Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dialogiczność" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Life experiences and transitions of adult migrant learners through a biographical learning perspective.
Przemiany i doświadczenia życiowe uczących się dorosłych migrantów z perspektywy uczenia się biograficznego
Autorzy:
Barkoglou, Georgia
Gravani, Maria N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130666.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
adult migrant learners
biographical learning theory
life experiences and transitions
’perspective struggles’
‘identity struggles’
Bakhtinian dialogism
uczący się dorośli migranci
teoria uczenia się biograficznego
życiowe doświadczenia
i tranzycje
„zmagania z perspektywą”
„zmagania z tożsamością”,
dialogiczność bachtinowska
Opis:
The purpose of this paper is to explore adult migrants’ learning in light of their life experiences and transitions, drawing from the narratives of two migrant learners who attended ‘Odysseus’ solidarity school in Greece. The presented research harnesses the biographical learning theory and adopts a Bakhtinian, dialogical way of presenting the data under three themes: wars and identity struggles, religious beliefs, migration and language learning in the host country. The findings revealed that adult migrants’ life experiences and transitions constitute a learning process, which enhances transformative learning of ‘being’, through a process of ‘perspective and identity struggles’. It is also found that the accumulated experiences and transitions as well as adult migrant learners’ previous educational capital are in constant relation to the way they experience language learning in the programme.
Celem niniejszego artykułu jest zbadanie procesu uczenia się dorosłych migrantów w świetle ich życiowych doświadczeń i tranzycji, opierając się na narracji dwóch uczących się osób, które uczęszczały do szkoły solidarnościowej „Odysseus” w Grecji. W przedstawionych badaniach wykorzystano teorię uczenia się biograficznego, a także przyjęto bachtinowski, dialogiczny sposób prezentowania danych, w ramach trzech wątków: wojny i zmagania się z tożsamością, przekonań religijnych, migracji i nauki języka w kraju przyjmującym. Na podstawie wyników ustalono, że życiowe doświadczenia i tranzycje dorosłych migrantów stanowią proces uczenia się, który wzmacnia transformatywne uczenie się „bycia” poprzez proces „zmagań z perspektywą i tożsamością”. Stwierdzono również, że zgromadzone doświadczenia oraz tranzycje, a także wcześniejszy kapitał edukacyjny uczących się dorosłych migrantów, pozostają w stałym związku ze sposobem, w jaki doświadczają oni nauki języków w ramach programu.
Źródło:
Dyskursy Młodych Andragogów; 2020, 21; 125-139
2084-2740
Pojawia się w:
Dyskursy Młodych Andragogów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kamień na smętarzu, karta w imionniku…” (Uwagi o sztambuchu romantycznym)
A Stone in the Cemetery, A page in the Album... Remarks about the Romantic Album
Autorzy:
Beinek, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945473.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztambuch
Romantyzm
semiotyka
pamięć
dialogiczność
album
Romanticism
semiotics
memory
dialogism
Opis:
The article is concerned with Romantic albums and is an introduction into their complex semiotics. The author indicates categories that are key ones for the poetics of the album, she subjects to analysis the labile structure of the album and suggests the directions in which to interpret „the album practice”. The destination point of the discussion is the thesis saying that the album is one of the borders of modern literature and the sensibility underlying it.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 1; 289-297
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O kilku cechach języka i stylu felietonów Jacka Podsiadły
On Several Properties of the Language and Style of Jacek Podsiadło’s Features
Autorzy:
Brasse, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945437.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jacek Podsiadło
felieton
dialogiczność tekstu
intertekstualność
synkretyzm gatunkowy
opis świata dziecięcego
dialogical character of the text
intertextual character
genre syncretism
description of the child’s world
Opis:
The paper seeks to define some properties of the language and style of Jacek Podsiadło’s feature articles in “Tygodnik Powszechny.” The columnist manifests his interest in language and its infinite capacities in lexical innovations and his work on the transformations of set phrases. The author’s vocabulary is marked with emotions, colloquialism, and borrowings. Numerous intertextual references and various literary genres in one text create a unique and specific character of the features. What deserves our attention is his description of the child’s world.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 6; 5-19
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogiczność wiary w poglądach Thomáša Halika
Dialogicality Of Faith In The Attitudes Of Thomáš Halik
Autorzy:
Ciupka, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449391.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Bóg
chrześcijaństwo
dialog
wiara
wspólnota
God
Christianity
dialogue
faith
community
Opis:
W artykule pragnie się przedstawić główne myśli T. Halika – znanego czeskiego i europejskiego intelektualisty, rzymskokatolickiego kapłana, rektora kościoła akademickiego w Pradze – na temat potrzeby budowania chrześcijańskiej wiary, w jej dialogicznym wymiarze. Filozof i zarazem teolog praski – T. Halik – przez zgłębianie dialogiczności wiary, pragnie zwrócić uwagę, że w dzisiejszych czasach, przyszłość chrześcijaństwa, będzie się zawierała w podróży w głąb swego duchowego dojrzewania, ze wszystkimi zawartymi w niej kryzysami i wewnętrznymi konfliktami.
In this article the author wishes to present the main thoughts of T. Halik, a well-known Czech and European intellectual, Roman Catholic priest, rector of the academic church in Prague, on the need to build Christian faith in its dialogical dimension. At the same time, the philosopher and the Prague theologian, T. Halik, would like to draw attention to the fact that nowadays, the future of Christianity will be contained in the journey into its spiritual maturation, with all its crises and internal conflicts.
Źródło:
Polonia Journal; 2018, 7; 31-46
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogiczność, autotematyczność, autobiograficzność w prozie Mariana Pankowskiego
Dialog, Autothematisierung und Autobiographie im Prosa von Marian Pankowski
Autorzy:
Fiszbak, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51660889.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Der Artikel handelt von den ausgewählten Problemen, die sich mit der Einrichtung des Textraumes in folgenden Romanen: Granatowy Goździk, Rudolf Pątnicy z Macierzyzny, Gość beschäftigt. Jeder von den gennanten Romanen ist auf Grund eines Gesprächs-Dialogs aufgebaut, den ständig die Hauptdarsteller miteinander führen. Das Gespräch der Protagonisten weist auf verschiedene Arten der Weltanschaung hin, zielt auch auf die konfrontierung der verschiedenen kulturtraditionen. Prosa von Marian Pankowski erscheint als moderne Werkstattlösung. Es folgt unter anderen als Aussagegröße, die einen übertextlichen Charakter hat. Diese Aussagen decken dem Leser die Geheimnisse des Schaflensprozes auf und erlauben damit seinen Verlauf zu verfolgen. Eine wichtige Eigenschaft des Autors des Romans Rudolf ist seine Autobiographie. In seinen phantasmatischen Erzählungen, der Dichter, in einer Gombrowiczartigen Weise, die authentischen Erlebnisse mit der literarischen Fiktion. Schließlich erreicht sein Schriftum die Form der Seelenautobiographie.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2002, 5; 137-153
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W świecie nawiązań: o czytaniu Madame Antoniego Libery
Autorzy:
Gajowiak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607856.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Antoni Libera, Gérard Genette, Madame, intertrextuality, transtextuality, dialogicality
Antoni Libera, Madame, intertekstualność, transtekstualność, dialogiczność
Opis:
The article is an attempt to identify and explain the various types of references presented in Madame by Antoni Libera, as well as reflections about the model of novel proposed by this writer. The subject is, on the one hand, the theoretican’s opinions about the phenomenon of intertextuality and, on the other, the reader’s and critic’s reactions to the book which requires involved reading. A main tool used by authorness is Gérard Genette’s transtextological typology. This conception raises the doubts of many researchers due to the separation of paratexuality and metatextuality, but in the context of multilevel dialogue in Libera’s book seems to be extremely helpful and allows to recognize the network of textual references which are important to the recipient of the novel. Furthermore, in the discussion about the intertextuality or transtextuality, the role of intersemiotic references – forgotten by Genette – is underlined.
Artykuł jest próbą wskazania i wyjaśnienia różnego typu nawiązań obecnych w Madame Antoniego Libery, a także refleksją nad modelem powieści zaproponowanym przez pisarza. Punkt odniesienia stanowią z jednej strony ustalenia teoretyków zajmujących się zjawiskiem intertekstualności, z drugiej zaś reakcje czytelnicze i głosy krytyki. Jako narzędzie obrana została typologia transtekstualności Gérarda Genette’a, która budzi wątpliwości wielu badaczy ze względu na wydzielenie zjawisk paratekstualności i metatekstualności, jednak w kontekście wielopoziomowej dialogiczności dzieła Libery wydaje się niezwykle pomocna i pozwala szerzej spojrzeć na sieć nawiązań tekstowych ważnych dla odbiorcy powieści. Jednocześnie jednak w dyskusji nad zjawiskiem intertekstualności czy też transtekstualności podkreślona została waga pominiętych przez Genette’a nawiązań o charakterze intersemiotycznym, bez uwzględnienia których nie sposób w pełni odczytać powieść Libery.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2017, 35, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podwojony dialog — przekładu i twórczości własnej — ujęcie komparatystyczne?
Dvojni dialog: dialog prevoda in lastne ustvarjalnosti — komparativistični pogled?
Doubled dialogue of the translation and own artistic work — comparative perspective?
Autorzy:
Gawlak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487015.pdf
Data publikacji:
2014-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przekład literacki
komparatystyka
Adam Wiedeman
Primož Čučnik
dialogiczność
literarni prevod
komparativistika
Adam Wiedemann
dialoškost
literary translation
comparative study
dialogism
Opis:
Prispevek obravnava problematiko prevoda, kadar je prevajalec sicer tudi sam pisec literature. V takšnem primeru sta pomembna tako dialog poetike avtorja primarnega besedila s poetiko prevajalčeve lastne literarne ustvarjalnosti, kot tudi relacije, v katere se zapleta konkretni prevod s prevajalčevimi (lastnimi) literarnimi besedili. Ti vprašanji odpirata široko področje prevodoslovnih in komparativističnih raziskav. Prevajanje in prevod, razumljen kot interpretacija, sta tu obravnavana v skladu s postulati sodobne komparativistike, torej kot dialog kultur, dialog literatur, ki vodi v nadaljnje dialoške odnose v okviru ciljne kulture in prevajalčeve lastne literarne ustvarjalnosti. Na Poljskem je to vprašanje mdr. aktualno v ustvarjalnosti (avtorski in prevajalski) Stanisława Barańczaka, Juliana Tuwima in Czesława Miłosza. Če gre za prevajanje slovenske literature na Poljskem in poljske v Sloveniji (po letu 1990), je glede tega zanimivo vzajemno prevajanje dveh pesnikov — Adama Wiedemanna in Primoža Čučnika. Funkcija njunih prevodov je bolj dopolnjujoča kot polemična. Pesnika eksplicitno opozarjata na medbesedilne relacije med svojimi teksti. Podobnost njunih avtorskih poetik in izbori besedil, ki (si) jih prevajata, pa pričajo o idejni, svetovnonazorski in estetski sorodnosti.
The subject of this article is concerning the area of translation created by an author, a writer. In such case not only the dialogue between poetics of an author’s primary texts and the poetics of self-translated texts is at importance. The relation in which particular translation is involved with the original author’s passages also cannot be diminished. Those problems open a wide space for the translation and comparative studies research. The translation is perceived as an interpretation seen accordingly to the postulates of modern comparative studies — so as an intercultural dialogue, the dialogue of literature, opening itself for further relations in the sphere of ultimate culture and the own artwork of the author of the translation. In Poland it applies to works (original and translational) of — among others — Stanisław Barańczak, Julian Tuwim or Czesław Miłosz. In reference to the translations of Slovenian literature in Poland and Polish literature in Slovenia (after year 1990) one of the fascinating phenomenon in this context would be mutual translation of their own texts of two poets — Adam Wiedemann and Primož Čučnik. Their translations function as a complement rather than polemic factor. The authors explicitly point to initiating the intertextual relations between their texts. The resemblance of the poetics and choices made in the scope of translation unveil the relationship in terms of an idea, outlook on the world and aesthetics.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 200-214
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coding and Transferring or Actions and Interactions? An Alternative Approach to Understanding Language
Autorzy:
Grzegorczyk, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523682.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:
language
dialogicality
interactivity
co-action
distributed perspective
embodiment
język;
dialogiczność;
interakcyjność;
współdziałanie;
perspektywa rozproszona; ucieleśnienie
Opis:
The article undertakes the new emerging perspective of language as a dynamic form of activity between interacting human agents and redefines it as “an activity in which wordings play a part” (Cowley). Drawing on the views of Maturana, Bottineau, Harris, Thibault, Cowley and others, the author situates the concept of language in the vast field of ecology, agency and interactivity. Language thus conceived is not a code-like denotational structure but an aspect of sense-saturated communicative coordination and a result of human actions and co-actions. On this view we describe a conversation as an unfolding process of two or more interactants entering the cognitive dynamics which allows them to connect to each other and to their environments thus pursuing their individual and shared goals. This can be referred to as sense-making through dialogicality.
Niniejszy tekst proponuje przyjęcie nowej perspektywy na język jako dynamiczną formę działania zachodzącego pomiędzy jednostkami ludzkimi, czyli jako „czynność, w której swoją rolę odgrywają elementy słowne [wordings]” (Cowley). W tym ujęciu język przestaje być denotacyjną strukturą o charakterze kodu, ale aspektem sensopełnej [sense-saturated] koordynacji komunikacyjnej powstającej na gruncie ludzkich (współ)działań. Korzystając z badań Maturany, Bottineau, Harrisa, Thibaulta, Cowleya i innych, autor umieszcza język w dyskusji na polu ekologii, sprawczości i interakcyjności [interactivity]. W rozmowie następuje wejście dwojga osób w taki rodzaj dynamiki poznawczej, który pozwala im łączyć się ze sobą nawzajem oraz ze swoim środowiskiem w procesie realizacji własnych i wspólnych celów, co można nazwać dialogiczną sensotwórczością.
Źródło:
humanistica 21; 2017, 1; 17-40
2544-1345
Pojawia się w:
humanistica 21
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Nie można obejść się bez teatru»: O poziomach metateatralności w «Mewie» Antona Czechowa
‘We Can’t Do Without a Theatre’: On the Levels of Metatheatricality in ‘The Seagull’ by Anton Chekhov
Autorzy:
Hasiuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520120.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Anton Czechow
Mewa
metateatr
teoria dialogowego Ja
dialogiczność
Anton Chekhov
The Seagull
metatheater
Dialogical Self Theory
dialogism
Opis:
Mewa (1896) zajmuje szczególne miejsce w twórczości Antoniego Czechowa ze względu na bogactwo zastosowanych w niej środków metateatralnych. Jest to jedyny jego dramat, w którym można odnaleźć wszystkie rodzaje metateatralności wyróżnione przez Sławomira Świontka. Warto być może dodać jeszcze czwarty rodzaj, który przejawia się na poziomie kompozycji formy dramatycznej i został określony jako "gry genologiczne" (Ewa Partyga) lub "cytowanie struktur" (Danuta Danek). Niniejsze studium typów metateatralności ujawnia, że Czechow kładzie nacisk na wielość sposobów, w jakie publiczność może odgrywać twórczą rolę w doświadczeniu teatralnym i przywraca wartość postawom dotychczas uważane za drugorzędne, pasywne i słabe. Jednocześnie Czechow wykorzystuje obraz teatru życia codziennego, aby obnażyć wewnętrzne mechanizmy opresji społecznej, która miażdży najbardziej wrażliwe jednostki. Sytuacja ta staje się zwierciadłem dla procesów zachodzących wewnątrz jaźni (zgodnie z teorią dialogicznego ja Huberta Hermansa). Dysfunkcyjność świata przedstawionego w dramacie wskazuje na pęknięcia w ludzkiej psychice, gdzie słabsze pozycje osobiste muszą zostać stłumione lub wykorzenione. Celem metateatralnych środków zastosowanych w Mewie jest zbudowanie wielopoziomowej reprezentacji rzeczywistości oraz ukazanie wielości i zmienności osobistych perspektyw na rzeczywistość, które wzajemnie się oświetlają. Z tej wielości punktów widzenia i różnorodności osobistych głosów Czechow konstruuje na wskroś nowoczesną reprezentację świata, której naczelną zasadą jest połączenie dialogiczności i teatralności.
The Seagull (1896) holds a special place in the oeuvre of Anton Chekhov for the richness of metatheatrical devices deployed in it. It is the only drama by the playwright where one can find all the kinds of metatheatricality distinguished by Sławomir Świontek. It may be worth to add a fourth kind that manifests itself at the level of composition of the dramatic form and has been defined as “a play with genres” (Ewa Partyga) or “quoting of structures” (Danuta Danek). The present study of kinds of metatheatricality reveals Chekhov’s emphasis on the multitude of ways in which the audience can play a creative part in the theatre experience. The dramatist vindicates some elements hitherto considered to be secondary, passive, and weak. At the same time, Chekhov uses the image of the theatre of everyday life in order to expose the inner workings of society’s oppression that crushes its most sensitive individuals. This situation becomes a mirror for the processes going on within the self (as conceived of by the Dialogical Self Theory by Hubert Hermans). The disfunctionality of the world presented in the drama indicates fractures within the human psyche, where weaker personal positions must be suppressed or eradicated. The aim of the metatheatrical devices utilised in The Seagull is to construct a multi-level representation of reality and to display the multitude and changeability of personal perspectives on the reality, which illuminate one another. Out of this multitude of points of view and diversity of personal voices, Chekhov constructs a thoroughly modern representation of the world, whose governing principle combines dialogicality and theatricality.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 3; 151-168
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Нейтрализация границы грамматических значений в разговорной речи
The Neutralization of Grammar Meanings’ Board in the Conversational Speech
Neutralizacja granic znaczeń gramatycznych w mowie potocznej
Autorzy:
Kilewaja, Ludmiła
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523627.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:
spontaneity
dialogicity
cognitive capabilities
speech facilities
syncretism of semantics
spontaniczność
dialogiczność
predyspozycje kognitywne
synkretyzm semantyki
Opis:
Extralinguistic factors of colloquial speech, foremost rashness, spontaneous character of flowing, verbalness, unofficialness, the dialogicity communications, its constructivity, predetermine two opposite tendencies in the process of her functioning. The unfolded character of plan idea of maintenance, conditioned by the cognitive capabilities of modern human, enters into contradiction with the tendency of speech cost effectiveness talking plan of expression. The conducted analysis testifies, however, that formed on the base of it the semantic compression of grammatical constructions not at all corrects the intension of talking. The remaining after borders verbalization components of grammatical constructions are represented to listening in the process of flowing of speech. The article is based on the analysis of Russian colloquial speech of Belarussian intelligentsia of Mogilev city. It is educed during an analysis that in the process of spontaneous communication of semantic compression numerous grammatical codificated literary language constructs appear liable. Nascent certain syncretism of semantics shows up in colloquial speech as original constructions.
Czynniki ekstralingwistyczne mowy potocznej, takie jako nierozważność, mimowolny, ustny charakter istnienia, nieoficjalność, dialogiczność komunikowania, jej konsytuatywność, determinują dwie przeciwległe tendencje w trakcie jej funkcjonowania. Rozwinięty charakter planu treści (znaczenia) uwarunkowany kognitywnymi możliwościami współczesnego człowieka wstępuje w sprzeczności z tendencją mównego oszczędnego używania środków językowych (plan wyrażenia). Przeprowadzona analizabadań wskazuje, jednak, na to, że uksztaltowana za pomocą podanych czynników semantyczna kompresja konstrukcji gramatycznych nie poprawia zamysłu wypowiedzi nadawcy aktu komunikatywnego. Pozostałe za granicą werbalizacji komponenty konstrukcji gramatycznych są przekazywane do nadawcy w procesie obcowania. Niniejszy artykuł jest opracowany na podstawie analizy rosyjskiej mowy potocznej wykorzystywanej przez inteligencję białoruską miasta Mohylew. Przeprowadzona analiza pokazuje, że wykorzystanie mowy potocznej powoduje kompresję semantyczną odpowiednio dużej ilości konstrukcji gramatycznych rosyjskiego języka literackiego. Powstający pewny synkretyzm semantyki wyjawia się w mowie potocznej jako konstrukcje samoistne.
Źródło:
humanistica 21; 2017, 1; 53-66
2544-1345
Pojawia się w:
humanistica 21
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Homo orans. Między mową a milczeniem
Homo orans. Between speech and silence
Autorzy:
Klimowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426623.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
M. Nédoncelle
B. Welte
A. J. Heschel
G. Marcel
homo orans
prayer
polarity
speech
silence
happening
distance
closeness
contemplation
modlitwa
biegunowość
mowa
milczenie
wydarzenie
dystans
bliskość
skupienie
kontemplacja
dialogiczność
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie aktu modlitwy jako wydarzenia, które dokonuje się na dwóch podstawowych biegunach, jakimi są mowa i milczenie. W pierwszej kolejności artykuł analizuje fenomen mowy, określa jej warunki, wskazując przede wszystkim na dystans i bliskość. Analizuje również skupienie i kontemplację oraz poczucie tego, co niewysłowione, jako różne warianty modlitewnego milczenia. W artykule został również podkreślony paradoks, iż modlitewny dialog może opierać się na wzajemnym milczeniu Boga i człowieka. Artykuł wskazuje ponadto, że dialektyka mowy i milczenia określa w modlącym się człowieku sposób samorozumienia oraz sposób rozumienia Boga. Z jednej strony Bóg jest Kimś niewysłowionym, z drugiej strony istnieje religijna konieczność wysławiania Boga.
Źródło:
Logos i Ethos; 2015, 2(39); 137-154
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ja-świat: Romany Miller dialogowa i dialogiczna koncepcja socjalizacji i wychowania. W stronę osobowości zaangażowanej
I-World: Romana Miller’s Dialogic and Dialogical Concept of Socialisation and Upbringing. Towards an Engaged Personality
Autorzy:
Kożyczkowska, Adela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140771.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
Romana Miller
ja-świat
socjalizacja
wychowanie
dialogowość
dialogiczność
Romana Mille
I-world
socialisation
ubbringing
dialogism
dialogicality
Opis:
W artykule podejmuję próbę rekonstrukcji myśli pedagogicznej Romany Miller, której dorobek naukowy stanowi jeden z filarów gdańskiej pedagogiki. Punktem wyjścia jest wyodrębnieniei metodologiczne rozpoznanie konstruktu ja-świat, który został przeze mnie rozpoznany jakoistotny dla pedagogicznej koncepcji socjalizacji. Konstrukt ja-świat pozwala odsłonić dialogowei dialogiczne właściwości związku socjalizacji i wychowania, dzięki czemu bardziej wyrazistastaje się koncepcja człowieka działającego w kulturze, ujmowanego przez Romanę Miller (za Bogdanem Suchodolskim) jako osobowość zaangażowana, która (współ)tworzy siebie przez formowanie swej relacji ze światem.
The article attempts to reconstruct Romana Miller’s pedagogical thought, whose scientific output isone of the pillars of the Gdansk Pedagogy. The departure point is the separation and methodological recognition of a construct of I-world, which was recognised by me as crucial for the pedagogical conceptof socialisation. The construct of I-world allows to show dialogue and dialogic properties of the relationof socialisation and upbringing. Thanks to this, what becomes clearer is the concept of a human beingthat acts in culture, perceived by Romana Miller (after Bogdan Suchodolski) as an engaged personality,who (co)creates themselves by the means of forming their relation with the world.
Źródło:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja; 2018, 21, 2(82); 31-44
1505-8808
2450-3428
Pojawia się w:
Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogiczność wiary: Tomáš Halík, Joseph Ratzinger i Józef Tischner
Dialogical Faith: Tomáš Halík, Joseph Ratzinger i Józef Tischner
Autorzy:
Manikowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426573.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Opis:
In the philosophical analysis of the fenomen of faith, especially in the context of the man in whose life the faith is the response, we concluded that faith has the dialogical character, that means that faith existed only in the dialog – in the dialog with God, in the dialog with another man, in the dialog with community. The dialogical faith points that the man, like in the patristic and contemporary orthodox theology, is the being which exists only for the another, and existed in that kind it is truly the person. This is also the main thesis of the philosophy of dialogue.
Źródło:
Logos i Ethos; 2012, 2(33); 179-201
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg i człowiek w teologii zorientowanej dialogicznie
God and Human Beings in a Dialogically Oriented Theology
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607291.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
dialogue
dialogicity
philosophy of dialogue
dialogical theology
dialog
dialogiczność
filozofia dialogu
teologia dialogiczna
Opis:
The idea of dialogue in philosophical and theological anthropology emphasizes the dignity proper to each human being as a person, and also the human social nature. In the 20th century many humanists rediscovered the idea of interpersonal dialogue. In the philosophical thought this idea is present in the works of Jewish thinkers: Martin Buber, Franz Rosenzweig and Emmanuel Levinas. But the notion of dialogue can also be useful in Chrisitian theological language.The article looks at the notion of dialogue in the definition of the relationship between God and human beings from the perspective of Christian Personalism. A “dialogically oriented theology” shows the relationship between God and man as a dialogue based on divine grace. The dignity of every human person is rooted in the vocation to dialogue with the persons of the Holy Trinity. This dialogue with God defines human beings in their relation to the world. The dialogue goes far beyond everyday life and finds its fulfillment in eternal dialogue with God and with the community of the redeemed.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2013, 27; 149-165
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialogiczność jako warunek konstytuowania się podmiotu. Refleksje wokół Sporu o podmiotowość
Dialogical Preconditions of the (Self)Constitution of the Subject. Rethinking Dispute over Subjectivity
Autorzy:
Skrzypczak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781159.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
subjectivity
consciousness
identity
dialogue
self-knowledge
self- constitution
Opis:
The aim of  the  paper  is  to  show  the  conditions  of  subjectivity constitution in terms of dialogue and the figure of the Other. The analytical and hermeneutical approach I hold is the foundation of interdisciplinary attempt to describe  possible  concepts  of  shared  relation of the terms: consciousness, subjectivity and identity. The three appear to be recognized only in the ethical situation. It requires taking responsibility for the Other, for giving him the identity which mirrors one’s subjectivity. In this way the subject learns the limits and chances for gaining self-knowledge. The paper also presents a new approach towards redefining the definition of subjectivity, which includes artificially and medically enhanced entities.
Celem artykułu jest ukazanie warunków konstytucji podmiotów w zakresie dialogu i postaci Innego. Stosowane przeze mnie podejście analityczne i hermeneutyczne stanowi zakres interdyscyplinarnej próby opisywania relacji między różnymi terminami relacji: tożsamości, podmiotów i tożsamości. Te trzy przedstawione są rozpoznawane tylko w etycznej sytuacji. Wymaga wzięcia udziału w Innym, nadania mu tożsamości z uwzględnieniem jego podmiotowości. W ten sposób podmiot poznaje granice i szanse na zdobycie samowiedzy. Artykuł przedstawia także nowe podejście do przedefiniowania jednostek podmiotowych , które obejmują zastosowanie sztucznej i medycznie wzmocnionej.
Źródło:
Ethics in Progress; 2016, 7, 1; 284-298
2084-9257
Pojawia się w:
Ethics in Progress
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies