Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "dopowiedzenia" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Dopowiedzenia w języku łacińskim
    Contextual Asyntagmatic Lexems in the Latin Language
    Autorzy:
    Górska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1943990.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    części mowy
    klasy gramatyczne leksemów
    leksemy nieodmienne
    wykrzykniki
    dopowiedzenia
    parts of speech
    grammatical classes of lexemes
    uninflected lexemes
    interjections
    contextual asyntagmatic lexemes
    Opis:
    The paper seeks to those Latin lexemes that could make up a class of the so-called contextual asyntagmatic lexemes. Together with interjections, contextual asyntagmatic lexemes belong to the group of lexemes that play the function of an independent statement. They differ from interjections, however, by the fact that they are contextually dependent, i.e. they must be a part of larger textual units. The basic context in which contextual asyntagmatic lexemes appear is dialogue. They usually form answers to questions (e.g. Shall we go home? – Yes./No./ Yes, of course.) or rarely they are reactions to judgements (e.g. We shall get up early tomorrow. – Yes./Good./Agreed.). Now Latin lexemes, which as it seems play the function of contextual syntagmatic lexemes in some contexts, initially include the following: etiam, ita, admodum, sic, non, minime, certe, snae, vero, verum, and scilicet. The principal difficulty to decide which lexemes belong to a class of contextual asyntagmatic lexemes is that they are multifunctional from the grammatical point of view.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 6; 7-27
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosy i dopowiedzenia. O nowych norwidianach ks. Antoniego Dunajskiego
    Glosses and Additions. On the New Norwidiana of Father Antoni Dunajski
    Autorzy:
    Kudyba, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2109922.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 1998, 15-16; 125-132
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienie sacrum natury – niektóre uwagi i dopowiedzenia
    The issue of the sacrum of nature – some additional comments
    Autorzy:
    Łapiński, J. L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/87806.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geograficzne
    Tematy:
    sacrum
    przyroda
    cywilizacja
    sacred
    nature
    civilization
    Opis:
    Sacrum (aspekt socjologiczny) pojmuje się jako coś co obiektywizuje siły danej społeczności. W aspekcie fenomenologicznym sacrum to także moc, ale również idea oddzielenia, tajemniczości, etc. Dla wielu badaczy sacrum to centralna kategoria religii – fakt społeczny (E. Durkheim) oraz boska rzeczywistość (R. Otto, M. Eliade). Jednakże pojecie sacrum nadaje się także od wyrażenia relacji człowieka wobec przyrody oraz do zdefiniowania samej przyrody. Sacrum pełni podwójną rolę: diagnostyczną i wartościującą. W obszarze sacrum (i religii) rejestrowane są pierwsze symptomy zmian lub transformacji cywilizacyjnych. Sacrum pełni rolę detektora zmian cywilizacyjnych. Sacrum nadaje wartość przyrodzie i sprawia, iż cała przyroda osiąga wartość sacrum.
    The sacrum (sociological aspect) is conceived as something that objectifies the forces of a given community. In the phenomenological aspect the sacrum means not only the power, but also the idea of setting apart, mystery, etc. For many researchers the sacrum is the central category of religion – a social fact (É. Durkheim) and the divine reality (R. Otto, M. Eliade). However, the concept of the sacrum is also suitable for the expression of the relationship of humanity to nature and for defining nature itself. The sacrum has a dual role: diagnostic and evaluative. In the realm of the sacrum (religion) are recorded the first symptoms of change or of civilizational transformation. The sacred plays the role of a detector of cultural changes. The sacrum vests nature with value and in effect the whole of nature attains the value of the sacrum.
    Źródło:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2012, 17; 24-32
    1896-1460
    2391-5293
    Pojawia się w:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Panorama badań aksjologicznych we współczesnym literaturoznawstwie polskim” (polemiczne dopowiedzenia)
    „Panorama of Axiological Research in Contemporary Polish Literary Studies” (Polemic Commentaries)
    Autorzy:
    Obremski, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27309898.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    literary studies
    axiology
    school
    literaturoznawstwo
    aksjologia
    szkoła
    Opis:
    Publikacja zawiera polemiczne dopowiedzenia do tekstu Beaty Garlej „Panorama badań aksjologicznych we współczesnym literaturoznawstwie polskim” („Tematy i Konteksty” 11(16)/2021). Publikacja ta została podzielona na trzy części: „Szkoła lubelska (KUL-owska”), „Szkoła toruńska”, „Szkoła warszawska”. Brak wyjaśnienia Autorki jak jest przez nią rozumiane słowo „szkoła” sprzyja przeszacowaniu „szkoły toruńskiej” i niedoszacowaniu „szkoły »Ogrodu«”.
    This publication contains polemic commentaries to the text by BeataGarlej „Panorama badań aksjologicznych we współczesnym literaturoznawstwie polskim” [Panorama of axiological research in contemporary Polish literary studies] („Tematy i Konteksty” 11(16)/2021). This publication has been divided into three parts: “Lublin school (KUL school)”, “Torun school” and “Warsaw school”. The lack of the authoress’s explanations of her understanding of the term ‘school’ allows tooverestimate the significance of “Torun school” and underestimate the significance of “»Garden« school”.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2022, 17, 12; 425-432
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Łaciński leksem sane jako tzw. wyrażenie funkcyjne
    The Latin Lexem sane as the So-Called Functional Expression
    Autorzy:
    Górska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944741.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    wyrażenia funkcyjne
    części mowy
    klasy gramatyczne leksemów
    leksemy nieodmienne
    przysłówki
    partykuły
    dopowiedzenia
    functional expression
    parts of speech
    grammatical classes of lexems
    uninflected lexems
    adverbs
    particles
    additions
    Opis:
    The Latin lexem sane is derived from the adjective sanus (healthy, sane, sensible). Beyond the “proper” adverbial usage, i.e. in its extratextual function (that refers to the sphere of the non-linguistic phenomena), it very often plays also intratextual functions (it does not refer to the non-linguistic reality), but serves to “comment” on linguistic objects). In other words, it belongs to the so-called functional expressions. Assuming one of the classification of uninflected lexems (by M. Grochowski) as the starting point one may state that sane belongs to three different functional classes (parts of speech), for it occurs as (1) adverb (healthy, sanely, sensibly), as (2) a particle: a) operator of gradation (totally, entirely, very), b) epistemic particle (with certainty, without doubt) – pragmatically also as an expression of irony, c) particle at the imperative (“enhancement” of the imperative or exponent of permission), d) particle in concessive sentences (exponent of permission), and as (3) addition (yes, of course, very well, certainly). The last two classes of lexems, that is particles and additions, belong to functional expressions. The initial proposal to order the description of the function of only one Latin lexem (polysemic or, perhaps, several homonymic lexems), traditionally included to adverbs, seeks to turn our attention to the need for a new consideration of uninflected lexems in Latin.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 6; 11-27
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cechy składniowe i semantyczne łacińskiego leksemu admodum
    Syntactic and Semantic Features of the Latin Lexeme admodum
    Autorzy:
    Górska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119718.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    części mowy
    klasy gramatyczne leksemów
    leksemy nieodmienne
    dopowiedzenia
    partykuły
    wykładniki gradacji
    wykładniki aproksymacji
    parts of speech
    grammatical classes of lexemes
    uninflected lexemes
    contextual asyntagmatic lexemes
    particles
    markers of gradation
    markers of approximation
    Opis:
    This paper attempts to give substantial detail to the linguistic description of the Latin lexeme admodum. A thorough analysis of the lexeme’s syntactic and semantic features leads the author to the conclusion that admodum is a grammatically polyfunctional lexeme, since it can be used as (1) contextual asyntagmatic lexemes (yes, indeed, by all means), (2) marker of gradation: a. marker of intensity (very); b. marker of completeness (definitely/fully/completely, etc.); (3) at the same time, admodum can also function as an marker of approximation (about, around, etc.)
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 58-59, 3; 197-210
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    How Jokes Change and May Be Changed: Simplifying, Transforming and Revealing
    Jak dowcipy się zmieniają i jak można je zmieniać – uproszczenia, przekształcenia i dopowiedzenia
    Autorzy:
    Davies, Christie
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1192152.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
    Tematy:
    jokes
    ethnic
    social class
    Jewish
    Poles
    dowcip
    etniczny
    klasa społeczna
    żydowski
    polski
    Opis:
    Many excellent jokes can pose potential difficulties for tellers and listeners since they require considerable knowledge of the subject of the joke and have a long and elaborate narrative structure such that only a very skilled joke-teller can do justice to them. In a democratic, fast-moving, plural, urban world such features can create problems since they mean that on a particular occasion when jokes are being told some of the listeners may miss the point of the joke and others will feel inhibited from telling a joke. Jokes with seemingly pointless endings may likewise disappoint the broad masse, who like clear, well structured jokes with a strong resolution and who may be bored by one that disappears into nonsense.  Each of these points will be considered in turn, partly from an analytical point of view and partly in relation to empirical observations of how jokes in the English language have evolved in the course of the twentieth century. 
    Wiele ze świetnych dowcipów może potencjalnie sprawić problemy, zarówno opowiadającym je jak i słuchaczom, gdyż wymagają znacznej wiedzy z dziedziny opowiadanego żartu. Co więcej, dowcipy często posiadają długą i wyszukaną strukturę narracyjną, do tego stopnia, że tylko osoby posiadające wyjątkowe umiejętności opowiadania są w stanie w pełni oddać ich puentę. W zurbanizowanym świecie, gdzie panuje demokracja i pluralizm, a życie płynie szybko, takie cechy dowcipów mogą być źródłem kłopotów, ponieważ oznaczają one, że w pewnych sytuacjach słuchacze mogą nie zrozumieć dowcipu, co może zniechęcić innych. Dowcipy z najwyraźniej bezsensownymi zakończeniami mogą podobnie rozczarować masowego odbiorcę, który woli jasne, dobrze skonstruowane dowcipy z mocnymi puentami i którego może znudzić dowcip rozpływający się w nonsensie. Każde z tych twierdzeń będzie omówione w kolejności, zarówno ze względów badawczych, jak i w związku z empirycznymi obserwacjami procesu ewolucji dowcipów anglojęzycznych w XX wieku.
    Źródło:
    Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2016, 1, 1&2; 253-266
    2543-7844
    Pojawia się w:
    Półrocznik Językoznawczy Tertium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies