Wszystkie pola: gait velocity - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: IoT sensing networks for gait velocity measurement
Autorzy:: Chou, Jyun-Jhe
Shih, Chi-Sheng
Wang, Wei-Dean
Huang, Kuo-Chin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/330707.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: internet of things
IoT middleware
data fusion
data reduction
internet rzeczy
oprogramowanie pośredniczące
fuzja danych
redukcja danych
Opis:: Gait velocity has been considered the sixth vital sign. It can be used not only to estimate the survival rate of the elderly, but also to predict the tendency of falling. Unfortunately, gait velocity is usually measured on a specially designed walk path, which has to be done at clinics or health institutes. Wearable tracking services using an accelerometer or an inertial measurement unit can measure the velocity for a certain time interval, but not all the time, due to the lack of a sustainable energy source. To tackle the shortcomings of wearable sensors, this work develops a framework to measure gait velocity using distributed tracking services deployed indoors. Two major challenges are tackled in this paper. The first is to minimize the sensing errors caused by thermal noise and overlapping sensing regions. The second is to minimize the data volume to be stored or transmitted. Given numerous errors caused by remote sensing, the framework takes into account the temporal and spatial relationship among tracking services to calibrate the services systematically. Consequently, gait velocity can be measured without wearable sensors and with higher accuracy. The developed method is built on top of WuKong, which is an intelligent IoT middleware, to enable location and temporal-aware data collection. In this work, we present an iterative method to reduce the data volume collected by thermal sensors. The evaluation results show that the file size is up to 25% of that of the JPEG format when the RMSE is limited to 0.5º.
Źródło:: International Journal of Applied Mathematics and Computer Science; 2019, 29, 2; 245-259
1641-876X
2083-8492
Pojawia się w:: International Journal of Applied Mathematics and Computer Science
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Gait velocity as a tool for evaluating the effects of gait training in patients with chronic stroke
Prędkość chodu jako narzędzie oceny efektów treningu chodu u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu
Autorzy:: Guzik, Agnieszka
Drużbicki, Mariusz
Kwolek, Andrzej
Przysada, Grzegorz
Brzozowska-Magoń, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/437981.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: stroke
gait
gait velocity
treadmill training
udar mózgu
chód
prędkość chodu
trening na bieżni
Opis:: Background. Gait velocity is a simple but very essential parameter which may be applied as an indicator of functional efficiency. Gait of stroke patients is characterized by reduced speed. As a result, the patients have significantly limited functioning capabilities, including walking independently outside home. The study was designed to assess selected temporal gait parameters, including gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke following a rehabilitation program with the use treadmill. Material and method. The study was conducted in a group of 50 patients with hemiparesis in the late period after stroke. Temporal gait parameters such as: gait velocity, stride velocity and swing velocity were examined. Additionally, 10-metre walk test was measured. Results. While analyzing 10-metre walk test results it was shown that after rehabilitation gait velocity increased by an average of 0.15 m/s (p = 0.0000). Similar results were obtained in terms of gait velocity which had been assessed using a 3-dimensional gait analysis, the average gait velocity increased by 0,14m/s (p = 0.0000). Analyzing stride velocity, both the paretic and non-paretic side it was noted that after rehabilitation this particular parameter increased by an average of 0.05 m/s (p = 0.0019) and 0.06 m/s (p = 0.0052). Similar results were achieved in terms of swing velocity of the paretic side - p = 0.0017. Conclusions. It was demonstrated that rehabilitation program with the use of treadmill enabled significant improvement in gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke. Gait velocity is a practical and simple tool to be applied for monitoring of progress in rehabilitation and for assessing effects of gait re-education in patients with hemiplegia in a chronic stage after stroke.
Wstęp. Prędkość chodu jest prostym, a zarazem bardzo istotnym parametrem, który może być stosowany jako wyznacznik sprawności funkcjonalnej. Chód pacjentów po udarze mózgu charakteryzuje się zmniejszoną prędkością. W efekcie pacjenci mają znacznie ograniczone możliwości funkcjonowania, w tym samodzielnego chodu poza domem. Celem pracy jest ocena wybranych czasowych parametrów chodu, w tym prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu, po programie rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w grupie 50 pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu. Analizowano czasowe parametry chodu: prędkość chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia. Dodatkowo wykonano test drogi na 10 metrach. Wyniki. Analizując wyniki testu drogi wykazano, że po zakończeniu programu rehabilitacji prędkość chodu wzrosła średnio o 0,15 m/s (p = 0,0000). Podobne wyniki uzyskano w zakresie prędkości chodu ocenionej z wykorzystaniem 3-wymiarowej analizy chodu, średnia prędkość chodu wzrosła o 0,14m/s (p = 0,0000). Analizując prędkość cyklu chodu zarówno po stronie niedowładnej jak i zdrowej zanotowano, iż w wyniku rehabilitacji nastąpił wzrost tego parametru średnio o 0,05 m/s (p = 0,0019) i 0,06 m/s (p = 0,0052). Zbliżone wyniki uzyskano również w zakresie prędkości fazy przenoszenia po stronie niedowładnej – p = 0,0017. Wnioski. Program rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej wpłynął na istotną poprawę w zakresie prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu. Prędkość chodu jest przydatnym narzędziem umożliwiającym ocenę efektów reedukacji chodu pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu.
Źródło:: Medical Review; 2016, 2; 183-192
2450-6761
Pojawia się w:: Medical Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Relationships between walking velocity and distance and the symmetry of temporospatial parameters in chronic post-stroke subjects
Autorzy:: Guzik, A.
Drużbicki, M.
Przysada, G.
Kwolek, A.
Brzozowska-Magoń, A.
Sobolewski, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/306249.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: udar
symetria
analiza lokomocji
prędkość
stroke
symmetry
gait analysis
velocity
Opis:: Purpose: Subjects with post-stroke hemiparesis frequently present with asymmetric gait patterns. Symmetry, reflecting similarities in temporospatial, kinematic parameters, is an important measure of gait assessment. The study was designed to examine the relationships between asymmetry of temporal, spatial and kinematic gait parameters and walking velocity and distance. Methods: Temporospatial and kinematic gait parameters were examined in a group of 50 chronic post-stroke subjects and in a group of 25 healthy controls. Symmetry ratio was calculated for all the parameters. Gait velocity was measured during 10-metre test, the walking distance during 2-Minute Walk Test, and balance during Up&Go Test. Results: The relationship between stance phase duration symmetry and gait speed was at a moderate level (r = –0.43, p = 0.0173). There was a moderate relationship between swing phase symmetry and walking velocity and distance. The findings did not show a significant correlation between step length symmetry versus gait speed and distance. Conclusions: There is a mild relationship between self-selected gait velocity and walking distance versus temporal parameters symmetry. The findings do not confirm a relationship between self-selected gait velocity and walking distance versus spatial and kinematic parameters as well as balance. Likewise, no evidence confirms that asymmetry of temporal, spatial, kinematic gait parameters changes with the age of post-stroke subjects or is related to the length of time from stroke onset. Given the above, gait symmetry may be recognized as an important indicator of the level of gait control in post-stroke patients because it enables unique gait assessment, independent from other parameters.
Źródło:: Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2017, 19, 3; 147-154
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:: Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Functional electrical stimulation for foot drop syndrome: The effect on velocity and gait endurance – preliminary data
Elektrostymulacja funkcjonalna dla objawu opadającej stopy – wpływ na szybkość i wytrzymałość chodu – dane wstępne
Autorzy:: Kiper, Paweł
Baba, Alfonc
Rossi, Simonetta
Piccione, Francesco
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1965341.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: oot-drop
ankle-foot orthosis (AFO)
neuroprosthesis
Functional Electrical Stimulation (FES)
opadająca stopa
elektrostymulacja funkcjonalna (FES)
neuroproteza
orteza stawu skokowego
Opis:: Introduction: Foot-drop is a frequent symptom of the Central Nervous System diseases (CNS) that may cause walking disorder. The primary therapeutic choice for foot-drop disease are the various classical Ankle-Foot Orthoses (AFO). The Functional Electrical Stimulation (FES) of the ankle dorsiflexors muscles was described as quite effective at enhancing balance control and ankle dynamic stability during gait.Aim: The purpose of the study was to assess and consider the effects of FES-application regarding either the gait velocity or the resistance, in patients with foot-drop due to a chronic upper motor neuron lesion. Research project: Before-after study.Material and methods: There were enrolled 20 subjects, with an upper motor neuron lesion which presented foot-drop. Patients were divided randomly into 2 training groups (the FES group, N=10 or the Control Group, N=10). The treatment in the FES group consisted of neuroprosthesis application, for 2h/day, 5 days/weekly, for 3 weeks whereas, in the Control Group patients executed the gait treatment with the help of AFO. In both groups the FES or AFO application was considered as an additional gait training to the individual rehabilitation programme. The participants were assessed by using the 5 – 10 – 20 meters (m) Walking Test and 2 – 6 – 12 minutes (min) Timed Walking Test. Results: A higher degree of gait improvement was noted in subjects from the group which underwent FES treatment, than in those treated with AFO. Regarding the FES group, a statistically significant improvement was demonstrated by patients in tests as follows: 20m p<0.024 and 2min p<0.028; 6min p<0.008; 12min p<0.005, but not in the 5m p<0.079 and 10mt p<0.084 Walking Test. While, in the control group we did not note a statistically significant difference (5m p<0.228; 10m p<0.260; 20m p<0.107 and 2min p<0.474; 6min p<0.575; 12min p<0.477). Conclusions: Despite the limited sample of the patients enrolled, the results are encouraging because the tests demonstrate that FES-treatment could increase walking resistance and distance.
Wstęp: Syndrom opadającej stopy jest częstym objawem chorób ośrodkowego układu nerwowego (OUN), które mogą powodować zaburzenia chodzenia. Powszechnie, w przypadku opadającej stopy, jako pierwszy wybór stosuje się różnego rodzaju klasyczne ortezy stawu skokowego. Elektrostymulacja funkcjonalna (FES – functional electrical stimulation) mięśni zginaczy grzbietowych stopy została opisana jako skuteczna terapia w leczeniu zaburzeń równowagi i kontroli stabilności dynamicznej stawu skokowego podczas chodu. Cel: Celem badania była ocena wpływu zastosowania elektrostymulacji funkcjonalnej (FES) na poprawę szybkości chodu i zwiększenie wytrzymałości u pacjentów z syndromem opadającej stopy powstałej w wyniku uszkodzenia górnego neuronu ruchowego. Projekt badawczy: Badanie „przed i po” Materiał i metody: Do badania włączono 20 osób z uszkodzeniem górnego neuronu ruchowego i objawami opadającej stopy. Pacjentów podzielono losowo na 2 grupy ćwiczeniowe (grupę FES, n=10 i grupę kontrolną, n=10). Postępowanie rehabilitacyjne w grupie FES polegało na aplikacji neuroprotezy przez 2 godz. dziennie, 5 dni w tygodniu, przez 3 tygodnie. Natomiast w grupie kontrolnej przez ten sam okres czasu, postępowanie rehabilitacyjne polegało na zastosowaniu klasycznej ortezy stawu skokowego. W obydwu grupach zarówno elektrostymulacja funkcjonalna jak i noszenie klasycznej ortezy w czasie chodu stanowiły element dodatkowego treningu chodu uzupełniającego indywidualny programu rehabilitacji. Pacjenci oceniani byli za pomocą testów marszowych: 5 – 10 – 20 metrów (mt) Walking Test i 2 – 6 – 12 minut (min) Timed Walking Test. Wyniki: Odnotowano znaczącą poprawę chodu w grupie FES, czego nie zaobserwowano w grupie kontrolnej. W grupie FES następujące testy wykazały istotną statystycznie poprawę: 20mt p<0.024; 2min p<0.028; 6min p<0.008; 12min p<0.005, oprócz 5mt p<0.079 i 10mt p<0.084 Walking test. Natomiast w grupie kontrolnej nie znaleźliśmy statystycznie istotnych różnic (5mt p<0.228; 10mt p<0.260; 20mt p<0.107 and 2min p<0.474; 6min p<0.575; 12min p<0.477). Wnioski: Pomimo ograniczonej liczby pacjentów włączonych do badania, wyniki są zachęcające i wskazują na zwiększenie wytrzymałości i szybkości chodu u osób poddanych treningowi za pomocą FES.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2013, 17(3); 23-28
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Effects of ankle arthrodesis on functioning of the knee and hip joints during walking at natural velocity
Wpływ usztywnienia stawu skokowego na funkcjonowanie stawów kolanowych i biodrowych w trakcie chodu z naturalna prędkością
Autorzy:: Ogrodzka, Katarzyna
Żuka, Katarzyna
Niedźwiedzki, Tadeusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1938562.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: Locomotion
ankle arthrodesis
three–dimensional gait analysis
lokomocja
artrodeza stawu skokowego
trójwymiarowa analiza ruchu
Opis:: Background: Ankle arthrodesis is probably still the safest method of treating painful, lesioned ankle in patients with rheumatoid arthritis or osteoarthritis with significant symptoms that do not respond to conservative treatment. The aim of this study was to present the effects of the ankle arthrodesis on correct functioning of the knee and hip joints during walking at natural velocity.Materials and methods: The study was conducted in the Biokinetics Laboratory of the Academy of Physical Education in Kraków. Fourteen patients with ankle arthrodesis, aged from 34 to 66 years (mean: 54 years), were enrolled into the study and participated in the testing sessions. Angular changes of the knees and hips in three planes of movement during particular gait phases were evaluated by a three–dimensional motion analysis system: Vicon®. The results of locomotion analysis were compared to a control group that consisted of thirty healthy persons aged 40–60 years.Results: Significant differences in the movement of the knees and hips in the three planes of motion were observed between the two groups. In the frontal plane, knees moved symmetrically, but during all the gait phases, knees were in a significant valgus deformity. In the transversal plane, knees were in a significant external rotation during all gait phases. In the saggital plane, hips moved with limited extension. There was also a significant external rotation, outside the biomechanical normal range, of both hips in the transversal plane.Conclusions: The most significant deviations from the biomechanical normal range were found in the frontal and transversal planes for knees and in the saggital and transversal planes for hips.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2007, 11(3); 15-20
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "gait velocity" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język