Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "burying" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Book on the Inscription for Burying a Crane and the Art of Chinese Calligraphy (rev.: Lei Xue. Eulogy for Burying a Crane and the Art of Chinese Calligraphy)
    Book on the Inscription for Burying a Crane and the Art of Chinese Calligraphy (Lei Xue. Eulogy for Burying a Crane and the Art of Chinese Calligraphy)
    Autorzy:
    Piszczek, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/45678384.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 9; 189-193
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Behawior nekrofagicznych chrząszczy z rodzaju grabarz, Nicrophorus spp. (Coleoptera: Silphidae)
    Behavior of burying beetles (Coleoptera: Nicrophorus)
    Autorzy:
    Urbański, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1193689.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
    Opis:
    Padlina mimo małej dostepności stanowi główną bazę pokarmową dla wielu gatunków owadów. Wszystkie grupy padlinożerców wykształciły szereg mechanizmów redukujących negatywny wpływ konkurentów. Jednak najciekawszym z nich jest opieka nad potomstwem wystepująca u chrząszczy z rodzaju Nicrophorus (grabarz). Nie mniej ciekawe u grabarzy są zachowania poprzedzające opiekę nad potomstwem. Dla zrozumienia roli złożonych taktyk życiowych grabarzy, przedstawione będą one na tle ich cyklu życiowego. Grabarze do detekcji padliny wykorzystują zmysł węchu. Chrząszcze te są w stanie zlokalizować żródło zasobów już po kilku godzinach od ustaniu czynności życiowych zwierzęcia. Umożliwiają im to oragny znajdujące się na ostatnich segmentach czułków. Ponadto grabarze wykorzystują zmysł węchu do komunikacji między osobnikami. Samce emitując feromony aby zwabić samicę. Po znalezieniu padliny oraz partnera do rozrodu, grabarze przystępują do preparacji padliny. Przy pomocy żuwaczek oczyszczają martwe zwierzę z futra lub piór i formują z niego kulę. Jednocześnie padlina jest zakopywany i "zaszczepiana" wydzielinami oralnymi i analnymi. Substancje te konserwują zasoby pokarmowe poprzez dekompozycję procesów rozkładu. Po spreparowaniu padliny samica składa jaja w ziemi. Opieka rodzicielska jest głównym czynnikiem wpyływającym na sukces reprodukcyjny grabarzy. W początkowym okresie przypomina bardziej zachowania obserwowane u ptaków i ssaków. Młode larwy, tuż po wykluciu wyciągaja się w kierunku osobników rodzicielskich, ruchem żuwaczek oraz dotykiem odnoży domagając się pożywienia. Larwy grabarzy w pierwszych stadiach rozwojowych nie są w stanie samodzielnie pobierać pokarmu. Zarówno samiec i samica prowadzą opiekę na potomstwem. Obecność samca, przede wszystkim gwarantuje lepszą ochronę gniazda. Osobniki rodzicielskie zostają wraz z potomstwem do czasu zamiany larw w poczwarki.
    Carcasses, despite their low availability, are base resources for many insects. Scavengers developed many mechanisms that reduce negative impact of rivals. But the most spectacular behavior is extensive biparental care occurring in burying beetles (Nicrophorus sp.). For better understanding of the complexity of behavior of all burying beetles their life cycle is presented. Burying beetles have perfectly developed sense of smell; used for searching of carrion. They are remarkably adapt to detect the odor of recently died animals using the organs of smell located on their antennae. Furthermore, sense of the smell is involved in the communication between individuals of the opposite sex. Male emits a pheromone that serves a female. After finding resources and mates, burying beetles, start carcasses preparation. Beetles of Nicrophorus species remove from dead animal's fur or feathers and form balls. Simultaneously, the resource is buried and inoculated with oral and anal secretions that preserve the carrion and modify the course of its decomposition. The female lays eggs in soil. Parental care is a most important factors affecting to reproductive success. At the beginning, parental care takes a form, resembling more behavior found among birds and mammals than insects. Larvae after hatching draw towards the parents demanding food. In early development stages, most burying beetles offspring are unable to feed. Both males and females provide extensive parental care, and the major benefit of male assistance is to help to defend the brood and carcass from competitors. Parents stay in the resources until the offspring transforms into the pupa.
    Źródło:
    Kosmos; 2013, 62, 4; 525-534
    0023-4249
    Pojawia się w:
    Kosmos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki ograniczające konkurencję u grabarzy (Coleoptera: Nicrophorus)
    Factors limiting competition of the burying beetles (Coleoptera: Nicrophorus)
    Autorzy:
    Urbański, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1193466.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika
    Opis:
    Nekrofagiczne chrząszcze z rodzaju Nicrophorus (grabarz) w wyniku intensywnej konkurencji o zasoby, wykształciły szereg mechanizmów redukujących negatywne oddziaływanie rywali. Najważniejszym z nich jest opieka samca i samicy nad potomstwem. Grabarze zakopują oraz przygotowują padlinę tak, aby stanowiła bazę pokarmową dla potomstwa. Osobniki rodzicielskie zostają w dole rozrodczym, aż do momentu przemiany larw w poczwarki. Jednak nie mniej ważny element stanowi fenologia omawianej grupy. Preferencje siedliskowe oraz aktywność sezonowa poszczególnych gatunków skorelowane są z występowaniem konkurentów. Grabarze występujące w tym samym czasie zwykle zasiedlają odmienne siedliska. W okresie jesiennym może dochodzić do zmiany preferencji siedliskowych. Dzieje się tak, ponieważ grabarze dążą do zmagazynowania dużej ilości materiałów zapasowych przed hibernacją. Aktywność chrząszczy z rodzaju Nicrophorus przypada głównie na okres od godzin popołudniowych do zmierzchu. Jednakże, i w tym przypadku duży wpływ ma konkurencja ze strony innych owadów. Aktywne w tym samym czasie grabarze zamieszkują różne środowiska. Natomiast u chrząszczy zamieszkujących podobne siedliska obserwuje się przesunięcie szczytów ich aktywności dobowej względem siebie. Innym mechanizmem mającym redukować konkurencję są preferencje odnośnie wielkości wykorzystywanych zasobów pokarmowych.
    Beetles of the Nicrophorus species (burying beetles) under the pressure from scavengers developed a number of mechanisms that reduce negative impact of rivals. The most important mechanism is extensive parental care provided by the male and female. Burying beetles conceal carcasses underground and prepare them for the consumption by their young. Parents stay in the resources until the offspring transforms to the pupa. But equally important part of reduced competition strategies is phenology of burying beetles. Habitat preferences and seasonal activity of the Nicrophorus species are correlated with the presence of competitors. Usually burying beetles occurring at the same time, occupy different habitat. During the autumn period niche releases are observed, because species only need feeding before hibernation. Beetles of Nicrophorus species mostly are active from late afternoon to the nightfall. But diurnal activity of burying beetles depends also of competition from other insects. Beetles active at the same time, prefer different habitats. However, the beetles occupying the same habitat have their peaks of diurnal activity shifted relative to each other. Another mechanism which might reduce competition from other carrion beetles is carcasses preferences.
    Źródło:
    Kosmos; 2013, 62, 1; 61-67
    0023-4249
    Pojawia się w:
    Kosmos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brief history of crematoria and mourning halls. Modern cremation history
    Krótka historia krematoriów i sal żałobnych. Współczesna historia kremacji
    Autorzy:
    Dlábiková, Ivona
    Peřinková, Martina
    Kovář, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2174408.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    crematorium
    modern cremation
    architecture
    mourning hall
    history
    burying
    furnace
    ash
    krematorium
    kremacja nowoczesna
    architektura
    sala żałobna
    historia
    grzebanie
    piec
    popiół
    Opis:
    Cremation was a common way of burying in old cultures, for example in Ancient Greece, Celts, Ancient Rome, Vikings and many other cultures around the world. In Europe burial practices changed since the Christian culture ruled the society, because it did not support this kind of burials and later Charles the Great prohibited the cremation under pain of death. This ban lasted in Europe almost thousand years. The church started to tolerate the cremation as a way of burying only in 1963. In spite of the church’s opinion, the societies built the first crematoriums in Europe from 1874. But these buildings for cremation have nothing to do with the old cremation rituals when the body was burnt down on a big amount of wood which lasted several hours. The main part of new buildings are furnaces and chimneys where the body is burnt after around one hour. This old – new way of burying brought a new type of buildings and the discussion as to the style and symbolism of this architecture was huge. In the crematorium building a new type of space emerged, namely a mourning hall. Later this space was separated from a crematorium and created an independent unit. Mourning halls are now a common type of architecture in Europe and exist side by side with churches, where the religious funerals are generally held. In other parts of the world the old types of ritual cremation with wood are preserved until today, however, the modern cremation became more suitable in these countries as well. The aim of the article was to clearly describe circumstances in which the spaces for modern cremation were built. The main method was studying styles of the first crematorium buildings and literature for this topic. These structures would never have been built without an effort of few personalities, who, despite the general Christian opinion, succeeded in establishing the first crematoriums.
    Kremacja była powszechnym sposobem grzebania w dawnych kulturach, na przykład w starożytnej Grecji, Rzymie, u Celtów, Wikingów, a także w kulturach pozaeuropejskich. W Europie praktyki grzebalne zmieniały się, odkąd chrześcijaństwo zaczęło dominować w lokalnych społecznościach. Od czasów Karola Wielkiego obowiązywał (pod karą śmierci) zakazał kremacji. Motywy kulturowo-religijne spowodowały, że w różnych krajach Starego Kontynentu przez prawie 1000 lat istniał prawny zakaz kremacji ciał. Kremację jako sposób grzebania Kościół zaczął tolerować dopiero w 1963 r. Mimo oporu Kościoła rzymsko-katolickiego nowo powołane w tym celu towarzystwa od 1874 r. budowały pierwsze krematoria w Europie. Obiekty te – budynki kremacyjne – nie miały nic wspólnego ze starymi rytuałami kremacyjnymi, kiedy ciało było spalane na dużej ilości drewna, co trwało kilka godzin. Główną część nowych budynków stanowiły piece i kominy, w których ciało popieli się w ciągu godziny. Powstanie takich miejsc przyczyniło się do powszechnej dyskusji na temat stylu i symboliki tej architektury. W budynku krematorium powstał nowy typ przestrzeni: sala żałobna. Później pomieszczenie to zostało oddzielone od krematorium i utworzono samodzielną jednostkę. Sale żałobne są obecnie powszechnym typem architektury w Europie i istnieją obok kościołów, w których zazwyczaj odbywają się ceremonie religijne. W innych częściach świata do dziś zachował się stary typ rytualnej kremacji drewnem, jednak współczesna kremacja stała się bardziej odpowiednia również w krajach korzystających z doświadczeń architektury historycznej. Celem artykułu było zwięzłe opisanie okoliczności, w jakich powstawały przestrzenie służące współcześnie do kremacji. Główną metodą było studiowanie stylów pierwszych budynków krematoryjnych oraz literatury przedmiotu. Budowle te nigdy nie powstałyby bez wysiłku kilku osobistości, którym wbrew powszechnej opinii chrześcijańskiej udało się założyć pierwsze krematoria.
    Źródło:
    Architectus; 2022, 2 (70); 27--35
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grzebanie zmarłych w świetle Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    Burying Deceased under the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Stępień, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233972.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pogrzeb kościelny
    prawo kanoniczne
    śmierć
    cmentarz
    ecclesiastical funeral
    canon law
    death
    cmentary
    Opis:
    Pogrzeb kościelny jest bardzo ważnym wydarzeniem dla każdego wiernego. Pochówek ciała jest nie tylko uhonorowaniem zmarłego, ale także uświęca i daje nadzieję żyjącym. W KPK/83 ustawodawca zawarł regulacje, w których określono, kto może zostać pochowany pogrzebem kościelnym, gdzie odbywa się pogrzeb i gdzie można pochować ciało. Artykuł dotyczy aktualnych regulacji w zakresie pogrzebu kościelnego. Autor omawia i analizuje normy zawarte w kanonach, w szczególności w tytule III części II księgi IV KPK/83.
    Ecclesiastical funeral is a very important event for every faithful. Burial of body is not only honoring for deceased but also giving sanctification and hope to alive. In 1983 Code of Canon Law the legislator put regulations in which is defined, who can be buried with ecclesiastical funeral, where the funeral can take place and where the body can be buried. The article deals with the actual regulations in case of ecclesiastical funeral. The author discusses and analyzes norms of the canons, especially from title III part II book IV of 1983 Code of Canon Law.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 121-132
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies