Wszystkie pola: białas, Michał - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Laserowa dakriocystorinostomia – zastosowanie laserów w leczeniu niedrożności dróg łzowych
Laser dacryocystorhinostomy – the lasers use in treatment of lacrimal duct obstruction
Autorzy:: Broda, Marcin
Michalik, Michał
Białas, Dominika
Różycki, Radosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1928146.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: dakriocystorinostomia
niedrożność dróg łzowych
przezkanalikowa laserowa dakriocystorinostomia
Opis:: Niedrożność przewodu nosowo-łzowego, upośledzająca prawidłowy odpływ łez z worka spojówkowego do jamy nosa, jest częstym zaburzeniem, które klinicznie objawia się jako łzawienie. Operacja udrożnienia dróg łzowych – dakriocystorinostomia – polega na wytworzeniu bezpośredniej przetoki między workiem łzowym a jamą nosa. Podejście operacyjne może być zewnętrzne lub endoskopowe z zastosowaniem lasera lub bez. Laserowa dakriocystorinostomia stanowi obecnie uznaną procedurę w leczeniu łzawienia wynikającego z niedrożności przewodów nosowo-łzowych. Metoda ma wiele zalet w porównaniu z zabiegiem konwencjonalnym, np.: brak blizn zewnętrznych, możliwość jednoczesnego leczenia patologii jamy nosa, oszczędzenie więzadła przyśrodkowego powiek, nienaruszony mechanizm pompy łzowej. Czas zabiegu z użyciem lasera jest ponadto krótszy przy porównywalnym wskaźniku sukcesu z zabiegiem klasycznym. Wprowadzenie lasera do chirurgii dróg łzowych pozwoliło leczyć ich niedrożność w sposób prostszy oraz mniej inwazyjny.
Obstruction of the nasolacrimal duct, impeding the proper outflow of tears from the conjunctival sac to the nasal cavity, is a common disorder that is clinically manifested as tearing. Dacryocystorhinostomy is the creation of a direct fistula between the tear sack and the nasal cavity. The surgical approach may be external or endoscopic with or without a laser. Laser dacryocystorhinostomy is now a recognized procedure for the treatment of lacrimation resulting from nasal-lacrimal duct obstruction. The method has many advantages over conventional treatment. These advantages include: the absence of external scars, the possibility of simultaneous treatment of nasal cavity pathology, sparing of the medial lining of the eyelids, intact tear pump mechanism. The laser treatment time is also shorter with a comparable success rate to classic surgery. The introduction of a laser for tear-ditch surgery made it possible to treat tear-lacrimal obstruction in a simpler and less invasive way.
Źródło:: OphthaTherapy; 2018, 5, 2; 109-113
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:: OphthaTherapy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Evaluation of the influence of selected fascial techniques based on the Stecco fascial manipulation on pain sensations and reactivity of soft tissues
Ocena wpływu wybranych technik powięziowych, w oparciu o metodę manipulacji powięzi wg Stecco na poziom dolegliwości bólowych oraz reaktywność tkanek miękkich
Autorzy:: Pawlukiewicz, Mateusz
Kluczniok, Kamila
Kuszewski, Michał
Biernat, Michał
Białas, Ewelina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/906611.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
Tematy:: fascial manipulation
stecco
myotonpro
pain
manipulacja powięzi
ból
Opis:: Background: Recent reports show that changes in fascia may be a source of many disturbances in human functioning. The concept of fascial manipulation (FM) postulates that removing the changes in ground substance of fascia reestablishes a proper tensional balance, reducing pain. Assessment of reactivity of soft tissues acts as an objective indicator, allowing for the confirmation of changes to pain levels. Aim of the study: The purpose of this study was to evaluate the influence of therapy using the FM method on pain sensations and change in reactivity of soft tissues. Material and methods: The research was carried out on 15 people (12 women and 3 men; aged between 18–30 years) who were randomly divided into three equal groups. Patients from the first group were treated using the standard protocol of Stecco’s method, while in the second group the modified protocol was used. The last group was the control group. All patients undergo the diagnostic process specific for FM method and had their pain level (using the visual analog scale [VAS]) and reactivity of soft tissues (with the MyotonPro device) measured. Measurements of reactivity of soft tissues were taken from 10 points in pelvis (specific for Stecco’s method). All measurements were taken three times; before and after the first treatment and after the third treatment. Outcomes were gathered and inputted to the STATISTICA 12 database and analyzed using ANOVA with repeated measures and Post-Hoc Tukey’s test. Results: Statistical analysis showed statistically significant change in some parameters related to the reactivity of soft tissues in the first group. Statistically significant changes (p < 0.05) of VAS were observed in every group but the first group had the biggest and the most dynamic decrease in pain levels. Conclusions: Therapy using FM method causes significant changes in some reactivity of soft tissue parameters and in pain sensations. The biggest changes were observed in the first group, who were treated with Stecco’s method.
Wstęp: Doniesienia ostatnich lat pokazują, że zmiany w powięzi mogą być powodem wielu zaburzeń funkcji organizmu ludzkiego. Koncepcja Manipulacji Powięziowej zakłada, że usunięcie zmian w substancji podstawowej powięzi pozwala przywrócić odpowiedni balans napięciowy, redukując jednocześnie poziom bólu. Ocena reaktywności tkanek miękkich posłużyła za obiektywny wskaźnik, umożliwiający weryfikację zmian zachodzących w badaniu poziomu bólu. Cel pracy: Celem pracy było zbadanie wpływu terapii metodą FM na poziom dolegliwości bólowych oraz reaktywność tkanek miękkich. Materiał i metody: Badaniu poddano 15 osób w wieku 18–30 lat (12 kobiet i 3 mężczyzn), które losowo przydzielono do trzech równolicznych grup. Badanych z grupy pierwszej poddano terapii wg standardowego protokołu leczenia metodą Stecco, natomiast z grupy drugiej – zmodyfikowanego protokołu. Grupa trzecia była grupą kontrolną. Wszyscy badani byli diagnozowani zgodnie ze standardami metody FM, zmierzono ich poziomu bólu (VAS) oraz reaktywność tkanek (przy użyciu urządzenia MyotonPro). Pomiar reaktywności dokonywany był w 10 punktach w obrębie miednicy (specyficznych dla metody Stecco). Wszystkie pomiary przeprowadzano trzykrotnie; przed pierwszą terapią i po niej oraz po trzeciej terapii. Zebrane wyniki zostały zestawione w bazie danych programu STATISTICA 12 i poddane analizie wariancji z powtarzanymi pomiarami, a także wykonano test Post-Hoc Tuckey’a. Wyniki: Analiza statystyczna wykazała istotne zmiany niektórych parametrów reaktywności tkanek w grupie pierwszej. Istotne statystycznie zmiany (p < 0.05) w skali VAS zaobserwowano w każdej z analizowanych grup, jednak grupa pierwsza odznaczała się największym i najbardziej dynamicznym spadkiem poziomu dolegliwości bólowych. Wnioski: Terapia metodą FM powoduje istotne zmiany w parametrach związanych z reaktywnością tkanek oraz w dolegliwościach bólowych pacjenta. Największe zmiany zaobserwowano w grupie pierwszej.
Źródło:: Medical Science Pulse; 2017, 11, 4
2544-1558
2544-1620
Pojawia się w:: Medical Science Pulse
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki