Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "civil education" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Zrównoważony rozwój jako cel edukacji kulturowej – kształtowanie społeczeństwa obywatelskiego na przykładzie akademii aktywnego seniora i miejskiego domu kultury „Koszutka” w Katowicach
The sustainable development as the target of the cultural education – stimulation of the civil social on the example of the academy of active senior and community center „Koszutka” in Katowice
Autorzy:
Szulakowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/326620.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
edukacja kulturowa
rozwój zrównoważony
społeczeństwo obywatelskie
dom kultury
Katowice
cultural education
sustainable development
civil society
community center
Opis:
Celem autorki jest refleksja nad zagadnieniem metod kreacji społecznej aktywności poprzez akcje kulturowe w celu osiągnięcia zrównoważo-nego rozwoju społecznego. Oparciem dla rozważań jest schemat społecznej aktywności: pytanie – wyzwanie – czynna odpowiedź – zmiana. W tekście przypomniano wybrane opinie naukowe (J. Kozielecki, J. Nikitorowicz, I. Krzemiński, P. Sztompka, E. Abramowski) oraz dokonano przedstawienia obrazu praktycznej realizacji procesu aktywizacji społecznej na przykładzie Miejskiego Domu Kultury „Koszutka” oraz Akademii Aktywnego Seniora w Katowicach. Do tez obecnego wywodu należy konkluzja o ważnej funkcji, jaką w procesie kształtowania zrównoważonego rozwoju obywatelskiego pełni dobrze zorganizowana edukacja kulturalna na poziomie lokalnym. Celem tekstu, obok ukazania bardzo dobrze prowadzonej placówki kulturalnej, jest podkreślenie wagi wychowania obywatelskiego poprzez czynne uczestnictwo w kulturze, szczególnie w starszym wieku.
The main point of this article is to present the process of cultural education and stimulation of social activity of contemporary civil society. These actions are to create the state of the social sustainable development. All reflections are constructed on the grounds of the schema: question – challenge – active response – change. The author explore some of the scientific opinions (J. Kozielecki, I. Krzemiński, P. Sztompka, E. Abramowski) and take as for examples the Academy of the Active Senior and the Community Center „Koszutka” in Katowice. The two targets of this article are to describe this cultural center and to underline the importance of the cultural education in the process of creating the social sustainable development.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2017, 106; 217-228
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zivilgesellschaft, ländlicher Raum und Grenzregion: ein deutsch-polnisches Beispiel
Społeczeństwo obywatelskie, obszar wiejski i pogranicze: niemiecko-polski przykład
Autorzy:
Teichmüller, Nikolaus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957688.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
Tematy:
intercultural education
cooperation
german-polish border region
transnational civil society
edukacja interkulturowa
współpraca
polsko-niemieckie pogranicze transnarodowe
społeczeństwo obywatelskie
Opis:
For years there have been significant structural and intercultural attempts to reduce the significance of the division the Oder border constitutes in the perception of the local population on both sides of the river. Nonetheless, this division remains present and stifles contacts between the two sides, with mutual interests restricted primarily to the material sphere (availability of jobs, education, goods). In youth exchanges especially we find that outside of these material interests the majority of participants has no existing links to the other side of the border. Yet intercultural exchange that is based on interests and motivation to learn about each other is necessary to truly reduce the barriers constituted by the border, and increase the radius of movement for the rural population. Increasingly, this well-known and often referenced deficit-oriented view on the German-Polish border region is being contradicted by positive developments. There are various cooperations, joint projects and events that bring together people from both sides of the border and decrease distance through personal contact. Many important steps to a joint development of the border region have been taken in the past 12 years and we can point to many areas in which new, cross-border structures have been growing. These developments are encouraging and should create interest in the opportunities for future developments of transnational civil society in the German-Polish border region. In the article the author raises the following issues: he discusses the areas and conclusions which result form the literature on the subject of the transnational projects of civil involvement, and presents chosen associations, organisations, and initiatives on the German-Polish border region – their aims, chances, and difficulties.
Mimo że od wielu lat podejmuje się strukturalne i interkulturowe starania, aby zburzyć granicę na Odrze w głowach społeczności zamieszkującej ten teren, to nadal one istnieją i utrudniają kontakty po obu stronach rzeczywistej granicy. Wzajemne zainteresowanie dotyczy głównie kwestii materialnych: wykształcenia, zawodu, wymiany towarowej. W przypadku młodzieży większość nie zbudowała innych niż wyżej wskazane punktów zaczepienia po drugiej stronie granicy. Właściwe zburzenie granicy, które zmieniłoby nastawienie społeczne, szczególnie na terenach wiejskich, wymaga interkulturowych kontaktów, których treści i cele będą motywować do uczestnictwa w oferowanych przedsięwzięciach. Naprzeciw temu wychodzą inicjatywy, które pokazują, że nakreślona na wstępie sytuacja zmienia się na polsko-niemieckim pograniczu. Przyczyniają się do tego liczne formy współpracy, wspólne projekty i inicjatywy po obu stronach granicy, które umożliwiają spotkania i zbliżają dzięki osobistym kontaktom. W ostatnich 12 latach podjęto wiele inicjatyw służących wspólnemu urządzaniu polsko-niemieckiego pogranicza. Te osiągnięcia dodają odwagi i rozbudzają zainteresowanie przyszłością transnarodowego obywatelskiego społeczeństwa po obu stronach Odry. Autor podejmuje w swoim artykule następujące kwestie: omawia obszary i wnioski wynikające z literatury przedmiotu na temat transnarodowych projektów obywatelskiego zaangażowania, a także prezentuje wybrane stowarzyszenia, organizacje i inicjatywy na polsko-niemieckim pograniczu – ich cele, szanse i trudności. W literaturze przedmiotu zauważa, po pierwsze, wzrost liczby publikacji na temat partycypacji w transnarodowych inicjatywach, a jednocześnie częste pomijanie aspektów praktycznych w tym względzie. Osiągnięciem jest wypracowanie atrybutów powodzenia tego typu przedsięwzięć, takich jak: innowacyjność, całościowe ujęcie, zrównoważenie, wsparcie, wspólnotowość, ważność, niezależność, przestrzeganie zasad demokracji, adaptacyjność, odpowiedzialność, ewaluacja. Po drugie, w literaturze przedmiotu dominują społeczne i historyczne aspekty transnarodowych warunków współpracy, które nie opierają się na badaniach empirycznych czy ewaluacji projektów. Po trzecie, w literaturze przedmiotu ważne miejsce zajmują studia przypadków udanych transnarodowych form współpracy, np. między szkołami wyższymi. Po czwarte, warto uzupełnić metodyczną literaturę przedmiotu o wyniki transnarodowych przedsięwzięć, w tym interkulturowej edukacji. Często analizowaną w literaturze kwestią jest dyskurs granicy, obszaru granicznego jako przestrzennego, geograficznego i politycznego fenomenu, szczególnie w kontekście zniesienia granic Unii Europejskiej. Częściej w literaturze przedmiotu są analizowane miasta niż obszary wiejskie. Podsumowując, można powiedzieć, że literatura uwzgledniająca badania na temat partycypacji, obywatelskiego zaangażowania i transnarodowej współpracy jest bogata, ma wiele interdyscyplinarnych wątków, międzynarodowych studiów porównawczych. Jednocześnie jest mocno naznaczona normatywnie, ma słabo ugruntowaną pojęciowość, niewiele w nich przykładów inicjatyw służących europejskiemu zaangażowaniu. Na polsko-niemieckim pograniczu jest wiele organizacji, które mają już długą tradycję wzajemnej współpracy, np. Stowarzyszenie Zamek Trebnitz Centrum Edukacji i Spotkań (Schloß Trebnitz Bildungs‐ und Begegnungszentrum; http://www.schloss-trebnitz.de/pl/), Regionalny Ośrodek Edukacji, Integracji i Demokracji (RAA Frankfurt/O; http://www.raa-brandenburg.de), Inicjatywa Kreisau (Kreisau-Initiative; www.kriesau.de), Instytut Historii Stosowanej – Społeczeństwo i Nauka w Dialogu (Institut für angewandte Geschichte – Gesellschaft und Wissenschaft im Dialog; http://www.instytut.net), Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej (www.frdl.org.pl), Stowarzyszenie Kinderring Neuhardenberg (www.kinderring.eu), polsko-niemieckie przedszkola, np. we Frankfurcie/O. „Eurokita”, w Słubicach „Pinokio”; Uniwersytet Viadrina we Frankfurcie/O., Collegium Pollonicum, Centrum Interdyscyplinarnych Polskich Studiów. Poza tym w ostatnich latach po polskiej stronie powstało 12 nowych stowarzyszeń, które mają w swojej nazwie polsko-niemiecki człon, co świadczy o rosnącym zainteresowaniu współpracą. Podobnie jest po niemieckiej stronie. Rośnie przy tym potrzeba tworzenia sieci instytucji i organizacji, które nie będą tylko ze sobą konkurowały, np. o środki finansowe, ale będą ze sobą współpracowały w dążeniu do wspólnych celów. Tymczasem wiele polsko-niemieckich inicjatyw ma akcyjny charakter, brakuje systematyczności i ustawiczności działania. Dużą barierą jest nadal język mimo wielu możliwości uczenia się po obu stronach granicy, począwszy od przedszkola. Brakuje też merytorycznego i organizacyjnego wsparcia polsko-niemieckich inicjatyw czy wskazówek opartych na ewaluacji i badaniach empirycznych, jak tę współpracę organizować. Lukę tę próbuje wypełnić od kilku lat Europejskie Centrum Transnarodowej Partycypacji (http://participation-transnational.eu/?language=pl), które dokumentuje współpracę polsko-niemiecką w obszarze kultury, sportu, polityki; oferuje ekspertyzy, pomaga w nawiązywaniu kontaktów, wspiera współpracę między podmiotami zaangażowanymi w polsko-niemiecką współpracę.
Źródło:
Rocznik Andragogiczny; 2016, 23; 133-152
1429-186X
2391-7571
Pojawia się w:
Rocznik Andragogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymogi ustawowe i postulaty wobec kwalifikacji sędziów pokoju w świetle doniesień praktyki, wyrażanych opinii i dyskusji toczącej się na łamach czasopism w XIX w.
Legal requirements and claims concerning qualification of justices of peace in the light of practice, expressed opinions, and discussion in 19th-century press
Autorzy:
Machut-Kowalczyk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533084.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
justice of peace
education of justices of peace
qualifications or justices of peace
arbitrary proceedings
abuse by civil servants in the Kingdom of Poland
sędzia pokoju
wykształcenie sędziów pokoju
kwalifikacje sędziów pokoju
postępowanie pojednawcze
nadużycia urzędników w Królestwie Polskim
Opis:
The office of the justice of peace was introduced into the Polish court system together with the French law. Legal education was not required from the candidates. Attention was paid to age, experience, authority and social trust, and to wealth. The first justices of peace seem to have met the criteria. They were wealthy people at an appropriate age, with experience in public functions, sometimes even in the court. In the period of the Kingdom of Poland, the number of people ready to play these functions was drastically diminishing. It only increased late in the 19th century, when the authorities nominated to these posts mostly people of Russian nationality. These were in many cases, people who had no appropriate education, experience in holding functions in the judiciary, and unfamiliar with the social relations customary in the place where they held their office. Such a status quo resulted in a drop of trust to the judiciary, the more so as practical cases of incompetence and ignorance of duties by the justices of peace are known. Moreover, instead of opinions about their just and prudent actions, we read about playing cards, participation in hunts, etc. An array of claims concerning education, manner of appointment, and supervision over justices of peace are present in 19th-century legal magazines. The authors frequently quote statistical data concerning the education of people holding these functions.
Urząd sędziego pokoju został wprowadzony do naszego systemu sądowego wraz z prawodawstwem francuskim. Nie obowiązywał wymóg wykształcenia prawniczego dla kandydatów. Uwagę zwracano na wiek, doświadczenie, autorytet i zaufanie społeczne, czy też posiadanie majątku. Pierwsi sędziowie pokoju zdają się spełniać te kryteria. Były to osoby majętne, w odpowiednim wieku, mające doświadczenie urzędnicze, a czasem nawet sądowe. W okresie Królestwa Polskiego drastycznie ubywało osób gotowych pełniących te funkcje. Liczba ta wzrasta dopiero pod koniec XIX w. Wówczas na te stanowiska władze powoływały głównie osoby narodowości rosyjskiej. Byli to ludzie bardzo często nieposiadający odpowiedniego wykształcenia, doświadczenia w piastowaniu funkcji w wymiarze sprawiedliwości, nieznający stosunków społecznych panujących w miejscu swojego urzędowania. Taki stan rzeczy powoduje spadek zaufania do wymiaru sprawiedliwości tym bardziej, że praktyka zna przykłady niekompetencji, ignorowania obowiązków przez sędziów pokoju. Co więcej zamiast opinii o ich sprawiedliwych, mądrych działaniach, poczytać można o graniu w karty, uczestniczeniu w polowaniach, itd. W XIX w. na łamach czasopism prawniczych pojawiają się postulaty dotyczące wykształcenia, sposobu wyboru i nadzoru nad sędziami pokoju. Autorzy często przytaczają dane statystyczne dotyczące wykształcenia osób pełniących te funkcje
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2015, 18; 73-89
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyłączenie członka Polskiej Komisji Akredytacyjnej
Exclusion of a Polish Accreditation Committee member
Autorzy:
Dytko, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953803.pdf
Data publikacji:
2016-12-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
system jakości kształcenia
Polska Komisja Akredytacyjna
Kodeks postępowania administracyjnego
zasada bezstronności
Quality Education System
Polish Accreditation Committee
Code of Civil Procedure
Principle of Impartiality
Opis:
Nad systemem jakości kształcenia w szkolnictwie wyższym czuwa Polska Komisja Akredytacyjna. Wpisuje się w strukturę organizacyjną europejskich instytucji akredytacyjnych. Jest niezależna w swoim działaniu, nie podlega nadzorowi organów państwowych. Ma charakter środowiskowy. Wydaje opinie i oceny dotyczące jakości kształcenia w szkołach wyższych, a jej uchwały mają charakter niepodważalny. Działalność Komisji zakotwiczona jest w dwóch zasadach: obiektywizmu i bezstronności. Polska Komisja Akredytacyjna nie jest organem administracyjnym, a jej czynności nie podlegają przepisom Kodeksu postępowania administracyjnego. Jednakże dla zachowania obiektywizmu i bezstronności w pracach Komisji, Kodeks postępowania administracyjnego ma zastosowanie w odniesieniu do wyłączenia członka (członków) Komisji. Sytuacje, które wymuszają takie wyłączenie to: zatrudnienie w kontrolowanej uczelni samego członka Komisji, zatrudnienie osoby pozostającej z nim w określonym stosunku bliskości, powołanie członka Komisji w charakterze eksperta, wykluczenie dualizmu ról procesowych (jednoczesne występowanie w roli eksperta i członka Komisji) oraz konieczność zmiany składu osobowego przy ponownym rozpatrzeniu sprawy dotyczącej oceny Komisji. O wyłączeniu członka Komisji postanawia jej przewodniczący, którego czynność w tym zakresie jest odformalizowana i nie stanowi aktu administracyjnego.
Watching over the quality education in Poland is at the heart of Polish Accreditation Committe’s purview of activity. The Committee accounts for the organizational structure of European accrediting institutions. Its activity is independent, and it doesn’t come under any national supervisory body. By assessing the education quality as well as issuing opinions about academic institutions, the committee activity pertains exclusively to this community. Committee decisions have got the incontrovertible character and are anchored in two principles: objectivity and impartiality. Polish Accreditation Committee is not an administrative body, and its activities are not subjected to the Code of Administrative Proceedings. However, for the sake of objectivity and impartiality in the work of the Committee, the Code of Administrative Proceedings should be applied in order to exclude a Committee member. Situations that necessitate such an exclusion are: employment of a Commit tee member at a supervised university, nepotic character of an employment, appointment of a Committee member as an expert – preventing the duality of roles (if performed at the same time as an expert and a member of the Committee), and the need for reshuffling while re-examination of a case related to the Committee assessment. The Committee chairman decides the committee member’s exclusion, but such an action is not an administrative act.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2016, 4; 53-69
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie wielokulturowe w społeczeństwie obywatelskim
Multicultural education in civil society
Autorzy:
Żebrowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902013.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
multicultural education
civil society
upbringing
pedagogy
Opis:
The article thoroughly discusses the aspects of multicultural upbringing and education as a dominant trend in modern Pedagogy. Multicultural approach promotes the peoples’ rights for multiple cultures and cultural pluralism theory. As the author concludes, ‘Today there is no come back to pure national cultures’. All education should then be open to cultural differences. Multicultural pedagogy encompasses vast areas of concepts and it addressed to all, not only minorities.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2011, 8; 221-232
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie do (nie)posłuszeństwa
Education for (dis)obedience
Autorzy:
Czerepaniak-Walczak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081948.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Lubuskie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
formal education
civic education
education for obedience
civil disobedience
edukacja formalna
wychowanie obywatelskie
wychowaniedo posłuszeństwa
nieposłuszeństwo obywatelskie
Opis:
W tekście podjęta jest problematyka jednego z aspektów wychowania obywatelskiego w interakcjach edukacyjnych, a mianowicie posłuszeństwa normom i zasadom współżycia zbiorowego i nieposłuszeństwa wobec różnych form opresji ograniczających korzystanie z praw człowieka i praw dziecka. Przedmiotem opisu i analizy jest specyfika posłuszeństwa i nieposłuszeństwa, które mogą przybrać postać infantylną/dziecięcą albo dojrzałą, odważną i odpowiedzialną. Każda z tych postaci może być kształtowana i utrwalana poprzez doświadczenia w procesie formalnej edukacji. Treść tekstu organizuje następująca teza: zarówno posłuszeństwo jak i nieposłuszeństwo w interakcjach edukacyjnych pozostaje w związku z uczniowskimi, nauczycielskim i rodzicielskimi doświadczenia w codziennym życiu, z typem ładu społecznego oraz polityką zarzadzania edukacją i w edukacji.
The article addresses the issue of one of the aspects of civic education in educational interactions, namely obedience to the norms and rules of collective coexistence and disobedience to various forms of oppression that restrict the exercise of human and children’s rights. The author describes and analyses the specificity of obedience and disobedience, which may take on an infantile/childish form or a mature, courageous and responsible one.Each of these can be shaped and reinforced through experiences in the process of formal education. The paper is structured around the following hypothesis: both obedience and disobedience in educational interactions are related to students’, teachers’ and parents’ everyday life experiences, the type of social order and educational management policies and policies in education.
Źródło:
Rocznik Lubuski; 2021, 47, 1; 31-41
0485-3083
Pojawia się w:
Rocznik Lubuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Volunteering and Catholicism in Europe. The Inside Perspective Part 2: Empirical
Autorzy:
Sadlon, Wojciech
Rymsza, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551970.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
volunteering
civil society
Catholicism
Opis:
In the paper we analyse the social activity practices of Catholic persons, as a set of individual and collective action emerging from the Catholic identity and – to more or less extent – structuralised under the Church-related formal non-profit initiatives. The purpose of the study is to clarify: (1) to what extent the Catholic unpaid social activities of different kinds could be classified as forms of volunteering and (2) to what extent the third sector definitions of volunteering are included in specific Catholic activities. Three tendencies have been observed with respect to not including religion-oriented volunteering in voluntary studies. Firstly, while using tools for collecting data adequate for the secular world, researchers face methodological difficulties to successfully cover social activities organized in parishes and congregations. Secondly, a reductionist approach reflects the ideological-rooted tendency to treat religion as a matter of private life. Thirdly, some religious-based entities tend to keep social activities of the believers within the Church-related circle. From the Catholic perspective, volunteer engagement represents an important aspect of faith-based every day activities, the so-called lived religion. At the same time, social engagement of believers provided within the Church-related entities, as well as outside them, usually fulfils all main features of volunteering. The relation between volunteering and religion is to be referred not only to the general position of faith-based and religious organizations in the public sphere, but also to the embeddedness of religious life in the society, as in fact both religion and volunteering are categories social per se. We illustrate our reflection on volunteering and Catholicism by presenting empirical evidence from the 2018 panel expert research among representatives of 29 Catholic Bishops Conferences across Europe.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2024, 14, 1; 213-227
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Volunteering and Catholicism in Europe. The Inside Perspective. Part 1: Theoretical
Autorzy:
Sadlon, Wojciech
Rymsza, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29552040.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
volunteering
civil society
Catholicism
Opis:
The paper analyses the social activity practices of the Catholic persons, as a set of individual and collective action emerging from the Catholic identity and structuralised under the Church-related formal non-profit initiatives. The purpose of the study is to clarify: (1) to what extent the Catholic unpaid social activities of different kinds could be classified as forms of volunteering and (2) to what extent the third sector definitions of volunteering include the specificity of Catholic activities. There are three reasons for observed tendencies to not include religion-oriented volunteering in voluntary studies. Firstly, while using tools for collecting data adequate for the secular world, researchers face methodological difficulties in order to successfully cover social activities organized in parishes and congregations. Secondly, fonist approach reflects the ideological-rooted tendency to treat religion as a matter pertaining to private life. Thirdly, some of religious-based entities tends to keep social activities of the believers inside the church-related circle. From the Catholic perspective, volunteer engagement represents an important aspect of faith-based daily activities, so called ‘lived religion’. Social engagement of believers provided within the church-related entities, as well as outside them, usually fulfils all the main features of volunteering. The relation between volunteering and religion is to be referred, not only to the general position of faith-based and religious organizations in public sphere, but also to the embeddedness of religious life in the society, as in fact, both religion and volunteering are categories social per se. Reflection on volunteering and Catholicism is illustrated by presenting empirical evidence from the 2018 panel expert research among representatives of 29 Catholic Bishops Conferences across Europe.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2023, 13, 2; 199-214
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
University Participatory Budgets. From Municipalities to Higher Education?
Autorzy:
Popławski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120083.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
municipality
civil society
participation
participatory budget
university
research institution
Opis:
The participatory budget is an important element of the catalogue of tools for involving residents in the local decision-making. The positive effects of involving many citizens in the decision-making process slowly bear fruit in attempts to transfer p.b. into other spheres. This article analyses how these well-known patterns are adapted to new conditions – at universities. Several of them decided to introduce their own participatory budget. A comparative analysis of the local government model and solutions adopted by three universities provides the answer to this question. The hypothesis assumes that the civic budget at universities and polytechnics is, for the most part, a modification of the model used in cities with district status. As shown, the municipal participatory budget is a proven basis for creating its own regulations. However, the available schemes should be modified.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2022, 2 (51); 48-58
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczony wobec Trzeciej Rzeszy. Hans-Albrecht Fischer – profesor rzymskiego i niemieckiego prawa cywilnego na Uniwersytecie Wrocławskim
An academic in the face of the Th ird Reich. Hans-Albrecht Fischer – Professor of Roman and German civil law at the University of Wrocław
Autorzy:
Kruszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533183.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
legal education in the Third Reich
philosophy of law
Roman law, civil law
concepts of ‘inability’ and ‘impossibility’
the University of Wrocław
nauka prawa w III Rzeszy
filozofia prawa, prawo rzymskie
prawo cywilne
pojęcia: „niemożliwość” i „niemożność”
uniwersytet wrocławski
Opis:
Hans-Albrecht Fischer was a professor of philosophy, Roman law, and German civil law. He had the luck and opportunity to meet the most eminent academics of his days on the path of his life. Some, including Karl Larenz and Julius Binder, destroyed their reputation after 1933 as partisans of the new system. Fischer did not follow that road, nor did he emigrate after 1933, thus choosing the most difficult of the potential roads, that of the socalled internal exile, like one of the most eminent writers of the time, Ernst Wichert. The years of the Third Reich were the time of avoiding and generalising. Ever more intensely suspected by the Nazis, Hans-Albrecht Fischer kept his employment for quite a simple reason, namely, all experts in the field left Germany in the beginning of the Third Reich, and there was no one to lecture civil law (as Roman had been stricken from the curriculum). Fischer made history with his short Contribution to the knowledge of the impossible, in which, being a master wordsmith, he proved the difference between ‘inability’ and ‘impossibility’ to the readers. The two works he wrote in the Third Reich provided the grounds to portray his heroic fight against censorship, which finally haunted the author to the point of contributing to his premature death.
Hans-Albrecht Fischer był profesorem filozofii, prawa rzymskiego i niemieckiego prawa cywilnego. Miał szczęście spotkać na swej drodze życia najwybitniejszych uczonych epoki. Niektórzy po 1933 roku jak Karl Larenz, czy Julius Binder zniszczyli swoją reputację jako zwolennicy nowego ustroju. Tą drogą Fischer nie podążył, nie udał się też po 1933 roku na emigrację, wybierając najtrudniejszą z możliwych dróg, tzw. emigracji wewnętrznej, jak jeden z najwybitniejszych pisarzy epoki Ernst Wichert. Lata Trzeciej Rzeszy to lata uników, ogólników, w których coraz bardziej podejrzany dla nazistów Hans-Albrecht Fischer był zatrudniany z prozaicznego powodu, wszyscy specjaliści opuścili Niemcy w początkach Trzeciej Rzeszy i nie było nikogo, kto mógłby wykładać prawo cywilne (rzymskie usunięto z programu studiów). Fischer przeszedł do historii swych krótkim dziełem Przyczynek do nauki o niemożliwości, w którym jako mistrz słowa pokazał czytelnikom, czym różnią się od siebie „niemożliwość” i „niemożność”. Dwie prace napisane w okresie Trzeciej Rzeszy dają podstawę do ukazania heroicznej walki z cenzurą, która ostatecznie zamęczyła Autora i przyczyniła się do jego nagłej śmierci.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2015, 18; 107-130
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U źródeł dyscypliny nauk o bezpieczeństwie. Kształcenie nauczycieli przysposobienia obronnego w Wyższej Szkole Pedagogicznej (Akademii Pedagogicznej) im. Komisji Edukacji Narodowej Krakowie w latach 1973–2007
Tracing back the roots of security studies: the education of civil defence course teachers at the National Higher Teacher Training College (Pedagogical University) of Krakow in the years 1973–2007
Autorzy:
Wojtycza, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17883388.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
nauki o bezpieczeństwie
kształcenie studentów
Zakład Wychowania Obronnego
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie
security studies
student education
Department of Defense Education
Pedagogical University in Krakow
Opis:
Artykuł prezentuje powstanie i rozwój Zakładu Wychowania Obronnego Wyższej Szkoły Pedagogicznej (od 1999 r. – Akademii Pedagogicznej) im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, którego działalność naukowa przyczyniła się do powstania dyscypliny nauk o bezpieczeństwie. Zakład powstał w 1973 r. i wchodził w skład Instytutu Nauk Pedagogicznych WSP. Działalność zakończył w 2000 r., w momencie przekształcenia w Katedrę Edukacji Obronnej. Wykształcił liczne grono absolwentów i obok podobnego zakładu w strukturze Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy rozwijał badania naukowe w obszarze nauk o bezpieczeństwie. W składzie kadry Zakładu pracowali późniejsi profesorowie: prof. dr hab. Sławomir M. Mazur, prof. dr hab. Bronisław Siemieniecki, prof. dr hab. Marian Śnieżyński i prof. dr hab. Paweł Tyrała (1940–2013).
The article presents the establishment and development of the Department of Defense Education of the National Higher Teacher Training College (from 1999 on: Pedagogical University) in Krakow, whose scientific activity contributed to the creation of the discipline of security studies. The department was established in 1973 as part of the Institute of Pedagogical Sciences of the National Higher Teacher Training College of National Education in Krakow, and ended its activity in 2000, when it was transformed into the Department of Defense Education. It educated a large group of graduates and, along with a similar institution in the structure of the Pedagogical University in Bydgoszcz, developed scientific research in the field of security studies. The staff of the Department included later professors: PhD, DSc. ProfTit. Sławomir M. Mazur, PhD, DSc. ProfTit. Bronisław Siemieniecki, PhD, DSc. ProfTit. Marian Śnieżyński and PhD, DSc. ProfTit. Paweł Tyrała (1940–2013).
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2023, LI, 2; 113-125
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U podstaw edukacji politycznej i obywatelskiej Johna Adamsa (1755-1776)
The Background of John Adams’ Political and Civil Education (1755-1776)
Autorzy:
Marczuk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18104551.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The article is devoted to one of the Founding Fathers, the second president of the United States, John Adams. In the historical sources he is shown as an experienced politician. Becoming one of the most important persons in the USA, for a man born on the farm, with no fortune and proper connections was a long and difficult process. Adams is a classic example of the American self-made man, a personification of Enlightenment ideals. He was active and pragmatic in his life and career, he knew how to control his fate in order to achieve his goals. Additionally, his personality and philosophy of life was shaped and influenced by many factors: family, people he met, his education or events taking place in Massachusetts that caused him to get engaged in politics. His parents made it possible for him to acquire formal education at Harvard University. Afterwards he chose a law as his profession. Being a lawyer enabled him to be an active participant of the life of the local community. He always sought company of people he could learn from. For Adams’ work was not only a means of self-education, the way to satisfy his ambition and to develop professionally but also an attempt at gaining trust of the community. He became famous after participating in a few controversial trials as a defense attorney. The events of the 1770s in Massachusetts involved him into public life and transfered a lawyer into an active politician. A strong believer in Puritan ideals, he saw his mission to be acting for the well-being of the emerging American society. Undoubtedly, John Adams entered the political arena to create American history. The article was based mainly on John Adams’ diary which provides a comprehensive picture of the author’s personality and the reality in which he lived.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2005, 79; 27-40
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Training in Civil-Military Interactions: The Design and Challenges
Szkolenie w zakresie interakcji cywilno-wojskowych. Kształt i wyzwania
Autorzy:
Mazurkiewicz, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953930.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Civil-Military Cooperation (CIMIC)
Civil-Military Interactions (CMI)
military training and education
NATO CIMIC Field Worker Course
teaching methods
współpraca cywilno-wojskowa (CIMIC)
interakcje cywilno-wojskowe (CMI)
kształcenie wojskowe
metody dydaktyczne
Opis:
The changing nature of military operations forces adaptation of the offer of specialized training for soldiers. Recently, there has been a growing influence of the activities of civilian actors, such as non-governmental organisations (NGOs) and local authorities, on the functioning of armed forces and peacekeeping operations. This development has raised a need to introduce specialised military training courses supporting Civil-Military Interactions (CMI) and Civil-Military Cooperation (CIMIC). These types of courses, developed primarily at the CIMIC Centre of Excellence in the Hague and conducted in a number of military training centres in Europe, are aimed at preparing soldiers to perform duties related to civil-military cooperation during NATO missions, as well as dissemination of knowledge about CIMIC and CMI among commanders and civilians cooperating with the armed forces. This article aims to discuss training courses on NATO’s civil-military cooperation model, with a particular focus on the NATO CIMIC Field Worker Course. The paper investigates teaching methods used in the Course, as well as discusses the main difficulties and challenges related to training and education in the field of civil-military interactions, as identified by instructors of NATO CIMIC courses.
Zmieniający się charakter działań zbrojnych wymusza odpowiednie dostosowanie oferty szkoleń specjalistycznych dla żołnierzy. W ostatnich latach zaobserwowano rosnący wpływ działalności aktorów cywilnych, takich jak organizacje pozarządowe (Non-Governmental Organisations, NGOs) czy organy władzy lokalnej na funkcjonowanie sił zbrojnych i operacji pokojowych. Tym samym pojawiła się potrzeba wprowadzenia specjalistycznego kształcenia wspierającego interakcje cywilno-wojskowe (Civil-Military Interaction, CMI) i współpracę cywilno-wojskową (Civil-Military Cooperation, CIMIC). Tego typu szkolenia, opracowywane przede wszystkim w Centrum Doskonałości CIMIC w Hadze (CIMIC Centre of Excellence) oraz prowadzone w szeregu wojskowych ośrodków szkoleniowych w Europie, mają na celu przygotowanie żołnierzy do pełnienia obowiązków związanych ze współpracą cywilno-wojskową podczas misji NATO, a także szerzenie wiedzy na temat CIMIC i CMI wśród dowódców i cywilów współpracujących z wojskiem. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel omówienie szkoleń dotyczących NATO-wskiego modelu współpracy cywilno-wojskowej, ze szczególnym uwzględnieniem kursu NATO CIMIC Field Worker. Analizie poddane zostały metody dydaktyczne stosowane w ramach szkolenia, a także główne trudności i wyzwania związane z kształceniem w zakresie interakcji cywilno-wojskowych, identyfikowane przez instruktorów kursów NATO CIMIC.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 3; 91-102
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja republikańska i jej znaczenie dla współczesnej edukacji obywatelskiej
Autorzy:
Czerwiński, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614659.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
republicanism
democracy
citizenship
civil society
education
republikanizm
demokracja
obywatelskość
społeczeństwo obywatelskie
edukacja
Opis:
The idea of republicanism derived from antiquity, inter alia, from Aristotle and Cicero, was developed in the modern political philosophy of such great thinkers as Machiavelli and Rousseau, and it proceeds contemporary thanks to, inter alia, Arendt, Skinner and Pettit, but without chances to become a dominant stream; republicanism is sometimes also treated only as a specific adjustment of liberalism. The most significant elements of the Republican tradition are: an aspiration to create a powerful state, emphasis on the importance of common good and the responsibility of citizens for shaping their republic. The implementation of the idea of republicanism provides an opportunity for functioning not merely the procedural democracy but also the substantive one, and in such a way it appreciates civil society. Therefore, the great importance is ascribed to civic education which is mostly focused on a formation of so-called “Republican virtues” such as respect for the law, social commitment, debate skills, courage to proclaim own opinions, honour, diligence and the like. The civic education might best be implemented in an informal way, through participation in the various institutions typical for civil society.
Idea republikanizmu, wywodząca się ze starożytności (m.in. Arystoteles, Cycero), rozwinęła się w nowożytnej filozofii politycznej (m.in. Machiavelli, Rousseau) i jest kontynuowana współcześnie (m.in. Arendt, Skinner, Pettit), nigdy jednak nie stała się dominującym nurtem. Republikanizm bywa również traktowany jedynie jako swoista korekta liberalizmu. Najważniejsze składniki tradycji republikańskiej to dążenie do zbudowania silnego państwa, podkreślanie znaczenia dobra wspólnego oraz odpowiedzialność obywateli za kształt republiki. Realizacja idei republikańskich daje szansę funkcjonowaniu demokracji substancjalnej, a nie tylko proceduralnej, tym samym dowartościowując społeczeństwo obywatelskie. Duże znaczenie ma edukacja obywatelska, głównie nastawiona na kształtowanie tzw. cnót republikańskich, jak m.in. poszanowanie prawa, zaangażowanie społeczne, umiejętność debatowania, odwaga głoszenia opinii, honor, pracowitość itp. Edukacja obywatelska najpełniej może być realizowana w sposób nieformalny, przez uczestnictwo w różnych instytucjach społeczeństwa obywatelskiego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2017, 30, 3
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies