Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bone fracture" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Operative treatment of bone fracture with Kirschner wires – young cat case
Autorzy:
Ziąbka, M.
Derkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284836.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
bone fracture
Kirschner wires
implants
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2017, 20, no. 143 spec. iss.; 46
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NiTi shape memory clamps for bone fracture treatment in rabbit: preliminary report
Autorzy:
Goryczka, T.
Lekston, Z.
Lelątko, J.
Szponder, T.
Paluch, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/286018.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
shape memory alloy
bone fracture
orthopedic implants
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2016, 19, 138; 72
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Operacyjne leczenie złamania kości za pomocą drutów Kirschnera u młodego kota
Operative treatment of bone fracture with Kirschner wires - young cat case
Autorzy:
Ziąbka, M.
Derkowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/284222.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
druty Kirschnera
implanty do osteosyntezy
analiza RTG
analiza SEM-EDS
Kirschner wires
implants for osteosynthesis
RTG analysis
SEM-EDS analysis
Opis:
W pracy przedstawiono technikę stabilizacji złuszczonej nasady dalszej kości promieniowej i złamanie przynasadowe dalsze kości łokciowej u dziesięciomiesięcznego kota rasy europejskiej za pomocą drutów Kirschnera. Wykonano diagnostykę obrazową metodą rentgenograficzną przed i po zaimplantowaniu drutów. Na podstawie badania rentgenowskiego postawiono diagnozę: kilkudniowe złuszczenie nasady dalszej kości promieniowej lewej i złamanie wyrostka rylcowatego kości łokciowej. Kot został poddany sedacji, a następnie narkozie wziewnej. Przeprowadzono zabieg operacyjny polegający na stabilizacji kości promieniowej za pomocą drutów Kirschnera stosując ułożenie na krzyż przechodzące przez nasadę dalszą i istotę korową kości promieniowej. Kończyna została zabandażowana i usztywniona na okres 4 tygodni. Po miesiącu przeprowadzono zabieg reoperacji mający na celu usunięcie wszczepów. Następnie przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego i spektrometru dyspersji energii promieniowania X (SEM-EDX) przeprowadzono obserwacje mikrostrukturalne i analizę chemiczną EDS w mikroobszarach implantów. Przeprowadzone badania RTG wykazały poprawne nastawienie kości i całkowite jej zrośnięcie po 4 tygodniach od operacji. Analiza SEM-EDS wykazała brak śladów korozji drutów Kirschnera oraz brak obecności niklu w tkankach otaczających implanty. Przez cały czas rehabilitacji zastosowana stabilizacja zapewniła kotu normalne funkcjonowanie, bez znacznego dyskomfortu.
This case study shows a cross pin technique of treating an epiphyseal fracture using the Kirschner wires in the case of a ten-month old European cat. The radiological diagnosis was performed both before and after the implantation. The radiological diagnosis proved a few day epiphyseal exfoliation of the left distal radius and the epiphyseal fracture of the distal ulna. The cat was sedated and subjected to general anesthesia. An operation was performed to stabilize the radius with the Kirschner wires, using the cross pin technique going through the distal epiphyseal and the cortical bone of the radius. The limb was immobilised for 4 weeks. After one month the reoperation was performed to remove the Kirschner wires. The microstructure of the implanted wires was observed using the scanning electron microscope equipped with X-ray energy dispersion spectrometer (SEM-EDS). The chemical analysis in the area around the operated tissue was performed. The radiological analysis showed the proper bone adjustment and its complete healing after 4 weeks after the surgery. The SEM-EDS analysis revealed no corrosion of the wire and lack of nickel in the tissues surrounding the implants. Throughout the rehabilitation the applied stabilization assured the cat the ordinary living conditions without noticeable discomfort.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2017, 20, 141; 20-27
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficacy of surgical treatment in patients with post-traumatic facial nerve palsy
Autorzy:
Marszał, Joanna
Bartochowska, Anna
Gawęcki, Wojciech
Wierzbicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397290.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
craniofacial injury
facial nerve decompression
facial nerve palsy
temporal bone fracture
Opis:
Introduction: The most common mechanism of post-traumatic facial nerve palsy are road accidents and falls. Treatment schemes as well as proper timing of surgery are still controversial. Aim: The aim of the study was the evaluation of the effects of surgical treatment in patients with post-traumatic facial nerve palsy. Treatment results were correlated with epidemiological factors, mechanism of injury, level of nerve damage, time of surgery and its extent. Material and methods: 9 patients with facial nerve palsy after head trauma were analyzed. In all patients complete paresis of the VII nerve occurred immediately after the injury. In 5 patients the nerve was damaged in the course of the longitudinal fracture of the temporal bone, in 3 as a result of its transverse fracture while in one woman there was no evident fracture line. In all cases, surgical treatment was performed between 4 days and 13 weeks after the trauma. In all cases transmastoid approach was used. Edema lesions of the nerve dominated in 6 patients, in two cases a bone fragment was noted along its course, in one person nerve was disrupted but primary reconstruction was not possible – the man was excluded from further analysis. The results of treatment were assessed by House-Brackmann (HB) scale 12 months after the procedure. Results: Very good (HBI) or good (HBII) recovery of facial nerve function was achieved in 2 and 4 out of 8 patients respectively. Surgical timing, the extent of surgery, patient’s age, mechanism of injury and level of nerve damage had no effect on the final outcome. Conclusions: The management of post-traumatic facial nerve palsy should be individual. The commonly accepted recommendation on surgical treatment is to undertake it in patients with immediate-onset and complete paralysis. Patients who, due to their severe general condition, cannot undergo early facial nerve decompression may benefit from delayed treatment for up to 3 months after the injury.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 4; 1-6
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An alternative method in fixation of tibial transverse fractures by intramedullar nailing : Biomechanical and histopathologic investigation
Autorzy:
Aksakal, B.
Varis, O.
Say, Y.
Kom, M.
Yilmaz, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951813.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
bone fracture
intramedular nails
coating
fixation
biomechanics
biomechanika
złamanie kości
powłoka
Opis:
A new method was used in fixation of tibial bone fractures. Intramadular nailing (IMN) has been used into mid-diaphysis on left tibias of New Zeland rabbits (n = 5) via an in vivo work. To enable fixation of fracture, without causing too much screw damage on bone and avoiding malunion, nano- and micro-scale hydroxyapatite (HA) was coated at two ends (25 mm in length) of intramadular nails before implantation. After six weeks of survival period and sacrifizing, biomechanical tests and histopathologic examinations were executed. Such experiments have revealed that good stabilization and hence better fracture union for both treated IMN groups (NHA and MHA) over the standard IMN’. Pull-out tests showed the tensile strengths obtained to be significantly higher for the nano (NHA) and micro scale-MHA coated IMN compared to the uncoated standard IM nailing.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2013, 15, 2; 81-90
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złamanie promieniowej trzeszczki stawu śródnadgarstkowo-paliczkowego drugiego palca – opis przypadku klinicznego
Radial sesamoid fracture of the second MCP joint – a case report
Autorzy:
Pracoń, Grzegorz
Walentowska-Janowicz, Marta
Nowicki, Paweł
Płaza, Mateusz
Sudoł-Szopińska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053676.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
bone fracture
diagnostic imaging
hand
sesamoid bones
ultrasonography
diagnostyka obrazowa
ręka
trzeszczki
ultrasonografia
złamanie kości
Opis:
A fracture of the sesamoid bone of the hand is rarely seen. In most cases, it is strictly associated with the trauma. The patient complains of a long-lasting, due to unclear diagnosis, painful swelling of the joint with an inability to flex the affected finger. Limited blood supply makes the untreated fracture prone to avascular necrosis. Thus, it is extremely important to make a proper diagnosis early. Bilateral comparing the affected areas with ultrasonography seems to be the method of choice. The treatment is conservative or surgical when needed. We present a case of a radial sesamoid fracture of the second metacarpophalangeal joint without a history of trauma.
Złamanie trzeszczki dłoniowej jest rzadką patologią, występującą zazwyczaj w mechanizmie urazu. Chory skarży się na bolesny obrzęk okolicznego stawu z ograniczeniem zgięcia, często o długim czasie trwania ze względu na trudności w postawieniu diagnozy. Nieleczone złamanie, z uwagi na ograniczone unaczynienie trzeszczek, może prowadzić do martwicy aseptycznej. Dlatego bardzo ważne jest wykrycie patologii przed wystąpieniem powikłań. Badanie ultrasonograficzne stanowi metodę z wyboru w diagnostyce tego złamania. W przypadku niepowodzenia leczenia zachowawczego stosuje się wycięcie chirurgiczne objętej procesem chorobowym trzeszczki. W opisanym przypadku klinicznym złamanie trzeszczki promieniowej stawu śródnadgarstkowo-paliczkowego palca wskazującego nie było poprzedzone urazem.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 60; 96-101
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Static and dynamic examination of a locking plate in various setups for the stabilization of bone shaft fractures, including periprosthetic
Badanie statyczne i dynamiczne płytki blokowanej w różnych konfiguracjach stabilizacji złamań trzonów kości, w tym okołoprotezowych
Autorzy:
Marczyński, Wojciech
Sobolewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790656.pdf
Data publikacji:
2021-03-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
złamania okołoprotezowe
płyty blokowane
biomechanika zespoleń złamań kości
periprosthetic fractures
locking plate
biomechanics of bone fracture fixations
Opis:
Wstęp: Protezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego, zwane niegdyś „złotym standardem” w leczeniu zniszczeń chrząstki stawowej, po okresie ich upowszechnienia, z czasem zmieniają swoje oblicze ze względu na występujące powikłania. Liczba powikłań jest wprost proporcjonalna do liczby zakładanych protez. Sytuacja taka dotyczy licznych protezoplastyk również innych stawów. Ponieważ brak jest zgodności tkankowej między metalem protezy a tkanką kostną, stanowi to negatywny element biologiczny, utrudniający zrost złamania. Cel pracy: Stanowi odpowiedź na następujące pytania: 1. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy diastazie międzyodłamowej? 2. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy nacisku odłam na odłam? 3. Jaka jest różnica sprężystości zespolenia z zastosowaniem „cable system” na odłamie z protezą? 4. Określenie wpływu różnych konfiguracji stabilizacji wkrętami płytki blokowanej, na miejsce szpary złamania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym; 5. Czy można uzyskać sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny w zespoleniu płytowym i kiedy? Materiał i metody: Badanie wykonano w laboratorium badawczym firmy ChM. Przedmiot badania stanowiła płytka prosta blokowana firmy ChM 5,0 ChLP płytka wąska kompresyjna z ograniczonym kontaktem 15otw.L-238. Do mocowania płytki użyto wkręty blokowane 3,5 firmy ChM: 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x18T oraz 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x36T. Badanie przeprowadzono w warunkach stycznych i dynamicznych. Wyniki i wnioski: 1.Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy diastazie międzyodłamowej jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (ugięcie płyty), 2. Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy nacisku odłam na odłam jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (nacisk odłam-odłam), 3. Zastosowanie „cable system” na odłamie z protezą oraz wkrętu derotacyjnego optymalizuje sprężystość zespolenia i wydaje się optymalnym (w złamaniach okołoprotezowych), 4. Badania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym wykazały, że zespoleniem przesztywniowym/nieprzydatnym klinicznie, jest zastosowanie wkrętów we wszystkich otworach płyty, 5. sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny można uzyskać w zespoleniu płytowym wspomaganym przez „cable system”.
Introduction: Hip and knee arthroplasty, formerly known as the “gold standard” in the treatment of articular cartilage damage, after a period of being highly popular, are changing the way they are perceived over time due to their related complications. The number of complications is directly proportional to the number of prostheses placed. This is the case of numerus arthroplasty surgeries, also involving other joints. Since there is no tissue compatibility between the metal prosthesis and the bone tissue, the former represents a negative biological element that hinders the healing of the fracture. Objective of the study: The study aims at addressing the following questions: 1. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of interfractural diastasis?, 2. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of fracture-on-fracture compression?, 3. What is the difference in elasticity of the fixation using the cable system on a fracture with prosthesis?, 4. Determining the influence of different stabilization setups with the locking plate screws on the spacing of the fracture on the static and dynamic experimental model, 5. Is it possible to achieve elasticity of the stabilization stimulating bone union in a plate-based fixation, and when? Material and methods: The study was performed in the research laboratory of ChM. The subject of the study was the ChM 5.0 ChLP straight narrow compression locking plate with limited contact L-238, holes-15. The plate was mounted using ChM 3.5 locking screws: 5.0 ChLP 3.5 x 18T self-tapping screw and 5.0 ChLP 3.5 x 36T self-tapping screw. The test was carried out under static and dynamic conditions. Results and Conclusions: 1. The elasticity of the fixation with a locking plate at the interfractural diastasis is inversely proportional to the number of screws (plate deflection), 2. The elasticity of the fixation with a locking plate at the fracture-on-fracture compression is inversely proportional to the number of screws (fracture-on-fracture compression), 3. Application of the “cable system” on the fracture with prosthesis and the derotation screw optimizes the elasticity of the fixation and seems to be an optimal solution (in periprosthetic fractures), 4. Studies on the experimental static and dynamic model demonstrated that placing screws in all the openings of the plate is a restrained/clinically useless fixation. 5. The elasticity of the stabilization stimulating bone union can be obtained in the plate fixation supported by the “cable system”.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(4); 25-37
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Static and dynamic examination of a locking plate in various setups for the stabilization of bone shaft fractures, including periprosthetic
Badanie statyczne i dynamiczne płytki blokowanej w różnych konfi guracjach stabilizacji złamań trzonów kości, w tym okołoprotezowych
Autorzy:
Marczyński, Wojciech
Sobolewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790696.pdf
Data publikacji:
2021-03-28
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
periprosthetic fractures
locking plate
biomechanics of bone fracture fixations
złamania okołoprotezowe
płyty blokowane
biomechanika zespoleń złamań kości
Opis:
Introduction: Hip and knee arthroplasty, formerly known as the “gold standard” in the treatment of articular cartilage damage, after a period of being highly popular, are changing the way they are perceived over time due to their related complications. The number of complications is directly proportional to the number of prostheses placed. This is the case of numerus arthroplasty surgeries, also involving other joints. Since there is no tissue compatibility between the metal prosthesis and the bone tissue, the former represents a negative biological element that hinders the healing of the fracture. Objective of the study: The study aims at addressing the following questions: 1. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of interfractural diastasis?, 2. What is the elasticity of the fixation with a locking plate depending on the number of screws in both fragments, in the case of fracture-on-fracture compression? 3. What is the difference in elasticity of the fixation using the cable system on a fracture with prosthesis?, 4. Determining the influence of different stabilization setups with the locking plate screws on the spacing of the fracture on the static and dynamic experimental model, 5. Is it possible to achieve elasticity of the stabilization stimulating bone union in a plate-based fixation, and when? Material and methods: The study was performed in the research laboratory of ChM. The subject of the study was the ChM 5.0 ChLP straight narrow compression locking plate with limited contact L-238, holes-15. The plate was mounted using ChM 3.5 locking screws: 5.0 ChLP 3.5 x 18T self-tapping screw and 5.0 ChLP 3.5 x 36T self-tapping screw. The test was carried out under static and dynamic conditions. Results and Conclusions: 1. The elasticity of the fixation with a locking plate at the interfractural diastasis is inversely proportional to the number of screws (plate deflection), 2. The elasticity of the fixation with a locking plate at the fracture-on-fracture compression is inversely proportional to the number of screws (fracture-on-fracture compression), 3. Application of the “cable system” on the fracture with prosthesis and the derotation screw optimizes the elasticity of the fixation and seems to be an optimal solution (in periprosthetic fractures), 4. Studies on the experimental static and dynamic model demonstrated that placing screws in all the openings of the plate is a restrained/clinically useless fixation. 5. The elasticity of the stabilization stimulating bone union can be obtained in the plate fixation supported by the "cable system".
Wstęp: Protezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego, zwane niegdyś „złotym standardem” w leczeniu zniszczeń chrząstki stawowej, po okresie ich upowszechnienia, z czasem zmieniają swoje oblicze ze względu na występujące powikłania. Liczba powikłań jest wprost proporcjonalna do liczby zakładanych protez. Sytuacja taka dotyczy licznych protezoplastyk również innych stawów. Ponieważ brak jest zgodności tkankowej między metalem protezy a tkanką kostną, stanowi to negatywny element biologiczny, utrudniający zrost złamania. Cel pracy: Stanowi odpowiedź na następujące pytania: 1. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy diastazie międzyodłamowej? 2. Jaka jest sprężystość zespolenia płytą blokowaną w zależności od liczby wkrętów w obu odłamach, przy nacisku odłam na odłam? 3. Jaka jest różnica sprężystości zespolenia z zastosowaniem „cable system” na odłamie z protezą? 4. Określenie wpływu różnych konfiguracji stabilizacji wkrętami płytki blokowanej, na miejsce szpary złamania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym; 5. Czy można uzyskać sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny w zespoleniu płytowym i kiedy? Materiał i metody: Badanie wykonano w laboratorium badawczym firmy ChM. Przedmiot badania stanowiła płytka prosta blokowana firmy ChM 5,0 ChLP płytka wąska kompresyjna z ograniczonym kontaktem 15otw.L-238. Do mocowania płytki użyto wkręty blokowane 3,5 firmy ChM: 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x18T oraz 5,0ChLP wkręt samogwintujący 3,5x36T. Badanie przeprowadzono w warunkach stycznych i dynamicznych. Wyniki i wnioski: 1.Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy diastazie międzyodłamowej jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (ugięcie płyty), 2. Sprężystość zespolenia płytą blokowaną przy nacisku odłam na odłam jest odwrotnie proporcjonalna do liczby wkrętów (nacisk odłam-odłam), 3. Zastosowanie „cable system” na odłamie z protezą oraz wkrętu derotacyjnego optymalizuje sprężystość zespolenia i wydaje się optymalnym (w złamaniach okołoprotezowych), 4. Badania na modelu doświadczalnym statycznym i dynamicznym wykazały, że zespoleniem przesztywniowym/nieprzydatnym klinicznie, jest zastosowanie wkrętów we wszystkich otworach płyty, 5. sprężystość stabilizacji stymulującej zrost kostny można uzyskać w zespoleniu płytowym wspomaganym przez „cable system”.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(4); 25-37
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wytrzymałościowa MES stabilizacji kości piszczeli metodą ZESPOL z uwzględnieniem własności ortotropowych kości
FEM strenght analysis of tibia stabilization with ZESPOL fixator, including orthotropic properties of bone
Autorzy:
Kozub, B.
Matuszyk, Ł.
Łagan, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/99220.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
złamanie kości
kość piszczelowa
system ZESPOL
leczenie złamań
MES (metoda elementów skończonych)
bone fracture
tibia bone
ZESPOL system
fracture healing
FEM
Opis:
W niniejszej pracy poruszono problem stabilizacji ukośnie złamanej kości piszczelowej przy wykorzystaniu systemu ZESPOL. W celu zaprezentowania rozkładu naprężeń oraz odkształceń wykonano, przy zastosowaniu metody elementów skończonych model układu stabilizator-kość, który został poddany numerycznej wytrzymałościowej analizie. W modelu została uwzględniona struktura kości zbitej jak i trabekularnej, przy zachowaniu własności ortotropowych. Analizę wytrzymałościową wykonano zarówno dla kości zdrowej jak i osteoporotycznej.
The present work deals with the problem of stabilization of fractured tibia with application of ZESPOL system. In order to present the stress and deformation distribution, a model of the stabilizer-bone system was performed using the finite element method. The model has been subjected to strength analysis. The structure of compact and trabecular bone was incorporated into the model while retaining orthotropic properties. Strength analysis was performed for both the healthy and osteoporotic bone.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 63-68
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opis przypadku pacjentki leczonej w centrum hiperbarii tlenowej i leczenia ran w Bydgoszczy
Patient treatment case description in the centre for hyperbaric oxygen and wound treatment in Bydgoszcz
Autorzy:
Zieliński, E.
Lipińska, A.
Grobelska, K.
Siermontowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1360341.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
hyperbaric oxygen therapy
bone fracture
skin infection
supportive treatment
bone and marrow inflammation
tlenoterapia hiperbaryczna
złamanie kości
zakażenie skóry
leczenie wspomagające
zapalenie kości i szpiku
Opis:
This article presents a description of a case of a patient diagnosed with complicated inflammation of the tibia bone, who was treated hyperbarically, in order to underline the advantages of this method of treatment used not as an alternative to antibiotics and surgery, but as a supportive method.
W niniejszym opracowaniu przedstawiamy opis przypadku pacjentki z rozpoznanym powikłanym zapaleniem kości piszczeli, leczony hiperbarycznie, podkreślając korzyści tej metody leczenia stosowanej nie jako alternatywy do leczenia chirurgicznego i antybiotykoterapii ale jako metody wspomagającej.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2015, 1(50); 25-30
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies