Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "hba1c" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Wsparcie społeczne a kontrola poziomu cukru we krwi w cukrzycy typu 2
    Social support and glycemic control in type 2 diabetes mellitus
    Autorzy:
    Kocemba, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139601.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    diabetes mellitus
    social support
    HbA1c
    Opis:
    Diabetes is an incurable disease. Recently researchers are focusing more often on the role of the social support in diabetes treatment. It seams that support from family and friends plays a big role in the results of the disease treatment. Lack of such support may decrease patients’ treatment motivations. The aim of this study was to estimate the relationship between social support and metabolic control. The group which was examined consisted of 35 people with type 2 diabetes not treated with insulin and 31 who were on insulin. The Social Support Inventory by Saranson and glycosylated hemoglobin (HbA1c) for glycemic control were used in this study. The research indicates that poorer metabolic control was correlated with the lack of social support.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2007, 11; 59-65
    2353-4842
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Infuence of HbA1c, serum lipids, blood pressure and BMI on Auditory Brainstem Response in diabetic patients
    Autorzy:
    Dąbrowski, Mariusz
    Mielnik-Niedzielska, Grażyna
    Nowakowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454729.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    auditory brainstem response diabetes mellitus
    serum lipids
    Opis:
    Introduction. Impaired hearing organ function including abnormalities in auditory brainstem response (ABR) are more frequent in diabetic subjects compared to the general population. The aim of our study was to assess the impact of selected modifiable factors on ABR latencies in diabetic subjects. Material and Methods. 58 patients with type 1 and type 2 diabetes, aged <45 years, with diabetes duration <10 years, and without clinically overt hearing impairment or diabetic neuropathy, were included. In all subjects vital signs and blood samples were obtained, and ABR audiometry was performed. Results. Significantly delayed latencies in ABR were found in patients with total cholesterol <192 mg/dL, with HDL-cholesterol <49.5 mg/dL, with triglycerides >89 mg/dL, with presence of hypertension, and with systolic and diastolic blood pressure >135 and >78 mm Hg respectively. A linear correlation between triglycerides and wave I and III latencies, and between systolic blood pressure and wave III latency were revealed. A relationship between ABR latencies and HbA1c, LDL-cholesterol or BMI was not found. Conclusions. Several modifiable factors affect functioning of the retrocochlear part of the auditory pathway. If these results were confirmed in further studies, a vast area of possible therapeutic interventions to preserve hearing function in diabetic patients would become available.
    Źródło:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2017, 3; 185-191
    2544-2406
    2544-1361
    Pojawia się w:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Występowanie objawów depresyjnych u młodych diabetyków i ich związek z efektywnością leczenia cukrzycy
    Prevalence of depression among young diabetics and its correlation with quality of diabetes control
    Autorzy:
    Szymańska, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945543.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adolescents
    cukrzyca typu 1
    depresja
    depression
    glycosylated haemoglobin (HbA1c)
    hemoglobina glikozylowana (HbA1c)
    kontrola metaboliczna
    metabolic control
    młodzież
    type 1 diabetes mellitus
    Opis:
    Diabetes mellitus (DM), being a chronic and essentially incurable disease, is associated with a significant risk of mental disorders in persons affected. The aim of this paper was to answer the following questions: 1) do young people afflicted with type 1 DM are more depressive than healthy peers?; 2) is there a correlation between severity of depression and quality of diabetes control? The study encompassed a group of 100 patients (50 boys and 50 girls) aged 16-22.2 years (mean age 17.8 years; SD=1.6 years) with type 1 DM and 100 healthy age-matched peers. Symptoms of depression were assessed using the Beck Depression Inventory; quality of management of diabetes was assessed by measuring the level of glycosylated haemoglobin (HbA1c), a generally accepted indicator of quality of metabolic control. HbA1c level was a criterion used to assign each patient to one of three subgroups, depending on quality of DM control attained in his or her case: 1) poor, 2) acceptable, 3) good. Results obtained indicate, that patients with DM are significantly more depressive than their healthy peers (p<0.05). Analysis of gender-dependent differences revealed a significantly higher level of depression in diabetic boys as compared with healthy boys (p<0.05). Significant differences in the level of depression were noticed among subgroups depending on quality of metabolic control. Diabetics who have their DM better controlled, present significantly less depressive symptoms (p<0.01). These findings relate to the entire study population and to the girls’ group. DM may constitute one of risk factors for development of depression. Depression may result in inadequate metabolic control. Ineffective management of DM may contribute to the development of depressive symptoms in young diabetics.
    Cukrzyca jako choroba przewlekła i nieuleczalna niesie ryzyko występowania zaburzeń psychicznych u osób na nią chorujących. Celem niniejszej pracy była odpowiedź na pytania: 1) czy młodzi pacjenci chorujący na cukrzycę typu 1 są bardziej depresyjni od zdrowych rówieśników?; 2) czy istnieje związek między nasileniem depresji a efektywnością leczenia cukrzycy? Do badania włączono 100-osobową grupę pacjentów (50 dziewcząt i 50 chłopców) w wieku 16-22,2 roku (średnia: 17,8; s=1,6) z cukrzycą typu 1 oraz 100 zdrowych rówieśników. Objawy depresyjne badano Inwentarzem depresji Becka, za wskaźnik efektywności leczenia przyjęto stężenie hemoglobiny glikozylowanej (HbA1c) określające stopień kontroli metabolicznej. HbA1c była kryterium przyporządkowania każdego pacjenta do jednej z trzech grup efektywności leczenia cukrzycy: 1) niewystarczająca; 2) do akceptacji; 3) dobra. Wyniki badań dowiodły, że pacjenci z cukrzycą są istotnie bardziej depresyjni niż zdrowi rówieśnicy (p<0,05). Analiza różnic w obrębie płci wskazała na istotnie wyższy poziom depresji u chorych chłopców w porównaniu z chłopcami zdrowymi (p<0,05). Między pacjentami o różnym stopniu efektywności leczenia cukrzycy występują istotne różnice w poziomie depresji. Diabetycy o lepszym wyrównaniu metabolicznym cukrzycy mają istotnie mniej objawów depresyjnych (p<0,01). Takie wyniki odnoszą się do ogółu badanych oraz grupy chorych dziewcząt. Cukrzyca może stanowić jeden z czynników ryzyka występowania depresji. Depresja może wpływać na niedostateczną kontrolę cukrzycy. Słabe wyniki leczenia cukrzycy mogą przyczyniać się do pojawiania się objawów depresyjnych u młodych diabetyków.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 4; 219-226
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poziom lęku u osób chorych na cukrzycę
    Anxiety in diabetes mellitus
    Autorzy:
    Kocemba, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139146.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    diabetes mellitus type 2
    women
    adult
    anxiety
    STAI
    HbA1c
    Opis:
    Diabetes in an incurable disease. The diabetes treatment consists of keeping the blood glucose at a low level. The first aim of this study was to estimate the relationship between anxiety of healthy women and women with type 2 diabetes The second aim was to estimate the relationship between anxiety and metabolic control in diabetic women. The first group which was examined consisted of 66 women with type 2 diabetes who were at hospital and second group was formed of 66 healthy women. The average age of both groups was 53. I used the State Trait anxiety Inventory (STAI) by C. D. Spilbergera and glycosylated hemoglobin for glycemic control. The research indicates that the diabetic women had a significantly higher level of trait anxiety and poorer metabolic control was correlated with state anxiety.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2004, 08; 103-112
    2353-4842
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Change of HbA1C Parameters and the Body Mass Index in Diabetes Treatment Cycle Depending on the Frequency of the Undertaken Physical Activity Program
    Zmiana parametrów HbA1C i wskaźnika masy ciała (BMI) w cyklu leczenia cukrzycy w zależności od częstotliwości podejmowania programu ćwiczeń fizycznych
    Изменение параметров HbA1C и индекса массы тела по ходу лечения диабета в зависимости от частотности обращения к программе физической активности
    Autorzy:
    Sygit, Katarzyna
    Sygit, Marian
    Eider, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/562882.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polski Instytut Ekonomiczny
    Tematy:
    physical activity
    diabetes
    chronic disease
    lifestyle
    ćwiczenia fizyczne
    cukrzyca
    choroba przewlekła
    styl życia
    физические упражнения
    диабет
    хроническая болезнь
    образ жизни
    Opis:
    Diabetes is treated as a set of metabolic diseases, which, in light of today’s knowledge, significantly influences the change in the treatment strategy of this disease. Physical exercise has become an indispensable component in the treatment of type 2 diabetes. The aim of this paper is to assess changes in HbA1C level and BMI, depending on the frequency of the workout scheme (daily exercises vs. every other day) in the process of diabetes treatment. The research was carried out on a sample of subjects aged 48-75. 82 patients, divided into two groups, took part in the research. In Group I, the workout program was applied daily, while in Group II – every other day. In both groups the session length was 35 minutes. After the analysis of differences between the groups, it was ascertained that no statistically significant differences (p>0.05) in the analysis of the BMI mean value can be observed between the women from both groups. Similarly, men from Group I and II did not exhibit any statistically significant differences (p>0.05) as far as the mean value of the BMI was concerned. While analyzing the mean value of HbA1C after completing the research, no statistically significant differences (p>0.05) were found between men and women from the respective groups. Conclusions from the study were as follows: no relation between BMI and HbA1C level, and the frequency of exercises was found; patients who participated in the treatment accompanied by physical activity control and close medical supervision, obtained clinical improvement and gained mobilization to undertake physical activity after the study was complete.
    Cukrzyca traktowana jest jako zespół chorób metabolicznych, co w świetle dzisiejszej wiedzy istotnie wpływa na zmianę strategii leczenia tej choroby. Ćwiczenia fizyczne stały się nieodzownym elementem w leczeniu cukrzycy typu 2. Celem niniejszej pracy jest ocena zmian poziomu HbA1C oraz BMI w zależności od częstotliwości podejmowania programu ćwiczeń fizycznych (ćwiczenia wykonywane codziennie, ćwiczenia wykonywane co drugi dzień) w procesie leczenia cukrzycy. Badaniom poddano osoby w wieku 48-75 lat. Ogółem badaniami objęto 82 pacjentów, których podzielono na dwie grupy. W pierwszej stosowano opracowany program ćwiczeń fizycznych codziennie, a w drugiej co drugi dzień. W obu grupach jednorazowe zajęcia trwały 35 minut. Po dokonaniu analizy różnic między badanymi grupami stwierdzono, że między kobietami z poszczególnych grup nie odnotowano istotnych statystycznie różnic (p>0,05) w analizie średniej wartości wskaźnika BMI. Podobnie u mężczyzn, badani z I i II grupy pod względem średniej wartości wskaźnika BMI nie różnili się istotnie statystycznie (p>0,05). Natomiast analizując średnią wartość wskaźnika HbA1C po zakończeniu badań stwierdzono, że ani pomiędzy kobietami z poszczególnych grup, ani pomiędzy mężczyznami nie odnotowano istotnych statystycznie różnic (p>0,05). Wnioski z badań: nie wykazano zależności poziomu wskaźników BMI i HbA1C od częstotliwości ćwiczeń; pacjenci objęci zastosowanym leczeniem wraz z kontrolą ćwiczeń fizycznych i ścisłą kontrola lekarską po zakończeniu badań uzyskali subiektywną poprawę kliniczną i motywację do kontynuowania ćwiczeń fizycznych.
    Диабет считают группой метаболических заболеваний, что в свете нынешних знаний существенно влияет на изменение стратегии лечения этой болезни. Физические упражнения стали неотъемлемым элементом в лечении диабета второго типа. Цель статьи – дать оценку изменений уровня HbA1C и ИМТ в зависимости от частотности обращения к программе физических упражнений (упражнения, выполняемые ежедневно, упражнения, выполняемые каждый второй день) в процессе лечения диабета. Обследовали лиц в возрасте 48-75 лет. В общем обследовали 82 пациента, которых разделили на две группы. В первой применяли разработанную программу ежедневных физических упражнений, во второй же – каждый второй день. В обеих группах одноразовые упражнения продолжались 35 минут. После проведения анализа отличий между обследуемыми группами констатировали, что между женщинами из отдельных групп не отметили статистически существенных отличий (p>0,05) в анализе средней величины показателя ИМТ. Так же у мужчин обследуемые из I и II группы не отличались существенно статистически друг от друга по среднему значению ИМТ (p>0,05). Анализируя же среднее значение индекса HbA1C после завершения обследований от- метили, что ни между женщинами из отдельных групп, ни между мужчинами не отметили статистически существенных отличий (p>0,05). Выводы из обследований: не установлена зависимость уровня показателей ИМТ и HbA1C от частотности упражнений; пациенты, охваченные примененным лечением, наряду с контролем за физическими упражнениями и четким врачебным контролем после завершения обследований обрели субъективное клиническое улучшение и мотивировку для продолжения физических упражнений.
    Źródło:
    Handel Wewnętrzny; 2017, 4 (369) Tom I; 412-424
    0438-5403
    Pojawia się w:
    Handel Wewnętrzny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ hemodializoterapii na zmienność glikemii
    The effect of hemodialysis on glycemic variability
    Autorzy:
    Pruś, Grzegorz
    Firlej-Pruś, Magdalena
    Śnit, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035208.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    cukrzyca typu 2
    przewlekła choroba nerek
    hemodializoterapia
    hba1c
    system ciągłego monitorowania glikemii
    diabetes type 2
    chronic kidney disease
    hemodialysis
    continuous glucose monitoring system
    Opis:
    The steady increase in the incidence of type 2 diabetes, which is the leading cause of end-stage renal failure among hemodialysis patients, has been the subject of multidisciplinary research. Much attention has been devoted to the effects of hemodialysis on blood glucose fluctuations during hemodialysis and intervals between treatments, as well as differences in glycemic variability in patients with and without diabetes mellitus. A large group of studies is those related to methods of monitoring glucose levels and the usefulness of individual biomarkers. The results clearly show the significant and different effects of hemodialysis on glycemic dysfunction in people with and without diabetes. It has also been shown that due to the numerous interfering factors, the usefulness of HbA1c to monitor glucose levels in hemodialysis patients is lower compared to non-demyelised individuals, but still remains the primary biomarker for glucose monitoring. Research has also become a method of treating diabetes in hemodialysis patients, dietary recommendations and an attempt to develop standards for the care of hemodialysis patients. The results of individual studies on obesity and dietary recommendation remain unchanged, suggesting a positive effect on the quality of life, renal failure, and hemodialysis itself. These results have not yet been confirmed by subsequent studies.
    Stały wzrost zapadalności na cukrzycę typu 2, będącą główną przyczyną schyłkowej niewydolności nerek u chorych hemodializowanych, stał się przedmiotem wielokierunkowych badań. Wiele uwagi poświęcono wpływowi hemodializy na wahania glikemii w trakcie zabiegu hemodializy oraz w okresach między zabiegami, jak również na różnice między zmiennością glikemii u chorych z rozpoznaną cukrzycą oraz bez tego schorzenia. Dużą grupę stanowią badania dotyczące metod monitorowania poziomu glikemii oraz przydatności poszczególnych biomarkerów. Wyniki badań jednoznacznie wykazują istotny oraz odmienny wpływ hemodializy na zmienność glikemii u osób z cukrzycą oraz bez tego schorzenia. Wykazano również, że z uwagi na liczne czynniki interferujące przydatność HbA1c do monitorowania poziomu glikemii u chorych hemodializowanych jest mniejsza niż u osób niehemodializowanych, nadal jednak pozostaje ona głównym biomarkerem służącym do monitorowania poziomu glikemii. Przedmiotem badań stały się również metody leczenia cukrzycy u chorych hemodializowanych, zalecenia dietetyczne oraz próba opracowania standardów opieki nad tymi chorymi. Wyniki pojedynczych badań nad otyłością i zaleceniami dietetycznymi różnią się od pozostałych, sugerując korzystny wpływ na jakość życia chorych, przebieg niewydolności nerek oraz sam zabieg hemodializy. Wyniki te nie zostały dotychczas potwierdzone.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2019, 73; 53-59
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies