Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "chamber dryer" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Modernizacja komorowej suszarni drewna w celu ograniczenia zużycia energii
Modernization of wood drying chamber to reduce energy consumption
Autorzy:
Smoczkiewicz-Wojciechowska, A.
Sybis, M.
Szymczak-Graczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/160821.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:
suszenie drewna
suszarnia komorowa
stan techniczny
modernizacja
zużycie energii
wood drying
chamber dryer
technical condition
modernization
energy consumption
Opis:
Przedmiotem opracowania jest problematyka przemysłowych suszarni drewna, gdzie zaobserwowano trudności związane z utrzymaniem wymaganych parametrów suszenia oraz ze znacznym zużyciem energii i wydłużeniem procesu odprowadzenia wilgoci z materiału. W pracy przedstawiono podstawowe zagadnienia dotyczące suszarnictwa, wskazując na wyjątkowe cechy suszonego drewna. Cel badań obejmował analizę parametrów powietrza, takich jak: prędkość przepływu powietrza oraz jego strumień, dających możliwość podniesienia wydajności całego urządzenia, a także określenie szczelności komory. Wyniki badań przedstawiono w postaci graficznej, wskazując na konkretne uchybienia związane z funkcjonowaniem między innymi układu wentylacyjnego. Ze względu na skutki niedotrzymania wymaganych parametrów medium suszącego, takie jak wzrost zużycia energii, a w najgorszym przypadku zniszczenia suszonej tarcicy, w pracy omówiono najczęściej pojawiające się błędy związane z eksploatacją suszarni, a także ich wpływ na sprawność realizowanych tam procesów.
In this paper the drying chamber used in industry is considered. Investigated chamber was found to have problems associated with the preserve of the required air flow parameters and with considerable energy consumption what elongate the process of removing moisture from the material. The paper presents basic problems concerning wood drying, pointing to the unique features of dried material. The objective of this study is the analysis of the distribution of air parameters such as velocity and flow. Moreover, the tightness of the chamber is also determined. The article presents research results in graphical form, indicating specific failures related to the operation of the ventilation system. The increase in energy consumption and possible destruction of dried timber, require to describe the most popular mistakes related to the dryer operation as well as their impact on the efficiency of the drying processes.
Źródło:
Przegląd Budowlany; 2017, 88, 6; 11-16
0033-2038
Pojawia się w:
Przegląd Budowlany
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ temperatury i ciśnienia w komorze suszarki próżniowej na właściwości rehydracyjne suszonych truskawek
The influence of temperature and pressure in vacuum-dryer chamber on rehydration of dried strawberries
Autorzy:
Ciurzynska, A.
Piotrowski, D.
Janowicz, M.
Sitkiewicz, I.
Lenart, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34891.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
owoce
truskawki
owoce suszone
suszenie
suszarki prozniowe
komory suszarnicze
temperatura
cisnienie
rehydracja
wlasciwosci rehydratacyjne
fruit
strawberry
dried fruit
drying
vacuum dryer
drying chamber
temperature
pressure
rehydration
rehydration property
Opis:
W pracy przedstawiono wpływ odmiany, wymiarów i przygotowania surowca, oraz zmian temperatury lub ciśnienia w komorze suszarki na właściwości rehydracyjne suszonych próżniowo truskawek. Do badań użyto truskawek odmiany Bounty i Pandora o średnicy 24 i 27 mm. Suszenie realizowano w laboratoryjnej próżniowej suszarce komorowej, stosując następujące poziomy parametrów: temperaturę 50, 60 i 70°C, ciśnienie 4 i 16 kPa. Suszenie owoców prowadzono do niskiego poziomu zawartości wody w suszu (poniżej 10%). Analiza wpływu odmiany truskawek na rehydrację wykazała, że owoce odmiany Bounty uzyskały wyższą końcową zawartość wody po godzinie przetrzymywania w wodzie w porównaniu z odmianą Pandora. Zwiększenie średnicy owoców z 24 do 27 mm powoduje wzrost zawartości wody po procesie rehydracji, ale tylko dla odmiany Bounty. Dla odmiany Pandora uzyskano przeciwny efekt. Wykazano, że owoce świeże poddane suszeniu próżniowemu uzyskały prawie pięciokrotnie niższą zawartość wody po 1 godzinie rehydracji niż owoce suszone po rozmrożeniu. Nie wykazano jednoznacznego wpływu zmian temperatury suszenia na zawartość wody po procesie rehydracji. Zwiększenie ciśnienia podczas suszenia z 4 do 16 kPa powoduje w większości przypadków obniżenie zawartości wody po 1 godzinie rehydracji. Wykazano, że skokowe obniżenie ciśnienia lub temperatury wpływa na uzyskanie wyższych końcowych zawartości wody po rehydracji w porównaniu z przeciwną skokową zmianą parametrów suszenia.
This work presents the influence of variety, diameter, pre-treatment and temperature or pressure changes in dryer chamber on rehydration properties of vacuum-dried strawberries. Strawberries variety Bounty and Pandora with diameters of 24 and 27 mm were used. Drying was realized in a laboratory vacuum-dryer with parameters: temperature 50, 60 and 70°C, pressure 4 and 16 kPa. Fruit drying was conducted to low water content level in dried material (below 10%). The analysis of influence of strawberry variety on rehydration showed that fruit variety Bounty obtained higher final water content after one hour immersion in water in comparison to variety Pandora. Increase of the diameter from 24 to 27 mm caused an increase of water content after rehydration, but only for Bounty variety. For Pandora variety the opposite effect was obtained. It was shown that fresh fruit vacuum-dried obtained almost five times lower water content after one hour of rehydration than fruit dried after defrosting. No unique influence of temperature changes on water content after rehydration was demonstrated. The increase of pressure during drying process from 4 to 16 kPa caused, in a majority of cases, water content decrease after one hour of rehydration. It was shown that decrease in pressure or temperature after rehydration resulted in obtaining higher final water content in comparison to opposite changes of drying parameters.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2011, 17, 2[189]
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ kąta rozwarcia stożka u podstawy komory suszarki fontannowej na aerodynamikę złoża ziarna rzepaku
Effect of cone flare angle at the base of spouted dryer chamber on rape seed bed aerodynamics
Autorzy:
Peroń, S.
Surma, M.
Zdrojewski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/287457.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
ziarno
rzepak
aerodynamika
suszarka fontannowa
seeds
rape
aerodynamics
spouted drier
Opis:
W pracy przedstawiono wpływ kąta rozwarcia stożka u podstawy komory suszenia laboratoryjnej suszarki fontannowej na minimalną prędkość fontannowania oraz maksymalny spadek ciśnienia w złożu ziarna rzepaku. Kąt rozwarcia stożka podstawy suszarki wynosił 30, 50, 60, 70°. Materiał stanowiło ziarno rzepaku ozimego "Kaszub", o średniej średnicy dz = 2,15mm. Wysokości warstwy ziarna w komorze wynosiła Ho = 0,18m. Zależność minimalnej prędkości fontannowania nasion rzepaku oraz spadek ciśnienia w złożu - od kąta rozwarcia stożka przedstawiono w formie wykresów oraz równań regresji.
The paper presents the impact of cone flare angle at the base of drying chamber in laboratory spouted dryer on minimum spouting velocity and maximum pressure drop in rape seed bed. Dryer base cone flare angle was: 30, 50, 60, 70°. The material was seed of "Kaszub" winter rape, with average diameter dz = 2.15mm. Seed layer height in the chamber was Ho = 0.18m. Relation between minimum spouting velocity of rape seeds / pressure drop in the bed and cone flare angle is shown in form of diagrams and regression equations.
Źródło:
Inżynieria Rolnicza; 2006, R. 10, nr 12(87), 12(87); 427-434
1429-7264
Pojawia się w:
Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research on dimensional stability in waterlogged archaeological wood dried in a non-cooled vacuum chamber connected to a laboratory freeze-dryer
Badanie stabilności wymiarów drewna archeologicznego suszonego w niechłodzonej komorze próżniowej połączonej z liofilizatorem laboratoryjnym
Autorzy:
Babinski, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52644.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Drewna
Tematy:
waterlogged wood
archaeological wood
dried wood
oak wood
pine wood
shrinkage
conservation
vacuum freeze drying
dimensional stabilization
poly[ethylene glycol] 300
PEG 300 zob.poly[ethylene glycol] 300
Opis:
The article presents changes in the dimensions of well-preserved, waterlogged archaeological oak and pine wood, untreated and treated with PEG 300, after drying in the air and in vacuum conditions. The effectiveness of wood conservation was evaluated on the basis of wood shrinkages in tangential and radial directions, cross-section shrinkages and anti-shrink efficiencies (ASE). The changes in the dimensions of the oak wood samples treated with a 25% solution of PEG 300 and dried in vacuum conditions were distinctly lower than the results obtained after the drying of the wood in the air. The shrinkage in the treated and vacuum-dried pine wood was lower than the shrinkage in the oak wood, but it did not differ much from the results obtained in the case of the treated wood, dried in the air.
W wielu ośrodkach konserwatorskich przyjmuje się, że drewno archeologiczne impregnowane poliglikolami etylenowymi (PEG) i suszone liofilizacyjnie wymaga nie tylko odpowiedniego wchłonięcia impregnatu, ale także stałego utrzymywania niskiej temperatury zamrożonego obiektu. Wiąże się to z koniecznością stosowania instalacji z chłodzoną komorą suszenia, zaprojektowaną do konserwacji materiałów nasyconych poliglikolami. Celem przeprowadzonych badań było porównanie stabilności wymiarów nieimpregnowanego i impregnowanego dobrze zachowanego drewna archeologicznego, które poddano suszeniu w warunkach próżni w niechłodzonej komorze połączonej z liofilizatorem i w chłodzonej komorze liofilizatora oraz zmian wymiarów drewna, niezamrożonego, suszonego w próżni i w powietrzu. Badania wykonywano na próbkach mokrego drewna archeologicznego o wymiarach 50 × 50 × 10 mm (T × R × L) wycinanych z twardzieli dębu (Quercus sp.) i twardzieli sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.). W pracy określano zmiany wymiarów drewna nieimpregnowanego suszonego w powietrzu i w warunkach próżni, drewna impregnowanego 25% wodnym roztworem PEG 300 i suszonego w powietrzu i w próżni oraz drewna impregnowanego 45% roztworem PEG 300 i suszonego w powietrzu według wariantów impregnacji i suszenia podanych w tabeli 1. Próbki suszone w próżni zamrażano (poza wariantem 4) w temperaturze –27°C. Suszenie przeprowadzano w niechłodzonej komorze połączonej z liofilizatorem Alpha 1–4 (Christ) i dwustopniową pompą próżniową Duo 020 (Pfeiffer). Próbki wysuszone w powietrzu i w próżni sezonowano do wilgotności równowagowej przy względnej wilgotności powietrza 50% i temperaturze 18°C. Zmiany wymiarów drewna przedstawiono jako częściowy skurcz styczny, promieniowy i przekroju poprzecznego od stanu maksymalnego nasycenia wodą do stanu bezpośrednio po suszeniu w próżni i do stanu po sezonowaniu próbek w powietrzu. Porównanie skurczów sezonowanego drewna w stosunku do skurczów nieimpregnowanych próbek kontrolnych suszonych w powietrzu przeprowadzono przy pomocy odpowiednich wskaźników stabilizacji wymiarowej ASE. Podstawowe cechy makroskopowe i właściwości fizyczne badanego drewna podano w tabeli 2. Po impregnacji próbek wchłonięcie PEG 300 do drewna poddawanego suszeniu w próżni wynosiło od 29,0 do 30,9% (dąb) oraz od 40,5 do 42,3% (sosna) s.m. drewna. Zawartość wody w drewnie dębowym zmniejszyła się do 73–77%, a w drewnie sosnowym do 95–101%. Po suszeniu drewna w próżni zawartość wody w próbkach była niższa niż równowagowa wilgotność drewna nieimpregnowanego i impregnowanego, suszonego w próżni a następnie sezonowanego (tabela 3). Znaczny stopień wysuszenia próbek w próżni łączył się z większym skurczem drewna (tabela 4) niż wartości uzyskane po sezonowaniu wysuszonego drewna (tabela 5 i 6). W przypadku próbek dębowych skurcze drewna nieimpregnowanego i suszonego w próżni oraz skurcze drewna nasyconego 25% PEG 300 i suszonego w powietrzu były po etapie sezonowania o około połowę mniejsze w porównaniu ze skurczami próbek kontrolnych (nieimpregnowanych i suszonych w powietrzu). Wskaźniki zmniejszenia skurczu ASE w kierunku stycznym i skurczu przekroju poprzecznego wynosiły wówczas około 50%, a w kierunku promieniowym poniżej 30% (wariant 2 i 3) lub ponad 70% (wariant 8). Zdecydowanie mniejsze zmiany początkowych wymiarów mokrego drewna odnotowano dla wszystkich próbek nasyconych 25% PEG 300 i suszonych w próżni. Dotyczyło to w równym stopniu drewna suszonego liofilizacyjnie w sposób ciągły i przerywany, jak i próbek niezamrożonych (wariant 4). Oznaczane w badaniach skurcze były wówczas około 10-krotnie mniejsze niż skurcze nieimpregnowanych próbek kontrolnych wysuszonych w powietrzu. Zmiany wymiarów próbek sosnowych impregnowanych poliglikolem i suszonych w próżni były bardzo niewielkie w obydwu badanych kierunkach anatomicznych. W większości przypadków odnotowano nieznaczne spęcznienie drewna w stosunku do jego wymiarów w stanie mokrym (wartości ujemne w tabeli 6). Zmiany wymiarów próbek zawierały się głównie w przedziale od 0,1 do –0,1%. Drewno impregnowane 25% PEG 300 i suszone w powietrzu nie wykazywało także większych odkształceń wilgotnościowych. Porównanie wyników uzyskanych dla drewna impregnowanego 25% PEG 300 i suszonego w próżni lub w powietrzu wskazuje na podobny poziom stabilizacji badanego materiału – niezależnie od warunków jego suszenia. Przeprowadzone badania wykazały, że wysoka stabilność wymiarów dobrze zachowanego drewna archeologicznego zależy głównie od optymalnej ilości wprowadzonego środka modyfikującego, a w mniejszym stopniu od temperatury drewna suszonego w próżni. Porównywalną stabilność wymiarów jak w przypadku drewna modyfikowanego 25% PEG 300 i suszonego w próżni można uzyskać po jego wysuszeniu w powietrzu przy takim samym wchłonięciu poliglikolu do drewna sosny i około dwukrotnie większym wchłonięciu do drewna dębu. Zestawy składające się z liofilizatora i niechłodzonej komory suszenia mogą być wykorzystywane do konserwacji małych dobrze zachowanych archeologicznych obiektów drewnianych impregnowanych poliglikolami.
Źródło:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty; 2012, 55, 187
1644-3985
Pojawia się w:
Drewno. Prace Naukowe. Doniesienia. Komunikaty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies