Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "code of obligations" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-41 z 41
    Tytuł:
    Niemiecki kodeks cywilny w pracach Komisji Kodyfikacyjnej nad Kodeksem zobowiązań z 1933 roku
    The German Civil Code in the Work of the Codification Committee on the Code of Obligations of 1933
    Autorzy:
    Wydmański, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954678.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-22
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    code of obligations
    unification
    codification
    BGB
    Codification Commission
    interwar period
    legal comparative
    kodeks zobowiązań
    unifikacja
    kodyfikacja
    Komisja Kodyfikacyjna
    dwudziestolecie międzywojenne
    komparatystyka prawnicza
    Opis:
    Celem niniejszej pracy jest omówienie wykorzystania przez Komisję Kodyfikacyjną II RP niemieckiego kodeksu cywilnego z 1896 r. (BGB) w pracach nad Kodeksem zobowiązań z 1933 r. Tematyka kodyfikacji i unifikacji prawa prywatnego w okresie międzywojennym cieszy się wielkim zainteresowaniem wśród historyków prawa, a także dla znawców komparatystyki prawniczej. Wynika to z faktu, iż proces unifikacji i kodyfikacji prawa zobowiązań w II Rzeczypospolitej zakładał opracowanie kodeksu łączącego w sobie elementy wszystkich ustaw dawnych państw zaborczych. Dzięki temu polski kodeks zobowiązań nie zaliczał się ani do systemu romańskiego ani germańskiego. Na szczególną uwagę zasługuje wykorzystanie przez członków Komisji Kodyfikacyjnej BGB. W pracy zostanie zaprezentowany wykaz przepisów kodeksu zobowiązań, które były wzorowane wyłącznie na niemieckiej ustawie lub na BGB oraz innych kodeksach. Ponadto zostanie zaprezentowane wykorzystanie BGB na wybranych przepisach kodeksu zobowiązań. Przy ustaleniu wpływu BGB na przepisy kodeksu zobowiązań wykorzystana zostanie metoda porównawcza oraz teksty aktów normatywnych, materiały legislacyjne oraz literatura prawnicza. Szczególnie pomocne będzie uzasadnienie projektu kodeksu zobowiązań autorstwa referenta Romana Longchamps de Bérier. Tematyka poruszona w pracy może okazać się atrakcyjna dla badaczy polskich oraz niemieckich, badających wpływ BGB na rozwój polskiego prawa obligacyjnego.
    The work aims to discuss the use of the German Civil Code from 1896 (BGB) by the Codification Commission in the work on the Code of Obligations from 1933. The subject of codification and unification of private law in the interwar period is of great interest to historians of law. It is also an issue for experts in comparative legal studies. This is since the process of unification and codification of the law of obligations in the Second Polish Republic assumed the development of a code combining elements of all laws of the former partitioning states. As a result, the Polish Code of Obligations does not belong to either the Romanesque or the Germanic system. Particularly noteworthy is the use by members of the BGB Codification Committee. The work will present a list of the provisions of the Code of Obligations that were modeled only on the German law or on the BGB and other codes. Additionally, the use of BGB will be presented on selected regulations of the Code of Obligations. When determining the impact of BGB on the rules of the Code of Obligations, a comparative method and the texts of normative acts, legislative materials, and legal literature will be used. The justification for the draft Code of Obligations by Roman Longchamps de Bérier will be particularly helpful. The subject matter raised in the paper may turn out to be attractive to Polish and German researchers studying the impact of the BGB on the development of Polish obligation law.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2021, 20, 1; 27-51
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instytucja niesłusznego zbogacenia w polskim Kodeksie zobowiązań z 1933 r. na tle współczesnych kodyfikacji
    Autorzy:
    Halberda, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923467.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    interwar period law
    the Second Polish Republic
    a code of obligations
    unjust enrichment
    Opis:
    The paper discusses the unjust enrichmennt as found in the Polish Code of Obligations of 1933. The discussion is conducted in a comparative way and makes allusions to other regulations of the time (those detectable in the ABGB, Code Civil, BGB, Obligationenrecht). It also makes reference to the solution accepted in the Polish Civil Code of 1964. What was discussed was the very construction of unjust enrichment as found in the aforementioned regulations (1), grounds for the claims (2), the scope within which the duty to return the enrichment applied (3), the nature of the claim – whether it was autonomous or subsidiary (4). In his final remarks, the author tried to assess the discussed institution as regulated in the Code of Obligations (5).
    Źródło:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 4
    2084-4115
    2084-4131
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zamówienia publiczne w Polsce a kodeks zobowiązań w latach 1933–1950
    Public Procurement Reffering to Polish Code of Obligations in Time between 1933 to 1950
    Autorzy:
    Kowalski, Przemysław
    Zemke-Górecka, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621666.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    prawo zamówień publicznych, prawo umów, polski kodeks zobowią- zań 1933
    government procurement law, contract law, Polish Code of Obligations 1933
    Opis:
    The formation of government procurement law during the Second Polish Republic ma- intained in inseparable connection with contract law. Such consistent development of those fields of law have been withhold in the early years of the Polish People’s Republic. It is generally emphasized that after 1948 the inadequacy of Polish Code of Obligations in relation to the new social and economical conditions became unmistakable. The ter- minal point of validity of the traditional understanding of “government procurement law” is marked as the date of entry into force of the centralized state planning in so- cialist economy Act of 19th April 1950. Independent contracts maintained only within the edge markets and on the margins of economic trade. The concept of “government procurement law” temporarily vanished from law and legal language. To summarize it must be noted that the legislations from the interwar years in the sphere of government procurement law are regarded as valuable creation of polish legislative theory.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 1; 287-296
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasady słuszności w kodeksie zobowiązań
    Autorzy:
    Fermus-Bobowiec, Anna
    Szewczak-Daniel, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609499.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    principles of equity
    code of obligations
    principles of community life
    zasady słuszności
    kodeks zobowiązań
    zasady współżycia społecznego
    Opis:
    The article concerns a very popular in the area of civil and, above all, in the obligation law, comprehensive clause which considers the principles of equity as a summary term describing all references which are connected with the equity criteria. The presence of this clause in the code of obligations from 1933 has been deeply analysed basing on the solutions from the great civil codifications (the Napoleonic Code, ABGB and BGB) which were in force on Polish territories. The domain of discourse in the article embraces also the fact, that the code of obligations was valid during some period of People’s Republic of Poland (namely, until the effective date of new civil code – 1.01.1965) and shows that the impact of Soviet principles of community life (introduced into general rules of the civil code from 1950) on the traditional clauses basing on the equity criteria was siginificant.
    Artykuł dotyczy popularnej w prawie cywilnym, a w prawie obligacyjnym w szczególności, generalnej klauzuli odsyłającej do zasad słuszności, rozumianych jako zbiorcze określenie wszystkich odesłań, w których pojawia się kryterium słuszności. Przeanalizowano obecność tej klauzuli w kodeksie zobowiązań z 1933 r. na tle rozwiązań przyjętych w wielkich kodyfikacjach cywilnych obowiązujących na ziemiach polskich, tj. w Kodeksie Napoleona, kodeksie cywilnym austriackim (ABGB) oraz w niemieckim kodeksie cywilnym (BGB). Podjęte w artykule rozważania uwzględniły także fakt obowiązywania kodeksu zobowiązań w warunkach Polski Ludowej (do wejścia w życie w dniu 1 stycznia 1965 r. kodeksu cywilnego), ukazując wpływ zasad współżycia społecznego, zaczerpniętych z prawa radzieckiego, a wprowadzonych do Przepisów ogólnych prawa cywilnego z 1950 r., na tradycyjne klauzule oparte na kryterium słuszności.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2016, 63, 2
    0458-4317
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udział prawników poznańskich w pracach Komisji Kodyfikacyjnej RP nad ujednoliceniem prawa prywatnego w latach 1919-1939
    Participation of Poznań lawyers in the works of the Codification Committee of the Republic of Poland on unifying private law in the years 1919-1939
    Autorzy:
    Kola, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499668.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    kodyfikacja prawa prywatnego
    kodeks zobowiązań
    poznańscy prawnicy
    private law codification
    the Code of Obligations
    Poznań lawyers
    Opis:
    W 2013 r. upłynęła 80. rocznica powstania Kodeksu zobowiązań – aktu prawnego, który do dzisiaj uchodzi za jeden z najdoskonalszych owoców polskiego prawoznawstwa. W związku z tą rocznicą autor podjął badania nad procesem kodyfikacji prawa prywatnego w okresie II RP. Celem opracowania jest podsumowanie i usystematyzowanie ustaleń polskiego prawoznawstwa w zakresie udziału prawników poznańskich w procesie ujednolicania prawa zobowiązań. W opracowaniu czytelnik odnajdzie obszerny przegląd bibliograficzny dotyczący zagadnienia, informacje na temat poznańskich prawników uczestniczących w pracach Komisji Kodyfikacyjej RP oraz funkcjach jakie w niej pełnili.
    In 2013, we had the 80th anniversary of establishing the Code of Obligations - a legal act which even today is considered as the best creation of jurisprudence. Due to this anniversary, the author undertook to carry out research on the process of private law codification during the Second Republic of Poland. The aim of this article is to summarize and systematize the findings of Polish legal science on the participation of lawyers from Poznań in the process of unifying the contract law. The reader will find an extensive bibliographic review on this topic, information on Poznań lawyers participating in the works of the Codification Committee of the Republic of Poland and on their functions in the Committee as well.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2013, 3; 59-68
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena kodeksu zobowiązań w artykułach publikowanych na łamach „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego” w latach 1934-1939
    Review of the Code of obligations in the articles published in “Journal of Law, Economic and Sociology” in the years 1934-1939
    Autorzy:
    Bednarek, Tomasz
    Sepełowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499526.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Kodeks zobowiązań
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    piśmiennictwo prawnicze
    Code of Obligations
    Journal of Law, Economic and Sociology
    legal literature
    Opis:
    W artykule przedstawiono zbiorczą analizę przepisów Kodeksu zobowiązań jaka została dokonana w licznych artykułach opublikowanych w latach 1934-1939 na łamach poznańskiego czasopisma prawniczego – ,,Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego”. Autorzy zbadali artykuły takich prawniczych sław jak prof. Roman Longchamps de Berier, prof. Alfred Ohanowicz czy prof. Marceli Chlamtacz. Opracowanie przedstawia również toczące się na łamach pisma dyskusje na temat sposobu wykładni kontrowersyjnych przepisów Kodeksu zobowiązań, które wskazują na wielowątkowość opisów i ocen tego aktu normatywnego. Przeprowadzone badania pozwalają poszerzyć wiedzę o odbiorze Kodeksu zobowiązań przez środowisko naukowe i prawników-praktyków.
    The paper presents evaluations and the analyses of the provisions of the Code of Obligations in the articles published in the years 1934-1939 in Poznań legal journal - “Journal of Law, Economic and Sociology”. The authors analyze the articles of such renowned personalities as Professor Roman Longchamps de Berier, Professor Alfred Ohanowicz and Professor Marceli Chlamtacz. The thesis describes also the discussions held in the journal considering the interpretation of controversial provisions of the Code of Obligations. The article presents an overview of multithreaded descriptions and assessments of the normative act. The conducted study allows for expanding knowledge about the acceptance of the Code of Obligations by the academic community and practicing lawyers.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2013, 3; 7-17
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Achievements of the Codification Commission of the Second Republic of Poland — a Century After Regaining the Independence
    Autorzy:
    Guzik-Makaruk, Ewa M.
    Fiedorczyk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1374780.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    Poland’s Second Republic
    Codification Committee
    penal code 1932
    code of obligations 1933
    private international and inter-district law 1926
    Opis:
    Reborn in 1918, the Polish state inherited from the partition countries: Russia, Prussia and Austria their legal systems. The task of unifying the codification of the law was entrusted to the Codification Commission, established on the basis of the Act of 1919. The Commission was to prepare draft legislation in the field of civil and criminal law. It was a body of 44 lawyers and had a high degree of independence from political factors. As a result of the Commission’s work, more than 20 legal acts were created. In the area of civil law, these were laws mainly related to foreign legal transactions. These included, among others, bills of exchange and cheque law, copyright law, patent law, law on combating unfair competition. The two laws of 1926 were of particular importance: private international law and inter-district law. Three codes of private law were also created: the Code of Obligations (1933, considered the most outstanding civil work of the Commission), the Commercial Code and the Code of Civil Procedure. In the area of criminal law, a full codification was carried out, first by implementing the Code of Criminal Procedure (1928) and then the Criminal Code (1932). These two acts were based on different doctrinal bases, which made criminal law inconsistent. The Criminal Code of Juliusz Makarewicz in particular was an outstanding work, based on the findings of the School of Sociological Criminal Law. The Codification Commission did not finish its work until the outbreak of the war. However, present codes are largely based on the solutions developed within the Commission.
    Źródło:
    Internal Security; 2018, Special Issue; 17-29
    2080-5268
    Pojawia się w:
    Internal Security
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia w Kodeksie zobowiązań – rzeczywista potrzeba czy konserwatyzm?
    Management of another persons affairs without a mandate in the Code of Obligations – a real need or conservatism?
    Autorzy:
    Kruszyńska, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499625.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    negotiorum gestio
    prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia
    altruizm
    Kodeks zobowiązań
    prawo rzymskie
    management of another person's affairs without a mandate
    altruism
    the Code of Obligations
    the Roman law
    Opis:
    Negotiorum gestio, czyli prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia, jako źródło zobowiązania powstało w prawie rzymskim. Było rozwiązaniem unikalnym na tle innych praw antycznych nieznających podobnej konstrukcji, stanowiącym odpowiedź na konkretne potrzeby życia codziennego. Współcześnie prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia istnieje w systemach prawnych pozostających pod wpływem tradycji romanistycznej. W common law wykształciły się jedynie fragmentaryczne namiastki tej instytucji. Prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia zostało po raz pierwszy wprowadzone do polskiego porządku prawnego w Kodeksie zobowiązań z 1933 r. Regulacja ta, z niewielkimi zmianami, weszła następnie do obowiązującego Kodeksu cywilnego z 1964 r. Pomimo swej osiemdziesięcioletniej obecności w polskim systemie prawnym instytucja ta jest praktycznie nieznana społeczeństwu, a badanie orzecznictwa i wypowiedzi doktryny uwidacznia często niezrozumienie konstrukcji i brak szerszej refleksji nad nią. Wobec powyższego powstaje pytanie: czy recepcja zobowiązania z tytułu negotiorum gestio do Kodeksu zobowiązań była efektem pogłębionej analizy nad potrzebą jego istnienia czy raczej wynikiem konserwatyzmu? W niniejszym artykule autorka odpowiada na to pytanie analizując przyczyny recepcji oraz kształt i użyteczność instytucji prowadzenia cudzych praw bez zlecenia w Kodeksie zobowiązań. Na koniec, w oparciu o dorobek nauk humanistycznych i społecznych, przeprowadzona została ocena regulacji z punktu widzenia uwarunkowań związanych z ochroną postaw altruistycznych.
    Negotiorum gestio, i.e. management of another person's affairs without a mandate, as a source of obligations was developed in the Roman law. This unique solution, unknown to other ancient laws, provided a response to the specific needs of everyday life. At present benevolent intervention in another’s affairs exists in the legal systems which belong to the civil law tradition. In common law only its fragmentary substitutes can be noticed. Management of another person's affairs without a mandate was introduced to the Polish legal system into the Code of Obligations in 1933. Then this regulation, with little changes, was entered into the existing Civil Code of 1964. Although, after eighty years of its presence in the Polish law our society is still unfamiliar with negotiorum gestio; and the examination of judicature and legal doctrine often shows a lack of understanding of this institution and of broader reflection thereon. As a result of the above, the following question may be raised whether the introduction of negotiorum gestio to the Code of Obligations was the result of deep analysis concerning social needs or rather the result of conservatism. In this paper the author answers this question by analyzing the causes of the introduction, the shape and the utility of benevolent intervention in another’s affairs in the Code of Obligations. At the end the regulation is evaluated as a potential tool for the protection of altruism, taking into consideration the achievements of the humanities and social sciences.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2013, 3; 79-88
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Klauzula rebus sic stantibus (art. 269 kodeksu zobowiązań) w warunkach okupacji niemieckiej w Generalnym Gubernatorstwie w świetle tez prawnych polskich (nieniemieckich) sądów
    Rebus sic stantibus Clause (Article 269 Code of Obligations) in the Conditions of the German Occupation in the General Government. The Perspective of the Polish (Non-German) Courts Legal Theses
    Autorzy:
    Mielnik, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27308700.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    civil law
    rebus sic stantibus
    General Government
    World War II
    Code of Obligations
    prawo cywilne
    Generalne Gubernatorstwo
    II wojna światowa
    kodeks zobowiązań
    Opis:
    Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób interpretowana była klauzula rebus sic stantibus (art. 269 kodeksu zobowiązań) przez sądy polskie (nieniemieckie) w Generalnym Gubernatorstwie. Przebadane zostaną tezy prawne, wydawane przez te sądy, które stanowiły instytucję ujednolicającą orzecznictwo, wobec likwidacji Sądu Najwyższego w Generalnym Gubernatorstwie. Okres wojny i okupacji były nadzwyczajną sytuacją, która niewątpliwie wpływała na stosunki umowne pomiędzy stronami. Polski ustawodawca w kodeksie zobowiązań z 1933 r. wprowadził klauzulę rebus sic stantibus, która pozwalała na sądową ingerencję w stosunki umowne, w trakcie wystąpienia nadzwyczajnych wypadków. Interesujące jest, w jaki sposób, w porządku prawnym Generalnego Gubernatorstwa reagowano na te okoliczności. W pracy wykorzystano źródła archiwalne, w których odnaleziono tezy prawne sądów polskich (nieniemieckich) dotyczące problematyki artykułu. Tezy prawne nie były oficjalnie publikowane, stąd konieczność wyselekcjonowania i opracowania materiału archiwalnego. Przedstawiono także przegląd najważniejszej literatury dogmatyczno-prawnej i historyczno-prawnej dotyczącej problematyki klauzuli rebus sic stantibus. Przeanalizowano odnalezione orzeczenia sądowe dotyczące art. 269 kodeksu zobowiązań, pod kątem rodzajów zobowiązań, do których stosowana była omawiana klauzula, kolejnym omówionym problemem, będzie kwestia tego, czy sądy polskie (nieniemieckie) odnosiły się do warunków zastosowania przepisu art. 269 kodeksu zobowiązań, w tym tych wypracowanych przez przedwojenne orzecznictwo i doktrynę. Problemem jest, co w warunkach okupacyjnych, w świetle orzecznictwa, oznaczało „nadzwyczajne wypadki”, czy sądy interpretowały to pojęcie niedookreślone w sposób ścieśniający, czy rozszerzający. Hipoteza badawcza artykułu zakłada, że sądy polskie (nieniemieckie) w okresie okupacji niemieckiej stosowały klauzulę rebus sic stantibus wyłącznie po spełnieniu warunków określonych przez porządek prawny.
    The article aims to examine how the rebus sic stantibus clause (Article 269 of the Code of Obligations) was interpreted by Polish (non-German) courts in the General Government. The legal theses issued by these courts will be examined. It was an institution that was used to unify the jurisprudence, regarding the liquidation of the Supreme Court. The period of war and occupation was an extraordinary situation, that undoubtedly influenced the contractual relations between the parties. In the Code of obligations of 1933, the Polish legislator introduced the rebus sic stantibus clause, which allowed for judicial interference in contractual relations in the event of extraordinary accidents. It is interesting how the legal order of the General Government reacted to these circumstances. The paper uses archival sources, in which legal theses of Polish (non-German) courts, regarding the issue of the article, were found. Legal theses were not officially published, hence the need to select and develop archival material. A review of the most significant dogmatic-legal and historical-legal literature on the issue of the rebus sic stantibus clause is also presented in the paper. The next problem discussed will be whether Polish (non-German) courts complied with the conditions of application of Art. 269 of the Code of Obligations, including those developed by pre-war jurisprudence and doctrine. The problem is what, in the light of the jurisprudence, under the conditions of occupation, was meant by „extraordinary accidents”, whether the courts interpreted this notion narrowly or broadly. The research hypothesis of the article assumes that Polish (non-German) courts during the German occupation used the rebus sic stantibus clause only after meeting the conditions specified by the legal order.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2022, 21, 2; 245-268
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi o pracach nad polskim kodeksem zobowiązań z 1933 r. ze szczególnym uwzględnieniem zasady słuszności
    Comments on the work on the Polish Code of Obligations from 1933 with particular regard to the principle of equity
    Autorzy:
    Haponiuk, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621686.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Opis:
    The restoring of independence in Poland was associated with many difficult undertakings which included codification of the law. The aim of the article is to present the course and important issues regarding the codification of the regulation of the President of the Republic of 27 October 1933 – Code of Obligations. The issue of the ratio legis of a given regulation and references to legal acts on which the Code of Obligations was based will be discussed. In addition, its unique character and importance in Polish civil law will be emphasized. In the considerations, the role of the act will be shown as the first such extensive codification of the law from the period of the Second Polish Republic to 1964. The next issue will be devoted to the analysis of the principle of equity based on the Code. At the same time, the principle of equity was taken into account as a general clause, allowing the flexibility of some elements of the first such important legal regulation, created in independent Poland.
    Odzyskanie niepodległości przez Polskę wiązało się z wieloma trudnymi przedsięwzięciami, do których zaliczano skodyfikowanie prawa. Celem artykułu będzie przedstawienie przebiegu oraz istotnych kwestii dotyczących rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. – Kodeks zobowiązań. Poruszona zostanie kwestia ratio legis danej regulacji i odniesień do aktów prawnych, na których opierał się Kodeks zobowiązań. Ponadto, podkreślony zostanie jej wyjątkowy charakter i znaczenie w polskim prawie cywilnym. W rozważaniach zostanie ukazana rola aktu jako pierwsza tak obszerna kodyfikacja prawa z okre- su II Rzeczypospolitej do 1964 r. Kolejna kwestia będzie poświęcona analizie za- sady słuszności na podstawie Kodeksu. Jednocześnie zasada słuszności została uwzględniona jako klauzula generalna, pozwalająca na elastyczność niektórych el- ementów pierwszej tak ważnej regulacji prawnej, tworzonej w niepodległej Polsce.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 1; 143-154
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Damnum futurum (damnum infectum) – future damage. Comparative law study
    Autorzy:
    Sitek, Bronisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2204987.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    damnum infectum
    damnum futurum
    the Civil Code
    the Code of Obligations
    the damage anticipated but not yet sustained (future damage)
    the BGB
    kodeks cywilny
    kodeks zobowiązań
    szkoda przyszła
    BGB
    Opis:
    W tekstach prawa rzymskiego na oznaczenie szkody przyszłej stosowane są dwa bliskoznaczne pojęcia damnum infectum i damnum futurum. W literaturze romanistycznej dawnej i współczesnej nie znajduje się szersze opracowanie, które udzieliłoby ostatecznej odpowiedzi na przyczynę stosowania dwóch określeń co do szkody przyszłej. Analiza źródeł w przedmiotowym opracowaniu pokazała, że oba pojęcia są bliskoznaczne. Szkoda przyszła została wprowadzona do art. 151 § 2 polskiego kodeksu zobowiązań z 1933 przy okazji uregulowania szkody zagrażającej z wadliwego budynku posadowionego na sąsiednim gruncie. W kodeksie cywilnym z 1964 r. został wprowadzony przepis art. 361 § 2, który pozwalałby rozwinąć konstrukcję szkody przyszłej, jednak judykatura jednoznacznie uznaje istnienie jedynie szkody już powstałej. W § 907 ust. 1 BGB istnieje konstrukcja dogmatyczna damnum infectum, jednak zagrożenie pochodzące z gruntu sąsiedniego jest traktowane jako naruszenie spokojnego posiadania. Stąd przyjęto konstrukcję taką, że właściciel gruntu zagrożonego może w przypadku szkody przyszłej wystąpić z actio negatoria. W doktrynie ekonomicznej analizy prawa szkoda przyszła została zaliczona do prawa deliktowego (Tort Law). Obie strony stosunków sąsiedzkich zobowiązane są do zachowania szczególnej ostrożności i efektywności swojego działania (zasada racjonalnego wyboru).
    Źródło:
    Themis Polska Nova; 2016, 1(10); 116-130
    2084-4522
    Pojawia się w:
    Themis Polska Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reguły wykładni umów w projektach prawa o zobowiązaniach i kodeksu zobowiązań. Na marginesie dyskusji nad prawem prywatnym
    Rules of Interpretation of Contracts in the Drafts of the law of Obligations and the Code of Obligations. Remarks on the Scope of the Current Discussion in Private Law
    Autorzy:
    Kaczorowska, Bogna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/518356.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
    Opis:
    The paper aims to present retrospectively the proposals on interpretation of contracts prepared during work of the Codification Commission of the Republic of Poland that preceded the enactment of the code of obligations of 1933. It is thereby an opportunity not only to illustrate in outline the process of defining the conclusive version of the code rules on contractual interpretation but also to point out the most significant issues determining the selection of appropriate legislative solutions in the field of interpretation. Due to the quality of the Polish code of obligations, commonly regarded as a remarkable legislative achievement, such retrospective scrutiny can constitute an important point of reference, especially in view of the contemporary attempts to create an adequate structure of interpretative rules within the ongoing recodification process undertaken by the Civil Law Codification Commission at the Ministry of Justice that has brought forward a draft of volume I of the new civil code (2008). It has already undergone a thorough revision and currently is set to be published in a modified version. The development seems particularly important in view of the fact that the general model of interpretation introduced in the code of obligations was – in principle, to some extent – adopted in the civil code now in force. Additionally, the questions examined in the article can be conceptualised in a broader context of the current debate focused on the issues of decodification and europeanisation of private law.
    Źródło:
    Forum Prawnicze; 2015, 5 (31); 78-99
    2081-688X
    Pojawia się w:
    Forum Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spory sądowe z zakresu prawa pracy w świetle akt zarządu przymusowego na dobrach fideikomisu pszczyńskiego (1934–1939)
    Court disputes in the field of labor law in light of the Compulsory Administration files concerning the Pszczyna Fideicommissum (1934–1939)
    Autorzy:
    Kucharski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14787661.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    family fideicommissa
    Polish Code of Obligations of 1933
    history of labor law
    case study method
    court case files
    private archives of aristocratic families
    fideikomisy familijne
    polski kodeks zobowiązań z 1933 r.
    historia prawa pracy
    metoda case study
    akta spraw sądowych
    archiwa rodzinno-majątkowe rodzin arystokratycznych
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest problematyce prawa pracy w Polsce międzywojennej w latach 30. XX wieku. Autor dokonuje analizy akt autentycznych sporów sądowych metodą case study. Badania zostały oparte na dokumentacji ponad czterdziestu spraw, przechowywanych w zbiorach Archiwum Państwowego w Katowicach, Oddział w Pszczynie. Autor uzyskał te akta nie z zespołów akt sądów, ale ze zbiorów odrębnego zespołu zawierającego dokumentację z zachowanego rodzinno-majątkowego archiwum fideikomisu Hochbergów w Pszczynie. Zespół ten oferuje niemal 300 zachowanych akt spraw cywilnych z lat 1934-1939 (kiedy na podstawie przepisów kodeksu procedury cywilnej na dobrach ziemskich i fabrykach fideikomisu był ustanowiony zarząd przymusowy). Artykuł wykazuje, jak wartościowe są zbiory pozostałe po archiwach rodzin arystokratycznych dla rekonstruowania utraconych akt międzywojennego wymiaru sprawiedliwości. Analiza obejmuje szeroki zakres zagadnień: bezprawne zwalnianie pracowników, zatrzymywanie wynagrodzeń pracowników oraz potrącanie wierzytelności pracodawców z tych wynagrodzeń bez podstawy prawnej, specyfika zatrudniania pracowników umysłowych oraz wady oświadczeń woli w zakresie umów o pracę. Pozwala to ukazać stan rozwoju prawa pracy w latach 30. XX wieku i ocenić skomplikowaną sytuację ekonomiczną największych fideikomisów familijnych w międzywojennej Polsce.
    The article is devoted to the subject matter of labor law in interwar Poland during the late 1930s. The paper analyzes the files of authentic court disputes using the case study method. The research presented in the article is based on more than forty court case files, which are stored in the Pszczyna Department of the State Archives in Katowice. The files were not obtained from the proper set of court files but from a separate set consisting of the preserved private archive of the Hochberg Family Fideicommissum in Pszczyna. This particular collection offers the files of almost 300 preserved civil cases from between 1934 and 1939 (back then, according to the provisions of the Polish Code of Civil Procedure, compulsory administration was established on the estates and factories belonging to the fideicommissum). The article demonstrates how valuable the remaining archives of aristocratic families are in the process of reconstruction of the lost court case files from the interwar period. The analysis covers a wide range of issues: unlawful dismissal of employees, withholding employees’ remuneration and setting off employer’s receivables from the aforementioned salaries without a legal basis, the specific nature of employing white-collar workers as well as the defects of the declarations of will in the field of labor contracts. This made it possible to present the state of the development of labor law during the 1930s as well as to assess the complicated economic situation of the largest family fideicommissa in interwar Poland.
    Źródło:
    Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 1; 111-160
    0070-2471
    Pojawia się w:
    Czasopismo Prawno-Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo pracy II RP: symbioza zatrudnienia pracowniczego i cywilnoprawnego (prolegomena do współczesnego podziału zatrudnienia)
    Employment law during the Second Polish Republic (1918–1939): The Case of legal symbiosis of employment – and civil-type of work (Introduction to the most current legal dispute between subordinated and independent type of work)
    Autorzy:
    Świątkowski, Andrzej Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/533181.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    freedom of work
    liberty to choose legal source of obligation to perform work
    employment contract
    civil type of contract
    regulations of the President of Second Polish Republic related to: white color type of contracts
    blue collar contracts of employment and the Code of obligations to perform work for services
    Prawo pracy
    II Rzeczpospolita
    kodeks pracy z 1974 r.
    umowy o pracę
    umowy cywilnoprawne o świadczenie pracy
    wolność wyboru formy zatrudnienia
    zatrudnienie pracownicze
    zatrudnienie niepracownicze
    Opis:
    Traditionally (as it was regulated in the Roman law) employees sell their labour while the workers and self-employed sell a product which they manufactured. Therefore an employees has been qualified by labour lawyers as those who perform their subordinated type work under the contract of employment while independent work performed personally by producers of any work or services and self-employed is qualified as carried under the contract for services. Between the Great Wars Polish entrepreneurs and workers enjoy a freedom to chose between employment which was categorized by the state legislator as “subordinated” or “independent” . Presidential regulations, two of 1928 on white collar- and blue collar type of employment contracts were used on equal footing with the third regulation entitled The Code of obligations introduced into the national civil law system in 1933. The stage of legal symbiosis of employment- and civil-type of work existed until new amendments to the Labour Code of 1974 were gradually introduced in 1996 and 2002. That stage of full freedom of choice of a legal source for legal relationship within it boundaries any kind of depend work might be carried on was compromised by the both, the state legislator and the judiciary, which looked for a single factor instead taking into consideration the principle of mutuality commitment and promises of future performance which provides the most distinguished arrangement of employment relationship – to maintain legal ties for longer period of time, not just for singular act of service in return for wages. The current policy of trade unions advocating an idea of end up with work performed on the legal bases of civil type of contracts for services and guarantee all employees stable contracts of open end employment is contradicting the UE concept flexicurity based on both flexible and reliable contractual arrangements.
    Obecne trudności związane z odgraniczeniem pracy wykonywanej w ramach umowy o pracę od zatrudnienia na podstawie umów cywilnoprawnych mają źródło w prawie rzymskim, którego zasady leżą u podstaw systemów prawa prywatnego państw europejskich. Zmiana nastąpiła pod koniec XIX wieku, kiedy zaczął rozwijać się jeden z dwóch najważniejszych działów prawa pracy – zbiorowe prawo pracy. Presja związków zawodowych reprezentujących interesy pracowników sprawiła, iż organizacje związkowe zostały uznane przez władze poszczególnych państw za wyłącznego reprezentanta interesów i praw pracowniczych. Wymuszenie na pracodawcach i władzach państw zagwarantowania bezpieczeństwa prawnego i socjalnego pracownikom w drastyczny sposób zróżnicowało status prawny osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę oraz tych świadczących pracę na podstawie umów cywilno-prawnych. Tym samym podważona została idea wolności umów, na podstawie których oraz w ramach stosunków prawnych zainicjowanych dwoma zasadniczo różnymi typami umów (umowy o pracę lub jednej z umów cywilno-prawnych), może być wykonywania praca: w ramach zatrudnienia pracowniczego lub nie-pracowniczego. Regulacje prawne wprowadzone do prawa pracy po zakończeniu I wojny światowej wywarły istotny wpływ na ograniczenie swobody stron kształtowania podstaw i ram prawnych zatrudnienia. Początkowo powszechnie obowiązująca, niemal absolutna wolność wybierania podstaw prawnych i ram zatrudnienia doznawała coraz częstszych wyłomów. Zmiana ustrojowa w 1989 r. sprawiła, że przedsiębiorcy uznali, iż wymagania konkurencji ograniczają możliwość zatrudniania pracowników na podstawie umów o pracę. Reakcją władz państwowych na te tendencje w polityce zatrudnienia i w stosunkach pracy było wprowadzenie prawnego domniemania zatrudnienia pracowniczego, nie pozbawiającego stron stosunków pracy prawa do swobodnego wyboru podstawy i ram prawnych zatrudniania: pracowniczego lub cywilno-prawnego.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2015, 18; 169-191
    1733-0335
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Issue of The Ultra Vires Principle in Turkish Company Law: Has It Been Abolished or Just Hidden?
    Autorzy:
    Yasan, Mustafa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046666.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zasada ultra vires
    turecki kodeks handlowy
    tureckie prawo spółek
    zdolność prawna
    spółki handlowe
    Ultra vires principle
    Turkish Code of Commerce
    Turkish Company Law
    Capacity to have rights and obligations
    Commercial companies
    Opis:
    The Turkish Code of Commerce (TCC) numbered 6102 contains numerous radical regulations as reforms in the Turkish company law. One of these provisions is the TCC A.125 which regulates the capacity of commercial companies to have rights and obligations. This article deals with the ultra vires principle which was transferred to the Continental European law system, including the Turkish legislation from the UK law system. The ultra vires principle had previously expired in the continental European legal system (in particular the Swiss Code of Obligations) which has inspired the TCC as a referring codification. As a result of these developments by the TCC A.125, in contrast to the ultra vires principle, commercial companies are allowed to be entitled and liable for all kinds of matters, except those which are human-specific. For this reason, companies’ legal personalities may have the capacity to have rights and obligations in matters other than their fields of operation. In other words, thanks to the TCC A.135, the ultra vires principle has been abandoned. It can be assumed that harmonization between the TCC and the EU directives has been achieved in the sense of abolishing the ultra vires principle. However, when several provisions randomly scattered in the TCC are taken into consideration, it is obviously seen that the legislator still accepts the field of operation issue as a criterion in about 20 articles. This leads to a question about the actual abolishment of the ultra vires principle. To put it briefly, the legislator’s choice in the new company law regime shows that the TCC has not abandoned the ultra vires principle completely, but it still retains its validity in a hidden way by only changing its form and scope.
    Turecki kodeks handlowy (TCC) oznaczony numerem 6102 zawiera szereg radykalnych rozwiązań przewidzianych jako reformy tureckiego prawa spółek. Jednym z takich przepisów jest art. 125 TCC, który odnosi się do zdolności prawnej spółek handlowych. Artykuł ten porusza kwestię zasady ultra vires, która została inkorporowana do europejskiego kontynentalnego systemu prawnego, włączając turecki system prawny z porządku prawnego Zjednoczonego Królestwa. Jednakże zasada ta z czasem została uznana za wygasłą w ramach europejskiego kontynentalnego systemu prawnego (w szczególności w szwajcarskim kodeksie zobowiązań), co z kolei zainspirowało ustawodawcę tureckiego do zmian w kodyfikacji. Wynikiem tych działań, na podstawie art. 125 TCC, sprzecznie z zasadą ultra vires, spółki handlowe mają zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków w szerokim zakresie, z wyłączeniem kwestii zarezerwowanych wyłącznie dla osób fizycznych. Z tego powodu w ramach osobowości prawnej przedsiębiorstw mogą one być uzdolnione do bycia podmiotem praw i obowiązków w sprawach wykraczających poza ich własny zakres działalności. Innymi słowy, za sprawą art. 125 TCC koncepcja stosowania zasady ultra vires została porzucona. Można zatem dojść do konkluzji, że dostosowanie TCC do dyrektyw Unii Europejskiej w kwestii zniesienia zasady ultra vires zostało osiągnięte. Jednak biorąc pod uwagę szereg przepisów z różnych części Kodeksu, widoczne staje się, że ustawodawca wciąż uznaje przesłankę zakresu prowadzonej działalności jako warunek w ok. 20 przepisach prawnych. To z kolei prowadzi do pytania o rzeczywiste wyłączenie zasady ultra vires. Konkludując, należy stwierdzić, że wprowadzony przez ustawodawcę nowy reżim prawa handlowego jasno wskazuje, że Kodeks handlowy nie wyłączył zasady ultra vires w całości, a utrzymując jej stosowanie w sposób ukryty, jedynie zmienił jej zakres.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 359-375
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Violation of the Obligation of Residence According to the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Romanko, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11383998.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Offences against special obligations
    diocesan bishop
    pastor
    sanctions
    Opis:
    The obligation of residence is the obligation to reside in a specific territory on a permanent basis in connection with holding an ecclesiastical office. The delict of violation of the obligation of residence is penalized under can. 1396 of the 1983 Code of Canon Law and is strictly linked to the entrusted ecclesiastical office such as: cardinals holding specific offices in the Roman Curia, diocesan bishop, coadjutor bishop, auxiliary bishop, diocesan administrator, pastor, parochial administrator and a group of clerics administering the parish in solidum, parochial vicar. Violation of the obligation of residence is subject to a mandatory penalty. The gravest penalty provided for by the ecclesiastical legislator is the privation of ecclesiastical office.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2022, 12, 1; 259-268
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Propozycja kodeksu etyki zawodowej architekta wnętrz. Ideały aspiracyjne i deontologiczne powinności
    A Code of Professional Ethics for Interior Architects – a Tentative Proposal Aspirational Ideals and Deontological Obligations
    Autorzy:
    Małek-Orłowska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25795042.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-29
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    etyka zawodowa
    etyka aspiracji
    kodeks etyczny
    architektura wnętrz
    professional ethics
    aspirational ethics
    code of ethics
    interior architecture
    Opis:
    W tekście przedstawiono propozycję kodeksu etyki zawodowej architekta wnętrz sformułowaną w dwóch wariantach. Treść kodeksowych zapisów odzwierciedla zarówno etyczne powinności architekta wnętrz, jak i szeroko pojęte ideały aspiracyjne. Powstałe w ten sposób dwa warianty kodeksu uwypuklają deontologiczny wymiar etyki zawodowej oraz aspiracyjne dążenia architekta. Autorka artykułu prezentuje założenia teoretyczne proponowanego kodeksu, omawia proces i metody tworzenia kodeksu oraz analizuje jego główne problemy treściowe i konstrukcyjne.
    The article presents two versions of a proposal of a code of professional of ethics for interior architects. The code’s articles reflect both ethical obligations as well as broadly understood aspirational ideals. The two versions of the code emphasize respectively the deontological dimension of professional ethics and the architect’s aspirations. Monika Małek-Orłowska discusses the theoretical assumptions of the proposed code and the methods used in its development. She also addresses the key problems related to its form and content.
    Źródło:
    Folia Philosophica; 2021, 45; 1-26
    1231-0913
    2353-9445
    Pojawia się w:
    Folia Philosophica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From the Lump-sum Damages to the Mitigation – Compensatory Nature of the Contractual Penalty in the Polish Law on the Background of Solutions Adopted by the 19th-Century Civil Law
    Autorzy:
    Fermus-Bobowiec, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618777.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    contractual penalty
    damages
    fulfillment of the contract
    Napoleonic Code
    civil law in force during the partitions of Poland
    obligations code
    civil code
    kara umowna
    odszkodowanie
    wykonanie umowy
    Kodeks Napoleona
    prawo cywilne obowiązujące na ziemiach polskich pod zaborami
    kodeks zobowiązań
    kodeks cywilny
    Opis:
    The present paper addresses the institution of the contractual penalty and its normative reflection in the Polish 20th-century civil law, presented on its 19th-century background. Within the scope of presented institution, the considerations included civil law which was in force during the partitions of Poland (Napoleonic Code, ABGB, BGB, Code of Laws of the Russian Empire – volume 10) and then obligations code and current civil code. It has enabled to show that the juridical construction of the contractual penalty in the contemporary civil law is based on the 19th-century normative solutions.
    Podjęta w artykule problematyka dotyczy instytucji kary umownej i jej normatywnego odzwierciedlenia w polskim prawie cywilnym XX w., ukazanego na tle dorobku dziewiętnastowiecznej cywilistyki. W zakresie prezentowanej instytucji rozważania objęły prawo cywilne obowiązujące na ziemiach polskich pod zaborami (Kodeks Napoleona, ABGB, BGB, tom X Zwodu Praw Cesarstwa Rosyjskiego), a następnie kodeks zobowiązań i obecnie obowiązujący kodeks cywilny. Pozwoliło to pokazać, iż konstrukcja jurydyczna kary umownej we współczesnym prawie cywilnym została oparta na dziewiętnastowiecznych rozwiązaniach normatywnych.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ubezpieczenia morskie – charakter prawny umowy oraz zakres świadczeń i obowiązków stron na tle umów ubezpieczeń regulowanych przepisami Kodeksu cywilnego
    Marine insurance – the legal nature of the contract and the scope of benefits and obligations of the parties in the context of insurance agreements governed by the provisions of the Civil Code
    Autorzy:
    Janik, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1185778.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-03
    Wydawca:
    Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
    Tematy:
    marine insurance
    property insurance
    legal obligations
    insurance policy
    shipowner
    ubezpieczenia morskie
    ubezpieczenia majątkowe
    obowiązki prawne
    polisa ubezpieczeniowa
    armator
    Opis:
    Artykuł zawiera analizę porównawczą charakteru prawnego oraz praw i obowiązków stron zawierających umowy ubezpieczenia majątkowego na gruncie przepisów Kodeksu morskiego i Kodeksu cywilnego. Uprawiając żeglugę, armator prowadzi działalność powszechnie określaną jako eksploatacja statku, co obejmuje m.in. używanie go do celów gospodarczych. Działalność armatorska jest zatem działalnością gospodarczą, a armator jest przedsiębiorcą prowadzącym swoje przedsiębiorstwo, za którego działalność ponosi odpowiedzialność. W jego szeroko rozumianym interesie leży ubezpieczenie trwałych składników majątku tego przedsiębiorstwa od szkód losowych, jak również swojej odpowiedzialności cywilnej. Jak wykaże niniejszy tekst, przedsiębiorca jest traktowany przez ustawodawcę surowiej niż osoba zawierająca standardowe ubezpieczenie majątkowe. Ponadto sam charakter prawny polisy, ze względu na wymogi obrotu morskiego, różni się na podstawie regulacji Kodeksu cywilnego od tej zamieszczonej w Kodeksie morskim. Celem niniejszego opracowania jest wskazanie kluczowych różnic obu tych regulacji.
    This article is a comparative analysis of the legal nature and the rights and obligations of parties concluding property insurance contracts under the provisions of the Maritime Code and the Civil Code. When navigating a ship, the shipowner conducts a business commonly referred to as the operation of a ship, which includes, inter alia, its use for business purposes. The shipowner business is therefore an economic activity and the owner is the entrepreneur who runs his business which s/he is liable for. It is his/her broad interest to insure permanent assets of his/her company against damage as well as his/her civil liability. As the text indicates, s/he is treated by the legislature more severely than a person conducting a standard property insurance. In addition, the legal nature of the policy, due to the requirements of maritime traffic, differs from that from the Civil Code. The purpose of this study is to identify the key differences between the two regulations.
    Źródło:
    Studia z Polityki Publicznej; 2017, 4, 3(15); 127-143
    2391-6389
    2719-7131
    Pojawia się w:
    Studia z Polityki Publicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązki informacyjne pracodawcy związane z zawieraniem umów o pracę po nowelizacji Kodeksu pracy
    Employer’s information obligations connected with the conclusion of an employment contract after the amendments to the Polish Labour Code
    Autorzy:
    Rylski, Mikołaj
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693778.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    fixed-term contracts
    disclosure obligations
    employment contract
    employment relationship
    employer
    employee
    umowy terminowe
    obowiązki informacyjne
    umowa o pracę
    stosunek pracy
    pracodawca
    pracownik
    Opis:
    The article concerns the revised Polish Labour Code (LC) and its amendments which entered into force in 2016 and introduced new or modified the existing disclosure obligations imposed on employers concluding employment contracts with employees. The analysis of the new wording of the provisions leads to the conclusion that proper implementation of employer information obligations can be very embarrassing, and sometimes even impossible to achieve in practice. It is also suggested that supervisory organs may face serious difficulties in effectively controlling fulfilment of these obligations because the legislature has failed to equip the labour inspectorate with effective tools to respond to abuse quickly. Further, it is pointed that some of the provisions and Articles 251 § 5 and 29 § 11 LC in particular create serious doubts of interpretation. These relate, inter alia, to the understanding of ‘proper fulfilment of obligations’ specified in the regulation, which form it should take, as well as the kind of sanctions for improper satisfaction of the obligation. Finding answers to these questions is one of the purposes of this article.
    Podjęta w artykule tematyka dotyczy nowelizacji przepisów Kodeksu pracy, która weszła w życie w 2016 r. i polegała m.in. na wprowadzeniu nowych oraz zmodyfikowaniu istniejących obowiązków informacyjnych ciążących na pracodawcach zawierających z pracownikami umowy o pracę. Analiza nowego brzmienia przepisów prowadzi autora do wniosku, że prawidłowa realizacja obowiązków informacyjnych może być dla pracodawców bardzo kłopotliwa, a niekiedy wręcz niemożliwa w praktyce do osiągnięcia. Autor sugeruje również, że organy nadzoru nad pracą mogą napotkać poważne trudności w efektywnym egzekwowaniu od pracodawców zobowiązań o charakterze informacyjnym, albowiem ustawodawca nie wyposażył inspekcji pracy w skuteczne narzędzia szybkiego reagowania na nadużycia. Autor wskazuje także, że na tle niektórych przepisów powstają istotne wątpliwości interpretacyjne, co dotyczy przede wszystkim art. 251 § 5 i 29 § 11 k.p. Wątpliwości dotyczą m.in. tego, jak należy rozumieć prawidłowe wywiązanie się przez pracodawcę z obowiązków wskazanych w tych przepisach, jaką powinno ono przybrać formę, a także jaki rodzaj sankcji grozi pracodawcy lub stronom za nienależyte wywiązanie się z ich realizacji. Znalezienie odpowiedzi na powyższe wątpliwości jest jednym z celów niniejszego artykułu.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 2; 87-96
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawa i obowiązki wspólnika cichego na tle podstawowych założeń umowy spółki cichej
    Rights and Obligations of a Silent Partner Based on the Key Assumptions of a Silent Partnership Agreement
    Autorzy:
    Rudlicka, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/588185.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
    Tematy:
    Kodeks handlowy
    Regulacje prawne
    Spółki
    Commercial Code
    Companies
    Legal regulations
    Opis:
    Spółka cicha jest jedną z umów nienazwanych, o charakterze wzajemnym i konsensualnym, oraz stanowi w chwili obecnej formę współdziałania kapitałowego przedsiębiorców, wykorzystywaną coraz powszechniej w obrocie gospodarczym. Konstrukcja spółki cichej, początkowo wprowadzona przez Kodeks handlowy z 1934 r., na dzień dzisiejszy nie ma swojej ustawowej regulacji, pomimo iż powszechność jej wykorzystania stanowi o istotności tego zagadnienia z zakresu prawa cywilnego. Celem artykułu jest przedstawienie szeroko rozumianej problematyki spółki cichej. Skupiono się w nim przede wszystkim na pozycji wspólnika cichego z punktu widzenia jego praw i obowiązków oraz podjęto próbę zdefiniowania spółki cichej oraz wskazania na jej istotne cechy. Opracowanie opisuje w szczególności podstawowe założenia spółki cichej, przepisy jakie należy stosować przy zawieraniu tego typu umowy, odnosi się do zagadnień związanych z kręgiem podmiotów mogących uczestniczyć w spółce cichej, sposobem w jaki wspólnicy spółki cichej dokonują między sobą rozliczeń, formę kontroli wspólnika cichego nad przedsiębiorstwem. Artykuł charakteryzuje także podstawowe różnice występujące między typową a tak zwaną atypową spółką cichą, pod względem praw i obowiązków wspólnika cichego oraz wskazuje na wady i zalety spółki cichej, stanowiąc tym samym interesującą lekturę dla każdego, kto chciałby poszerzyć swoją wiedzę z zakresu przedmiotowej tematyki.
    A silent partnership is one of unnamed mutual and consensual agreements and, at present, one of the forms of capital cooperation between entrepreneurs which is used more and more frequently in business. The construction of the silent partnership was initially enforced by the Commercial Code of 1934. Today, it is not governed by statutory acts although, given the frequency of its use, this civil-law issue is important. This article is to present a broadly understood silent partnership. The article focuses mainly on the position of a silent partner from the point of view of his rights and obligations. It attempts to define the silent partnership and its key characteristics. In particular, the publication describes the key assumptions of the silent partnership and regulations governing silent partnership agreements. It also discusses issues related to entities that may join the silent partnership, terms and conditions for settlements between partners of the silent partnership, the silent partner's control over the enterprise. Moreover, the article describes basic differences between a typical silent partnership and a so-called atypical silent partnership in terms of the silent partner's rights and obligations, as well as advantages and disadvantages of the silent partnership. It will be interesting for anyone that would like to gain more knowledge on the above issues.
    Źródło:
    Studia Ekonomiczne; 2015, 240; 60-76
    2083-8611
    Pojawia się w:
    Studia Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obowiązki pracownika banku w zakresie ochrony danych osobowych a kodeksy dobrych praktyk
    The Obligations of a Bank Employee in the Field of Information Protection and Codes of Good Practice
    Autorzy:
    Naumowicz, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/596399.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    ethical codes; data protection; GDPR; code of good practice
    kodeksy etyczne; ochrona danych; RODO; kodeks dobrych praktyk
    Opis:
    The aim of this study is a comparative analysis of the obligations of bank employees in the protection of information contained in ethical codes against the background of EU regulations on the protection of personal data and the Polish Act on the protection of personal data, implementing GDPR in the Polish legal system. This analysis is aimed at finding the answer to the question of whether and to what extent the entry into force of the GDPR has affected the obligations of bank employees and whether the code of ethics, as a source of obligations for bank employees, is, in fact, complementary to the applicable national and European legislation on personal data protection. The author analyzes the regulations included in the Code of Banking Ethics of 2013, as well as the draft of a new Code of good practice from 2018 currently being developed by the Polish Bank Association (at the social consultations stage). This analysis is preceded by a commentary on EU regulations concerning both procedures for creating such codes, resulting directly from the provisions of the GDPR. The result of the analysis is an attempt to assess whether there is a real need to create sectoral codes of good practice in this area.
    Celem niniejszego opracowania jest analiza porównawcza obowiązków pracowników banków w zakresie ochrony informacji dotyczących klientów (ochrony danych osobowych), zawartych w kodeksach etycznych na tle przepisów unijnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych (RODO) oraz ustawy o ochronie danych osobowych. Analiza ta ma za zadanie poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, czy i w jakim zakresie wejście w życie RODO wpłynęło na obowiązki pracowników banków oraz czy kodeks etyczny jako źródło zobowiązań dla pracowników banku pełni w istocie rolę uzupełniającą dla obowiązujących krajowych i europejskich przepisów, dotyczących ochrony danych osobowych. Autor poddaje analizie regulacje zawarte w Kodeksie Etyki Bankowej z 2013 r., jak również projekcie nowego Kodeksu Dobrych Praktyk z 2018 r., będącego obecnie w opracowaniu przez Związek Banków Polskich (na etapie konsultacji społecznych). Analiza ta poprzedzona jest przedstawieniem kodeksu dobrych praktyk jako źródła tzw. miękkiego prawa oraz komentarzem do przepisów unijnych dotyczących procedury tworzenia tego rodzaju kodeksów, wynikających bezpośrednio z przepisów RODO oraz polskich przepisów ochrony danych osobowych. Wynikiem dokonanych przez autora analiz jest próba oceny, czy istnieje rzeczywista potrzeba tworzenia sektorowych kodeksów dobrych praktyk w tym zakresie.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2018, 109; 87-106
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia dostępu do pornografii w internecie (kwestie braku definicji pojęcia pornografia oraz zobowiązań wynikających z konwencji genewskiej z 1923 r.)
    Restrictions on access to pornography in the Internet (issues of the lack of definition of pornography and obligations under the Geneva Convention of 1923)
    Autorzy:
    Bachmat, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216092.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
    Tematy:
    internet
    the Geneva Convention of 1923
    pornography
    Criminal Code
    Opis:
    There is no comprehensive definition of pornography in the Polish legal system. The legislator only made a fragmentary definition of pornography in relation to “child pornography”. In author’s opinion an attempt to form a comprehensive definition of “pornography” or its semantic counterparts should take into account several fundamental issues, including the possibility to distinguish between pornography and eroticism. Solutions included in the International Convention of 1923 on Combating the Circulation and Trade of Pornographic Publications and in the Criminal Code were based on two non-complementary models of regulation regarding the access to pornography. Due to the partial outdating of reasons underlying the adoption of the above convention, the author of the opinion suggests to consider termination of the convention by Poland.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze BAS; 2019, 1(61); 230-253
    1896-9852
    2082-064X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze BAS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Budowanie Ludu Bożego jako szczególny obowiązek małżonków chrześcijańskich. Analiza kan. 226 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    Building up the People of God as a Special Obligation of Christian Spouses. Analysis of can. 226 § 1 of the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Olejnik, Bogumiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2028990.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    obowiązki i prawa wiernych świeckich
    Lud Boży
    małżeństwo i rodzina
    Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r.
    obligations and rights of the lay Christian faithful
    the People of God
    marriage and family
    1983 Code of Canon Law
    Opis:
    Artykuł prezentuje genezę kan. 226 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., który swoje źródło ma w nauczaniu Soboru Watykańskiego II. Podmiotem szczególnego obowiązku są wierni świeccy żyjący w stanie małżeńskim. Zobowiązani są dążyć do budowania Ludu Bożego poprzez małżeństwo i rodzinę.
    The article describes the genesis of can. 226 § 1 of the 1983 Code of Canon Law, which has its origin in the teaching of the Second Vatican Council. The subject of the special obligation are the lay Christian faithful who are married. They are obligate to strive for the building up of the People of God through their marriage and family.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 9-21
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowelizacja artykułu 42 Kodeksu wyborczego, konieczność regulacji i przyjęte rozwiązania – analiza krytyczna
    Amendment of Article 42 of the Electoral Code, the Indispensability of Regulation and the Adopted Solutions – Critical Analysis
    Autorzy:
    Wygoda, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850638.pdf
    Data publikacji:
    2023-10-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    zasada tajności głosowania
    dane osobowe
    cel przetwarzania
    niezbędność przetwarzania
    obowiązki administratora
    principle of secrecy of voting
    personal data
    purpose of processing
    necessity of processing
    obligations of the administrator
    Opis:
    The aim of the article is to indicate doubts concerning the very need and final regulation of the issue of recording the entire electoral process. The main problems include both ambiguities contained in the amended regulations (including their partial obsolescence), lack of indication of criteria enabling a decision to be made on the commencement of registration of the course of electoral activities, the status of recordings made, as well as practical omission of requirements resulting from regulations governing the protection of personal data. The sum of legislative (including substantive) omissions raises the question of the admissibility of their practical application in the electoral process, and possible consequences that may affect persons who decide to take such action.
    Celem artykułu jest wskazanie wątpliwości dotyczących samej potrzeby i ostatecznego uregulowania kwestii nagrywania całości procesu wyborczego. Główne problemy obejmują zarówno niejasności zawarte w znowelizowanych przepisach (w tym ich częściową nieaktualność), brak wskazania kryteriów umożliwiających podjęcie decyzji o rozpoczęciu rejestrowania przebiegu czynności wyborczych, status wykonanych nagrań, jak też praktyczne pominięcie wymogów wynikających z przepisów regulujących ochronę danych osobowych. Suma zaniedbań legislacyjnych (w tym merytorycznych) rodzi pytanie o dopuszczalność ich praktycznego stosowania w procesie wyborczym, oraz ewentualne konsekwencje jakie mogą dotknąć osoby, które zdecydują się na takie działanie.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 5(75); 165-178
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O pojęciu zasad współżycia społecznego – uwagi na tle wybranych przepisów Kodeksu Pracy
    On the principles of community co-exsistence – reflections on the selected provisions of the labour code
    Autorzy:
    Dykas, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055769.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    zasady współżycia społecznego
    nadużycie prawa
    obowiązki pracownicze
    klauzula generalna
    stosunki pracy
    principles of community co-exsistance
    abuse of rights
    employee’s obligations
    general
    clause
    employment relationships
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest analiza pojęcia zasad współżycia społecznego na tle wybranych przepisów kodeksu pracy, które się do niego odwołują, tj. art. 8 KP oraz art. 100 § 2 pkt 6 KP i 94 pkt 10 KP. Opracowanie odnosi się zarówno do zastosowania zasad współżycia społecznego jako kryterium nadużycia praw podmiotowych stron stosunków pracy, jak również jako wytycznych właściwego postępowania pracowników, którzy mają obowiązek ich przestrzegać oraz pracodawców, którzy powinni wpływać na ich kształtowanie w zakładzie pracy.
    The purpose of this article is to analyze the concept of the principles of community co- -exsistence in the context of selected provisions of the Labor Code that refer to them, i.e. articles 8, 100 § 2 point 6 and 94 point 10 of the Labour Code. It refers to the application of the principles of community co-exsistence as a criterion for the abuse of rights of parties to the employment relationships, as well as guidelines for the proper conduct of employees - who are obliged to respect them and employers - who should influence their establishment in the workplace.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, specjalny I, XXI; 179-188
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przegląd orzecznictwa w sprawach karnoskarbowych, dotyczący obowiązków podatkowych oraz innych obowiązków względem tzw. interesu finansowego państwa – za rok 2021
    Review of jurisprudence in criminal and fiscal cases regarding tax obligations and other obligations in relation to the so-called financial interest of the state (in 2021)
    Autorzy:
    Izydorczyk, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2123396.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    interes finansowy państwa
    czyny podatkowe
    czyny karnoskarbowe
    wykroczenia skarbowe
    przestępstwa skarbowe
    podatki
    Kodeks karny skarbowy
    przegląd orzecznictwa
    prawo materialne karne skarbowe
    procedura karnoskarbowa
    taxes
    fiscal penal code
    KKS
    criminal and fiscal cases
    financial interest of the state
    courts
    Opis:
    Artykuł prezentuje przegląd orzecznictwa za rok 2021, dotyczący tzw. czynów podatkowych i innych obowiązków wobec tzw. interesu finansowego państwa oraz procedowania w takich sprawach (przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe; Kodeks karny skarbowy). Autor przedstawia wybrane orzeczenia w wyżej wymienionych sprawach.
    The article shows a jurisprudence in criminal and fiscal cases regarding tax obligations and other obligations in relation to the so-called financial interest of the state in 2021. The review is based on the provisions of the fiscal penal code (KKS of 1999).
    Źródło:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2022, 3; 205-227
    1509-877X
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność prawnokanoniczna lekarza za realizację obowiązków ustawowych zawartych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty
    Canonical-legislative responsibility of the physician for the implementation of the statutory obligations contained in article 39 of the act on professions of doctor and dentist
    Autorzy:
    Czelny, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806882.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawo wyznaniowe
    klauzula sumienia
    Kodeks Prawa Kanonicznego
    religious rights
    conscience clause
    Code of the Canon Law
    Opis:
    Art. 39 ustawy z dnia 5.12.1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty stanowi, że lekarz może powstrzymać się od wykonywania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem, z zastrzeżeniem art. 30, z tym, że winien obligatoryjnie udzielić informacji o możliwości dokonania tego świadczenia u innego lekarza lub w podmiocie leczniczym oraz uzasadnić i odnotować ten fakt w dokumentacji medycznej. Lekarz wykonujący swój zawód na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby ma ponadto obowiązek uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego. Lekarz nie może skorzystać z realizacji powyższej normy prawnej, jeśli zwłoka w udzieleniu pomocy lekarskiej mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki (zob. art. 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty). Zgodnie z powyższym, lekarze mogą odmówić wykonania świadczeń medycznych niezgodnych z ich właściwie uformowanym sumieniem lekarskim, powołując się na ich przekonania religijne lub moralne. Konstrukcję taką określa się mianem klauzuli sumienia, która pozostaje w sprzeczności z obowiązkiem wymienionym w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty – udzielenie informacji o możliwości dokonania takiego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym. W niniejszym artykule podęto próbę odpowiedzi na pytanie: jaka jest odpowiedzialność prawnokanoniczna lekarza za realizację obowiązków ustawowych zawartych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty? Czy lekarz zaciąga jakąkolwiek sankcję prawnokanoaniczną, a jeśli tak to jaką za odmowę świadczeń niezgodnych z jego właściwie uformowanym sumieniem przy jednoczesnym zachowaniu spoczywających na nim ustawowych obowiązków? Czy ustawowe obowiązki z art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty noszą znamię współuczestnictwa wobec niedozwolonych moralnie zabiegów medycznych? Rozważania ograniczono do problemowego na gruncie prawa kanonicznego jednego z obowiązków wymienionych w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty – obowiązku informacyjnego, polegającego na odmowie wykonania świadczenia niezgodnego z sumieniem lekarza (klauzula sumienia) przy jednoczesnym poinformowaniu pacjenta o wykonaniu tego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym. Obciążenie lekarza obowiązkiem wskazania realnych możliwości uzyskania świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym nie wydaje się właściwe. Powyższa myśl została potwierdzona przez Zespołu ekspertów Konferencji Episkopatu Polski ds. bioetycznych w sprawie klauzuli sumienia z dnia 14 lutego 2014 r., który stoi na stanowisku, że „do zaprzeczenia istocie klauzuli sumienia prowadziłaby sytuacja, gdyby lekarz odmawiając wykonania świadczenia zdrowotnego ze względu na obiekcję sumienia, był zobowiązany do zapewnienia realizacji tego świadczenia przez innego, konkretnie wskazanego lekarza lub podmiotu leczniczego, gdzie takie świadczenie jest wykonywane. Podobny wymóg w zasadzie zmuszałby lekarza do aktywnego poszukiwania miejsca, gdzie pacjent będzie realizować świadczenie. Nie wolno warunkować korzystania z klauzuli sumienia tym, czy lekarz podejmując decyzję o odmowie udzielenia świadczenia zapewni jego realizację przez inną osobę lub podmiot” (pkt 12). Od strony moralnej obowiązek informacyjny zawarty w art. 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty powoduje w rzeczywistości „złamanie” sprzeciwu sumienia, zmuszając do pośredniego udziału w niezaakceptowanej procedurze, np. w przerwaniu ciąży. Realizacja tego obowiązku przez lekarza jest czynem radykalnie złym i na forum internum jest grzechem. Zaś, od strony prawnej nie możemy jednoznacznie stwierdzić, czy lekarz realizując powyższy obowiązek informacyjny zaciąga karę kanoniczną ekskomuniki latae sententiae na mocy kan. 1398 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. W tej kwestii należałoby rozpatrywać każdy przypadek z osobna.
    Article 39 of the Law of 5.12.1996 on the professions of doctor and dentist is that your doctor may refrain from performing health provisons being at odds with his conscience, subject to art. 30, he must obligatorily provide information on the possibility of this benefit from another physician or medicinal entity and justify and record this fact in the medical records. A doctor performing profession on the basis of his employment or in the service has a duty to inform the supervisor before-hand. The doctor can not take advantage of the implementation of the above legal standards, if the delay in giving medical aid could lead to danger of loss of life, serious injury or serious health disorder, and in other cases of urgency (see Art. 30 of the Act on professions of doctor and dentist). Accordingly, doctors can refuse to perform medical services incosistent with their  formed medical conscience, referring to their religious and moral beliefs. The structure is called the conscience clause, which is in contradiction with the obligation referred to in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist – for information on the possibility of such benefit from another physician or other medical entity. In this article, the attempt has been taken to answer the question: what is the physician’s canonicallegislative responsibility for implementation of statutory obligations contained in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist? Does the physician apply any canonical-legislative penalty, and if so, what’s the refusal of benefits incompatible with his properly formed conscience while having statutory responsibilities? Are the statutory obligations of Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist inconsistent with  morally unacceptable medical treatment?   Considerations are limited to the problem on the basis of canon law, one of the obligations set out in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist – obligation to provide information involving the refusal of a provision contrary to the conscience of the doctor (the conscience clause), at the same time informing the patient about the implementation of this provision from another physician or other therapeutic entity. Making the doctor liable to the duty to indicate the real possibilities to get health provisions from other doctor or a medical representative seems to be appropriate. The above-mentioned idea has been confirmed by the bioethics experts of the Polish Episcopate on the issue of conscience clause from 14 February 2014 which states: “to deny conscience clause would lead the situation, if the doctor refusing to comply with health benefits due to objection of con-science, was required to ensure the implementation of this provision by another, specifically designated medical or therapeutic entity where such provision is made. A similar requirement would force the physician to actively seek a place where the patient will realize the benefit. The use of the conscience clause cannot be conditioned, whether the doctor making the decision to refuse the pro-vision will ensure its implementation by another person or entity” (point 12). From the moral point of view, the obligation to provide information contained in Art. 39 of the Act on professions of doctor and dentist will actually “break” conscientious objection, forcing the indirect participation in unaccepted procedures, such as abortion. The implementation of this obligation by the doctor is an act radically wrong and the forum internum is a sin. And, from the legal side, we can not unambiguously determine whether the doctor carrying out the above information obligation incurs the penalty of excommunication latae sententiae on the basis of canon 1398 Code of the Canon Law of 1983. Therefore, every case should be examined individually.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 3; 79-98
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawa i obowiązki małoletniego pokrzywdzonego, które przysługują mu podczas przesłuchania w trybie art. 185a Kodeksu postępowania karnego
    Rights and obligations of minor victims who are entitled to him during the hearing in Art. 185a of the Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Osiak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499276.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    małoletni, dziecko, prawa, obowiązki, pokrzywdzony, przesłuchanie, zeznania, wiktymizacja
    minor, child, rights, duties, victim, interrogation, confession, victimization
    Opis:
    Statystyki Ministerstwa Sprawiedliwości wskazują, że z roku na rok wzrasta liczba przesłuchiwanych dzieci w trybie art. 185a Kodeksu postępowania karnego (kpk). Świadczy to o tym, że organy wymiaru sprawiedliwości uznają dziecko za wiarygodne źródło dowodowe. Trzeba mieć jednak na uwadze, że każde takie przesłuchanie niesie ze sobą ryzyko wtórnej wiktymizacji przesłuchiwanego małoletniego. Dlatego też jak każdemu świadkowi, tak i przesłuchiwanemu małoletniemu pokrzywdzonemu przysługują podczas tej czynności określone prawa i obowiązki. Prawa można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej należy zaliczyć te, które wynikają wprost z kpk, czyli: prawo do odmowy składania zeznań, do uchylenia się od odpowiedzi na pytanie oraz prawo do odmowy składania zeznań i uchylenia się od odpowiedzi na pytanie w przypadku szczególnie bliskiego stosunku z podejrzanym/oskarżonym. Do drugiej grupy należy zaliczyć te, które wynikają pośrednio z przepisów kpk oraz piśmiennictwa dotyczącego problematyki przesłuchania dziecka w trybie art. 185a kpk, czyli prawo do przygotowania dziecka do przesłuchania i prawo do ochrony przed wtórną wiktymizacją. Natomiast do obowiązków, które ciążą na małoletnim, należy zaliczyć: obowiązek stawiennictwa i pozostawania do dyspozycji organu procesowego oraz składania zeznań i mówienia prawdy. Prawa i obowiązki małoletniego są silnie ze sobą sprzężone, a organ procesowy, oczekując od małoletniego efektywnych zeznań, musi sam jednoczenie stworzyć odpowiednie warunki do jego realizacji.
    The statistics of the Ministry of Justice indicate that the number of questioned children is increasing year by year in the manner of art. 185a KPK. This shows that the judicial authorities recognize the child as a reliable source of evidence. It is important that each such hearing carries the risk of secondary victimization of the interviewed minor. Therefore, as for each witness, the interviewed minor victim is entitled to certain rights and obligations during this action. The first one should be those which are explicitly derived from the Code of Criminal Procedure, namely: the right to refuse to testify, to refrain from answering a question, and the right to refuse to testify and to refuse to answer questions in the case of particularly close relations with the suspect/accused. The second group includes those that derive indirectly from the provisions of the Code of Criminal Procedure and the literature on the subject matter of a child’s hearing under Art. 185a KPK. Thus, the rights of the second group include the right to prepare a child for questioning and the right to protection against secondary victimization. On the other hand, the obligations that are imposed on minors include: the obligation to appear and stay at the disposal of the trial body, testify and tell the truth. The rights and duties of a minor are strongly intertwined, and the process body, while expecting from a juvenile effective testimony, must at the same time create the appropriate conditions for its execution.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2016, 15, 4; 87-104
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymierzanie administracyjnych kar pieniężnych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w świetle nowelizacji kodeksu postępowania administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2017 r.
    The imposition of administrative fines by the President of the Energy Regulatory Office in the context of the amendment of the Code of Administrative Procedure of 7 April 2017
    Autorzy:
    Zdyb, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/508243.pdf
    Data publikacji:
    2017-10-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    administracyjne kary pieniężne
    energetyka
    regulacja
    obowiązki przedsiębiorstw energetycznych
    administrative fines
    energy
    regulation
    obligations of energy companies
    Opis:
    Niniejsze opracowanie odnosi się do problematyki wymierzania w drodze decyzji administracyjnej Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki administracyjnych kar pieniężnych za niewykonywanie obowiązków o charakterze publicznoprawnym przewidzianych w ustawie z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne. W części pierwszej przedstawione zostały w sposób węzłowy poglądy na temat charakteru prawnego administracyjnych kar pieniężnych. Następnie przedstawiono nowe regulacje dotyczące administracyjnych kar pieniężnych dodane do k.p.a. nowelizacją z 7 kqwietnia 2017 r. Kolejny punkt traktuje na temat regulacji szczególnych dotyczących administracyjnych kar pieniężnych w prawie energetycznym. Artykuł kończy się podsumowaniem zawierającym postulaty de lege ferenda w zakresie zmniejszenia liczby aktów prawnych stosowanych przez Prezesa URE przy wymierzaniu administracyjnych kar pieniężnych.
    The article refers to the issue of imposing fines by way of an administrative decision of the President of Energy Regulatory Office for the failure to perform public law obligations provided for in the Energy Law Act of 10 April 1997. The first part of the paper outlines the legal nature of administrative fines. The next part presents new regulations on administrative fines added to Code of Administrative Procedure by the amendment from 7 April 2017. The paper then deals with specific regulations on administrative fines contained in the Energy Law Act. The article concludes with a summary containing postulates de lege ferenda on the reduction of the number of legal acts used by the President of the Energy Regulatory Office to impose administrative fines.
    Źródło:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 6; 55-68
    2299-5749
    Pojawia się w:
    internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zdolność osób z zespołem Aspergera do zawarcia małżeństwa w świetle kan. 1095 n. 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego
    The capacity of people with Asperger syndrome to contract a marriage in the light of Canon 1095 No. 3 of the Code of Canon Law
    Autorzy:
    Mazurkiewicz, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/972809.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    zdolność do zawarcia małżeństwa
    istotne obowiązki małżeńskie
    zespół Aspergera
    capacity to contract a marriage
    essential conjugal duties [martial obligations]
    Asperger syndrome
    Opis:
    Zespół Aspergera to zaburzenie należące do spektrum autyzmu. U osób nim dotkniętych występują zaburzenia w funkcjonowaniu społecznym i komunikacji, a także szczególne zainteresowania i czynności rutynowe. Osoby z zespołem Aspergera cechują się różnym stopniem nasilenia objawów, stąd różne są ich rokowania i zależą od stopnia nabycia umiejętności społecznych w trakcie terapii. Z tego powodu nie można jednoznacznie stwierdzić, że osoby te są niezdolne do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich w myśl. kan. 1095 n. 3 KPK, a co za tym idzie do ważnego wyrażenia zgody małżeńskiej. Co prawda większość osób dotkniętych tym zaburzeniem, nie będzie do tego zdolna, ale nie można wykluczyć, że te, które cechuje niewielki stopień intensywności objawów, będą przejawiały jedynie trudności w podjęciu takich obowiązków, jak troska o współmałżonka i nawiązanie trwałej wspólnoty życia, a zatem będą posiadały capacitas do zawarcia kanonicznego małżeństwa.
    Asperger syndrome is a disorder belonging to the autism spectrum. People suffering from it have problems with social functioning and communication, as well as special interests and routine activities. People with Asperger syndrome are characterised by a varying degree of severity of symptoms, hence their prognoses differ and depend on the degree of acquiring social skills by them during therapy. For this reason, it can not be clearly stated that these people are incapable of undertaking essential conjugal duties [marital obligations] under Canon 1095 No. 3 of the Code of Canon Law and thus giving a valid consent to marriage. As a matter of fact, most people suffering from this disorder will not be capable of doing this but it can not be excluded that those who are characterised by low intensity of the symptoms will manifest only difficulty in undertaking such duties [obligations], like caring for a spouse and establishing a sustainable life community, thus will have the capacitas to contract a canonical marriage.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2017, 27; 107-121
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność za zobowiązania spółki kapitałowej w organizacji na podstawie art. 13 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Glosa częściowo krytyczna do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 września 2020 r. (V CSK 118/19, LEX nr 3080092)
    Liability for Obligations of a Capital Company in the Process of Formation under Article 13 § 1 of the Code of Commercial Partnerships and Companies: A Partly Critical Commentary on the Judgement of the Polish Supreme Court of 10 September 2020 (V CSK 118/19, LEX no. 3080092)
    Autorzy:
    Goldiszewicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2095954.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    obligation
    company in the process of formation
    liability for obligations of a capital company
    zobowiązanie
    spółka kapitałowa w organizacji
    odpowiedzialność za zobowiązania spółki kapitałowej
    Opis:
    W glosowanym orzeczeniu trafnie dostrzeżona została potrzeba zidentyfikowania zobowiązań spółki kapitałowej w organizacji i ich zakresu. Kwestia ta nabiera szczególnego znaczenia zwłaszcza w kontekście możliwości przypisania, na podstawie art. 13 § 1 Kodeksu spółek handlowych, odpowiedzialności osobom działającym w imieniu spółki. Sąd Najwyższy, wyodrębniając zobowiązanie (dług) i stosunek prawny, z jakiego ono wynika, a także mając na uwadze charakter prawny zawartej umowy, przyjął, że do powstania zobowiązań stron doszło już w fazie właściwej spółki z o.o., co wyklucza możliwość przypisania odpowiedzialności osobie działającej w imieniu spółki (pełnomocnikowi powołanemu uchwałą wspólników). W glosie przedstawiono stanowisko Sądu Najwyższego, poddając je częściowo krytycznej ocenie.
    The commented judgement rightly recognizes the need to identify the liabilities of a capital company in the process of formation and their scope. This issue is of particular importance in the context of the possibility to attribute the liability under Article 13 § 1 of the Code of Commercial Partnerships and Companies to persons acting on behalf of the company. The Supreme Court, by distinguishing the obligation (debt) from the resulting legal relationship, and having regard to the legal nature of the contract concluded, assumed that the obligations of the parties had arisen at the stage of limited liability company already formed, which precludes liability from being attributed to a person acting on behalf of the company (the representative appointed by the shareholders’ resolution). The commentary outlines the Supreme Court’s position, with partial criticism thereof.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 633-641
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane zagadnienia dotyczące ułatwiania i przyspieszania realizacji obowiązku alimentacyjnego w prawie rzymskim oraz we współczesnym prawie polskim
    Chosen matters on facilitating and accelerating the performance of alimony obligations in Roman law and in contemporary Polish law
    Autorzy:
    Świrgoń-Skok, Renata
    Arkuszewska, Aneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476753.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    facilitation
    execution
    alimony obligation
    the Code of Civil Proceedings
    Roman law
    summatim cognoscere
    ułatwianie
    realizacja
    obowiązek alimentacyjny
    kodeks postępowania cywilnego
    prawo rzymskie
    Opis:
    Alimony obligations and corresponding alimony claims are closely related to the obliged person and to the entitled one. The entitled to maintenance is not only protected against the risk of depriving him of the means of subsistence as a result of the introduction of his maintenance claims on the market, but also makes use of significant facilitations in the recovery and enforcement of benefits awarded in this respect. Protection in this respect is ensured by specific legal instruments regulated by the provisions of the Code of Civil Proceedings and other legal acts related to the institutions of family law. The purpose of the process standards is to facilitate and simplify the execution of alimony claims in courts. This was already the case in Roman law where the alimony claim was subject to considerable simplification, under the so-called summatim cognoscere. Proceedings in determining and implementing the alimony obligation took place without the actio and iudicium, before a state judge (consul) who issued a judgment and enforced it after the causa cognitio. In addition, the dispute over the execution of an alimony claim could also be terminated by entering into a settlement (transactio) ending the dispute without a judgment. Also on the grounds of modern regulations, alimony matters should be recognized in the first place, with due care being taken. Simplifications related to the jurisdiction of a court, a wide range of entities authorized to initiate and conduct proceedings and representation of the entitled one, the admissibility of consensual termination of proceedings in this matter, procedural instruments ensuring the proper conduct of evidence and the imposition of immediate enforceability ex officio as well as exemption from court costs serve the proper judicial protection of alimony claims.
    Obowiązki alimentacyjne i odpowiadające im roszczenia alimentacyjne związane są ściśle z osobą zobowiązanego i uprawnionego. Uprawniony do alimentacji jest nie tylko chroniony przed ryzykiem pozbawienia go środków utrzymania w następstwie wprowadzenia jego wierzytelności alimentacyjnych do obrotu, ale także korzysta z istotnych ułatwień w dochodzeniu i egzekwowaniu zasądzonych z tego tytułu świadczeń. Ochrona w tym zakresie realizowana jest przez szczególne instrumenty prawne uregulowane w przepisach kodeksu postępowania cywilnego oraz innych aktów prawnych związanych z instytucjami prawa rodzinnego. Zadaniem norm procesowych jest ułatwienie i uproszczenie realizacji roszczeń alimentacyjnych na drodze sądowej. Tak było już w prawie rzymskim, gdzie dochodzenie roszczenia alimentacyjnego podlegało istotnym uproszczeniom w ramach tzw. summatim cognoscere. Postępowanie w sprawach o ustalenie i realizację obowiązku alimentacyjnego odbywało się bez actio i iudicium, przed sędzią państwowym (konsulem), który po causa cognitio wydawał wyrok i go egzekwował. Poza tym spór o realizację roszczenia alimentacyjnego mógł się zakończyć bez wyroku, poprzez zawarcie ugody (transactio). Także na gruncie współczesnych regulacji prawnych w Polsce sprawy alimentacyjne powinny być rozpoznawane w pierwszej kolejności, przy zapewnieniu należytej sprawności postępowania. Uproszczenia związane z właściwością sądu, szerokim kręgiem podmiotów uprawnionych do wszczęcia i prowadzenia postępowania oraz reprezentacji uprawnionego, dopuszczalnością konsensualnego zakończenia postępowania w tym przedmiocie, instrumentami procesowymi zapewniającymi właściwe prowadzenie postępowania dowodowego oraz nadaniem rygoru natychmiastowej wykonalności z urzędu, a także zwolnieniem od ponoszenia kosztów sądowych służą zapewnieniu ochrony sądowej roszczeń alimentacyjnych.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2017, 2 (21); 45-64
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność za zobowiązania prowadzących działalność architektoniczną w formie spółek według obowiązujących przepisów
    The liability for the obligations of people running an architectural business under the regulations in force
    Autorzy:
    Misiak, Wanda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054838.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
    Tematy:
    prawo
    Kodeks spółek handlowych
    spółka partnerska
    spółka komandytowa
    spółka z o.o.
    spółka europejska
    law
    commercial companies code
    limited liability partnership
    limited partnership
    limited liability company
    European company
    Opis:
    Działalność architektoniczna podlega tym samym regułom, co inny rodzaj działalności gospodarczej. Sposób jej zorganizowania decyduje o sposobie odpowiedzialności za zobowiązania powstające w trakcie działalności. Dla działalności architektonicznej najlepszą formą jest spółka partnerska. Wykonujący tę działalność mogą prowadzić ją w innych formach, a mianowicie spółek osobowych innego rodzaju niż spółka partnerska i spółkach kapitałowych. Od formy organizacyjnej zależą zasady odpowiedzialności za zobowiązania w ramach działalności architektonicznej.
    Architectural business shall be subjected to the same rules as any other economic activity. The way it is organized determines the manner of the liability for the obligations undertaken during the activity. A limited liability partnership is the best option for an architectural company. It can also be run in different forms of partnership, as well as as joint-stock companies. The organizational form determines the principles of liability for the obligations within architectural businesses.
    Źródło:
    MAZOWSZE Studia Regionalne; 2020, 35; 155-162
    1689-4774
    Pojawia się w:
    MAZOWSZE Studia Regionalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kodeks Etyki Lekarza Weterynarii jako zbiór zasad postępowania zawodowego – o powinnościach etycznych lekarzy weterynarii
    Veterinary Surgeon’s Code of Ethics as a set of principles and rules for professional conduct – on the ethical obligations for veterinary surgeons
    Autorzy:
    Helios, J.
    Jedlecka, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28763487.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    lekarze weterynarii
    etyka zawodowa
    normy moralne
    Kodeks Etyki Lekarza Weterynarii
    deontologia
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2022, 97, 12; 767-771
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ancora sul concetto di diritto soggettivo nell’ordinamento della Chiesa
    Subjective rights within the Code of canon law once again
    Raz jeszcze o prawie podmiotowym wiernych
    Autorzy:
    Michowicz, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28762006.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Synod Biskupów
    Principia quæ
    communio i współuczestnictwo
    prawa i obowiązki wiernych
    wolności
    Synod of Bishops
    communion and participation
    rights and obligations of faithful
    liberties
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest jeden z najbardziej dyskutowanych tematów w kanonistyce posoborowej, tj. podmiotowe prawo osoby ochrzczonej zawarte w przepisach kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku. Poruszana problematyka została poddana analizie w oparciu o zasady rewizji kodeksu wypracowane przez I Synod Biskupów. Autor podkreśla, że zasadniczym zamierzeniem odnowy prawa kościelnego miała być nie tyle pilna konieczność poszerzenia katalogu praw wszystkich wiernych, ile bardziej kwestia sposobu sprawowania władzy rządzenia przez kościelnych przełożonych, którzy winni się wystrzegać arbitralności lub innych form poważnych nadużyć w tym zakresie. W konsekwencji autor wskazuje na przewagę obowiązków nad tzw. prawami i postuluje, by tzw. prawa podmiotowe wyrażać poprzez termin „wolność”, z uwagi na istotę założeń, na których zbudowany jest prawny system Kościoła katolickiego.
    The paper discuses one of the most commented topic in the contemporary science of canon law, that is the bill of subjective rights and obligations set by the ecclesiastical legislator in the Code of canon law for the Western Church. The author analyses the concept of those rights and obligations in the light of the Principles of revision elaborated by the first Synod of Bishops held in 1967. One of the commission’s first actions was to draft a set of principles to guide the work of rethinking the Code, especially the significance of rights and obligations of the Christian faithful. Given the nature of the Catholic Church developed by the Second Vatican Council (communion and participation), the examination of this document let the author to affirm that the main goal was to emphasise the exercise of authority that should have appear more clearly as service and should be free from abuse rather to define and safeguard the rights of persons. Furthermore, it was also possible to determine the correct intention of the Synod Fathers whose idea was to define the subjective rights in term of liberties in the same way in which they are obtainable in catalogues of human rights. Eventually, the author demonstrates consequences related to the new vision of rights and obligations highlighting for example the clear priority of obligations over rights.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2021, 17, 2; 83-100
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Główne tezy najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego w sprawach karnoskarbowych, dotyczącego obowiązków podatkowych względem tzw. interesu finansowego państwa
    The main theses of the latest cases of the Supreme Court on penal fiscal law concerning tax obligations
    Autorzy:
    Izydorczyk, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24987657.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    podatki
    interes finansowy państwa
    czyny podatkowe
    czyny karnoskarbowe
    wykroczenia skarbowe
    przestępstwa skarbowe
    kodeks karny skarbowy
    przegląd orzecznictwa
    prawo materialne karnoskarbowe
    procedura karnoskarbowa
    taxes
    fiscal penal code
    KKS
    criminal and fiscal cases
    financial interest of the state
    courts
    the Supreme Court
    Opis:
    Artykuł prezentuje przegląd najnowszego orzecznictwa Sądu Najwyższego dotyczącego obowiązków podatkowych wobec tzw. interesu finansowego państwa oraz procedowania w takich sprawach (przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe, kodeks karny skarbowy).
    Review of the new sentences of the Supreme Court on criminal tax cases; author presents such cases with commentary on law of tax obligations in relation to the so-called financial interest of the state. The review is based on the provisions of the fiscal penal code (KKS of 1999).
    Źródło:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2023, 3; 121-135
    1509-877X
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy prawo wierzyciela do zaspokojenia wierzytelności z majątku wspólnego małżonków (art. 41 § 1 k.r.o.) może zostać zrealizowane także przez wniesienie powództwa przeciwko małżonkowi dłużnika?
    May the creditor’s right to be satisfied out of the joint property of spouses (art. 41 §1 of the Family and Guardianship Code) be exercised by bringing an action against the debtor’s spouse?
    Autorzy:
    Wolak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1201106.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    debtor
    debtor’s spouse
    system of joint property of spouses
    responsibility for obligations
    execution out of joint property
    dłużnik
    małżonek dłużnika
    ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej
    odpowiedzialność za zobowiązania
    egzekucja z majątku wspólnego
    Opis:
    W opracowaniu podjęta została próba odpowiedzi na pytanie o to, czy przyznanie w art. 41 k.r.o. wierzycielowi, którego osobistym dłużnikiem jest jeden z małżonków, możliwości żądania zaspokojenia z majątku wspólnego powoduje, że drugi z małżonków staje się dłużnikiem w znaczeniu prawa materialnego, z ograniczeniem jego odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością majątkową, czy też obowiązkiem takiego małżonka jest jedynie znoszenie egzekucji z majątku wspólnego. Chodzi m.in. o to, czy wierzyciel dysponujący tytułem wykonawczym przeciwko dłużnikowi może – niezależnie czy podjął starania o uzyskanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika na podstawie art. 787 k.p.c., które okazały się bezskuteczne, czy też starań tych w ogóle nie podjął – domagać się w pozwie przeciwko małżonkowi dłużnika spełnienia świadczenia, odwołując się do art. 41 § 1 k.r.o. Autor nie aprobuje poglądu, że obowiązkiem małżonka dłużnika jest w takim przypadku jedynie znoszenie egzekucji z majątku wspólnego.   
    An attempt has been made in this study to answer the question whether the possibility to demand satisfaction out of joint property, granted in art. 41 of the Family and Guardianship Code to a creditor whose personal debtor is one of the spouses, causes that the other spouse becomes a debtor in the meaning of substantive law with the limitation of his liability to assets covered by community of property, or whether such a spouse’s obligation is only abolishing the execution out of joint property. This is, among others, about whether the creditor with an enforceable title against the debtor may – regardless of whether he has attempted to obtain an enforcement clause against the debtor’s spouse under art. 787 of the Code of Civil Procedure, which proved to be ineffective, or whether he has not even made such efforts at all – demand in an action against the debtor’s spouse the fulfillment of the benefit having referred to art.41 §1 of the Family and Guardianship Code. Author doesn’t approve the view that in this case a spouse’s obligation is only abolishing the execution out of joint property.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2020, 1(26); 33-59
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poważny brak rozeznania oceniającego co do istotnych praw i obowiązków małżeńskich (kan. 1095 n. 2 KPK) w świetle wyroku Roty Rzymskiej "coram" Erlebach z 16 października 2008 r.
    A serious lack of the evaluative analysis regarding significant marital rights and obligations (can. 1095, n.2 of the Code of Canon Law) in view of a decision of the Roman Rota c. Erlebach of 16 October 2008
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/663133.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    rozeznanie oceniające
    prawo i obowiązek małżeński
    poważny brak rozeznania oceniającego
    prawa małżeńskie
    obowiązek małżeński
    kanon 1095 n. 2 KPK
    marital rights
    conjugal duty
    grave defect of discretion of judgment
    canon 1095 n. 2 CIC/1983
    Opis:
    The author presents and comments on the Rotal decision (negative) issued in the second instance after appealing against the decision (positive) issued in the first instance (by one-man tribunal) by the respondent due to a serious lack of the evaluative analysis of both parties. The Rotal judge, after a thorough interpretation of the code-based expression discretio iudicii (including three elements), emphasizes that not always the lack of such analysis constitutes inability to come to a marital agreement. This inability shall constitute exclusively the serious lack of discretio iudicii, both in its internal and external aspects.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2013, 24, 18; 219-232
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fundamental Rights—Comparison of the Approaches in the Canon Law and in the Civil Law
    Leggi fondamentali: confronto di prospettive del diritto canonico e del diritto civile
    Lois fondamentales : les perspectives du droit canonique et celles du droit civil à comparer
    Autorzy:
    Přibyl, Stanislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035641.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-18
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Church law
    civil law
    natural law
    human rights
    fundamental rights and freedoms
    duties and rights of the faithful
    constitution
    the Code of Canon Law
    salvation
    law
    law making
    Christians
    Catholic Church
    rule of law
    diritto ecclesiastico
    diritto civile
    diritto naturale
    diritti umani
    diritti e libertà
    fondamentali
    obblighi e diritti dei fedeli
    costituzione
    codice di diritto
    canonico
    salvezza
    diritto
    processo legislativo
    cristiani
    chiesa cattolica
    stato
    di diritto
    droit ecclésial
    droit civil
    droit naturel
    droits de l’homme
    droits et libertés fondamentaux
    obligations et droits des fidèles
    code de droit canonique
    salut
    droit
    élaboration des lois
    chrétiens
    église catholique
    état de droit
    Opis:
    The Code of Canon Law of 1983 came up with a list of obligations and duties of the Catholic faithful. This list is analogical to those of the charters of fundamental rights and freedoms found in the documents of international law and in the constitutions of democratic countries. the inspiration of church law by civilian law was a reality from the very beginnings of the development of Canon Law: first by Roman Law, in the modern world by complex codifications of civil law, and after Vatican II also the idea of universal human rights. The specifics of the Catholic Church in relation to a democratic state is the incorporation of the subject of law into the Church through baptism which brings, above all, duties and obligations. Thus the catalogue which may now be seen in the Code contains first and foremost a list of duties, not rights, which are not stressed in the modern state. In fact, the modern state has very few demands; often just the payment of taxes and compulsory school attendance. The article deals with the individual obligations and rights found in the Code of Canon Law and compares them with their analogies in constitutions. The concept of civil and canonical norms tends to get closer primarily in the case of inspiration by natural law, whereas the obligations of the faithful represent a specifically ecclesiastical goals, for which no analogy in civil law can be found. After all, the supreme law of the Church is the salvation of souls, indeed, the state does not have such a supernatural goal.
    Il Codice di Diritto Canonico del 1983 ha introdotto un elenco di doveri e diritti dei fedeli laici. È analogo agli elenchi caratteristici dei diritti e delle libertà fondamentali contenuti nei documenti di diritto internazionale e nelle costituzioni dei paesi democratici. L’ispirazione della Chiesa al diritto civile è stata una realtà sin dall’inizio del diritto canonico: prima attraverso il diritto romano, poi, nel mondo moderno, attraverso complesse codificazioni del diritto civile, e dopo il Concilio Vaticano II, attraverso le idee dei diritti umani universali. Una caratteristica specifica della Chiesa cattolica rispetto a uno Stato democratico è l’incorporazione del soggetto di diritto nella Chiesa attraverso il battesimo, ciò che porta con sé tutti i diritti e gli obblighi. In questo modo, il catalogo dei diritti e degli obblighi, che ora esiste nel codice, include principalmente un elenco di questi ultimi. I diritti sono invece messi in evidenza dallo Stato moderno. In effetti, lo Stato moderno impone pochi obblighi ai suoi cittadini; spesso si tratta solo di pagare le tasse e di obbedire alla costrizione dell’istruzione obbligatoria. Il presente articolo tratta dei singoli obblighi e diritti contenuti nel Codice di Diritto Canonico e li confronta con i corrispondenti obblighi e diritti contenuti nelle costituzioni. Il concetto di norme civili e canoniche è simile, soprattutto se ispirato alla legge naturale. I doveri dei fedeli, invece, rappresentano fini ecclesiastici specifici, e in questo caso è difficile stabilire un’analogia con il diritto civile. Soprattutto, la legge suprema della Chiesa è la salvezza delle anime, e lo Stato non ha un obiettivo così soprannaturale.
    Le Code de droit canonique de 1983 a dressé une liste de devoirs et de droits propres aux fidèles laïcs. Elle est analogue aux listes de droits et libertés fondamentaux contenus dans les documents de droit international et dans les constitutions des pays démocratiques. Le fait que l’Église se soit inspirée du droit civil est une réalité qui remonte aux origines du droit canonique : tout d’abord à travers le droit romain, puis, dans le monde moderne, à travers des codifications complexes du droit civil, et après le Concile Vatican II, à travers les idées de droits humains universels. Une caractéristique spécifique de l’Église catholique par rapport à l’État démocratique est l’incorporation du sujet de droit dans l’Église par le baptême, qui entraîne tous un ensemble de droits et obligations. De cette manière, ce catalogue des droits et obligations qui existe désormais dans le code comprend principalement la liste de ces dernières. Ce sont au contraire les droits qui sont mis en évidence par l’État moderne. En fait, l’État moderne impose peu d’obligations à ses citoyens; souvent, il ne s’agit que de payer ses impôts et de suivre l’enseignement obligatoire. L’article traite des obligations et droits individuels contenus dans le Code du droit canon et les compare aux obligations et droits correspondants contenus dans les constitutions. Les concepts de normes civiles et de normes canoniques sont comparables, notamment parce que toutes deux s’inspirent du droit naturel. Les devoirs des fidèles, en revanche, représentent un objectif spécifique de l’Église et, dans ce cas, il est difficile d’établir une analogie avec le droit civil. Par-dessus tout, la loi majeure de l’Église reste le salut des âmes, alors que l’État ne poursuit pas un but surnaturel de ce type.
    Źródło:
    Philosophy and Canon Law; 2020, 6; 73-95
    2450-4955
    2451-2141
    Pojawia się w:
    Philosophy and Canon Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-41 z 41

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies