Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "decapoda" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Some Decapod crustaceans from the Lower Cretaceous of Poland and England
O paru skorupiakach Decapoda z dolnej kredy Polski i Angli
O neskolkikh Desjatinogikh rakoobrazhykh iz nizhnego mela polshi i Anglii
Autorzy:
Collins, J.S.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20860.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1969, 14, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hemolymph proteins of some Decapoda
Białka hemolimfy niektórych Decapoda
Autorzy:
Gondko, Roman
Aleksiuk, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945048.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Stwierdzono obecność dwóch frakcji hemocyjaninowych w hemolimfie raka amerykańsklego i błotnego oraz trzech w hemolimfie raka szlachetnego. Zawartość procentowa hemocyjaniny w hemolimfie trzech gatunków raków wynosi- ponad 90%. Hemocyjanina jest kompleksem glikolipoproteidowym, a punkty izoelektryczne jej podjednostek mieszczą się w granicach pH 5-8. Długi okres przechowywania hemolimfy w temperaturze -20°C powoduje degradacje hemocyjaniny na mniejsze podjednostki, które zachowują jednak najprawdopodobniej swoje własności funkcjonalne.
On a mis en evidence la presence de deux fractions d'hemocyanine dans 1'hemolypmhe d'Orconectus limosus et Astacus leptodactylus mais trois fractions dans 1 ’hśraolymphe d'Astacus astacus. La teneur en hemocyanine dans l'hśmolymphe est plus que 90% ehez tous les trois especes des ecrevisses. l'Hemocyanine est le complexes glycclipoproteiąue et les points isoelectriąues de ses sous-unites se trouvent a pH 5-8. La conservation a -20°C cause la degradation de cette protśine mais les sous-unites gardent toujours ses proprietes fonctionelles.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biochimica et Biophysica; 1981, 1
0208-614X
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biochimica et Biophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distribution of Decapoda (Crustacea) in South Spitsbergen coastal waters with remarks on their ecology and breeding biology
Autorzy:
Węsławski, Jan Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053264.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arctic
Spistbergen
Decapoda
Źródło:
Polish Polar Research; 1987, 8, 2; 121-134
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new species of Glyphea [ Decapoda: Palinura ] from the La Meseta Formation [ Eocene ] of Seymour Island, Antarctica
Nowy gatunek Glyphea [ Decapoda: Palinura ] z eocenskiej formacji La Meseta Wyspy Seymour, Antarktyka
Autorzy:
Feldmann, R M
Gazdzicki, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23536.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
dziesiecionogi
skamienialosci
Glyphea reticulata
Palinura
wylinki
paleontologia
eocen
Antarktyka
Decapoda
Glyphea
Opis:
A new species of palinuran lobster, Glyphea reticulata, from the lowermost part of the Eocene La Meseta Formation on Seymour Island, Antarctica, represents one of the stratigraphically youngest species of Glyphea. The occurrence of the last vestiges of what was previously a cosmopolitan genus in a region dominated by Pacific Ocean faunal influences is significant because the sole extant species of the Glypheidae, Neoglyphea inopinata Forest & Saint Laurent, 1975, is known only from the west Pacific.
Z bogatych w skamieniałości utworów formacji La Meseta z Wyspy Seymour (Półwysep Antarktyczny) opisano nowy gatunek dziesięcionoga z rodzaju Glyphea (Decapoda: Palinura). Znalezione okazy reprezentują zapewne wylinki. Potwierdza to "pozycja Saltera'', wyrażająca się odspojeniem szkieletu endofragmalnego od głowotułowia, zaobserwowana w przypadku dwóch najbardziej kompletnych okazów. Nowy gatunek Glyphea reticulata jest jednym z najmłodszych wiekowo znanych przedstawicieli tego rodzaju.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 3; 437-445
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cuticular ultrastructure of fossil and living homolodromiid crabs [Decapoda: Brachyura]
Mikrostruktura pancerzy kopalnych i wspolczesnych krabow z rodziny Homolodromiidae
Autorzy:
Feldmann, R M
Gazdzicki, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22555.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
egzokutykula
fauna kopalna
Homolodromiidae
pancerze
Wyspy Krola Jerzego
Decapoda
Antarktyka
Antarctidromia inflata
miocen
Brachyura
kraby
Karaiby
paleontologia
mikrostruktura
Homolodromia paradoxa
epikutykula
endokutykula
Opis:
Comparison of cuticular ultrastructure in Antarctidromia inflata Förster, 1985 from the Miocene Cape Melville Formation on King George Island, Antarctica, with that of the confamilial, extant Homolodromia paradoxa A. Milne Edwards, 1880 suggests that the more rigid carapace of the fossil form results from a relatively thicker, more strongly calcified exocuticle. Epicuticle, exocuticle, and endocuticle are all recognizable on the fossils; however, adherence of the epicuticle to the counterpart may result in misinterpretation of the fine sculpture on the carapace. Absence of dissolution features in the endocuticle confirm conclusions, based upon completeness of remains, that the specimens of Antarctidromia inflata represent corpses, not molts.
Badania mikrostruktury pancerzy krabów z rodziny Homolodromiidae Alcock, 1899 oparto na pochodzącym z utworów wczesnego miocenu Wyspy Króla Jerzego (Antarktyka) gatunku Antarctidromia inflata Forster, 1985 oraz żyjącej współcześnie w rejonie Karaibów Homolodromia paradoxa A. Milne Edwards, 1880. U okazów kopalnych rozpoznano, na podstawie porównania z okazami współczesnymi, epikutykulę, egzokutykulę i endokutykulę oraz przedstawiono ich charakterystykę w oparciu o badania w mikroskopie skaningowym. Kompletne zachowanie okazów, a także obecność endokutykuli u Antarctidromia inflata wskazuje, że reprezentują one zespół pogrzebanych osobników, a nie wylinki.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 1; 1-19
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jurassic and Cretaceous primitive crabs of the family Prosopidae (Decapoda: Brachyura) - their taxonomy, ecology and biogeography
Jurajskie i kredowe prymitywne kraby z rodziny Prosopidae (Decapoda: Brachyura) - ich taksonomia, ekologia i biogeografia
Autorzy:
Müller, P.
Krobicki, M.
Wehner, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191260.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Decapoda
family Prosopidae
Jurassic
Cretaceous
taxonomy
palaeoecology
palaeobiogeography
Opis:
The Prosopidae is an extinct family, consisting mostly of Mesozoic species. Most probably it accommodates the ancestors of all brachyurans in the large sense. The family appeared in the Late Pliensbachian and disappeared at the Early Palaeocene. Evolution of the Prosopidae, and therefore, brachyuran evolution started on Middle Jurassic, shallow, soft bottom marine environments. The world-wide Callovian transgression made possible the formation of bioherms and reefs in the Late Jurassic, creating ecological niches for the rapidly differentiating prosopids. These crabs migrated rapidly all over Europe in the Oxfordian and began to flourish and massively occupied sponge megafacies from Portugal to Poland. In the Kimmeridgian, the area of known prosopids shrank, which has probably been connected with decreasing of the reef facies. In turn, a Tithonian regression in the per-Tethyan area resulted in changes of habitats and in colonisation of the coral reefs. When reef facies retreated at the Jurassic-Cretaceous boundary, the favourable conditions for crab development also vanished, so the known Cretaceous prosopids are rare and spatially dispersed. In Tertiary, the closely related descendants of them, homolodromiids, inhabited preferably soft muddy bottoms in deeper, colder waters.
Kraby z rodziny Prosopidae, reprezentowane są prawie wyłącznie przez gatunki mezozoiczne. Z filogenetycznego punktu widzenia, są one prawdopodobnie przodkami wszystkich pozostałych gatunków krabów. Przedstawiciele tej rodziny znani są od późnego pliensbachu do wczesnego paleocenu. Ewolucja prosopidów, a poprzez to ewolucja pozostałych krabów, rozpoczęła sią w środkowojurajskich, płytkich środowiskach morskich o miękkim charakterze dna. Ogólnoświatowa transgresja kelowejska stworzyła dogodne warunki do powstania różnorodnych bioherm i raf w późnej jurze, które stanowiły nisze ekologiczne dla szybko różnicujących się dzięki temu krabów z rodziny Prosopidae. Kraby te migrowały gwałtownie na całą Europę w oksfordzie, masowo zasiedlając megafację gąbkową i są obecnie znajdowane w utworach tej facji od Portugalii do Polski. W kimerydzie obszar występowania prosopidów wyraźnie się skurczył, co było prawdopodobnie związane ze stopniowym zanikiem tej facji. Z kolei w tytonie regresja w obszarach perytetydzkich spowodowała zmianę środowiska życia krabów i kolonizację przez nie raf koralowych. Dogodne warunki dla rozwoju tych krabów gwałtownie się pogorszyły blisko granicy jury i kredy (zanikanie facji rafowych) skutkiem czego kredowe prosopidy są rzadkie i geograficznie rozproszone. W trzeciorzędzie najbliżsi potomkowie rodziny Prosopidae - kopalni przedstawiciele rodziny Homolodromiidae - zasiedlili środowiska miękkich den głębszych i zimniejszych mórz.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2000, 70, 1; 49-79
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Chinese mitten crab Eriocheir sinensis (Decapoda: Grapsidae) from Polish waters
Autorzy:
Normant, M.
Wiszniewska, A.
Szaniawska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47486.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
Decapoda
Odra estuary
Eriocheir sinensis
Baltic Sea
Polish water
Chinese mitten crab
crab
Grapsidae
Opis:
The Chinese mitten crab Eriocheir sinensis Milne-Edwards, 1854 is a newcomer to the Baltic Sea. Previous studies have shown that since the 1940s single large specimens of this species have been caught annually in Polish waters. The invasion of the Chinese mitten crab has been reported from many European countries, including Poland, where it is especially abundant in the Odra Estuary. Of 186 specimens captured in Lake Dąbie in August 1998, 45% were females and 55% males. The carapace width of these crabs varied between 53 and 88 mm and the average wet weight was 169±45.3 g.
Źródło:
Oceanologia; 2000, 42, 3
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological requirements in limulid and decapod gills: A case study in deducing the function of lamellipedian exopod lamellae
Autorzy:
Suzuki, Y
Kondo, A.
Bergstrom, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20381.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
morphology
total gill surface
paleontology
lamella
Decapoda
Limulidae
Limulus polyphemus
lamellipedian arachnomorph
gill lamella
allometry
arthropod
gill
respiration
Arthropoda
Opis:
According to one hypothesis, the exopods of extinct lamellipedian arthropods functioned as gills. To evaluate this hypothesis, the growth rates in Limulus polyphemus for total gill surface, average area per single gill lamella and number of gill lamellae are documented. The rates are compared with corresponding rates in decapod crustaceans in order to make deductions on morphological constraints in multi−foliated gills. The growth rates are given as allometric scaling exponents relative to the animal dry−body weight. The comparisons reveal that each allometric exponent is similar among examined species irrespective of differences in gill morphology or animal body plans. The numerical growth of lamellae obviously is much smaller than the growth of the total respiratory surface. To fulfill these trends in multi−foliated gills, the overall profile tends to become conical, with the result that the surface area is a couple of magnitudes larger at the base of the cone than at the tip. This geometrical shape appears to keep the numerical value of the total respiratory area (total lamellar surface) proportional to the cube of the total number of lamellae. The situation is entirely different in animals with lamellipedian exopods. In the latter, lamellae are slender structures carried in a straight row and, as exemplified by Naraoia, their increase in number during the growth is only half that required for the exopod lamellae to have functioned as an arthropod multi−foliated gill cone.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2008, 53, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What is the diet of Palaemon elegans Rathke, 1837 (Crustacea, Decapoda), a non-indigenous species in the Gulf of Gdańsk (Southern Baltic Sea)?
Autorzy:
Janas, U.
Baranska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49052.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
alga
Ostracoda
plant component
Baltic Sea
Crustacea
Gammarus
diet
macrozoobenthos
Decapoda
prawn
Ectocarpaceae
coastal zone
Palaemon elegans
non-indigenous species
dietary component
Cladophora
feeding
Gdansk Gulf
Harpacticoida
Chironomidae
animal component
Opis:
Palaemon elegans, a new component of the Gulf of Gdańsk macrozoobenthos, colonised the southern Baltic coastal zone in the late 20th and early 21st century. Analysis of the stomach contents of P. elegans revealed 16 plant and animal taxa that these prawns had fed on. The principal dietary component was detritus, with a mean frequency of occurrence in stomachs of > 80%. The most frequently occurring plant components in the diet were algae from the genus Cladophora and the family Ectocarpaceae, while the most significant animal components were Harpacticoida, Chironomidae, Ostracoda and Gammarus spp. The results of the study show that the dietary composition of P. elegans differed significantly between stations and months. The foraging area consisted of two distinctive regions – the Inner Puck Bay, and the Outer Puck Bay together with the Dead Vistula River; two of the stations – Gdynia and Sopot – were distinct from all the others. However, no obvious seasonality in the food composition could be demonstrated.
Źródło:
Oceanologia; 2008, 50, 2; 221-237
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Feeding ecology of the American crab Rhithropanopeus harrisii (Crustacea, Decapoda) in the coastal waters of the Baltic Sea
Autorzy:
Hegele-Drywa, J.
Normant, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47763.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
Rhithropanopeus harrisii
stomach content
Baltic Sea
Crustacea
brackish water
coastal water
non-native species
Decapoda
feeding ecology
American crab
Opis:
The feeding ecology of the American crab Rhithropanopeus harrisii Gould, 1841 from brackish waters of the Baltic Sea was studied by analyses of the stomach repletion index (SRI) and stomach content with regard to sex, size and habitat (Dead Vistula River and the Gulf of Gdańsk). Neither the sex nor the size of an individual crab had a significant (P>0.05) influence on the SRI or on the diversity of food items found in the stomachs of R. harrisii. But the type of food consumed was significantly (P<0.05) dependent on the locality inhabited: the greater the biodiversity of the habitat, the richer the dietary composition. In Baltic coastal waters this species feeds on detritus, and also on animal and plant matter. Remains of Chlorophyta, Amphipoda, Ostracoda, Polychaeta, Gastropoda and Bivalvia were found in the stomachs of the specimens analysed.
Źródło:
Oceanologia; 2009, 51, 3; 361-375
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The first occurrence of "Prosopidae" s.l. (Crustacea: Decapoda: Brachyura) and other findings of crustaceans in the Upper Jurassic limestones of the Pieniny Klippen Belt
Autorzy:
Hyzny, M.
Schlogl, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183968.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Pieniński Pas Skałkowy
wapienie
górna jura
limestones
Upper Jurassic
Pieniny Klippen Belt
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2009, 35, 3/1; 61-63
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paleobiology of the crustacean trace fossil Spongeliomorpha iberica in the Miocene of southeastern Spain
Autorzy:
Gibert,de, J.M.
Ekdale, A.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20840.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleobiology
crustacean
trace fossil
Spongeliomorpha iberica
Arthropoda
Crustacea
Decapoda
Spongeliomorpha
ichnology
bioglyph
Miocene
Spain
Opis:
The trace fossil Spongeliomorpha iberica locally occurs in the Tortonian (Upper Miocene) marine strata of the Fortuna basin in southeastern Spain, and its excellent preservation state allows a reliable reconstruction of its main morphologic features. The burrow systems are branched (but not anastomosing), and they include numerous, short, blind tunnels. The burrow walls are strongly ornamented with bioglyphs displaying a rhomboidal pattern, consisting mostly of individual “Y”−shaped scratches. Smaller, secondary bioglyphs consist of sets of less incised transverse scratches. These features allow us to assign the ichnospecies to a decapod crustacean, most likely an alpheid or thalassinidean shrimp. The burrow apparently served as a refuge for the inhabitant, which fed upon microorganisms growing on the walls of the burrow by means of scraping the interior surfaces with the maxillipeds or other mouth parts. It is also likely that the shrimp used the multiple blind tunnels to store organic material (probably plant detritus) to be used for later consumption. The crustaceans colonized mud firmgrounds, which were formed by erosion during a rapid sea−level fall. Thus, the burrows occur in direct association with erosional regressive surfaces and therefore are good stratigraphic indicators of abrupt paleoenvironmental change.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2010, 55, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late Cretaceous crest-bearing shrimps from the Sahel Alma Lagerstatte of Lebanon
Autorzy:
Audo, D.
Charbonnier, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20885.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Late Cretaceous
crest-bearing shrimp
Arthropoda
Crustacea
Decapoda
Lagerstatte
Cretaceous
Santonian
Sahel Alma
Lebanon
Opis:
Decapod crustaceans are the most diverse group of fossil invertebrates from the Upper Cretaceous Sahel Alma Lagerstätte (Lebanon, Middle East). They are mainly represented by abundant crest−bearing shrimps which were first described as Penaeus libanensis. We review this species applying the new systematic nomenclature and we propose a more complete description based on 54 unpublished specimens. This review leads to the erection of Palaeobenthesicymus gen. nov. and to the new combination Palaeobenthesicymus libanensis that is the oldest record of the family Benthesicymidae. A neotype is herein designated. Detailed comparisons with extant analogues suggest that the crest bearing shrimps inhabited relatively deep water settings most probably exceeding 150 m, at the transition between the lower circalittoral and the upper bathyal zones, under dysphotic or aphotic conditions.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2013, 58, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recurrent Constructional Pattern of the Crustacean Burrow Sinusichnus sinuosus from the Paleogene and Neogene of Spain
Autorzy:
Belaustegui, Z.
de Gibert, J.M.
Lopez-Blanco, M.
Bajo, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946033.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
decapoda
sinusichnus sinuosus
bioturbation
eocene
miocene
pliocene
Opis:
New occurrences of Sinusichnus sinuosus described in the Cenozoic of Spain evidence the almost continuous fossil record of this ichnospecies from the Upper Cretaceous to the Lower Pliocene. Morphological and size features of these highly regular sinusoidal burrows have been analyzed, showing a very recurrent constructional pattern through time. Such features are also constant along the ontogeny of the producer. The large number of similarities that this ichnogenus shares with fodinichnial burrow systems, such as Thalassinoides, Ophiomorpha, or Spongeliomorpha, point to a crustacean authorship. Since this sinusoidal architecture is also common among some graphoglyptids, other behavioral strategies are discussed. The ichnogenus Sinusichnus occurs commonly in shallow marine environments, in particular to deltaic depositional settings.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2014, 59, 2; 461-474
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new homolid crab, Zygastrocarcinus tricki sp. nov., from the Pierre Shale (middle Campanian), Baculite Mesa, Pueblo County, Colorado, USA
Autorzy:
Nyborg, T.
Bedell, M.
Garassino, A.
Larson, N. L.
Bishop, G. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950344.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
crustacea
decapoda
Brachyura
Late Cretaceous
Colorado
USA
skorupiaki
dziesięcionogi
krab
kreda późna
Kolorado
Opis:
A new species of homolid crab, Zygastrocarcinus tricki sp. nov., is reported from the Late Cretaceous (middle Campanian, Baculites scotti Zone) of the Pierre Shale Formation (Baculite Mesa, Pueblo County, Colorado). This nearly complete homolid, hereto described is the sixth species assigned to the genus and extends our knowledge along with the geographical range and geological age of this taxon.
Źródło:
Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 4; 709-713
0001-5709
Pojawia się w:
Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies