Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "high risk group" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    The first line therapy for intermediate/ high risk patients with advanced renal cell carcinoma according to therapeutic program B.10
    Autorzy:
    Żołnierek, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22792533.pdf
    Data publikacji:
    2023-08-19
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    renal cell carcinoma
    intermediate risk group
    unfavourable risk group
    tyrosine kinases inhibitor
    immune check-point inhibitor
    Opis:
    The purpose of this article is to discuss the use of therapeutic options for the first-line systemic treatment of patients with advanced renal cell carcinoma under the B.10 drug program effective in Poland as of May 2022 - with a focus on intermediate and high-risk patient populations according to the IMDC. The specific situation created by reimbursement conditions with the exclusion of regimens combined with a tyrosine kinase inhibitor and immune checkpoint inhibitors along with the marginalisation of the use of an mTOr inhibitor necessitates a choice between two-drug immunotherapy or an antian giogenic drug in monotherapy. In this context, choosing the right treatment in the context of specific clinical situations is a challenge.
    Źródło:
    OncoReview; 2023, 13, 2; 48-57
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewentualna przydatność procedur uniwersalnych w pracy z grupami podwyższonego ryzyka. Na przykładzie recepcji programu profilaktycznego „Smak życia, czyli debata o dopalaczach”
    Usefulness of universal procedures at work with high-risk groups on the example of a reception of a preventive programme called “The Taste of Life: A Designer Drugs Debate”
    Autorzy:
    Wojcieszek, Krzysztof A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2044132.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    prevention
    high risk group
    new psychoactive substances (NPS)
    universal scenario
    Opis:
    Researchers of the behavior of adolescents from the so-called high-risk groups suggest that due to the high level of problem behaviors (e.g. drinking alcohol, smoking, drug use, violence) the most appropriate preventive work is the harm reduction approach, especially in the case of borderline behaviors such as alcohol use (Pisarska, Bobrowski, Greń, Ostaszewski, 2019: 343). Applying this type of strategy to illegal behavior such as drug use, especially NPS (the so-called legal highs) seems to be a bit more problematic. Meanwhile, the results of research on the reception (process evaluation) of the “Taste of Life Debate” preventive program scenario indicate that selected universal procedures, intended for young people with an average level of risk, can be successfully used in work with young people at risk, as long as they relate to behavior that is not normative in the social sense (such as using NPS). The work is a short comparison of evaluation results in the universal group and in the high-risk group.
    Źródło:
    Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej; 2021, 33; 33-48
    2300-391X
    Pojawia się w:
    Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie terapii behawioralno-poznawczej w leczeniu osób znajdujących się w grupie ryzyka zachorowania na psychozę – przegląd badań
    Cognitive and behavioural therapy in ultra-high risk group for psychosis – a review
    Autorzy:
    Pawełczyk, Agnieszka
    Pawełczyk, Tomasz
    Pabich-Zrobek, Dorota
    Kołakowski, Artur
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945206.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cognitive-behavioural therapy
    prevention
    psychosis
    psychotherapy
    ultra-high risk syndrome
    profilaktyka
    psychoterapia
    psychoza
    stan ryzyka rozwoju psychozy
    terapia behawioralno-poznawcza
    Opis:
    Pursuant to the neurodevelopmental concept, schizophrenia is understood as a pathological process, starting with the genetic susceptibility in childhood and gradually progressing, which is initially accompanied by the occurrence of nonspecific symptoms and dysfunctions. A culmination of the described course of events is the occurrence of full-symptom psychosis. The discernible symptomatic premorbid period occurs in 75% of patients in the first episode of schizophrenia. It may vary in length, but the studies indicate that the average duration of symptomatic premorbid period in schizophrenia reaches 5 years, whereas in highly developed countries – at least 2 years. Numerous studies indicate that a late diagnosis of the disease is an independent risk factor of adverse course of schizophrenia. Therefore, many researchers paid attention to those stages of the disease which precede the occurrence of acute psychosis, characterized by schizophrenia image, which gave rise to distinguishing a group of people exhibiting an increased, as compared to the general population, ultra-high risk syndrome (UHRS). So far, few interventional studies have been carried out to evaluate various strategies applied to the group of patients with UHRS of psychosis. Available foreign guidelines and experts’ recommendations point to a priority of psychosocial activities, especially the cognitive-behavioural therapy (CBT). The article presents a review of studies on the efficacy of CBT in the UHRS group. It indicates that the severity of symptoms in patients often requires pharmacotherapy, and the use of CBT entails a lower risk of the development of adverse effects than is the case with implementation of pharmacotherapy. The results of studies, obtained by various research teams, allow to state that the CBT may be effective in reduction of symptoms accompanying the high risk of the development of schizophrenia. Besides, CBT by monitoring the patient’s mental state enables a faster diagnosis of the transition into psychosis, thereby abbreviating the duration of untreated psychosis, which constitutes an acknowledged negative predictor of the course of schizophrenic psychoses.
    Zgodnie z koncepcją neurorozwojową schizofrenię rozumie się jako stopniowo postępujący proces chorobowy, rozpoczynający się na podłożu podatności genetycznej w dzieciństwie i stopniowo postępujący, czemu początkowo towarzyszy występowanie niespecyficznych objawów i dysfunkcji. Kulminacją opisywanego ciągu zdarzeń jest wystąpienie pełnoobjawowej psychozy. Dający się wyróżnić objawowy okres przedchorobowy występuje u około 75% chorych w pierwszym epizodzie schizofrenii. Może on mieć różną długość, przy czym badania wskazują, że średni czas trwania objawowego okresu przedchorobowego w schizofrenii wynosi 5 lat, a w krajach wysoko rozwiniętych co najmniej 2 lata. Liczne badania wykazały, iż późne rozpoznanie choroby jest niezależnym czynnikiem ryzyka niekorzystnego przebiegu schizofrenii. Z tego względu wielu badaczy zwróciło uwagę na etapy choroby poprzedzające wystąpienie ostrej psychozy o obrazie schizofrenii, co doprowadziło do wyróżnienia grupy osób o podwyższonym, w stosunku do populacji ogólnej, ryzyku rozwoju psychozy (ultra-high risk syndrome, UHRS). Dotychczas przeprowadzono nieliczne badania interwencyjne mające na celu ocenę różnych strategii postępowania w grupie pacjentów z zespołem wysokiego ryzyka rozwoju psychozy. Dostępne wytyczne zagraniczne oraz zalecenia ekspertów wskazują na priorytet oddziaływań psychospołecznych, w tym szczególnie terapii behawioralno-poznawczej (TBP). W pracy przedstawiono przegląd badań nad skutecznością TBP w grupie UHRS. Wynika z niego, iż nasilenie objawów u pacjentów często nie wymaga stosowania farmakoterapii, a zastosowanie TBP jest związane z mniejszym ryzykiem rozwoju działań niepożądanych niż w przypadku wdrożenia farmakoterapii. Wyniki badań uzyskanych przez różne zespoły badawcze pozwalają na stwierdzenie, że TBP może być skuteczna w redukcji objawów towarzyszących wysokiemu ryzyku rozwoju schizofrenii. Ponadto TBP poprzez monitorowanie stanu psychicznego pacjenta umożliwia szybsze rozpoznanie przejścia w psychozę i tym samym skrócenie czasu nieleczonej psychozy, który stanowi uznany negatywny czynnik rokowniczy przebiegu psychoz schizofrenicznych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 4; 275-281
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Manikiurzystki i pedikiurzystki jako grupa zawodowa o istotnym ryzyku dermatoz związanych z pracą
    Manicurists and pedicurists – Occupation group at high risk of work-related dermatoses
    Autorzy:
    Kieć-Świerczyńska, Marta
    Chomiczewska-Skóra, Dorota
    Świerczyńska-Machura, Dominika
    Kręcisz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2166325.pdf
    Data publikacji:
    2014-11-04
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    manikiurzystki
    pedikiurzystki
    czynniki drażniące
    alergeny
    praca w mokrym środowisku
    manicurists
    pedicurists
    irritants
    allergens
    wet work
    Opis:
    W ostatnich latach choroby zawodowe skóry i układu oddechowego rozpoznaje się coraz częściej w małych zakładach produkcyjnych i usługowych. Wśród pracowników i pracodawców tych zakładów wiedza na temat narażenia zawodowego oraz ewentualnych skutków zdrowotnych wynikających z tego narażenia jest niewystarczająca. W salonach fryzjersko-kosmetycznych oprócz fryzjerów i kosmetyczek zatrudnione są również manikiurzystki i pedikiurzystki. Często te same osoby wykonują zamiennie różne usługi. Ocenę stanu zdrowia pracowników tych salonów prowadzono rzadko. Najwięcej opisów dotyczy fryzjerek i fryzjerów. Podkreślano występowanie zmian skórnych spowodowanych pracą w środowisku mokrym oraz bardzo częste uczulenia na metale, środki do barwienia i odbarwiania włosów oraz płyny do trwałej ondulacji. Z kolei informacje o skutkach zdrowotnych pracy osób zatrudnionych na stanowiskach manikiurzystek i pedikiurzystek w zakładach fryzjersko-kosmetycznych są nieliczne i fragmentaryczne. Celem pracy jest prezentacja wykonywanych czynności (manikiur i pedikiur kosmetyczny i leczniczy, metody stylizacji paznokci), narażenia zawodowego oraz danych literaturowych o niepożądanych reakcjach chorobowych, związanych z pracą na tych stanowiskach. Praca w mokrym środowisku oraz narażenie na rozpuszczalniki, środki zapachowe, żywice syntetyczne, metale, gumę, barwniki, detergenty może stwarzać ryzyko powstawania zmian skórnych (kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, fotodermatozy), zapalenia spojówek, reakcji anafilaktycznych i chorób układu oddechowego, w tym astmy. W zawodach tych możliwe są również infekcje bakteryjne, zwłaszcza ropne, oraz wirusowe i grzybicze, a także choroby nowotworowe. Med. Pr. 2013;64(4):579–591
    In recent years occupational skin and respiratory diseases have been more and more frequently diagnosed in small production and service enterprises. The awareness of occupational exposure and its possible health effects among their workers and employers is not sufficient. Beauty salons, in addition to hairdressers and beauticians, frequently employ manicurists and pedicurists. The workers often happen to perform various activities interchangeably. The health status of beauty salons workers has rarely been assessed. The most numerous reports concern hairdressers. In this occupational group, the occurrence of skin lesions induced by wet work and frequent allergy to metals, hair dyes and bleaches and perm solutions has been emphasized, while information about health hazards for being a manicurist or pedicurist in beauty salons is seldom reported. The aim of this paper is to present professional activities (manicure and pedicure, methods of nail stylization), occupational exposure and literature data on work-related adverse health effects in manicurists and pedicurists. Wet work and exposure to solvents, fragrances, resins, metals, gum, detergents may cause skin disorders (contact dermatitis, urticaria, angioedema, photodermatoses), conjunctivitis, anaphylaxis, respiratory tract diseases, including asthma. The discussed occupations are also associated with the increased incidence of bacterial (particularly purulent), viral and fungal infections and cancer. Med Pr 2013;64(4):579–591
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2013, 64, 4; 579-591
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The value of pedigrees and clinical assessment in identification of a high risk cancer group – our experience
    Autorzy:
    Jaworowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1400526.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    laryngeal cancer
    genetic susceptibility
    risk factors
    pedegrees
    Opis:
    Pedigree and clinical data are still very important diagnostic tool useful in estimation of a high risk of a cancer devel-opment, molecular basis research and also determining optimal screening for a single family. In this study the own experience was presented in identification of the risk of cancer prevalence with different organ location among the first degree relatives of 760 patients with laryngeal cancer.
    Źródło:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2016, 5, 2; 51-56
    2084-5308
    2300-7338
    Pojawia się w:
    Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza zależności samookaleczeń i tatuowania w grupie osób prezentujących obie cechy
    Analysis of relation between tattooing and deliberate self‑injury in a group of persons presenting both qualities
    Autorzy:
    Jasek, Arkadiusz
    Kostulski, Adrian
    Gmitrowicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943900.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    high-risk behaviour
    impulsiveness
    scarification
    self-injury
    tattoo
    impulsywność
    samookaleczenia
    skaryfikacja
    tatuaż
    zachowania ryzykowne
    Opis:
    The practice of body art (or body decoration) has its cultural roots and origins, associated with regional beliefs and rituals, and is met on all the continents. Can a tattoo – when approached in the understanding of risk behaviour – be regarded as one of autoaggression forms, being a substitute for the purposeful act of self‑harm? An evaluation of tattooing as a substitute for purposeful self‑harm. An analysis of correlations between tattooing and self‑harming in a group of subjects presenting both features. A self‑answer questionnaire, used as a study tool, included a self‑harm and a tattooing section. Questions in the former part had their counterparts in the latter part, what facilitated a comparative analysis. A study group included 79 subjects with tattoo. Out of that group, tattooed subjects with, at least, one purposeful self‑harm episode in history were isolated, with 56% of females and 44% of males. The analysis was carried out on the percent of subjects from the study group, who reported their sensations, following purposeful self‑harm and tattooing. Differences were observed, regarding the feeling of relief, satisfaction, guilt and impulsiveness in the undertaken actions among the subjects with both features. Tattooing is a risk behaviour and coexists with other risk behaviours, such as risk drinking. Subjects with more than one self‑harm episode in history, presented – beside tattoo – also more invasive forms of body art, e.g., scarification. Even if the obtained results did not attain statistical significance (for the low number of subjects in the study group), we may conclude – although with some caution – about a dissimilar perception of the roles, played by tattoo and self‑harm in life of those with both features. A thesis may then be implied that tattoo does not fulfil the same function as self‑harm in subjects with both features.
    Praktyka zdobienia ciała ma swoje uwarunkowanie kulturowe związane z regionalnymi wierzeniami i rytuałami, występuje na wszystkich kontynentach. Czy tatuaż w rozumieniu zachowań ryzykownych może być jedną z form autoagresji i spełniać funkcję zastępczą dla celowych samookaleczeń? W badaniu dokonano oceny tatuowania jako formy zastępczej intencjonalnego samookaleczania oraz przeprowadzono analizę zależności między tatuowaniem i celowymi samookaleczeniami w grupie osób prezentujących obie cechy. Jako narzędzie badawcze wykorzystano kwestionariusz samoodpowiedzi składający się z dwóch części – dotyczącej samookaleczeń i tatuowania. Pytania części pierwszej znajdowały swoje odpowiedniki w części drugiej, dzięki czemu możliwa była analiza porównawcza. Grupa badana liczyła 79 osób mających tatuaż. Z tej grupy wyodrębniono osoby, które się okaleczyły celowo przynajmniej jeden raz w życiu. Kobiety stanowiły 56% grupy, mężczyźni – 44%. Analizę przeprowadzono na podstawie odsetka osób z grupy badanej, które zgłosiły wystąpienie danego doznania po dokonaniu celowego samookaleczenia i po wykonaniu tatuażu. Zaobserwowano różnice w zakresie doznania ulgi, satysfakcji, poczucia winy oraz impulsywności w podjętych działaniach wśród osób prezentujących obie cechy. Tatuowanie jest zachowaniem ryzykownym i współwystępuje z innymi zachowaniami ryzykownymi, takimi jak ryzykowne picie. Osoby, które okaleczyły się więcej niż jeden raz w życiu, prezentowały oprócz tatuażu bardziej inwazyjne metody zdobienia ciała, na przykład skaryfikację. Pomimo nieuzyskania mocy statystycznej prezentowanych w pracy wyników (mała liczebność grupy badanej) można z ostrożnością wnioskować o odmiennym postrzeganiu roli tatuażu i samookaleczania w życiu osób, u których stwierdzono oba te zjawiska. Możemy zatem postawić tezę, iż tatuaż nie spełnia u nich takiej samej funkcji jak samookaleczenie.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 4; 224-231
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena niezależnych czynników ryzyka konwersji w psychozę w grupie osób z wysokim ryzykiem rozwoju zaburzeń psychotycznych
    Assessment of independent risk factors of conversion into psychosis in the ultra-high risk state group of patients
    Autorzy:
    Gawłowska, Marta
    Rabe-Jabłońska, Jolanta
    Pawełczyk, Tomasz
    Pawełczyk, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945154.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    modulating factors
    psychosis
    risk factors of conversion into psychosis
    stan wysokiego ryzyka rozwoju psychozy
    ultra-high risk state
    czynniki modulujące
    czynniki ryzyka konwersji w psychozę
    marihuana
    psychoza
    Opis:
    Background: The aim of this study was the independent psychosis risk factors assessment in a group of subjects fulfilling the criteria of at risk mental state, under specialist outpatient psychiatric care. Participants: Seventy-one patients – 33 women and 38 men, were involved into this study, aged on average 17.34, all under psychiatric care. The patients were recruited into the study in the sequence of their outpatient clinic admission. The criterion to be included into the study was the diagnosis of ultra-high risk state (UHRS) – defined according to the Australian research group principles. Subsequently, the patients were divided into subgroups according to the clinical features of their mental state. Method: The author’s demographic questionnaire was applied in the study. Information regarding the family history of psychosis was obtained from patients and/or their relatives or carers. The patients’ mental state was assessed monthly – according to the presence of psychotic symptoms, change of their incidence and duration, presence of depressive symptoms or aggressive behaviour (measured by a three-level scale). On the basis of the obtained information, we evaluated: 1) conversion into psychosis time – measured from diagnosing of UHRS to the development of full-symptom psychosis, 2) therapeutic methods used (psychotherapy, pharmacotherapy or both), 3) use of psychoactive substances after being diagnosed with UHRS, 4) presence of serious life stressors (the patients’ subjective estimation) – during the six-month period preceding the conversion into psychosis. Results: 1) In the UHRS group of patients, staying under professional outpatient psychiatric care, the use of marijuana was an independent risk factor of conversion into psychosis. 2) In the investigated group of patients with at risk mental state we did not find any correlation between modulating factors (including: therapeutic methods used, depressive symptoms, aggression or clinical features of UHRS patients’ subgroups or duration of staying under professional psychiatric care) and controlled period without conversion into psychosis.
    Założenia i cel pracy: Celem pracy było poszukiwanie niezależnych czynników ryzyka konwersji w psychozę w grupie osób spełniających kryteria ryzykownego stanu psychicznego i pozostających pod ambulatoryjną opieką lekarską. Grupa badana: Do udziału w badaniu zakwalifikowano 71 pacjentów – 33 kobiety i 38 mężczyzn, ze średnią wieku 17,34 roku, pozostających w opiece ambulatoryjnej. Pacjenci byli kolejno włączani do badania w porządku odpowiadającym chronologii zgłaszania się do poradni. Kryterium włączenia do badania było stwierdzenie obecności stanu ryzyka rozwoju psychozy (ultra-high risk state, UHRS), definiowanego według zasad zaproponowanych przez zespół australijskich badaczy. Pacjenci byli następnie kwalifikowani do jednej z podgrup UHRS – w zależności od obserwowanego obrazu klinicznego. Metoda: W badaniu wykorzystano autorski kwestionariusz do zbierania danych demograficznych. Dane o obciążeniu rodzinnym psychozą uzyskano na podstawie wywiadu z pacjentem i/lub jego opiekunami. Od momentu włączenia uczestników do grupy UHRS co miesiąc oceniano ich stan psychiczny pod kątem wystąpienia objawów psychotycznych, zmiany czasu ich trwania i częstości występowania, obecności objawów depresyjnych i agresji (nasilenie oceniano w trójstopniowej skali). Na podstawie uzyskanej dokumentacji ustalono: 1) czas przejścia w psychozę – obliczany od momentu stwierdzenia UHRS do momentu wystąpienia objawów pełnej psychozy (z dokładnością do 1 miesiąca), 2) stosowane metody terapeutyczne (psychoterapia, farmakoterapia, obie formy), 3) używanie substancji psychoaktywnych po stwierdzeniu UHRS, 4) występowanie poważnych sytuacji stresujących (wg subiektywnej oceny badanych) w ostatnim półroczu przed konwersją w psychozę. Wnioski: 1) Stwierdzono, że w grupie badanych spełniających kryteria stanu wysokiego ryzyka rozwoju psychozy (UHRS) i pozostających pod ambulatoryjną opieką lekarską używanie marihuany było niezależnym czynnikiem ryzyka konwersji w psychozę. 2) W badanej populacji pacjentów z grupy ryzyka rozwoju psychozy nie wykazano istotnego związku pomiędzy zastosowanymi czynnikami modulującymi (w tym: stosowanymi procedurami terapeutycznymi, nasileniem objawów depresyjnych, agresji oraz obrazem klinicznym definiowanym zgodnie z kryteriami wyróżniania podgrup UHRS) z czasem pozostawania w opiece psychiatrycznej bez konwersji w psychozę.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 4; 254-266
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies