Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ibsen" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
The Philosophy of History in Henrik Ibsen’s early works
Autorzy:
Szelągowska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373815.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
nationality
Romanticism
Ibsen
historism
Opis:
The early works of Ibsen – which concentrate on historical issues from the old Norwegian past, using material from sagas, folk-tales, and songs – give us a picture of an author who is focused on a national programme. In accordance with the Romantic philosophy of history (historism), Ibsen uses its main categories of causation and explanation of the national past, mainly positing individual ideas as a major shaping force of the course of history and the impact of great personalities. At the same time, Ibsen presents the path for Norwegians to build a strong and independent nation, and the conditions that have to be fulfilled for that to happen.
Źródło:
Studia Scandinavica; 2020, 4, 24; 80-92
2657-6740
Pojawia się w:
Studia Scandinavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ibsenov pharmakon: Sokrat i Stockmann
Ibsen’s Pharmakon: Socrates and Stockmann
Autorzy:
Tomljenović, Ana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636222.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ibsen
Plato
pharmakon
democracy
Opis:
Although An Enemy of the People has always been one of Ibsen’s most popular plays, ibsenology often dismisses it as a revolutionary pamphlet and the critique of the tyranny of the compact majority and the mediocrity of parliamentary democracy. Instead of focusing on the conflict that arises between the Conservatives and the Liberals, minority and majority, I want to draw attention to Ibsen’s poetic revolt. Building on Derrida’s study of the pharmakon in the Phaedrus, I argue that Ibsen continues to investigate the conflict between the speaker and the listener, between the actor and the audience, between speech and writing.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2019, 17; 269-283
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Imagining Hedda Gabler: Munch and Ibsen on Art and Modern Life
Autorzy:
Gjesdal, Kristin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641657.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Munch
Ibsen
Hedda Gabler
aesthetics
nineteenth-century philosophy
Opis:
Among Edvard Munch’s many portraits of Henrik Ibsen, the famous Norwegian dramatist and Munch’s senior by a generation, one stands out. Large in scope and with a characteristic pallet of roughly hewed gray blue, green and yellow, the sketch is given the title Geniuses. Munch’s sketch shows Ibsen, who had died a few years earlier, in the company of Socrates and Nietzsche. The picture was a working sketch for a painting commissioned by the University. While Munch, in the end, chose a different motif for his commission, it is nonetheless significant that he found it appropriate to portrait the Norwegian dramatist in the company of key European philosophers, indeed the whole span of the European philosophical tradition from its early beginnings to its most controversial spokesman in the late 1800s. In my article, I seek to take seriously Munch’s bold and original positioning of Ibsen in the company of philosophers. Focusing on Hedda Gabler-a play about love lost and lives unlived-I explore the aesthetic-philosophical ramifications of Ibsen’s peculiar position between realism and modernism. This position, I suggest, is also reflected in Munch’s sketches for the set design for Hermann Bahr’s 1906 production of the play.
Źródło:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture; 2017, 7; 71-86
2083-2931
2084-574X
Pojawia się w:
Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Helena Garczyńska, Norweski Ibsen. Polski Ibsen. Przekład form adresatywnych w wybranych dramatach Henryka Ibsena, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2019, 262 ss.
Autorzy:
Maćkała, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373798.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Źródło:
Studia Scandinavica; 2020, 4, 24; 183-186
2657-6740
Pojawia się w:
Studia Scandinavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dvokrilnost istine u Divljoj patki: Platon, Ibsen i Krleža
The Two Winged Truth in The Wild Duck: Plato, Ibsen, and Krleža
Autorzy:
Tomljenović, Ana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890684.pdf
Data publikacji:
2021-09-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
bsen
Plato
Krleža
dialogue
knowledge
Opis:
Questioning the commonly held assumption in critical reception that Ibsenʼs symbol of the wild duck was influenced by Darwinʼs theory, I want to argue that the wild duck flew into Ibsenʼs play all the way from Platoʼs aporetic dialogue The Theaetetus. Following Lacanʼs reading of Plato, I want to examine the connection between the Socratic position towards knowledge – especially the rupture between knowledge and truth – and the treatment of dramatic dialogue in Ibsenʼs The Wild Duck and Krležaʼs The Glembays.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2021, 20; 215-235
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Dr. Stockmann’s Parrhesia: Ibsen’s “An Enemy of the People” in the Light of Foucault
Autorzy:
Haj’jari, Mohammad-Javad
Hooti, Noorbakhsh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1154269.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Dr. Stockmann
Foucault
Ibsen
Parrhesia
Opis:
An honest intellectual dutifully standing with truth against lies and treacheries of his society is a parrhesiastic figure in Foucault’s terminology. Foucault takes parrhesia as the fearless and frank speech regarding the truth of something or a situation before truth-mongering and public deception and he takes the parrhesiastic as the spokesperson for truth. In this light, Dr. Stockmann in Ibsen’s An Enemy of the People occupies a unique position within Ibsen’s political philosophy. Dutifully criticizing what the majority blindly take for granted from their liar leaders in the name of democracy, Dr. Stockmann fulfills the role of a parrhesiastic figure that stands against socio-political corruption. He enters a parrhesiastic game with both the majority and the officialdom to fulfill his democratic parrhesia as a truthful citizen before the duped community, while covertly preparing for his own philosophic parrhesia or self-care within the conformist community. However, his final failure lies in his confrontation with democracy itself, which wrongly gives the right of speaking even to the liars. This article thus aims at analyzing Ibsen’s play through a Foucauldian perspective regarding the concept of parrhesia and its relation to democracy. It is to reveal Ibsen’s satire on the fake ideology of democracy and highlight the necessity of humanity’s parrhesiastic self-care for the well-being of the self and the others.
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2019, 26; 27-48
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ibsen’s unfavourable opinions on Poland: ignorance or contempt?
Autorzy:
Sokół, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177551.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
It was only three times that Henrik Ibsen voiced his opinions on Poland: her national character, history, culture and political future; twice in his letters to, respectively, Bj0rstjeme Bjømson of 28 January 1865 and Georg Brandes of 30 September 1888, and once in his poem Abraham Lincolns mord (The Murder of Abraham Lincoln), almost totally unknown in Poland. The opinions were brief and vague, besides, they were private, passed in personal letters. The mention in the poem was connected with bitter remarks regarding contemporary politics and hypocrisy o f the mighty political rulers of the world and false public opinion. Ibsen’s remarks were, in fact, part of his meditations on Norway, Scandinavia, Europe and only in this context were aimed at saying a few words about Poland, a country he never showed any interest in. They were interesting only in connection with his political and historical thinking. His opinions on Poland were far from being favourable but it would be difficult to consider them as malicious or hostile.
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2006, 9; 199-207
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moving out of the dolls house: Henrik Ibsen, Kate Chopin and Eliza Orzeszkowa
Wyprowadzka z domu lalek. Henrik Ibsen, Kate Chopin, Eliza Orzeszkowa
Autorzy:
Sokalska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087765.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
19th century fiction and drama
women's emancipation
growth of self‑awareness
the doll's house metaphor
Henrik Ibsen (1828–1906)
Eliza Orzeszkowa (1841–1910)
Kate Chopin (1850-1904)
Henrik Ibsen
Eliza Orzeszkowa
Kate Chopin
emancypacja
postać kobiety w literaturze XIX wieku
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
This is a comparative study of three literary works of the 19th century, Eliza Orzeszkowa's novel Marta, Kate Chopin's novel The Awakening, and Henrik Ibsen's drama Nora. The common analytical frame is the metaphor of the doll's house, which seems to provide an apt description (diagnosis) of the condition of each heroine, the space they inhabit, and their attitude to the economy of their everyday lives and their husbands. It also defines the situation in which each of them decides, or is compelled by circumstances, to move out of their sheltered place. In each of the three fictional cases the attention is focused on the growing self‑awareness of women, who would not have gained a mature knowledge of the world and of themselves if they had not been forced to abandon their doll's house existence.
Źródło:
Ruch Literacki; 2020, 4; 397-415
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brand
Autorzy:
Ibsen, Henryk
Współwytwórcy:
Choromańska, Paulina
Kasprowicz, Jan
Sekuła, Aleksandra
Kopeć, Aleksandra
Kozioł, Paweł
Data publikacji:
2018-09-19
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Modernizm
Dramat
Dramat wierszowany
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Źródło:
Henryk Ibsen, Brand. Poemat dramatyczny w pięciu aktach, Instytut Wydawniczy "Biblioteka Polska", Warszawa [1923].
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Tytuł:
Lady or mermaid? An Essay on Ibsen’s “The Lady from the Sea”
Autorzy:
Christensen, Arne
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178243.pdf
Data publikacji:
1992
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
In the paper some aspects of Ibsen’s “The Lady from the Sea” are presented. The author discusses a radio version of the drama made by the Norwegian director Hans Heiberg, and compares it with Ibsen’s original text.
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 1992, 1; 47-49
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metateatralne finały Ibsena
Ibsen’s Metatheatrical Finales
Autorzy:
Partyga, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520108.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Henrik Ibsen
metateatr
historia dramatu 1800-1900
dialektyka paradoksu
Soren Kierkegaard
metatheater
drama history 1800-1900
dialectics of paradox
Opis:
W artykule podjęta została próba interpretacji porównawczej finałów trzech sztuk Ibsena Rosmersholmu (1886), Heddy Gabler (1890) i Budowniczego Solnessa (1892). Metateatralne techniki wykorzystane przez autora w tych trzech scenach finałowych służą problematyzacji sytuacji nascenicznych widzów i widowni teatralnej oraz różnych strategii odbiorczych. Śmierć bohaterów dramatycznych zostaje ukazana w metateatralnej ramie skonstruowanej w każdym tekście trochę inaczej. Metateatralne zabiegi dopełniają się, by uwypuklić siłę percepcyjnych schematów, zademonstrować sposób ich działania, podsunąć możliwości ich podważenia. Ibsen nie stara się jednak uprzywilejować żadnej strategii odbioru, zachęcając w ten sposób widza, by wziął osobistą odpowiedzialność za sens tego, co widzi. We wszystkich omawianych sztukach scena teatru w teatrze staje się także miejscem egzystencjalnego powtórzenia. Dlatego do analizy i interpretacji wprowadzona została Kierkegaardowska koncepcja powtórzenia, która pozwala spojrzeć na teatr jako na miejsce potęgowania świadomości. Ibsenowskie motywy metateatralne wzmacniają tę funkcję teatru, a jednocześnie pomagają  zrozumieć, że zarówno sens teatralnego dzieła czy wydarzenia, jak i proces jego odbioru są uwikłane w Kierkegaardowską dialektykę paradoksu.
This article brings a comparative reading of the finales of three dramas by Henrik Ibsen: Rosmersholm (1886), Hedda Gabler (1890), and The Master Builder (1892). The metatheatrical techniques used by the dramatist in these three final scenes serve to problematize the situation of the onstage spectators and the theatrical audience with their varied interpretative strategies. Death of the characters is presented in a metatheatrical frame that is constructed a little differently in each drama. The metatheatrical devices complement one another in order to underscore the power of perceptual schemas, to demonstrate the way they operate, and to suggest ways of undermining them. Ibsen does not, however, try to favour one interpretative strategy over any other; he encourages the audiences to take personal responsibility for the meaning of what they see. In all the plays under discussion, the scene of a play within a play involves an instance of repetition. For this reason, the proposed reading makes use of Kierkegaard’s concept of repetition, which enables one to comprehend the theatre as a place of expanding consciousness. Ibsen’s metatheatrical motifs reinforce this function of theatre, yet they also help us understand that both the meaning of a theatrical work or event and the process of its reception involve Kierkegaard’s dialectics of paradox.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 117-134
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Max Stirner i Henrik Ibsen: dalecy i bliscy
Autorzy:
Sokół, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177295.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Peer Gynt
egoizm
nihilizm
Skuszanka Krystyna
Kołakowski Leszek
Nietzsche Friedrich
Kierkegaard Søren
Chmieliński Maciej
egoism
nihilism
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2011, 12; 315-326
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bojownik czy błazen? Ibsenowski "Wróg ludu" w teatrze polskim
A Fighter or a Jester? Ibsen’s "An Enemy of the People" in the Polish Theatre
Autorzy:
Maćkała, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/696985.pdf
Data publikacji:
2019-12-13
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Opis:
The article presents traditional and modern approaches to Ibsen’s An Enemy of the People in the Polish theatre. Banned in Poland for almost a decade (the country was a part of three different states until 1918), first staged in 1891, continuously censored, the play became a part of the national debate on freedom and rebellion, for a long time staged as a manifesto, even though Ibsen’s popularity lessened. The political approach was re-invented in the communist 1970s and 1980. After a thirty years’ gap, Ibsen’s masterpiece premiered recently in Cracow, directed by a famous and controversial artist of the younger generation.
Źródło:
Studia Scandinavica; 2019, 3, 23; 53-75
2657-6740
Pojawia się w:
Studia Scandinavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of the DTM to Nonlinear Cases Arising in Fluid Flows with Variable Viscosity
Autorzy:
Barari, A.
Rahimi, M.
Hosseini, M.
Ibsen, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1419737.pdf
Data publikacji:
2012-07
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
47.35.Pq
42.65.Wi
Opis:
This paper employs the differential transformation method to investigate two nonlinear ordinary differential systems for plane coquette flow having variable viscosity and thermal conductivity. The concept of differential transformation is briefly introduced, and then differential transformation method is employed to derive solutions of nonlinear equation systems. The results of differential transformation method are compared with those ones obtained by Adomian decomposition method to verify the accuracy of proposed method. The results reveal that the differential transformation method can achieve suitable results in predicting the solution of such problems.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 2012, 122, 1; 96-102
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksandra Śląska jako Hedda Gabler
Aleksandra Śląska as Hedda Gabler
Autorzy:
Cebera, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955682.pdf
Data publikacji:
2014-11-03
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Teatr Telewizji, aktorka Ibsenowska, adaptacja telewizyjna, teatr tradycyjny, trans-formacja aktorska
TVP Theatre, Ibsen’s actress, TV adaptation, traditional theatre, actor’s transformation
Opis:
The article focuses on an analysis of Aleksandra Śląska acting in TVP Theatre play Hedda Gabler (1974) directed by Jan Świderski. By taking part in this artistic undertak-ing, the actress joined the circle of outstanding Ibsen’s actors such as: Karol Adwen-towicz, Irena Solska, Anna Gostyńska or Wanda Siemaszkowa. Śląska, who played gen-eral’s daughter, was prepossessed by character’s ambiguity, intellectual and personal cu-riousness. The actress also saw the timeliness of Ibsen’s drama in regards to emancipa-tion of emotions. Świderski adapted the play written in 1890, referring to an idea of the traditional theater. He perfectly projected the elements of scenography and props, rele-vant from actor’s transformation point of view. Moreover, the director often used a character setup typical for stage theatre – facing forwards to the camera and backwards to the interlocutor. The author of this article points out both perfect changes to Ibsen’s text and the actress’ utilization of interpretation strategy – restrained and hushed play. By nuances, transmitted through an all seeing eye of the camera, she creates an internally rich character.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2014, 12; 93-105
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies