Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "disciplinary power" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
„Je to hra, v níž každý váš pohyb je v centru silového pole...”. O kapilarności władzy w powieści „Lehni, bestie!” J. Kratochvila
„Je to hra, v níž každý váš pohyb je v centru silového pole...”. The Capillarity of Power in the Novel Lehni, bestie! of J. Kratochvil
Autorzy:
Balcerzak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635803.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jiří Kratochvil
Czech literature vs. problem of power
disciplinary power
subjugation
power as a game
power and death
identity
Opis:
This article is a critical analysis of the discourse of power represented in the postmodern narrative. In this perspective, the Czech writer’s book creates a special study of the ‘genealogy of power’ (in relation to the concept of Michel Foucault). It arises from the combination (by using of the social-fiction literary convention) that regards the story of two symbolic forms of violence, supporting ‘sacred’ process of ‘subjugation’ of the entity (the past regime and, as result of trauma, the present and the future regime). The first form is a result of disciplinary authority of the communist system (a reference to the history of the Czech history – the period of the radicalization of the regime in the 50s of the twentieth century). The second one exemplifies the postmodern capillary violence (a reference to the terrorist attack on the World Trade Center). In this analysis, the impact of the power dissipated in the human consciousness resembles chess game, used in the story of Kratochvil in order to express a dramatic situation in which the rate is the annexation of subjectivity.
This article is a critical analysis of the discourse of power represented in the postmodern narrative. In this perspective, the Czech writer’s book creates a special study of the ‘genealogy of power’ (in relation to the concept of Michel Foucault). It arises from the combination (by using of the social-fiction literary convention) that regards the story of two symbolic forms of violence, supporting ‘sacred’ process of ‘subjugation’ of the entity (the past regime and, as result of trauma, the present and the future regime). The first form is a result of disciplinary authority of the communist system (a reference to the history of the Czech history – the period of the radicalization of the regime in the 50s of the twentieth century). The second one exemplifies the postmodern capillary violence (a reference to the terrorist attack on the World Trade Center). In this analysis, the impact of the power dissipated in the human consciousness resembles chess game, used in the story of Kratochvil in order to express a dramatic situation in which the rate is the annexation of subjectivity.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2013, 5
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rządomyślność versus urządzanie. Michela Foucaulta nowa koncepcja władzy
Governmentality versus Gouvernmentalité. Michel Foucault’s New Concept of Power
Autorzy:
Archacka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141297.pdf
Data publikacji:
2015-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
rządomyślność versus urządzanie
agonizm władzy
władza dyscyplinarna
wolność podmiotu
Governmentality versus gouvernementalité
power agony
disciplinary power
freedom of the subject
Opis:
Przedmiotem rozważań w prezentowanym tekście jest usytuowanie koncepcji rządomyślności w kontekście całego dorobku twórczego Michela Foucaulta, co – jak argumentuje autorka – bezpośrednio znajduje odzwierciedlenie w tłumaczeniu francuskiego terminu gouvernementalité. Tekst jest głosem polemicznym z autorką Urządzania młodzieży Heleną Ostrowicką.
The subject considered in the presented text is the placement of the governmentality concept in the context of all Foucault’s works, which – as argumented by the author – is directly reflected in the French translation of the term gouvernementalité. The text is a voice in the polemics with Helena Ostrowicka – the author of Youth gouvernmentalité.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2015, 18, 1(69); 165-173
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Młyn biopolityki. Topografie władzy peryferyjnego kapitalizmu na łódzkim osiedlu robotniczym
Biopolitical mills. Topographies of Power in Early Peripheral Capitalism
Autorzy:
Marzec, Wiktor
Zysiak, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011926.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Lodz - Ksiezy Mlyn
factory
industrial city
disciplinary power
biopower
biopolitics
tsarist rule
Foucault
Collier
topology
peripheries.
Łódź
Księży Młyn
fabryka
miasto przemysłowe – władza dyscyplinarna
biowładza
biopolityka
carat
topologia
peryferia.
Opis:
Łódź stanowi wyjątkowy przykład miasta przemysłowego, w którym skoncentrowały się różne rodzaje i mechanizmy władzy typowe dla przemysłowego kapitalizmu dziewiętnastego wieku. Dyscyplinarna władza precyzyjnie parcelująca ciała, władza nad biologicznym życiem zapewniająca populacyjną stabilność, paternalistyczne spojrzenie właściciela i monarchiczna suwerenność caratu spotkały się w łódzkiej fabryce Zakłady Włókiennicze K. Scheiblera i L. Grohmana i towarzyszącym jej kompleksie osiedla robotniczego Księży Młyn. Łódzki peryferyjny kapitalizm pozwala nieco inaczej spojrzeć naFoucaultowskie analizy władzy. Przede wszystkim wyłania się tu nowy wzór wzajemnych relacji technik władzy, które nie są już osadzone w stałej matrycy temporalno-zakresowej; władza jest raczej ciągłą transformacją labilnych rozkładów sił i nie jest prostą funkcjonalną odpowiedzią na wymogi kapitalistycznej produkcji. Odpowiada temu paradygmat myślenia o władzy opracowany przez Foucaulta w okresie, gdy nie zajmowałsię już bezpośrednio problematyką, z którą mamy tu do czynienia, a którą S. J. Collier nazwał analizą topologiczną.
City of Lodz is an exceptional case of industrialsettlement, a focal point of di}erent kinds and techniquesof power typical for nineteenth century industrial capi-talism. Disciplinary power parceling bodies, biopowerproviding with population stability, paternalistic gaze ofthe factory owner and monarchic sovereignty of the tsa-rist rule once met in the Scheibler and Grohman’s indu-strial establishment and nearby workers’ housing estate.{is peripheral capitalism and relations accompanyingit let us verify Foucaultian analysis of power and have anew look at it. Di}erent and less stable pattern of corre-lation of power techniques emerges here; power is nolonger strictly related to the temporal matrix or a func-tional demands of capitalist production, and temporarilyossi/es in relocated and contingent con/gurations. It isan implicit illustration of a new paradigm of power ana-lysis, which Foucault presented when his interest was notan industrial city any more, namely the „topologicalanalysis”, as S. J. Collier aptly called it.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2011, 2; 65-86
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność władzy sądowniczej a odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów
Responsibility of the Judicial Power and Disciplinary Responsibility of Judges
Autorzy:
Machnikowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912134.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
odpowiedzialność dyscyplinarna
prawo do sądu
niezależność sądów
niezawisłość sędziego
disciplinary responsibility
right to a fair trial
independence of courts
independence of a judge
Opis:
Two circumstances: ineffective legal protection system and controversial cases of abandonment of enforcement of judges’ disciplinary liability have become a basis for justifying amendments to regulations on judges’ disciplinary liability. New solutions are characterised by, among other features, the limiting of the independence of the judiciary and subjecting it to increased control exercised by the legislature and the executive. The rationale behind these changes is to be sought for in a claim that courts of law are not a representative of the people which can be considered qual to the other authorities and that, therefore, having been abused by judges, the rights they have enjoyed hitherto (other than the administration of justice) should be constrained. Some judges and representatives of the jurisprudence reject this argumentation pointing out that rather than being conducive to the declared goals of improving the functioning of courts and of judges’ observance of law, the amendments result in the limiting of the citizen’s right to an independent tribunal. In these circumstances, a dispute has arisen over how a judge should act if the law on disciplinary liability prohibits their right to criticise or legally verify regulations depriving them of the guarantee of independence and impartiality. Do the statutable principles of disciplinary liability also determine all the principles of the judiciary liability? What if there is a difference of opinions between the representatives of the legislature and the executive versus those of the judiciary concerning an interpretation of the citizen’s right to a tribunal and of the notion of “independence of a tribunal”? Analysing the legal and doctrinal argumentation offered by both parties may facilitate answering these questions. This approach may also prove useful in determining whether enforcing the new principles of disciplinary liability will resolve the current crisis in the relationship between courts and the other authorities or, on the contrary, initiate its further stage.
Dwie okoliczności: niesprawny system ochrony prawnej oraz kontrowersyjne przypadki zaniechania egzekwowania odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, stały się podstawą uzasadnienia zmian w przepisach o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów. Nowe rozwiązania charakteryzują się m.in. ograniczeniem niezależności władzy sądowniczej i poddaniem jej większej kontroli ze strony władzy ustawodawczej i wykonawczej. U podstawy tego przedsięwzięcia znajduje się teza, że sądy nie są równorzędnym, względem innych władz, reprezentantem Suwerena, a ich dotychczasowe prawa (poza sprawowaniem wymiaru sprawiedliwości) powinny być zawężone, ponieważ zostały przez sędziów nadużyte. Część sędziów i przedstawicieli jurysprudencji odrzuca tę argumentację wskazując, że zmiany nie służą deklarowanym celom poprawy funkcjonalności sądów i przestrzegania prawa przez sędziów, lecz skutkują ograniczeniem prawa obywatela do niezależnego sądu. W tych warunkach powstał spór, jak powinien zachować się sędzia, jeżeli ustawa o odpowiedzialności dyscyplinarnej zakazuje mu prawa do krytyki oraz do prawnej weryfikacji przepisów pozbawiających go gwarancji niezależności i niezawisłości. Czy ustawowe zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej decydują także o wszystkich zasadach odpowiedzialności władzy sądowniczej? Jak przestawia się ta sytuacja w momencie różnicy zdań między przedstawicielami władzy ustawodawczej i wykonawczej, a przedstawicielami władzy sądowniczej, na temat interpretacji zasady prawa obywatela do sądu oraz samego pojęcia „niezależność sądu”. Pomocne w odpowiedzi jest przybliżenie prawnej i doktrynalnej argumentacji, na którą powołują się obie strony. Może być to też przydatne dla ustalenia czy egzekwowanie nowych zasad odpowiedzialności dyscyplinarnej zakończy obecny kryzys w stosunkach między sądami i pozostałymi władzami, czy przeciwnie - zainicjuje kolejny jego etap.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 4 (56); 35-74
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Form and Power On the Disciplinary Coding of National Identity in “Pamiętnik Stefana Czarnieckiego” by Witold Gombrowicz
Autorzy:
Jativa, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032259.pdf
Data publikacji:
2020-04-01
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Witold Gombrowicz
Michel Foucault
discipline
national identity
repulsion
Opis:
The aim of this article is to analyse Witold Gombrowicz’s short story entitled “Pamiętnik Stefana Czarnieckiego” in the context of the convergence between the writer’s worldview and the philosophy of Michel Foucault. Nietzschean motifs inspired both authors to formulate a similar constructivist anthropology and a similar criticism of the concept of discipline. The themes of form and creating a human being by a human being – central to Gombrowicz’s writing – correspond to Foucault’s notion of the production of the subject. In such a perspective, “Pamiętnik Stefana Czarnieckiego” can be read as a record of the experience of an individual subjected to social practices of disciplinary embarrassment, aimed at producing a subject defined by nationality and heteronormativity, as well as the experience of rebellion against an imposed identity. Such a reading reveals the political stakes of the literary output by the author of Ferdydurke: expressed in the deconstruction of authoritarian forms of empowerment and in the pursuit to replace them with forms of subjectification based on irony, fluidity and distance.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2020, 9; 253-267
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność dyscyplinarna rzecznika dyscyplinarnego z tytułu naruszenia niezawisłości sędziowskiej
Disciplinary Responsibility of a Disciplinary Spokesman for Breach of Judicial Independence
Autorzy:
Kardas, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912129.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
rzecznik dyscyplinarny
niezawisłość
podział władzy
niezależność
bezprawność
karalność
znamiona przewinienia dyscyplinarnego
stopień bezprawia
independence
division of power
illegality
unlawfulness
punishability
elements of a disciplinary offense
degree of illegality
disciplinary spokesman
Opis:
The following article comprises an analysis of the basis and scope of disciplinary liability of a disciplinary spokesman for breach of judicial independence. It indicates the inherent interdependence between judicial disciplinary liability and the constitutionally protected principle of independence. The author believes that a separate judicial disciplinary liability constitutes one of the guarantees of independence. The protection of independence is further enhanced by the autonomy of the disciplinary proceedings and the means of determining the basis for such liability, the limits of which are delineated by independence. Nevertheless, it serves to outline the spokesman’s competences and thus the scope of legal acts. Abuse of the aforementioned competences in this regard is equal to an abuse of independence. What is more, the commentary sets out to introduce a two-tier understanding of the notion of abuse of independence, that is internal and external breaches. Under the current law, it is impossible for a spokesman to be in breach of independence, for he does not boast one. However, a spokesman can undertake to externally abuse another party’s - i.a. a judge’s - independence. Such abuse can be caused by non-adherence to the established limits of judicial disciplinary liability. Under such circumstances, a spokesman is in breach of his competences, which is subsequently reflected in a material violation of judicial independence. The bases of disciplinary liability of a disciplinary spokesman are set forth in the provisions pertaining to the disciplinary liability of the judiciary and the prosecution. Hence, a disciplinary spokesman’s liability is a sub-type of the general disciplinary liability of the judge (or prosecutor) who serves as a spokesman.
Opracowanie zawiera analizę podstaw i zakresu odpowiedzialności dyscyplinarnej rzecznika dyscyplinarnego za naruszenie niezawisłości sędziowskiej. Wskazuje na ścisłe związki odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów z konstytucyjną zasadą niezawisłości. Istnienie odrębnej odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów stanowi jedną z gwarancji niezawisłości. Ochronie niezawisłości służy autonomiczność postępowania dyscyplinarnego oraz sposób określenia podstaw tej odpowiedzialności, której granice wyznacza niezawisłość. Precyzuje także kompetencje rzecznika, a tym samym zakres zgodnego z prawem działania rzecznika. Przekroczenie przez rzecznika kompetencji w tym zakresie oznacza zawsze naruszenie niezawisłości. Wprowadza rozróżnienie na wewnętrzne i zewnętrzne naruszenie niezawisłości. W świetle obowiązujących przepisów brak jest możliwości naruszenia przez rzecznika własnej niezawisłości, taka mu bowiem nie przysługuje. Rzecznik może natomiast dopuścić się zewnętrznego zamachu na cudzą, tj. przysługującą innemu sędziemu, niezawisłość. Naruszenie przez rzecznika niezawisłości sędziowskiej wynikać może z nierespektowania granic odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów. W takich wypadkach dochodzi do nadużycia przez rzecznika uprawnień skutkującego naruszeniem niezawisłości sędziego, wobec którego rzecznik prowadzi czynności. Podstawy odpowiedzialności dyscyplinarnej rzecznika za naruszenie niezawisłości określają przepisy dotyczące odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów oraz prokuratorów. Odpowiedzialność dyscyplinarna rzecznika dyscyplinarnego za naruszenie niezawisłości jest odmianą odpowiedzialność dyscyplinarnej sędziego lub prokuratora pełniącego urząd rzecznika.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 4 (56); 93-107
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo nadużycia władzy - odpowiedzialność karna funkcjonariusza publicznego
Criminal Responsibility for Abuse of Power by Public Officials – Review of Court Judicature
Autorzy:
Kukuła, Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/416842.pdf
Data publikacji:
2018-10
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
overuse of power
underestimation of obligations
exceeding the rights
public officer
public interest
disciplinary responsibility
Opis:
Abuse of power is one of the most frequent charges against public officials. In accordance with Article 231 of the Criminal Code, it relies on contravention of rights or negligence of duties by persons employed in the public administration. The Code refers to “right or duty” with regard to their contravention or negligence. It does not contain, however, any guidance to facilitate the interpretation of this provision. In his article, the author presents an analysis of the judicature that may help define the actual scope of responsibility by public officials.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2018, 63, 5 (382); 108-124
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Urządzenie (edukacyjne): sieci, dyskursy, ludzie, nie-ludzie
(Educational) Apparatus: Networks, Discourses, Humans, Non-Humans
Autorzy:
Chutorański, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2141134.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
społeczeństwo postdyscyplinarne
urządzenie edukacyjne
dyspozytyw
dyskurs
władza
post-disciplinary society
apparatus
dispositive
discourse
power
Opis:
W tekście odwołując się do rekonstruowanej przeze mnie w odniesieniu do prac Michela Foucaulta kategorii urządzenia edukacyjnego stawiam problem jego niedyskursywnych elementów. W pierwszej kolejności zwracam uwagę na relacje władzy we współczesnym, postdyscyplinarnym społeczeństwie. Następnie, proponuję rozwijane przeze mnie rozumienie urządzenia, podkreślając zwłaszcza materialność jako jeden z jego ważnych elementów. W końcu, stawiam pytania o pedagogiczną wiedzę/władzę rzeczy.
Referring to the category of an educational apparatus regarding Michel Foucault’s works in the text I pose a question on his non-discursive elements. Firstly, I pay attention to the authority relations in the modern and post-disciplinary society. Then, I put forward the understanding of the apparatus as developed by me, with a particular emphasis on materiality as one of its important elements. Finally, I ask a question on pedagogical knowledge/power of things.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2015, 18, 4(72); 7-21
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jürgen Mittelstrass: nauki humanistyczne w świetle idei jedności nauki
Jürgen Mittelstrass: The Humanities in the Context of the Unity of Science Conception
Autorzy:
Czerniak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343847.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
nauki humanistyczne
funkcje kompensacyjne humanistyki
racjonalność
władza sądzenia
transdyscyplinarność
praktyka badawcza
The humanities/the human sciences
rationality
the compensatory functions of the humanities
power of judgement
trans-disciplinary
research praxis
Opis:
Autor rekonstruuje w tekście główne wątki filozofii nauk humanistycznych Jürgena Mittelstrassa. Niemiecki filozof wychodząc od krytyki tzw. funkcjonalistycznej, dualistycznej koncepcji humanistyki autorstwa J. Rittera-O. Marquarda, staje na stanowisku metodologicznego monizmu zakładającego jedność wszystkich nauk na gruncie uniwersalnych reguł racjonalności. Szuka przy tym symptomów tej jedności zarówno w tendencjach transdyscyplinarnych współczesnej nauki, jak i w pewnych wspólnych założeniach epistemologicznych oraz podobieństwach praktyk badawczych nauk. Autor zwraca uwagę na inspiracje kantowskie Mittelstrassa, który adaptuje interesująco dla potrzeb swej argumentacji kategorię „władzy sądzenia”. W podsumowaniu rozważań pojawiają się obok pozytywnej ogólnej oceny omawianej koncepcji także pewne uwagi krytyczne autora pod jej adresem.
The author recounts the main threads of Jürgen Mittelstrass’s philosophy of the humanities. In it, the German philosopher starts out with the critique of J. Ritter’s and O. Maquard’s so-called functionalistic and dualistic conception of the human sciences, stating preference for methodological monism, which sees all sciences united by the universal rules of rationality. Mittelstrass seeks this unity both in the trans-disciplinary trends in contemporary science, as well as in certain epistemological similarities and similarities in research praxis between scientific disciplines. The author also points to Mittelstrass’s Kantian inspirations, and his clever adaptation of the “power of judgement” concept for the purposes of his own argumentation. In a final resume, he passes a generally positive opinion about the discussed conception with some critical comments.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2018, 6; 27-51
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies