Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "endgame" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Medytacja nad Pustką. Konteksty buddyjskie w „Końcówce i „Szczęśliwych dniach” Samuela Becketta
    Meditations on emptiness. The Buddhist contexts in Samuel Beckettss „The Endgame" and „Happy Days"
    Autorzy:
    Klimczak, Dariusz Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1390284.pdf
    Data publikacji:
    2007-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    Thanks to Buddhist contexts, present in S. Beckett's two long plays (The Endgame and The Happy Days) we understand that death, signifying the ultimate Nothingness and Emptiness appears to be the change of the perceiving substance, which getting rid of the body, is joined with the nonbodily content of the things. Beckett's doxology of the light makes it that since Life is compared to the flame, Death depicts its extinguishing, but at the same time the value of eschatological hope is expressed through Buddhist motifs (karma of the Yoga, little Buddha, nirvana, the wheel of Samsara and the like). Death is for Winnie, Hamm and Clove an internal act of transgression, touching directly the dying person, but at the same time the heroes of Beckett's plays transfer their feeling connected .with dying to the external observer (the spectator). And so Beckett achieved the dimension of the most important function of the theatre of „participation" and „initiation". Recognising Buddhist contexts in Beckett's plays, we accept Death as one of the stages of the biological cycle - being a peculiar kind of repayment of a debt to nature.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2004, 3-4; 337-367
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nicholas R. Parrillo, The Endgame of Administrative Law: Governmental Disobedience and the Judicial Contempt Power , „Harvard Law Review” 2018, vol. 131
    Nicholas R. Parrillo, Koniec prawa administracyjnego: rządowe nieposłuszeństwo i sądowa moc dezaprobaty ku takim działaniom, „Harvard Law Review” 2018, vol. 131
    Autorzy:
    Staniszewska, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/927618.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2018, 3 (23); 254-255
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ludotopia. O granicy świata gry
    Ludotopia. On the Boundaries of the World of Games
    Autorzy:
    Maj, Krzysztof M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036510.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ludotopia
    endgame
    gameworld
    storyworld
    world-building
    Assassin’s Creed: Odyssey
    Opis:
    The essay presents an overview of the possible meanings and applications of the newly-coined term ‘ludotopia’, i.e. a “dialectical entanglement of game and space” – which challenges the boundaries of two neighbouring worlds: storyworld and gameworld. Seeking to trace the limitations of a thus defined gaming space, the author proceeds by reflecting upon the end of the game, or, more precisely, the endgame, in order to reconcile it with a notion of horismós (ὁρισμός) popular in more hermeneutically aligned video game studies. While doing so, the paper delivers an analysis of Assassin’s Creed: Odyssey showing three distinct stages in which a ludotopia can be opened towards more advanced world-building: (1) exploration and map reveal; (2) synchronisation of intelligible tags; and (3) renewal of narrative motivation. Thanks to a world-centered approach to the interpreted video game, the essay addresses how players inhabit, traverse, explore, and understand the surrounding ludic reality, rather than focusing on video game mechanics or procedures that affect their gameplay. In the end, a precise distinction between the storyworld and gameworld is introduced in order to reevaluate the ways both terms overlap with the aforementioned interpretation of ludotopia.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2021, 35; 347-364
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il teatro di Beckett in Italia. Tempo di ritradurre?
    Autorzy:
    Sebellin, Rossana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2120428.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Beckett drama translation
    self-translation
    Endgame Italian translations
    tłumaczenie dramatów Becketta
    samoprzekład
    włoskie tłumaczenia Endgame
    Opis:
    This paper deals with the philological issues arisen in Italy in the case of Beckett’s drama in relation to his status as a self-translator, a fact still unclear when the first Italian translations were composed. This produced some inaccuracies as to the status of the original text: Fruttero usually translated from French, but several modifications were later introduced based on the English version. It was not revealed in the paratext that a modified translation combines both authorial texts.
    Niniejszy artykuł dotyczy zagadnień filologicznych powstałych we Włoszech wokół dramatów Samuela Becketta w związku z jego statusem autora samotłumaczącego się. Kiedy pierwsze tłumaczenia na język włoski były realizowane, okoliczność ta pozostawała jeszcze niejasna. To powodowało pewne nieścisłości co do statusu oryginału: Fruttero zwykle tłumaczył z francuskiego, lecz niektóre zmiany zostały później wprowadzone w oparciu o wersję angielską. W paratekście nie zostaje ujawnione, że zmodyfikowane tłumaczenie łączy oba autorskie teksty.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2022, 2; 268-281
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies