Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "de Duve." wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Nominalist re-turn in contemporary art
Zwrót / powrót nominalizmu w sztuce współczesnej
Autorzy:
Schollenberger, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593891.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
nominalism
feeling
sensus communis
Kant, Duchamp
de Duve.
nominalizm
uczucie
Kant
Duchamp
Opis:
Hans Blumenberg has shown (Die Legitimität der Neuzeit) that the appearance of nominalism in the debates of the Middle Ages had laid grounds for modernity. Nominalism assumes that only individual, concrete objects exist and that common properties are not grounded in any kind of supra-individual properties or relations that would exist independently of what is singular. In Thierry de Duve’s interpretation, “pictorial nominalism” of Duchamp puts stress on a particular or a singular name, stops the process of reference and shows its “plastic being”. This aesthetic idea opens up a new field that we now call “art”, where art becomes a “proper name”. I would like to follow his analysis, but also to re-think it the context of the present, to explore the specificity of the nominalist re-turn in contemporary art. The contemporary aesthetic experience of art as such is nominalist in the sense I would like to examine in this article.
Hans Blumenberg pokazał w swojej Die Legitimität der Neuzeit, w jaki sposób pojawienie się nominalizmu w średniowiecznych debatach położyło podwaliny pod nowoczesność. Nominalizm zakłada, że tym, co istnieje są jedynie pojedyncze, konkretne rzeczy, a wspólne własności nie są osadzone w jakichś innych ponad-indywidualnych własnościach, czy relacjach, które mogłyby istnieć niezależnie od tego, co jednostkowe. W interpretacji Thierry de Duve’a „nominalizm pikturalny” Duchampa kładzie nacisk na jednostkowe imię, zatrzymuje proces odniesienia i ukazuje jego „plastyczne istnienie”. Ta idea estetyczna otwiera całkowicie nowy obszar, który określamy współcześnie mianem „sztuki”, gdzie sztuka staje się „nazwą własną”. W artykule pragnę prześledzić tę analizę, jak również chcę ją przemyśleć w kontekście współczesności, by odpowiedzieć na pytanie o charakter nominalistycznego zwrotu/powrotu w sztuce współczesnej. W tym rozumieniu współczesność charakterystyczna dla doświadczenia estetycznego okazuje się nominalistyczna w sensie, który zamierzam wypracować w artykule.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 69-82
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies