Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "drug carrier" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Montmorillonit jako nośnik leku
Montmorillonite as a drug carrier
Autorzy:
Rapacz-Kmita, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/285393.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
surowce ilaste
montmorillonit
nośnik leku
systemy dostarczania leków
clays
montmorillonite
drug carrier
drug delivery systems
Opis:
Zastosowanie minerałów ilastych, a w szczególności montmorillonitu, dla celów medycznych, sięga czasów prehistorycznych. Szczególne własności tej grupy minerałów, ich powszechność, niski koszt, zdolności wymiany jonowej, zdolności absorpcyjne, inertność w kontakcie z tkankami ludzkimi oraz budowa sprawiły, iż znalazły się one w kręgu zainteresowania jako potencjalne nośniki substancji leczniczych w systemach kontrolowanego dostarczania leków. Obecnie, minerały ilaste, a w szczególności montmorillonit, są stosowane na szeroką skalę w preparatach farmaceutycznych, jako substancje pomocnicze oraz składniki aktywne. Możliwość interkalacji związków organicznych, jakimi są leki, pomiędzy warstwy montmorillonitu, stwarza nowe możliwości wykorzystania tego minerału. W systemach kontrolowanego dostarczania leków kluczowym elementem jest zastosowanie odpowiedniego materiału nośnika, który przede wszystkim musi charakteryzować się brakiem toksyczności, biokompatybilnością, ale także spełniać odpowiednie wymogi technologiczne, jak np.: duża wydajność produkcji oraz stabilność w środowisku żywego organizmu. Zastosowanie montmorillonitu jako nośnika leku może przyczynić się do uzyskania kontrolowanego i przedłużonego uwalniania leku, ale także do eliminacji skutków ubocznych działania leku na organizm. Dzięki słabym wiązaniom van der Waalsa i wodorowym istniejącym pomiędzy warstwami montmorillonitu, możliwe jest zainterkalowanie cząstek leku pomiędzy warstwy minerału i tym samym utworzenie nietrwałego połączenia z farmaceutykiem. Zainteresowanie minerałami ilastymi w systemach kontrolowanego dostarczania leków potwierdza systematycznie rosnąca liczba publikacji powiązanych z tą tematyką. Praca stanowi podsumowanie dotychczasowej wiedzy na temat wykorzystania minerałów ilastych, a w szczególności montmorillonitu, w zastosowaniach medycznych.
The use of clay minerals for medical applications dates back to prehistoric times. Specific properties of this group of minerals, their universality, low cost, ability to ion exchange, absorption capacity, inertness in contact with human tissues as well as their structure, caused that they had been included in the area of interest as potential carriers of medicinal substances in controlled drug delivery systems. At present, clay minerals, in particular montmorillonite, are extensively used in pharmaceutical formulations both as excipients and the active components. The possibility of intercalation of organic compounds, which are drugs among the others, between the layers of montmorillonite, creates new possibilities for the use of this mineral. In the controlled drug delivery systems, the key element is the use of a suitable material for carrier, which primarily must be characterized by a lack of toxicity, good biocompatibility, but also is expected to meet the relevant technological requirements, such as: high efficiency of production and stability in a living organism. The use of a montmorillonite carrier may help to achieve a controlled and sustained release of the drug but also to eliminate the side effects of the drug on the human’s body. Due to the weak van der Waals and hydrogen bonds which exist between montmorillonite layers, it is possible to intercalate the drug particles between the layers and thus forming the impermanent connection to the pharmaceutical. Interest in clay minerals in controlled drug delivery systems is confirmed by the steadily growing number of publications related to this topic. The work is a summary of current knowledge on the use of clay minerals, particularly montmorillonite, in medical applications
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2017, 20, 139; 8-17
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficiency improvement of drug carrier delivery navigated by endovascular addressing
Autorzy:
Mayorova, Oksana A.
Sindeeva, Olga A.
Lomova, Maria V.
Gusliakova, Olga
Tyutyaev, Evgeny V.
Pinyaev, Sergey I.
Kulikov, Oleg A.
Pyataev, Nikolay A.
Gorin, Dmitry A.
Sukhorukov, Gleb B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286006.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2019, 22, no.153; 80
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie cytotoksyczności nowych nośników leków platynowych
The Cytotoxicity Analysis of New Platin Drug Carrier
Autorzy:
Werengowska-Ciećwierz, K
Wiśniewski, M.
Terzyk, A. P.
Bielicka, A.
Gurtowska, N.
Drewa, T. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297584.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
nanonośniki leków
nanorurki węglowe
badania cytotoksyczności
leki platynowe
drug nanocarrier
carbon nanotubes
cytotoxicity
platin drug
Opis:
Przedstawiono zastosowanie nanorurek węglowych jako potencjalnych kontenerów leków platynowych. Nanorurki węglowe ze względu na swoje właściwości mogą z powodzeniem zostać zastosowane w nowoczesnych nośnikach leków. Budowanie nowych systemów dostarczania chemioterapeutyków na bazie nanorurek węglowych jest nowatorską metodą leczenia chorób nowotworowych. Celem pracy jest przedstawienie metod biokoniugacji cytostatyków. Chemioterapeutyk może zostać umieszczony we wnętrzu nanorurki węglowej bądź na jej zewnętrznej powierzchni. Metody wprowadzania leków obejmują oddziaływania niekowalencyjne (adsorpcję) oraz kowalencyjne tworzące grupy: estrowe, amidowe i N-acetylohydrazonu. Dodatkowo, tematyka pracy skierowana jest na analizę badań cytotoksycznych nowatorskich układów nanonośników dostarczających związki kompleksowe platyny przeciwko komórkom nowotworowym różnego typu: głowy, szyi, czerniaka, piersi czy jajników. Zastosowanie nowych nośników leków daje możliwości uzyskania satysfakcjonujących rezultatów leczenia chorób nowotworowych.
The article includes the results showing application of carbon nanotubes as potential containers of platin drug. Carbon nanotubes have special properties which are very useful and suitable in the building of modern drug delivery systems. Traditional anticancer therapy is usually in effective because of a low selective action of drugs and their minimized biodistribution in organism. Moreover, this chemotherapy is associated with high risk of recurrence or unsatisfactory effectiveness and undesirable side effects. The formation of new drug delivery system based on carbon nanotubes is innovative method of anticancer treatment. This idea includes the branch of nanomedicine expanding the traditional medicine. The major purposes of nanomedicine are construction of drug delivery systems and noninvasive treatment. We described the types of drug associations to carbon nanotubes. Chemotherapeutics could be aggregated on the internal surface of nanocarriers, mainly by nanoextraction and nanocondensation process. The drugs linked with the external surface of carbon nanotubes can be linked by covalent or noncovalent bonds. The adsorption is connected with π-π interaction. In turn, the chemical bonds between the drug and the surface of carbon nanotubes can form ester, acethylhydrazone and amide groups. The types of reactions depend on the functional groups which are offered by the nanocarrier and the structure of drug. In most cases, surface of carbon nanotubes must be initially modified. This functionalization is associated with the covering with polymers as polyethylene glycol or the application of oxidation process. Additionally, the special modification of carbon nanotubes surface makes them biocompatible. The purpose of this study is to describe the analysis of cytotoxicity of new drug delivery systems based on carbon nanotubes and platin compounds. The new drugs delivery systems based on carbon nanotubes should minimize side effects and improve final results of therapy. These effects are confirmed in the literature. These cited papers proved that the application of carbon nanotubes in delivery system of platin compounds is useful during anticancer therapy and can give the positive effect in future.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2013, 16, 2; 263-271
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Electrospinning for drug delivery systems: potential of the technique
Autorzy:
Dzierzkowska, Ewa
Stodolak-Zych, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284606.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
electrospinning
drug carrier
DDS
nanofibers
polymer
Opis:
Electrospinning is a technique used to manufacture nano- and submicron fibers based on synthetic or natural polymers. Additionally, biomaterials used in the electrospinning procedure can be modified by bioactive compounds, e.g. peptides or growth factors. The microstructure of the obtained fibrous scaffolds mimics natural extracellular matrix (ECM) environment. The size and the microstructure of the fibrous scaffolds are considered to be suitable for cells adhesion and proliferation. Various design features of the electrospinning device (e.g. the shape of the collector, the shape of the nozzle, the direction of the applied voltage) or electrospinning conditions (e.g. humidity, temperature) allows to control properties of the fibers (their shape, diameter, porosity). Novel structures, such as core-shell fibers, porous fibers attracted wide attention due to their properties and functionalities. Porous fibers or fibers with nanoscaled structures can be obtained in several ways. These methods are mainly focused on using high humidity and highly volatile solvent applied in the electrospinning process. The core-shell structure can be obtained by coaxial electrospinning. That binary fiber has ability to control the release rate of drug enclosed within the shell or core. The drug release profile can be also modified by loading the pharmacological agent either directly to the spinning solution or its post immobilization.This diversity of the electrospun fibers is a reason for non-woven materials to be considered for application as drug carriers. The review of electrospinning methods presented here proves that the control over fibers surface area, morphology and the choice of polymer enable modelling of drug release kinetics.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2019, 22, 149; 10-14
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradable dextran-based nanoparticles as potential anticancer drug carrier
Otrzymywanie biodegradowalnych nanocząstek dekstranowych jako potencjalnych nośników leków przeciwnowotworowych
Autorzy:
Janczewska, M.
Jung, P.
Ciach, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072960.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
anticancer therapy
polymer nanoparticles
preparation
cytotoxicity
terapia przeciwnowotworowa
nanocząstki polimerowe
preparatyka
cytotoksyczność
Opis:
Dextran-polycaprolactone nanoparticles were prepared and the influence of catalyst on particle diameter was investigated. Nanoparticles were synthesized by the simple one-pot reaction of spontaneous dextran modification with ɛ-caprolactone. Afterwards, nanoparticles were purified by dialysis, spray-dried and checked for cytotoxicity by the MTT assay. Prepared particles are a promising carrier for anticancer drug due to their biocompatibility and a narrow size distribution.
Otrzymano nanocząstki dekstranowe z użyciem polikaprolaktonu jako czynnika zwijającego oraz zbadano wpływ ilości katalizatora na ich średnicę. Synteza składa się z prostej jednostopniowej reakcji, w czasie której zachodzi polimeryzacja ε-kaprolaktonu na łańcuchu dekstranowym, a następnie spontaniczne zwinięcie łańcucha w cząstkę. Nanocząstki oczyszczono poprzez dializę, suszono rozpyłowo i przebadano pod kątem cytotoksyczności testem MTT. Otrzymane nanocząstki są obiecującym nośnikiem dla leków przeciwnowotworowych ze względu na wąski rozkład średnic oraz biokompatybilność.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2014, 4; 251--252
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwalnianie gentamycyny z nośników polimerowych
Gentamicin release from polymeric carierrs
Autorzy:
Morawska-Chochół, A.
Chłopek, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284156.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
nośnik leku
gentamycyna
uwalnianie
polilaktyd
kompozyty
drug carrier
gentamicin
release
polylactide
composites
Opis:
Siarczan gentamycyny jest skutecznym antybiotykiem stosowanym w leczeniu głębokich infekcji kości. Jednak jego miejscowe dostarczanie za pomocą implantowanych nośników leków wymaga znajomości mechanizmu i kinetyki jego uwalniania, co powinno pozwolić w sposób kontrolowany na jego dozowanie w zależności od potrzeb i miejsca implantacji. Celem pracy była ocena wpływu lokalizacji gentamycyny w materiale nośnika (matryca/modyfikator) oraz typu modyfikatora zawierającego lek (kapsułki alginianowe/włókna PLA) na szybkość uwalniania gentamycyny. Jako matrycę w przypadku wszystkich badanych materiałów zastosowano polilaktyd (PLA). Szybkość uwalniania leku określono metodą spektrofotometryczną UV-vis. Wyniki te poparto pomiarami pH i przewodnictwa płynów inkubacyjnych. Dodatkowo wykonano obserwacje mikroskopowe wraz z mikroanalizą rentgenowską (SEM+EDS). Wykonano również badania spektroskopowe w podczerwieni (FTIR). Uwalnianie gentamycyny z polimerowego nośnika zachodzi najintensywniej w czasie pierwszego tygodnia inkubacji pomimo braku degradacji osnowy w tym okresie. Większej szybkości uwalniania oraz większej ilości uwalnianego leku sprzyja obecność granic międzyfazowych. Oznacza to, że umieszczenie gentamycyny w fazie modyfikującej osnowę (włókna, kapsułki) ułatwia uwalnianie leku z materiału. Uwalnianie antybiotyku z kapsułek z alginianu wapnia przebiega szybciej niż z włókien PLA, co wiąże się prawdopodobnie z ich znacznym pęcznieniem w środowisku wodnym, co tym samym ułatwia uwalnianie leku.
Gentamicin sulfate is an effective antibiotic used in the treatment of deep bone infections. However, its local provision by means of implanted medicine carriers requires the knowledge of the mechanism and kinetics of its release, which should allow for its dosage in a controlled manner, depending on the need and the implant's location. The aim of the work was an evaluation of the effect of the gentamicin's location in the carrier material (matrix/modifier) and the type of the medicine-containing modifier (alginate capsules/PLA fibres) on the rate of the gentamicin release. In the case of the examined materials, polylactide (PLA) was applied as the matrix. The rate of the medicine's release was determined with the spectrophotometric method, UV-vis. These results were supported by the measurements of the pH and the conductivity of the incubation fluids. Additionally, microscopic observations were performed, together with an X-ray microanalysis (SEM+EDS). Fourier-transform infrared spectroscopic tests were also conducted (FTIR). The gentamicin release from the polymer carrier proceeds the most intensely within the first incubation week, despite the lack of the matrix's degradation at that time. A greater release rate and a bigger amount of the released medicine are stimulated by the presence of phase boundaries. This means that locating gentamicin in the phase modifying the matrix (fibres, capsules) facilitates the medicine's release from the material. The antibiotic's release from calcium alginate capsules proceeds faster than from PLA fibre ones, which is probably connected with their significant swelling in the water environment, facilitating the medicine release.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2012, 15, 114; 21-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multifunctional biodegradable polymer/clay nanocomposites with antibacterial properties in drug delivery systems
Autorzy:
Rapacz-Kmita, Alicja
Szaraniec, Barbara
Mikołajczyk, Maciej
Stodolak-Zych, Ewa
Dzierzkowska, Ewa
Gajek, Marcin
Dudek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27324154.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
nanocomposite
clay mineral
drug carrier
mechanical properties
antimicrobial activities
nanokompozyt
minerał ilasty
nośnik leku
właściwości mechaniczne
działanie przeciwdrobnoustrojowe
Opis:
Purpose: The aim of this study was to investigate the possibility of intercalation of gentamicin and neomycin in montmorillonite (MMT) nanofillers, as well as to study the in vitro antimicrobial properties of nanocomposite films containing a small amount of thus obtained nanofillers. Methods: The polylactide matrix (PLA) nanocomposite films with drug-intercalated montmorillonite fillers were obtained by casting after intercalation of drugs in aqueous solutions. The efficiency of intercalation has been confirmed by X-ray diffraction (XRD) and Zeta potential measurements. The materials were studied for surface wettability, roughness and mechanical properties during 6 weeks of incubation in phosphate buffer saline, and their bactericidal activity was tested against Escherichia coli bacteria before and after 6 weeks of incubation in distilled water at 37 C. The presence of antibiotics during the incubation was monitored by conductivity and pH measurements. Results: The results indicate that nanocomposite polylactide films with montmorillonite filler intercalated with gentamicin and neomycin tend to degrade faster that their counterparts with non-intercalated fillers, which affects their mechanical properties. However, drug intercalation provided an antibacterial activity, which was confirmed by the presence of zones inhibiting the growth of Gram-negative bacteria for both antibiotics. It was also confirmed that the interaction of antibiotics with clay and polymer matrix did not adversely affect this bactericidal effect. Conclusions: Montmorillonite can be successfully intercalated with both gentamicin and neomycin, and then used as active filler for polylactide films having very good antibacterial properties, therefore their use in biomedical applications can be significantly expanded.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 2; 83--92
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preparation and characterization of bio-hybrid hydrogel materials
Autorzy:
Malina, Dagmara
Królicka, Ewelina
Bialik-Wąs, Katarzyna
Pluta, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844974.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
hydrogel matrix
drug delivery system
carrier-drug system
synthesis
hydrocortisone
Opis:
In recent decades, research has focused on the development of modern hydrogel dressings due to their open porous structure, moisture retention and good mechanical strength, which ensures an optimal environment for cell migration and proliferation. Active hydrogel dressings, currently available on the market, are not endowed with additional medicinal substances. In this work the authors attempted to introduce a carrier-drug system into the hydrogel matrix to improve the wound healing process and the tissue recovery. The main goal of the research was to obtain the bio-hybrid sodium alginate/poly(vinyl alcohol)/Aloe vera (SA/PVA/AV)-based hydrogel matrices modified with the thermosensitive polymeric carrier – the active substance (hydrocortisone) system. First, thermosensitive polymeric nanocarriers were obtained, then the encapsulation was conducted, using varied amounts of hydrocortisone (25 and 50 mg) to maintain the stability of the resulting emulsions. The last stage was preparing the bio-hybrid hydrogel matrices by the chemical cross-linking method. The non-invasive dynamic light scattering (DLS) technique was employed for the analysis of the average particle size of the polymeric carriers and the carrier-drug systems. Moreover, the studies also determined the swelling behaviour and the gel fraction of the obtained bio-hybrid hydrogel matrices modified with carrier-drug systems by the infrared spectroscopy (FT-IR). The presented research results constitute a good experimental basis for further modifications, the final effect of which is assumed to be a modern bio-hybrid 3rd generation dressing.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2020, 23, 155; 12-16
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chemiczne aspekty celowanej terapii przeciwnowotworowej II. Połączenia nośnik -lek
Chemical aspects of targeted anticancer therapy II . Bond of carrier to drug
Autorzy:
Werengowska, K. M.
Wiśniewski, M.
Terzyk, A.P.
Gurtowska, N.
Drewa, T. A.
Olkowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/172570.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
nanonośniki leków
leki przeciwnowotworowe
wiązania kowalencyjne
adsorpcja
nanocarriers of drugs
anticancer drugs
covalent bonds
adsorption
Opis:
Traditional anticancer therapy is usually low effective. Popular and common drugs applied in anticancer therapy are characterized by low solubility and nonspecific biodistribution in an organism. The chemotherapy kills not only cancer but also healthy cells [4]. Building of modern drug delivery systems based on nanocarriers is a new method of anticancer treatment. The present study is directed towards nanomaterials (as carbon nanotubes, liposomes, polymeric micelles) as modern drug carriers. Thus, we characterized mechanisms of actions of traditional chemotherapeutics: paclitaxel, cisplatin and doxorubicin (Figs. 3–5) [1, 15, 21]. The purpose of this study is a description of the bioconjugation of drug-nanocarrier. Chemotherapeutics can be connected to external or internal surfaces of nanocarriers (Fig. 6) [6]. We described two main methods of drug delivery from internal space of nanocarriers: nanoextraction and nanocondensation (Fig. 7) [32]. The type of drug-carrier bonding can be covalent or noncovalent. We report recent advances in the field showing the formation of esters (Figs. 10–11) [28, 29, 53, 54], acethylhydrazone (Fig. 12) [55–61], amides [62–64], and disulfides groups [12, 65]. These reactions depend on functional groups in structures of drugs and require suitable modification of nanocarrier surfaces. In practice, the functionalization of nanocarrier surface is associated with the covering with polymers including PE G, HPMA, PG and PL GA [3]. Adsorption is the most popular process of bonding chemotherapeutic and nanomaterials (Fig. 13) [66]. Special attention is paid to electrostatic interaction between drugs: paclitaxel [74], cisplatin [59, 76, 77], doxorubicin [67–73] and nanocarriers: carbon nanotubes and/or polymeric micells. By application of modern anticancer therapy, drugs are preserved from lysosomal degradation and to fast reaction in biological environment. Finally, nanocarriers improve adsorption of drug and increase concentration of drug only in cancer tissues [6, 7].
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2012, 66, 7-8; 637-670
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcjonalny nośnik dla leków inhalacyjnych - wytwarzanie, właściwości, skuteczność
Functional particles carrier for pulmonary drug delivery - preparation, properties, efficacy
Autorzy:
Odziomek, M.
Sosnowski, T. R.
Gradoń, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072214.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
aerozoloterapia
śluz
funkcjonalne nośniki
lepkość śluzu
transport masy
aerosol therapy
mucus
functional carriers
mucus viscosity
mass transport
Opis:
Skuteczność leczenia wziewnego może być poprawiona poprzez zastosowanie funkcjonalnych nośników leków. Zawarte w nich substancje mukoli- tyczne mogą ułatwiać transport leków przez śluz oskrzelowy. W pracy zbadano wpływ nowo opracowanych proszkowych cząstek nośnika na lepkość modelowego śluzu oraz szybkość dyfuzji modelowego leku (rodaminy B) w śluzie. Uzyskane wyniki wskazują na znaczną redukcję lepkości i przyspieszenie transportu masy, co potwierdza słuszność proponowanej koncepcji nośników w leczeniu inhalacyjnym.
Effectiveness of inhalation therapy may be improved by the application of functional carriers which contain viscosity reducers (mucolytics). Influence of specially designed functional carrier powders on the viscosity and transport rate in the reconstructed bronchial mucus were investigated. The obtained results indicate the simultaneous reduction of mucus viscosity and improvement of mass transfer therefore showing the usefulness of proposed concept of functional carriers in pulmonary drug delivery.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2013, 5; 453--454
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ kształtu otworu wylotowego na wartość współczynnika wypływu dla rozpylaczy pęcherzykowych
Functional particles carrier for pulmonary drug delivery - preparation, properties, efficacy
Autorzy:
Ochowiak, M.
Zajcher, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072284.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
rozpylanie
rozpylacz pęcherzykowy
opory przepływe
współczynnik wypływu
atomization
effervescent atomizer
pressure drop
discharge coefficient
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań doświadczalnych i analizę wpływu kształtu otworu wylotowego na spadek ciśnienia oraz wartości współczynnika wypływu dla rozpylaczy pęcherzykowych. Największe wartości współczynnika wypływu zaobserwowano dla otworu profilowanego, a najmniejsze dla otworu cylindrycznego. Wpływ kształtu otworu jest szczególnie widoczny dla wartości GLR < 0,07. Dla dużych wartości GLR kształt otworu nie odgrywa tak dużej roli.
Experimental results and analysis of influence of orifice shape on pressure drop and discharge coefficient in effervescent atomizers are presented in the paper. The highest values of discharge coefficient were observed for the profiled orifice and the smallest for the cylindrical one. The effect is particularly evident for GLR < 0.07. For larger values of GLR the effect of orifice shape is not so evident.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2013, 5; 451--452
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE STUDY OF ADSORPTION AND DESORPTION OF ANTIBIOTICS ON THE SURFACE OF NANOPARTICLES
Autorzy:
Biernat, Paweł
Borak, Beata
Meler, Jan
Karolewicz, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895282.pdf
Data publikacji:
2018-10-31
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
silica
antibiotics
nanoparticles
adsorption
drug
carrier
Opis:
Nanotechnology is a field that is gaining more and more importance in the modern world. It uses a particle size of between a few dozen to a few hundred nanometers, or 10-9 meters. It is noted that the use of nanospheres (balls with a diameter of from several to several hundred nm) as carriers of drugs gives an opportunity for their controlled and sustained release. (1,2) Nanospheres as a potential drug carrier for sustained release may enhance the effectiveness of antibiotics. In order to examine the effects of antibiotics with nanospheres an attempt was made to deposit on them three drugs differing in chemical structure. These were chloramphenicol, gentamicin and ceftazidime. The aim of this study was to determine the degree of adsorption of the drug on the surface of nanospheres and to examine the process of desorption from the surface of silica nanoparticles. The results of the study indicate that in the case of chloramphenicol it is essentially a process of chemisorption, and for gentamicin and ceftazidime both physical and chemical adsorption, without there being any clearly defined relationship between this two processes. The purpose of the nanospheres as drug carriers is to obtain controlled and prolonged exposure to the drug. The amount of adsorbed substance depends primarily on its structure. Ceftazidime, as the compound with the highest number of double bonds, and a large number of groups to form hydrogen bonds (carbonyl groups, amino groups), adsorbed to the greatest extent.
Źródło:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2018, 75, 5; 1215-1222
0001-6837
2353-5288
Pojawia się w:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of chitosan as an effective carrier of theophylline – an anti-asthmatic drug
Zastosowanie chitozanu jako skutecznego nośnika teofiliny – leku przeciwastmatycznego
Autorzy:
Aziz, Noor Firas
Hussein-Al-Ali, Samer Hasan
Ghareeb, Mowafaq Mohammed
Nashwan, Nashwan Abdallah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202789.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
theophylline
chitosan
nanocomposites
controlled drug release
teofilina
chitozan
nanokompozyty
kontrolowane uwalnianie leków
Opis:
In order to solve the problem of frequent drug dosing and increase its effectiveness, theophylline (THP) was deposited on chitosan nanoparticles (CSNPs). THP-CSNPs nanocomposites with the composition of 50, 75, 100 or 150 mg of chitosan (CS) and 25, 50, 75, 100 or 200 mg of tripolyphosphate (TPP) at pH 4.0, 5.0, 6.0 and 6.5 were prepared, and a constant weight of THP of 100 mg. The nanocomposites were characterized by X-ray diffraction (PXRD), field emission scanning electron microscopy (FE-SEM), and Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR). The rate of drug release was also tested. The Minitab 18 program was used to analyze the results. The independent variables were the CS, TPP, and pH, while loading efficiency, zeta potential, and particle size were the dependent variables. The nanocomposites successfully transported and protected the drug, providing its sustained release.
W celu rozwiązania problemu częstego dawkowania leku i zwiększenia jego efektywności teofilinę (THP) osadzono na nanocząstkach chitozanu (CSNPs). Przygotowano nanokompozyty THP-CSNPs o składzie 50, 75, 100 lub 150 mg chitozanu (CS) oraz 25, 50, 75, 100 lub 200 mg trójpolifosforanu (TPP) przy pH 4,0, 5,0, 6,0 i 6,5 oraz stałej masie THP wynoszącej 100 mg. Nanokompozyty charakteryzowano za pomocą dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego (PXRD), skaningowej mikroskopii elektronowej z emisją polową (FE-SEM), spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR). Zbadano również szybkość uwalniania leku. Do analizy wyników wykorzystano program Minitab 18. Niezależnymi zmiennymi były CS, TPP i pH, podczas gdy wydajność ładowania, potencjał zeta i wielkość cząstek były zmiennymi zależnymi. Nanokompozyty z powodzeniem transportowały i zabezpieczały lek, zapewniając jego przedłużone uwalnianie.
Źródło:
Polimery; 2023, 68, 3; 157--168
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starch Film as a Carrier of a Model Drug Substance from the Group of Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drugs
Folia skrobiowa do transdermalnego podawania substancji leczniczych
Autorzy:
Wawro, D.
Bodek, A.
Bodek, K. H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/233286.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
starch
film
anti-inflammatory drugs
analgesics
drug substance release
skrobia
leki przeciwzapalne
środki przeciwbólowe
uwalnianie substancji leczniczej
Opis:
The article describes the production of starch film as a carrier of a model drug substance from the group of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs). An analgesic/anti-inflammatory drug was put into aqueous starch solution, and next a film was formed. The following solid drug substances were included in the tests: acetylsalicylic acid, salicylic acid, ibuprofen lysine salt, naproxen in the form of acid, and sodium salt. Solutions were obtained from ibuprofen lysine salt and naproxen sodium, whereas the other drugs enabled to obtain aqueous suspensions. Such a drug substance was mixed with aqueous starch solution to obtain a film. Forming a film under laboratory conditions involved spreading aqueous starch solution containing a drug on a flat heated surface and evaporating water. The films obtained were transparent. They were then dried for a period of 24 hours at a temperature of 20 °C and 50% relative air humidity. Next their mechanical properties were studied. Starch films which contained therapeutic substances were characterised by Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR). There were slight differences between the spectra of films containing a drug substance and those of films containing both starch and a drug substance, which implies weak intermolecular reactions. Scanning electron microscope (SEM) images of cross-sections of the starch films with a drug substance were taken, which indicated their uniform morphological structure. The release rate of the drug from each film to an acetate buffer pH 4.5 (acetylsalicylic acid and salicylic acid) or phosphate buffer pH 7.38 (ibuprofen lysine salt and naproxen) was determined in vitro with the paddle method. This procedure took up to 90 min. Acetylsalicylic acid and salicylic acid were almost completely released from the starch film as early as in the first minutes of the procedure, with a maximum value of around 90%. The release of ibuprofen lysine salt and naproxen in the form of acid from the starch film was partial, about 40%. The release of naproxen sodium from the starch film was time-proportional, and there was a tendency towards further release.
W artykule opisano wytwarzanie folii skrobiowej pełniącej rolę nośnika modelowych substancji leczniczych z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Do wodnego roztworu skrobi wprowadzano substancję leczniczą o działaniu przeciwbólowym/przeciwzapalnym, a następnie formowano folię. Do badań wytypowano następujące substancje lecznicze w postaci stałej: kwas acetylosalicylowy, kwas salicylowy, sól lizynowa ibuprofenu (Ibuprofen Lysine), naproksen w formie kwasowej i soli sodowej. Z lizynianu ibuprofenu i naproksenu sodowego otrzymywano roztwory, zaś z pozostałych zawiesiny wodne. Tak przygotowane substancje lecznicze mieszano z wodnymi roztworami skrobi w celu otrzymania folii. Formowanie folii w warunkach laboratoryjnych polegało na rozprowadzeniu wodnego roztworu skrobi z dodatkiem leku na płaskiej ogrzewanej powierzchni i odparowaniu wody. Otrzymane folie były transparentne. Folie suszono w temperaturze 20 °C przy wilgotności względnej powietrza 50% w czasie 24 godzin, a następnie badano właściwości mechaniczne. Folie skrobiowe zawierające substancje lecznicze i analizowano metodą FTIR. Wykazano nieznaczne różnice dla widm folii z substancją leczniczą w porównaniu z widmem skrobi i substancji leczniczej, co wskazuje na słabe oddziaływania międzycząsteczkowe. Wykonano zdjęcia SEM przekroi poprzecznych folii skrobiowych zawierających substancje lecznicze, wskazując na ich jednolitą budowę morfologiczną. Oznaczanie szybkości uwalniania substancji leczniczej z każdej folii przeprowadzono metodą łopatkową in vitro do buforu octanowego pH 4,5 (kwas acetylosalicylowy i kwas salicylowy) lub buforu fosforanowego pH 7,38 (ibuprofen i naproksen) w czasie do 90 min. Kwas salicylowy i acetylosalicylowy uwalniał się prawie całkowicie z folii skrobiowych osiągając maksymalną wartość ok. 90% już w pierwszych minutach prowadzonego doświadczenia. Uwalnianie lizynianu ibuprofenu i naproksenu w formie kwasowej z folii skrobiowej było częściowe i utrzymywało się na poziomie ok. 40%. Uwalnianie naproksenu sodowego z folii skrobiowej przebiegało proporcjonalnie do czasu, z tendencją do dalszego uwalniania.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2018, 6 (132); 102-113
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lactococcus lactis IBB477 presenting adhesive and muco-adhesive properties as a candidate carrier strain for oral vaccination against influenza virus
Autorzy:
Radziwill-Bienkowska, Joanna
Żochowska, Dominika
Bardowski, Jacek
Mercier-Bonin, Muriel
Kowalczyk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039269.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
Lactococcus lactis
mucin
adhesive properties
screening
mucosal vaccine
therapeutic drug delivery
Opis:
In the gastrointestinal tract (GIT), adhesion is a prerequisite for bacterial colonization. Lactococci can be used in functional food (probiotics) and health-related applications (mucosal vaccines, therapeutic drug delivery), both potentially involving adhesive properties. A candidate lactic acid bacterium for influenza antigen delivery through the GIT should display the ability to adhere. The present work probes the interactions between Lactococcus lactis and mucins using pig gastric mucin (PGM) as a model. Two strains were used for the optimization of the screening method for adhesion: L. lactis subsp. cremoris IBB477 persistent in the GIT of germ-free rats, and the low-adhering control strain MG1820. High adhesion to bare and mucin-coated polystyrene of IBB477 in comparison with MG1820 was observed. We searched for genetic determinants potentially involved in the adhesion/muco-adhesion of IBB477, identifying two such genes: prtP and a gene coding for a protein with MUB and MucBP domains. Based on its persistence in the GIT and adhesive properties, L. lactis IBB477 is a candidate carrier strain for expression of influenza haemagglutinin (HA) protein for induction of mucosal immune response.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2014, 61, 3; 603-607
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies