Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ewaluacja formalna" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Multi-level evaluation enhancing effective management of strategic research programmes
Wpływ ewaluacji wielopoziomowej na podniesienie efektywności zarządzania strategicznymi programami badawczymi
Autorzy:
Łopacińska, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/256068.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ewaluacja formalna
ewaluacja merytoryczna
strategiczny program badawczy
efektywność programu
formal evaluation
factual evaluation
strategic research programme
programme effectiveness
Opis:
In order to improve the effectiveness of strategic research programmes, it is necessary to conduct a systematic and complex evaluation of such programmes. This paper presents an evaluation approach that is adequate for research projects undertaken within strategic research programmes. The approach comprises two dimensions, formal evaluation and factual evaluation, in order to provide the appropriate completion of the research projects and the efficient implementation of their results to the market. The evaluation approach focuses particularly on the possibilities of introducing changes in the research projects; if such changes are required in order to improve the effectiveness of the realisation of the whole strategic research programme.
W artykule zaprezentowano kompleksową procedurę ewaluacji dla projektów badawczych realizowanych w ramach strategicznego programu badawczego, obejmującą dwa wymiary: ewaluację formalną oraz ewaluację merytoryczną. Głównym celem procedury jest zapewnienie prawidłowej realizacji projektów oraz efektywne wdrażanie uzyskanych rezultatów do gospodarki. Zaprezentowana procedura ewaluacji jest narzędziem wspoma-gającym proces podejmowania decyzji w odniesieniu do programu strategicznego, ukierunkowanym głównie na wprowadzanie modyfikacji do projektów badawczych, jeżeli takie zmiany są niezbędne w celu zwiększenia efektywności realizacji strategicznego programu badawczego.
Źródło:
Problemy Eksploatacji; 2012, 4; 33-46
1232-9312
Pojawia się w:
Problemy Eksploatacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formalna ocena argumentacji
Autorzy:
Selinger, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706013.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
argument
rozumowanie
sekwent
argumentacja równoległa
błędne koło
ewaluacja
Opis:
Moim celem jest dostarczenie formalnego modelu oceny możliwie szerokiej klasy argumentacji, w szczególności tych, które pojawiają się w kontekstach naturalnych. We wprowadzeniu przedstawiam elementarne sposoby rozbudowywania argumentacji prostych w coraz bardziej złożone struktury. W drugim rozdziale podaję ścisłe definicje pojęć służących do opisu tych struktur – argumentację definiuję jako niepusty i skończony zbiór sekwentów, tj. jako niepustą i skończoną relację zachodzącą pomiędzy niepustymi i skończonymi zbiorami zdań a pojedynczymi zdaniami danego języka; wprowadzam także kilka pojęć (niespójność, rozbieżność, kolistość), które pozwalają wyróżniać niektóre nietypowe lub wadliwe struktury argumentacyjne. W trzecim rozdziale proponuję ogólną, liczbową metodę oceny siły argumentacji. Metoda ta pokazuje, jak wiarygodność przesłanek pierwszych przekłada się na wiarygodność konkluzji głównej w zależności od budowy argumentacji (wiarygodność wyrażam za pomocą liczb wymiernych z domkniętego przedziału <0, 1>). Jedną z charakterystycznych własności argumentacji potocznej jest występowanie w niej wzajemnie wzmacniających się tzw. rozumowań równoległych. Dlatego za istotny składnik proponowanej metody należy uznać wzór: a ⊕ b = 2a + 2b − 2ab − 1. Wzór ten pozwala obliczyć wiarygodność (konkluzji) dowolnej argumentacji równoległej, składającej się z dwóch wzajemnie niezależnych rozumowań, które brane z osobna uwiarygodniają konkluzję w stopniach a oraz b (zakładamy przy tym, że obie te wartości są większe niż ½).
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 1; 89-109
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies