Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ex-officio defence counsel" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Effective Access to Defence Counsel in the Judicial Stage of Polish Criminal Proceedings in the Scope of Directives 2013/48/EU and 2016/1919/EU
    Autorzy:
    Zbiciak, Adrian Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/915189.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    access to a defence counsel
    ex officio lawyer
    court proceedings
    EU directive
    implementation in Polish law
    Opis:
    The article analyses certain regulations of the Polish Code of Criminal Procedure regarding the right of the accused to access to a defence counsel, limited to the stage of proceedings before a court, in the context of the provisions of two EU legal acts regarding this issue: Directive 2013/48/EU and Directive 2016/1919/EU. The provisions of the Polish CCP give the opportunity to maintain the standard of Directive 2013/48. However the problem may occure when there is an ex officio defense counsel appointed and the court would decide to proceed in his/her absence. As for the standard arising from Directive 2016/1919, Polish provisions regarding the stage of judicial proceedings meet the European standard to an even higher than minimum level. The only significant problem may arise from the obligation to submit an application for the appointment of an ex officio defence counsel within a specified period, but still thanks to specific solutions provided in Polish CCP, the standard of 2016 Directive is implemented.
    Artykuł analizuje niektóre przepisy polskiego Kodeksu postępowania karnego dotyczące prawa oskarżonego do dostępu do obrońcy, ograniczonego do etapu postępowania przed sądem, w kontekście przepisów dwóch aktów prawnych UE dotyczących tej kwestii: Dyrektywy 2013/48/UE i Dyrektywy 2016/1919/UE. Przepisy polskiego k.p.k. co do zasady spełniają standard Dyrektywy 2013/48. Pewien problem może wystąpić w sytuacji, gdy wyznaczony jest obrońca z urzędu, a sąd zdecyduje się prowadzić postępowanie pod jego nieobecność. Nawet co do tej kwestii przepisy dają możliwość procedowania zgodnie ze standardem unijnym. Jeśli chodzi o wymogi wynikające z Dyrektywy 2016/1919, polskie przepisy dotyczące etapu postępowania sądowego spełniają normę unijną nawet w poziomie wyższym, niż minimalny. Jedyny znaczący problem może wynikać z obowiązku złożenia wniosku o wyznaczenie obrońcy z urzędu w wściśle określonym terminie, nadal jednak dzięki konkretnym rozwiązaniom gwarancyjnym przewidzianym w polskim k.p.k. standard Dyrektywy 2016/1919 jest zachowany.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2020, 41, 2; 153-174
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skutki wyroków Trybunału Konstytucyjnego "kreujących" środek odwoławczy w postepowaniu karnym: analiza wykonania wyroku w sprawie K 30/11 przez sądy orzekające w sprawach karnych
    Autorzy:
    Wąsek-Wiaderek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393786.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    : Constitutional Tribunal
    judgments creating legal measure
    criminal procedure
    interlocutory appeal
    appointment of ex officio defence counsel
    Trybunał Konstytucyjny
    wyroki prawotwórcze
    postępowanie karne
    środek odwoławczy
    wyznaczenie obrońcy z urzędu
    Opis:
    W artykule omówiono skutki wyroków Trybunału Konstytucyjnego stwierdzających niezgodność z Konstytucją pominięcia legislacyjnego polegającego na braku zaskarżalności orzeczenia w postępowaniu karnym. W tym celu szczegółowej analizie poddano procesowe następstwa wejścia w życie wyroku TK w sprawie K 30/11, w którym stwierdzono niezgodność z Konstytucją braku zaskarżalności decyzji o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu na podstawie art. 78 kodeksu postępowania karnego, jak również decyzji o cofnięciu wyznaczenia obrońcy z urzędu w tym trybie. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej części dokonana została krótka charakterystyka wyroków TK stwierdzających niezgodność z Konstytucją pominięcia prawodawczego. Następnie analizie poddane zostały wyroki stwierdzające niezgodność z Konstytucją pominięcia prawodawczego w stosunku do przepisów kodeksu postępowania karnego. Najobszerniejsza, trzecia część rozważań dotyczy wykonywania przez sądy karne wyroku TK w sprawie K 30/11 na poszczególnych etapach postępowania karnego. Przeanalizowano tu orzecznictwo Sądu Najwyższego i sądów powszechnych w kwestii dopuszczalności rozpoznania zażalenia na zarządzenie lub postanowienie o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu na podstawie art. 78 k.p.k. w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, odwoławczym, okołokasacyjnym i wznowieniowym. Ostatnia część artykułu zawiera odpowiedź na pytanie, czy nowelizacja kodeksu postępowania karnego z dnia 27 września 2013 r. dostosowuje przepisy kodeksowe do wymogów określonych w wyroku K 30/11.
    The article discusses the consequences of the rulings of the Constitutional Tribunal stating the unconstitutionality of a legislative omission consisting in the lack of a possibility of appealing against a criminal procedural decision. To that end, the author analyses the procedural consequences of the ruling of the Constitutional Tribunal in case K 30/11, which states that the lack of the right to appeal against a decision to refuse the ex officio appointment of defence counsel as well as a decision to revoke the ex officio appointment of defence counsel based on Article 78 of the Code of Criminal Procedure is inconsistent with the Constitution. The article consists of three parts. The first one presents the characteristic features of the rulings of the Constitutional Tribunal stating unconstitutionality of a legislative omission. The next one analyses other rulings stating unconstitutionality of a legislative omission with respect to the provisions of the Code of Criminal Procedure. The most abundant third part deals with the implementation of the ruling of the Constitutional Tribunal in case K 30/11 by criminal courts at different stages of criminal proceedings. The rulings of the Supreme Court and common courts with respect to admissibility of examining the appeal against a decision refusing the ex officio appointment of defence counsel based on Article 78 of the CCP in first instance appeal proceedings, cassation-related ones and resumption ones are analysed. The last part of the article provides an answer to the question whether the amendment of the Code of Criminal Procedure of 27 September 2013 adjusts the statutory provisions to the requirements laid down in judgment K 30/11.
    Źródło:
    Ius Novum; 2015, 9, 3; 31-55
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Appointed counsel for the defence in the Polish criminal proceeding
    Autorzy:
    Kosonoga, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392780.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    postępowanie karne
    prawo do obrony
    obrona z urzędu
    obrona obligatoryjna
    wyznaczenie obrońcy
    prawo ubogich
    criminal proceeding
    right to defence
    ex officio appointed counsel for the defence
    obligatory defence
    appointment of counsel for the defence
    right of the poor
    Opis:
    The article discusses the institution of appointed counsel for the defence in the criminal proceeding after the amendment of 27 September 2013. It analyses particular conditions for the appointment of counsel for the defence: poorness of the accused and lack of obligatory defence counsel. Separate consideration is given to the issue of the appointment of counsel for the defence on the request of the accused and the appointment of counsel to undertake particular procedural actions. The mode and rules of appointing defence counsel are also discussed.
    W opracowaniu odniesiono się do instytucji obrony z urzędu w procesie karnym po nowelizacji z dnia 27 września 2013 r. Analizie poddano poszczególne przesłanki wyznaczenia obrońcy z urzędu w postaci niezamożności podejrzanego i braku obrońcy obligatoryjnego. Odrębne rozważania poświęcono kwestii wyznaczenia obrońcy na żądanie oskarżonego oraz problematyce wyznaczenia obrońcy do poszczególnych czynności procesowych. Przedmiotem rozważań uczyniono także zagadnienie trybu i zasad wyznaczania obrońcy.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 2; 95-111
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Access to a Lawyer in Proceedings for Minor Offences Under Polish and European Union Law
    Autorzy:
    Bień-Węgłowska, Iwona Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/915729.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    access to a lawyer
    right of defence
    directive 2013/48/eu
    ex-officio defence counsel
    directive 2016/1919/eu.
    Opis:
    The Article deals with the opportunity for a suspected person and the passive party in the proceedings for offences to exercise the right of access to a lawyer and the right of legal counsel. The aim of the article is to provide a comparative legal analysis of the provisions of the Code of Procedure in Minor Offences against the background of the EU guarantees under Directives 2013/48/EU and 2016/1919/EU. Directive 2013/48/EU deals with one of the two aspects of the aforementioned right: namely the right of access to a lawyer for suspects and accused persons in criminal proceedings, while the right to legal aid and to state-guaranteed legal assistance in certain circumstances is regulated by Directive 2016/1919/EU.
    Źródło:
    Review of European and Comparative Law; 2020, 41, 2; 175-196
    2545-384X
    Pojawia się w:
    Review of European and Comparative Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies