
Od XX wieku obserwowane jest zjawisko uodparniania się niektórych gatunków chwastów na znane ludziom herbicydy. Dlatego niezmiernie ważne jest poszukiwanie nowych związków, które będą wykazywały selektywne lub totalne właściwości chwastobójcze. Do bardzo ciekawej grupy związków, które mogą posiadać takie właściwości, należą czwartorzędowe sole amoniowe, w tym ciecze jonowe, do których należą jodki tetrametyloamoniowy oraz tetrabutyloamoniowy. W prezentowanej pracy przedstawiono wpływ jodku tetrametyloamoniowego [TMA][I] oraz jodku tetrabutyloamoniowego [TBA][I], zastosowanych w eksperymencie wazonowym w formie doglebowej i dolistnej, na wzrost i rozwój popularnych w Polsce chwastów: żółtlicy drobnokwiatowej (Galinsoga parviflora Cav.), komosy białej - lebiody (Chenopodium album L.) i szczawiu zwyczajnego (Rumex acetosa L.). Zastosowanie badanych związków doglebowo spowodowało, że jedynie nasiona komosy białej w wazonach z dodatkiem [TMA][I] wykiełkowały, lecz wzrost roślin został zahamowany. Nasiona pozostałych chwastów wysiane do gleby z dodatkiem badanych związków w ogóle nie wykiełkowały. Fitotoksyczność jodków amoniowych zastosowanych w postaci oprysku uzależniona była od zastosowanego stężenia cieczy jonowej oraz od gatunku rośliny. Miało to swoje odzwierciedlenie w inhibicji wzrostu części nadziemnych roślin i korzeni, zmianach zawartości suchej masy i barwników fotosyntetycznych.
Since the nineteenth century it was witnessed the phenomenon of immunization of some weed species to herbicides known to man. Therefore it is extremely important to search for new compounds which exhibit a selective or total herbicidal properties. The very interesting group of compounds which may possess such properties include quaternary ammonium salts, including ionic liquids, which may include iodides, tetramethylammonium and tetrabutylammonium. The paper presents the impact of tetramethylammonium iodide [TMA][I] and tetrabutylammonium iodide [TBA][I] used in the pot experiment in the form of soil and foliar additions, on growth and development of weeds popular in Poland: gallant soldier (Galinsoga parviflora Cav.), white goosefoot (Chenopodium album L.) and common sorrel (Rumex acetosa L.). The compounds have been applied to the soil in concentration of 1000 mg/kg of dry weight of soil, and spray solutions were used at concentrations of 0.5, 1 and 2%. Application of tested compounds to the soil resulted in that only seeds of white goosefoot in pots containing [TMA][I] germinated and the plant has grown, but there was a clear inhibitory effect of this compound. Seeds of other weeds sown on soil with the addition of test compounds did not germinate. Phytotoxicity of ammonium iodide used as a spray depended upon the concentration of the ionic liquid and the genetic traits of species and varieties of plants used in the experiment, which was reflected in the inhibition of the length of the plants and their roots, and the dry matter content. It marked also considered as the main biomarker of stress in plants the level of chlorophylls and carotenoids. In case of application both ammonium iodide showed a decrease in chlorophyll a, chlorophyll b, total chlorophyll and carotenoids, which was positively correlated with increasing concentration of compound. A stronger herbicidal effect was shown by tetrabutylammonium iodide. White goosefoot was found to be the most sensitive to the action of [TMA][I] and [TBA][I] and gallant soldier turned out to be practically resistant to these compounds.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2016, 19, 1; 51-65
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tiuram – pyły
Thiram
Autorzy:
Struciński, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/138324.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
tiuram
disulfid tetrametylotiuramu
narażenie zawodowe
alergia skóry
inhibicja dehydrogenazy aldehydowej
najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS)
thiram
tetramethylthiuram disulfide
occupational exposure
allergic contact dermatitis
aldehyde dehydrogenase inhibition
maximum allowable concentration (occupational exposure limit)
Opis:
Tiuram (disulfid tetrametylotiuramu) jest związkiem chemicznym należącym do grupy ditiokarbaminianów występującym w postaci bezbarwnego lub żółtawego proszku. Jest stosowany przede wszystkim w przemyśle chemicznym jako tzw. przyspieszacz wukanizacji przy produkcji gumy oraz w rolnictwie jako składnik preparatów grzybobójczych (fungicydów). Ma on również wiele innych zastosowań, m.in. jako: składnik antyseptycz-nych mydeł i aerozoli, środek przeciwświerzbowy, dodatek do farb i lakierów oraz aktywator w produkcji tworzyw sztucznych czy chemosterylant w opatrunkach i plastikowych urządzeniach medycznych. Z dostępnych danych wynika, że tiuram nie jest produkowany w Polsce, niemniej jednak jest on wykorzystywany w krajowym przemyśle chemicznym (głównie gumowym) oraz jako składnik formułowanych w kraju chemicznych środków ochrony roślin. W dostępnym piśmiennictwie doniesienia na temat toksycznego działania tiuramu u ludzi są bardzo nieliczne, nie ma też danych umożliwiających ustalenie zależności dawka-efekt u osób narażonych zawodowo. Obserwowane skutki narażenia ostrego obejmują: bóle głowy, nudności i wymioty, zaburzenia rytmu serca, podrażnienie górnych dróg oddechowych i oczu, a podczas narażenia przewlekłego dochodzą też objawy neurologiczne. Czę-to w następstwie zatrucia pojawiają się objawy zapalenia skóry, pokrzywka i wypryski skórne. W badaniach dodatkowych stwierdza się uszkodzenie wątroby. Tiuram jako metylowy analog disulfiramu blokuje metabolizm alkoholu etylowego, prowadząc do powstania objawów, tzw. „szoku disulfiramowego”. W ostatnich latach coraz więcej uwagi przywiązuje się do wywoływania przez tiuram alergii skóry oraz oczu na skutek narażenia inhalacyjne-go, a także kontaktu z przedmiotami wykonanymi z tworzyw zawierających tiuram (np. rękawiczki lateksowe). Tiuram jest związkiem wykazującym stosunkowo niewielką toksyczność ostrą, niezależnie od drogi podania. Wartości LD50 przy podaniu per os dla szczurów i myszy sięgają nawet 4000 mg/kg m.c. Koty i owce są znacz-nie bardziej wrażliwe na toksyczne działanie pojedynczych dawek tiuramu niż gryzonie; wartość medialnej dawki śmiertelnej wynosi około 200 mg/kg m.c. W przypadku narażenia dermalnego, wartości LD50 na ogół przekraczają 2000 mg/kg m.c. Ogromna większość dostępnych danych z badań toksyczności przewlekłej tiuramu pochodzi z eksperymentów paszowych. Wśród obserwowanych skutków dominowały objawy neurologiczne, zmniejszenie tempa przyrostu masy ciała, zmiany parametrów hematologicznych, uszkodzenie oraz zmiany morfologiczne nerek, wątroby i innych narządów. Wartości NOAEL wyznaczone w długoterminowych badaniach na różnych gatunkach zwierząt wynoszą 0,4 ÷ 5 mg/kg m.c. W badaniach in vitro tiuram wykazuje umiarkowane działanie mutagenne zarówno bez udziału aktywacji meta-bolicznej, jak i z jej udziałem. Wyniki genotoksyczności w modelach doświadczalnych in vivo przyniosły wyni-ki ujemne. Tiuram w badaniach na zwierzętach nie wykazuje działania rakotwórczego. Zwiększenie się częstości występowania nowotworów jamy nosowej u szczurów stwierdzono jedynie przy łącznym narażeniu na tiuram i azotan (III) sodu, co było związane z powstaniem w organizmie zwierząt rakotwórczej N-nitrozodimetylo-aminy. Tiuram został zaklasyfikowany przez ekspertów IARC do grupy 3. Udowodnione działanie embriotok-syczne i teratogenne ujawniało się po podaniu dużych, toksycznych dla matek dawek. Wykazano też, że tiuram niekorzystnie wpływa na rozrodczość zwierząt doświadczalnych, oddziałując na proces spermatogenezy u sam-ców, a także zaburzając cykl rujowy u samic. Tiuram łatwo wchłania się do organizmu przez układ oddechowy i pokarmowy. Ulega on szybkiemu metaboli-zmowi i jest wydalany głównie z wydychanym powietrzem i z moczem. Wśród jego metabolitów są m.in. disiarczek węgla i kwas dimetylotiokarbaminianowy (lub jego aniony), które są współodpowiedzialne za obserwowa-ne skutki toksycznego działania tiuramu. Mechanizm toksycznego działania tiuramu jest wielokierunkowy. Wynika on m.in. z jego zdolności do chelatowania metali i związanych z tym zdolności do hamowania aktywności enzymów (m.in. β-hydroksylazy dopaminy). Jest on również odpowiedzialny za zaburzanie metabolizmu wę-glowodanów i alkoholi (inhibicja dehydrogenazy aldehydowej) oraz gospodarki wapniowej organizmu. Działa również hepatotoksycznie, niszcząc struktury błon komórkowych hepatocytów oraz wpływa na aktywność różnych form molekularnych cytochromu P-450. Proponowaną wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) tiuramu równą 0,5 mg/m3 wyliczono na podstawie wyników dwóch eksperymentów paszowych przeprowadzonych na psach rasy beagle. Uzyskane w tych doświadczeniach wartości NOAEL uśredniono, a następnie przeliczono na równoważne dla człowieka stężenie tego związku w powietrzu i podzielono przez sumaryczny współczynnik niepewności. Wartość ta jest równa dotychczas obowiązującemu w Polsce normatywowi higienicznemu. Ze względu na brak działania draż-niącego tiuramu, proponowanie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) nie znaj-duje uzasadnienia. Biorąc pod uwagę właściwości tiuramu, proponuje się utrzymanie dotychczasowego oznakowania substancji w wykazie NDS literami: „A“ – substancja o działaniu uczulającym, „Ft” – substancja działająca toksycznie na płód oraz „I“ – substancja o działaniu drażniącym.
Thiram (tetramethylthiuram disulfide) is a dithiocarbamate compound widely used as an agricultural fungicide, accelerator in the rubber industry, seed disinfectant, a lubricating oil additive, animal repellent, and ingredient of medicated soaps and antiseptic sprays. Currently the compound is not manufactured in Poland, but it is used in the chemical industry and in agriculture. Thiram has a low toxicity to humans and laboratory animals – studies have reported oral LD50 for rodents as high as 4000 mg/kg b.w., but for cats and sheep only 200 mg/kg b.w. Dermal LD50 values usually exceed 2000 mg/kg b.w. The following manifestations were reported in humans exposed to thiram: skin irritation with erythema and urticaria, conjunctivitis, mucous membrane irritation, upper respiratory tract irritation, ocular irritation, coughing, headache and fatigue. Chronic exposure to thiram may lead to liver and neurological dysfunction and anaemia. It is worth noting that thiram is a potent inhibitor of aldehyde dehydrogenase and, thus, induces alcohol intolerance like Antabuse (disulfiram). Recently, the debate has intensified because of the growing number of allergic contact dermatitis cases caused by thiram present in products like latex gloves. Most assays have shown that thiram does not elicit genotoxic and carcinogenic action. It has been classified by the International Agency for Research on Cancer (IARC) into group 3. Only high, maternally toxic doses cause embryotoxic and teratogenic activity of thiram. The substance impairs laboratory animals’ fertility by disrupting the hormonal control of ovulation and affecting the spermatogenesis. Thiram is easily absorbed by respiratory and gastrointestinal tracts, distributed in all organs and rapidly eliminated from the body. The recommended maximum exposure limit (MAC) for thiram of 0.5 mg/m3 is based on two NOAEL values (0.4 and 0.04 mg/m3) derived from chronic feeding studies in beagles and relevant uncertainty factors. No STEL and BEI values have been proposed. The substance has “I” (irritant), “A” (sensitizer) and “Ft” (fetotoxic) notations.
Źródło:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2006, 3 (49); 145-180
1231-868X
Pojawia się w:
Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Third Option for Stopping Cancer: Complex, Temporally Patterned Weak Magnetic Fields- Critical Factors That Influence Their Efficacy and Potential Mechanisms
Autorzy:
Murugan, Nirosha J.
Rouleau, Nicolas
Persinger, Michael A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191252.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
new treatments for malignancy
geomagnetic vector differences
interactions with patterned magnetic fields
cancer inhibition
copper blocking
Aharanov-Bohm applications
Dicke quantum optics application
Opis:
One of the most promising technologies for suppressing the growth of malignant (cancer) cells without adversely affecting normal cells involves the application of physiologically-patterned and bioquantum compatible magnetic fields with specific temporal increments generated by optocoupler circuits through each of the three spatial planes. However, experimentally generated magnetic field patterns designed to target cancer cells are also immersed within the magnetic environment of the incubators. We measured anomalous alterations in the horizontal (primarily “east-west”) component of the geomagnetic static field intensity within cell incubators when the most effective experimental field was being generated between three sets of solenoids. The eccentric response was a function of the six solenoids being wrapped or not wrapped with copper foil. In addition, activating or deactivating the experimental field for fixed increments was associated with discrete and obvious DC shifts in the horizontal component as well as emergent patterns that were not a component of either the experimental field or the background incubator 60 Hz source. If the temporal pattern that defines the effects induced by these magnetic fields is analogous to the spatial patterns that define chemical functions, failure to accommodate these anisotropic transients could be a source of the frequent contradictions and inter-laboratory failures to replicate these phenomena. We suggest that the emergent phenomena from these interactions with quantum-like features may be the causal variables responsible for many of the promising effects for cancer suppression. A modified Dicke model derived from quantum optics where cells cooperatively interact with a single mode of the field and their dipole fields interact coherently may accommodate the observed effects.
Źródło:
World Scientific News; 2016, 54; 267-288
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The stimulation and inhibition of T cell proliferation by Helicobacter pylori components
Autorzy:
Chmiela, M
Lelwala-Guruge, J.A.
Wadstrom, T.
Rudnicka, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/69409.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
Tematy:
polyacrylamide gel electrophoresis
blood leucocyte
sodium dodecyl sulphate
horse
stimulation
macrophage
chronic active gastritis
Helicobacter pylori
antibody
gastric carcinoma
cell proliferation
peripheral blood
ulcer
plasma cell
lymphocyte
infiltration
inhibition
gastric lymphoma
Źródło:
Journal of Physiology and Pharmacology; 1996, 47, 1
0867-5910
Pojawia się w:
Journal of Physiology and Pharmacology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of pseudomonas fluorescens in the process of Rhizoctonia solani growth inhibition
Udział Pseudomonas fluorescens w zahamowaniu wzrostu Rhizoctonia solani
Autorzy:
Nabrdalik, M.
Grata, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387700.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
antifungal activity
Pseudomonas fluorescens
Rhizoctonia solani
growth rate index
aktywność przeciwgrzybowa
indeks tempa wzrostu
Opis:
The aim of conducted research was to determine influence of metabolites produced by Pseudomonas fluorescens on the growth of 4 phytopathogenic strains of Rhizoctonia solani marked R1, R2, R3 and R4 which infect sugar beetroot. The antagonistic properties were assessed with the culture-plate method on PDA medium for P. fluorescens cultured for 4, 6 8, 10 and 24 hours at 25 oC for 5 days. The fungistatic activity of P. fluorescens was determined against the growth rate index and the rate of mycelial growth inhibition. Obtained results prove, that Rhizoctonia spp. strains were both sensitive and resistant to metabolites produced by P. fluorescens. The highest inhibition of the linear growth of mycelium has been observed for R. solani R1 and R4 strains. In both cases the highest inhibition, reaching almost 60 %, has been recorded for the trials cultured for 4 hours and the lowest, amounting ca. 30 % after 24 hours of culturing. However, the other strains of R. solani marked R2 and R3 were resistant to the metabolites produced by P. fluorescens regardless of the length of culturing.
Celem podjętych badań było określenie wpływu metabolitów Pseudomonas fluorescens na wzrost 4 fitopatogennych szczepów buraka cukrowego Rhizoctonia solani oznaczonych jako R1, R2, R3 oraz R4. Ocenę właściwości antagonistycznych metabolitów przeprowadzono metodą hodowlano-płytkową na podłożu PDA dla 4, 6, 8, 10 i 24 godzinnych hodowli P. fluorescens. Hodowle prowadzono w temperaturze 25 oC przez 4–7 dni. Na podstawie indeksu tempa wzrostu oraz stopnia zahamowania wzrostu grzybni określono aktywność fungistatyczną P. fluorescens. Wyniki doświadczenia wskazują, że wśród badanych szczepów Rhizoctonia spp. były zarówno szczepy wrażliwe, jak i oporne na działanie metabolitów P. fluorescens. Największą inhibicję rozrostu liniowego grzybni zaobserwowano dla szczepów R. solani R1 oraz R4. W obu przypadkach najwyższe, prawie 60 % zahamowania wzrostu grzybni uzyskano dla 4-godzinnej hodowli, a najniższe w granicach 30 % dla hodowli 24-godzinnej. Natomiast szczepy R. solani R2 i R3 były oporne na działanie metabolitów P. fluorescens niezależnie od wieku hodowli.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 3; 325-332
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of extracellular metabolites produced by bacteria in the process of fungi growth inhibition
Udział zewnątrzkomórkowych metabolitów bakteryjnych w zahamowaniu wzrostu grzybów
Autorzy:
Nabrdalik, M.
Grata, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127158.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Bacillus subtilis
Fusarium culmorum
antifungal activity
aktywność przeciwgrzybowa
Opis:
In the process of biological control of plants pathogens, special biological preparations containing cells of microorganisms or their metabolites are applied. The aim of conducted research was to assess the effect of Bacillus subtilis culture or its supernatant on the mycelial growth of Fusarium culmorum. The antagonistic properties of B. subtilis were assessed with the culture-plate method. The research was conducted on two different media, containing glucose or sucrose, in order to consider the effect of the source of carbon on the inhibitory process. The culturing process was conducted at 25±2ºC for 7 days and every 2-3 days the diameter of the mycelium was measured while the fungistatic activity of B. subtilis was determined against the mycelial growth rate index. The obtained results showed that the measured values of the growth rate index in the control trials were similar regardless of the carbon source in the medium. In tested trials no significant inhibition of the mycelial growth have been noted in the presence of glucose. Measured values of the growth rate index in tested trials were lower of 0.2-1.7 units compared with the control trials. The growth inhibition in the cultures on the medium with sucrose obtained 20% with an addition of the supernatant and 40% with an addition of B. subtilis culture.
W metodach biologicznej walki z fitopatogenami roślin stosuje się między innymi biopreparaty, które jako substancję czynną zawierają żywe komórki mikroorganizmów lub ich metabolity. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływ hodowli bakteryjnej Bacillus subtilis oraz jego supernatantu na wzrost grzybni Fusarium culmorum. Ocenę właściwości antagonistycznych B. subtilis przeprowadzono metodą hodowlano-płytkową. Badania przeprowadzono na dwóch różnych podłożach, zawierających glukozę lub sacharozę, uwzględniając w ten sposób wpływ źródła węgla na proces inhibicji. Hodowle prowadzono w temperaturze 25±2ºC przez 7 dni, dokonując co 2-3 dni pomiaru średnicy grzybni, a aktywność fungistatyczną B. subtilis określono w oparciu o indeks tempa wzrostu grzybni. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, iż w próbach kontrolnych indeks tempa wzrostu był na zbliżonym poziomie niezależnie od źródła węgla zawartego w podłożu. W próbach badanych nie odnotowano znaczącego zahamowania wzrostu grzybni w obecności glukozy. Wartości indeksu tempa wzrostu dla prób badanych były niższe jedynie o 0,2-1,7 jednostki w porównaniu do prób kontrolnych. Natomiast w hodowlach prowadzonych na podłożu zawierającym sacharozę uzyskano około 20% zahamowanie po zastosowaniu supernatantu i ponad 40% w obecności hodowli bakteryjnej B. subtilis.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2014, 8, 2; 417-422
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies