Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "community of memory" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 35
Tytuł:
Wzorzec interpretacyjny „wiary w funkcjonowanie państwa” w opowieściach wspomnieniowych Wilamowian o Volksliście
The Interpretive Pattern of “the Belief in the Functioning of the State” in Memoirs of Vilamovians about the Volksliste
Autorzy:
Król, Tymoteusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31344022.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
Wilamowice
opowieść wspomnieniowa
Volkslista
wspólnota pamięci
personal narratives
memories
the Second World War
Volksliste
community of memory
Opis:
Wilamowianie to grupa etniczna mieszkająca na pograniczu Śląska i Małopolski. Są oni potomkami osadników przybyłych z zachodniej Europy, o czym świadczy zachowany do dziś germański język wilamowski (Wymysiöeryś). W 1941 r. Wilamowianie podpisali Volkslistę, co było jednym z powodów ich powojennych prześladowań. W opowieściach wspomnieniowych wielu Wilamowian na ten temat pojawiają się powtarzające się elementy narracji – wzorce interpretacyjne, toposy i skamieliny językowe, które w wyniku procesu fabularyzacji i folkloryzacji są dzielone przez wszystkich członków grupy. Tę grupę nazwałem wilamowskocentryczną wspólnotą pamięci. Jednym z najważniejszych wzorców interpretacyjnych występujących w narracji tej grupy jest wzorzec „wiary w funkcjonowanie państwa”. Jego głównym zadaniem jest usprawiedliwienie Wilamowian jako grupy przed odbiorcą z zewnątrz, który – według wyobrażeń członków wspólnoty – ma fałszywy obraz tego, czym była Volkslista.
The Vilamovians are an ethnic group living on the borderland of Silesia and Lesser Poland. They are descendants of settlers who came to this place in the 13th century, as evidenced by the continuously functioning Germanic language called Wymysorys. In 1941 they signed the Volksliste, which became one of the causes of their postwar persecutions. In memoir-based stories of the Vilamovians there are recurrent elements of narration – interpretive models, topoi and linguistic fossils – which are shared by all group members as a result of the process of fabulization and folklorization. I refer to this group as the “Vilamovian-centric community of memory”. One of the most important models occurring in the narration of this community is the interpretive model of “the belief in the functioning of the state”. Its main function is to justify the actions of the Vilamovians as a group to an outside listener who, according to the perceptions of community members, has a false image of what the Volksliste was.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2023, 67, 3-4; 57-73
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Geographical Sameness and Historical Selfhood: Identity of a Historical Community in Paul Ricoeur’s Philosophy
Pomiędzy geograficznym „byciem tym samym” a historycznym „byciem sobą”: tożsamość wspólnoty historycznej w filozofii Paula Ricoeura
Autorzy:
Kumorek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762707.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
tożsamość
wspólnota
historia
pamięć
Paul Ricoeur
identity
community
history
memory
Opis:
The issue of the identity of communities considered in a historical context brings many problems. The question of community identity is one of many challenges facing historians. It is subject to a multi-sided debate between extreme positions that seek a hard core of identity, and those that postulate a nomadic identity or deny it any meaning at all. Concerning the thought of Paul Ricoeur, the article will hypothesize that community identity can be considered between the poles of geographical sameness and historical selfhood, based on the model of demography and the model of collective memory. These models relate to the basic philosophical criteria of identity, and allow historians to refer to the multiplicity of aspects that fall within the geographical and historical criteria. By exploring these aspects in a web of interdependence, historians resemble narrators of a novel, who do not create a predictable plot but consider contradictions, twists, and conflicts. Thus, the work of historians acquires an ethical dimension, which is free from influence on the formation of the identity of the community to which they also belong. 
Problem tożsamości wspólnot rozpatrywany w kontekście historycznym niesie wiele problemów. Do wyzwań, przed którymi stają historycy, zaliczyć należy również zagadnienie tożsamości wspólnoty. Jest ono poddane wielowątkowej dyskusji rozpościerającej się pomiędzy skrajnymi stanowiskami poszukującymi twardego rdzenia tożsamości a tymi, które postulują tożsamość nomadyczną lub zupełnie odmawiają jej jakiegokolwiek znaczenia. W nawiązaniu do myśli Paula Ricoeura w artykule zostanie postawiona hipoteza, że tożsamość wspólnoty może być rozpatrywana pomiędzy biegunami geograficznego „bycia tym samym” oraz historycznego „bycia sobą” w oparciu o wzorzec demografii oraz wzorzec pamięci wspólnoty. Nawiązują one do podstawowych, filozoficznych kryteriów tożsamości i umożliwiają historykom odniesienia do wielości aspektów mieszczących się w kryteriach geograficznych i historycznych. Badając te aspekty w sieci powiązań, historycy przypominają narratorów powieści, którzy nie tworzą przewidywalnej fabuły, ale uwzględniają sprzeczności, zwroty akcji i konflikty. Tym samym praca historyków nabiera znaczenia etycznego, wpływając na kształtowanie tożsamości wspólnoty, do której oni sami również przynależą.  
Źródło:
Logos i Ethos; 2022, 60, 2; 49-72
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Національна пам’ять в контексті дискурсу «забуття»: історико-методологічний аспект
National Memory in the Context of the Discourse “forgetting”: a Historical and Methodological Aspect
Autorzy:
Ільїн, В.В.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676898.pdf
Data publikacji:
2022-10-27
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
пам’ять
забуття
нація
національна ідентичність
уявлена спільнота
memory
forgetting
nation
national identity
imagined community
Opis:
У статті поставлена проблема пам’яті у співмірності з феноменом забуття, що постає важливою умовою формування нації, національної пам’яті, національної ідентичності та національного характеру. Нація являє собою солідарність, засновану на демократичному волевиявленні. Як духовний принцип, нація складається з двох елементів: один – в минулому, другий – в майбутньому. Підкреслюється, що саме забуття, а не прагнення до істини, складає основу конструювання національної пам’яті. Аналізується думка, що нація є «уявленою спільнотою», котра мислиться як міцне, горизонтально організоване товариство. Саме почуття братерської єдності змушувало мільйони й мільйони людей не лише вбивати, а йти на смерть заради уявлених витворів. Уявлення себе нацією є результатом масштабної історіографічної кампанії, яку проводить держава, і механізмом конструювання національних генеалогій. Вимога «забути» свідчить про те, що людина «пам’ятає» і здатна до «спогадів». Стверджується, що для існування нації «братовбивства» також важливі, як і наративи про минуле мирне співіснування. Виділено сім типів забуття, три з яких розглядаються як позитивні практики «успішного забуття»: «забуття по розпорядженню»; «амністія»; «установче забуття». До негативних типів відносяться: «анулювання»; «репресивне знищення»; «заплановане устаріння»; «мовчання приниження і сорому». Виділяють два контрагенти пам’яті і забуття: державу і суспільство. Державна пам’ять культивує секретність і захищає основи свого існування за допомогою забуття. Пам’ять суспільства перебуває в постійному русі і завжди прагне до безпам’ятства. Елемент забуття в історичній пам’яті обумовлює процес формування національної свідомості як умови національної ідентичності. Важливим є не імператив «пам’яті», а її зміст. Саме в такому контексті формується і стверджується національна пам’ять народу.
The article presents the problem of memory in relevance to the phenomenon of forgetting, which appears to be an important condition for the formation of a nation, national memory, national identity and national character. The nation is a solidarity based on democratic expression of will. As a spiritual principle, the nation consists of two elements: one in the past, the other in the future. It is emphasized that it is forgetting, not the intention to the truth, forms the basis of the construction of national memory. The idea that the nation is an “imagined community”, which is thought of as a strong, horizontally organized society, is analyzed. It was the feeling of fraternal unity that compelled millions and millions of people not only to kill, but to die for the sake of imagined creations. Self-image as a nation is the result of a large-scale historiographical campaign conducted by the state and a mechanism for constructing national genealogies. The requirement to “forget” indicates that a person “remembers” and is capable of “memories”. It is argued that “fratricides” are as important to the nation’s existence as narratives of past peaceful coexistence. Seven types of forgetting are distinguished, three of which are considered positive practices of “successful forgetting”: “forgetting by order”; “amnesty”; “institutional oblivion”. Negative types include: “cancellation”; “repressive destruction”; “planned obsolescence”; “silence of humiliation and shame”. There are two counterparties of memory and forgetting: the state and society. State memory cultivates secrecy and protects the foundations of its existence through oblivion. Society’s memory is in constant motion and always strives for oblivion. The element of forgetting in historical memory determines the process of formation of national consciousness as a condition of national identity. What is important is not the imperative of “memory”, but its content. It is in this context that the national memory of the people is formed and affirmed.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2022, 19; 7-13
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definiowanie tożsamości regionalnej społeczności Warmii i Mazur w formule radiowych pejzaży dźwiękowych kultur pamięci
Defining the Identity of the Regional Community of Warmia and Mazury in the Formula of Radio Soundscapes of the Cultural Memory
Autorzy:
Szydłowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068809.pdf
Data publikacji:
2021-03-11
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
radio
soundscape
acoustic space
memory cultures
identity
Opis:
Soundscape is a natural acoustic environment of man. Its elements are various constructions, listening impressions, recordings, programmes. While exploring this space, the researcher encounters many interesting aspects related to the contemporary perception of completed events in the form of auditive memory cultures. It can be saved and placed in the media. For example on Radio Olsztyn a public broadcaster from Warmia and Mazury in Poland. Therefore, it is possible to carry out research of the auditive cultural memory based on the radio programmes and their problematic issues. This specific, evolving cultural area of the region is worthy of analysis.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2020, 63, 4; 41-57
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między upamiętnieniem a rewizjonizmem. O dwóch portretach Jana Rodowicza „Anody”
Biography Blurred by Reportage. On Two Portraits of Jan Rodowicz “Anoda”
Autorzy:
Żarnecka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097261.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
archive
anti-system memory community
commemorative biography
critical interpretative biography
transitional justice
Opis:
The aim of the article is to compare two ways of introducing the poetics of reportage in biographical writing, using the method of comparative biography, described by Richard Holmes. The author compares two biographies of Jan Rodowicz “Anoda” by Barbara Wachowicz and Piotr Lipiński in aspects like: the use of the poetics of reportage, the selection of archival materials and the approach to it. As a result, she describes two ways a poetics of reportage can be introduced in biographical writing. The first one is described using the example of the book by Barbara Wachowicz, in which a portrait of a national hero is being constructed with archival materials provided by his own family and statements made by the members of the anti- system memory community, that were responsible for keeping the memory of the Warsaw Uprising and the post-war lives of its participants undisturbed by the state’s propaganda. The second one is represented in a book by Piotr Lipiński that uses the biography of “Anoda” to deal with the problem of transitional justice as an unfulfilled dream of Polish society. From this comparison a conclusion can be drawn that there are many ways that biographers can introduce the poetics of reportage in their writing, depending on their aims and the role they want to play in their books.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2021, 64, 2; 99-111
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radosława Piwowarskiego podróże nostalgiczne. Kreowanie pamięci wspólnotowej i „realizm pamięci” w narracjach o Dolinie Dzieciństwa i Młodości
Radosław Piwowarski’s nostalgic trip down the memory lane. The process of creating collective memory and „the realism of memory” in his storytelling about the Valley of Childhood and Youth
Autorzy:
Marczak, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047281.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Radosław Piwowarski
trip
the nostalgic
stylized realism
memory
community
storytelling
Opis:
The article comprises a study of the creative work of the Polish director Radosław Piwowarski, represented by his most characteristic films. The author points out the merger of stylized realism and of the nostalgic (or to be more precise – the realism stylized by means of nostalgia) as constitutive for the film style of this film artist. As a result of film analyses, the narrative structures of Piwowarski’s films appear to be memory structures, as they re-create the reality remembered by the filmmaker, who usually chooses the topos of a trip down memory lane to express his personal and subjective point of view. The film’s story becomes the image of the subjective reality, since it is a product of personal memory, consciousness and imagination. Piwowarski refers to the motif of the Valley of Childhood and Youth, vivid and active in the Polish literature and cinema, as an universum closed up in the past and lost forever, which, however, is accessible through the activity of recalling. The director, by the act of re-creation of a world personally remembered, actualizes the collective memory and therefore creates a community of memory with viewers of his films. The screen image of the past reality therefore gains double reliability – as a personal confession and as a record of the past; in consequence, we achieve the esthetical category of realism of memory.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2020, 28, 37; 349-363
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydowska społeczność Makowa Mazowieckiego i okolic. Pamięć świadków historii a upamiętnianie
The Jewish community of Maków Mazowiecki and its vicinity. Memory of history witnesses vs. commemoration
Autorzy:
Józefów-Czerwińska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116631.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
oral history
witnesses to history
collective memory
the Holocaust
Jewish society
historia mówiona
świadkowie historii
pamięć zbiorowa
Holokaust
społeczeństwo żydowskie
Opis:
Zagłada społeczności żydowskiej zamieszkującej północne Mazowsze była wielokrotnie przedmiotem badań naukowych, co znajduje odzwierciedlenie przede wszystkim w opracowaniach historycznych. Mimo to nadal istnieje potrzeba głębszej refleksji nad takimi zjawiskami jak: trwała pamięć świadków historii czy pamięć społeczna i zbiorowa w kontekście dyskursów publicznych, lecz także upamiętnianie wiedzy o Zagładzie. W niniejszym artykule kieruję szczególną uwagę na wydarzenia związane z czasem II wojny światowej; jednak równie ważne jest zbadanie różnych opinii na temat relacji społecznych sprzed 1939 roku. W tym kontekście zwracam uwagę na to, co seniorzy pamiętają i częściowo upamiętniają w przestrzeni publicznej. Wykorzystane w niniejszej pracy źródła etnohistoryczne zostały zebrane m.in. w wyniku projektu „Upamiętniając wiedzę przodków…” oraz w trakcie prac etnograficznych prowadzonych na Mazowszu Północnym w latach 2016-2020.
The extermination of the Jewish community living in northern Mazovia has been the subject of scholarly reflection many times, which is reflected mostly in historical studies. Despite this fact, there is still a need for a deeper reflection on such phenomena as: lasting memory of history witnesses or social and collective memory in the context of public discourses, but also commemorating the knowledge of the Holocaust. In this paper, I direct particular attention to events related to the time of WWII; however, it is equally important to explore the varied opinions on social relations before 1939. In this context, I highlight what is remembered by seniors and partly commemorated in public spaces. The ethnohistorical sources used in this thesis were collected, among others, as a result of the project entitled „Upamiętniając wiedzę przodków…” (Commemorating ancestral knowledge...) and in the course of ethnographic research work conducted in northern Mazovia between 2016 and 2020.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2021, 11, 11; 81-101
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Memory to Freedom. Research on Polish Thinking about National Security and Political Community. Review of the book by Cezary Smuniewski
Autorzy:
Massa, Agostino
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/576247.pdf
Data publikacji:
2020-02-10
Wydawca:
Akademia Sztuki Wojennej
Źródło:
Security and Defence Quarterly; 2020, 28, 1; 82-87
2300-8741
2544-994X
Pojawia się w:
Security and Defence Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolokacje pronominalne jako źródło tożsamościowych odniesień (na materiale relacji świadków powstania warszawskiego)
Pronominal Collocations as a Source of Identity References (Based on Eyewitness Accounts of the Warsaw Uprising)
Autorzy:
Duda, Beata
Ficek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044243.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
digital community archive
narrative interview
biographical narrations
individual and/or collective identity
memory linguistics
Opis:
The authors of the article present the results of (quantitative and qualitative) research on narrative interviews from the Oral History Archive – more precisely: memories of the Warsaw Uprising witnesses (its active participants). The main subject of the analyses, which align with the trends of reflections on the phenomenon of studies on social archives and follow the premises of memory linguistics, are the elements of the lexical level, i.e. collocations of the possessive pronouns mój, nasz (my, ours). In the discourse on the events of August 1944, they can be considered to be some of the significant determinants of individual and/or collective identities of the subjects. The search for answers to the questions about how the identity of the Warsaw Uprising participants is revealed at the level of selected biographical narrations, whatelements dominate there and how it is determined, allows for drawing some conclusions, including the final one: despite the expected predominance of individual identity (and personal views of the past), the examined relationships show a strong expansion of the sense of community which is evident even in the areas that fall within the domain of individual memory.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2020, 27, 2; 9-32
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From Local Community to Glocal Network: Place, Memory, and Identity Politics among the “Jews of Trikala” and Their Diaspora (Greece)
Autorzy:
Spyros, Theodoros A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508822.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Greek-Jews
Trikala
community
identity politics
ethnicity
glocality
memory
ethnography
Opis:
From Local Community to Glocal Network: Place, Memory, and Identity Politics among the “Jews of Trikala” and Their Diaspora (Greece)In this paper I present some initial findings from my multilocal ethnographic and ethnohistorical research on the “Trikalan Jews”, i.e. Jews living in or originating from Trikala, a city in the Thessaly region of central Greece. In particular, my research focuses on two axes: the historical processes of community formation and its social transition after World War II as well as the recent sense of belonging of the potential members of that “community” and the ways they experience and negotiate their collective memory and identity.On a theoretical level, the first hypothesis grounded in the field is that the “community” tends to appropriate/be appropriated by subjects who currently live “elsewhere”. In this sense, it is reproduced as a glocal network in which Jewishness and locality are interconnected, experienced, and performed in multiple, fluid, and often fragmented ways. On a methodological level, my research is based on the fundamental techniques of ethnographic and ethnohistorical research which have been adapted to the conditions and restraints of a multilocal field.From the research we can assume that the Holocaust resulted in the extermination of an important part of the Trikalan Jewish community, while post-war emigration led to its gradual social disintegration, diffusion, and integration to broader ethnoreligious and national realities. Today this glocal “community” has imaginary, symbolic, and ceremonial rather than “practical” sociocultural dimensions. However, the recording, “rescue” and disclosure of communal history, memory and “cultural heritage” compose a fundamental field for the reconstitution of the bonds between the potential members of the “community” and thus for its reconstruction as a glocalized network of sociocultural interaction. Από την τοπική κοινότητα στο παγκοσμιο-τοπικό δίκτυο: Τόπος, μνήμη και πολιτικές της ταυτότητας στους Εβραίους των Τρικάλων και τη Διασπορά τουςΣτο παρόν άρθρο παρουσιάζω ορισμένα πρώτα ευρήματα από την πολυ-τοπική εθνογραφική και εθνοϊστορική μου έρευνα στους Εβραίους των Τρικάλων. Η έρευνα κινείται σε δύο άξονες. Ο πρώτος αφορά στις ιστορικές διαδικασίες συγκρότησης και κοινωνικού μετασχηματισμού της κοινότητας μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο δεύτερος διερευνά την αίσθηση του ανήκειν μεταξύ των εν δυνάμει μελών της «κοινότητας» και τους τρόπους που αυτά βιώνουν και διαπραγματεύονται σήμερα τη συλλογική τους μνήμη και ταυτότητα.Σε θεωρητικό επίπεδο, μια πρώτη υπόθεση, είναι ότι η «κοινότητα» έχει την τάση να οικειοποιείται (αλλά επίσης γίνεται αντικείμενο οικειοποίησης από) υποκείμενα που ζουν σήμερα «αλλού». Υπό αυτή την έννοια, αναπαράγεται ως ένα παγκοσμιο-τοπικό δίκτυο, εντός του οποίου η Εβραϊκότητα και η τοπικότητα διασυνδέονται, βιώνονται και επιτελούνται με πολλαπλούς, ρευστούς και συχνά αποσπασματικούς τρόπους. Σε μεθοδολογικό επίπεδο, η έρευνά μου βασίζεται στις βασικές τεχνικές της εθνογραφικής και εθνοϊστορικής έρευνας, προσαρμοσμένες στις ανάγκες και τους περιορισμούς ενός πολυ-τοπικού ερευνητικού πεδίου.Από την έρευνα προκύπτει ότι το Ολοκαύτωμα είχε ως αποτέλεσμα την εξόντωση και τον αφανισμό ενός σημαντικού τμήματος της τρικαλινής εβραϊκής κοινότητας, ενώ η μεταπολεμική μετανάστευση που ακολούθησε οδήγησε στη σταδιακή κοινωνική αποδιοργάνωση, τη διάχυση και την ενσωμάτωση της σε ευρύτερες εθνο-θρησκευτικές και εθνικές πραγματικότητες. Σήμερα, αυτή η «παγκοσμιο-τοπική κοινότητα» έχει περισσότερο φαντασιακές και συμβολικές, παρά «πρακτικές» κοινωνικο-πολιτισμικές διαστάσεις. Ωστόσο, η καταγραφή, «διάσωση» και δημοσιοποίηση της ιστορίας, της μνήμης και της πολιτισμικής της «κληρονομιάς» συγκροτούν ένα θεμελιώδες πεδίο για την αποκατάσταση των δεσμών μεταξύ των εν δυνάμει μελών της και την ανασυγκρότησή της ως ενός παγκοσμιο-τοπικοποιημένου δικτύου. Υπό αυτή την έννοια, η «Τρικαλινή Εβραϊκή Διασπορά» αποτελεί για τους ντόπιους Εβραίους τη θεμελιώδη πηγή προσδοκιών για τη μελλοντική επιβίωση της κοινότητάς τους. Od społeczności lokalnej do glokalnej sieci: miejsce, pamięć i polityka tożsamości wśród Żydów z Trikali oraz ich diasporyW artykule prezentuję wstępne rozpoznania z mojego multilokalnego etnograficznego i etnohistorycznego badania Żydów z Trikali, tzn. Żydów żyjących lub pochodzących z Trikali, miasta w Tesali w Grecji Środkowej. W szczególności, moje badania skupiają się na dwóch osiach: (1) historycznym procesie kształtowania się tożsamości i zmianach w społeczności po drugiej wojnie światowej oraz (2) na poczuciu przynależności potencjalnych członków tej społeczności i sposobach, w których dziś doświadczają i negocjują oni zbiorową pamięć i tożsamość.Na poziomie teoretycznym, pierwszą przyjętą hipotezą jest to, że „społeczność” ma tendencję do zawłaszczania podmiotów żyjących „gdzie indziej”, jak i do bycia przez nie zawłaszczaną. Zatem jest ona reprodukowana jako sieć glokalna, w której żydowskość i lokalność są łączone, doświadczane i odtwarzane na wielorakie, płynne i często fragmentaryczne sposoby. Na poziomie metodologicznym, moje badania opierają się na podstawowych technikach badań etnograficznych i etnohistorycznych, które zostały zaadaptowane do warunków i ograniczeń obszaru multilokalnego.Badania prowadzą do wniosku, że Zagłada przyniosła eksterminację ważnej części społeczności Żydów z Trikali, podczas gdy powojenne migracje prowadziły do jej stopniowej dezintegracji, rozproszenia i włączenia do szerszych realiów [systemów] etnoreligijnych i narodowych. Dziś owa „światowo-lokalna społeczność” ma raczej wyobrażony i symboliczny niż „praktyczny” społeczno-kulturowy wymiar. Jednakże spisanie, „ocalenie” i publikacja historii, pamięci i „kulturowego dziedzictwa” stanowią fundamentalny obszar dla rekonstrukcji więzi między potencjalnymi członkami społeczności, a zatem jej odbudowania jako zglokalizowanej sieci interakcji socjo-kulturowych.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2019, 8
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Museologist versus community of memory. Attempt at defining terms for the sake of legislative amendments
Muzealnik a wspólnota pamięci. Próba zdefiniowania pojęć na użytek zmian legislacyjnych
Autorzy:
Niezabitowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933196.pdf
Data publikacji:
2019-09-17
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
museologist
curator
museum staff
functions
positions
collections
tangible and intangible heritage
legislation
muzealnik
kustosz
zespół pracowniczy w muzeum
funkcje
stanowiska
zbiory
dziedzictwo materialne i niematerialne
legislacja
Opis:
The contemporary role of museum reaches far beyond the traditional understanding of the institution’s role to be played in the preservation of tangible culture monuments. It is currently a creative institution on various levels of man’s activity, a centre for continuous learning, community and creative hub of healthy social relations. Museums continue to cover with their interests newer and newer domains of human activity, among which art and history remain essentially important, though not the only ones. Traditional factual competences that we used to find in museums: a historian of art, a historian, an archaeologist, an ethnologist, continue to be needed, however far insufficient. Today museums have a need of staff who represent a wide range of competences, both to work on the ‘collections’, and on the intangible heritage as well as contacts with the public. Today’s museums expect from the staff the competence in so-called 2nd grade history, namely these who do not only identify and document the past, but also explain what and why we remember from the past. Looking from such a perspective at museums, whose activity seems to be described in the Act on Museums of 21 November 1996 (with later amendments), and in the implementation regulations to the Act, the employee relations require a prompt legislative intervention. The distinction of the staff of museums and around them into ‘museologists’ and ‘non-museologists’ is today unquestionably anachronistic and inefficient, impeding the implementation of the tasks facing these institutions. Furthermore, the source of the name ‘museologist’ is sought, and the analysis of the legislative contradiction in this respect is conducted, while new solutions adjusted to the social needs are provided.
Współczesna rola muzeum wykracza daleko poza tradycyjne rozumienie tej instytucji jako miejsca ochrony zabytków kultury materialnej. Jest to obecnie instytucja twórcza na wielu polach aktywności człowieka, ośrodek ustawicznej edukacji, wspólnoto-twórczy inkubator zdrowych relacji społecznych. Muzea obejmują swoimi zainteresowaniami coraz to nowsze obszary działalności człowieka, wśród których sztuka i historia pozostają istotowo ważne, ale nie jedynie. Tradycyjne kompetencje merytoryczne, jakie spotykaliśmy w muzeach: historyk sztuki, historyk, archeolog, etnolog, są obecnie nadal potrzebne, ale wysoce niewystarczające. Muzea potrzebują obecnie pracowników reprezentujących szerokie spectrum kompetencji, zarówno do pracy „na zbiorach”, ale także do działalności związanej z dziedzictwem niematerialnym oraz z kontaktami z publicznością. Muzea oczekują od pracowników wreszcie kompetencji tzw. historii II stopnia, czyli tych, które nie tylko rozpoznają i dokumentują przeszłość, ale także tłumaczą co, jak i dlaczego z przeszłości pamiętamy. Patrząc na muzea z tak zarysowanej perspektywy ich działalności wydaje się, że opisany w Ustawie o muzeach z dnia 21 listopada 1996 r. (z późniejszymi zmianami), oraz w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy, ustrój stosunków pracowniczych wymaga szybkiej interwencji legislacyjnej. Podział środowiska pracy w muzeach i w ich otoczeniu na „muzealników” i „nie muzealników” jest dzisiaj bezspornie anachroniczny i nieskuteczny, utrudniający realizację zadań, jakie obecnie stoją przed tymi instytucjami. Autor w artykule poszukuje źródeł nazwy „muzealnik”, dokonuje analizy sprzeczności ustawowej w tym względzie i proponuje nowe, dostosowane do społecznych potrzeb rozwiązanie.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 233-245
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reclaiming a Dwelling Place: How a German History Learning Community Handles Traumatic Memories of Shoah Witnesses
Autorzy:
Morgan, Katalin Eszter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549619.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Shoah
witnesses
testimony
history education
emotions
trauma
memory
Opis:
This paper describes the results of an empirical study in which the objective was to find out how traumatic narratives by Shoah survivors are handled in a classroom setting. The study was conducted using an ethnographic approach by means of which a history lesson sequence was observed and analysed. The teaching medium of the lesson was a digitised presentation of memories by Shoah survivors. The description of the lesson establishes how teachers and students negotiate the difficult terrain of an emotional engagement with the testimonies. The findings are discussed by elaborating on the meaning of traumatic memories for the witnesses, and in turn by asking what it means to listen to the telling of such memories. Conclusions are drawn about the overall meaning of (history) education.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 1; 225-243
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die frühneuzeitliche Erinnerungsgemeinschaft in Breslau. Zur memorativen Rolle der schlesischen protestantischen Leichenpredigt
Autorzy:
Mróz-Jabłecka, Kalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559832.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
community of memory
funeral sermons
urban elite
Wroclaw
Opis:
The Early Modern Community of Memory in Wroclaw. The Memorative Function of the Protestant Funeral Sermons from Silesia The printed funeral sermons of the seventeenth-century were a medium which helped the urban elite of Wroclaw such as town councillors, merchants, scholars, clericals and craftsmen to enhance its prestige and emphasize its representation in the society. The nobility as well as the bourgeoisie was a part of a community of memory according to the Maurice Halbwach’s concept of collective memory. The article aims to show on (auto)biographic information given in selected Pro- testant funeral sermons, the network of mutual relationships in the society and the ways of shaping the memory.
Źródło:
Orbis Linguarum; 2018, 50; 433-445
1426-7241
Pojawia się w:
Orbis Linguarum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eva Hoffman’s Brief Encounter with Émigré Life and Immigrant Community Before Entering the Culture of the New World
Autorzy:
Zygmunt, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462667.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Eva Hoffman
Vladimir Nabokov
Old World
New World
new language
culture
feeling Polish
feeling Jewish
feeling American
translation
identity
émigré
memory
nostalgia
immigrant
nowy język
kultura
czuć się Polką
czuć się Żydówką
czuć się Amerykanką
tłumaczenie
tożsamość
emigrant
pamięć
imigrant
Opis:
When looking at Eva Hoffman’s life story through Lost in Translation, it is evident that the word “translation” has two independent meanings. It is connected both with the emigration of her family to the New World, and with Hoffman’s identity and language change. The importance of learning a new language as a medium of translation to a new culture is strongly stressed by Hoffman. As being an immigrant was treated as just a brief interval in her life, she decided to translate herself entirely into English, even though different parts of her personality were still present, which was well visible when she asked herself the same questions in English and Polish and reached entirely different answers. The main goal for Hoffman appeared to be connected with obtaining a solid education in the New World, which she achieved by graduating from Harvard University. This was a confirmation of Eva Hoffman’s assimilationsuccess.
Patrząc na historię życia Ewy Hoffman poprzez pryzmat Lost in Translation, oczywiste jest, że słowo "tłumaczenie" ma dwa niezależne znaczenia. Związane jest to zarówno z emigracją jej rodziny do Nowego Świata, jak i z przemianą tożsamości i języka Hoffman. Doniosłość opanowania nowego języka jako medium przejścia w nową kulturę jest mocno podkreślana przez Hoffman. Jako że bycie imigrantem zostało potraktowane jako krótka przerwa w swoim życiu, zdecydowała się ona całkowicie przejść na angielski, mimo że wciąż obecne były w niej różne osobowości. Było to szczególnie dobrze widoczne, gdy zadawała sobie te same pytania po angielsku i po polsku i osiągała zupełnie inne odpowiedzi. Główny cel Hoffman wydawał się być związany z uzyskaniem solidnego wykształcenia w Nowym Świecie, które zdobyła dzięki ukończeniu Uniwersytetu Harvarda. Było to potwierdzenie sukcesu asymilacyjnego Ewy Hoffman.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2018, 1; 89-106
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmarli i Facebook. Wirtualna społeczność żałoby
Autorzy:
Gadowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447691.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Facebook
dead
funeral culture
mourning
memory of the dead
virtual community of mourning
zmarli
kultura funeralna
żałoba
pamięć o zmarłych
wirtualna społeczność żałoby
Opis:
In this progressing virtualization, time has come also for the realm of death, which in a natural way joined the cyber-reality, shaping a new dimension of commemorative-funeral practices present in the funeral culture. The internet has become not only a vehicle for memory, but also a place for creating its new forms. The article attempts to identify and general characteristics of the activities of Polish Facebook users connected with the memory of loved ones, in the context of the possibilities provided by the portal itself. The methodology of the work encompassed the analysis of the lite-rature and the review of the above portal from the media perspective, without considering the religious perspective.
W tej postępującej wirtualizacji przyszedł czas także na sferę związaną ze śmiercią, która w naturalny sposób dołączyła do cyberrzeczywistości, kształtującej nowy wymiar praktyk upamiętniająco-żałobnych obecnych w kulturze funeralnej. Internet stał się nie tylko nośnikiem pamięci, ale także miejscem kreowania jej nowych form. W artykule podjęto próbę zidentyfikowania i ogólnej charakterystyki przejawów aktywności polskich użytkowników portalu Facebook związanej z pamięcią o bliskich zmarłych, w kontekście możliwości udostępnianych przez sam portal. Metodologia pracy objęła analizę literatury przedmiotu oraz przegląd portalu z perspektywy medioznawczej, bez uwzględnienia perspektywy religijnej.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2018, 10, 2
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 35

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies