Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "criminal evidence" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 85
Tytuł:
Świadek koronny jako nadzwyczajna instytucja pozyskiwania świadków
Turning state’s evidence as an extraordinary means of gaining witnesses
Autorzy:
Bosiacka, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459918.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
prawo karne
proces karny
środki dowodowe
świadek koronny
„mały świadek koronny”
odstąpienie od wymierzenia kary
Criminal law
criminal procedure
evidence sources
turning state’s evidence
dropping charges due to the occurrence of mitigating circumstances
Opis:
Tematem artykułu jest problematyka instytucji świadka koronnego jako nadzwyczajnego środka dowodowego w procesie karnym. Wspomniana została jej geneza oraz rozwiązania prawne przyjęte w innych państwach w tej materii. Ponadto omówiono przyczyny kryminalno-polityczne uchwalenia ustawy o świadku koronnym, przesłanki, które podejrzany musi spełnić, aby uzyskać ten status, jak również problematykę wyjątkowego stosowania tej instytucji.
The topic of the article is the issue of witnesses gained through turning state’s evidence as extraordinary evidential sources in a criminal procedure. The main matters discussed in the article are the genesis of turning state’s evidence law and solutions in this matter proposed by different countries. Additionally, the author describes criminal and political causes of passing the turning state’s evidence bill and witness’s conditions required to use this law as well as the issue of exceptional situations in which it can be applied.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2011, 1
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EUROPEJSKI NAKAZ DOCHODZENIOWY – PRZEŁOM W DZIEDZINIE EUROPEJSKIEGO ŚCIGANIA KARNEGO?
EUROPEAN INVESTIGATION ORDER – A BREAKTHROUGH IN THE EUROPEAN CRIMINAL PROSECUTION?
Autorzy:
Kusak, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693239.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the European Investigation Order
the European evidence warrant
freezing
European criminal prosecution
police and judicial cooperation in criminal matters in the EU
europejski nakaz dochodzeniowy
europejski nakaz dowodowy
europejskie ściganie karne
współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych w UE
Opis:
The paper presents the Proposal for a Directive of the European Parliament and the Council regarding the European Investigation Order (EIO) in criminal matters. It describes the essence of the new instrument and the procedure of how to move for it, as well as of its execution. The authoress compares the EIO with the existing EU instruments for cooperation in criminal matters, explaining its innovative nature in the field of cross-border criminal prosecution. The risks associated with the order have been identified, followed by some proposals of improvements of certain adopted solutions.
Artykuł charakteryzuje propozycję decyzji ramowej w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego. Opisana została istota nowego instrumentu, dokładna procedura wystąpienia z nakazem oraz jego wykonanie. Autorka porównuje nowy nakaz z poprzednimi instrumentami współpracy w Unii Europejskiej w sprawach karnych, tłumacząc jego przełomowość w dziedzinie transgranicznego ścigania karnego. W artykule zawarto również opis zagrożeń związanych z nakazem oraz propozycji ulepszenia niektórych rozwiązań decyzji.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 4; 93-105
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polygraph Examination in Criminal Cases. Current Polish Practice. A Critical Study
Autorzy:
Widacki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523472.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
polygraph examination
evidence
polygraph in Poland
legal admissibility of polygraph
Źródło:
European Polygraph; 2012, 6, 4(22); 249-256
1898-5238
2380-0550
Pojawia się w:
European Polygraph
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opinia biegłego z zakresu badań genetycznych w świetle analizy rezultatów badania ankietowego. Moc dowodowa, wiarygodność i przydatność naukowego środka dowodowego do dowodzenia wybranych rodzajów przestępstw
Expert opinion in DNA analysis as seen from the perspective of questionnaire findings. Evidential value, reliability and scientific usability of this evidence in criminal proceeding
Autorzy:
Achrem, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499771.pdf
Data publikacji:
2013-12
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
opinia biegłego
postępowanie karne
badania genetyczne
moc dowodowa
wiarygodność
dowodzenie przestępstw
badania ankietowe
genetic expert opinion
penal proceedings
reliability
evidential strength
evidential procedure
surveys
Opis:
W artykule przedstawiono rezultaty badań ankietowych przeprowadzonych pośród sędziów sądów rejonowych i okręgowych oraz stron postępowania karnego. Zamieszczone rozważania dotyczą trzech najważniejszych aspektów środka dowodowego opartego na polimorfizmie genetycznym: mocy dowodowej opinii biegłego z zakresu badań genetycznych, jej wiarygodności w porównaniu z innymi opiniami wykorzystującymi do identyfikacji cechy biologiczne człowieka, a także przydatności tego środka dowodowego do realizacji celów postępowania karnego w odniesieniu do rodzaju przestępstw zawartych w kodeksie karnym. W wyniku analizy rezultatów badań stwierdzono, iż opinia biegłego z zakresu badań genetycznych charakteryzuje się najwyższą mocą dowodową oraz wiarygodnością w porównaniu z opiniami daktyloskopijnymi, osmologicznymi oraz fonoskopijnymi. Stwierdzono także, iż najwyższą przydatność wywody biegłego, których podstawą jest polimorfizm cząsteczki DNA wykazują w dowodzeniu przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu oraz wolności seksualnej. W stosunku do przestępstw przeciwko mieniu ankietowani stwierdzili, iż naukowy środek dowodowy wykazuje średni stopień przydatności, a jest nieprzydatny dla postępowań dowodowych związanych z popełnieniem przestępstw przeciwko środowisku i bezpieczeństwu w komunikacji.
The author focuses on showing the result of survey, which was conducted in 2012 among judges, attorneys and solicitors. The answers to three important questions on reliability of expert opinion, evidential strength and usefulness of biological evidence to prove criminal offenses (e.g. homicide, sexual abuse, offences against property, traffic and natural environment) were described in the article. According to respondents the genetic expert opinion is the most reliable one. Moreover this scientific evidence has the highest level of evidential strength out of fingerprint, scent and audio examination expert opinions. The highest level of usefulness of DNA expert opinion was found in case of crime against person and sexual rape. According to judges, attorneys and solicitors the genetic expert opinion is of lowest value as the scientific evidence in cases involving traffic crime and natural environment, whereas medium value of DNA opinion has been attributed to crimes against property.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2013, 282; 9-16
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polygraph in Austria
Autorzy:
Stempkowski, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523454.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Austria
criminal procedure
free consideration of evidence
principle against self-incrimination
prohibition of utilization
Źródło:
European Polygraph; 2013, 7, 2(24); 77-84
1898-5238
2380-0550
Pojawia się w:
European Polygraph
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SPORY W LITERATURZE NIEMIECKIEJ O NIEZGODNE Z PRAWDĄ ZEZNANIA OSKARŻONEGO O POPEŁNIENIE PRZESTĘPSTWA
DISPUTES IN GERMAN LITERATURE REGARDING THE UNTRUE EVIDENCE PROVIDED BY A PERSON ACCUSED OF AN ALLEGED CRIME
Autorzy:
Byczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693726.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
penal law
criminal law
criminal procedure
accused
the right to lie
justification
German law
law comparatistics
history of law
penal process
exception to the prohibition of committing offences
criminal procedure and the constitution
prawo karne
postępowanie karne
oskarżony
prawo do kłamstwa
kontratyp
prawo niemieckie
komparystyka prawna
historia prawa
proces karny
kontratypy pozaustawowe
gwarancje procesowe
Opis:
An attempt is being made to outline the historical evolution of the debate in the German doctrine concerning the right of the accused to lie. The considerations begin with a claim that this issue was not solved during the codification work carried out in the nineteenth century, and had consequently given rise to an ample discussion among German lawyers, that resulted in the formulation of three major positions. According to the first one, the accused in the penal process should be obliged to confess the truth. The opposite view stressed that the accused could resort to lying as long as he did not infringe the rights of others. And only recently (R. Torka) has originated a conception that under certain circumstances, namely when infringing the rights of the others is the sine que non condition for the escaping of criminal responsibility, a so-called right to lie of the accused has to be taken into account. The arguments brought to life by German lawyers may also considerably enrich the debate over the same issue in Poland.
Autor stara się przedstawić ewolucję debaty na temat prawa oskarżonego do kłamstwa w doktrynie niemieckiej. Punktem wyjścia rozważań autora jest stwierdzenie, że problem ten nie został rozstrzygnięty w trakcie prac kodyfikacyjnych w XIX w. Dało to asumpt do szerszej debaty prawników niemieckich. Wykształciły się zasadniczo trzy główne stanowiska. Wedle pierwszego z nich oskarżony w procesie karnym powinien być zobligowany do wyjaśniania zgodnie z prawdą. Pogląd przeciwstawny przyznawał mu w tej materii pełną swobodę, ograniczoną jedynie prawami osób trzecich. Dopiero niedawno pojawiła się koncepcja (R. Torka), że w pewnych okolicznościach, a więc wtedy, gdy naruszenie praw innych osób ma być warunkiem sine qua non uniknięcia odpowiedzialności karnej, przyjąć należy tak zwany kontratyp prawa do kłamstwa. Argumenty podnoszone przez jurystów niemieckich mogą również wzbogacić debatę na ten temat prowadzoną w Polsce.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 133-143
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowej
On the structure of inadmissibility of an action in criminal proceedings
Autorzy:
Janusz-Pohl, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692744.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
an action in criminal proceedings
a conventional action
inadmissibility of action
invalidity of action
convalidation
inadmissibility of evidence
sequence of actions
formalisation
inadmissibility of a criminal trial
czynność procesowa
czynność konwencjonalna
niedopuszczalność czynności
nieważność czynności
konwalidacja
niedopuszczalność dowodów
sekwencja czynności
formalizacja
konwencjonalizacja
niedopuszczalność procesu karnego
Opis:
The paper deals with inadmissibility of actions in criminal proceedings analysed in the context of a theoretical concept of conventional actions in law. Attention has been drawn to the doctrinal (sensu largo) and legal (sensu stricto) approach to the inadmissibility of an action in criminal proceedings. Based on the above concept, an attempt has been made to establish whether inadmissibility sensu stricto is related to the infringement of the constitutive rules isolated for individual actions in criminal proceedings. Two basic definitions of the term inadmissibility of an action in criminal proceeding sensu stricto have been proposed. The analysis presented in the paper has been verified against inter alia, the institutions introduced by virtue of amendments to the Code of Criminal Procedure of 27 September as provided in its Articles14 § 2 and 168a.
Artykuł poświęcony jest problematyce niedopuszczalności czynności karnoprocesowych ujmowanych w kontekście teoretycznoprawnej koncepcji czynności konwencjonalnych w prawie. Zwrócono uwagę na doktrynalne (sensu largo) oraz kodeksowe (sensu stricto) ujęcie konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowych. W oparciu o wskazaną koncepcję podjęto próbę ustalenia, czy niedopuszczalność sensu stricto łączy się z naruszeniem tzw. reguł konstytutywnych wyodrębnianych dla poszczególnych czynności karnoprocesowych. Konsekwencją przeprowadzonych rozważań jest propozycja wyróżnienie dwóch zasadniczych znaczeń niedopuszczalności czynności karnoprocesowej sensu stricto. Przeprowadzona analiza zweryfikowana została w odniesieniu m.in. do instytucji wprowadzonych przez ustawodawcę na mocy noweli do Kodeksu postępowania karnego z 27 września 2013 r. określonych w art. 14 § 2 oraz 168a k.p.k.  
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 161-173
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenie zasady działania sądu z urzędu i jego wpływ na wyrokowanie
Autorzy:
Sobczak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2225755.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
adversarial principle
criminal proceedings
reform of the criminal process
court
prosecutor
rules of evidence
Opis:
The adversarial principle is merely the name of a specific type of organizing process, not a specific Directive of criminal proceedings. The adversarial principle is uniformly recognized as non-codified directive, according to which the criminal process is conducted in the form of equal sides dispute before the impartial court. The adversarial principle in criminal proceedings is something other than adversarial in civil proceedings. The adversarial principle was exposed in the course of work on the revision of the Code of criminal proceedings. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of proof, giving this task in the hands of the parties, leaving only the court admissibility of evidence, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified special circumstances. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of taking of evidence, giving this process to the parties, leaving only the admissibility of evidence to the court, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified by special circumstances. Will be changed the rules for transfer of the court materials from preliminary proceedings. Another important issue is the systematization of the list of evidence, in accordance with the modified Article 333 § 1 of the Code of Criminal Procedure and solutions for planning of court hearings. May cause discussions restriction the possibility of taking the initiative of the evidence by the court. The changes enforce proactive stance of the accused, even though he should be able to take advantage of the „right to silence”. Militate against the principle of adversarial problems brought to light on the background of the appeal proceedings. You can express its concern that the adversarial principle in the present approach will detrimental to the presumption of innocence, leading to a model of „proceedings for the rich”. These changes will force to remodel the psyche of judges who feel guilty persons determining cases of dispute run by the parties, not the players involved who have the task of replacing the prosecutor.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2014, 2(7); 27-43
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polygraph Examination in Analysis of Evidence
Autorzy:
Konieczny, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523397.pdf
Data publikacji:
2014-09-01
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
polygraph examination as evidence
polygraph examination results
polygraph in criminal case
Źródło:
European Polygraph; 2014, 8, 3; 109-117
1898-5238
2380-0550
Pojawia się w:
European Polygraph
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akcja gaśnicza ze szczątkami ofiary śmiertelnej w tle
Firefighting Operations with Human Corpses in the Background
Autorzy:
Włodarczyk, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/372946.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
pożar
akcja gaśnicza
wysoka temperatura
pogorzelisko
oględziny
ślady
szczątki ludzkie
N.N. zwłoki
badania genetyczne
wersja kryminalistyczna
fire
firefighting
high temperature
fire incident site
examination
evidence
human remains
unknown body
genetic testing
criminal version
Opis:
Cel: Celem niniejszego doniesienia jest zapoznanie funkcjonariuszy wykonujących czynności służbowe na miejscu pogorzeliska z wybranym przypadkiem z praktyki. Ma on uzmysłowić zainteresowanym podmiotom, jak wiele śladów i mikrośladów biologicznych jest tam pomijanych. Materiał dowodowy jako niemy „świadek” może przekazać wiedzę o zdarzeniu, jednak traci się go przez niezauważenie na etapie akcji ratowniczo-gaśniczej i nieostrożność w czasie oględzin. Celem pośrednim jest wykazanie błędów możliwych do uniknięcia przez zespół oględzinowy, co wymiernie może poprawić jakość przyszłych ustaleń w sprawie. Wprowadzenie: Choć w praktyce ma się do czynienia z różnymi przyczynami powstawania płomieni, jednak podczas akcji gaśniczej należy liczyć się zarówno z dotarciem do osób żywych, zwłok, jak i szczątków ludzkich. Mogą one być zachowane w złym stanie, co stwarza problemy z ustaleniem tożsamości. Kazus ten pokazuje, jak niefrasobliwość w wypełnianiu obowiązków służbowych utrudnia dotarcie do prawdy obiektywnej, mimo posiadania informacji o przebywaniu co najmniej 1 osoby w domu, która uległa spaleniu. Metodologia: W etapie wstępnym scharakteryzowano miejsce wybuchu pożaru, który zaistniał w terenie ze stosunkowo dogodnymi warunkami do realizacji zadań służbowych. W drugim etapie stanowiącym opis akcji gaśniczej i oględzin na miejscu pogorzeliska dowiedziono, że mimo uzyskanych informacji nie brano pod uwagę obecności szczątków ludzkich. Późniejsze oględziny pogorzeliska doprowadziły do ujawnienia ciała ludzkiego, które było rozczłonkowane i zdegradowane. W kolejnym etapie dokonano analizy materiału dowodowego i jego przydatności do wyjaśnienia wątpliwych kwestii. Dzięki wnioskowaniu sformułowano konkluzje dotyczące metod i skutków, przez zestawienie przyczyn błędnego postępowania w trakcie oględzin. Końcowy etap rozważań udowadniał, jak zatarcie śladów związanych ze zdarzeniem ograniczyło możliwości badawcze i wykrywcze. Wnioski: W artykule próbowano dowieść, jak ukierunkowane popożarowe czynności procesowe i pozaprocesowe mogą na dalszych etapach doprowadzić do efektywnego wykorzystania zabezpieczonych śladów oraz wyjaśnić okoliczności sprawy. Bowiem sensownie realizowane postępowanie przygotowawcze, bazujące na słabo widocznych śladach biologicznych wraz z aktualnymi możliwościami genetycznymi, doprowadza do identyfikacji osób związanych ze zdarzeniem. Jednakże ważne jest przestrzeganie rygorów postępowania. Przytaczanie tego kazusu ma uświadamiać niepożądane konsekwencje niekompetentnych działań.
Aim: The purpose of this report is to familiarize officers, who perform duties at fire incidents, with a selected practical example. It is intended to make officers aware of the volume of evidence, biological and other, which can be overlooked. The evidence, just like a mute witness, can provide information about an incident. However, information can be lost throug inadvertence during rescue and firefighting operations and imprudence during post incident inspections. An intermediate aim is to reveal potential errors, which can be avoided, identified by a technical working group of Inspectors. Avoidance of such errors could significantly improve the quality of future investigation findings. Introduction: In spite of different reasons for the cause of a fire, it should be understood that rescue activity will ultimately bring firefighters into contact with live people, corpses and human remains. The latter two may be preserved in a poor condition, culminating with difficulties in establishing individual identities. This case illustrates where apathy in the performance of duty may have caused difficulties with attempts to establish objective facts, despite availability of information about the existence of at least 1 person, who was burnt in the house fire. Methodology: At the initial stage a suitable location involving a fire outbreak was identified. It was a location with easy access for firefighting and rescue operations. At the second stage a description of firefighting activities was produced and was accompanied by a post incident site inspection. At this point it was realised that, despite information concerning incident operations, the presence of human remains were ignored. A later inspection of the fire incident site revealed a degraded and dismembered human body. Next, the collected evidence was analyzed and its utility determined for use in resolving areas of doubt.. With the aid of deduction methods, some conclusions were reached about methods and effects as well as reasons for flawed procedures adopted during the site inspection. The final stage of deliberations established how erasure of relevant evidence constrained detection and research investigation. Conclusions: The article attempted to demonstrate that suitably focussed post incident investigations may, at later stages of proceedings, lead to effective utilisation of preserved evidence as well as provide an explanation of circumstances. A sensibly developed preparatory process, based on not so easy to see biological evidence, but aided by current genetic potential, leads to identification of individuals associated with incidents. However, it is important to maintain a disciplined approach to the process. Presentation of this incident is intended to make people aware of undesirable consequences associated with incompetent performance.
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2015, 1; 181-195
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania poligraficzne w polskim procesie karnym po Postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2015 r.
Polygraph examinations in Polish criminal proceedings after Supreme Court decree of 29 January 2015.
Autorzy:
Gołaszewski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501974.pdf
Data publikacji:
2015-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Sąd Najwyższy
poligraf
badania
proces karny
dowód
Supreme Court
polygraph
examinations
criminal proceedings
evidence
Opis:
W dniu 29 stycznia 2015 r. Sąd Najwyższy wydał postanowienie (I KZP 25/14), po raz pierwszy kompleksowo regulując kwestie związane z dowodowym wykorzystaniem badań poligraficznych w polskim procesie karnym. Rozwiał tym samym wszelkie wątpliwości związane z możliwością przeprowadzenia testów wobec podejrzanego (oskarżonego) lub świadka. Dopuścił opinię biegłego z zakresu badań poligraficznych – zarówno jako dowód odciążający, jak i obciążający. Wynik badania poligraficznego dowodzi jednak wyłącznie tego, jakie były reakcje badanej osoby na poszczególne pytania. Dlatego jest to dowód pośredni, który niczym się nie różni od dowodów z opinii innych biegłych. Sąd zauważył ponadto, że badanie poligraficzne nie może być substytutem przesłuchania, co oznacza, że biegłemu nie wolno wykraczać poza standardowe elementy procedury tego badania.
On 29th January 2015 the Supreme Court issued the judgement (I KZP 25/14) comprehensively regulating for the first time the matter of the usage of polygraph examinations for evidentiary purposes in Polish criminal proceedings. Thereby, the Court dissipated any doubts on the possibility of testing a suspect (an accused) or a witness and stated that a polygraph expert opinion is admissible as incriminating and exonerating evidence as well. However, the result of a polygraph examination proves solely the examinee’s reactions to particular questions. Therefore, this is an indirect piece of evidence that is no different from other expert opinions. Moreover, the Court noticed that a polygraph examination cannot be an alternative to interrogation. This means that experts are not allowed to reach out beyond the standard elements of the polygraph examination procedure.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 13; 139-150
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nagranie prywatne jako dowód w sprawie karnej w świetle nowelizacji K. P. K.
Private recording as evidence in criminal proceedings in connection with recent amendments of the Polish Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Leśniewski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565048.pdf
Data publikacji:
2015-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
proces karny
dowód prywatny
nowelizacja
nagranie
criminal procedure
private evidence
amendment
recording
Opis:
Szybki rozwój technologiczny dostarczył nam wielu narzędzi, do używania któ-rych nie powinniśmy mieć oporów. Ostatnie dwie dekady to radykalne zmiany na tym polu. Niemniej jednak, procedura karna tym przeobrażeniem w dużej mierze nie podołała, za wy-jątkiem prawa dowodowego. Celem artykułu jest skupienie się na kwestii wykorzystania, jako dowodu w sprawie karnej nagrania prywatnego. W artykule przeanalizowane zostały proble-my związane z przedmiotowym zagadnieniem. Autor przedstawia przeciwstawne zapatrywa-nia doktryny na kwestię dowodów prywatnych, w szczególności nagrań na nośnikach elektro-nicznych. Praca jest skoncentrowana na wpływie, jaki wywiera na przedmiotowej kwestii Wielka Nowelizacja kodeksu postępowania karnego, która weszła w życie z dniem 1 lipca 2015 roku. Autor zwraca uwagę na potencjalne trudności z interpretacją nowych uregulowań prawnych, jak i niedostatki przedmiotowej nowelizacji.
Rapid technological development has provided us with new efficient tools that we should not hesitate to use. In the last two decades we have seen technical revolution around us. Nevertheless, criminal procedure does not follow that change – saving evidence law. The article is focused on application of private recordings in Polish criminal procedure, with particular emphasis on its value as an evidence. The paper analyses practical problems related to the issue. The author presents different definitions of private evidence and private recording. The findings and conclusions represented in the author’s analysis show that the is-sue of private recording is very vital and has to be examined profoundly. Changes, that are shown in the article were introduced on 1st of July 2015, had been estimated as a huge step in “releasing” private evidence. The author pays attention to potential difficulties in interpreta-tion of the new regulations.
Źródło:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności; 2015, 2(1); 95-106
2450-5005
Pojawia się w:
De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrońca wobec opinii biegłego w procesie karnym
Defender vs expert witness opinion in a criminal procedure
Autorzy:
Widacki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476573.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
expert witness
expert evidence
evidence and attorney of law
Opis:
In accordance with the binding criminal procedure, the defender may request that an expert witness is called to court by addressing an appropriate motion to a judicial body (the prosecutor or the court). The body may consider the motion but is not obliged to do so. Once the witness has been called to court, he or she can be questioned, and his or her expertise and/or impartiality can be examined. Demanding the appointment of a different expert witness is also an option once circumstances that allow or require the exclusion of the previous one have occurred. A motion to appoint another expert witness before the court can be made, yet only if it has been proved that the current expert opinion has been incomplete or unclear, internally contradictory, or contradictory to other opinions issued in the same case. An expert witness may be called to court only by a judicial body. The defender has no right to the appointment of his or her own expert witness. The most recent revision of the Code of Criminal Procedure (KPK), whose goal was to increase the degree of fairness of trials, still does not envisage the option to have expert witnesses called to court by the defence. The court and prosecutor will continue to have a monopoly on the appointment of expert witnesses. The defence can only provide ‘a private opinion’ issued at its behest. This cannot, however, have the status of an expert opinion (with all the due consequences) but only the status of a private statement that may be read out at the trail but cannot be confronted with an expert witness opinion.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2015, 1(16); 6-20
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona zamawiającego przed zmowami przetargowymi w polskim prawie karnym, antymonopolowym oraz prawie zamówień publicznych
Protection of the procuring party against tender collusions in Polish criminal, antitrust and public procurements law
Autorzy:
Minkiewicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508081.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
zmowy przetargowe
„ustawienie przetargu”
art. 305 k.k.
zamówienia publiczne
dowody pośrednie
ne bis in idem
domniemanie niewinności
tender collusion
“bid rigging”
Article 305 of the Criminal Code
public procurements
circumstantial evidence
innocent until proven guilty
Opis:
Celem artykułu jest porównanie zakresu zastosowania przepisów prawa karnego, prawa ochrony konkurencji oraz prawa zamówień publicznych chroniących zamawiającego przed zmowami przetargowymi. W artykule omówiono rodzaje zmów przetargowych oraz tzw. ustawienia przetargu, wskazano, które z nich mogą podlegać ocenie z punktu widzenia poszczególnych dziedzin prawa, a także przedstawiono możliwe sankcje dla przedsiębiorcy oraz osób fizycznych. Zwrócono również uwagę na aspekty proceduralne, w szczególności w zakresie możliwych do wykorzystania środków dowodowych oraz standardu dowodu opartego na poszlakach. W artykule poruszono również kwestię potencjalnej odpowiedzialności osób zarządzających za zawarcie antykonkurencyjnych porozumień przetargowych oraz oceniono zasadność tego rozwiązania w świetle zasady ne bis in idem.
The purpose of this article is to compare the scope of the application of criminal law, competition law and public procurements law in protecting the procuring party against tender collusions. The article discusses the different types of tender collusions as well as “bid rigging”, it indicates which of them may be examined under the provisions of each legal branch, and presents potential sanctions to business entities and natural persons. Addressed also are procedural aspects of the issue, in particular the type of evidence which can be used and the standard of proof in proceedings based on circumstantial evidence. The article continues on to describe the issue of potential liability for tender collusion of persons holding an executive position and assesses it in the light of the ne bis in idem principle.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 4; 19-38
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstęp użyty wobec oskarżonego jako dowód prywatny – uwagi de lege ferenda w świetle nowelizacji kodeksu postępowania karnego
Deceit in the Context of Private Evidence – de lege ferenda Remarks on an Amendment to the Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Toruński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518602.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Opis:
In this paper presented is the question of deceit in the context of private evidence in the light of an amendment to the Code of Criminal Procedure. Firstly, the essence of the term ‘deceit’, focusing on its lexical meaning, is discussed, as well as its existence in other areas of law, including civil and criminal law or previous Codes of Criminal Procedure. An attempt to propose an authorial definition of the term is also made. Furthermore, the author considers the motives for introducing the said amendment to the Code, with the deliberations centered around article 393 par. 3 of the Code, which – de lege ferenda – would enable the parties to make use of their private evidence in the course of procedure. The article discusses that change proposed, which permits the counsel for the defendant to employ private evidence may potentially cause difficulties in the interpretation of the Act as a whole, something which was not foreseen by the legislator. One of such difficulties is the problem of deceitful obtainment of private evidence. Furthermore, it is not yet known how the gathering of the private evidence will look like. Potentially, there is a sizable number of persons who may avail of deceit with a view to obtaining evidence, as well as persons against whom deceit may be employed. Having this in mind, the author tries to delineate the general rules pertaining to the use of deceit when obtaining the private evidence. He points out that the rule „nemo se ipsum accusare tenetur” could be easily broken and also juxtaposes the deceit with the „fair trial rule”. The discussion contained herein also touches upon the proposed addition of article 168a to the Code. It is the author’s conclusion that the fact that the burden of proof is plaed on the parties may threat the trial’s comprehensiveness. The problem of deceit, despite the demands voiced by the doctrine, has not been settled hitherto, and it remains unresolved even under the new amendment.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2015, 1 (27); 62-73
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 85

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies