Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "infarction" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Diagnostic problems of acute coronary syndrome in ambulance service
Problemy diagnostyczne ostrego zespołu wieńcowego w warunkach zespołu ratownictwa medycznego
Autorzy:
Zagawa, Szymon
Leszczyński, Piotr
Bakalarski, Paweł
Fedorov, Sergiy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033254.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Pomocy Doraźnej
Tematy:
ECG
diagnostics
emergency medical service
myocardial infarction
treatment
Opis:
INTRODUCTION: Acute coronary syndromes are one of the leading causes of death due to cardiovascular diseases. The diagnosis is made on the basis of the clinical picture, ECG record and laboratory tests. Diagnosis of critical myocardial ischemia in pre-hospital conditions is a challenge for emergency medical teams. MATERIAL AND METHODS: In order to determine the level of knowledge and the ability to recognize and deal with patients with acute coronary syndrome tests were carried out among fifty employees of the emergency medical service (doctors, nurses and paramedics) in the region of central Poland. Statistical analysis was carried out using the normality test of the Shapiro-Wilk distribution and non-parametric chi-square test of independence. The results were considered significant at the level p < 0,05. RESULTS: In the field of diagnostics, doctors obtained the result of 73.20% (SD ± 32.23), paramedics: 52.00% (SD ± 24.51), and nurses: 30.00% (SD ± 13.75). Correct treatment was best implemented by paramedics who obtained an average of 51.11% (SD ± 34.98). In turn, doctors gave 49.33% (SD ± 39.05) correct answers, and nurses 43.22% (SD ± 34.17). There was no statistical dependence of the test results on the profession (ᵡ² = 1.13; p> 0.05), nor being the head of the emergency medical team (ᵡ² = 0,43; p>0,05). CONCLUSIONS: The level of preparation of ambulance service personnel in the field of identifying and dealing with patients with suspected acute coronary syndrome is insufficient. Further research is indicated indicating the greatest substantive deficiencies of emergency doctors, paramedics and emergency nurses to implement the necessary professional development.
WSTĘP: Ostre zespoły wieńcowe są jedną z głównych przyczyn zgonów z powodu chorób sercowo-naczyniowych. Diagnozę stawia się na podstawie obrazu klinicznego, zapisu ekg oraz badań laboratoryjnych. Rozpoznanie krytycznego niedokrwienia mięśnia sercowego w warunkach przedszpitalnych stanowi wyzwanie dla zespołów ratownictwa medycznego. MATERIAŁ I METODY: W celu określenia poziomu wiedzy i umiejętności rozpoznawania oraz postępowania z pacjentem z ostrym zespołem wieńcowym przeprowadzono testy wśród pięćdziesięciu pracowników systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego (lekarzy, pielęgniarek i ratowników medycznych) w rejonie centralnej Polski. Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą testu normalności rozkładu Shapiro-Wilka oraz testu nieparametrycznego chi-kwadrat niezależności. Wyniki uznano za istotne na poziomie p < 0,05. WYNIKI: W zakresie diagnostyki lekarze uzyskali wynik 73,20% (SD ± 32,23), ratownicy medyczni: 52,00% (SD ± 24,51), a pielęgniarki: 30,00% (SD ± 13,75). Poprawne postępowanie najlepiej potrafili wdrożyć ratownicy medyczni, którzy uzyskali średnią 51,11% (SD ± 34,98). Z kolei lekarze udzielili 49,33% (SD ± 39,05) poprawnych odpowiedzi, zaś pielęgniarki 43,22% (SD ± 34,17). Nie wykazano zależności statystycznej wyników testu z wykonywanym zawodem (ᵡ² = 1,13; p>0,05), ani pełnieniem funkcji kierownika zespołu ratownictwa medycznego (ᵡ² = 0,43; p>0,05). WNIOSKI: Poziom przygotowania personelu zespołów ratownictwa medycznego w zakresie rozpoznawania i postępowania z pacjentem z podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego jest niewystarczający. Wskazane są dalsze badania wskazujące na największe braki merytoryczne lekarzy systemu, ratowników medycznych i pielęgniarek systemu, aby wdrożyć niezbędne doskonalenie zawodowe.
Źródło:
Critical Care Innovations; 2018, 1, 1; 25-33
2545-2533
Pojawia się w:
Critical Care Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolutionary algorithms and neural networks applied to the computer - aided medical diagnosis
Autorzy:
Zaganczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/333696.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach. Instytut Informatyki. Zakład Systemów Komputerowych
Tematy:
algorytmy genetyczne
sieci nuronowe
systemy hybrydowe
zawał mięśnia sercowego
genetic algorithms
neural networks
hybrid systems
myocardial infarction
Opis:
The purpose of presented work is to create a project and computer implementation of complex decision support system used in an important medical field, which is cardiology. This system is applied to support physical diagnosis concern different kinds of myocardial infraction. The system - called NEUROGEN v.01, is a kind of hybrid system, which is a combination of Genetic Algorithm (GA) and Neural Network (NN). The idea of this specific combination is that GA is used as a evolutionary method of learning of NN. In accordance with this special task, the NN is a three-layer feedforward network with eight numbers of input neurons, six numbers of hidden and five number of output neurons. The number of neurons in each layer was appointed on the base of data of the task. In this work, the purpose was to look for the optimal values of the parameters of algorithm, which are: crossover probability, mutation probability, the number of individuals in population, the number of generations of the algorithm and λ - parameter of function of activation which characterize neurons in NN. An extra task is to check if the beginning population has any influence on effectiveness of the system. In this paper there will be presented the way of rising of NEUROGEN v.01 and achieved results.
Źródło:
Journal of Medical Informatics & Technologies; 2002, 4; SN21-24
1642-6037
Pojawia się w:
Journal of Medical Informatics & Technologies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emergent CT angiography and risk of contrast-induced acute kidney injury in acute ischaemic stroke
Angiografia TK wykonywana w trybie pilnym a ryzyko ostrego uszkodzenia nerek wywołanego podaniem środka kontrastującego u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu
Autorzy:
Yeo, Leonard Leong-Litt
Teo, Boon-Wee
Teoh, Hock-Luen
Paliwal, Prakash
Ting, Eric
Gopinathan, Anil
Koo, Ischelle Jing-Yuan
Lim, Sabrina Jia-Hui
Rathakrishnan, Rahul
Sharma, Vijay Kumar
Chua, Horng-Ruey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030236.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
acute kidney injury
cerebral infarction
computed tomography
contrast media
leki trombolityczne
ostra niewydolność nerek
stroke
thrombolytic therapy
tomografia komputerowa
udar niedokrwienny mózgu
środki kontrastujące
Opis:
Objectives: Emergent computed tomography angiography with contrast is commonly performed for acute ischaemic stroke, but potentially delayed pending admission renal function assessment due to purported risk of contrast-induced acute kidney injury. Such clinical dilemma warrants further evaluation. Methods: We retrospectively examined the incidence of contrastinduced acute kidney injury in acute ischaemic stroke patients who underwent a single initial contrasted computed tomography angiography or two serial contrasted computed tomography angiographies, versus acute kidney injury in patients with no contrast exposure. Acute kidney injury and extended renal dysfunction were defined as increase by >50% in serum creatinine from admission, within 5 days and after 30 days respectively. Results: Of 465 patients with acute ischaemic stroke, 372 underwent computed tomography angiography (203 with single initial contrasted computed tomography angiography, 169 with two serial contrasted computed tomography angiographies), and 93 patients had no contrast exposure. 33% of entire cohort had diabetes mellitus and 9.4% had chronic kidney disease, both comparable between subgroups. Acute kidney injury occurred in 2.5%, 2.4%, and 9.7% with single initial contrasted computed tomography angiography, two serial contrasted computed tomography angiographies, and no contrast exposure, respectively (p = 0.004). Corresponding rates of extended renal dysfunction were 1.5%, 0.6%, and 6.5% (p = 0.185). On multivariate analysis, diabetes mellitus and lower baseline estimated glomerular filtration rate were independently associated with acute kidney injury, while lower estimated glomerular filtration rate was associated with extended renal dysfunction (p < 0.05). Contrast-exposed patients did not have higher risk for acute kidney injury (odds ratio, OR = 0.25, 95% CI 0.096–0.647, p = 0.004) or extended renal dysfunction (OR = 0.083, 95% CI 0.008–0.810, p = 0.032) versus non-contrasted patients. Receiving two computed tomography angiographies within 24 hours did not confer added risk for contrast-induced acute kidney injury. Conclusions: Emergent or serial computed tomography angiographies in acute ischaemic stroke were associated with very low risk of acute kidney injury and extended renal dysfunction, and these risks were not significantly higher than in acute ischaemic stroke patients with no early contrast exposure.
Cel pracy: Angiografię metodą tomografii komputerowej z podaniem kontrastu (angio-TK) powszechnie stosuje się w przypadku ostrego niedokrwiennego udaru mózgu, jednakże często wykonanie badania jest opóźniane w celu dokonania uprzedniej oceny funkcji nerek w związku z domniemanym ryzkiem wystąpienia ostrego uszkodzenia nerek indukowanego kontrastem radiologicznym. Ten istniejący w praktyce klinicznej dylemat zasługuje na bliższe zbadanie w celu rozwiania wątpliwości dotyczących należytego sposobu postępowania. Metoda: Przeprowadziliśmy retrospektywną analizę częstości występowania ostrego uszkodzenia nerek spowodowanego podaniem kontrastu wśród pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu, u których wykonano pojedyncze wstępne badanie angio-TK lub dwa następujące po sobie badania angio-TK, w porównaniu z częstością występowania ostrego uszkodzenia nerek u pacjentów bez ekspozycji na kontrast. Ostre uszkodzenie nerek i przedłużająca się niewydolność nerek zostały zdefiniowane jako wzrost stężenia kreatyniny w surowicy o ponad 50% w stosunku do stężenia obecnego w momencie przyjęcia pacjenta odpowiednio w okresie 5 i 30 dni od daty przyjęcia. Wyniki: Spośród 465 pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu u 372 wykonano angio-TK (u 203 pacjentów pojedyncze wstępne badanie angio-TK, a u 169 dwa następujące po sobie badania angio-TK), natomiast 93 pacjentom nie podawano kontrastu. U 33% pacjentów z całej kohorty występowała cukrzyca, a u 9,4% przewlekła choroba nerek, przy czym odsetki te kształtowały się podobnie w obu podgrupach. Ostre uszkodzenie nerek wystąpiło u 2,5% pacjentów, u których przeprowadzono pojedyncze badanie angio-TK, u 2,4% pacjentów, którzy przeszli dwa następujące po sobie badania angio-TK, oraz u 9,7% pacjentów bez ekspozycji na kontrast (p = 0,004). Odsetek pacjentów z przedłużającą się niewydolnością nerek wyniósł w tych samych grupach odpowiednio 1,5% (pojedyncze badanie angio-TK), 0,6% (dwa następujące po sobie badania angio-TK) oraz 6,5% (brak badania angio-TK) (p = 0,185). Analiza wielowariantowa wykazała, iż cukrzyca oraz niższy wyjściowy szacunkowy współczynnik przesączania kłębuszkowego były w sposób niezależny związane z przedłużającą się niewydolnością nerek (p < 0,05), natomiast niższy współczynnik przesączania kłębuszkowego wiązał się z przedłużającą się niewydolnością nerek. U pacjentów, którym podano środek kontrastujący, nie występowało zwiększone ryzyko ostrego uszkodzenia nerek (OR = 0,25, 95% CI 0,096–0,647, p = 0,004) ani też przedłużającej się niewydolności nerek (OR = 0,083, 95% CI 0,008–0,810, p = 0,032) w porównaniu z pacjentami, którym nie podawano środka kontrastującego. Przeprowadzenie u pacjenta dwóch następujących po sobie badań angio-TK w 24-godzinnym przedziale czasowym nie zwiększało ryzyka ostrego uszkodzenia nerek wywołanego ekspozycją na środek kontrastujący. Wnioski: Zarówno pojedyncze, jak i powtarzane badania angio-TK wykonywane u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu związane były z bardzo niskim ryzykiem ostrego uszkodzenia nerek i przedłużającej się niewydolności nerek, a ryzyko to nie było istotnie statystycznie wyższe niż u pacjentów z ostrym udarem mózgu, u których nie przeprowadzano wczesnego badania z podaniem środka kontrastującego.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 2; 65-70
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania aktywności aminotransferazy asparginianowej,dehydrogenazy mleczanowej i kinazy kreatynowej w surowicy w zawale serca
Issledovanija aktivnosti asparginovojj aminotransferazy, molochnokislojj degidrogenazy i kreatinovojj kinazy pri infarkte serdca
Serum aspartate aminotransferarase, lactate dehydrogenase and creatine phosphokinase in myocardial infarction
Autorzy:
Wysokińska-Borowicz, A.
Sadowska, H.
Krawczyński, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2191211.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
Źródło:
Diagnostyka Laboratoryjna; 1967, 03, 2; 145-149
0867-4043
Pojawia się w:
Diagnostyka Laboratoryjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relationship of trait curiosity to the dynamics of coping and quality of life in myocardial infarction patients
Autorzy:
Włodarczyk, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128262.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
curiosity-trait
coping
health-related quality of life
myocardial infarction
Opis:
This study is a continuation of the work of Professor Kazimierz Wrześniewski. It concerns the role of curiosity-trait in the dynamics of changes in coping and quality of life after a heart attack. The study was attended by 222 people after a heart attack (73% men), of whom 140 participated in the three stages of the study: at the beginning and at the end of cardiac rehabilitation and a year after leaving the resort. The participants aged 24–64 years (M = 54.19; SD = 6.51). Curiosity-trait was measured by Spielberger and Wrześniewski’s STPI questionnaire. To assess coping strategies a modified version of the COPE by Carver et al., was used. The specific and general quality of life were measured by the Polish adaptations of MacNew and NHP questionnaires. The level of curiosity-trait significantly differentiated changes in the dynamics of positive reinterpretation, problem solving and resignation, but did not affect the change in quality of life within the year after a heart attack.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2017, 3; 347-356
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demographic determinants of self-care after myocardial infarction
Demograficzne determinanty troski o siebie osób po zawale serca
Autorzy:
Wilski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957146.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Myocardial Infarction
age
gender
Education
cardiac rehabilitation
Self-care
zawał serca
wiek
płeć
wykształcenie
rehabilitacja kardiologiczna
troska o siebie
Opis:
Introduction: The low level of participation in cardiac rehabilitation of patients after myocardial infarction is one of the most important problems in cardiology. Participation in the cardiac rehabilitation process depends on many diverse factors and one of the fundamental ones is a self-care attitude. It is very important to find predictors which can effectively influence this attitude. If we can understand some of the self-care attitude predictors, we might be better prepared to lead a more effective and much faster form of rehabilitation. The presented studies relate to the above mentioned issues.Material and methods: The studies were performed on a group of 127 patients, 28 women and 99 men, after myocardial infarction, who were subjected to cardiac rehabilitation. The studies comprised filling out a questionnaire that appraises self-care and personal data. The results were then subjected to statistical analysis and discussion.Results: The study found that there is no correlation between the self care, age and socioeconomic status of the patients after myocardial infarction. There is a correlation between educational level and self care (0.01) and mental self care and gender (0.05). There is no correlation between general self care and gender.Conclusion: It resulted from the studies that along with the level of education the level of self care increases. Results suggest that the education of the patients after myocardial infarction can be an important factor influencing people’s self care. Results also indicate that women have a higher level of mental self care than men do. Although there was no relation between self care, age and socioeconomic status, the results show that there is a trend in this connection that might be important. Further research into this problem should be encouraged.
Wstęp: Sposób w jaki człowiek troszczy się o swoje życie, jego jakość i kształt uzależniony jest od wielu czynników. Analizując ich wpływ na zachowania jednostki względem własnego zdrowia nietrudno dostrzec, że istotne znaczenie mają tak podstawowe własności podmiotu jak wiek, płeć, wykształcenie czy też poziom dochodów jednostki. Przyjmując, że troska o siebie stanowi główny czynnik kształtujący poziom aktywności własnej jednostki w procesie rehabilitacji, zasadnym wydaje się założenie, że powyższe czynniki wpływać będą także na poziom troszczenia się o siebie. Ustalenie tych zależności było głównym celem niniejszego opracowania.Materiał i metody: Badaniami objętych zostało 127 osób, które przeszły zawał serca po raz pierwszy i nie miały innych poważnych chorób towarzyszących. Przebadanych zostało 28 kobiet i 99 mężczyzn. Badanie polegało na wypełnieniu kwestionariusza KTS mierzącego poziom troski o siebie oraz metryczki pozwalającej ustalić wiek, płeć, wykształcenie oraz poziom dochodu na jednego członka rodziny badanego.Wyniki: Uzyskane wyniki badań, pozwalają stwierdzić, iż nie ma istotnego związku między wiekiem i poziomem dochodu a troską o siebie i jej rodzajami. Istnieje związek na poziomie istotności 0,01 między poziomem wykształcenia a poziomem i rodzajami troski o siebie. Badania nie wykazały związku między płcią a ogólnym poziomem troski o siebie. Istnieje natomiast związek na poziomie istotności 0,05 między płcią a troską o funkcjonowanie psychiczne. Wnioski: Z przeprowadzonych badań wynika, że wraz z poziomem wykształcenia wzrasta poziom troski o siebie. Tym samym edukacja pacjenta w rehabilitacji kardiologicznej, może być jednym z podstawowych i najprostszych środków oddziaływania, zwiększających jego poziom troszczenia się o siebie. Wiek i poziom dochodów okazały się nie mieć istotnego znaczenia dla troski o siebie jednak w przypadkach obu zmiennych daje się zaobserwować pewne tendencje, które skłaniać powinny do dalszych analiz. Płeć nie ma znaczenia dla ogólnego poziomu troski o siebie, jednak kobiety istotnie bardziej troszczą się o swoje funkcjonowanie psychiczne niż mężczyźni.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2010, 14(3); 18-24
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz siebie pacjentów po zawale serca a postawa troski o siebie
Self-image after myocardial infarction and self-care attitude
Autorzy:
Wilski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944931.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cardiac rehabilitation
myocardial infarction
rehabilitation efficacy
self-care
self-image
obraz siebie
skuteczność rehabilitacji
troska o siebie
zawał serca
rehabilitacja kardiologiczna
Opis:
Introduction: One of the factors which increase the rehabilitation efficacy and accelerate the convalescence and return to society of the patients after myocardial infarction may be the self-care attitude. Therefore it seems justifiable to seek such factors which will affect the self-care level. Self-estimation belongs to the most important determinants of coping efficacy and undertaking health behaviours. Considering that health behaviours may be treated as a behavioural manifestation of the self-care attitude, it is probable that the correlation between the self-image and self-care attitude appears to be strong. Aim: The aim of the research was determination of the strength of the correlation between the level of self-image and selfcare attitude as well as the care types in patients after myocardial infarction. Methods: The study involved 127 persons whohad myocardial infarction for the first time and did not undergo any other severe concomitant illnesses. The study covered 28 women and 99 men aged from 39 to 81, with the average age 57.74. The study consisted in completing the KTS questionnaire measuring the self-care level and OS questionnaire measuring the self-image level. The results were analysed statistically and discussed. Results: Analysis of the levels of self-care and self-image in patients after myocardial infarction showed a strong correlation between those variables at the 0.01 significance level. It is a linear correlation which means that the higher the self-image level, the higher the self-care level. This rule applies to each of the care dimensions, i.e. Responsibility, involvement and future perspective as well as each of the types of self-care. Conclusions: The research indicated a strong correlation between the self-care level and types and the self-image level in those who underwent myocardial infarction. It appeared that the higher the self-image level after myocardial infarction, the higher the self-care level and the fuller the self-care. Therefore the self-acceptance level should be increased in the patient, because in the case of those who underwent myocardial infarction it is extremely important for development of the self-care attitude. A change in the self-image from negative into positive may be directly translated into an increase in the self-care level.
Wstęp: Jednym z czynników zwiększających skuteczność rehabilitacji i przyspieszających proces zdrowienia oraz powrotu do społeczeństwa osób po zawałach serca może być postawa troski o siebie. W związku z powyższym zasadne wydaje się poszukiwanie takich czynników, które wpływać będą na poziom troski o siebie. Ocena samego siebie należy do najistotniejszych wyznaczników efektywności radzenia sobie i podejmowania zachowań zdrowotnych. Biorąc pod uwagę, że zachowania zdrowotne traktować można jako behawioralny przejaw postawy troski o siebie, istnieje prawdopodobieństwo, że związek między obrazem siebie a postawą troski o siebie okaże się równie silny. Cel: Celem badań było określenie siły związku między poziomem obrazu siebie a postawą troski o siebie i rodzajami troski o siebie pacjentów po zawałach serca. Metody: Badaniami zostało objętych 127 osób, które przeszły zawał serca po raz pierwszy i nie miały innych poważnych chorób towarzyszących. Przebadanych zostało 28 kobiet i 99 mężczyzn, w przedziale wiekowym 39-81 lat, średnia wieku wynosiła 57,74 roku. Badanie polegało na wypełnieniu kwestionariusza KTS mierzącego poziom troski o siebie oraz kwestionariusza OS mierzącego poziom obrazu siebie. Wyniki badań poddano analizie statystycznej i omówieniu. Wyniki: Analiza poziomu troski o siebie i obrazu siebie pacjentów po zawałach serca wykazała silny związek między tymi zmiennymi na poziomie istotności 0,01. Związek ten ma charakter liniowy i oznacza, że im wyższy poziom obrazu siebie, tym wyższy poziom troski o siebie. Reguła ta dotyczy każdego z wymiarów troski, a więc odpowiedzialności, zaangażowania i perspektywy przyszłościowej oraz każdego z rodzajów troski o siebie. Wnioski: Przeprowadzone badania wykazały silny związek między poziomem i rodzajami troski o siebie a poziomem obrazu siebie osób po zawałach serca. Okazało się, że im wyższy poziom obrazu siebie po przebytym zawale serca, tym wyższy poziom troski o siebie i pełniejsza troska o siebie. W związku z powyższym należy zwiększać u pacjenta poziom akceptacji samego siebie, gdyż w przypadku osób po zawałach serca ma to niezwykle istotne znaczenie dla kształtowania postawy troski o siebie. Zmiana obrazu siebie z negatywnego na pozytywny może w bezpośredni sposób przełożyć się na zwiększenie poziomu troski o samego siebie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 15-25
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social support as a regulator of self-care attitude in persons with myocardial infarction
Autorzy:
Wilski, Maciej
Sienkiewicz Wilowska, Julia Anastazja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430603.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
social support
self-care
myocardial infarction
Opis:
The article presents the results of research on the relationship between social support and self-care of people with myocardial infarction. 127 patients treated in a rehabilitation centre participated in the study. The Inventory of Socially Supportive Behaviours (ISSB) and the Self-care Questionnaire (KTS) developed by the author, were used. The findings suggest that persons receiving little support are characterised by lower level of self-care than people with medium and high level of support. No such difference was noted between people with medium and high support level. This suggests that social support is of considerable importance for the changes in the level of self-care only in the case of people previously receiving little support. The research also indicates that informational support is related to higher level of self-care whereas instrumental support is related to lower level of self-care. Emotional support was significant only for the care for social functioning.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2014, 45, 4; 521-532
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Assessment of the selected physiological effects of Nordic Walking performed as a part of a physical exercise program during the second phase of rehabilitation after a myocardial infarction
Ocena niektórych fizjologicznych efektów zastosowania Nordic Walking jako uzupełniającego elementu ćwiczeń fizycznych w drugim etapie rehabilitacji po zawale serca
Autorzy:
Wilk, Małgorzata
Kocur, Piotr
Różańska, Anna
Przywarska, Izabela
Dylewicz, Piotr
Owczarski, Tadeusz
Deskur-Śmielecka, Ewa
Borowicz-Bieńkowska, Sławomira
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934245.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
acute coronary syndrome
cardiac rehabilitation
exercise training
Exercise Tolerance
ostry zespół wieńcowy
rehabilitacja kardiologiczna
trening marszowy
wydolność wysiłkowa
Opis:
Background: Walks and marches are a simple yet effective forms of physical activity, commonly used in the cardiac rehabilitation. It has been recommended recently to combine march training with exercises involving upper limbs. One of the most popular methods is Nordic Walking, during which special poles are used to increase the work of upper part of the body. The aim of the study was to assess the influence of Nordic Walking on the improvement in exercise tolerance and physical performance in patients rehabilitated after a myocardial infarction.Methods: The study population consisted of 30 patients hospitalized in a cardiac rehabilitation ward 14 to 28 days after myocardial infarction. On admission and after completing the rehabilitation program patients performed an exercise test following the modified Bruce protocol, a six-minute walk test and a test assessing physical performance (Fullerton test). 10 subjects were assigned to a control group, which followed a standard training program, and 20 patients to a group which additionally performed a march training using the Nordic Walking method 5 times a week. Each session of the march training lasted 40 minutes and consisted of a 3-kilometer walk interrupted by breaks during which respiratory and stretching exercises were performed. During the march and exercises patients used special poles for Nordic Walking.Results: Exercise tolerance improved in both study groups. However, the increase in the exercise tolerance was greater in the group performing Nordic Walking than in the control group (30% vs. 14%, respectively; P < 0.05). The rate-pressure product during the exercise test increased significantly only in the group performing Nordic Walking (from 18.2 x 103 ± 3.3 x 103 to 20.7 x 103 ± 4.4 x 103; P < 0.05). The improvement in the results of the six-minute walk test was greater in the group performing Nordic Walking (22% in comparison with 17% in the control group; P < 0.05). The results of the test assessing physical performance (Fullerton test) improved in both study groups.Conclusion: The results of this preliminary study indicate that march training using the Nordic Walking method effectively increases exercise tolerance and physical fitness in patients after myocardial infarction. If these findings are confirmed by the results of larger studies, Nordic Walking could be widely used in the early phases of cardiac rehabilitation. The influence of Nordic Walking on the cardiovascular risk factors and quality of life parameters should be investigated.
Cel: Spacery i marsze są prostą a jednocześnie efektywną formą aktywności fizycznej powszechnie stosowaną w rehabilitacji kardiologicznej. W ostatnich latach podejmuje się próby urozmaicenia ćwiczeń marszowych poprzez szersze włączenie pracy kończyn górnych, co umożliwia między innymi coraz bardziej popularna forma aktywności ruchowej znana jako Nordic Walking. Celem niniejszej pracy była ocena wpływu marszu nordyckiego na stopień poprawy tolerancji wysiłku oraz sprawność ogólną chorych rehabilitowanych po zawale serca (ZS). Metoda: Badaniom poddano 30 pacjentów, którzy w okresie 14–28 dni po ZS przebywali na Oddziale Rehabilitacji Kardiologicznej. U wszystkich pacjentów włączonych do programu badawczego przed rehabilitacją i po jej zakończeniu wykonano próbę wysiłkową wg zmodyfikowanego protokołu Bruce’a, 6-minutowy test marszowy oraz test sprawności fizycznej „Fullerton”. Chorych podzielono na dwie grupy. 10 pacjentów uczestniczyło w standardowym programie treningowym (grupa K), a u 20 pacjentów zastosowano dodatkowo (5x w tygodniu po 40 min) trening marszowy typu Nordic Walking (grupa NW). Polegał on na przejściu 3 kilometrów z przerwami przeznaczonymi na ćwiczenia oddechowe i rozciągające. W trakcie marszu oraz ćwiczeń z pacjenci wykorzystywali specjalne kije skonstruowane do tej formy aktywności ruchowej Wyniki: W obu grupach trenujących uzyskano poprawę tolerancji wysiłku, jednak odsetek poprawy w grupie NW (30%) był wyższy niż w grupie K (14%). Podobnie zachowywały się wartości iloczynu podwójnego (RPP). Istotne statystycznie zwiększenie RPP po treningu rehabilitacyjnym stwierdzono jedynie w grupie z NW (z 18,2 x 103 ±3,3 x 103 do 20,7 x 103 ±4,4 x 103) (p<0,05). 6-minutowa próba marszowa wykazała wyższy odsetek poprawy w grupie NW (22%) niż w grupie K (17%). Wyniki testu „Fullerton” wykazują istotną statystycznie poprawę analizowanych parametrów w obu grupach. Wnioski: Wstępne badania wskazują na celowość wdrażania marszu nordyckiego do programów rehabilitacji kardiologicznej po zawale serca z uwagi na wysoką efektywność w zakresie wpływu na poprawę tolerancji wysiłku i sprawności fizycznej. Pełne zaadoptowanie Nordic Walking jako jednej z istotnych metod wczesnej rehabilitacji kardiologicznej będzie możliwe po dokonaniu i przeanalizowaniu większej liczby obserwacji poszerzonych o dodatkowe parametry, głównie w zakresie wpływu na czynniki ryzyka oraz parametry jakości życia.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2005, 9(2); 20-25
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego
Assessment of the quality of life of patients after myocardial infarction
Autorzy:
Waszak, Daria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19233484.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
jakość życia
czynniki ryzyka
zawał mięśnia sercowego
życie po zawale
leczenie
quality of life
risk factors
myocardial infarction
life after myocardial infarction
treatment
Opis:
Wstęp. Zawał mięśnia sercowego jest to zamknięcie lub zmniejszeniem tętnicy wieńcowej spowodowany zakrzepem, co prowadzi do martwicy mięśnia sercowego. Zawał serca stanowi poważny problem u wielu chorych, może ono doprowadzić do spadku jakości życia. Jest to częste schorzenie występujące w Polsce jak i w innych krajach wysoko rozwiniętych. Cel pracy. Celem pracy była ocena jakości życia pacjentów po zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. W niniejszej pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Do przeprowadzenia badań użyto anonimowego kwestionariusza ankiety własnej oraz kwestionariusz SF-36 do oceny jakości życia. Grupę badaną stanowiło 99 osób, zarówno kobiety jak i mężczyźni w wieku od 35 do 87 lat przebywający na Oddziale Kardiologii we Włocławku.  Każda osoba poddana badaniu została poinformowana o anonimowości, celu przeprowadzonych badań oraz sposobie wypełnienia badań. Wyniki. Przeważająca grupa osób stanowili mężczyźni – 59,6%. Respondenci oszacowali jakość życia znaczące pogorszenie stanu psychicznego oraz mniejszej sprawności fizycznej. Udowodniono, że przebyty zawał mięśnia sercowego ma negatywny wpływ na jakość życia. Aż 43,4% ankietowanych wykazało niezadowolenie ze swojego stanu zdrowia oraz to, że od wystąpienia zawału czują się gorzej niż w poprzednim roku (60,6%). Pacjenci odczuwają ograniczenia czynności wymagających zwiększonego zapotrzebowania energetycznego takich, jak: bieganie, podnoszenie ciężarów, uprawianie sportów o dużym zaangażowaniu po zawale. Ograniczenia dotknęły aż 83,8% ankietowanych. Badana grupa osób po przebytym zawale doznaje częstego zmęczenia jest to 40,4%, a 79,9% osób odczuwa krótkotrwałego zmęczenia. Wnioski. 1. Przebyty zawał mięśnia sercowego ma negatywny wpływa na jakość życia, 43,4% ankietowanych wskazuje niezadowolenie ze stanu swojego zdrowia. Pozostałe 60,6% określa stan swojego zdrowia jako gorszy niż w poprzednim roku. 2. Jakość życia pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego charakteryzuje się pogorszeniem stanu psychicznego i ograniczoną sprawnością fizyczną. Dla badanej próby respondenci wskazali pogorszenie stanu psychicznego w tym: 2% ciągle było załamanych i smutnych, z kolei 57,6% odczuwało załamanie i smutek przez jakiś czas. Ograniczenia fizyczne wynikające ze zwiększonego zapotrzebowania energii wskazało 83,8% ankietowanych.
Introduction. Myocardial infarction is to occlude or attach a coronary artery, followed by a thrombus, leading to myocardial necrosis. Myocardial infarction is a problem in many diseases, it can lead to a decrease in the quality of life. Myocardial infarction is often a disease visible in Poland as well as in other highly developed countries. Aim. Assessment of the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The method of diagnostic survey was used in this study. An anonymous self-questionnaire and the SF-36 questionnaire for assessing the quality of life were used to conduct the research. The study group consisted of 99 people, both women and men aged 35 to 87, staying at the Department of Cardiology in Włocławek. Each person subjected to the study was informed about the anonymity, the purpose of the research and the method of completing the research. Results. The predominant group of people were men - 59.6%. The respondents assessed the quality of life as a significant deterioration of mental state and lower physical fitness. It has been proven that a previous myocardial infarction has a negative impact on the quality of life. 43.4% of respondents are dissatisfied with their health and feel worse since the onset of a heart attack than in the previous year, it is 60.6%. Patients feel restricted to activities requiring increased energy demand, such as: running, lifting weights, practicing sports with high involvement after heart attack. The restrictions affected as many as 83.8% of respondents. The surveyed group of people after a heart attack experiences frequent fatigue - 40.4%, and 79.9% of people experience short-term fatigue. Conclusions.1. A previous myocardial infarction has a negative impact on the quality of life. 43.4% of respondents indicate dissatisfaction with their health. The remaining 60.6% describe their health as worse than in the previous year. 2. The quality of life of patients after myocardial infarction is characterized by deterioration of mental state and limited physical fitness. For the surveyed population, respondents indicated a deterioration in their mental state, including: 2% were constantly depressed and sad, while 57.6% felt depressed and sad for some time. Physical limitations resulting from increased energy demand were indicated by 83.8% of respondents.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 1; 39-58
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Predicting heart attack in a patient post-radiation therapy using plaque CCTA analysis and serum biomarker test. Case report
Autorzy:
Tariq, Hassan
Amin, Shetal
Singh, Millee
Morales-Pabon, Cesar Alberto
Cahill, Kristina Vanessa
Harrison, Eric Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065794.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
cardiac biomarkers
chest irradiation
coronary artery disease
coronary computed tomography angiography
myocardial infarction risk assessment
plaque characterization
Opis:
Accelerated coronary artery disease (CAD) is a long term manifestation of chest irradiation that may progress to acute myocardial infarction (MI). We report the use of an algorithm-based biomarker test and coronary computed tomography angiography (CCTA) to identify accelerated CAD in a patient treated with chest irradiation and combination chemotherapy for non-Hodgkin’s lymphoma (NHL). Using a seven protein biomarker test with four incorporated clinical factors, we identified the patient had a 6 fold higher risk for future MI than expected for individuals at his age. Using CCTA, we characterized his plaques based on the following parameters: percent diameter stenosis (ranging from 30–70), percent area stenosis, percent necrotic core (NC), percent fibrotic core (FC), percent calcium core (CC), FC thickness, percent vessel wall to lumen, and NC to FC ratio. We identified a plaque in his left circumflex (LCX) with moderate percent diameter stenosis, high percent NC, low percent FC, absent FC thickness, high percent vessel wall to lumen ratio, and high NC to FC ratio as the most vulnerable to rupture and cause MI. The patient was educated about his risk of a future MI and started on maximum medical therapy. Nevertheless, he experienced a ST elevation MI (STEMI) in 185 days with occlusion at the vulnerable plaque site of his LCX. The recognition of a vulnerable plaque in a vulnerable patient may necessitate prophylactic stenting in vessels without severe obstruction. The serum biomarker test and CCTA plaque analysis may detect these patients in need of aggressive therapy.
Źródło:
OncoReview; 2014, 4, 2; A54-61
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia osób w środowisku wiejskim po zawale mięśnia sercowego
Residents quality of life in a rural area after myocardial infarction
Autorzy:
Szymańska, Agnieszka
Chojnacka-Kowalewska, Grażyna
Przybylska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182256.pdf
Data publikacji:
2019-12-25
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
jakość życia
zawał mięśnia sercowego
środowisko wiejskie
quality of life
myocardial infarction
a rural area
Opis:
Wstęp. W obecnych czasach choroby układu sercowo – naczyniowego, w tym zawał mięśnia sercowego, są najczęściej występującym schorzeniem zarówno w Polsce, jak i innych krajach wysokorozwiniętych. Może to prowadzić do spadku jakości życia takich chorych. Cel. Celem pracy jest uzyskanie informacji na temat oceny jakości życia osób w środowisku wiejskim po zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Jako technikę dla uzyskania zamiarów badawczych wybrano ankietę. Za narzędzie badawcze posłużył dla oceny jakości życia sondaż diagnostyczny. Do głównych technik badawczych stosowanych w metodzie sondażu diagnostycznego należą: technika ankiety i wywiad kwestionariuszowy. Do analizy statystycznej wykorzystano test niezależności chi – kwadrat (zwany inaczej testem Pearsona) służący sprawdzaniu hipotez. Wyniki. Na podstawie otrzymanych wyników i ich analizy stwierdzono, że jakość życia wśród respondentów jest oceniana pozytywnie. Czynniki socjodemograficzne takie jak: stan cywilny, wsparcie od najbliższych, sytuacja materialna, miejsce zamieszkania są wprost proporcjonalne i wywierają na tę ocenę istotny wpływ. Wnioski. Badani pacjenci ocenili pozytywnie jakość życia po zawale mięśnia sercowego. Pacjenci funkcjonujący w związkach, wspierani przez rodzinę i przyjaciół cechowali się lepszą jakością życia. Analizy wykazały, że czynnikami wpływającymi na jakość życia było również współwystępowanie cukrzycy i miażdżycy u chorych. Natomiast współwystępowanie nadciśnienia tętniczego i otyłości nie wykazały wpływu na jakość życia badanych.
Introduction. Nowadays cardiovascular diseases, including myocardial infarction, are one of the most common disorders not only in Poland but also in highly developed countries. Cardiovascular diseases my lead to decline in quality of life. Aim. The aim of this study is to gain information on the assesment of quality of life in a rural area in people after myocardial infarction. Material and methods. A diagnostic survey and a questionnaire were used . A diagnostic survey on the assesment of the quality of life was used as a tool. The main research techniques in the diagnostic survey were: questionnaire and questionnaire-based interviews. Chi square test (Pearson's correlation test) was used in statistical analisys. Results. Based on the results obtained, it was concluded that the respondents' quality of life was assesed positively. Socio-demographic features such as: marital status, families' support, financial situation, place of residence are directly proportional and have significant impact on the assesment. Conclusions. In this study, patients assessed the quality of life after myocardial infarction positively. Patients who are married , supported by their families and friends presented a better quality of life. Analyses showed that coexistence of diabetes and atherosclerosis have also a great influence on patients' quality of life. However, arterial hypertension and obesity have no impact on the quality of life.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2019, 4, 4; 47-61
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena jakości życia pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego
Assessment of the quality of life of patients after infraction cardious muscule
Autorzy:
Szudy, Elżbieta
Chojnacka-Kowalewska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18797280.pdf
Data publikacji:
2023-09-29
Wydawca:
Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
Tematy:
jakość życia
ocena jakości życia
zawał mięśnia sercowego
serce
quality of life
quality of life assessment
myocardial infarction
heart
Opis:
Wstęp. Zawał mięśnia sercowego, jest dużym zagrożeniem zdrowia i życia wielu Polaków. Choroby układu krążenia w wielu przypadkach doprowadzają do niepełnosprawności a często i śmierci. Chory po zawale mięśnia sercowego powinien wprowadzić kilka zmian dotyczących jego trybu postępowania, ma to również wpływ na jakość życia. Cel pracy. Celem badań jest ocena jakości życia pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego. Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki we Włocławku. W badaniu udział wzięło 100 pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego. Badania były anonimowe i dobrowolne. Narzędziem badawczym był kwestionariusz ceny jakości życia SF – 36 oraz ankieta własnego autorstwa składająca się z 5 pytań. W pierwszej części ankiety, pierwsze 5 pytań dotyczy danych społeczno- demograficznych, natomiast druga część to kwestionariusz oceny jakości życia. Badania poddano analizie statystycznej testem t dla prób niezależnych i jednoczynnikowej ANOVA. Wyniki. W aspekcie funkcjonowania fizycznego badani mogli uzyskać od 0 do 45 pkt. Średni wynik wyniósł 15,70 pkt. przy odchyleniu standardowym równym 12,188 pkt. W aspekcie ograniczenia z powodu zdrowia respondenci mogli uzyskać od 0 do 20 pkt. Wynik średni wyniósł 11,68 pkt przy odchyleniu standardowym SD=7,339. Wnioski. Płeć, wiek oraz wykształcenie badanych po przebytym zawale serca nie różnicowała oceny jakości życia, natomiast miejsce zamieszkania wpływało na różnicowanie oceny stanu zdrowia przez badanych, niżej oceniali swój stan zdrowia mieszkańcy miasta niż wsi. Stan emocjonalny i fizyczny pacjenci oceniali gorzej niż sprzed wystąpienia zawału mięśnia sercowego. Występowały liczne ograniczenia fizyczne oraz problemy emocjonalne takie jak, np. występowanie depresji. Współwystępowanie chorób różnicowało ocenę aspektu Funkcjonowanie fizyczne. Istotnie niżej aspekt ten ocenili badani chorujący poza sercem także na otyłość niż chorzy na cukrzycę i nadciśnienie tętnicze.
Introduction. Myocardial infarction is a major threat to the health and life of many Poles. Cardiovascular diseases in many cases lead to disability and often and death. A patient after a myocardial infarction should make several changes regarding its behavior, it also affects the quality of life. Aim of study. The aim of the study is to assess the quality of life of patients after myocardial infarction. Material and methods. The research was carried out in the Provincial Specialist hospital named Popieluszko in Wloclawek. The study involved 100 patients who had suffered myocardial infarction. The research was anonymous and voluntary. The research tool was sf-36 was used in the comparative study, and a survey belonging to the group consisting of 5 questions. In the first part of the survey, the first 5 questions concern sociodemographic data, while the second part is a questionnaire of quality-of-life assessment. The study was analyzed by statistical analysis by the t-test for independent and univariate ANOVA samples. Results. In the aspect of physical functioning, the subjects could obtain from 0 to 45 points. Average score amounted to 15.70 points with a standard deviation of 12.188 points. In terms of Limitations with due to health, respondents could obtain from 0 to 20 points. The average result was 11.68 points standard deviation SD=7.339. Conclusions. Gender, age, and education of the subjects after myocardial infarction did not differentiate the assessment quality of life, while the place of residence influenced the differentiation of the assessment of health by of the surveyed. Urban citizens rated their health condition lower than rural citizens. Emotional and physical state, patients rated worse than before the onset of myocardial infarction. There were numerous physical limitations, and emotional problems such as depression. The coexistence of diseases differentiated the assessment of the Physical functioning aspect. This aspect was assessed significantly lower by the subjects suffering from obesity, apart from the heart, than by those suffering from diabetes and hypertension.
Źródło:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 3; 60-73
2451-1846
Pojawia się w:
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Thrombinogenesis and its pharmacological modulation in atherosclerosis
Autorzy:
Szczeklik, A
Musial, J.
Dropinski, J.
Krzanowski, M.
Krolikowski, W.
Undas, A.
Swadzba, J.
Duplaga, M.
Bodzon, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/70365.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Fizjologiczne
Tematy:
thrombin generation
aspirin
pharmacology
antiplatelet drug
atherosclerosis
platelet
myocardial infarction
thrombinogenesis
Źródło:
Journal of Physiology and Pharmacology; 1994, 45, 1
0867-5910
Pojawia się w:
Journal of Physiology and Pharmacology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interindividual variability of atorvastatin treatment influence on the MPO gene expression in patients after acute myocardial infarction
Autorzy:
Sygitowicz, Grażyna
Maciejak, Agata
Piniewska-Juraszek, Joanna
Pawlak, Maciej
Góra, Monika
Burzyńska, Beata
Dłużniewski, Mirosław
Opolski, Grzegorz
Sitkiewicz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038846.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
MPO gene expression
myeloperoxidase
C-reactive protein
atorvastatin
acute myocardial infarction
Opis:
Myeloperoxidase (MPO) and C-reactive protein (CRP) may play critical roles in generation of oxidative stress and the development of the systemic inflammatory response. The aim of the study was to determine the effect of atorvastatin therapy on the MPO gene expression and its plasma level in relation to lipids level lowering and an anti-inflammatory response in patients after acute myocardial infarction. The research material was represented by 112 samples. Thirty-eight patients with first AMI receiving atorvastatin therapy (40 mg/day) and followed up for one month were involved in the study. The relative MPO gene expression in peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) was examined using RT-qPCR in 38 patients before-, 38 patients after-therapy and in 36 patients as the control group. The plasma concentrations of MPO and serum concentrations of biochemical parameters were determined using commercially available diagnostic tests. After one month of atorvastatin therapy, in 60.5% patients a decrease of MPO gene expression, whereas in 39.5% patients an increase, was observed. The plasma MPO levels behaved in the same way as the MPO gene expression. However, the serum lipids and CRP concentrations were significantly lower after one month of atorvastatin therapy in both groups of patients - with decreased and increased MPO gene expression. Atorvastatin exhibited a different effect on MPO gene expression and its plasma level. Short-term atorvastatin therapy resulted in lipid lowering and anti-inflammatory activity in patients after AMI, independently of its effect on MPO gene expression. The molecular mechanisms of this phenomenon are not yet defined and require further research.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2016, 63, 1; 89-95
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies