Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dostawcy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 89
Tytuł:
Jeszcze o Roderigu Dermoyenie dostawcy brukselskich tapiserii dla Zygmunta Augusta
Roderigo Dermoyen fournisseur des tapisseries bruxelloises du rei Sigismond Auguste Jagellon
Autorzy:
Szmydki, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953698.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tapiserie
Roderig Dermoyen
Zygmunt August
tapestry
Sigismund August
Opis:
Durant son règne, Charles Quint fit appel à des lissiers flamands et à des marchands de tapisseries. Ses multiples achats témoignent de sa passion pour les tapisseries. Parmi les tentures achetées, reçues ou commandées par lui-même et en son nom par sa sœur, la reine Marie de Hongrie (1505-1558), l’une des plus belles séries qu'il ait acquises est l’Histoire de Josué. Pourvue à profusion de fils d’or, d’argent et de soie, cette suite comprend huit pièces; elle appartient à la collection du Kunsthistorisches Muséum de Vienne. La marque IGM appliquée sur la tenture de Vienne se rapporte à un atelier de lissiers bruxellois, les Dermoyen (appelés aussi «der Moyen», «van der Moyen» ou «d’Armoyen»), une fameuse manufacture de tapisseries active aux Pays-Bas méridionaux au XVIe siècle. Des conventions commerciales avec Jean Dermoyen nous sont connues par une lettre de Charles Quint aux trésoriers de la Chambre des Comptes de Lille en date du 8 décembre 1544. Ce jour-là l’empereur ordonne aux chefs et commis des Domaines et Finances de payer à Jean Dermoyen la somme de 10 000 livres pour l’achat d’un ensemble de huit tapisseries représentant l’Histoire de Josué. Le paiement devait s’étaler, selon les dispositions du 8 décembre 1544, sur une période de trois ans, et ce grâce aux rentrées de la Chambre des Comptes de Lille. Le 10 décembre, les officiers chargés de la trésorerie paient comptant à Jean Dermoyen la somme de 2 500 livres. Le reste, c’est-à-dire 7 500 livres, était à payer en trois échéances annuelles, la première le 13 octobre 1545. La quittance par laquelle Jean Dermoyen reconnaît avoir reçu, pour la première fois, date du 10 décembre 1544. La réception des tapisseries eut lieu au novembre 1544. L’inventaire de la collection de Charles Quint, en date du 29 novembre 1544, fait déjà mention d’une Histoire de Josué achetée à l’intention de l’empereur par sa sœur, Marie de Hongrie. La deuxième rétribution à Jean Dermoyen pour l'Histoire de Josué a lieu le 28 mars 1545. La facture de paiement par laquelle il reconnaît avoir touché au total 5 000 livres, à cette date, est signée de sa main. Cette fois-ci, Jean Dermoyen appose, outre ses prénom et patronyme, un monogramme dans lequel nous croyons pouvoir lire les lettres majuscules IGM. Celles-ci reflètent de toute évidence les initiales du prénom des deux fondateurs de l’entreprise familiale Dermoyen ou van der Moyen, Jean et Guillaume. Vu que le registre officiel de la corporation des lissiers bruxellois, dans lequel les marques étaient enregistrées, a disparu lors de l’incendie de son siège en 1690, le document de 1545 est un apport précieux pour identifier l’œuvre de Vienne et son auteur. Une note en bas du compte nous apprend en outre que ce paiement le fut par assignation en deux décharges levées sur Claude de la Chapelle le 30 novembre 1545 et sur les fêtes des Pâques en 1546 et 1547. ‘Le paiement à Jean Dermoyen s’échelonna donc de 1544 à 1547. 11 dût y avoir des retards à imputer probablement à des difficultés financières de la cour de Bruxelles A la lumière des instructions de Marie de Hongrie, remises le 1-er juillet 1549 à son trésorier généra], Wolf Haller de Hallerstain, le remboursement de la dette prit plus de temps que prévu. En conséquence de quoi, la régente des Pays-Bas, Marie de Hongrie, décida de dédommager l’atelier Dermoyen. Un don fut ainsi accordé le 1-er juillet 1549 à Jean et Rodrigo Dermoyen. Et le 2 juillet 1549, en paiement extraordinaire ils reçurent des mains de Wolf Haller de Hallerstain une somme supplémentaire de 37 livres, 4 sols et 6 deniers. Il est curieux de constater l'implication de Rodrigo Dermoyen dans cette transaction commerciale avec la cour royale de Bruxelles. Le sigle IGM qui accompagne notre récit n’a jamais été identifié sur base d’un document d’archives précis. Jusqu’à présent on ne pouvait que conjecturer qu’il s’agit d’une marque d'atelier fondé par deux lissiers bruxellois, Jean et Guillaume Dermoyen. Heinrich Gobe! a attribué à tort cette marque à un marchand d’origine vénitienne établi à Bruxelles, Marc Crétif (aussi Cretic, Crété ou de Cretico). Ce dernier réalisa de nombreuses affaires commerciales. La marque IGM a été parfois appliquée de façon inversée, c’est-à-dire en image réfléchie, sur une série de tapisseries flamandes au cours des troisième et quatrième décennies du XVIe siècle, celles des plus prestigieuses tentures bruxelloises. Les lettres IGM figurent aussi sur la tenture Salve Regina, qui fut achetée à Bruxelles par un marchand de Burgos vers 1529-1530 et appartient aujourd’hui à la cathédrale de Palencia, en Espagne. Elles signent également la tapisserie du Triomphe de Pétrarque à Madrid et celle de l'Histoire d’Esther au Museo Nacio- nal de Arte Antiga de Lisbonne. La découverte dans les Archives de Bruxelles du monogramme de Jean et Guillaume Dermoyen permet non seulement de trancher l’épineux problème de l’identification de l’œuvre de Vienne, mais aussi de mieux cerner l’activité de ces représentants de la tapisserie flamande du XVIe siècle. On a récemment suggéré, sans toutefois de preuve décisive, que les douze tapisseries exposées au Louvre et représentant les Chasses dites Maximiliennes ou Chasses de Guise dans la forêt domaniale des ducs de Brabant, pourraient avoir vu le jour dans l’atelier des Dermoyen. Cette suite dessinée entre 1528 et 1532, selon les dires de Karel van Mander par Bernard van Orley pour l’empereur, semble être originale. Depuis que l’on a associé aux Chasses de Maximilien le nom de Guillaume Dermoyen mentionné dans un contrat de 1533. la question se pose évidemment de savoir si la marque appliquée sur les tapisseries du Louvre (l’editio princeps supposée de ce thème) reflète les initiales de ce licier bruxellois. Or le monogramme sur les Chasses de Maximilien présente un W relié par des signes verticaux à un G et flanqué sur la gauche par une lettre majuscule I. Dans l’état actuel de nos connaissances aucun élément ne permet de relier cette marque au nom des lissiers de la famille des Dermoyen. Par contre, nous paraît plausible une identification de ce monogramme avec le nom de Jean Ghieteels (aussi Gheteels, Ghieteets, Cateels et Gattel), proposée à la suite des recherches menées par Paul Alfassa en 1920. Rodrigo Dermoyen fut l’un des fournisseurs principaux du roi de Pologne, Sigismond II Auguste Jagellon (1520-1572). On peut admirer de nos jours cette collection d’une finesse remarquable et d'une richesse exceptionnelle au château royal du Wawel à Cracovie. Les documents relatifs à l'acquisition et la constitution de la collection de Sigismond II Auguste sont extrêmement rares. Quelques sources nous apprennent cependant que le roi de Pologne, dans une lettre du 12 mai 1564, enjoint à Jean Kostka de Stemberk, châtelain de Gdansk et trésorier des terres prussiennes, de payer les arriérés de trois ans de salaire à Rodrigo Dermoyen, au service de la cour polonaise depuis 1561 au moins et habitant alors à Lübeck. Nous savons que ce fils de Guillaume Dermoyen partit pour les Pays Bas en 1564 afin de surveiller le tissage de «cortinae» (tentures) du roi polonais. Il ne tissait donc pas lui- même, mais plaçait des commandes dans des entreprises de tissage. Les documents ne précisent pas davantage les localités visitées par ce courtier de Sigismond II Auguste, ni l’identité des tapisseries apportées des Pays-Bas en Pologne en 1564. Mais cette source importante n'est pas l’unique à nous renseigner sur les achats de Rodrigo Dermoyen pour le roi de Pologne. Un deuxième mandement de Sigismond II Auguste date du 10 août 1566. Le roi charge Jean Kostka de payer à Rodrigo Dermoyen l’importante somme de 1314 florins pour les tapisseries à décor blanc et noir. Or la collection du Wawel, dont l'origine remonte à l’achat des superbes tentures de la Genèse vers 1553 et tissées d’après les cartons de Michel Coxcie de Malines, fut complétée en 1566 par des tentures en grisaille qui pourraient être des tapisseries aux armes de Sigismond II Auguste. Un inventaire dressé en 1573 après la mort du roi révèle qu’elles comptaient 84 pièces. Ces données laissent supposer que l'on fabriquait probablement à Bruxelles des tentures héraldiques à décor blanc et noir. Cette hypothèse s’impose d'autant plus que les rares sources conservées indiquent nettement qu’en 1539 Bernard van Orley participa comme peintre carton- nier à la fabrication d’une suite de six tapisseries commandées par Mencia de Mendoza. Ce travail s'effectua par l’entremise de Marc Crétif dans l’atelier de Guillaume Dermoyen. La mention « una tapiceria blanca y negra » ou « tapizeria de las Muertes » se rapporte aux tapisseries employées pour garnir à partir de 1542 la chapelle de la famille Mendoza à Valence. D’autres peintres bruxellois contemporains décorèrent eux aussi de grandes enseignes et bannières en tissu blanc et noir, avec des armes particulières. Ainsi en est-il du comte de Roggendorff qui commande en 1547 à Jaspar van Conincxloo, surnommé Scernier, une grande enseigne de damas blanc et noir où figurent un cheval enfonçant une barrière avec l’inscription « Au fort le fort » et une croix parsemée de flammes. Jaspar van Conincxloo semble avoir aussi livré d’autres pièces : deux bannières de damas blanc et noir avec les armes du comte de Roggendorff, une cornette de taffetas blanc et noir ornée d'un saint-Christophe et d’une croix rouge également parsemée de flammes. Dans son travail Jaspar van Conincxloo reçut l’aide de trois peintres bruxellois: Gommaert van Orley. descendant du fameux Bernard van Orley. Corneille van Conincxloo appartenant à la famille bien connue des peintres bruxellois van Conincxloo dits Scermer et Marc Imbrecx (Imbrechts). Il semble que certains tapissiers ou marchands de tapisseries, membres de la famille Dermoyen aient émigré à Anvers. C’est le cas notamment de Jean et Rodrigo Dermoyen. Nommés fonctionnaires de la Chambre des Comptes, ils vinrent se fixer de façon définitive à Anvers vers 1548. Or ce sont leurs noms qui reviennent constamment entre 1548 et 1561 dans les acquits du domaine d’Anvers. Rodrigo Dermoyen était vraisemblablement un homme riche lorsqu'il vint à Anvers. Nous savons par des documents qui couvrent une période de 1551 à 1561 qu’il percevait de la Chambre des Comptes du Brabant une rente annuelle de 70 livres gagée sur les revenus du grand tonlieu d’eau d’Anvers. Cette somme lui revenait de l’héritage de son beau-père, Josse van den Hecke. L’épouse de Rodrigo Dermoyen s’appelait en effet Marie van den Hecke et appartenait à la célèbre famille de lissiers bruxellois. Son beau-frère présumé était probablement Léo van den Hecke, chef important d’un atelier de tissage et propriétaire d’un dépôt de tapisseries dans le Pand d’Anvers en 1570. En 1552 Rodrigo Dermoyen était déjà à Anvers un citoyen aisé et respecté. La tapisserie ne constituait cependant qu’une des facettes de son activité commerciale. Il semble posséder en 1552 avec son associé d’Anvers, Pierre Bonfant, d'importantes créances sur Charles Quint, consécutives à un emprunt de 1850 livres sollicité par la cour de Bruxelles pour couvrir les dépenses militaires de l'empereur dans sa guerre contre le roi de France. On le mentionne à l’occasion d'une transaction de soie pour des tapisseries. Peu de temps après nous perdons la trace de son activité à Anvers. Il réapparaît à Lübeck où il poursuit ses fructueuses affaires comme courtier chargé de la commande et de la surveillance du tissage des tapisseries bruxelloises pour le roi Sigismond II Auguste. Sur cette période des années 1560-1561, qui coïncide avec le départ de Rodrigo Dermoyen pour Lübeck, nous voudrions ajouter, à l’appui de renseignements retrouvés dans les acquits du domaine d'Anvers, quelques détails qui élargissent la biographie de Rodrigo. Ce dernier perçut en septembre 1560 la dernière tranche de sa rente annuelle gagée sur les revenus du grand tonlieu d’eau d’Anvers. Et dans une lettre des échevins d’Anvers du 9 juillet 1561, il est question de la vente de cette rente, par l’entremise de Jean de Kempeneer, à un tapissier anversois, Aerdt Spierincx, père de François Spierincx, tapissier lui aussi. De plus dans un acte passé le 1-er juin 1561 devant le bourgmestre de la ville hanséatique de Lübeck, l’épouse de Rodrigo Dermoyen, Marie van den Hecke, donne à Jean de Kempeneer une procuration pour comparaître dans toutes les démarches visant cette transaction commerciale. Toutefois la recette de la vente, conséquence probable d’une créance sur les époux Dermoyen, semble avoir été assignée au nom de Jean de Kempeneer. L'acquéreur de cette rente, Aerdt Spierincx, avait lui aussi de fortes attaches avec Bruxelles. Tout comme son fils François qui jusqu’à son départ pour Delft en 1591, gérait à Anvers depuis un magasin portant l’enseigne «à l’écusson de Bruxelles», les intérçts de divers ateliers bruxellois. Jean de Kempeneer. fils du tapissier Guillaume de Kempeneer, résidait à Anvers en qualité de facteur de son père ou de marchand tapissier.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 4; 255-270
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary characterization of the trophic state of Maly Kopik Lake near Olsztyn and its drainage basin as a supplier of biogenic substances
Wstepna charakterystyka troficzna jeziora Maly Kopik k. Olsztyna oraz jego zlewni jako dostawcy zwiazkow biogenicznych
Autorzy:
Grochowska, J
Tandyrak, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15144.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
ammonium
degradation
Lake Maly Kopik
nutrient
eutrophication
nitrogen
biogenic substance
external loading
organic matter
lake
drainage basin
botton layer
surface layer
dynamic ecosystem
mineral phosphorus
Gilwa River
chlorophyll a
trophic status
total phosphorus
Pasleka River
Opis:
The study was carried out on a small (7.8 ha) and shallow (9.0 m) lake Mały Kopik, situated 9 km on south western from Olsztyn, drainage basin of Giłwa and Pasłęka rivers. The catchment area of the lake is 194.7 ha. Forests cover the most of the drainage basin area (64.2%), agriculture land comprises 28.7% (21% grass land and 7.7% arable land) and urban land - 7.1%. Lake Mały Kopik is not susceptible to degradation (III category), and drainage basin having a great potential for supplying matter to the reservoir, was included in basin category 4. The lake with its drainage basin belong to the 4th type of lake-drainage basin ecosystems. In such a system the natural eutrophication of the lake is expected to proceed at a fast rate. As evidenced in the study, lake Mały Kopik is highly eutrophic reservoir. The lake waters were characterized by a high content of nutrients, up to 0.673 mg P·dm-3 and 10.61 mg N·dm-3. The high fertility of the lake was exhibited also by the values of BOD5 reaching 7.5 mg O2·dm-3, chlorophyll a content - 50 µg·m-3, and low water transparency - 2 m.
Badaniami objęto małe (7,8 ha) i niezbyt głębokie (9 m) jezioro Mały Kopik, położone ok. 9 km na południowy zachód od Olsztyna, w dorzeczu Giłwy-Pasłęki. Zlewnia jeziora to obszar o powierzchni 194,7 ha. Największy udział (64,2%) mają w niej lasy, 28,7% zajmują tereny użytkowane rolniczo, w tym 21% stanowią użytki zielone, 7,7% grunty orne, pozostała część tego terenu (7,1%) to nieskanalizowane gospodarstwa rolne. Jezioro Mały Kopik jest zbiornikiem nieodpornym na wpływy zewnętrzne, należy do III kategorii podatności na degradację. Jego zlewnia charakteryzuje się dużą możliwością uruchamiania obszarowego ładunku związków biogenicznych, należy do 4. typu zlewni. Kombinacja grupy podatności zlewni i odporności jeziora na degradację pozwala zaliczyć jezioro Mały Kopik i jego zlewnię do czwartego typu układów ekologicznych w systemie BAJKIEWICZ-GRABOWSKIEJ (2002), w którym następuje szybka eutrofizacja wód jeziornych. Przypuszczenie to potwierdziły badania chemiczne wód, które wykazały, iż jezioro Mały Kopik jest zbiornikiem silnie zeutrofizowanym. W wodach zbiornika stwierdzono bardzo wysoką zawartość związków biogenicznych, tj. 0,673 mg P·dm-3 i 10,61 mg N·dm-3. O dużej żyzności jeziora świadczyły także wartości BZT5, dochodzące do 7,5 mg O2 dm-3, ilość chlorofilu a (ok. 50 µg·m-3) i niska przezroczystość wody - 2 m.
Źródło:
Journal of Elementology; 2008, 13, 1
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekonomiczne skutki likwidacji kwot mlecznych w Unii Europejskiej - wyniki symulacji z wykorzystaniem modelu AGMEMOD
Economic effects of the abolition of milk quota system in the European Union - simulation results based on the AGMEMOD model
Autorzy:
Hamulczuk, M
Stanko, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/879609.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Unia Europejska
kwoty mleczne
likwidacja
skutki ekonomiczne
symulacja
model AGMEMOD
produkcja mleka
producenci
dostawcy
rynek mleczarski
polityka interwencyjna
Opis:
The paper provides an analysis of the implications of dairy policy reform on the agricultural market in the EU and in individual Member States. Both a theoretical study of the production control programme and model-based quantitative simulation of the effects of milk quota system abolition are presented in the paper. The results obtained in empirical analysis indicate that gradual expansion of milk quotas and elimination thereof in the end lead to market conditions changes which affect farmer's decisions and regional distribution of production in the EU. According to simulation results, EU milk production would increase by 4.8% causing a decrease of milk prices by around 7% as a result of milk quota abolition. The relatively slight scale of these changes leads to the conclusion that external factors concerning world situation are more important for the future EU milk market development than the changes in the milk quota system. Consumers are the main beneficiaries of the reform. They would benefit from declining prices of dairy products. According to the CAPRI model simulations, overall loss of agricultural incomes in the EU due to milk quota abolition could total 2.0%, including losses of dairy farmers' incomes – 5.8%.
Źródło:
Zagadnienia Ekonomiki Rolnej; 2009, 4; 3-7
0044-1600
2392-3458
Pojawia się w:
Zagadnienia Ekonomiki Rolnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomoc żywnościowa w kontekście good governance i społecznej odpowiedzialności
Food aid in the context of good governance and social responsibility
Autorzy:
Sapa, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/572460.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
zasady dobrego rzadzenia
odpowiedzialnosc spoleczna
pomoc zywnosciowa
pomoc miedzynarodowa
programy pomocowe
pomoc zywnosciowa programowa
pomoc zywnosciowa nadzwyczajna
pomoc zywnosciowa projektowa
zakup bezposredni
zakup lokalny
zakup trojstronny
dostawcy pomocy zywnosciowej
odbiorcy pomocy zywnosciowej
kraje rozwijajace sie
bezpieczenstwo zywnosciowe
Opis:
W pracy zwrócono uwagę na kwestię pomocy żywnościowej jako swego rodzaju sposób realizacji „good governance” i społecznej odpowiedzialności krajów bogatych względem krajów biednych. Opracowanie ma charakter przeglądowy. W pierwszej części przedstawiono niedożywienie jako problem globalny współczesnej gospodarki światowej. W drugiej części scharakteryzowano pomoc żywnościową z uwagi na formę jej dostarczania, sposób zakupu, czy głównych dostawców i odbiorców. W podsumowaniu podkreślono, że pomoc żywnościowa w warunkach nierozwiązanego problemu głodu systematycznie maleje, jej udzielanie jest determinowane czynnikami politycznymi i ekonomicznym, a jej ostateczny wpływ na sytuację żywnościową w krajach rozwijających się nie jest jednoznaczny.
The paper focuses on the issue of food aid as a kind of implementation of good governance and social responsibility of rich countries towards poor countries. The study may be characterized as a review. In the first part, hunger as a global problem of the modern world economy is taken under consideration. In the second part, the food aid is characterized by taking into account the form of food delivery, methods of food purchase, main donators and beneficiaries. The author concludes by emphasizing that food aid due to the unsolved problem of hunger has been steadily decreasing, it is determined by political and economic factors, and its ultimate impact on the food situation in developing countries is not clear.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego; 2010, 10(25), 4
2081-6960
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Usługi bilansowania systemu dystrybucyjnego
Autorzy:
Bućko, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/396812.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
ENERGA
Tematy:
dystrybucja energii
dostawcy energii
rynek energii elektrycznej
power distribution
electric energy market
Opis:
Na podmiot odpowiedzialny za prowadzenie ruchu sieci (operatora) nałożonych jest wiele obowiązków na rzecz ogółu uczestników rynku energii. Jednym z podstawowym jest konieczność zapewnienia parametrów jakościowych energii elektrycznej i niezawodności jej dostaw. Usługi systemowe obejmują ogół działań związanych z utrzymaniem jakości energii, pewności dostawy energii oraz możliwości poprawnej realizacji dostaw wynikających i kontraktów na energię elektryczną w połączeniach międzysystemowych oraz wewnątrz systemu. W artykule omówiono rolę operatorów systemów dystrybucyjnych (OSD) oraz przedsiębiorstw obrotu energią jako pośredników w dostawie usług systemowych, agregujących możliwości rozproszonych podmiotów na rynku energii (odbiorców i wytwórców). Omówiono zasady funkcjonowania grup bilansujących oraz pozyskanie rezerw mocy wśród odbiorców poprzez wykorzystywanie technik oddziaływania na stronę popytową (DSM). W artykule zawarto opis koncepcji funkcjonowania zdecentralizowanego systemu pozyskania rezerw mocy i energii bilansującej w systemie.
Źródło:
Acta Energetica; 2010, 2; 7-14
2300-3022
Pojawia się w:
Acta Energetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Potencjał marki Limito na trójmiejskim rynku usług gastronomicznych
Autorzy:
Pomierska, Karolina
Rawa, Rawa
Nosek, Karolina
Datta, Natalia
Leszczyńska, Małgorzata
Kraszewska, Aleksandra
Jańczuk, Justyna
Rysnik, Rysnik
Tucka, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518052.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Ekonomiczny
Tematy:
badanie rynku
analiza rynku
ryby
owoce morza
zaopatrzenie
dostawcy
spontaniczna znajomość marki
wspomagana znajomość marki
wizerunek
charakterystyka dostaw
asortyment
produkt
Opis:
Niniejszy artykuł prezentuje wyniki badań przeprowadzonych na prośbę firmy Limito na przełomie grudnia 2010 roku i stycznia 2011. W pracy omówione zostały wyniki badań przeprowadzonych głównie pod kątem znajomości marki Limito oraz jej asortymentu. Uzyskane podczas wywiadu bezpośredniego informacje dotyczyły specyfiki dostaw ryb i owoców morza oraz obrazują charakterystyczne cechy zamówień. Badanie spontanicznej i sugerowanej znajomości marki Limito przyniosły wiele ciekawych rezultatów. Okazało się między innymi, iż 89,5% restauracji odwiedzanych jest przez przedstawicieli dystrybutorów, a nie producentów skąd wynikać może mniejsza znajomość rzeczywistych nazw marek wśród restauratorów. Jeżeli chodzi o rozpoznawalność marki Limito, najniższy jej poziom zgodnie z przeprowadzonymi badaniami charakteryzuje Gdynię. 89,5% respondentów jest usatysfakcjonowanych z portfolio firmy, a tylko 8% zwróciło uwagę na braki oferty (w postaci świeżych ryb). Za najlepszy z oferowanych produktów uznano łososia norweskiego – 28,9%. Znaczący procent respondentów docenił wysoką jakość produktów marki Limito jednocześnie podkreślając jednak, iż są one zbyt drogie w porównaniu z konkurencją. W przypadku 92,1% badanych restauracji, kucharze nie należą do żadnego z funkcjonujących na rynku stowarzyszeń branżowych, wykazują się jednak dużą aktywnością na w ramach pokazów kulinarnych (28,6%) oraz szkoleń (28,6%) co zachęca do rozszerzenia akcji promocyjnych na tym obszarze. Najbardziej kuszącą formą zachęty dla potencjalnych nowych klientów okazały się większe rabaty cenowe 65,8%. W oparciu o zgromadzone dane wskazano szereg rozwiązań, które mogą korzystnie wpłynąć na wizerunek marki Limito.
The following article presents the results of a study conducted all through December 2010 and January 2011 for a local company called Limito. Information gathered through direct interview was in a big part about specifics of fish and seafood deliveries. The study spontaneous recognition of the brand led to many interesting findings. As it turned out, 89,5% of restaurants were visited by the representatives of distribution companies, and not by producer ones, which may be the explanation as for why restaurateurs do not know the actual brand names of the products they are purchasing. When it comes to the Brand Limito, the lowest level of recognition was in Gdynia. 89,5% of respondents are satisfied with the product portfolio of the company, and only 8% complained about the lack of fresh fish in the Limito`s offer. As the best product was chosen Norwegian Salmon- 28,9%. A big percentage of respondents emphasized that Limito is a brand that is characterized by high quality adding at the same time that the price is a little big to high in comparison to the competition. In 92,1% cases, the cooks do not belong to any of the industry assosiations, but the are actively taking part in trainings (28,6%) and cooking shows (28,6%), which fact encourages to increase promotion in the areas. The most tempting for new potential clients turned out to be higher discounts- 65,8%. Based on that data many resolutions, which could positively influence the perception of Limito brand, have been proposed.
Źródło:
Zeszyty Studenckie Wydziału Ekonomicznego „Nasze Studia”; 2011, 5; 207-213
1731-6707
Pojawia się w:
Zeszyty Studenckie Wydziału Ekonomicznego „Nasze Studia”
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie czynników proekologicznych w procesie wyboru dostawcy na rynku B2B
Autorzy:
Wronka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/656054.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
When building company's advantage, cost or quality are no longer sole areas of competitive market gains. Other variables, for companies remaining in alternative to one another are gradually becoming significant to a consumer. This article aims to identify, define the meaning of proecological indicators in the process of assessing and selecting suppliers on B2B market in Poland. In the article, theoretical discussion has been supplemented with the results from empirical studies conducted within the scope of analysis.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2011, 261
0208-6018
2353-7663
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficient cost savings in the procurement procedures of industrial enterprises
Autorzy:
Pleschenko, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/409118.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Poznańska. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
Tematy:
procedury zamówień publicznych
koszty tranzakcji
oszczędność
alternatywni dostawcy
purchasing
alternative supplier
transaction costs
switching time
cost saving
Opis:
Cost saving is one of the most important factors for sustainability of the industrial enterprise. The company must optimize its procurement process, monitor and forecast of market prices, search and introduce alternative, select future partners carefully and apply optimal procedures. Also the buyer has to distribute the orders among suppliers, motivate them in cooperation and promote competition between suppliers. It is important to evaluate the transaction costs for buyer and participants before announcement of the tender, compare them with the parameters of the transaction and the market situation. The article shows growing costs in case of superposition of procurement cycles, and notes that the switch is characterized not only by cost but also time figures. It is concluded that the minimization of switching time leads to cost saving.
Źródło:
Research in Logistics & Production; 2012, 2, 1; 17-30
2083-4942
2083-4950
Pojawia się w:
Research in Logistics & Production
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Global standards in supply chain management : best practices in consumer goods and retail industry
Globalne standardy w zarządzaniu łańcuchem dostaw : najlepsze praktyki w towarach konsumpcyjnych i sprzedaży detalicznej
Autorzy:
Popa, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/405623.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Częstochowska
Tematy:
standardy globalne
dostosowanie informacji
towary konsumpcyjne
GLN
Globalny Numer Lokalizacyjny
GTIN
Globalny Numer Jednostki Handlowej
GDS
Globalna Synchronizacja Danych
zintegrowani dostawcy
UIM
GUSI
global standards
information alignment
consumer goods
Global Location Numbering
Global Trade Items Numbering
Global Data Synchronization
integrated suppliers
Upstream Integration Model
Global Upstream Supply Initiative
Opis:
The Global Commerce Initiative (GCI) established the Global Upstream Supply Initiative (GUSI) in order to provide a standard framework for consumer goods manufacturers and their suppliers of ingredients, raw materials and packaging to better integrate across a number of supply chain processes. Without Internal Data Alignment, for example, Global Data Synchronization (GDS) will definitely not improve business performance and will, in fact, magnify the negative impact of poor quality data. What's more, collaborative initiatives such as those included in Efficient Consumer Response (ECR) and Collaborative Planning, Forecasting and Replenishment (CPFR) will not be economically deployable on a wide scale without the consistently accurate and available information that will result from an Internal Data Alignment program. GDS is based on a global network of data pools, or electronic catalogues, which are all inter-operable and compliant with the same business requirements and standards. Interoperability means that a manufacturer can publish a product and partner data on one single Data Pool without having to worry about the fact that customers may select different Data Pools to access the data. Integrated Suppliers is a concept for improving the part of supply chain between manufacturers and the tiers of suppliers of ingredients, raw materials and packaging. By sharing information both parties are able to exercise judgment on costs, quantities and timing of deliveries and productions in order to stream line the production flow and to move to a collaborative relationship.
Global Commerce Initative (GCI) stworzyła Global Upstream Supply Initative (GUSI) aby utworzyć standardowe ramy dla producentów dóbr konsumpcyjnych i ich dostawców surowców, materiałów i opakowań, w celu lepszej integracji procesów zachodzących w łańcuchu dostaw. Bez wewnętrznego dopasowania danych, Globalna Synchronizacja Danych (GSD) nie przyczyni się do poprawy wydajności firmy, w rzeczywistości zwiększy negatywny wpływ informacji charakteryzujących się złą jakością. Co więcej, wspólne inicjatywy takie jak Efficient Consumer Response (ECR) czy Collaborative Planning, Forecasting and Replenishment (CPFR) nie będą miały przełożenia ekonomicznego, gdyż wpływ na to będzie miał brak dokładnych i dostępnych informacji które są uzyskiwane z programu wewnętrznego dopasowania danych. Program wewnętrznego dopasowania danych opiera się na globalnej sieci danych, katalogach elektronicznych, które są w szczególności Interoperacyjne i działają zgodnie z tymi samymi wymaganiami i standardami biznesu. Interoperacyjność oznacza że producent może opublikować informacje o produkcie wraz z partnerami w jednej puli danych, bez konieczności martwienia się tym że klienci mogą wybrać inną pulę danych aby uzyskać dostęp do tych informacji. Koncepcja zintegrowanych dostawców dotyczy poprawy części łańcucha dostaw między producentami i ich dostawcami surowców, materiałów i opakowań. Dzięki dzieleniu się informacjami, obie strony są w stanie wyegzekwować postanowienia w sprawie cen, ilości, terminów dostaw i produkcji w celu uzyskania strumieniowego przepływu produkcji i nawiązać relacje współpracy.
Źródło:
Polish Journal of Management Studies; 2012, 5; 172-198
2081-7452
Pojawia się w:
Polish Journal of Management Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 89

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies