- Tytuł:
-
The Alienation of State-owned Mining Plants of the Kingdom of Poland in the Second Half of the 19th – early 20th Century
Prywatyzacja państwowych zakładów górniczych Królestwa Polskiego w drugiej połowie XIX – początku XX wieku - Autorzy:
- Neklyudov, Yevgeniy
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1373894.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Tematy:
-
Kingdom of Poland
mining plants
Treasury
entrepreneurs
eminent domain
privatization
lease
Królestwo Polskie
zakłady górnicze
skarb państwa
przedsiębiorcy
uwłaszczenie
prywatyzacja
dzierżawa - Opis:
-
An important part of the implementation of the mining reform in the Russian Empire in the second half of the 19th – early 20th century became the eminent domain of state-owned mining plants located in the Kingdom of Poland. This process was prepared in the 1860s and began with the sale of Starachowice factories in 1870. Later it was integrated into the general imperial process, which also covered the Urals, the Caucasus and the Donbass, where the state had its own enterprises. The company for the eminent domain of state-owned mining plants was intermittent and lasted until the beginning of the First World War. During its first phase (1870–1880), when privatization was recognized as the main way of eminent domain, in the Kingdom of Poland, except for the Starachowice plant, the Dabrowa (Huta-Bankowa) and Serock plants were sold. Prevalent in the government circles in the early 1880s, a more cautious approach to the eminent domain of state property led to the approval of the rental method. Since the 1890s the remaining iron and zinc enterprises were leased out. As a result, the state no longer returned to the management of mining plants in the Kingdom of Poland, transferred to private entrepreneurs.
Ważną częścią realizacji reformy górnictwa w Imperium Rosyjskim w drugiej połowie XIX – początku XX w. stało się uwłaszczenie państwowych zakładów górniczych, zlokalizowanych w Królestwie Polskim. Proces ten przygotowywano w latach sześćdziesiątych XIX w. i rozpoczął się sprzedażą fabryk w Starachowicach w 1870 r. Następnie w wyniku przekształceń proces objął całe terytorium Imperium Rosyjskiego, w tym również Ural, Kaukaz i Donbas, gdzie skarb państwa posiadał własne przedsiębiorstwa. Prace nad uwłaszczeniem państwowych zakładów górniczych były nieregularne i rozciągnęły się do początku I Wojny Światowej. W pierwszym etapie (1870–1880), gdy za główną metodę uwłaszczenia została uznana prywatyzacja, w Królestwie Polskim, obok fabryk starachowickich, sprzedano również fabryki w Dąbrowie (Huta Bankowa) i Serocku. Na początku lat osiemdziesiątych XIX w. w kręgach rządzących zaczęło przeważać bardziej ostrożne podejście do uwłaszczenia majątku państwowego, co doprowadziło do wprowadzenia metod dzierżawy. Od lat dziewięćdziesiątych zaczęto więc wydzierżawiać pozostałe przedsiębiorstwa, zajmujące się żelazem i cynkiem. W efekcie państwo nie wróciło już do zarządzania zakładami górniczymi w Królestwie Polskim, które zostały przekazane prywatnym przedsiębiorcom. - Źródło:
-
Res Historica; 2020, 49; 315-335
2082-6060 - Pojawia się w:
- Res Historica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł