Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bakterie utleniające siarkę" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Eliminacja metali ciężkich z popiołów z użyciem roztworów ługujących zawierających bakterie utleniające siarkę lub bakterie produkujące biologiczne substancje powierzchniowo czynne
Elimination of heavy metals from fly ash using leaching solutions containing sulphur-oxidizing bacteria or bacteria producing biological surfactants
Autorzy:
Karwowska, E.
Łebkowska, M.
Tabernacka, A.
Andrzejewska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1819543.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
metale ciężkie
roztwór ługujący
bakterie
substancje powierzchniowo czynne
heavy metals
leaching solution
bacteria
surfactants
Opis:
Efektem ubocznym wytwarzania energii elektrycznej na drodze spalania węgla kamiennego lub brunatnego jest powstawanie znacznych ilości odpadów paleniskowych. Dodatkowym ich źródłem są procesy termicznego unieszkodliwiania różnego rodzaju odpadów, w tym zawierających metale ciężkie. Po spaleniu jednej tony węgla pozostaje około 250 kg popiołów i żużli. Jak podają Rosik-Dulewska i wsp. [24], w 2004 roku, w krajach Unii Europejskiej wytworzono około 43 mln ton lotnych popiołów. Szacuje się, że obecnie aż do około 40% popiołów lotnych jest gromadzonych na składowiskach, skąd obecne w nich zanieczyszczenia, w tym metale ciężkie, mogą ulegać wymywaniu do środowiska, powodując zagrożenie dla gleb i wód. Metoda zagospodarowania odpadów pospaleniowych polega na ich wykorzystaniu jako surowców do produkcji betonów i materiałów budowlanych, spoiw, uszczelnień, wypełnień wyrobisk górniczych oraz w budownictwie hydrotechnicznym [25]. Podejmowane są próby zastosowania popiołów do wytwarzania kompozytów mineralno-organicznych [26] oraz materiałów zeolitowych mogących posłużyć jako adsorbenty zanieczyszczeń gazowych [4]. Przeszkodą w powszechnym wykorzystaniu gospodarczym popiołów jest konieczność spełniania przez nie standardów odnośnie między innymi poziomu promieniotwórczości oraz zawartości metali ciężkich. Przedmiotem niniejszej pracy było porównanie skuteczności bioługowania metali ciężkich z popiołów z wykorzystaniem hodowli bakterii utleniających siarkę oraz bakterii produkujących biologiczne substancje powierzchniowo czynne.
One of the effective methods of heavy metals elimination from ashes is their microbial leaching. Bacteria capable of oxidizing sulphur compounds and producing sulpuric acid are the most commonly used in bioleaching process as well as microorganisms producing organic acids or complexing agents. Another group of microbes, that may be useful in heavy metals bioleaching from wastes are biosurfactant-producing bacteria, supporting the remediation process of soils contaminated with petroleum products and heavy metals. The aim of this research was to compare the effectiveness of bioleaching of zinc, copper, nickel, lead, chromium and cadmium from three samples of ashes obtained from the municipal and industrial wastes incineration plants and a power plant, using sulphur oxidizing bacteria or biosurfactant producing bacteria. Acidifying microorganisms were obtained from the activated sludge from the municipal wastewater treatment plant, adapter to the growth in presence of 1% sulphur. As anionic biosurfactant producers the strains of Bacillus cereus and Bacillus subtilis, were used. The highest effectiveness of zinc and copper elimination from ashes was achieved applying sulphur oxidizing bacteria and a short bioleaching period (up to 48 h). The other metals were bioleached more effectively in biosurfactant containing culture and the process was accomplished in neutral or alkaline environment. The best results of bioleaching was obtained in case of the ash obtained from the municipal wastes incineration plant. It was stated, that bioemulsan producing microorganisms are active as the stimulating factor of the heavy metal release from ashes so they may be applied in practice to the metals elimination from incineration wastes. Further investigation is necessary to determine the optimum bioleaching time in dynamic conditions due to the re-adsorption of metals on microbial cells and ash particles.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2011, Tom 13; 1133-1154
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Release of critical metals from furnace wastes using the process of bioleaching in various variants
Uwalnianie metali krytycznych z odpadów paleniskowych z wykorzystaniem procesu bioługowania w różnych wariantach
Autorzy:
Andrzejewska-Górecka, Dorota A.
Poniatowska, Agnieszka
Macherzyński, Bartłomiej
Wojewódka, Dominik
Sierakowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204684.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bioleaching
activated sludge
critical metals
furnace wastes
sulfur oxidizing bacteria
bioługowanie
osad czynny
metale krytyczne
odpady z pieca
bakterie utleniające siarkę
Opis:
The aim of this work was to determine the influence of various variants of bioleaching on effectivity of releasing chosen critical metals: rhodium, cadmium, indium, niobium and chromium from ashes which are a byproduct of municipal waste and sewage sludge thermal processing. The research was conducted in 3 variants that considered different process factors such as temperature (24ºC and 37ºC), mixing intensity and aeration. After 5 days of the process the analyses were made of metals content, sulfate concentration, pH, general number of bacteria number, index of sulfur oxidizing bacteria. The best results of bioleaching were achieved by running the process at the temperature of 24ºC with aeration. The efficiency of rhodium and cadmium release from the byproduct of municipal waste thermal processing was above 90%. The efficiency of indium and chromium release reached 50–60%. Only niobium leached better in mixing conditions. The byproduct of sewage sludge thermal processing was far less susceptible to bioleaching. The highest effectivity (on a level of 50%) was reached for indium in temperature of 24°C with aeration. The efficiency of bioleaching depended on waste’s physiochemical properties and type of metal which will be released. Aeration with compressed air had a positive influence on the increase of sulfur oxidizing bacteria what corresponded with almost double increase of sulfate concentration in leaching culture. Such conditions had a positive influence on the increase of the efficiency of bioleaching process. Heightening the temperature to 37°C and slowly mixing did not impact bioleaching in a positive way.
Celem niniejszych badań była ocena wpływu różnych wariantów bioługowania na efektywność uwalniania wybranych metali krytycznych takich jak rod, kadm, ind, niob i chrom z odpadów będących produktami ubocznymi termicznego przetwarzania odpadów komunalnych i osadów ściekowych. Badania były prowadzone w 3 wariantach uwzględniających różne parametry procesu, takie jak: temperatura (24ºC i 37ºC), intensywność mieszania i napowietrzanie. Po 5 dniach prowadzenia procesu zostały wykonane oznaczenia: zawartości metali, stężenia siarczanów, pH, ogólnej liczby bakterii, miana bakterii utleniających siarkę. Najlepsze rezultaty osiągnięto przy prowadzeniu procesu w temperaturze 24°C, w warunkach napowietrzania. W przypadku próbki popiołu z termicznego przetwarzania odpadów komunalnych efektywność uwalniania rodu i kadmu wyniosła powyżej 90%, natomiast indu i chromu kształtowała się na poziomie 50–60%. Tylko niob ługował się lepiej w warunkach mieszania. Próbka popiołu ze spalania osadów ściekowych była mniej podatna na bioługowanie. Najwyższą efektywność – na poziomie 50% osiągnięto dla indu w temperaturze 24°C, w warunkach napowietrzania. Efektywność zależała od typu odpadu oraz rodzaju uwalnianego metalu. Napowietrzanie sprzężonym powietrzem miało pozytywny wpływ na wzrost liczebności bakterii utleniających siarkę, co korespondowało z prawie dwukrotnym wzrostem zawartości siarczanów w hodowlach ługujących. Takie warunki sprzyjały zwiększeniu skuteczności procesu. Zastosowanie temperatury 37°C i powolnego mieszania nie wpłynęło korzystnie na bioługowanie.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2019, 45, 3; 72-78
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies