Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "eliot" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Legacies of Resistance. Emerson, Buddhism, and Richard Wright’s Pragmatist Poetics
Autorzy:
Patterson, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35192504.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
transpacific
pragmatism
haiku
Buddhism
Richard Wright
Ralph Waldo Emerson
modernism
African American literature
John Dewey
T. S. Eliot
Opis:
Emerson’s affinity with Buddhism has been the source of much controversy, and his adaptation of the doctrine translated as Buddhist “indifference” has been construed as stifling resistance to social injustice. I will revisit this topic, explaining why Emerson figures so prominently in discussions of Buddhism by the philosopher D. T. Suzuki and the British scholar R. H. Blyth, in order to develop a context for analyzing modes of resistance in Richard Wright’s late haiku-inspired poetry. A central question raised in critical debates is whether or not Wright turns away in these poems from the social and political concerns of his earlier works. I will show that their significance and force as protest poetry is considerably stronger when regarded in light of Wright’s “tough-souled pragmatism” and an Emersonian pragmatist tradition elaborated by scholars such as Cornel West, James Albrecht, and Douglas Anderson, a tradition characterized by East-West intercultural exchange that includes John Dewey and Ralph Ellison. Contextualized and enriched by this tradition, the poem Wright selected out of the 4000 to open his collection, “I am nobody,” can be read as alluding to Ellison’s allusion to Emerson in Invisible Man, protesting what Dr. Martin Luther King Jr. would some years later memorably describe as “a degenerating sense of ‘nobodiness’” in his celebrated “Letter from Birmingham City Jail.” I will conclude with a brief consideration of how Wright’s creative engagement with Buddhism in the work of T. S. Eliot illuminates Emerson’s vastly neglected contribution to the development of high modernism.
Źródło:
Review of International American Studies; 2023, 16, 2; 159-176
1991-2773
Pojawia się w:
Review of International American Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Of Wastelands and Ecopoetics. An Ecocritical Reading of T. S. Eliots Poetry.
Autorzy:
Benmahidi, Houneida
Bessedik, Fatima Zahra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232472.pdf
Data publikacji:
2023-07-17
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
 ecocriticism
 Eliot
 wasteland
 Prufrock
 hollow men
 nature
 poetry
Opis:
This article is an ecocritical study of three of T. S. Eliot’s most notable works:“The Waste Land”, “The Love Song of J. Alfred Prufrock”, and “The Hollow Men”. The poems are analyzed in detail and in relation with one another to highlight Eliot’s understanding of man’s relationship with nature through an elemental, ecomythical, and ecoreligious study. The article pursues a pattern in Eliot’s writing of a Man-Nature relationship as it focuses on the ways in which nature interacts with and influences man’s life, emotions, and faith.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2023, 14, 28; 200-218
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczna i poznawcza tożsamość socjologii medycyny w ujęciu Eliota Freidsona
Social and Cognitive Identity of the Sociology of Medicine as Depicted by Eliot Freidson
Autorzy:
Piątkowski, Włodzimierz
Zalewska-Blechar, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33723679.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
system naukowy Eliota Freidsona
socjologia codzienności
perspektywa socjomedyczna
kulturowe uwarunkowania zdrowia i choroby
Eliot Freidson’s research conceptions
sociology of everyday life
sociomedical approach
cultural determinants of health and disease
Opis:
Eliot Freidson jest uważany za pioniera i współtwórcę klasycznej socjologii medycyny. Jego prekursorskie badania prowadzone w latach sześćdziesiątych XX wieku pozwoliły stworzyć unikalną koncepcję opisującą i interpretującą codzienne, powtarzające się zachowania związane ze zdrowiem i chorobą, rozgrywające się na poziomie rodziny, środowiska lokalnego, miejsca pracy etc. Inicjatorami i realizatorami tych zachowań są zwykli ludzie (laicy), którzy kontaktują i konsultują się w sprawach zdrowotnych ze swoimi najbliższymi (rodzina, sąsiedzi, znajomi, koledzy z pracy). Ta sieć zachowań, interakcji, tworzy obszar określany przez Freidsona „laickimi ofertami pomocy w chorobie”. Celem artykułu jest opis i interpretacja koncepcji Freidsona i sposobów ich adaptacji w polskiej socjologii medycyny. Wybrane przykłady badań socjomedycznych inspirowane poglądami Freidsona ukazują niemalejącą atrakcyjność omawianego modelu interpretacji obszaru życia społecznego wyznaczonego pojęciami: zdrowie – choroba – medycyna.
Eliot Freidson is considered a pioneer and co-founder of classical medical sociology. His research in the 1960s helped establish the notion of repetitive behaviors. It relates health to various dimensions of human functioning: family, community, workplace etc. The initiators and implementers of these behaviors are ordinary people who look for health-related knowledge and advice among their family and friends. This interplay of interactive behaviours creates what Freidson named the “lay referral system”. The aim of this article is to describe and interpret Freidson’s concepts and the ways of their adaptation to Polish medical sociology. Selected examples of sociomedical research inspired by Freidson’s conception prove that his model of interpreting the social field demarcated by the boundary concepts of health – desease – medicine retains its research attractiveness and relevance.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2023, 66, 1; 107-124
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Ecocritical Reading of T.S. Eliot: An Approach Towards Sustainable Development
Czytając T.S. Eliota: ekokrytyczna analiza z perspektywy zrównoważonego rozwoju
Autorzy:
Verma, Archana
Singh, Rajni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1840987.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
ecocriticism
sustainable development
T. S. Eliot
environmental degradation
ekokrytyka
zrównoważony rozwój
degradacja środowiska
Opis:
T.S. Eliot’s writings have always been an essential point of discussion among critics and scholars due to its di-verse range of themes and his focus on the major concerns of the modern period. Eliot was a keen observer of the great transformations which the environment has endured. The present paper is an attempt towards an ecocritical reading of Eliot’s poems. His works depict the major environmental challenges such as pollution, population, water scarcity, deforestation, and therefore could be interpreted as his step towards sustainable development. Though the concept of sustainable development has evolved recently, the need to create awareness towards the environment was felt at the time when Eliot’s writings were in progress. Hence, an eco-critical reading of Eliot’s works helps in understanding his consciousness towards the degradation of the environment and his move towards creating awareness among others.
Świat przeszedł wielkie przemiany w ciągu ostatnich kilku dekad. Pomimo wynalezienia wspaniałych technologii, które ułatwiają ludzkie życie, dzisiejszy świat zmaga się z poważnymi problemami środowiskowymi, takimi jak zanieczyszczenie, przeludnienie, niedobór wody, zagrożenia dla zdrowia, wylesianie, ubóstwo i zanik bioróżnorodności. Rosnący zakres tych problemów był przyczyną sformułowania koncepcji zrównoważonego rozwoju. Ma on na celu pozostawienie zasobów naturalnych dla przyszłych pokoleń bez uszczerbku dla obecnych potrzeb. Chociaż idea ta została opracowana niedawno, potrzeba kreowania świadomości ekologicznej pojawiła się już w czasie rewolucji przemysłowej i dwóch wojen światowych. Jako pisarz okresu powojennego prace T.S. Eliota ukazują główne wyzwania środowiskowe i mogą być również interpretowane jako krok w kierunku zrównoważonego rozwoju. W tym świetle niniejszy artykuł jest próbą ekokrytycznej lektury wierszy tego autora.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2021, 16, 1; 45-49
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Ecocritical Reading of T.S. Eliot: An Approach Towards Sustainable Development
Czytając T.S. Eliota: ekokrytyczna analiza z perspektywy zrównoważonego rozwoju
Autorzy:
Verma, Archana
Singh, Rajni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1840974.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
ecocriticism
sustainable development
T. S. Eliot
environmental degradation
ekokrytyka
rozwój zrównoważony
degradacja środowiska
Opis:
T.S. Eliot’s writings have always been an essential point of discussion among critics and scholars due to its di-verse range of themes and his focus on the major concerns of the modern period. Eliot was a keen observer of the great transformations which the environment has endured. The present paper is an attempt towards an ecocritical reading of Eliot’s poems. His works depict the major environmental challenges such as pollution, population, water scarcity, deforestation, and therefore could be interpreted as his step towards sustainable development. Though the concept of sustainable development has evolved recently, the need to create awareness towards the environment was felt at the time when Eliot’s writings were in progress. Hence, an eco-critical reading of Eliot’s works helps in understanding his consciousness towards the degradation of the environment and his move towards creating awareness among others.
Świat przeszedł wielkie przemiany w ciągu ostatnich kilku dekad. Pomimo wynalezienia wspaniałych technologii, które ułatwiają ludzkie życie, dzisiejszy świat zmaga się z poważnymi problemami środowiskowymi, takimi jak zanieczyszczenie, przeludnienie, niedobór wody, zagrożenia dla zdrowia, wylesianie, ubóstwo i zanik bioróżnorodności. Rosnący zakres tych problemów był przyczyną sformułowania koncepcji zrównoważonego rozwoju. Ma on na celu pozostawienie zasobów naturalnych dla przyszłych pokoleń bez uszczerbku dla obecnych potrzeb. Chociaż idea ta została opracowana niedawno, potrzeba kreowania świadomości ekologicznej pojawiła się już w czasie rewolucji przemysłowej i dwóch wojen światowych. Jako pisarz okresu powojennego prace T.S. Eliota ukazują główne wyzwania środowiskowe i mogą być również interpretowane jako krok w kierunku zrównoważonego rozwoju. W tym świetle niniejszy artykuł jest próbą ekokrytycznej lektury wierszy tego autora.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2021, 16, 1; 45-49
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DEVELOPMENT OF THE KOREAN POETIC DRAMA AND THE SIGNIFICANCE OF THE POETIC DRAMA MOVEMENT
ROZWÓJ KOREAŃSKIEGO DRAMATU POETYCKIEGO ORAZ ZNACZENIE RUCHU DRAMATU POETYCKIEGO
Autorzy:
LEE, Hyeon-Jeong
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138969.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Korean poetic drama
T.S.Eliot
Choi Il-soo
the poetic drama movement
the history of Korean poetic drama
koreański dramat poetycki
ruch dramatu poetyckiego
historia koreańskiego dramatu poetyckiego
Opis:
This paper deals with the definition and characteristics of poetic drama, and attempts to clarify the significance of poetic drama works during the time when the poetic drama movement took place. Unlike drama-poetry or plays, poetic drama is an independent art genre. It presents artistic vision through the conflict of poetics and dramas. The unity of poetic and dramatic things, which is facilitated through music, internal necessity, stage image, sound effect, and visual auditory indication, poetic drama is a part of complex art. The entire work functions as a poem and must be realized on the stage. For Choi Il-soo, in order to develop the characteristics of these poetry plays, the innatrhythm of the free verse should be embodied within these plays. He accepted Eliot’s theory and tried to establish the position that Western poetic drama works and theories are unique to Korea. This deepening perception of theory led to a poetic drama movement with the creators. In this paper, we classify its characteristics by focusing on approximately 18 poetic drama works. From 1920 to 1999, 18 representative works were classified, focusing on the completeness of the works and the remarkable artists. The characteristics of works can largely be divided into historical, narrative, reality, and philosophy. The meaning of this classification can serve as an opportunity for poetic dramas to advance into more diverse topics or forms. The poetic drama movement was dominated by critics and poets with the aim of pursuing independent Korean art works, and although it failed in performance and popularization, it was an achievement of the times to give a glimpse into the possibility of poetic drama. Poetic drama can act as a new element in the genre of poetry and drama that are losing original literary character, and there is a need to revive in Korean literature.
Niniejszy artykuł mierzy się z próbą definicji i charakterystyki dramatu poetyckiego, jak i usiłuje ustalić znaczenie dzieł dramatycznych w czasie funkcjonowania ruchu dramatu poetyckiego. W przeciwieństwie do sztuk czy poezji dramatycznej, dramat poetycki jest odrębnym gatunkiem. Wizja artystyczna jest uwidaczniana w konflikcie poetyki i dramatu. Jedność poetyki i dramatu, osiągana przez muzykę, wewnętrzny przymus, obraz sceniczny efekty dźwiękowe, wizualne odniesienia publiczności sprawiają, że dramat poetycki jest częścią sztuki ujmowanej kompleksowo. Całe dzieło funkcjonuje jak poemat i musi być realizowane na scenie. Zdaniem Choi Il-soo, by rozwinąć opis tych sztuk poetyckich należy zachować w nich wewnętrzne zasady wolnego wiersza. Przyjął on więc koncepcję Eliota i podjął próbę opracowania podstaw zakładających, że zachodnie dramaty poetyckie oraz teorie są atypowe dla Korei. Ten pogłębiający się odbiór teorii doprowadził do wykształcenia się ruchu dramatu poetyckiego, W artykule dokonana zostanie klasyfikacja cech charakterystycznych na podstawie około 18 dzieł dramatycznych. Wybrane osiemnaście dzieł, które powstałe w latach 1920-1999 sklasyfikowano według kryterium ukończenia i pełności pracy jak i ze względu na uznanie artysty. Opisy dzieł mogą być ogólnie podzielone na historyczne, narracyjne, realistyczne i filozoficzne. Klasyfikacja ta może stać się punktem wyjścia dla dramatów poetyckich do przekształcenia w bardziej zróżnicowane formy lub tematy. Ruch dramatu poetyckiego został zdominowany przez krytyków i poetów, których głównym celem było popularyzowanie niezależnych dzieł sztuki koreańskiej, i mimo, że nie zyskał on wielu odbiorców ani na popularności, to uznaje się go za znaczne osiągnięcie ówczesności, pozwalające na wgląd w możliwości dramatów poetyckich. Mogą one być traktowane jako nowy element w gatunkach lirycznych i dramatycznych, tracących swój pierwotny charakter literacki a które należy odzyskać w literaturze koreańskiej.
Źródło:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2021, 7; 117-141
2449-7444
Pojawia się w:
International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Early Music Recordings as Mythography: Monteverdi and the ‘Other’ Vespers
Nagrania muzyki dawnej jako przykład mitografii – Monteverdi i „inne” nieszpory
Autorzy:
Gembicki, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328341.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
nagrania muzyki dawnej
Claudio Monteverdi
Wenecja
kościół św. Marka
John Eliot Gardiner
HIP
mity
muzyka włoska
nieszpory
early music recordings
Venice
St. Mark's church
HI{
myths
Italian music
Vespers
Opis:
In 1989, at St Mark’s Basilica in Venice, John Eliot Gardiner conducted and recorded Claudio Monteverdi’s Marian Vespers, published in 1610. Despite the print’s dedication to Pope Paul V, the three-year gap between the print being issued and Monteverdi taking up the post of maestro di cappella at St Mark’s and the considerable stylistic diversity of the pieces contained in that print, Gardiner considers Monteverdi’s Vespers as one coherent whole, for which the Venetian basilica was the target venue. Gardiner’s project has undoubtedly played a major role in how present-day audiences conceive of the 1610 Vespers. It has thus made a permanent mark on contemporary musical culture, as evidenced by the numerous reissues of the 1989 album and, most of all, productions by other musicians that associate the 1610 Vespers with St Mark’s. This article discusses the concept of ‘Monteverdi’s Vespers’ as represented in contemporary record releases of the composer’s works. This concept refers both to Monteverdi’s Vespro della Beata Vergine, published in 1610, and to various modern compilations of his works which musicians, musicologists and producers refer to as ‘Vespers’. The great wealth of Vespers-related pieces held in libraries and archives still considerably outweighs the number of performances and recordings of those works. Monteverdi’s Vespers, on the other hand, make up the majority of existing recordings of seventeenth-century polyphonic Vespers and thus constitute a key point of reference. I analyse around 500 albums (not only with Vespers music) released between 1952 and 2019, focussing on their iconographic and typographic content, as well as their graphic designs, in an attempt to show how the modern vision of this repertoire came to be formed and what persons and places are associated with this current in the history of early music recording.
W 1989 roku John Eliot Gardiner wykonał i zarejestrował w kościele św. Marka w Wenecji nieszpory maryjne Claudia Monteverdiego wydane w 1610 roku. Mimo dedykacji druku dla papieża Pawła V, trzech lat różnicy między ukazaniem się zbioru a podjęciem pracy przez Monteverdiego na stanowisku maestro di capella w kościele św. Marka oraz znacznej różnorodności stylistycznej zawartych w druku kompozycji, Gardiner, traktując dzieło Monteverdiego jako spójną całość, utrzymuje, że kościół św. Marka jest niejako docelowym miejscem jego powstania. Projekt Gardinera odegrał bez wątpienia istotną rolę w kształtowaniu wyobrażenia dzisiejszych odbiorców o Nieszporach z 1610 roku, trwale zapisując się we współczesnej kulturze muzycznej. Świadczyć mogą o tym liczne wznowienia wspomnianego wyżej albumu, a zwłaszcza produkcje innych muzyków, które łączą Nieszpory 1610 z kościołem św. Marka. Niniejszy artykuł dotyczy pojęcia „nieszpory Monteverdiego” we współczesnej fonograficznej recepcji twórczości kompozytora. Pojęcie to oznacza zarówno utwory składające się na wydane w 1610 roku Vespro della Beata Vergine Claudia Monteverdiego, jak i współczesne kompilacje utworów kompozytora opatrywanych przez muzyków, muzykologów i producentów określeniem „nieszpory”. Bogaty zasób zachowanych w bibliotekach i archiwach kompozycji nieszpornych wciąż znacznie przewyższa liczbę ich nagrań czy wykonań. Same zaś nieszpory Monteverdiego, stanowią większość wyprodukowanych dotąd dźwiękowych zapisów polifonicznego repertuaru nieszpornego z całego XVII wieku i tym samym ważny punkt odniesienia. Analizowany materiał dyskograficzny stanowi ok. 500 albumów (nie tylko z muzyką nieszporną) wydanych w latach 1952–2019. Skupiając się na zawartych treściach ikonograficznych i typograficznych w projektach graficznych albumów muzycznych, autor stawia pytania o sposób kształtowania się współczesnych wyobrażeń na temat tego repertuaru oraz postaci i miejsc z nim związanych w kontekście fonografii.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 4; 84-104
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O roli i znaczeniu przypadku
Autorzy:
Mąsior, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951517.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Tematy:
Mecz tenisowy
Olivier Sacks
Ferdinand de Saussure
Francisco Varela
Paul Watzlawick
Ludwik Wittgenstein
Balon
Obserwator
Media
Technologie
Interaktywność
Doświadczenie
Gra
Film
Interakcja
Interaktor
Język
Kreatywność
Metafora
Obserwacja
Odbiorca
Obiekt
Oddech
Palimpsest
Pantomima
Powietrze
Przestrzeń
Przekształcanie
Przypadek
Rozgrywka
Różnica
Sygnał
Symbol
Sztuka
Technologia
Tekst
Znak
Diody LED
Instalacja audiowizualna
Mecz w tenisa
Żyłka
Antonioni Michelangelo
Aristarco Guido
Arystoteles
Roland Barthes
Carlo di Carlo
Julio Cortázar
Nikos Daskalothanasis
Jacques Derrida
Thomas Stearns Eliot
Heinz von Foerster
Jean-Luc Godard
Dionisis Kavathas
Paul Klee
Billy Klüver
Giannis Kunellis
Mallarmé Stéphane
Rosa Martinez
Umberto Maturana
Marshall McLuhan
Piet Mondrian
Robert Motherwall
Friedrich Nietzsche
Nikos Navridis
Pablo Picasso
Robert Rauschenberg
Ad Reinhard
Opis:
Artykuł przybliża poszukiwania oparte na tematyce sceny tenisowej przedstawionej za pomocą tekstu, filmu i technologii, równocześnie nakreślając rzeczywistość przybliżoną za pomocą różnych mediów. Kontekst badań odnosi się do przykładów zaczerpniętych z dzieł sztuki z lat 60. i 70. XX wieku, to jest z filmu Blow-Up w reżyserii Michelangelo Antonioniego (1966), opartym na poetyckim dziele Julio Cortázara Las babas del diablo (1959) i meczu tenisowym, jak go przedstawia Robert Rauschenberg w dziele Open Score (1966). Te dzieła sztuki łączy wyjątkowy świat. Interesująca jest dla mnie relacja medium–działanie–mechanizm rozgrywanej akcji, szczególnie w odniesieniu do technologii i nowych możliwości. Celem tych badań i analizy – wynikających z początkowej, pierwotnie empirycznej obserwacji – jest utrwalenie i opisanie tożsamości (charakteru) tego, co jest obserwowane (przedmiotu), oraz obserwatora, jak również interakcja między tym, co obserwowane, a obserwatorem. Jak pokazać, że „grać granie” to część gry? Przyczynkiem do poszukiwania była własna praca artystyczna związana z przemysłowym przedmiotem, jakim jest balon, który został przeniesiony w obszar działania twórczego. Pierwsza część pracy teoretycznej dotyczy zagadnienia roli i znaczenia przypadku, druga balonu w sztuce.
Źródło:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine; 2020, 1, 1
2719-7816
Pojawia się w:
inAW Journal – Multidisciplinary Academic Magazine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
T.S. Eliot’s Anti-Elitist View of Education
Autorzy:
Budziak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231476.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
T
S
Eliot
education
class
elite
social mobility
(anti-)egalitarianism
Opis:
Born into a family boasting eminent educators—William Greenleaf Eliot, founder of Washington University in St. Louis, and Charles William Eliot, famous Harvard President—T.S. Eliot joined the debate about schools and universities early on, in the era of the great educational reform leading to the development of the system of elective courses. He criticized the changes and the resulting decline of Classics, though his concern with the problem of education was never being purely theoretical. On the one hand, his own education was a product of the elective system, and he himself, as he complained, a “victim” of it. On the other hand, Eliot, for a while, was also a teacher: prior to working at Lloyds Bank, and before his professional and financial investment in Faber and Faber, he taught pupils in grammar schools and, as an extension lecturer under the auspices of Oxford University, evening classes to adults. His interest in educational issues continued over many years, assuming diverse forms—from writing on education to lecturing and giving opening addresses at universities, to recommending poetry books for pupils and asking practical questions about the accessibility of university accommodation for students from abroad. Nevertheless, he was criticized for seeming to oppose the equality of educational opportunity. This essay re-examines the ideas from Eliot’s “Notes towards the Definition of Culture” (1948) and “The Aims of Education” (the four lectures delivered in 1950 and included in “To Criticize the Critic” in 1965) in the context of his ephemeral prose writings, and it reconsiders the question of whether Eliot’s views on education did indeed represent exclusivist elitism.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 10; 57-64
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Dogwood and Chestnut, Flowering Judas”: The Role of Tree Images in T.S. Eliot’s Poetry
Autorzy:
Wilde, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601313.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
T.S. Eliot
poetry
trees
literature
modernism
culture
symbol
Opis:
The aim of this paper is to examine the role of the tree depictions in T.S. Eliot’s poetry and to demonstrate the way they enrich interpretations of particular poems. In every culture the tree symbolizes similar notions such as life or rebirth. Yet, different tree species have been believed to possess certain properties and sometimes even personalities – this knowledge is passed on through cultural transmission and thus may linger on the edges of one’s consciousness. This seems also true for T.S. Eliot and the symbolism of the trees appearing in his poetry. Despite the fact that they tend to be presented either as a background or the scenery for the lyrical situation, one should not assume that they were chosen accidentally – especially given the purposefulness and rich symbolism of Eliot’s writings. For this reason, the analysis of tree depictions in Eliot’s selected poems reveals new aspects of interpretations, drawing attention to the connection between the author and the culture he was rooted in.
Źródło:
New Horizons in English Studies; 2019, 4
2543-8980
Pojawia się w:
New Horizons in English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria Poezji Nieosobistej Thomasa Eliota a Kanon Konstandinosa Kawafisa. Porównanie poglądów i założeń dwóch klasycystów
Thomas Eliot’s Impersonal Theory of Poetry and the Canon of Constantine Cavafy. A Comparative Study of Ideas by the Two Classicists
Autorzy:
Tuszyńska, Krystyna
Trzaska, Nina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911998.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
modernism
Eliot’s essays
poetry of Cavafy
Ars Poetica
impersonal theory of poetry
modernizm
klasycyzm
eseje Eliota
poezja Kawafisa
Ars poetica
Teoria Poezji Nieosobistej
Opis:
Artykuł ma na celu ukazanie zbieżności poglądów dwóch przedstawicieli modernizmu, Thomasa S. Eliota i Konstandinosa P. Kawafisa. Studium porównawcze poprzedza krótka charakterystyka epoki, pozwalająca wysunąć tezę badawczą: Kawafis mógł wyprzedzić o kilkanaście lat postulaty literackie Eliota. Tekst skupia się na podobieństwie postaw literackich obu autorów, dlatego podstawę analiz stanowi wybrana twórczość eseistyczno-krytyczna Eliota oraz Kanon i pisma teoretyczne Kawafisa. Tekst koncentruje się na następujących aspektach: zestawienie świata przedstawionego Kawafisa z klasycystycznymi poglądami Eliota, omówienie głębszej warstwy założeń literackich obu autorów (porównanie Ars Poetica Kawafisa z Theory of Impersonal Poetry Eliota), spojrzenie na styl Aleksandryjczyka przez pryzmat sądów estetycznych Eliota oraz kwestie związane z procesem twórczym i cechami artysty (dojrzałość i miejsce poety w spektrum homo vates – homo faber).
The purpose of this article is to present concurrences in the poetic conceptions of two modernist poets, Thomas Stearns Eliot and Constantine Petru Cavafy. Thecomparative study is preceded by the brief characteristic of modernism which results in formulation of the following research thesis: Cavafy’s work seems to predate Eliot’s literary postulates by several years. As the article focuses on similarities in stances of the two authors, the base of the research material consists of selected critical essays by Eliot as well as Canon and theoretical work of Cavafy, known as Ars Poetica. The following issues are featured: analogies between Cavafy’s poetry and classicist ideas of Eliot; elaboration on literary premises of the two authors (comparison of Cavafy’s Ars Poetica and Eliot’s Theory of Impersonal Poetry); reading Cavafy’s poems through the perspective of Eliot’s aesthetics, work process and characteristic traits of the writer.
Źródło:
Porównania; 2019, 25, 2; 291-316
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Too much love for the world: apocalypse in the works of T.S. Eliot and Lars von Trier
Zbyt dużo miłości do świata: apokalipsa w dziełach T.S. Eliota i Larsa von Triera
Autorzy:
Vaso, Kleitia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361175.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
apokalipsa
melancholia
literatura
kino
Eliot
von Trier
Baudelaire
Benjamin
Freud
apocalypse
literature
cinema
Opis:
In Lars Von Trier’s Melancholia, Justine, the film’s depressed protagonist, eagerly awaits the world’s destruction, deeming it a fitting end for herself and the entire miserable human race. The film focuses on the anticipation of the oncoming apocalypse which, in turn, is visually and verbally expressed in beautiful terms and images, implying that, even in the end, there is beauty. “In my beginning is my end, / in my end is my beginning,” writes T.S. Eliot in Four Quartets and while Von Trier does not promise a better world emerging from the ashes of the old one, he does suggest that, regardless of the consequences, the end represents a necessity when life has turned into a senseless and tiring series of farces; the superficial actions lacking content, a phenomenon that Eliot so often sympathetically derides in his poetry. Both filmmaker and poet interweave the personal end, literal or figurative, with destruction en masse. Yet, in the film, the end is desired and, through Justine, the director suggests that such a desire may stem from a too profound love rather than the opposite. This suggestion echoes Walter Benjamin’s description of Charles Baudelaire as a modern melancholiac whose melancholy results not from a refusal of the world but a “doomed flight toward the ideal.” This counterintuitive origin of the desire for destruction and the seamless interweaving of the personal and global apocalypse in Melancholia as well as in several of Eliot’s poems will be the focus of my paper.
W Melancholii Larsa Von Triera Justine, przygnębiona bohaterka filmu, z niecierpliwością oczekuje zniszczenia świata, uznając to za stosowny cel dla siebie i całej nędznej rasy ludzkiej. Film skupia się na apokalipsie, która w końcu jest, i jest piękna. „Na początku jestem moim końcem,/moim końcem jest mój początek”, pisze T.S. Eliot w Four Quartets, choć Von Trier nie obiecuje lepszego świata. Zarówno filmowiec, jak i poeta przeplatają osobisty koniec, dosłowny lub figuratywny, z masowym zniszczeniem. Jednak w filmie cel jest pożądany, a dzięki Justine reżyser sugeruje, że takie pragnienie może wynikać raczej z głębokiej miłości niż odwrotnie. Ta sugestia przypomina opis Waltera Benjamina Charlesa Baudelaire’a jako nowoczesnej melancholii. „Melancholia nie patrzy na ideał”. To sprzeczne z intuicją pochodzenie chęci zniszczenia i płynne przeplatanie się osobistej i globalnej apokalipsy w Melancholii, a także w kilku wierszach Eliota, były przedmiotem mojej pracy.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2019, 17; 67-74
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Uległość” Michaela Houellebecqa – marsz przez instytucje na opak
“Submission” by Michel Houellebecq – a March Through Institutions À Rebours
Autorzy:
Gralewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496132.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
cywilizacja zachodnia
multikulturalizm
liberalizm
chrześcijaństwo
islam
Gramsci
Eliot
Houellebecq
Western civilization
multiculturalism
liberalism
Christianity
Islam
Opis:
Celem artykułu jest przybliżenie afiliacji filozoficznych Uległości M. Houellebecqa – literackiego obrazu wojny kulturowej toczącej się między słabnącymi zwolennikami buntu metafizycznego (ateistyczny humanizm) oraz rosnącymi w siłę zwolennikami metafizycznej uległości (islam). Zdaniem M. Houellebecqua, wcześniej T.S. Eliota, jedynie narracja religijna jest skutecznym narzędziem kontroli społecznej. Autorka wyświetla analogie i różnice w projektach obu pisarzy. Podejmuje próbę uzasadnienia, dlaczego w M. Houellebecqa XXI-wiecznej wizji przyszłości, wbrew XX-wiecznej wizji T.S. Eliota, to islam, a nie chrześcijaństwo, może stać się naczelną zasadą organizującą życie zachodniego społeczeństwa.
This article examines the philosophical affiliation of Submission by M. Houellebecq – a literary reflection of the cultural war being fought between the dwindling supporters of metaphysical rebellion (atheistic humanism) and increasing numbers of supporters of metaphysical submission (Islam). According to M. Houellebecq, who coincides with T.S. Eliot’s earlier views, only religious narration provides an effective tool of social control. The article attempts to explain why in the 21st century thesis put forward by Houellebecq (in opposition to the Eliot’s 20th century vision), it is Islam, not Christianity, that is to become the guiding principle for organizing life of Western society.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 2; 49-58
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
George Eliot, George Henry Lewes i mechanizmy literackiego oddziaływania
George Eliot, George Henry Lewes and the Mechanisms of Literary Influence
Autorzy:
Jauksz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365764.pdf
Data publikacji:
2017-03-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetics of the novel
realism
experience
modernism
psychology
poetyka powieści
realizm
doświadczenie
modernizm
psychologia
Opis:
Celem artykułu jest analiza wybranych wątków przemian w obrębie poetyki dziewiętnastowiecznej powieści, do których dochodzi pod wpływem rozwoju psychologii i innych nauk społecznych. Przypadek intelektualnej interakcji między George Eliot a Georgem Henrym Lewesem, partnerów tak w życiu, jak i w zainteresowaniach literackich, pozwala zaobserwować jak bliskie były ambicje realistycznych pisarzy oraz badaczy życia społecznego w zakresie odkrywania mechanizmów ludzkiej psychiki. Sceny z życia duchownych oraz Miasteczko Middlemarch, czytane z perspektywy Virginii Woolf, pełne sa przykładów na to, w jaki sposób studia Lewesa wpłynęły na literackie projekty Eliot.
The article’s aim is to analyze some of the nineteenth-century transitions within the poetics of the novel as influenced by the development of psychology and other social studies. The case of an intellectual interaction between George Eliot and George Henry Lewes, partners both in life and in literary interests, permits observation of how closely the aims of realistic writers were able to be aligned with social studies scholars’ ambitions to discover the mechanism of human psyche. Observed from Virginia Woolf’s perspective, Eliot’s Scenes from Clerical Life and Middlemarch offer examples of how Lewes’s studies influenced to some extent the shape of Eliot’s literary projects. 
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 7; 18-31
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies