Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "identity." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 4091
Tytuł:
„[K]orzeni szukam pradziadów / co oplatają trzewia ziemi” – obraz „małej ojczyzny” w lirykach Władysława Grabana
"I’m looking for the roots of my forebears / that entwine around the innards of the earth" – a picture of the local home country in the lyric poetry by Władysław Graban
Autorzy:
Rychter, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591174.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
identity
idiolect
Władysław Graban
tożsamość
idiolekt
Opis:
Artykuł zawiera omówienie językowo-stylistycznego kształtu polskojęzycznych wierszy Władysława Grabana i wskazanie tych środków, które budują obraz „małej ojczyzny” poety, a więc przestrzeni zawężonej do najbliższej okolicy. Sentymentalną ojczyzną lat młodości dla Grabana była Łemkowszczyzna. Ten teren stał się inspiracją dla tematów poetyckich. Obraz małej ojczyzny wykreowany przez Grabana przedstawiony został w ujęciu metodycznym Jerzego Bartmińskiego według trzech wymiarów asocjacyjnych odniesień: 1) przestrzennego (ziemia, miejsce, terytorium); 2) wspólnotowego (wspólnota ludzi, narodowa); 3) kulturowego (literatura, obrzędy, folklor, język).
The article describes the linguistic and stylistic form of the Władysław Graban’s Polishlanguage poetry and indicates the means that build up the picture of the poet’s local home country, i.e. the space limited to the nearest region [he was emotionally involved with]. The sentimental home country for the poet had always been Lemkivshchyna or Lemkovyna (Polish: Łemkowszczyzna; Rusyn: Лемковина / Lemkovyna), the country of his youth. It was the region that was the inspiration for his poetic themes. The picture of the local home country created by Graban was depicted from a methodical perspective by Jerzy Bartmiński, according to three dimensions of associative references: (1) spatial dimension (land, place, territory); (2) community dimension (community of people, national community); (3) cultural dimension (literature, rites, folklore, language).
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2018, 17; 271-289
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A loss so fine it pierced my heart.” Lost languages and Cultural Identity in Hiromi Goto’s Chorus of Mushrooms and Eden Robinson’s Monkey Beach
Autorzy:
Bodal, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445169.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Badań Kanadyjskich
Opis:
Bien que Chorus of Mushrooms d’Hiromi Goto et Monkey Beach d’Eden Robinson aient été écrits par deux auteurs évoluant dans des contexts ethniques et sociaux différents, les deux romans partagent le thème commun, celui de la perte de la langue ancestrale dans les textes des protagonistes. Dans Chorus of Mushrooms, les parents japonais immigrants de Muriel, ou Murasaki, construisent l’identité de toute la famille sur le rejet de la langue et de la culture japonaises ; dans Monkey Beach, la communauté de Haisla des Premières nations de Kitamaat où vivent la protagoniste Lisamarie Hill et sa famille, s’est presque entièrement occidentalisée et pratiquement plus personne ne parle le Haisla. Étonnément, dans les deux romans, la langue ancestrale peut être considérée comme moyen d’accéder à la véritable identité des protagonistes, comme une traduction de la tradition vers l’anglais ; ce qui ne s’avère être qu’une traduction approximative, loin de suffire à transmettre les complexités de leurs cultures respectives des non-Blancs. L’article est consacré à la question de la perte des langues et à leur rôle de porteurs de l’identité ethnique et culturelle dans Chorus of Mushrooms et Monkey Beach. L’auteur de l’article interroge la neutralité supposée de l’anglais ainsi que l’insuffisance des théories occidentales dans l’étude des textes des auteurs non-Blancs : tandis que l’anglais peut être, comme l’aurait dit Lacan, un fondement d’accès au droit du père (blanc), les langues ancestrales dans les romans de Goto et de Robinson se transmettent par l’intermédiaire des grand-mères des protagonistes. L’auteur analyse également l’importance des langues et des cultures ancestrales pour les familles / communautés dans lesquelles les personnages vivent.
Źródło:
TransCanadiana; 2013, 6; 235-248
1899-0355
Pojawia się w:
TransCanadiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A TERRIBLE STRUCTURALIST WISDOM”: HOW LANGUAGE AFFECTS THE IDENTITY OF AN EMIGRANT. CASE STUDY BASED ON THE AUTOBIOGRAPHY “LOST IN TRANSLATION” BY EVA HOFFMAN
Autorzy:
Szepe, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647119.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
emigrant, identity, language, text, structuralism
Opis:
This essay is a case study about linguistic mechanisms that affect an emigrant’s life. The research is based onthe autobiography by the Polish emigrant Eva Hoffman, analyzed with the use of theories She communicates poorly because the of new language corresponds with different from the native language, creating another IRUP. Eva starts to treat daily communication like a written, in the meaning used by Roland Barthes, which results in alienation. However, some linguistic principles such ast or inseparability of and do not affect her at all. She deepensher understanding of both her mother tongue and the new one by linguistic terms such as translation describe and belonging to. Her identity is an because she replacesher old home with a new. The old home remains a while an emigrant changesher onceptions connected with the words.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2013, 12, 2
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"A tornado flew around my room before you came" – black queer studies i queerowanie czarnej męskości
Autorzy:
Stępniak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636877.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
black queer studies, performative, Pomo Afro Homos, queer, race, sexuality, identity
Opis:
„A tornado flew around my room before you came” – black queer studies and querring black masculine Starting off with Frank Ocean’s coming out story, author shows the limits of identity politics discourse. Referring to Siobhan B. Somerville’s theories, he discusses complicated intersections between race and sexuality and offers a brief history of their meaning. Grounding his argument in the methodology gathered under the umbrella term of „black queer studies”, Stępniak presents E. Patrick Johnson’s theory about appropriating blackness. Uncovering heteronormative ideology standing behind the production of the „authentic blackness” discourse, he goes on to criticize the notions of patriarchal black masculinity. To illustrate his point, instead of reading „against the grain” of some straight cultural representations of black men, Stępniak offers an insight into two performance pieces by Afro-American homosexual theatre group, Pomo Afro Homos, and tries to show the process of performing black gay masculinity. He avoids essentialist stances though by insisting on the performative nature of the group’s work.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2012, 3(13)
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“According to the Whole:” the ‘Catholicity’ of the Church in the Theology of Henri de Lubac
"Według całości". Przymiot "katolickości" Kościoła w teologii Henriego de Lubaca
Autorzy:
Persidok, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913389.pdf
Data publikacji:
2020-06-29
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
catholicism
catholicity
Henri de Lubac
Church
identity
katolicyzm
katolickość
Kościół
tożsamość
Opis:
This study has as its subject the meaning of the ‘catholicity’ of the Church in the works of Henri de Lubac. The French theologian, drawing his inspiration mainly from the Fathers of the Church, recovers the complete meaning of the adjective ‘Catholic,’ as containing in itself the true universality as well as the strictest unity. In his works he also tries to show that it is a multifaceted reality: the Church is Catholic in her social, historical and internal aspects. Only all three make up the full picture of her ‘catholicity.’ This study attempts to explain each of the three closely related aspects on the basis of a selection of de Lubac’s works. Although the French theologian does not belong to the most recent authors, it seems to us that his concept of the ‘three-dimensional’ character of Catholicism can help to develop the proper attitude of the Church towards today’s world – so that it will be possible to avoid both the loss of identity and the closed, sectarian mentality.
Tematem niniejszego studium jest znaczenie „katolickości” Kościoła w dziele Henriego de Lubaca. Francuski teolog, czerpiąc inspirację przede wszystkim od Ojców Kościoła, wydobywa na światło dzienne pełne znaczenie przymiotnika „katolicki”, zawierającego w sobie jednocześnie autentyczną powszechności oraz najściślejszą jedność. W swoich pracach stara się pokazać, że jest to rzeczywistość wieloaspektowa: Kościół jest katolicki w aspekcie społecznym, historycznym oraz wewnętrznym. Dopiero wszystkie trzy wymiary dają pełen obraz „katolickości”. Niniejsze studium jest próbą wyjaśnienia każdego z tych trzech wymiarów na podstawie wyboru prac de Lubaca. Choć francuski teolog nie należy do najnowszych autorów, wydaje się, że jego wizja „trójwymiarowej” natury katolicyzmu może pomóc w wypracowaniu właściwej postawy Kościoła wobec współczesnego świata – tak, by uniknąć zarówno utraty tożsamości, jak i mentalności zamkniętej.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 133-153
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Aleksander Ford”, człowiek zmyślony. Tożsamość i polityka w „Sabrze” (1933) i „Drodze młodych” (1936)
“Aleksander Ford”, an Invented Man: Identity and Politics in “Sabra” (1933) and “Children Must Laugh” (1936)
Autorzy:
Rachwald, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342072.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Aleksander Ford
Żydzi
komunizm
tożsamość
Jews
communism
identity
Opis:
Autor analizuje dwa spośród zachowanych filmów zrealizowanych przez Aleksandra Forda przed 1939 r.: Sabrę (1933) i Drogę młodych (Mir kumen on, 1936). Celem analizy jest wykazanie obecności w nich wyraźnych śladów ideologii internacjonalizmu komunistycznego, stojących w sprzeczności z ideą bucharinowskiego socjalizmu w jednym kraju, realizowaną przez Forda w Młodości Chopina (1951) i poniekąd w Krzyżakach (1960). Rachwald bada obecność wątków etnicznych w wymienionych filmach, zwracając uwagę na wskazaną przez Forda siłę więzi klasowych oraz słabość i tymczasowość więzi etnicznych oraz narodowych. W tle tych obserwacji Rachwald umieszcza praktykę zmieniania nazwiska przez twórców pochodzenia żydowskiego pracujących w polskim przemyśle filmowym dwudziestolecia międzywojennego (Ford, Waszyński). Efektem jest profil ideowy młodego reżysera, bliższego wówczas – mimo zaangażowania w KPP – Drugiej, a nie Trzeciej Międzynarodówce.
In the article the author analyses two of the surviving films by Aleksander Ford made before 1939: Sabra (1933) and Children must laugh (Mir kumen on, 1936). The aim of the analysis is to demonstrate the presence in them of traces of communist ideology of internationalism, standing in contradiction with Bukharin’s idea of the Socialism in One Country implemented by Ford in Young Chopin (1951) and to some extent in the Teutonic Knights (1960). Rachwald examines the presence of ethnic themes in these films, noting that Ford pointed to the strength of bonds existing within social class and the weakness and transience of bonds based on ethnicity and nationality. Given this, the author also points out to the practice of changing one’s surname common among the artists with Jewish background (e.g. Ford, Waszyński) working in the Polish film industry in the interwar period. In conclusion the article presents an ideological profile of a young director, who despite his engagement with the Polish Communist Party, at the time was closer to the Second and not the Third International.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 61-74
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Alternative für Deutschland” – niemiecka eurosceptyczna partia pozaparlamentarna. Próba analizy wizerunku w przestrzeni internetu
„Alternative für Deutschland” – the German Eurosceptic Extraparliamentary Party
Autorzy:
Walecka-Rynduch, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616812.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
public relations
media potential
image identity
extraparliamentary parties
Alternative for Germany
potencjał medialny
identyfikacja wizerunkowa
partie pozaparlamentarne
Alternatywa dla Niemiec
Opis:
The Alternative for Germany is a new party on the German political scene. Despite a short political and media history (established in February 2013), the party managed to strongly mark the socio-political space with its presence, mostly because of its anti-establishmentarianism. AfD is also sometimes called a „professors’ party”, as its members and followers stem to a large extent from so-called intellectual circles of science, politics and economics, and are reputable experts for many fields. AfD provoked a major imbroglio during the last parliamentary election in Germany (2013). It gathered 4.7% of votes, standing very close to the electoral threshold. It is however commonly disregarded by activists of most of the other parties in Germany. The aim of the article is answering the question: given the above, what was the crucial factor for building up such relatively high electoral result (inches from bestowing mandates) in this very short time? Is it the social, programmatical, or rather media potential, created mostly on the web? Which of these elements brought the AfD 7% of votes in the election for European Parliament 2014?
Alternatywa dla Niemiec jest nową partią na niemieckiej scenie politycznej. Mimo krótkiej obecności politycznej i medialnej (partia została utworzona w lutym 2013 roku), udało jej się mocno zaznaczyć swoją obecność w przestrzeni społeczno-politycznej. AfD występuje bowiem przeciwko establishmentowi. Co ciekawe, nazywana jest “partią profesorską”, ponieważ jej członkowie i zwolennicy wywodzą się głównie ze środowisk tzw. intelektualnych: naukowych, politycznych, to cenieni eksperci z wielu dziedzin. AfD spowodowała spore zamieszanie w ostatnich niemieckich wyborach parlamentarnych (2013 r.). Z jednej strony poparło ją 4,7% wyborców, zatem otarła się o próg wyborczy, z drugiej strony niechęć do niej solidarnie wykazali działacze większości opcji politycznych. Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie: Co miało wobec tego decydujące znaczenie przy budowaniu tak stosunkowo wysokiego wyniku wyborczego (o mały włos dającego mandat wyborczy)? Czy był to potencjał społeczny, programowy czy wizerunek medialny zbudowany w sieci? Który z tych elementów dał AfD 7% poparcie w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 r.?
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2015, 1; 85-106
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Anglicanorum coetibus” wobec problemu anglikańskiej tożsamości
“Anglicanorum Coetibus” Face to the Problem of Anglican Identity
« Anglicanorum coetibus » face au problème d’identité anglican
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340937.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tożsamość
anglikanizm
ekumenizm
jedność
Anglicanorum coetibus
identity
Anglicanism
ecumenism
unity
Opis:
L’article présente des problèmes identitaires liés à la publication de la Constitution Apostolique Anglicanorum coetibus de Benoît XVI. Le document, publié le 4 novembre 2009, ouvre la voie pour la création d’ordinariats personnels pour les membres de la Communauté Anglicane qui désirent entrer dans la pleine communion avec l’Église catholique. Ce document, suivi d’une Note de la Congrégation pour la Doctrine de la Foi, introduit une structure canonique qui permet aux anglicans d’entrer dans l’Église catholique, en conservant leur patrimoine spirituel et liturgique spécifique. La décision du pape est une réponse aux demandes posées depuis un certain temps par des groupes d’anglicans. En même temps, elle pose beaucoup de questions liées à l’identité confessionnelle anglicane. Des crises au sein de la Communauté Anglicane qui concernent surtout la doctrine morale et la pratique pastorale montrent une certaine difficulté à exprimer l’identité anglicane. La source de cette difficulté identitaire se trouve dans l’histoire de l’Église d’Angleterre séparée de Rome à partir du règne d’Henri VIII. Parce qu’il n’y a pas de causes doctrinales de cette séparation, la Communauté Anglicane cherche à trouver sa spécificité dans certaines idées théologiques (comme via media et comprehensiveness) ou dans l’unité du culte liturgique. Mais la crise récente prouve que les facteurs identitaires anglicans sont souvent insuffisants. La Constitution Apostolique Anglicanorum coetibus est une proposition catholique faite aux anglicans qui désirent conserver leur héritage spirituel et liturgique et en même temps trouver un appui pour leur identité dans la communion catholique. L’unité de la foi chrétienne (selon son expression officielle qui est le Catéchisme de l’Église catholique) ne s’oppose jamais à une diversité justifiée et acceptable dans l’Église du Christ. Peut-être, la proposition exprimé par le pape dans sa Constitution Apostolique serait une solution de la crise œcuménique contemporaine.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 99-121
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Asgudi” i „taskla”: przejście od oralności do pisma i nowa literatura w poszukiwaniach tożsamości marokańskich Berberów
“Asgudi” and “Taskla”. The Transition from Orality to Literacy and the Emergent Literature in the Search for Amazigh Identity in Morocco
Autorzy:
Łukaszyk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/577976.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
Tematy:
Morocco
Amazigh identity
Asgudi
Taskla
Orality / Literacy
Emergent literature
Opis:
Untranslatable neologisms asgudi and taskla are the keywords of the discourse concerning Amazigh cultural emancipation that appeared in the French language manifestos and criticism analysed in this article. Asgudi (a term referring to the documentation of the oral patrimony) can be seen as a first step and taskla (the project of creating new forms of literary expression) as a further development in the process of cultural emancipation. The article contains a short outline of the history of the Amazigh struggle for linguistic and cultural rights. The political victory of this cause and the introduction of the Amazigh studies into schools and universities requires the formulation of further objectives in the development of a culture that should no longer be qualified as marginalised. This is why we observe a recent proliferation of new programs, accentuating the necessity of written literary expression as a basis for strong identity that, according to the emerging theoreticians of “Amazighness”, no oral culture can achieve.
Źródło:
Przegląd Orientalistyczny; 2014, 1-2; 89-98
0033-2283
Pojawia się w:
Przegląd Orientalistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Ay, But Droma Pkhirdyom”: The Gypsy and the Road (Self-Identity in Soviet and Post-Soviet Gypsy Literature in the Russian Cultural and Political Context)
Autorzy:
Kuglerova, Maria Valentinovna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508760.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Gypsies
Gypsy literature
Soviet Union
Gypsy identity
road as an image
Opis:
“Ay, But Droma Pkhirdyom”: The Gypsy and the Road(Self-Identity in Soviet and Post-Soviet Gypsy Literature in the Russian Cultural and Political Context)The Gypsies have always been a peculiar minority in Russia. On one hand, the Russians admired Gypsies’ vagrancy and desire for freedom. The Gypsies were a kind of an alter-ego of the Russians’ – as they wished to be, but dared not. On the other hand, the Gypsies even in relatively liberal czarist times were treated as the second-rate people, not mentioning the soviet deportations. The Gypsy wandering was especially irritating, so the authorities always tried to settle them down. From the Gypsies’ side the attitude (the strict opposition Gadjo/Roma and at the same time the phenomenon of the “choral” settled Gypsies who connected Russian and Gypsy cultures) was ambiguous, too. It shows the main feature of Gypsy identity – the desire for wandering, the dependence – but only on the road, and the dual attitude to this feature from the side of the Russian majority. This feature and the ambiguous attitude towards it one can define as the crucial feature of the Soviet and Post-Soviet Gypsy literature. By 1938 (before the supporting of the national minorities stopped) in Soviet Gypsy literature existed two main directions in the narration: the narration about the evil capitalistic past (the exploitation of the “choral” Gypsies, who were devoid of the road by Russians – M.Iljinsko’s stories) and the depicting of the brave Soviet reality – when the Gypsies are happy to work and to be settled in the kolkhozes (M.Bezludzko’s poems). This image of the new Soviet Gypsy is rooted in the image of the vagrancy (through its’ denial for Soviet epoch and its’ glorification for czarist times), as the detailed analysis of the texts shows. „Ay, But Droma Pkhirdyom”: Cygan i droga (Tożsamość własna w radzieckiej i postradzieckiej literaturze cygańskiej w rosyjskim kontekście kulturowym i politycznym)Cyganie zawsze byli szczególną mniejszością w Rosji. Z jednej strony Rosjanie podziwiali bezdomność  Cyganów i ich pragnienie wolności. Cyganie stanowili swego rodzaju alter ego Rosjan: byli tacy, jakimi ci ostatni być chcieli, ale nie ośmielali się. Z drugiej zaś nawet w stosunkowo liberalnych czasach caratu traktowano ich jako ludzi drugiej kategorii, nie wspominając o sowieckich deportacjach. Wędrowny Cygan denerwował szczególnie, tak więc władze zawsze starały się ich osiedlać. Postawy Cyganów także były dwuznaczne (ścisła opozycja Gadziowie/Romi i jednocześnie zjawisko „chorału” osiadłych Cyganów, łączącego kultury rosyjską i cygańską). Ujawnia to główną cechę tożsamości cygańskiej: pragnienie ruchliwości, zależność – ale tylko w drodze, co zderzało się z dwoistą postawą rosyjskiej większości. Ową cechę jak też dwuznaczną postawę wobec niej można uznać za zasadniczy rys radzieckiej i postradzieckiej literatury cygańskiej. Około 1938 roku (zanim skończyło się wspieranie mniejszości narodowych) w radzieckiej literaturze cygańskiej występowały dwie główne linie narracyjne: narracja o złej kapitalistycznej przeszłości (wykorzystywanie „chorałowych” Cyganów, którzy zostali wyprowadzeni z drogi przez Rosjan: M. Iljinsko) oraz opisywanie wspaniałej rzeczywistości radzieckiej – kiedy to szczęśliwi Cyganie pracują i osiedlani są w kołchozach (M. Bezludzko). Taki obraz nowego radzieckiego Cygana ma źródła w obrazie bezdomności (ze względu na negowanie epoki radzieckiej i gloryfikację czasów carskich), co pokazuje szczegółowa analiza tekstów.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2014, 3
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Being a Yid”: Jewish Identity of Tottenham Hotspur Fans—Analysis and Interpretation
Autorzy:
Wilczyńska, Bogna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106774.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Football
Fans
Jews
Antisemitism
Stadium
Jewish Identity
Yid
Opis:
Tottenham Hotspur football fans are victims of regular antisemitic abuse from opposition fans. They are commonly referred to as “Yids.” Interestingly, Tottenham supporters appropriated the Jewish image and embraced it as part of their fandom identity. They have been using symbols and content associated with Jewish identity, even if their club has never been a Jewish organization, and the vast majority of them are not Jewish. The objective of this paper is to describe and explain the main characteristics of the phenomenon of what I call the “Jewish identity” of the fans. The research presented in this paper was based on sociological and anthropological qualitative methods; above all—in-depth interviews with the fans and participant observation in the stadiums during Tottenham games. The analysis and interpretation of the material collected for the study allowed me to explore the questions of “how,” “why,” and “what” happens in the stadiums (and outside the stadiums) from the perspective of the fans in the context of their “Jewish identity.” I particularly focus on the mechanism Tottenham supporters use to manage and fight stigma and investigate how different groups of fans have created different narratives around Jewish identity to make it meaningful for them.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2022, 18, 3; 86-105
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bitte betrachten sie mich als einen Traum.“ Sprache und Identität in Hamid Sadrs „Gesprächszettel an Dora“
“BITTE BETRACHTEN SIE MICH ALS EINEN TRAUM“. LANGUAGE AND IDENTITY IN HAMID SADRS GESPRÄCHSZETTEL AN DORA
Autorzy:
Peter Clar, Peter Clar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/910312.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jacques Derrida
Jacques Lacan
Paul de Man
deconstruction
autobiography
prosopopoeia
Opis:
Wie Jacques Derrida u. a. in Die Einsprachigkeit des Anderen oder Die ursprüngliche Prothese zeigt, ist jeder Mensch immer schon mehrsprachig. Wenn wir diesen Zustand der Nicht-Einsprachigkeit als ein allgemein-menschliches Phänomen begreifen, und dazu eignet sich die sogenannte exophone Literatur besonders, dann hilft uns das zu verstehen, dass das Fremd-Sein eines/einer Fremden zu befragen immer zugleich bedeutet, auch unser eigenes Fremd-Sein zu befragen, dann wird die Frage nach dem Fremden zur Frage der eigenen Identität. Um dies zu zeigen, lese ich Hamid Sadrs Gesprächszettel an Dora (1994) parallel zu und mit Derridas Konzept von Ein- und Mehrsprachigkeit. In dem ‚Roman‘ erfindet der Erzähler entlang von Egodokumenten seine Wahrheit über Franz Kafkas Sterben und widerspricht damit vielen Wissenschaftler- und Biograph_innen, die den Tod Kafkas als Konsequenz seines Dichterseins, seiner Zerrissenheit etc. interpretiert haben. Was uns die Dichterfigur entfremdet, ist dabei die Sprache selbst und zwar gerade die anscheinend authentischen Berichte, die, in Kombination mit den unzuverlässigen Erzählerstimmen die Konstruktion der Figur Kafka offenlegen. Der Kafka des Textes – der als K., als Kafka, als kavka auftritt, der im Erzählen als Kafka gesetzt, erschrieben wird, und zwar in jenen Worten, die die seinen sind, die ihm also vermeintlich vorangehen und doch, zugleich, folgen, sich (auch) als Nach-Schreiben entpuppen – wird wieder aufgelöst, wird fremd. Die Verwirrung der Grenzen von Ursache und Wirkung, Vorher und Nachher, Realität und Fiktion, das Sein zwischen Leben und Tod lässt die Kafka/K.-Figur zum Wanderer, zur Figur des Sowohl-alsauch werden. Das Fremd-Sein Kafkas, die Exilsituation in der Abgeschiedenheit des Sanatoriums sind dabei nicht allein Parabeln auf die Situation exiliert Lebender, wie Sadrs persönliche Lebenssituation nahelegte, sie sind darüber hinaus eine Metapher für menschliche Identitätsfindung generell.
According to Derridas Monolingualism of the Other, Or, The Prosthesis of Origin every person is always multilingual. If we understand this state of non-monolingualism as a general human phenomenon, which the so called ‘exophone literature’ particulary helps us to do, then we understand that to question a stranger’s alienation always means to question our own alienation at the same time. Thus the question of the stranger becomes the question of one‘s own identity. In my article, I analyze this phenomenon by combining Hamid Sadr’s ‘novel’ Gesprächzettel an Dora (1994) and Jacques Derrida’s concept of mono- and multilingualism. In Hamid Sadr’s text the narrator uses egodocuments to invent a truth about Franz Kafka’s death which opposes many literary scholars and biographers who have interpreted Kafka’s death as a consequence of his existence as a poet, his diremption etc. What alienates the literary figure named Kafka from us is the language itself, and first of all the combination of allegedly ‘authentic’ documents with the unreliable narrative voices, thus revealing the constructiveness of ‘Kafka’. The main character Kafka – who within the text is named K., Kafka, kavka and who is introduced into the text by using his ‘own’ words, that supposedly precede him and yet, at the same time, succeed him – is deconstructed. Borders between cause and effect, before and after, reality and fiction, life and death become obsolete thus turning the Kafka/K. figure into a wanderer, a figure of ‘both-and’. Kafka’s situation as a stranger, as a kind of exile in the remoteness of the sanatorium, is not alone a parable on the situation of an exile, as Sadr’s personal life may indicate. Moreover, as I will show, it is a metaphor for human identity in general.
Źródło:
Studia Germanica Posnaniensia; 2019, 40; 129-138
0137-2467
Pojawia się w:
Studia Germanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bo w Ługańsku jest tak pięknie, jak w Cannes” – historia o marzeniach i cierpieniach ukraińskiej społeczności, przedstawiona w Polskiej przestrzeni teatralnej (spektakl Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu wg. Leny Laguszonkowej)
„Бо в Луганську так гарно, як у Каннах” – історія про мрії та страждання української громади, представлена в польському театральному просторі (вистава Мій прапор запісяв котик. Хроніки з Донбасу за Лєною Лягушонковою)
Autorzy:
Staszkiewicz, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233749.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
драма
війна
пошуки ідентичності
театр
вистава
drama
war
search for identity
theatre
spectacle
dramat
wojna
poszukiwanie tożsamości
teatr
spektakl
Opis:
  W niniejszym artykule autorka przybliża postać Leny Laguszonkowej oraz spektakl, który powstał w oparciu o jej dramaturgię – Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu w reżyserii Aleksandry Popławskiej, wystawiany w Teatrze Rozmaitości w Warszawie. Lena Laguszonkowa urodziła się w 1984 roku w Stanicy Ługańskiej. Ukończyła wydział historii Ługańskiego Państwowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki. W Ługańsku podejmowała różnego rodzaju pracę, a po kilku latach przeniosła się do Kijowa. Jako dramatopisarka zadebiutowała w 2018 roku sztuką Baza. Autorka poruszyła w niej tematykę związaną z kobietami i prostytucją. Sztuka można było zobaczyć na festiwalu „Tydzień sztuki aktualnej”. W 2022 roku w wyniku wojny, Lena wraz z bliskimi wyjechała do Polski. Ciepło przyjęło ją tutaj środowisko teatralne, dzięki czemu podjęła współpracę z Teatrem Rozmaitości i Teatrem Polskim w Bydgoszczy. Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu powstał na podstawie trzech tekstów Laguszonkowej – Pipidówy, Matki Gorkiego i Mój sztandar zasikał kotek. To sztuka o marzeniach, pragnieniach, rozczarowaniach, bólu i cierpieniu, o kryzysie i poszukiwaniu tożsamości. Główna bohaterka, pochodząca z prowincjonalnego miasteczka – Stanica Ługańska chce jak najszybciej z niego wyjechać i spełniać swoje artystyczne aspiracje. Sztuka pokazuje różne pokolenia wychowywane w Ukraińskich realiach, próbując nam je przybliżyć i pokazać jak wojna wpływa na społeczność.
Метою даної статті є ознайомлення з постаттю української драматургині Олени Лягушонкової та виставою, поставленої за її творами Мій прапор запісяв котик. Хроніки з Донбасу польської режисерки Александри Поплавської в Театрі “Розмаїтості” у Варшаві. Лєна Лягушонкова народилася в 1984 році в Станиці Луганській в Україні. Закінчила історичний факультет Луганського державного університету імені Тараса Шевченка. У Луганську вона працювала на різних роботах, а через кілька років переїхала до Києва. Дебютувала на фестивалі «Тиждень актуальної п’єси» у 2018 році з п’єсою BAZA. Тут авторка торкнулася тем, пов’язаних з жінками та проституцією. У 2022 році, унаслідок війни, Лєна разом із родичами виїхала до Польщі. Тут її тепло зустріла театральна спільнота, завдяки чому вона розпочала співпрацю з Театром Розмаїтості та Польським Театром у Бидгощі. Вистава Мій прапор запісяв котик. Хроніки з Донбасу поставлена на основі трьох текстів Лягушонкової – ПГТ. Хроніка, Мати Горького та Мій прапор запісяв котик. Це вистава про мрії, бажання, розчарування, біль і страждання, про кризу та пошук ідентичності. Головна героїня, яка походить із провінційного містечка Станиця Луганська, хоче якомога швидше покинути його та здійснити свої мистецькі прагнення. Вистава показує різні покоління, виховані в українських реаліях, намагаючись наблизити їх до нас і показати, як війна впливає на громаду.
In this paper, the author introduces the character of Lena Laguszonkowa and the performance based on her dramaturgy – A kitten peed on my banner. Chronicles from Donbas, directed by Aleksandra Popławska, staged at the Rozmaitości Theater in Warsaw. Lena Laguszonkowa was born in 1984 in Stanytsia Luhanska of Luhansk Oblast in eastern Ukraine. She graduated from the history department of Lugansk State University named after Taras Shevchenko. In Lugansk, she took various jobs, and after a few years she moved to Kiev. She made her debut as a playwright in 2018 with Baza. The author touched on topics related to women and prostitution. The art could be seen at the "Current Art Week" festival. In 2022, as a result of the war, Lena and her relatives left Ukraine and moved to Poland. She was warmly welcomed here by the theatrical community, thanks to which she started cooperation with Rozmaitości Theater and Polski Theater in Bydgoszcz. A kitten peed on my banner. Chronicles from Donbas was based on three texts by Laguszonkowa – Rural Town. Chronicles, Gorky’s Mother and A kitten peed on my banner. It is a play about dreams, desires, disappointments, pain and suffering, about crisis and the search for identity. The main character, who comes from a provincial town, Stanica Ługańska, wants to leave it as soon as possible and fulfill her artistic aspirations. The play shows different generations brought up in Ukrainian realities, trying to bring them closer to us and show how war affects the community.
Źródło:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2023, 6, 18; 1-16
1733-2249
Pojawia się w:
TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Braterstwo krwi”. Historia Stanisława Aronsona
„Brotherhood of Blood”. A History of Stanisław Aronson
Autorzy:
Ratajczak, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1536076.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
war literature
identity
Polish-Jewish (and Jewish-Polish) relations
biography
military ethos
Opis:
Based on conversations with the hero, Patrycja Bukalska’s Rysiek z Kedywu. Niezwykłe losy Stanisława Aronsona [Rysiek from Kedyw. Incredible Tribulations of Stanisław Aronson], is an important contribution to the study of Polish-Jewish relations. This is because Aronson’s life is a unique combination of various elements of Polish and Jewish biographies in the 20th century. His life story includes: a happy childhood in a wealthy assimilated Jewish family, the nightmare of Soviet and German occupation, deaths of closest relations, participation in Armia Krajowa resistance movement and Warsaw Uprising, military service in general Anders’s corps, and then in Israeli army. Jew, Pole, Israeli: each of these identies demanded a different ordering and expression of memory, different omissions and declarations. With such an unusual and mixed experience, Aronson had a vantage point to look at the images that Poles, Jews, Holocaust survivors and citizens of newly created Israel, had of one another. Bukalska’s book can be read as a voice against generalizations, as a narrative about a concrete human life immersed in history, a narrative about individual choices, courage, and friendship.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2013, 22; 83-93
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Brought up to Live Double Lives”: Intelligence and Espionage as Literary and Philosophical Figures in Ciaran Carson’s Exchange Place and For All We Know
Autorzy:
Czemiel, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2032786.pdf
Data publikacji:
2021-11-22
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
surveillance
espionage
otherness
identity
translation
Opis:
The article examines the figure of the spy—alongside themes related to espionage—as employed in two books by the Northern Irish writer Ciaran Carson (1948–2019): the volume of poems For All We Know (2008) and the novel Exchange Place (2012). Carson’s oeuvre is permeated with the Troubles and he has been hailed one of key writers to convey the experience of living in a modern surveillance state. His depiction of Belfast thematizes questions of terrorism, the insecurity and anxiety it causes in everyday life, as well as the unceasing games of appearances and the different ways of verifying or revising identities. In Carson’s later work, however, these aspects acquire greater philosophical depth as the author uses the themes of doubles, spies, and makeshift identities to discuss writing itself, the construction of subjectivity, and the dialogic relationship with the other. Taking a cue from Paul Ricoeur’s and Julia Kristeva’s conceptions of “oneself as another,” the article examines how Carson’s spy-figures can be read as metaphors for processes of self-discovery and identity-formation, tied to the notion of “self-othering.” Carson employs the figure of the spy—who juggles identities by “donning” different clothes or languages—to scrutinize how one ventures into the dangerous territory of writing, translation and love, as well as to reconsider notions of originality and self-mastery. Ultimately, Carson conceptualizes literature as specially marked by deceptions and metamorphoses, defining in these terms the human condition.
Źródło:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2021, 11; 35-50
2083-2931
2084-574X
Pojawia się w:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 4091

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies