Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "fourteenth century" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-19 z 19
    Tytuł:
    „Prositional” and subject-predicate relation. A study in fourteenth century verse and prose
    Autorzy:
    Świeczkowski, Walerian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1968517.pdf
    Data publikacji:
    1960
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    The present paper was preceded by a more exhaustive study of word order patterns in Piers Plowman and Middle English Sermons where the author seems to have established a correlation between the position of subject and predicate and what may be called prepositional (i. e. any element, or elements, not belonging to the associative group of the subject).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 1960, 9, 3; 5-10
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scenes from the life of a rich widow (Reval in the mid-fourteenth century)
    Autorzy:
    Gąssowska, Maja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938050.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    medieval reval
    women
    city council
    property
    Aleydis van Bremen
    Opis:
    Medieval Reval (now Tallinn) was, besides Narva, the northern most town in which Lübeck law was in force. The town received Lübeck City Rights from the Danish king, Eric Ploughpenny, in 1248. The rights were later confirmed by Queen Margaret I, who received the Duchy of Estonia as a widow’s dower, and, starting from 1266, she used the title domina Estoniae.4 Although Margaret never actually visited Estonia, she became one of the greatest benefactors of thirteenth century Reval, completing the foundation of a Cistercian monastery in Reval initiated by the Danish king, Eric Ploughpenny. She confirmed the existing possessions of the monastery, granted it the right of patronage of St. Olaf’s parish church in the old town, confirmed the possessions of the local Dominican friars located outside the city,and reaffirmed all the liberties  bestowed on the town by King Valdemar II a few decades earlier. She also made contributions to the construction of the city walls,confirmed the boundaries of the city district, issued regulations on the measures and weights to be used in the city, and granted the residents of Reval a monopoly of retail trade in cloth. 
    Źródło:
    Studia z Dziejów Średniowiecza; 2018, 22; 82-97
    2544-2562
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Średniowiecza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A contribution of INAA to the determination of the provenance of the fourteenth century sculpture
    Autorzy:
    Ligęza, M.
    Pańczyk, E.
    Rowińska, L.
    Waliś, L.
    Nalepa, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/147539.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Instytut Chemii i Techniki Jądrowej
    Tematy:
    alabaster sculpture
    instrumental neutron activation analysis
    provenance study
    trace elements
    Opis:
    The object of the investigation is the so called Madonna Jackowa, or St. Hyacinthus's Madonna, a gothic alabaster figurine dated from the XIVth century. The purpose of the investigation is to provide an answer to the question whether Madonna Jackowa was made of native alabaster. Samples of alabaster from five various quarries located along the line Cracow-Lvov as well as in Lower Silesia were analyzed and the content of trace elements was compared with that of the sculpture. The determination of trace elements was carried out by means of the instrumental neutron activation analysis.
    Źródło:
    Nukleonika; 2001, 46, 2; 71-74
    0029-5922
    1508-5791
    Pojawia się w:
    Nukleonika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Weak Dominance: Winds of Revolt in Florentine Territory (the Second Half of the Fourteenth Century)
    Autorzy:
    Pirillo, Paolo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601435.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Italy
    Florence
    Middle Ages
    countryside
    contado
    peasants
    mercenaries
    Opis:
    This article highlights some of the challenges the nascent Florentine territorial state faced in the second half of the fourteenth century, after it was visited with the Great Plague of 1348. When mercenaries began to cross the territory, and the ruling class found itself unable to handle this kind of emergency, the exurban population turned to forms of self-defence. These initiatives resemble the coeval ones undertaken by the Tuchins in Normandy or those in Languedoc and southern Piedmont.
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2019, 119
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Place of the Mihanović Psalter in the Fourteenth-Century Revisions of the Church Slavonic Psalter
    Autorzy:
    MacRobert, Catherine Mary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682417.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Church Slavonic Psalter
    ‘Athonite’ redaction
    conflation
    contamination
    Opis:
    Modern scholarship on the textual history of Church Slavonic biblical translation recognizes two distinct revisions of the Church Slavonic Psalter from the early fourteenth century, Redaction III (sometimes called the ‘Athonite’ redaction) and Redaction IV, known only in the Norov psalter manuscript. Although they are both attested from the same period and in manuscripts of similar Bulgarian provenance, these two redactions are in some respects systematically different in their linguistic character, their approach to translational issues and their Greek textual basis. In the light of A.A. Turilov’s observation that the Mihanović Psalter, possibly the earliest witness to Redaction III, is written in the same hand as the greater part of the Norov Psalter, this paper examines the textual antecedents of the two redactions and the importance of the Mihanović Psalter as a link between them.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2016, 6; 75-98
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early Urban Communes under German Law in Halyč-Volhynian Rus’ (the Thirteenth to the Mid-Fourteenth Century)
    Autorzy:
    Janeczek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601419.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    eastward migrations
    groups of foreign guests
    urban communities
    German law
    Rus’
    Halič-Volhynian Principality
    Opis:
    From the late twelfth century onwards, the German law became a universal organisational pattern of urban communes spread across Central Europe. Yet, the type of urban commune developed under the German law exceeded the limes of Latin Europe and the bounds of Central Europe, and extended to the area of Rus’ – notably, the Halyč-Volhynian Principality – in as early as the thirteenth century. The new communal forms emerged as a group law for the arrivals flowing in from the West, mainly the Germans. These organisations, alien to Rus’, emerged within the former, and still functioning, vernacular urban layouts – in the large political and commercial centres of Halyč-Volhynian Rus’. Their development in multiple forms can be traced: initially, settlement of a group of comers from the West – as in Chełm after 1240; a commune of foreign guests, led by an alderman – as in Przemyśl and Lemberg (Lwów, L’viv) before 1300; a self-governed commune – as in Volodimer before 1324; a law-based city – as in Sanok in 1339. These new developments were reflected in the terms used to describe the new realities: it was then, in the thirteenth century, that the word městič (‘burgher’) appeared in Old Rus’ian, a derivative of město (initially denoting a ‘locus’ later on, ‘urbs’).
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2019, 119
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ‘Per popolo e per confini’. Florentine tavola delle possessioni and the Property Registration in the Middle of the Fourteenth Century
    Autorzy:
    Pomierny-Wąsińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601655.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    real estate inventories
    Florence
    late medieval Italian cities
    descriptions of urban and off-urban space
    descriptive cartography
    contado
    Opis:
    In the mid-fourteenth century, the authorities of Florence resolved to establish registers of all the real properties within the Florentine dominion. A project, unprecedented in the Florentine history, to record and compile an inventory of estates was conceived. The article considers the circumstances behind the project, primarily the socioeconomic and political factors that drove the authorities’ decision. Details are discussed regarding the selection of officials responsible for the project and the work they did. Analysis of the project in question enables to address certain specific issues of late medieval perception and rationalisation of urban and off-urban space.
    Źródło:
    Acta Poloniae Historica; 2019, 120
    0001-6829
    Pojawia się w:
    Acta Poloniae Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Devote e cólte: le sepolture trecentesche femminili della basilica di Sant’Antonio a Padova
    Devoted and Cultured: the 14th-century Female Burials in the Basilica of St. Anthony in Padua
    Autorzy:
    Molli, Giovanna Baldissin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37507011.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Padua
    basilica of St. Anthony
    tombs
    women
    fourteenth century
    Opis:
    Il saggio analizza la presenza delle sepolture femminili nella basilica di Sant’Antonio a Padova, nel corso del XIV secolo, in parte pervenute e in parte documentate nelle fonti. Durante il Trecento infatti, le tombe femminili sono in numero nettamente superiore, circa venti, rispetto a quelle dei secoli successivi e appartengono a famiglie di rango elevato. La numerosità di tali sepolture è da mettere in relazione alla signoria dei Carraresi, che resero la città, nel Trecento, un centro, nell’ambito dell’Italia padana, di importanza politica e altissimo profilo culturale.
    The essay analyzes women’s burials present in the basilica of St. Anthony in Padua during the fourteenth century. Some of them have survived and some are just documented in historical sources. During the fourteenth century, there were clearly more female tombs (about twenty), than in the following centuries, and they belonged to families of high status. The significant number of such burials shall be put in relation with the lordship of the Carraresi, thanks to whom the city, in the fourteenth century, had a strong political importance and a very high cultural profile within the Po Valley region of the peninsula.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/1; 249-288
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Влада у Львові в другій половині XIV ст.: колективний портрет
    Power in Lvov in the Second Half of the Fourteenth Century: a Group Portrait
    Autorzy:
    Петришак, Богдана
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/938122.pdf
    Data publikacji:
    2016-10-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    A process of town foundation and the formation of the municipal self-government makes the first and most important step in the shaping of the city organism, this “living tissue” made up of people exercising power and those subjected to them, the rulers and the ruled. The knowledge of this process, occasionally very long, makes it possible to verify numerous questions about the formation of the power elite in the city. Within the system of municipal self-government - the City Council and the Bench – a group of people stood out as those who occupied the dominant positions and exercised the authority entrusted to these entities. They participated in court sittings, legalized property transactions, registered last wills etc. This group could be termed as the “power elite” - the term which is not fully clarified in the literature on the subject. In Lvov the power elite included city councilors, hereditary wójts (community heads), and jurors, who in the second half of the fourteenth century exercised power in the city. First references to the wójt and councilors date to 1350 and they prove the existence of fully crystallized municipal self-government in the city under German law prior to the renewed foundation of the city by King Casimir the Great in 1356. The whole group comprised of 43 persons, with a majority of German origin; but also with some people from Silesia, Toruń, Cracow, and in later years from the Crown Ruthenia. As regards their profession, usually they were merchants, sometimes very rich, trading with townsmen in Cracow, Wrocław, Toruń. Occasionally, there are some references to craftsmen designated as bench jurors. Thus, the social advancement meant to be appointed municipal juror, and then councilor, although the mobility of this group was quite significant. The post of hereditary wójt, which was taken over by the municipal authorities in 1378, lost its prestige. Gradually, before the early fifteenth century, a group of people emerged which entered the rank of city’s patriciate and could be defined as its power elite.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Średniowiecza; 2016, 20; 97-117
    2544-2562
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Średniowiecza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związki rodzinne mieszczan krakowskich z duchowieństwem świeckim Krakowa w XIV wieku
    Family Ties of Cracow Burghers with the Secular Clergy of Cracow in the Fourteenth Century
    Autorzy:
    Rajman, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2105973.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-14
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Cracow
    churches
    clergy
    burghers
    family ties
    fourteenth c.
    Kraków
    kościoły
    duchowni
    mieszczanie
    związki rodzinne
    XIV w.
    Opis:
    Artykuł dotyczy udokumentowanych źródłowo powiązań rodzinnych krakowskiego mieszczaństwa z duchowieństwem świeckim Krakowa w XIV w. Wykazano, że duchowni wywodzący się z mieszczan krakowskich (kanonicy katedralni, wikariusze, kanonicy kolegiat, proboszczowie, kapłani, altaryści i klerycy) stanowili grupę 58 osób. Napotykali w drodze do stanowisk kościelnych na utrudnienia uwarunkowane polityką personalną biskupów krakowskich, prawem patronatu i polityką rodów możnowładczych. Przedstawiono także dane o wykształceniu duchownych krakowskiego pochodzenia i ich nieformalnych związkach z Kościołem.
    The article analyses the family ties of the Cracow burghers with the secular clergy of the city in the fourteenth century, documented in sources. It has been demonstrated that the clergy who came from the Cracow burghers (cathedral canons, vicars, collegiate canons, parsons and priests, altarists and clerics) were a group consisted of 58 people. On their way to Church positions, they encountered various difficulties determined by the personal policy of the bishops of Cracow, the right of patronage, and the policy of noble and mighty families. There are also data on the education of the clergy of Cracow origin and their informal connections with the Church presented.
    Źródło:
    Kwartalnik Historyczny; 2021, 128, 2; 511-547
    0023-5903
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Produkcja ksiąg muzycznych w skryptorium lubiąskim do połowy XIV w.
    Production of musical books in the scriptorium of Lubiąż to the mid-fourteenth century
    Autorzy:
    Chachulska, Irina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29520790.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    skryptorium lubiąskie
    cysterskie źródła muzyczne
    cysterskie księgi liturgiczne
    cystersi
    Lubiąż
    Śląsk
    Lubiąż scriptorium
    Cistercian music sources
    Cistercian liturgical books
    Cistercians
    Lubiąż (Leubus)
    Silesia
    Opis:
    Badania pisma muzycznego ksiąg cysterskich na Śląsku, podjęte z uwzględnieniem osiągnięć badaczy z zakresu paleografii i iluminacji książkowej, pozwoliły na identyfikację kolejnych woluminów lubiąskiego pochodzenia, poszerzając tym samym grupę znanych źródeł sporządzonych w tym skryptorium. Artykuł przedstawia aktualną listę źródeł muzycznych (20 jednostek) powstałych w Lubiążu od powstania opactwa w trzeciej ćwierci XII w. do połowy XIV stulecia.
    The study of the musical script in the Cistercian books in Silesia, undertaken with regard to the establishments made by researchers in the field of palaeography and book illumination, made it possible to identify other volumes of Lubiąż origin, greatly enlarging the number of known sources produced in this scriptorium. The article presents an up-to-date list of musical sources (20 pieces of music) produced in Lubiąż from the abbey’s foundation in the third quarter of the twelfth century to the mid-fourteenth century.
    Źródło:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2022, 60; 13-25
    0081-7147
    Pojawia się w:
    Studia Źródłoznawcze. Commentationes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ryszarda Kilvingtona Kwestie do Etyki – nowe argumenty i procedury badawcze w czternastowiecznym dyskursie etycznym
    Richard Kilvington’s Questions on the Ethics: New arguments and research procedures in fourteenth century ethical discourse
    Autorzy:
    Michałowska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943442.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ryszard Kilvington
    Kwestie do Etyki
    etyka czternastowieczna
    metody badawcze
    logika i fizyka
    Richard Kilvington
    Questions on the Ethics
    14th century ethics
    methods
    logic and physics
    Opis:
    Ryszard Kilvington jako jedyny ze szkoły tzw. Kalkulatorów Oksfordzkich napisał komentarz do Etyki nikomachejskiej Arystotelesa. Powstałe w 1332 r. Kwestie do Etyki są jednak komentarzem niestandardowym z kilku powodów. Po pierwsze, Kilvington wbrew przyjętej tradycji komentowania Etyki nikomachejskiej nie odnosi się do wszystkich ksiąg ani zagadnień dzieła Stagiryty. Po drugie, wybrane zagadnienia traktuje z różnym zainteresowaniem — niektóre analizuje niezwykle wnikliwie, innym poświęca znacznie mniej miejsca. Po trzecie, w komentarzu na niespotykaną wręcz skalę wykorzystuje argumentację zaczerpniętą z obszaru logiki i filozofii przyrody oraz stosuje procedury badawcze standardowo wykorzystywane w traktatach logicznych, jak i tych dotyczących filozofii przyrody. Pozwala mu to na przyjęcie nader oryginalnej perspektywy w analizach problemów etycznych. W artykule wskazuję na strukturę komentarza oraz charakterystyczny dla tego tekstu układ kwestii, omawiam specyfikę argumentacji wykorzystywanej w Kwestiach do Etyki oraz analizuję wykorzystywane przez Kilvingtona procedury badawcze, takie jak rachunek proporcji, metoda secundum imaginationem oraz rozróżnienie sensów simpliciter i secundum quid, wskazując na ich zastosowanie w dyskursie etycznym.
    Richard Kilvington was the only Oxford Calculator who wrote a commentary on Aristotelian Nicomachean Ethics. Composed in 1332 Questions on the Ethics are an extraordinary commentary for several reasons. First, against a well-established tradition of ethical commentaries, Kilvington does not comment on all the books of Nicomachean Ethics. Nor does he refer to all the most important issues debated by Aristotle. Secondly, the analyses of the problems chosen for treatment vary in length, which means that some issues are debated meticulously, others deserve less attention. Finally, Kilvington uses arguments and methods taken from the fields of logic and natural philosophy in a way and scale unprecedented for ethical commentaries. It allows him to take an original and unique perspective in analyzing ethical issues. In the article I point out the structure of the text and the characteristic scheme of a question of Questions of the Ethics. Then, I describe the specificity of the arguments used in the text. Finally, I analyze the methods em¬ployed by Kilvington in debating ethical problems, namely the calculus of compounding ratios, secundum imaginationem procedure, and simpliciter/secundum quid tool, showing how they served analyzing ethical dilemmas.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 1; 178-197
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowość świątobliwej Eufemii z Raciborza w nowym świetle
    A new light on the spirituality of the Venerable Euphemia of Racibórz
    Autorzy:
    Kochaniewicz OP, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595722.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Eufemia z Raciborza
    Peregryn z Opola
    mistyka
    pobożność
    duchowość
    dominikanie
    XIV w.
    Euphemia of Raciborz
    Peregrine of Opole
    mysticism
    devotion
    spirituality
    Dominicans
    fourteenth century
    Opis:
    Artykuł prezentuje po raz pierwszy duchowość świątobliwej Eufemii (Ofki) z Raciborza, dominikańskiej mniszki z XIV w., w świetle kazań jej osobistego spowiednika – przeora klasztoru św. Jakuba w Raciborzu – Peregryna z Opola. Otrzymane wyniki analiz potwierdzają stawiane przez współczesnych historyków dotychczasowe hipotezy odnośnie do znajomości praktyk devotio moderna wśród polskich dominikanów i dominikanek. Negatywnie natomiast weryfikują słabo udokumentowane hipotezy odnośnie do domniemanego wpływu mistyki nadreńskiej na duchowość raciborskich mniszek.
    This article stresses evidence of the devotion of the Venerable Euphemia of Raciborz, a Dominican nun who lived in the fourteenth century Silesian monastery. The results of the analysis are based on the seventeenth century work by Abraham Bzovius which were deemed insufficient, mainly because they did not take into account the collection of sermons de tempore et de sanctis written by Peregrine of Opole, a fourteenth century Polish Dominican, the Confessor of Euphemia and the other Dominican nuns from Raciborz. The information included in this paper seems to verify the existing arrangements. They confirm the image of spirituality of the Venerable Euphemia, based on piety, well-known in the Middle Ages, as devotio moderna, characterized by the veneration of the Passion of Christ, veneration of the Eucharist, devotion to the Holy Spirit and to Our Lady. Despite certain thematic analogies included in the sermons of Johannes Tauler and of Peregrine from Opole, the hypothesis developed by contemporary historians, about the influence of the Rhine school of mysticism on the spirituality of the Dominican nuns in Raciborz, must be rejected.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 157-172
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność i skład osobowy domów zakonu joannitów w Księstwie Pomorskim w pierwszej połowie XIV wieku
    Activity and Composition of Houses of the St John Knights in the Duchy of Pomerania in the First Half of the Fourteenth Century
    Autorzy:
    Wybranowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/694748.pdf
    Data publikacji:
    2016-10-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    The article focuses on the history of the Pomeranian Hospitallers of St John after such an important period for them as taking over most of the estates and properties of the Knights Templars in Pomerania and Neumark after the order was dissolved by the pope in 1312. For better understanding, it is necessary to present in a concise way the history of houses of the Order of St John of Jerusalem in Western and Central Pomerania (at Stargard, Copam, Suchań Sławno) before they acquired the former estates and possessions of the Templars. Because only then it is possible to see such elements of the Hospitallers’ everyday life as: financial transactions between the Hospitallers and members of feudal elites in Pomerania, their new gains, but also some losses of financial substance suffered by the knights at some later time. A greater number of preserved sources than in the earlier period made it also possible to study contacts between local officials of the Order and the local inhabitants of Pomerania. Of special interest is also the history of former Templar commanderies taken over by the Hospitallers (Rurka, Czaplinek/Tempelburg, Chwarszczany). Their management was very difficult, also due to claims of Pomeranian dukes to the lands that formally were to be taken over by the Hospitallers after the Templar Order was dissolved. This gave rise to many problems and bitter conflicts, occasionally aggravated by fights between the Pomeranians and Brandenburgians or Poles. All this was accompanied by disagreements over the ownership rights to the town of Banie or the establishment of a commandery at Kolin and dissolution of the Hospitaller posts at Czaplinek and Drahim at some later time. The rich history of the Hospitallers in medieval Pomerania is also evidenced by conflicts not only between the Knights of St John and the dukes of the House of Griffin but also with Pomeranian nobles. A good example of those is a dispute with a mighty family of the Wedels in 1373–1377. The Wedels invaded Rurka belonging to the Hospitallers whose diplomacy tried to gain the support of the papacy or the emperor himself. Those conflicts forced the Knights to attempt to establish their new houses in Pomerania. After Rurka was plundered and destroyed, the Hospitallers decided in 1377 to build a new, well-fortified seat at the village of Swobnica (Wildenbruch) located in a small island in the marshes between Bania, Trzcińsko (Schönfliess) and Chojna. In November that year the building plans were approved by Dukes Świętobór I and Warcisław VII. In 1382 the commander moved ceremoniously to his new seat and Swobnica (Wildenbruch), besides Suchań and Kolin, became one of the most important places of the Knights in this part of the Reich. Another acquisition of the Hospitallers of those times was a castle at Pęzin (Pansin) near Stargard, bought in 1382 by the preceptor of the Knights Bernard von Schulenburg from the Borka family of Strzmiele (Wulfsberg, Stramehl) near Łobez. All in all, after various events of the first and part of the second half of the fourteenth century, the Hospitallers succeeded in keeping to the early modern period and the Reformation only a few commanderies in the territories of the Duchy of Pomerania and borderlands of Neumark, namely: Suchań, Kolin, Swobnica, Pęzino (to 1493), Chwarszczany and the town of Banie, as well as a certain number of villages belonging to them.
    The article focuses on the history of the Pomeranian Hospitallers of St John after such an important period for them as taking over most of the estates and properties of the Knights Templars in Pomerania and Neumark after the order was dissolved by the pope in 1312. For better understanding, it is necessary to present in a concise way the history of houses of the Order of St John of Jerusalem in Western and Central Pomerania (at Stargard, Copam, Suchań Sławno) before they acquired the former estates and possessions of the Templars. Because only then it is possible to see such elements of the Hospitallers’ everyday life as: financial transactions between the Hospitallers and members of feudal elites in Pomerania, their new gains, but also some losses of financial substance suffered by the knights at some later time. A greater number of preserved sources than in the earlier period made it also possible to study contacts between local officials of the Order and the local inhabitants of Pomerania. Of special interest is also the history of former Templar commanderies taken over by the Hospitallers (Rurka, Czaplinek/Tempelburg, Chwarszczany). Their management was very difficult, also due to claims of Pomeranian dukes to the lands that formally were to be taken over by the Hospitallers after the Templar Order was dissolved. This gave rise to many problems and bitter conflicts, occasionally aggravated by fights between the Pomeranians and Brandenburgians or Poles. All this was accompanied by disagreements over the ownership rights to the town of Banie or the establishment of a commandery at Kolin and dissolution of the Hospitaller posts at Czaplinek and Drahim at some later time. The rich history of the Hospitallers in medieval Pomerania is also evidenced by conflicts not only between the Knights of St John and the dukes of the House of Griffin but also with Pomeranian nobles. A good example of those is a dispute with a mighty family of the Wedels in 1373–1377. The Wedels invaded Rurka belonging to the Hospitallers whose diplomacy tried to gain the support of the papacy or the emperor himself. Those conflicts forced the Knights to attempt to establish their new houses in Pomerania. After Rurka was plundered and destroyed, the Hospitallers decided in 1377 to build a new, well-fortified seat at the village of Swobnica (Wildenbruch) located in a small island in the marshes between Bania, Trzcińsko (Schönfliess) and Chojna. In November that year the building plans were approved by Dukes Świętobór I and Warcisław VII. In 1382 the commander moved ceremoniously to his new seat and Swobnica (Wildenbruch), besides Suchań and Kolin, became one of the most important places of the Knights in this part of the Reich. Another acquisition of the Hospitallers of those times was a castle at Pęzin (Pansin) near Stargard, bought in 1382 by the preceptor of the Knights Bernard von Schulenburg from the Borka family of Strzmiele (Wulfsberg, Stramehl) near Łobez. All in all, after various events of the first and part of the second half of the fourteenth century, the Hospitallers succeeded in keeping to the early modern period and the Reformation only a few commanderies in the territories of the Duchy of Pomerania and borderlands of Neumark, namely: Suchań, Kolin, Swobnica, Pęzino (to 1493), Chwarszczany and the town of Banie, as well as a certain number of villages belonging to them.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Średniowiecza; 2016, 20; 339-370
    2544-2562
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Średniowiecza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czternastowieczna nieznana pieczęć Wieruszowa. Przyczynek do badań nad najstarszą heraldyką miasta i jego właścicieli
    Das unbekannte Siegel von Wieruszów aus dem 14. Jahrhundert Ein Beitrag zur Forschung über die älteste Heraldik der Stadt und ihrer Besitzer
    The unknown fourteenth-century seal of Wieruszów: A contribution to research on the oldest coats of arms of the town and of its owners
    Autorzy:
    Wójcik, Marek L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018625.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Wieruszów
    rodzina Wieruszów
    herb
    pieczęć
    kozioł
    jeleń
    the family of Wierusz
    coat of arms
    seal
    goat
    stag
    Opis:
    Artykuł dotyczy pieczęci herbowej miasta Wieruszowa wyciśniętej przy dokumencie z 28 stycznia 1426 roku. Jest ona punktem wyjścia do analizy heraldyki tego miasta oraz jego właścicieli, którymi od przełomu XIII i XIV wieku aż do 1467 roku byli przedstawiciele familii Wieruszów herbu Wieruszowa. W historiografii pieczęć ta nie była dotychczas znana, a za najstarszy herb miasta powszechnie uchodził kładziony w srebrnym polu wizerunek czarnego, kroczącego w prawą stronę kozła stojącego na zielonej murawie i dźwigającego na grzbiecie czerwony kościół z dwiema wieżami, którego przedstawienia pochodzą dopiero z pieczęci z końca XVIII wieku. Odnaleziona pieczęć, datowana na lata 1368–1426, eksponuje dwudzielną w słup tarczę herbową z szachownicą sześciorzędową w trzy cegły na polu prawym i wspiętym poł kozłem na polu lewym, w otoku zaś napis: + · S(igillum) · C(ivitatis) · WERVSC[HOW]IENSIS. Jej ikonografia nawiązuje ewidentnie do herbu właścicieli miasta, którzy pieczętowali się kozłem na poły czarnym, na poły szachowanym w czerwono-srebrne cegły. Na podstawie analizy artefaktu z 1426 roku oraz pieczęci herbowych panów Wieruszowa z lat 1395–1448 autor wykazuje, że brak uzasadnienia dla forsowanej ostatnio w literaturze opinii, jakoby rodzina kładła w herbie jelenia zamiast kozła. Nieznana dotąd pieczęć była używana przypuszczalnie do końca XV wieku. Po pożarze miasta, jaki wybuchł w 1497 lub 1498 roku, została wymieniona na nową, z uaktualnioną treścią ikonograficznego przekazu, który z jednej strony łączył symbolikę odwołującą się bezpośrednio do założycieli miasta i reprezentującą zwierzchność feudalną (kozioł), z drugiej zaś był formą manifestacji miejskiej samodzielności (fasada kościoła z dwiema wieżami). W takim kształcie herb funkcjonuje do dziś.
    The article has as its subject the coat of arms seal of Wieruszów that was used to authenticate a document from 28th January 1426. The seal is a point of departure for analysing the coat of arms of the town and of its owners. From the turn of the fourteenth century till 1467 the owners were representatives of the Wierusz family, who used Wieruszowa coat of arms. In historiography the seal had not been known before this discovery. The oldest coat of arms of Wieruszów was thought so far to be the following image: argent, a goat sable standing on the grass vert, bearing church gules with two towers of the same on the back. The representations of the goat originate from the seal as late as the end of the eighteenth century. The older seal recently discovered is dated for 1368—1426 and displays a coat of arms shield, party per pale, the dexter side checky of three and six gules and argent, on the sinister argent a demi-goat passant sable. In the rim there is the inscription “+ · S(igillum) · C(ivitatis) · WERVSC[HOW]IENSIS”. The iconography of the seal visibly relates to the coat of arms of the town’s owners. They used the Wieruszowa coat of arms: argent, a goat half sable half checky gules and of the field. The artefact from 1426 and the coat of arms seals of the Wieruszów owners that they used between 1395 and 1448 have been analysed. The article demonstrates that the opinion that the owners laid a stag in their coat of arms instead of a goat is unfounded. This opinion has recently been put forward a lot in the research. The seal, unknown until recently, probably kept being used till the end of the fifteenth century. After the fire of the town, which broke out in 1497 or 1498, the seal was replaced with a new one. The iconography of the new seal was an updated one, since it combined the symbols associated with the town’s founders and with feudal allegiance (a goat) and with manifesting the town’s independence (a church façade with two towers). This is the current shape of the town’s coat of arms.
    Der Artikel ist dem Siegel der Stadt Wieruszów (dtsch. Weruschau) gewidmet, das auf einer Urkunde vom 28. Januar 1426 abgedruckt wurde. Der Siegelabdruck bietet einen Ausgangspunkt für die Analyse der Heraldik dieser Stadt, die vom Ende des dreizehnten Jahrhunderts bis 1467 den Vertretern der Familie Wierusz gehörte. In der Geschichtsschreibung blieb das Siegel bisher unbekannt. Als das älteste Stadtwappen galt allgemein die Abbildung des schwarzen, rechts schreitenden Ziegenbocks auf silbernem Grund, der auf dem grünen Rasen steht und eine rote zweitürmige Kirche auf dem Rücken trägt, dessen Darstellungen erst aufden Siegeln vom Ende des achtzehnten Jahrhunderts zu sehen waren. Das aufgefundene, für die Jahre 1368—1426 datierte Siegel stellt einen gespaltenen Wappenschild mit dem sechsreihigen Schachbrett zu drei Ziegeln rechts, einem halben aufgerichteten Ziegenbock links und folgender Umschrift dar: + · S(igillum) · C(ivitatis) · WERVSC[HOW]IENSIS. Seine Ikonografie bezieht sich eindeutig auf das Wappen der Stadtbesitzer, die sich mit dem einen halb schwarzen, halb rot-silber geschachten Ziegenbock darstellenden Siegel legitimierten. Auf der Grundlage der Analyse des Artefakts aus dem Jahre 1426 und der Wappensiegel der Herren von Wieruszów aus den Jahren 1395—1448 deutet der Autor darauf hin, dass es keine Begründung für die in der letzten Zeit in der Literatur verbreitete Meinung gibt, dass die Familie in ihremWappen einen Rehbock anstelle des Ziegenbocks getragen hätte. Das unbekannte Siegel wurdehöchstwahrscheinlich bis Ende des fünfzehnten Jahrhunderts verwendet. Nach dem Stadtbrand im Jahre 1497 bzw. 1498 wurde es gegen ein neues getauscht, mit dem aktualisierten ikonografischen Inhalt, der einerseits eine sich direkt auf die Gründer der Stadt beziehende und die Feudalherrschaft vertretende Symbolik (Ziegenbock) verband, andererseits die Stadtunabhängigkeit manifestierte (Kirchenfassade mit zwei Türmen). In dieser Form funktioniert das Wappen bis zum heutigen Zeitpunkt.
    Źródło:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2020, 12; 69-95
    2080-492X
    2353-9720
    Pojawia się w:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gotycki klasztor Magdalenek w Szprotawie i jego przekształcenia od XIV do początku XIX wieku
    Gothic Abbey of the Magdalene Sisters’ Convent in Szprotawa and its transformations from the fourteenth to the beginning of the nineteenth century
    Autorzy:
    Legendziewicz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2146315.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Śląsk
    architektura
    Szprotawa
    klasztor
    gotyk
    renesans
    barok
    architecture
    abbey
    Gothic
    Renaissance
    Baroque
    Opis:
    Artykuł prezentuje historię powstania i przekształceń klasztoru sióstr Magdalenek w Szprotawie od pierwszej połowy XIV do początków XIX wieku. We wstępie przedstawiono opis klasztoru oraz informacje źródłowe i kronikarskie, a także dotychczasową literaturę. Na podstawie przeprowadzonych badań architektonicz- nych i analizy detalu wydzielono najważniejsze fazy przekształceń budowli. Początki istniejącego skrzydła klasztoru osadzono około roku 1314, gdy konwent magdalenek został przeniesiony z Bytomia Odrzańskiego. Prawdopodobnie u schyłku XIV wieku lub na początku kolejnego stulecia rozbudowano go w kierunku południowym i wschodnim. Klasztor przebudowano pod koniec XVI lub na początku XVII wieku, a następnie po pożarach w latach 1672 i 1702. Zabudo- wania zostały opuszczone przez konwent po sekularyzacji dóbr klasztornych w roku 1810. Na omówionych w tekście badaniach architektonicznych można się było oprzeć przy podejmowaniu decyzji m.in. o zakresie prac konserwatorskich i rekonstrukcyjnych.
    This paper presents the history of the construction and transformation of the Magdalene sisters’ convent in Szprotawa from the first half of the fourteenth century to the early nineteenth century. The introduction presents a description of the abbey, source and chronicle information, as well as the literature written to date. Based on architectural research and detail analysis, key phases of the building’s transformation were isolated and identified. The beginnings of the existing wing of the abbey were determined to be around 1314, when the convent was relocated from Bytom Odrzański. At the end of the fourteenth century or the beginning of the next, it was probably extended to the south and east. The abbey was rebuilt at the end of the sixteenth, or in the early seventeenth century, and again after fires in 1672 and 1702. The buildings were abandoned by the convent after its property’s secularization in 1810. The architectural research discussed provided a basis for decision-making on the scope of conservation andreconstruction work.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 69; 72--88
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Пути проникновения лексических богемизмов в старорусский язык в XIV–XVII вв.
    The Ways of Penetration of Lexical Bohemisms into the Russian Language from the Fourteenth to the Seventeenth Century
    Sposoby przenikania bohemizmów leksykalnych do języka rosyjskiego od XIV do XVII wieku
    Autorzy:
    Руденка, Алена
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38698964.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Russian language of the 14th–16th centuries (starorusskiĭ iazyk)
    prosta mova
    borrowing
    Bohemism
    intermediary language
    Opis:
    This article is devoted to Bohemisms which came into the Russian language between the fourteenth and seventeenth centuries. The influence of Old Czech on Russian was indirect: it was mediated by prosta mova, the East Slavic written language of the Grand Duchy of Lithuania. From the earliest period, the main source of Bohemisms was translated literature. In most cases, their way into Russian was as follows: classical (Western European) language → Old Czech → Old Polish → prosta mova → 14th–17th-century Russian.    
    W artykule omówiono bohemizmy, które weszły do języka rosyjskiego w XIV–XVII wieku. Wpływ języka staroczeskiego na język rosyjski nie był bezpośredni. Obywał się za pośrednictwem tak zwanej „prostej mowy”, czyli wschodniosłowiańskiego języka pisanego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Głównym źródłem bohemizmów od najwcześniejszego okresu była literatura tłumaczona. W większości przypadków droga zapożyczeń wyglądała następująco: (zachodnioeuropejski) język klasyczny → staroczeski → staropolski → „prosta mowa” → język rosyjski XIV–XVII wieku.
    Źródło:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2022, 57
    0081-7090
    2392-2435
    Pojawia się w:
    Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Techniki tłumaczenia frazy תֵּבַת עֲצֵי־גֹפֶר i jej łacińskiego odpowiednika arca de lignis levigatis w czeskich i polskich przekładach biblijnych z okresu od XIV do XVI wieku
    Techniques for translating the phrase תֵּבַת עֲצֵי־גֹפֶר and its Latin equivalent arca de lignis levigatis in Czech and Polish Biblical translations from the period from the fourteenth to the sixteenth century
    Autorzy:
    SIERADZKI, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909186.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Polnish
    Czech
    Bibel
    arca de lignis levigatis
    język polski
    język czeski
    Biblia
    Opis:
    Przedmiotem analiz są sposoby przekładu fraz תֵּבַת עֲצֵי־גֹפֶר oraz arca de lignis levigatis w czeskich i polskich tekstach biblijnych z okresu od XIV do XVI wieku. Celem prowadzonych badań jest pokazanie na ile kształt leksykalny odpowiedników tych fraz we wspomnianych tłumaczeniach miał związek z wyborem podstawy tłumaczenia, z panującą w danym kręgu tradycją przekładową oraz z przyjmowanymi interpretacjami i objaśnieniami określonego miejsca w Biblii. Prowadzone w artykule analizy pokazują, że autorzy wszystkich czeskich przekładów biblijnych unikają dosłownego tłumaczenia rzeczownika tebh i jego łacińskiego odpowiednika arca. Tak translatorzy katoliccy, jak i protestanccy regularnie oddają go przez rzeczownik koráb. Taki sposób przekładu przyjmują też, wzorując się na Czechach, katolickie biblie polskie. Stan obserwowany w badanych tekstach dowodzi, że decyzje translatorskie były motywowane nie znaczeniem rzeczownika z podstawy hebrajskiej czy łacińskiej, ale związane były z możliwymi ujęciami arki Noego w pismach teologicznych czy nawet utrwalonych w ogólnie pojętej kulturze chrześcijańskiej. Inne rozwiązania na gruncie polskim przyjmują protestanckie tłumaczenia z języków oryginału, w których człon konstytutywny frazy stanowią rzeczowniki archa i skrzynia, bezpośrednio nawiązujące do znaczenia rzeczownika z podstawy tłumaczenia.
    The subject of the analysis are the methods of translating phrases and arca de lignis levigatis in Czech and Polish biblical texts from the period from the 14th to the 16th century. The aim of the research is to show to what extent the lexical shape of the equivalents of these phrases in the mentioned translations was related to the choice of the translation basis, the translation tradition prevailing in a given circle, as well as the interpretations and explanations adopted for a specific place in the Bible. The analyzes conducted in the article show that the authors of all Czech Bible translations avoid literal translations of the noun tebh and its Latin equivalent arca. Both Catholic and Protestant translators regularly render it through a noun koráb. This way of translation is also adopted by Catholic Polish Bibles, modeled on the Czechs. The state observed in the studied texts proves that the translating decisions were motivated not by the meaning of a noun from the Hebrew or Latin basis, but were related to possible depictions of Noah's ark in theological writings or even perpetuated in generally understood Christian culture. Other solutions on the basis of Polish accept Protestant translations from the original languages, in which the constitutive element of the phrase make nouns archa and a chest, directly referring to the meaning of the noun from the translation basis.
    Źródło:
    Bohemistyka; 2020, 4; 479-502
    1642-9893
    Pojawia się w:
    Bohemistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-19 z 19

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies