Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "divine Spirit" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Açorianidade e brasilidade nas Festas do Divino: o caso de Viana (ES)
    Azorean and Brazilian Identity in the Feasts of the Divine Holy Spirit: the case of Viana (ES)
    Autorzy:
    Siuda-Ambroziak, Renata
    Passamani Mariano, Fabiene
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1199703.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    festa religiosa
    Festa do Divino Espírito Santo
    Brasil
    religious feasts
    Feast of the Divine Holy Spirit
    Brazil
    Opis:
    Em 1813, foi fundada a Colônia Agrícola de Viana com a instalação de imigrantes portugueses das Ilhas dos Açores. As famílias açorianas, além de buscarem sucesso econômico e social, também trouxeram suas bagagens culturais. Entre elas se destacava a sua religiosidade e a Festa do Divino Espírito Santo, o objeto do nosso estudo, que ocorre em Viana desde o ano de 1817. Trata-se, portanto, de uma Festa bicentenária, carregada de simbolismos materiais e imateriais, que conserva em sua estrutura o script ritual semelhante ao que ainda ocorre nos Açores, entretanto, absorvendo e mantendo também características próprias da cultura local capixaba ebrasileira. Neste estudo, revisitamos o contexto histórico do surgimento e realização da Festa nos Açores, comentamos brevemente sobre a sua difusão no Brasil e analisamos a Festa em Viana, a partir de narrativas dos participantes.
    In 1813, the Agricultural Colony of Viana was founded with the settlement of Portuguese immigrants from the Azores Islands. The Azorean families, in addition to seeking economic and social success, also brought their cultural background, including the object of our study: the Feast of the Divine Holy Spirit, which has been taking place in Viana since 1817. It is a bicentennial festival, full of material and immaterial symbolism, which preserves its structure, the ritual script similar to the one still occurring in the Azores, however, absorbing and maintaining also important characteristics of the local, capixaba and Brazilian culture. In this study, we revisit the historical context of the emergence of the Feast and the way it is held in the Azores. We comment briefly on its diffusion in Brazil and we analyze the Feast in Viana, basing on the narratives of its participants.
    Źródło:
    Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2020, 26; 83-110
    1641-4713
    Pojawia się w:
    Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
    Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-26
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    reinterpretacja Dei verbum
    mowa Ducha Świętego
    Logos Wcielony
    słowo Boże
    natchnienie
    objawienie Boże
    prawda biblijna
    analogia inkarnacyjna
    uniżenie słowa Bożego
    wywyższenie słowa Bożego
    historia objawienia
    hermeneutyka biblijna
    egzegeza kanoniczna
    żywa Tradycja Kościoła
    reinterpretation of Dei verbum
    the Holy Spirit’s speech
    the Word of God
    the Logos incarnate
    inspiration
    divine revelation
    biblical truth
    incarnational analogy
    humiliation of the word of God
    exaltation of the word of God
    history of revelation
    biblical hermeneutics
    canonical exegesis
    living Tradition of the Church
    Opis:
    W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
    Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Divine and Human Spirit in Rom 8:16. Paul and Epictetus on Free Will
    Autorzy:
    Kowalski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20679021.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Rom 8:16
    divine Spirit
    human spirit
    Epictetus
    proairesis
    freedom
    free will
    determinism
    Opis:
    The article focuses on the phenomenon of free will in Paul, taking as the starting point Rom. 8:16. At the beginning, a concise exegetical analysis of Rom 8:16 is presented, placed in the rhetorical context of Rom 8. Subsequently, a comparison is drawn between Paul’s and Epictetus’s views on divine and human agency. First, the Epictetus’s idea of freedom is presented with a special emphasis on the notion of proairesis, understood as the true self of a person, responsible for free moral choices and actions. Next, the similarities and differences between the Epictetus’s and Pauline vision of free will are discussed. What connects the apostle and the philosopher are convictions that free will can exist in a divinely determined world and that human volition requires continuous education and subordination to God’s will. The elements that clearly distinguish Paul from Epictetus are the natural image of deity to be imitated in the human pursuit of freedom, and a genuinely relational, corporeal and emotive character of free will in the apostle. The psycho-somatic nature of human personality and will in Paul invites a dialogue between the apostle and modern science but it has to be carried out cautiously, bearing in mind the different methodologies, the idea of transcendent deity and Christological foundation upon which the Pauline idea of freedom and free will is built.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2022, 12, 4; 513-543
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    INVOCATION OF HOLY SPIRIT IN ANAPHORA OF SAINT JOHN CHRYSOSTOM AND SAINT BASIL THE GREAT
    Przyzywanie Ducha Świętego w anaforach świętego Jana Chryzostoma i świętego Bazylego Wielkiego
    Autorzy:
    Ławreszuk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/594981.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Epiclesis
    Anaphora
    Divine Liturgy
    Liturgics
    Eucharistic Canon
    Saint John Chrysostom
    Saint Basil the Great
    Opis:
    Zadaniem niniejszej pracy jest analiza modlitwy epiklezy w anaforach Li- turgii św. Jana Chryzostoma i św. Bazylego Wielkiego. Tekst skupia się na wyjaśnieniu znaczenia modlitwy w odniesieniu do procesu historycznego roz- woju tekstów liturgicznych od czasów apostolskich do momentu pojawienia się pierwszych kompletnych schematów nabożeństwa. W tekście omówione zostaną rozbieżności w znaczeniu modlitwy epiklezy w Kościele prawosław- nym i rzymskokatolickim. W efekcie przeprowadzonej analizy przedstawione zostanie znaczenie modlitwy epiklezy i jej miejsce w kanonie eucharystycznym tradycji bizantyjskiej.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2014, 14; 195-212
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O Duchu Świętym w "Dzienniczku" św. Faustyny
    The Holy Spirit in the Diary of St. Faustina Kowalska
    Autorzy:
    Lancton, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601902.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    miłosierdzie Boże
    Duch Święty
    św. Faustyna Kowalska
    przebaczenie grzechów
    Duch miłosierdzia
    Divine Mercy
    Holy Spirit
    St. Faustina Kowalska
    Forgiveness of sins
    Spirit of Mercy
    Opis:
    Dzienniczek św. Faustyny jest interesującym źródłem dla tych, którzy próbują ukazać Ducha Świętego w perspektywie miłosierdzia. Czy jednak można w Dzienniczku znaleźć wystarczające uzasadnienie teologiczne, aby Ducha nazwać miłosiernym, podobnie jak Ojca i Syna?
    The Diary of St. Faustina Kowalska, though well known for its description of Jesus as the merciful Savior, lacks a comparable description of the role of the Holy Spirit in relation to Divine Mercy. One must understand the theological context of St. Faustina, of the Holy Spirit and Divine Mercy to see more clearly their connection. Whereas the merciful Jesus is the author of sanctification, the giver of Divine Mercy, the Holy Spirit is the very gift of mercy, gushing forth from His Sacred Heart in the rays of Blood and Water, which both forgives sins and lifts us from our misery to participate in the divine life of the Trinity. The Holy Spirit is the very content of Divine Mercy, for as goodness is ascribed to Him in a pre-eminent way, so too is mercy, removing our defects by filling us with His goodness and perfections.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2017, 11, 2; 203-216
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pneumatologiczny aspekt miłosierdzia Bożego według ks. Michała Sopoćki
    The Pneumatological Aspect of Divine Mercy According to Fr. Michael Sopoćko
    Autorzy:
    Kruszewska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2108541.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Miłosierdzie Boże
    Duch Święty
    Michał Sopoćko
    Divine Mercy
    the Holy Spirit
    Opis:
    Celem artykułu jest przedstawienie teologicznej myśli ks. Sopoćki dotyczącej zagadnienia miłosierdzia Ducha Świętego. Sam temat miłosierdzia Trzeciej Osoby Boskiej nie jest wystarczająco obecny w literaturze teologicznej. Najczęściej przymiot ten łączony jest z Osobą Boga Ojca lub Syna Bożego. Profesor Sopoćko wnikliwie opracował przymiot miłosierdzia w odniesieniu do każdej z Osób Boskich, dając podstawy teologiczne tego kultu. W czasach, w których żył i pracował, jego postrzeganie istoty i działania Ducha Świętego jako Boga Miłosiernego wniosło wiele nowości w dziedzinie teologii. Po śmierci Błogosławionego jego opracowania wpłynęły na decyzję Kościoła o zniesieniu zakazu na kult miłosierdzia Bożego. Również rozwijając współczesną pneumatologię warto czerpać z tych rozważań, które wciąż pozostają oryginalne i pełne głębi.
    The purpose of this article is to present Fr. Michael Sopoćko’s theological thought concerning the issue of the Holy Spirit’s mercy. Even contemporarily, this issue is not sufficiently present in theological literature. Mercy is, most often, attributed to the Father or to the Son. Professor Sopoćko has elaborated on this attribute concerning every divine person establishing in this way the theological basis of that cult. Sopoćko’s view on the Holy Spirit’s substance and action as merciful God opened new horizons in the field of theology. After Bl. Fr. Michael’s death, his works had an impact on the Church’s decision to unban the cult of Divine Mercy. Fr. Sopoćko’s thoughts, which remain still original and deep, are also worth applying while developing contemporary pneumatology.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 5; 39-55
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia natchnienia z perspektywy posłania Syna i Ducha Świętego
    The Theology of Inspiration from the Perspective of the Missions of the Son and the Holy Spirit
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20434363.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    biblical inspiration
    theology of inspiration
    divine revelation
    theology of revelation
    the missions of the Son
    the missions of the Holy Spirit
    Christology of the word of God
    pneumatology of the word of God
    hagiographer
    apostolic men
    Acts of the Apostles
    theology of the Eucharist
    incarnational analogy
    natchnienie biblijne
    teologia natchnienia
    objawienie Boże
    teologia objawienia
    posłanie Syna
    posłanie Ducha Świętego
    chrystologia słowa Bożego
    pneumatologia słowa Bożego
    hagiograf
    mężowie apostolscy
    Apostołowie
    teologia Eucharystii
    analogia inkarnacyjna
    Opis:
    W artykule zaprezentowano wybrane aspekty teologii natchnienia i teologii objawienia opracowane z perspektywy teologii dogmatycznej. Za klucz prowadzonej refleksji przyjęto nierozdzielne misje Syna i Ducha Świętego. Wzięto pod uwagę, że natchnienie i objawienie winny być rozróżnione, ale nie rozdzielone. Wykorzystano wzajemne powiązania tajemnic wiary między sobą (nexus mysteriorum). Na pierwszy plan wysunięto natchnienie autorów Nowego Testamentu będące rezultatem kulminacyjnych wydarzeń zbawczych i objawieniowych związanych ze Wcieleniem, Paschą i Zesłaniem Ducha Świętego. Uwzględniono również związek hagiografów z Kościołem, dla którego Lud Boży Starego Przymierza był typem. Najpierw została zaprezentowana chrystologia słowa i pneumatologia słowa wyprowadzona z analogii inkarnacyjnej. Kolejno podjęto kwestie więzi Apostołów z hagiografami (nazywanych w Dei verbum „mężami apostolskimi”) i ich partycypacji w posłaniach Syna i Ducha Świętego. W ostatniej części ukazano znaczenie Eucharystii, w której kontynuowana jest samo-komunikacja Trójjedynego Boga, dla teologii natchnienia.
    This article presents selected aspects of the theology of inspiration and the theology of revelation developed from the perspective of dogmatic theology. As a key for reflection the inseparable missions of the Son and the Holy Spirit were taken. It was considered that inspiration and revelation should be distinguished, but not separated. Account was also taken of the interrelations of the mysteries of faith (nexus mysteriorum). To the fore came the inspiration of the New Testament authors resulting from the crucial salvific and revelatory events associated with the Incarnation, Pascha and Pentecost. The relationship of the hagiographers to the Church, for which the People of God of the Old Covenant was a type, was also considered. The text first presents the Christology of the Word and the pneumatology of the Word derived from the incarnational analogy. Subsequently, the relationship of the Apostles to the hagiographers (called “apostolic men” in Dei verbum) and their participation in the missions of the Son and the Holy Spirit are addressed. The final part shows the importance of the Eucharist, in which the self-communication of the Triune God continues, for the theology of inspiration.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 87-112
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The divine personhood of the Holy Spirit in the teaching of Gregory Nazianzen
    Bóstwo osoby Ducha Świętego w nauczaniu Grzegorza z Nazjanzu
    Autorzy:
    Artemi, Eirini
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612900.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Grzegorz z Nazjanzu
    Duch Święty
    Trójjedyny Bóg
    Biblia
    chrzest
    II Sobór Ekumeniczny
    pneumatologia
    Gregory Nazianzen
    Holy Spirit
    Triune God
    Bible
    Baptism
    Second Ecumenical Council
    Pneumatology
    Opis:
    Grzegorz z Nazjanzu musiał zmierzyć się z odwagą heretyckich twierdzeń dotyczących Boskiej natury Ducha Świętego. W swoich dziełach utożsamia on Ducha Świętego z trzecią osobą Trójcy Świętej. Zwraca uwagę, że Biblia wyraźnie naucza, iż Duch jest Bogiem. Duch Święty, tak jak Syn, pochodzi od Ojca, jest współwieczny z Ojcem i oświeca całe stworzenie. Trzecia Osoba Trójcy zasługuje na to, by być czczona jako Bóg i przebóstwia ludzi w momencie chrztu. Grzegorz rozważa: „Jeśli nie należy Mu oddawać czci, to jak może On przebóstwiać mnie przez chrzest? Ale jeśli należy oddawać mu cześć, to rzeczywiście staje się przedmiotem uwielbienia, a jeśli jest przedmiotem uwielbienia, to musi być Bogiem; jedno zależy od drugiego, prawdziwie złoty i zbawczy łańcuch. I rzeczywiście od Ducha pochodzą nasze nowe narodziny, a od nowego narodzenia nasze nowe stworzenie, a od nowego stworzenia nasze głębsze poznanie godności Tego, od którego to pochodzi” (Oratio 31, 28). Grzegorz podkreślał boskość Ducha Świętego, a także wyjaśnił soteriologiczny cel tej nauki: „Jeżeli jest w jednym szeregu ze mną, to jak może uczynić mnie Bogiem, albo jak złączyć z Bóstwem” (Oratio 31, 4).
    Gregory of Nazianzus had to confront with courage the heretical teaching about the divine nature of Holy Spirit. Through his works, he identifies The Holy Spirit as the third Person of the Triune God. One can see that the Bible clearly teaches that the Spirit is God. The Holy Spirit just as the Son, originates from the Father, is coeternal with the Father and illuminates the whole creation. The third Person of Trinity deserves to be worshipped as God and deifies people in their baptism. Gregory wonders: “For if He is not to be worshipped, how can He deify me by Baptism? But if He is to be worshipped, surely He is an Object of adoration, and if an Object of adoration He must be God; the one is linked to the other, a truly golden and saving chain. And indeed from the Spirit comes our New Birth, and from the New Birth our new creation, and from the new creation our deeper knowledge of the dignity of Him from Whom it is derived” (Oratio 31, 28). Gregory underlined the divinity of Holy Spirit and also explained the soteriological goal of this teaching, because: “If he has the same rank as I have, how can he make me God, or how can he join me with deity” (Oratio 31, 4).
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 179-192
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Traditio – Verbum czy actio
    Autorzy:
    Szczurek, Jan Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669679.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Divine Revelation
    Tradition
    deposit of faith
    the Holy Spirit
    objawienie Boże
    Tradycja
    depozyt wiary
    Duch Święty
    Opis:
    The complicated notion of tradition in Catholic theology is analyzed from the point of view of the relationship existing between word and deed in the process of transmission of the Divine Revelation. The carried out analyzes lead to the conclusion that Tradition is not a word or deed (verbum aut actio), but it is a word confirmed by the deed (verbum et actio), and the action is explained in words, according to the command of the Savior: “Do this in memory of me” (Lk 22:19).
    Skomplikowane pojęcie Tradycji w teologii katolickiej jest analizowane z punktu widzenia relacji istniejącej między słowem i czynem w procesie przekazu objawienia Bożego. Przeprowadzone analizy pozwalają stwierdzić, że Tradycja to nie słowo albo czyn (verbum aut actio), lecz jest to słowo potwierdzane czynem (verbum et actio) i czyn wyjaśniany słowem, zgodnie z poleceniem Zbawiciela: „To czyńcie na moją pamiątkę” (Łk 22, 19).
    Źródło:
    Analecta Cracoviensia; 2015, 47
    2391-6842
    0209-0864
    Pojawia się w:
    Analecta Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies