- Tytuł:
-
Quantitative analysis of milk proteins by SDS-PAGE method
Ilosciowa analiza bialek mleka metoda SDS-PAGE - Autorzy:
-
Dziuba, J.
Mioduszewska, H. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1373162.pdf
- Data publikacji:
- 1997
- Wydawca:
- Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
- Tematy:
-
bialka serwatkowe
analiza ilosciowa
analiza zywnosci
frakcje kazeinowe
metoda SDS-PAGE
bialka mleka - Opis:
-
The Polyacrylamide gel electrophoresis in the presence of sodium dodecyl sulfate (SDS-PAGE) has been used for qualitative and quantitative analyses of milk proteins. Electrophoretically pure casein fractions and whey proteins were used as standards. The binding of Coomassie brilliant blue R-250 by the particular proteins was found to differ. The dye-absorption coefficients calculated to correct the errors of densitometric measurements for αs1-, αs2-, ß-, and k- casein dye complexes were as follows: 1.00; 1.00; 1.07; 0.59, and 1.00; 0.67; 1.34 for α-lactalbumin, ß-lactoglobulin and bovine serum albumin, respectively. The procedure described for the elimination of dye-absorption errors seems more universal and simple for protein quantitation.
Białka mleka, zarówno frakcje kazeinowe jak i białka serwatkowe występują w określonych stosunkach ilościowych. Najczęściej stosowaną i uniwersalną, ze względu na łatwość, szybkość, niski koszt, a zarazem dokładność, metodą charakteryzującą zależności ilościowe pomiędzy wymienionymi powyżej białkami mleka jest elektroforetyczny rozdział białek na żelu poliakrylamidowym w obecności siarczanu dodecylu (SDS-PAGE). Elektroforetyczny rozdział na żelu poliakrylamidowym (SDS-PAGE) wydaje się być efektywną metodą analityczną dającą informacje o ilościowych zależnościach pomiędzy głównymi frakcjami kazeiny i białkami serwatki. Może być jednakże obarczony błędem wynikającym z różnego stopnia wiązania barwnika przez poszczególne białka. Celem pracy było wyznaczenie współczynników korygujących ów błąd do obiektywnej oceny rozdzielonych elektroforetycznie głównych frakcji kazeiny (αs1 -, αs2 -, ß- і к) oraz białek serwatki (α-laktoalbuminy, β-laktoglobuliny i albuminy serum (BSA)) po ich wybarwieniu błękitem Coomassie Brilliant Blue R-250 według metody Laemmliego [1970]. Na podstawie otrzymanych wyników obliczono wartości współczynników pozwalających na określenie rzeczywistego, ilościowego udziału frakcji białkowych mleka, które wynoszą odpowiednio: dla αs1 -, αs2 -,ß- і к- kazeiny 1.00,1.00,1.07, 0.59 oraz dla α-laktoalbuminy, ß-laktoglobuliny i albuminy serum (BSA ) 1.00, 0.67, i 1.34. Analiza jakościowo-ilościowa pozwoliła na statystyczną ocenę wyników (Tabele 1 i 2). Wyznaczone wartości współczynników korelacji, pomiędzy stężeniem białka w badanej próbie, a wartością absorbancji (wyrażonej w jednostkach umownych — ilością impulsów integratora aparatu Vitatron MPS), dla poszczególnych białek (od 0.989 do 0.994) pozwalają na przyjęcie metody SDS-PAGE jako reprezentatywnej ilościowej analizy w określonym zakresie stężeń białka w próbie (1.00-6.00 mg/cm3 frakcje kazeinowe; 1.00-4.75mg/cm3 białka serwatki). Wyznaczone współczynniki pozwalają określić również bezwzględną zawartość danej frakcji w dowolnej próbce mleka o znanym stężeniu białka. Opisana metoda eliminacji błędu wynikającego z różnego stopnia wiązania barwnika przez poszczególne białka, modyfikująca interpretację odczytu wyników rozdziału elektroforetycznego, wydaje się być prostszą i bardziej uniwersalną formą ilościowej analizy białek mleka. - Źródło:
-
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 1; 91-98
1230-0322
2083-6007 - Pojawia się w:
- Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł