Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "erythema" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Erytromelalgia – bolesny rumień kończyn w obrazowaniu termograficznym
    Erythromelalgia – painful erythema of the extremities
    Autorzy:
    Nurowska-Wrzosek, Barbara
    Kalicki, Bolesław
    Wachnicka-Bąk, Anna
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Gadomska vel Betka, Łucja
    Gaciong, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032473.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    analgesia
    erythema
    erythromelalgia
    limb pain
    microcirculation
    thermographic examination
    erytromelalgia
    rumień
    ból kończyn
    mikrokrążenie
    leczenie przeciwbólowe
    badanie
    termograficzne
    Opis:
    Erythromelalgia is a rare disease of unclear etiology, characterized by recurrent erythema, burning pain and warmth of the affected extremities. In erythromelalgia we can distinguish primary and secondary form. Secondary forms occur in the course of myeloproliferative disorders, systemic connective tissue disease, diabetes mellitus type 1 and 2, multiple sclerosis, neuropathies, infectious diseases, embolism, as well as trauma. Symptoms of EM result from pathological misdistribution of skin microvascular blood flow and dysfunction of adrenergic neurons. Primary EM develops due to mutation in SCN9A, the gene that encodes alpha subunit of the voltage-gated channel Nav 1.7. Erythromelalgia diagnosis based on clinical criteria. May the pain recurring character, usually occur symmetrically, often on the lower extremities than the upper, increases with increased ambient temperature during exercise, leaving the limbs down at night and after drinking alcohol. Only brings cool relief. Although described many trials of EM there is no conclusive data to support the efficacy of any of the drug. Due to the nagging aches and pains, and as a consequence of the significant impairment of the people affected by this disease erythromelalgia treatment focuses on the use of analgesics. In this paper authors reported 2 cases of primary familial erythromelalgia and difficulties with achieving a significant improvement with the currently available treatment, in an attempt to monitor the thermographic study treatment.
    Erytromelalgia jest rzadką chorobą o niejasnej etiologii, charakteryzującą się napadowym zaczerwienieniem i wzmożonym uciepleniem kończyn z towarzyszącym piekącym, silnym bólem kończyn. W erytromelalgii możemy wyróżnić postać pierwotną oraz wtórną. Postacie wtórne występują w przebiegu zespołów mieloproliferacyjnych, chorób układowych tkanki łącznej, cukrzycy typu 1. i 2., stwardnienia rozsianego, neuropatii, chorób zakaźnych, zatorowości obwodowej, jak również po urazach. Objawy omawianego schorzenia powstają najpewniej w wyniku patologicznej redystrybucji skórnego mikrokrążenia i dysfunkcji w obwodowych neuronach adrenergicznych. U podłoża erytromelalgii pierwotnej, idiopatycznej leży mutacja w obrębie genu SCN9A kodującego podjednostkę alfa kanału sodowego bramkowanego napięciem Nav 1.7. Rozpoznanie choroby opiera się na kryteriach klinicznych. Dolegliwości bólowe mają charakter nawracający, zazwyczaj występują symetrycznie, częściej dotyczą kończyn dolnych niż górnych, nasilają się przy zwiększonej temperaturze otoczenia, podczas ćwiczeń fizycznych, opuszczaniu kończyn w dół, w nocy i po spożyciu alkoholu. Ulgę przynosi jedynie ochłodzenie. Mimo opisywanych wielu prób leczenia erytromelalgii brak jest jednoznacznych danych potwierdzających skuteczność któregokolwiek stosowanego leku. Z uwagi na dokuczliwe dolegliwości bólowe oraz będące konsekwencją tego znaczne upośledzenie funkcjonowania ludzi dotkniętych tym schorzeniem leczenie erytromelalgii skupia się głównie na stosowaniu leków przeciwbólowych. W artykule opisano dwa przypadki klinicznie rodzinnej, pierwotnej erytromelalgii oraz trudności z uzyskaniem trwałej remisji przy zastosowaniu obecnie dostępnej terapii, z próbą monitorowania leczenia w badaniu termograficznym.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 97-101
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Erythema nodosum associated with Yersinia enterocolitica infection – case report
    Autorzy:
    Prystupa, A.
    Miszczak, M.
    Baryla, M.
    Pacula, J.
    Jezienicka, I.
    Mosiewicz, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3098.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Źródło:
    Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2009, 03, 2
    1898-2395
    Pojawia się w:
    Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Różne manifestacje kliniczne zakażenia Mycoplasma pneumoniae na podstawie przypadków klinicznych
    Various clinical manifestations of Mycoplasma pneumoniae infections
    Autorzy:
    Fabisiewicz, Agnieszka
    Kalicki, Bolesław
    Grad, Anna
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Jung, Anna
    Żuber, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030807.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    atypical pneumonia
    infectious arthritis
    erythema nodosum
    erythema multiforme
    mycoplasmatic infection
    atypowe zapalenie płuc
    infekcyjne zapalenie stawów
    rumień wielopostaciowy
    rumień
    guzowaty
    zakażenie mykoplazmatyczne
    Opis:
    Mycoplasma pneumoniae was first isolated over 100 years ago. There are intensive researches on this atypical pathogen causing various diseases at humans, lasting for over 50 years. Progress of serological diagnostic possibilities, increasing sensitivity and specificity, influences various results of epidemiological researches. It allows recognition of MP infections in course of diseases previously not connected with atypical bacteria and it allows also to prove influence MP infections on classical pulmonary diseases. MP infections affect both children and adults. Mycoplasmatic infections do not respond to classical antibacterial treatment, intracellular drugs like macrolides bring treatment effect. Contact with MP bacteria is quite common, mostly non-symptomatic. Diseases caused by MP classically give respiratory tract symptoms and are easy to recognize, but there always is a possibility of appearance of extrarespiratory signs of Mycoplasma pneumoniae infections. Mostly they are mild, but they can appear as skin symptoms, motor system symptoms, such as erythema nodosum, erythema multiforme, infectious arthritis and others like examples described in the article. Nervous system and hematopoietic system signs are less common. There where also diagnosed acute pancreatitis, hepatitis, pericarditis and peritonitis. The last one can be caused by MP in patients with immunological deficiency.
    Mycoplasma pneumoniae (MP) jest patogenem po raz pierwszy wyizolowanym pod koniec XIX wieku. Od ponad 50 lat trwają intensywne badania nad tym drobnoustrojem jako atypową bakterią powodującą schorzenia u ludzi. Rozwój diagnostyki serologicznej, podnoszącej czułość i swoistość badań, wpływa na szereg wyników badań epidemiologicznych, umożliwia rozpoznanie zakażeń MP u chorych, u których dolegliwości nie wiązano wcześniej z atypowymi bakteriami, jak również pozwala wykazać wpływ zakażeń MP na klasyczne choroby dróg oddechowych. Zakażenia Mycoplasma pneumoniae występują zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Typowe leczenie przeciwbakteryjne nie jest skuteczne w zakażeniu mykoplazmatycznym, efekt leczniczy przynoszą działające wewnątrzkomórkowo makrolidy. Kontakt z bakteriami MP jest stosunkowo częsty, jednak nie w każdym przypadku dochodzi do rozwoju objawów. Naturalny przebieg choroby w klasycznej postaci wywoływanej przez MP dotyczy dróg oddechowych i nie sprawia kłopotów w ustaleniu rozpoznania, niemniej należy pamiętać o możliwości występowania pozaoddechowych objawów zakażeń Mycoplasma pneumoniae. W większości są to infekcje o łagodnym przebiegu, które mogą manifestować się pod postacią objawów skórnych, z układu kostno-ruchowego – zapalenie stawów, oraz innych, takich jak rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty – przykłady tych powikłań przedstawiono w zaprezentowanych poniżej przypadkach klinicznych. Do rzadszych można zaliczyć powikłania dotyczące układu nerwowego czy układu krwiotwórczego. W przebiegu zakażenia MP rozpoznawano również: ostre zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, zapalenie osierdzia, zapalenia otrzewnej; te ostatnie mogą być wywoływane przez Mycoplasma pneumoniae u pacjentów z niedoborami odporności.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 1; 50-55
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Molecular and serological diagnosis of Borrellia burgdorferi infection among patients with diagnosed erythema migrans
    Autorzy:
    Kondrusik, M
    Grygorczuk, S.
    Skotarczak, B.
    Wodecka, B.
    Rymaszewska, A.
    Pancewicz, S.
    Zajkowska, J.
    Swierzbinska, R.
    Hermanowska-Szpakowicz, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/51856.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    human disease
    erythema migrans phase
    patient
    diagnosis
    ELISA test
    polymerase chain reaction
    serological diagnosis
    Borrelia burgdorferi
    borreliosis
    Opis:
    The aim of the study was to assess the frequency of Borrelia burgdorferi DNA detection in the blood and urine of patients diagnosed with erythema migrans, and compare the results of PCR-based methods with ELISA methodology. The latter was used to detect serum antibodies against Borrelia burgdorferi of the IgM and IgG classes, before and after antibiotic therapy. The study included 86 patients hospitalized in the Department of Infectious Diseases and Neuroinfections in the Medical Academy in Białystok, diagnosed with the erythema migrans phase of Lyme borreliosis. Examinations were carried out twice: the fi rst at the moment of diagnosis (Trial 1), the second after 4 weeks of antibiotic therapy. The study showed that antibiotic therapy in the early phase of borreliosis does not decrease the sensitivity of PCR and that after 4 weeks of therapy (Trial 2), spirochete DNA is still detectable in most patients (45/86). There was no correlation between detectability of spirochete DNA and the presence of antibodies against B. burgdorferi s.l. (assessed by ELISA) during the course of erythema migrans. The largest percentage of positive results in the detection of B. burgdorferi s.l. DNA was observed in patients who simultaneously possessed IgM and IgG antibodies against B. burgdorferi, while the lowest percentage of PCR positive results was among patients with only IgM antibodies.
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2007, 14, 2
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rumień guzowaty – jeden objaw, wiele przyczyn?
    Erythema nodosum – one symptom, many causes?
    Autorzy:
    Potempa-Jeziorowska, Magdalena
    Sedlaczek, Katarzyna
    Jonczyk, Paweł
    Kucharzewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1034811.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    infekcje bakteryjne
    leki
    rumień guzowaty
    sarkoidoza
    zmiany skórne
    Opis:
    Erythema nodosum is a skin lesion most often located on the anterior surface of the lower extremities. It initially appears as rounded nodules with a vivid red or purplish colour. Erythema nodosum may often be a predictive sign of systemic infectious or autoimmune diseases. Group A streptococcal infections, virological infections (cytomegalovirus and Epstein–Barr virus) and sarcoidosis are the most common aetiological factors of erythema nodosum. Certain drugs also may be the cause, whereas erythema nodosum is often idiopathic in clinical practice. It is more common in women. Erythema nodosum rarely affects children, but with equal prevalence in both sexes. It is important to note that basic diagnostic process should be performed in all cases of erythema nodosum. The diagnosis involves laboratory tests (complete blood count with differential, C-reactive protein levels, presence of rheumatoid factor, hepatic enzyme level) and medical imaging (chest radiograph, abdominal and thyroid ultrasound). Depending on the suspected etiological factor, the diagnostic process should be extended to include other, additional laboratory investigations. Erythema nodosum is caused by type IV delayed hypersensitivity reaction to a wide variety of possible stimuli. Additionally, circulating immune complexes cause complement activation in patients with erythema nodosum. The histopathological picture of skin lesions shows septal panniculitis (inflammation of subcutaneous fat tissue) with associated Miescher’s radial granulomas – aggregates of small histiocytes arranged around a central cleft. The most important therapeutic approach in erythema nodosum is the treatment of underlying disorders, if identified. If this is not possible, less potent topical corticosteroids and heparinoid ointments are used.
    Rumień guzowaty jest zmianą skórną występującą głównie na przedniej powierzchni podudzi w postaci małych guzków o barwie początkowo czerwonofioletowej. Jego pojawienie się jest często objawem predykcyjnym w kierunku rozpoznania wielu różnych chorób, najczęściej o podłożu infekcyjnym lub autoimmunologicznym. Do najczęstszych przyczyn występowania rumienia guzowatego należą infekcja paciorkowcowa typu A, infekcje wirusowe (cytomegalowirus i wirus Epsteina–Barr) oraz sarkoidoza. Wystąpienie rumienia guzowatego niejednokrotnie wiąże się także z przyjmowaniem różnych leków. Jednak w praktyce klinicznej występowanie rumienia guzowatego o nieustalonej etiologii nie należy do rzadkości. Zmiana ta zdecydowanie częściej występuje u kobiet. U dzieci pojawia się z równą częstością u obu płci, lecz znacznie rzadziej niż u dorosłych. W przypadku pojawienia się rumienia guzowatego obowiązkowo należy przeprowadzić podstawową diagnostykę, obejmującą badania laboratoryjne (morfologia z rozmazem ręcznym, pomiar stężenia białka ostrej fazy, czynnika reumatoidalnego, stężenia enzymów wątrobowych) oraz obrazowe (radiologiczne klatki piersiowej, ultrasonograficzne jamy brzusznej oraz gruczołu tarczowego). W zależności od podejrzewanego czynnika etiologicznego diagnostykę należy poszerzyć o badania dodatkowe. Rumień guzowaty powstaje w wyniku reakcji nadwrażliwości typu IV wg Coombsa, tj. komórkowej odpowiedzi na szeroki wachlarz antygenów. Dochodzi także do aktywacji układu dopełniacza przez krążące we krwi kompleksy immunologiczne. Badanie histopatologiczne zmian skórnych charakteryzuje się odczynem zapalnym przegród łącznotkankowych zrazików tłuszczowych w tkance podskórnej z występowaniem w ich centralnej części skupisk histiocytów, tzw. ziarniniaków Mieschera. W terapii najważniejsze jest leczenie choroby podstawowej. Jeżeli nie uda się znaleźć przyczyny pojawienia się rumienia guzowatego, stosuje się leczenie miejscowe przy użyciu glikokortykosteroidów o słabej sile działania oraz maści z heparynoidów.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2018, 14, 4; 381-385
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powikłania neurologiczne w przebiegu boreliozy – obserwacje kliniczne
    Neurological complications of Lyme disease – clinical observations
    Autorzy:
    Jastrzębska, Katarzyna
    Kućko, Anna
    Pastucha, Kinga
    Pskit, Agnieszka
    Tusznio, Katarzyna
    Mierzejewska, Anna
    Kalicki, Bolesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033384.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Lyme disease
    diagnosis
    erythema migrans
    neuroborreliosis
    treatment
    borelioza
    rumień wędrujący
    neuroborelioza
    diagnostyka
    leczenie
    Opis:
    Lyme disease is a chronic, multiorgan disease caused by the spirochete Borrelia burgdorferi, which is transmitted by Ixodes ticks. Poland has medium to high rate of tick infection. Lyme disease incidence has been increasing in recent years, with the peak incidence recorded in the summer, especially in endemic areas. The risk of infection depends on the type of spirochete and the time it is present in the human skin. It is crucial to remove the parasite as soon as possible, not later than 24 hours after the spirochete enters the body. The infection usually occurs in three stages, although not all of them have to be present. A characteristic erythema migrans or, less common, lymphocytic lymphoma, may be observed in the first stage of the disease. General symptoms, such as myocarditis, arthritis or nervous system involvement, are developed in the second stage. In the late stage of the disease, serious irreversible complications of the nervous system, musculoskeletal system or the skin occur. The diagnosis of Lyme disease is based on a history of tick bite as well as on the presence of clinical symptoms confirmed by serological findings. The presence of erythema migrans is sufficient for diagnosis and treatment initiation, therefore laboratory diagnostics is not necessary in this case. Serological diagnostics is primarily based on ELISA testing, while the second step uses a Western blot test. Positive serology test in the absence of clinical symptoms or a positive medical history is insufficient for diagnosis and treatment initiation. The type of the antibiotic used as well as the route and duration of its administration depend on the stage of the disease and on the affected organ. The most common antimicrobials used in the treatment of Lyme disease include amoxicillin, doxycycline (over the age of 12 years) and ceftriaxone.
    Borelioza to przewlekła choroba wielonarządowa powodowana przez zakażenie krętkami Borrelia burgdorferi, dla których wektorami są kleszcze z rodzaju Ixodes. Polska jest krajem o średnim i wysokim wskaźniku zakażenia kleszczy. Zapadalność na boreliozę w ostatnich latach rośnie, a jej największe nasilenie odnotowuje się latem, szczególnie na terenach endemicznych. Ryzyko zakażenia zależy od rodzaju krętka wywołującego chorobę, a także czasu, przez jaki przebywa on w skórze człowieka. Istotne jest jak najszybsze usunięcie pasożyta, najpóźniej do 24 godzin od wniknięcia krętka. Zakażenie wywołuje trzy stadia choroby, choć nie zawsze wszystkie muszą występować. W stadium pierwszym obserwujemy charakterystyczny rumień wędrujący lub, rzadziej, chłoniaka limfocytowego skóry. W stadium drugim pojawiają się dolegliwości ogólne, dochodzi do zajęcia mięśnia sercowego, stawów bądź układu nerwowego. W późnej fazie choroby mamy do czynienia z nieodwracalnymi poważnymi powikłaniami dotyczącymi układu nerwowego, układu narządu ruchu i skóry. Podstawą do rozpoznania boreliozy jest pozytywny wywiad w kierunku ukłucia przez kleszcza oraz występowanie objawów klinicznych potwierdzonych badaniami serologicznymi. W przypadku rumienia wędrującego do wdrożenia leczenia bez laboratoryjnej weryfikacji zakażenia wystarczy sama jego obecność. Diagnostyka serologiczna opiera się przede wszystkim na testach ELISA, a w drugim etapie – weryfikujących testach Western blot. Dodatnie badania serologiczne bez obecności objawów klinicznych i dodatniego wywiadu nie upoważniają do rozpoznania choroby i wdrożenia leczenia. Rodzaj oraz droga i czas podawania antybiotyku zależą od rozpoznanego stadium i zajętego narządu. Do leków najczęściej stosowanych w przypadku boreliozy należą: amoksycylina, doksycyklina (powyżej 12. roku życia) i ceftriakson.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 441-450
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Borelioza – choroba nie tylko obszarów endemicznych – opis przypadku
    Lyme borreliosis – not only endemic area disease – case report
    Autorzy:
    Kalicki, Bolesław
    Milart, Joanna
    Placzyńska, Małgorzata
    Rustecka, Agnieszka
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030897.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    lyme disease
    borrelia burgdorferi
    erythema migrans
    ticks
    ixodes ricinus
    rumień wędrujący
    kleszcze
    borelioza z lyme
    Opis:
    Lyme boreliosis is a multiorgan disease, transmitted by ticks, which is caused by the bacteria Borrelia burgdorferi. The increase of morbidity is recorded and the area of occurrence includes nowadays all territory of Poland. The clinical picture is very differentiated. Symptoms depend on the duration of illness and the level of involvement of different systems. The disease may affect the skin, joints, nervous system as well as the heart. Information about epidemiology, pathogenesis and virulence of Borrelia burgdorferi were presented. The authors disscused characteristic manifestations and methods of identification. Recommended antibioticotherapy was also taken into consideration, depending on the patient’s age and the stage of illness. In the article a 11-yearold boy’s case was presented. The child was admitted to hospital due to arthralgia, a characteristic circular rash and an episode of high fever. He had a history of a tick bite 5 weeks earlier. He did not travel outside Warsaw. Basic tests were performed and they did not show any abnormalities. Disseminated Lyme borreliosis with arthritis was diagnosed. Ceftriaxon was applied and resolution of symptoms was achieved. Later in the result for Borrelia burgdorferi infection a high level of IgM was indentified. After admitting full treatment a decreasing titer of antybodies was observed and the patient did not present any abnormal signs.
    Borelioza z Lyme jest wielonarządową chorobą, przenoszoną przez kleszcze, którą wywołuje krętek Borrelia burgdorferi. Odnotowuje się ciągły wzrost zachorowań, a obszar terytorialny występowania boreliozy obejmuje obecnie całą Polskę. Obraz kliniczny choroby jest bardzo zróżnicowany. Objawy są zależne od czasu trwania oraz stopnia zajęcia poszczególnych układów. Proces chorobowy może obejmować skórę, stawy, układ nerwowy oraz serce. W pracy zamieszczono informacje na temat właściwości, epidemiologii, patogenezy oraz chorobotwórczości bakterii Borrelia burgdorferi. Omówiono charakterystyczne objawy choroby oraz metody identyfikacji patogenów. Zwrócono uwagę na zalecenia dotyczące leczenia boreliozy, które uzależnione jest od wieku chorego i zaawansowania choroby. Przedstawiono opis przypadku 11-letniego chłopca, który został przyjęty do Kliniki z powodu pojawienia się obrączkowatych zmian skórnych z przejaśnieniem w środku, bólów stawowych oraz epizodu wysokiej gorączki. W wywiadzie podano, że chłopiec 5 tygodni wcześniej został ukąszony przez kleszcza. Dziecko nie wyjeżdżało poza teren Warszawy. U pacjenta wykonano podstawowe badania, wyniki nie wykazały odchyleń. Rozpoznano boreliozę w postaci skórnej rozsianej z odczynem stawowym. Do leczenia włączono ceftriakson, po którym uzyskano stopniowe ustąpienie objawów. W otrzymanym później wyniku badania w kierunku zakażenia Borrelia burgdorferi stwierdzono wysokie miano przeciwciał w klasie IgM. Po zakończonym leczeniu w badaniach kontrolnych obserwowano zmniejszanie się poziomu przeciwciał, a u chłopca nie występowały już niepokojące objawy.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 409-414
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Manifestacje skórne wybranych chorób o etiologii wirusowej
    Skin conditions in chosen viral diseases
    Autorzy:
    Kalicki, Bolesław
    Bartoszewicz, Ludmiła
    Grad, Anna
    Fabisiewicz, Agnieszka
    Jung, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031210.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    aplastic crisis
    arthropathy
    erythema contagiosum
    molluscum contagiosum
    parvovirus B19
    parwowirus B19
    pityriasis rosea
    rumień zakaźny
    parwowirus b19
    artropatia
    przełom aplastyczny
    łupież różowy giberta
    mięczak zakaźny
    Opis:
    Skin eruptions at children are frequent cause of physician visits. Many diseases may be the reason and differential diagnosis includes allergic, dermatological, infectious, rheumatological and even oncological diseases. Differentiation between these demands wide knowledge from many areas of medicine and clinical experience. More or less characteristic dermatological changes are often seen in many viral conditions. In this work there are described some of viral diseases: erythema contagiosum, pityriasis rosea and molluscum contagiosum. Skin eruptions in their course are very characteristic that their became essential for the right diagnosis. However, the diagnosis is frequently incorrect, maybe because they are relatively rare conditions but in children population they can be seen quite often. For example erythema contagiosum in cyclic pattern, every few years causes epidemy. Molluscum contagiosum frequency constantly rises for last few decades. These diseases has usually mild course and don’t need any treatment. But there is a group of ill people requiring special attention and medical care because of atypical course or probability of serious consequences. In children with immunological deficiency all of these diseases can become generalised and serious condition. Pregnant women after contact with erythema contagiosum are at risk of foetal hydrops and should be carefully observed. Molluscum contagiosum in gender areas suggest possibility of sexual way of infection so other venereal diseases should be suspected. Knowledge of characteristic course of described conditions and proper diagnosis allows to avoid unnecessary wide differential diagnostic procedures. Identification of patients from risk groups gives them proper further treatment and ensures about mild course in remained group of patients.
    Zmiany skórne u dzieci są częstą przyczyną zgłoszeń do lekarza. Mogą być spowodowane wieloma chorobami – diagnostyka różnicowa obejmuje choroby alergiczne, dermatologiczne, zakaźne, reumatyczne i nowotworowe. Różnicowanie wymaga rozległej wiedzy z zakresu wielu dziedzin medycyny, również doświadczenia klinicznego. W przebieg wielu zakażeń wirusowych wpisane jest występowanie mniej lub bardziej charakterystycznych zmian skórnych. W poniższym opracowaniu wybrano kilka chorób o etiologii wirusowej – rumień zakaźny, łupież różowy Giberta, mięczak zakaźny. Zmiany skórne w ich przebiegu są bardzo charakterystyczne i stały się podstawą rozpoznania, często także stanowią istotę przebiegu choroby. Mimo to dochodzi do mylnego ich zdiagnozowania, być może ze względu na stosunkowo rzadkie ich występowanie. Z drugiej strony wśród populacji dziecięcej jest to dość istotny problem, na przykład rumień zakaźny cyklicznie co kilka lat wywołuje epidemię, podobnie częstość występowania mięczaka zakaźnego w ciągu ostatnich dziesięcioleci stale rośnie. Są to zazwyczaj łagodne schorzenia, niewymagające leczenia. Istnieją jednak populacje chorych, które powinny stać się obiektem szczególnego zainteresowania i które należy objąć opieką lekarską ze względu na nietypowy przebieg schorzenia czy też na poważne konsekwencje choroby. U dzieci z zaburzeniami odporności każda z wymienionych chorób może przebiegać w sposób bardzo ciężki i uogólniony. Kobiety w ciąży po kontakcie z rumieniem zakaźnym powinny pozostawać pod szczególną obserwacją ze względu na zagrażający obrzęk płodu. U chorych z mięczakiem zakaźnym w okolicy narządów płciowych należy brać pod uwagę możliwość zakażenia drogą płciową, ponadto takie osoby należy badać także pod kątem innych chorób wenerycznych. Znajomość przebiegu, prawidłowe i sprawne rozpoznanie tych chorób może zapobiec obciążaniu pacjenta rozległą diagnostyką różnicową. Wyłuskanie chorych z grup ryzyka zapewnia im dalsze prawidłowe postępowanie, a świadomość łagodnego przebiegu w pozostałej populacji pacjentów uspokaja rodziców, a także lekarza.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2009, 5, 2; 108-112
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The analysis of the course of early localized Lyme disease among patients of the infectious diseases clinic in Szczecin
    Analiza przebiegu klinicznego wczesnej zlokalizowanej boreliozy z Lyme wśród pacjentów Poradni Chorób Zakaźnych w Szczecinie
    Autorzy:
    Witak-Jedra, M.
    Niscigorska-Olsen, J.
    Kotowicz-Laurans, A.
    Parczewski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45211.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    human disease
    chronic disease
    Lyme disease
    Borrelia burgdorferi
    antibody
    patient
    infectious disease
    erythema migrans phase
    clinic
    Szczecin city
    Opis:
    Lyme disease (also known as borreliosis) is defined as an infectious disease caused by a spirochete called Borrelia burgdorferi. It occurs in three stages: early localized infection, early disseminated infection and late persistent infections that affect many organs. In order to assess the clinical course, including the transition to the late persistent infection stage, medical records of a group of 175 patients, who reported at the Infectious Disease Clinic in Szczecin after treating chronic erythema in 2004, were analyzed. Clinical symptoms, presence of serological exponents and frequency of transition into the late persistent infection stage were assessed. In majority of the observed patients, the infection was limited to erythema migrans. Average time, in which serological negativization in the IgM class occurred was 13.2 months, 15 people throughout the observation time showed the presence of antibodies in the IgM class, which were not associated with clinical exponents of the disease. In 8 patients (4.6%) the infection turned into a chronic-arthral form. Lyme borreliosis, when properly treated and taken care of in the first stage, rarely becomes a chronic disease.
    Borelioza jest definiowana jako choroba zakaźna wywołana przez krętki Borrelia burgdorferi. Występuje w trzech fazach: wczesnej zlokalizowanej, wczesnej rozsianej i przewlekłej z możliwością zajęcia wielu narządów. W celu oceny przebiegu klinicznego, w tym przejścia w fazę zakażenia przewlekłego przeprowadzono analizę dokumentacji medycznej 175 pacjentów, którzy w 2004 roku zgłosili się do Poradni Chorób Zakaźnych w Szczecinie po leczeniu rumienia przewlekłego. Oceniano objawy kliniczne, obecność wykładników serologicznych oraz częstość przechodzenia w fazę przewlekłą zakażenia. U większości obserwowanych zakażenie ograniczyło się do rumienia wędrującego. Średni czas, w którym doszło do negatywizacji serologii w klasie IgM, wynosił 13,2 miesiąca, 15 osób przez cały czas obserwacji wykazywało obecność przeciwciał w klasie IgM, czemu nie towarzyszyły kliniczne wykładniki choroby. U ośmiu osób (4,6%) zakażenie przeszło w formę przewlekłą - stawową. Borelioza z Lyme, o ile odpowiednio leczona w pierwszym okresie, stosunkowo rzadko przechodzi w zakażenie przewlekłe.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica; 2013, 12, 3
    1644-0714
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Zootechnica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena wiedzy myśliwych i leśników w zakresie możliwości zapobiegania infekcjom Borrelia burgdorferi
    The evaluation of hunters and foresters’ knowledge of the possible ways of preventing Borrelia burgdorferi infections
    Autorzy:
    Tokarska-Rodak, Małgorzata
    Shkilna, Mariia
    Krajewska, Monika
    Pańczuk, Anna
    Weiner, Marcin
    Pawłowicz, Ewa
    Korda, Mykhailo
    Klisch, Ivan
    Andreychyn, Mykhailo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085433.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-20
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    profilaktyka
    leśnicy
    borelioza z Lyme
    myśliwi
    erythema migrans
    edukacja
    prevention
    foresters
    Lyme borreliosis
    hunters
    education
    Opis:
    WstępBadania miały na celu ocenę świadomości myśliwych i leśników w zakresie działań podejmowanych w celu zapobiegania zakażeniom Borrelia burgdorferi.Materiał i metodyGrupa badana liczyła 236 myśliwych z Polski i 339 leśników z Ukrainy. Badanie zostało oparte na oryginalnym kwestionariuszu zawierającym pytania dotyczące stosowanych metod usuwania wkłutych kleszczy, rodzaju środków zapobiegawczych podejmowanych w celu uniknięcia pokłucia przez kleszcze i oceny wiedzy dotyczącej zapobiegania chorobom przenoszonym przez kleszcze, a także potrzeby edukacji tym zakresie.WynikiUsunięcie kleszcza za pomocą pęsety częściej praktykowali myśliwi z Polski (16,5%), a smarowanie wkłutego kleszcza substancją oleistą, aby samoczynnie odpadł, stosowali leśnicy z Ukrainy (18,8%). Występowanie rumienia wędrującego (erythema migrans) po pokłuciu przez kleszcza częściej zgłaszali leśnicy z Ukrainy (47,2%). Spośród osób deklarujących brak wiedzy na temat profilaktyki chorób odkleszczowych ponad 78% myśliwych i 61% leśników chciało zdobyć taką wiedzę. Ponad 11% myśliwych i 21% leśników nie widziało jednak potrzeby edukacji w tym zakresie. Myśliwi częściej niż leśnicy deklarowali stosowanie repelentów i sprawdzanie ciała po powrocie z terenów zielonych.Wnioski Prowadzenie działań edukacyjnych jest niezbędne wśród osób podejmujących działalność hobbystyczną i zawodową na obszarach leśnych Polski oraz Ukrainy. Uzasadnione wydaje się przeprowadzenie badań dotyczących preferencji w wyborze repelentów wśród grup zagrożonych pokłuciem przez kleszcze.
    BackgroundThis study is aimed at evaluating the awareness among hunters and foresters concerning the activities undertaken for the prevention of Borrelia burgdorferi infections.Material and MethodsThe study group included 236 hunters from Poland and 339 foresters from Ukraine. The study was based on an original questionnaire including questions which concerned the applied methods of removing ticks attached to the skin, the kind of preventive measures undertaken to avoid tick bites, the evaluation of knowledge concerning the prevention of tick-borne diseases, as well as the participants’ willingness to be educated on this issue.ResultsRemoving a tick with a pair of tweezers by a simple vertical move was more frequently practiced by the hunters (16.5%). Spreading an oily substance over a tick to make it go out on its own was more often applied by the foresters (18.8%). The occurrence of erythema migrans was more frequently reported by the foresters (47.2%). Among the persons declaring no knowledge of the prevention of tick-borne diseases, 77.8% of the hunters and 61.5% of the foresters were willing to gain such knowledge, and 11.1% of the hunters and 21.2% of the foresters did not want any education on this issue. The hunters more often than the foresters applied repellents and checked their body after returning from green areas.ConclusionsEducation is needed in certain groups undertaking hobby or vocational activities in forest areas of Poland and Ukraine. It seems reasonable to undertake research on the preferences concerning the choice of repellents among the groups at risk of tick bites.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2020, 71, 1; 59-68
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykładniki serologiczne kontaktu z krętkiem Borrelia burgdorferi s.l. wśród mieszkańców aglomeracji śląskiej
    Serological remarks of Borrelia burgdorferi s.l. infection in Upper Silesia inhabitants
    Autorzy:
    Zalewska‑Ziob, Marzena
    Adamek, Brygida
    Strzelczyk, Joanna K.
    Trapp, Gizela
    Wielkoszyński, Tomasz
    Owczarek, Aleksander
    Asman, Marek
    Szilman, Ewa
    Szilman, Piotr
    Pająk, Celina
    Solarz, Krzysztof
    Plinta, Klaudia
    Wiczkowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032333.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Borrelia burgdorferi s.l.
    ELISA method
    Western blot test
    anti‑B.b. antibodies
    erythema migrans
    borrelia burgdorferi s.l.
    rumień wędrujący
    przeciwciała anty‑b.b.
    metoda elisa
    test western blot
    Opis:
    Introduction: Borrelia burgdorferi s.l. is a tick‑transmitted spirochaete, which can cause acute or chronic infection, either symptomatic or occult. The result depends on spirochaete species’ interaction with individual human immunity. Material and methods: The survey was conducted in the group of 1104 Silesia inhabitants (age 3‑96 years; mean 44.9±19.2) who remembered tick‑bite episode in the past and had not had recognized chronic borreliosis. The anamnestic data were focused on erythema episode and confirmation of erythema migrans by physician. The analysis of anti‑Borrelia IgM and IgG antibodies in serum with ELISA method, and verification of positive or uncertain results with Western blot analysis were conducted. Results: Erythema after tick‑bite exposition was noticed in 22.5%; 70% of them realized medical consultation and erythema migrans was confirmed in ¾ of cases. Twenty‑five percent of those without erythema asked for medical help and early borreliosis was diagnosed in 4.2% of them. In the group of patients with erythema migrans confirmed in the past 55% had positive ELISA tests results while in the group with exclusion – over 40%. Coincidence of results obtained with ELISA and Western blot methods expressed by Kendall’s τ coefficient was low: 0.256. Conclusions: In persons with tick‑bites in anamnesis and none of chronic borreliosis diagnosed the serological tests positive results seems to be not enough for disease confirmation. Because of low ELISA and Western blot tests results compatibility, the final diagnosis should be based on perceptive analysis of individual clinical picture.
    Wstęp: Borrelia burgdorferi s.l. jest przenoszonym przez kleszcze krętkiem, mogącym powodować ostrą lub przewlekłą infekcję, zarówno objawową, jak i bezobjawową. Wynik zakażenia jest pochodną interakcji genogatunku krętka z układem odpornościowym gospodarza. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w grupie 1104 mieszkańców Śląska (wiek 3‑96 lat, średnia 44,9±19,2), którzy pamiętali epizod ukłucia kleszcza w przeszłości i nie mieli rozpoznanej przewlekłej boreliozy. Dane anamnestyczne obejmowały wystąpienie rumienia i potwierdzenie rumienia wędrującego przez lekarza. Przeprowadzono oznaczenie obecności przeciwciał klasy IgM i IgG przeciwko krętkom Borrelia metodą ELISA oraz zweryfikowano wyniki pozytywne i wątpliwe testem Western blot. Wyniki: Rumień po ekspozycji na ukłucie kleszcza odnotowano u 22,5% badanych. W grupie tej 70% zasięgnęło porady lekarskiej, a rumień wędrujący został potwierdzony w ¾ przypadków. Dwadzieścia pięć procent bez widocznego rumienia zgłosiło się po pomoc medyczną, a wczesną boreliozę rozpoznano u 4,2% tej grupy. W grupie osób z potwierdzonym w przeszłości rumieniem wędrującym u 55% stwierdzono obecność badanych przeciwciał, natomiast w grupie z wykluczonym – u 40%. Zgodność wyników badań wykonanych testami ELISA i Western blot, wyrażona współczynnikiem τ Kendalla, była niska i wyniosła 0,256. Wnioski: U osób z ukłuciem przez kleszcza w wywiadzie i bez rozpoznania przewlekłej boreliozy pozytywne wyniki badań serologicznych wydają się niewystarczające do rozpoznania choroby. Ze względu na niską zgodność wyników testów ELISA i Western blot ostateczne rozpoznanie powinno być oparte na wnikliwej analizie indywidualnego obrazu klinicznego.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 1; 40-45
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies