Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "artistic discourse" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
The Semiotics of Cyberculture: the Example of Artistic Discourse
Autorzy:
Szczęsna, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781545.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
semiotics
semiopoetics
cyberculture
digital art
hypertext
semiotyka
semiopoetyka
cyberkultura
sztuka cyfrowa
hipertekst
Opis:
In this text the author reflects on the semiotic existence of culture discourses in connection with the rapid development of digital technology. The author analyzes selected texts of digital art as examples of the transformation in how works of literature, sculpture, or film exist. The article covers how movable font, which changes in shape and color, participates in shaping literary meanings; the creation of semiotic and interactive figures; the textualization of the user’s actions and body; dematerialization; processuality; narrativization; the temporalizing of sculpture, which changes before the eyes of the recipient; the presence of alternative narratives in literature and film; multi-variant plots co-created by the recipient; and the artistic use of other discourses. The author proves that the structure and specificity of the digital sign lies at the base of the changes. The digital sign is immaterial, programmable, and hybrid, and combines aspects of expression, meaning, and action, which makes it efficient.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2019, 63, 3; 45-62
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The implementation of inner speech in artistic discourse (based on the German-language short story)
Autorzy:
Kravchenko, Nataliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054292.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
inner speech
artistic
short story
intensity of affect expression
affective inner speech
Opis:
The study of inner speech is appropriate to carry out in the plane of interaction of various scientific studies. This approach allows us to analyze the specifics of functioning of inner speech at the level of artistic discourse. Such phenomenon as inner speech presents not only the protagonist's outlook, their emotional state or social aspects, but also demonstrates, under the influence of extraordinary factors, the intensity of affect expression in the addresser's speech activity. Inner speech in an emotive situation is marked by peculiar characteristics, which indicates its unique multidimensional essence.
Źródło:
Linguistica Silesiana; 2020, 41; 229-247
0208-4228
Pojawia się w:
Linguistica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Язык. Поэтический текст. Дискурс
Language. Artistic Тем. Discourse
Autorzy:
Штайн, Клара Э.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927090.pdf
Data publikacji:
2002-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Opis:
The article deals with the problem of self-development of the language as а system of systems. lt shows that harmonization is typical both for language system itself and artistic text, based оп the language. Harmonic organization of poetic text, coordinating artistic means aflat, upright in it's deep, leading all elements to the integrity is being examined. Studies of poetry are held, taking into consideration epistemological reality in which harmonic organization of the text and style of ап artist was fomed.  
Źródło:
Stylistyka; 2002, 11; 61-72
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Русские споры» в художественном дискурсе классиков
‘Russian disputes’ within an artistic discourse by the classics
„Spory rosyjskie” w dyskursie artystycznym klasyków
Autorzy:
Olaszek, Barbara
Щукин, Василий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/43182327.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Dialog w komunikacji międzyludzkiej i społecznej stanowi niepodważalną wartość, jednak często przeradza się w spór lub kłótnię. W utworach klasyków rosyjskich znajdujemy wiele wypowiedzi bohaterów literackich, świadczących o skłonności Rosjan do prowadzenia sporów. Treść toczonych przez nich sporów dotyczyła tematów błahych, ale również, a nawet przede wszystkim, spraw dla Rosjanina najważniejszych – istnienia Boga oraz systemu wartości, którymi winien kierować się człowiek, a także różnych problemów obejmujących niemal cały obszar życia społecznego.Tematy te były przedmiotem sporów na spotkaniach towarzyskich, posiedzeniach uczestników kółek filozoficznych i tajnych stowarzyszeń, wreszcie podczas rozmów zwykłych ludzi, traktujących spór jako rozrywkę intelektualną. Można więc nazwać je „sporami rosyjskimi”. Znalazły one odzwierciedlenie w dyskursie artystycznym klasyków. Różnorodność tematów i środowisk uczestniczących w sporach, ich zaangażowanie intelektualne i emocjonalne, pozwala na wysunięcie tezy, że spór był integralną częścią kultury rosyjskiej. Spór w dyskursie artystycznym jest przez nas traktowany w Bachtinowskim rozumieniu terminu jako prymarny gatunek mowy, stosowany we wtórnych gatunkach wyższego rzędu oraz jako rodzaj zdarzenia komunikacyjnego w łańcuchu zdarzeń fabularnych. Spór jako forma komunikacji zakłada stosowanie przez strony określonych technik argumentacyjnych, mających na celu dotarcie do prawdy, bądź zwycięstwo lub wprowadzenie w błąd przeciwnika, nawiązujące do tradycji dialogu sokratejskiego i dialogu sofistycznego. Poznanie uczestników i ich intencji, prześledzenie przebiegu i rezultatów sporów w utworach klasyków ma znaczenie dla określenia perspektywiczności sporu we współczesnej kulturze i rzeczywistości politycznej. Przedmiotem badania są spory w utworach klasyków, przede wszystkim w powieściach, ale również w komedii A. Gribojedowa Mądremu biada, uświadamiającej znaczenie prawa jednostki do posiadania własnych i głoszenia niezgodnych z opinią ogółu poglądów oraz w opowiadaniach A. Czechowa, a także kronice rodzinnej Dom ojczysty J. Czirikowa, naświetlającej sytuację polityczną na przełomie wieków. Przedmiotem analiz szczegółowych są spory o wartości i spory na temat szeroko rozumianych przemian ustroju wewnętrznego Rosji w wieku dziewiętnastym, ich uczestnicy, przebieg, chwyty erystyczne, rezultaty. Cechą „sporów rosyjskich” był ich charakter pokoleniowy, co oznacza, że uczestnicy występowali nie w imieniu własnym, lecz pokolenia, rozumianego w sensie kulturowym. Międzypokoleniowy konflikt „ojców i dzieci” odzwierciedla starcie dwu formacji kulturowych, szlacheckiej i tzw. raznoczyńskiej, utożsamianych odpowiednio z pokoleniem lat czterdziestych i lat sześćdziesiątych. Ich system wartości stanowił punkt odniesienia identyfikacji pokoleniowej dla późniejszych generacji. Można więc stwierdzić, że uczestnicy ówczesnych sporów „myśleli w kategoriach pokolenia”. Spory o wartości dotyczyły zarówno tematów uniwersalnych, takich jak istnienie Boga, istota człowieka, człowiek a transcendencja, dobro i zło, prawda, przyjaźń i miłość, wolność i odpowiedzialność oraz tematów konkretnych, jak małżeństwo i rodzina, szacunek wobec starszych, zobowiązania moralne jednostki, problem winy i kary. Uczestnicy sprzeczali się o potrzebę istnienia zasad jako takich oraz o filozoficzne podstawy etyki. Spory na wymienione tematy były często podporządkowane założeniom ideowym pisarzy. Stąd wynikła potrzeba uwzględnienia w badaniach sporu odmian powieściowych: homofonicznej, polifonicznej i polemicznej oraz specyfiki innych gatunków, na przykład opowiadania czy kroniki, w których stanowisko autora wobec świata przedstawionego jest wkomponowane w poetykę gatunku. Specyfikę „sporów rosyjskich” o wartości stanowiło ich ideologiczne uwikłanie. Obiektem szczególnego zainteresowania stron sporów były zasady głoszone przez socjalistów i liberałów, nierosyjskie korzenie ich ideologii, którym przeciwstawiono rosyjskie wartości patriarchalno-konserwatywne. Spory przebiegały w atmosferze napięcia, której towarzyszyły silne emocje. Decydujące znaczenie dla ich rezultatów miała nie argumentacja logiczna, lecz siła pozytywnego przykładu, co świadczy o niedocenieniu przez pisarzy rosyjskich roli rozumowania i postępującym zachwianiu zaufania do słowa. Erystyka jako sztuka prowadzenia sporów była oceniana jako obca człowiekowi rosyjskiemu sztuka manipulacji, w której celowali ludzie ukształtowani w kulturze Zachodu. Spory na temat przemian wewnętrznych w Rosji były dyktowane przez rytm wydarzeń i stanowiły swoisty komentarz do szeroko rozumianej historii politycznej. Pisarze podejmowali gorące tematy społeczne, kierując się troską o dobro i wielkość Rosji. Źródłem sporów były odmienne zapatrywania na temat kierunku rozwoju kraju, wizji postępu i jego twórców, postaw jednostek w życiu społecznym, stosunek do reform odgórnych i projektów alternatywnych oraz poglądy na temat wiodącej siły społecznej, a pod koniec wieku programów partii politycznych. Szczegółowe analizy przebiegu i rezultatów sporów upoważniają do wniosku, że niezależnie od deklarowanego upodobania Rosjan do sporu, miał on stosunkowo niewielkie znaczenie społeczne i kulturowe. Złożyło się na to kilka przyczyn: –– swoisty konserwatyzm w postrzeganiu wartości narodowych i chrześcijańskich jako nienaruszalnych, obrona tradycyjnych kolektywnych zasad współżycia społecznego z jednej strony i radykalizm burzycieli utrwalonego tradycją porządku z drugiej strony, –– programowe odrzucanie kompromisu i postrzeganie uczestnictwa w sporze jako walki prowadzącej do zwycięstwa, –– stosowanie chwytów erystycznych, świadczących o świadomym traktowaniu sporu nie jako drogi dochodzenia do prawdy, lecz wprowadzenia w błąd przeciwnika z zamiarem jego pokonania, –– dominacja intencji osobistych uczestników nad interesem ogólnym, uzależnienie argumentacji od gustów i przekonań słuchaczy, –– psychiczna podatność uczestników na manipulacje słowne ze strony żądnych dominacji liderów, –– cechy mentalne uczestników, jak maksymalizm i emocjonalne zaangażowanie wraz z konsekwencjami w postaci nieuzasadnionego wycofania się z dyskusji, nieoczekiwanego zawieszania bądź przerywania sporu, odrzucenia kompromisu i preferowania rozwiązań siłowych, co można tłumaczyć romantycznym charakterem Rosjan, ich marzeniem o uczestnictwie w wielkiej sprawie i lekceważeniem spraw przyziemnych. „Spory rosyjskie” wyraźnie ciążyły ku tradycji sofistycznej. W tę tradycję wpisywały się w szczególności spory na tematy społeczne. Ich charakter zaważył na upolitycznieniu gatunku, jego przekształceniu w przemówienie polityczne. Niektórzy pisarze, jak Tołstoj czy Leskow, świadomi niedoskonałości sporu w dyskursie publicznym, odwoływali się w dowodzeniu racji nie do sztuki argumentacji, lecz siły przykładów. W ich przedstawieniu o wyborze i słuszności prezentowanego stanowiska decydowały nie werbalne polemiki, ale postępowanie jednostki. Inni, jak Dostojewski czy Czechow, traktowali spór jako z założenia nierozstrzygalny. Spory w dyskursie artystycznym klasyków świadczą o niedocenieniu w kulturze rosyjskiej potencjału dialogowego, co źle prognozuje na teraźniejszość i przyszłość polityczną.
A dialogue can be seen as a well established value in interpersonal and social communication, however it is often likely to turn into a heated dispute or quarrel. In the works of some Russian classics there are hosts of critical statements and lines of thought made by protagonists, which seem to indicate the Russian’s inclination to engage in disputes on controversial issues. Some of the disputes that are carried out by different fictional characters may seem be too trivial in content, but in the majority of cases they concern matters of the utmost importance to the Russian people: the existence of God or a set of values to follow, but also diverse issues that encompass most areas of social life and human relations. These themes have been the object of controversies and stormy debates among the disputants in social meetings, philosophy groups and clandestine societies, and finally, in conversations of ordinary people who view the dispute as a contest or just intellectual pastime. They can be called ‘Russian disputes’, and as such they have found their reflection in the literary works discussed. A great diversity of themes and milieus that participate in such disputes, often with a high degree of emotional involvement, can be a proof that a dispute has been an integral part of Russian culture. Clashes of opposed opinion and ideas in a literary and artistic dispute have been treated here in Bakhtin’s sense of the term as a primary speech genre that is used in the secondary genres of higher degree and as a particular kind of communicative event in the narrative train of fictional events. A dispute as a form of communication presumes the use of specific argumentative techniques to reach the truth or victory, or simply to mislead the opponent by following the tradition of the Socratic-Sophist dialogue. Getting to know the disputants and their intentions, as well as a careful examination of the course of the debate in the works of classic authors plays an important role in defining the ‘prospectiveness’ of dispute in contemporary culture and political reality. The subject matter of our research has been disputes in the works of classic authors, predominantly in novels, but also in A.Griboyedov’s comedy Woe from Wit that has played a part in raising awareness of individual’s right to having and propagating their own views that are different from the officially stated position, as well as in short stories by Anton Chekhov, and Yevgeny Chirikov’s family chronicle Otchij dom that provides an in-depth insight into the political situation at the turn of the century. The subject of detailed analysis has been disputes over values and disputes on broadly understood systemic transformation within 19th century Russia, participating parties, the course of events, eristic stratagems and the results. A common feature of ‘Russian disputes’ has been their generational character, which means that the disputants would act not in their own names but in the name of generation to be meant in cultural sense. The intergenerational conflict situation between ‘fathers and sons’ has been reflected in the clash of two cultural formations: among the members of the nobility and representation of different ‘estates’ identified respectively with the generation of the 40s and that of the 60s. Their set of values has been a point of reference for the generational identification and for the later generations. And, thus it can be said that those participating in disputes of the time ‘thought in terms of generation’. Disputes over values were often concerned both with universal themes such as the existence of God, the essence of man, man and transcendence, good and evil, truth, love and friendship, freedom and responsibility, and with specific topics like marriage and family, respect for the elders, moral obligations, the moral obligations of individuals, the issue of crime and punishment. The disputants would argue for the existence of principles and values as such, and for the ‘philosophical foundations’ of ethics. Disputes on the above themes were often subordinated to the ideological assumptions of authors. Hence, the need for taking into account different features of narrative: homophony, polyphony and polemic as well as some other literary genres, such as a short story or chronicle where the author’s position towards the depicted world is incorporated into the poetics of the genre. The specific quality of “Russian disputes” on values was their ideological entanglement. The object of particular interest to the disputing sides was the rules proclaimed by socialists and liberals, the non-Russian roots of their ideology that were contrasted with conservative and patriarchal attitudes. Disputes would be proceeded in tense atmosphere accompanied by strong emotions. Decisive for their results was not a logical argument but the power of positive example, which signifies underestimation of the role of logical reasoning and gradual undermining of confidence in the word. Eristic as the art or practice of debate and argument was often regarded as the art of mental trickery and manipulation, rather alien to the Russian mentality, the art in which only those who have been shaped in Western culture would excel. Disputes on the internal transformations in Russia were dictated by their rhythm and constituted a peculiar commentary on broadly understood political history. Guided by the concern for the good and greatness of Russia, the writers chose to take up topical themes.The major source of controversies seemed to be different opinions on the line of development of the country, vision of progress and of its authors, individual’s behaviour and attitudes in social life, attitude towards top-down reforms and alternative projects as well as opinion on the leading force of the society, and towards the end of the century – the programmes of political parties. Although detailed analyses of proceedings and outcomes of disputes point to the conclusion that irrespective of the Russians’ penchant for disputing, it seems that it was of relatively little social and cultural significance. The following have contributed to this: –– a peculiar conservative way of perceiving Christian and national values as inviolable, defence of collective traditional principles of social coexistence on the one hand and traditionally-established order on the other hand; –– arguing for the sake of conflict, rejecting compromise on principle, and regarding participation in disputes as a fight aimed at victory; –– using dishonest stratagems, which implies the conscious treatment of dispute not as a way of reaching the truth but as that of defeating the other side; –– dominance of disputants’ personal intentions over general interest, and dependence of disputants’ arguments on their convictions and preferences; –– psychological susceptibility to linguistic manipulation by dominant leaders; –– mental qualities and characteristics of disputants such as maximalist attitude and emotional involvement together with consequences in the form of unjustified withdrawal from debate or its unfounded suspension or interruption, or rejection of compromise and preference for resolution by force, which may account for the romantic spirit of the Russians and their dreams in participating in the cause and ignoring mundane matters. ‘Russian disputes’ have clearly leaned towards the Sophist tradition. Disputes on social themes in particular would have been depicted in this context. Their character has determined politization of the genre turning it into a political speech. However, some writers, including Tolstoy and Leskov while being well aware of inadequacy of public polemic in proving their right would resolve into the force of example rather than into the art of argumentation. In their depiction the choice and rightness of the position depended not on verbal polemics but on the conduct of an individual. Other writers, such as Dostoyevsky and Chekhov tended to view the dispute as insoluble in principle. A literary and artistic dispute among classic authors reflects the underrating of potentiality of dialogue in Russian culture, which does not bode well for the present and the future time.
В предлагаемой читателю книге Б. Оляшек расматриваются «русские споры» в художественном дискурсе классиков XIX века. Толчком к исследованию темы послужили многочисленные высказывания литературных героев о предрасположенности русского человека к спорам. Несмотря на это утверждение, автор выдвигает тезис о несостоятельности «русских споров» в освещении классиков, поддерживая его анализом многочисленных сюжетных ситуаций дискуссий о важнейших для русского сознания жизненных ценностях, и об обустройстве России в XIX веке, изображенных на страницах их произведений. Особое внимание уделяется содержанию споров, их участникам, ходу прений, эристическим приемам и результатам «русских споров». Автора, в частности, интересуют такие аспекты проблемы как достижение спорящими истины, возможность консенсуса в общественных вопросах, отсылающие к традициям сократовского и софистического споров, а также причины несостоятельности «русских споров». Книга адресована как специалистам, так и всем интересующимся русской литературой, культурой и ментальностью.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Діалогічність у художньому дискурсі: толерантний і атолерантний регістр текстової комунікації
Dialogicality in the Artistic Discourse: Tolerant and A-Tolerant Registers of Text Communication
Autorzy:
Шабат-Савка, Світлана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031465.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
dialogicality
dialogue
communicative intention
addressant
addressee
tolerant and a-tolerant communication registers
Źródło:
Slavia Orientalis; 2020, LXIX, 1; 143-155
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Семантичні інновації в структурі українського художнього дискурсу
Autorzy:
Kononenko, Witalij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789802.pdf
Data publikacji:
2018-04-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
semantic innovation
text
artistic discourse
novotvir
meaning
image
verbal symbol
halychanizm
borrowing
modern and postmodern texts
Opis:
The article deals with innovative changes in the lexical semantics system due to social and intralingual factors. The emergence of new nominations is accompanied by an expansion of their semantic structure. Searching for new linguo-aesthetic means modern Ukrainian writers enrich the language resources with the new semantic content as well as diversify associative and fi gurative system.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2018, 6; 141-151
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs protestów kobiet w Polsce w latach 2016–2017: artystyczne wizualizacje, wokalizacje, werbalizacje
Autorzy:
Steciąg, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022818.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
protesty publiczne kobiet
dyskurs artystyczny
analiza dyskursu
sztuka feministyczna
women’s public protests
artistic discourse
discourse analysis
feminist art
Opis:
Artykuł dotyczy masowych protestów publicznych kobiet, które odbyły się w latach 2016–2017 w Polsce. Zawiera próbę zaprezentowana prac artystycznych z kręgu sztuki feministycznej nawiązujących do tych wydarzeń. Analiza dyskursywna dotyczy kooperacji dwóch oddalonych od siebie na pozór dyskursów — protestów ulicznych i artystycznego — w tworzeniu reprezentacji doświadczenia zbiorowego kobiet w pamięci kulturowej. Wybrano kilka przykładów artystycznych wizualizacji, wokalizacji i werbalizacji z lat 2017–2018.
The paper concerns mass public protests of women that took place in 2016–2017 in Poland. Its attempt is to present the pieces of feminist art referring to those events. Discursive analysis is focused on the cooperation of two seemingly distant discourses — street protests and arts — in creating a representation of the collective experience of women in cultural memory. Several examples of artistic visualizations, vocalizations and verbalizations from 2017–2018 were selected for the presentation.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica; 2019, 53; 21-31
0208-6077
2450-0119
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Концепт БОГОРОДИЦА в украинской и польской языковых картинах мира
The Concept MOTHER OF GOD in the Ukrainian and Polish Linguistic Worldviews
Pojęcie BOGURODZICA w ukraińskim i polskim językowym obrazie świata
Autorzy:
Сукаленко, Татьяна Николаевна
Ладыняк, Наталия Богдановна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38702550.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
linguistic worldview
the concept MOTHER OF GOD (Bohorodytsia/Bogurodzica)
conception
artistic discourse
folklore texts
verbalisers of the concept
Opis:
This article brings a comparative analysis of the concept MOTHER OF GOD (Bohorodytsia/Bogurodzica) as represented in the Ukrainian and Polish linguistic worldviews. Basing on the data of different types of dic-tionaries of the Ukrainian and Polish languages, folklore texts and artistic discourse, the study identifies the means of its verbalisation in Ukrainian and Polish and their similar and distinctive features. The results of lexicographic analysis indicate that the definitions of this concept in the two languages are the closest in content in the categories Bozha Matir and Matka Boża ‘the name of Christ’s Mother in Christian faith’. In modern explanatory dictionaries of the Ukrainian language the lexeme Bohorodytsia ‘Mother of God’ is primary, neutral, while the dictionaries of the Polish language list a combination of lexemes Matka Boża in this function. In Ukrainian and Polish ethnocultures Bohorodytsia / Matka Boża means ‘caring, loving mother, mother of all people, defender of the disadvantaged’. The analysis of Ukrainian and Polish artistic discourse revealed the metaphorical use of lexical units Bohorodytsia/Bogurodzica for denoting the concept MOTHER OF GOD, reflecting the ethnocultural specifics of the individual characteristics of the writers’ worldview.  
W artykule została przeprowadzona analiza porównawcza pojęcia BOGURODZICA, przedstawionego w ukraińskim i polskim językowym obrazie świata. Na podstawie materiałów różnego rodzaju słowników języka ukraińskiego i polskiego, tekstów folklorystycznych i dyskursu artystycznego zostały zidentyfikowane sposoby jego werbalizacji w języku ukraińskim i polskim, zostały ustalone cechy analogiczne i dystynktywne. Analiza leksykograficzna wykazała, że definicje pojęcia w języku ukraińskim i polskim są najbardziej podobne pod względem treści w kategoriach Божа Матір i Matka Boża – ‘u chrześcijan nazwa matki Chrystusa’. We współczesnych słownikach objaśniających języka ukraińskiego podstawowym i neutralnym jest leksem Богородиця, podczas gdy w słownikach języka polskiego do tego celu służy kombinacja leksemów Matka Boża. W etnokulturze ukraińskiej i polskiej Богородиця / Matka Boża to ‘troskliwa, kochająca matka, matka wszystkich ludzi, obrończyni pokrzywdzonych’. Analiza ukraińskiego i polskiego dyskursu artystycznego pokazała użycie metaforycznych jednostek leksykalnych do określenia pojęcia BOGURODZICA, odzwierciedlających etnokulturową specyfikę cech indywidualnych światopoglądu pisarzy.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2022, 57
0081-7090
2392-2435
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Псалтирь царя Давида Симеона Полоцкого в контексте паралитургической и парафрастической традиции XVI–XVII вв.
King David’s Psalter by Symeon of Polatsk in the context of paraliturgical and paraphrastic tradition of XVI–XVII centuries
Autorzy:
Niekraszewicz-Karotkaja, Żanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2224098.pdf
Data publikacji:
2022-12-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Psalter
artistic paraliturgical discourse
poetic paraphrase
Helius Eobanus Hessus
Ioannes Mylius Libenrodensis
Jan Kochanowski
Symeon of Polatsk
Nikolai Diletsky
Opis:
The collection of poetic translations of King David’s Psalms, compiled by Symeon of Polatsk, is usually used in the scientific discourse under the descriptive title Psaltir’ rifmotvornaya. In this article, King David’s Psalter (1680) of Symeon is considered not in the context of the poet’s entire creative heritage, but in terms of the evolution of the European book tradition of paraliturgical discursive psalmic practices and the poetic paraphrase of the psalms, beginning with the German poets of the Renaissance Helius Eobanus Hessus and Ioannes Mylius Libenrodensis. Not only the artistic experience of Western and Central Europe but also of the Grand Duchy of Lithuania is taken into account. Addressing the broader historical context allows us to move away from traditional scientific discussions about the degree of influence of Jan Kochanowski’s poetic paraphrases of psalms (Psałterz Dawidów, 1578) and to more adequately appreciate Symeon’s merits in the field of cultural transfer. The King David’s Psalter of Symeon is evaluated as a result of the interaction of the European book tradition of creating poetic paraphrases of biblical texts and the East Slavic singing culture. The functioning of this culture from the end of the 16th century and especially in the 17th century was greatly influenced by Polish spiritual songs (first of all, the poetic paraphrases of the psalms of Jan Kochanowski), as well as by the increased interest in polyphonic singing thanks to Nikolai Diletsky.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2022, 47, 2; 9-25
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Творчасць “белавежцаў” у сучасным мастацка-дакументальным дыскурсе (па матэрыялах кнiг Галiны Тварановiч)
Works of representatives of the Belarusian Literature Association “Belavezha” in contemporary artistic and documentary discourse (based on Halina Tvaranovich’s books)
Twórczość przedstawicieli Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego „Białowieża” we współczesnym dyskursie artystycznym i dokumentalnym (na podstawie książek Haliny Twaranowicz)
Autorzy:
Lebiedziewa, Marina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117241.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Belarusian Literature Association “Belavezha”
creativity
discourse
the genre of miniatures
tradition
„Białowieża”
twórczość
dyskurs
gatunek miniatury
tradycja
Opis:
The combination of art and documentary discourse is a phenomenon in the works of the representatives of the Belarusian Literature Association “Belavezha”. They try to combine the possibilities of prose and poetry, autobiography and social generalization, subjective freedom of the creative personality and modeling of a full panorama of the world. A well-known literary critic and researcher of Belarusian literature in Poland, Halina Tvoronovich has devoted her scientific works to the oeuvre of the participants of the literature association “Belavezha”. She elaborates on models created by poets and writers, creative interest in a fragmentary form, the genre of miniatures which provides the flexibility of the content of their artistic practice.
Połączenie dyskursu artystycznego i dokumentalnego jest zjawiskiem wyjątkowym w twórczości członków stowarzyszenia „Białowieża”, którzy dążą do osiągnięcia najwyższych możliwości prozy i poezji, autobiografii i uogólnień społecznych, subiektywnej wolności twórcy i pełnego modelowania świata. Znanym krytykiem i badaczem literatury białoruskiej w Polsce jest Halina Twaranowicz. Poświęciła ona swoją pracę naukową twórczości członków Stowarzyszenia. Omawia w niej modele artystyczne, twórcze zainteresowanie fragmentaryczną formą, gatunkiem miniatur, które stanowią treść praktyki „białowieżan”. Dzienniki i poezja badaczki również rozwijają się w tradycji stowarzyszenia.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 241-249
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika dyskursu edukacyjnego a konceptualizacja świata przedstawionego w tekście artystycznym
The peculiarity of educational discourse and the conceptualization of the presented world in the artistic text
Autorzy:
Rypel, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592150.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
conceptualization
artistic text
educational discourse
konceptualizacja
tekst artystyczny
dyskurs edukacyjny
Opis:
The aim of the article is preliminary research how the functioning of artistic textsin educational discourse affects their conceptualization. This problem is shown on theexample of the fragments of artistic texts posted in school books. This texts contributeto preserve or break old stereotypes and create new cultural patterns – in this way theymould specific didactic image of the world.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2015, 14; 407-420
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Взаимоотраженность смыслов и дискурсивная перспектива в художественном тексте
Autorzy:
Zeldovych, Gennadiy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/604894.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
дискурс
художественный текст
dyskurs
tekst artystyczny
discourse
artistic work
Opis:
Artykuł jest poświęcony niezbadanemu dotychczas mechanizmowi służącemu do wewnętrznej hierarchizacji dyskursu artystycznego. Wykazuje się, że fragmenty tekstów artystycznych postrzegane przez odbiorcę jako wyróżnione, aforystyczne i/lub kluczowe dla zrozumienia zawartego w utworze przekazu bardzo często posiadają jednocześnie następujące właściwości: (1) między pewnymi treściami zawartymi w odpowiednim fragmencie zachodzi relacja wzajemnego podobieństwa; (2) relacja ta ulega detrywializacji; (3) dany fragment wchodzi w mocny związek anaforyczny z poprzedzającym go fragmentem (poprzedzającymi fragmentami); (4) jego relacja dyskursywna z poprzednimi fragmentami jest w pewnym sensie przewidywalna. Demonstruje się również, iż omawiany mechanizm „lustrzanego odbicia” działa jednocześnie na wielu poziomach struktury znaczeniowej i z tej racji jest o wiele bardziej wyrafinowany, niż dobrze znane naukowcom środki dyskursywnego wyróżnienia
The paper is focused on an as yet unstudied strategy of internal hierarchization of artistic discourse. The author claims that those fragments of the latter perceived by reader as distinguished, aphoristic and/or especially significant, more often than not display simultaneously the following features: (1) certain ideas conveyed by the relevant fragment may be considered as a mirror image of each other; (2) the similarity between them undergoes some detrivialization; (3) there is a strong anaphoric link between the relevant fragment and some of the previous ones; (4) its discourse relation with the foregoing portion of the text is highly predictable. Further, it is argued that this ‘mirror image machinery’ has many dimensions, some of which are readily detectable, while some not, and, as a consequence, it proves to be much more sophisticated than the best studied devices employed for grounding in discourse
Статья посвящена неисследованному до сих пор механизму внутренней иерархии художественного дискурса. Показано, что фрагменты художественных текстов, воспринимаемые получателем как отличительные, афористические и/или ключевые для понимания сообщения, содержащегося в произведении, очень часто имеют одновременно следующие характеристики: (1) между определенным содержанием, содержащимся в соответствующем фрагменте, существует связь взаимного сходства; (2) эта связь является экстерриториальной; (3) данный фрагмент вступает в тесную анафорическую связь с предшествующим фрагментом (фрагментами); (4) его дискурсивная связь с предшествующими фрагментами является в какой-то степени предсказуемой. Показано также, что этот механизм "зеркального отражения" работает одновременно на многих уровнях структуры смысла и поэтому намного сложнее, чем хорошо известные ученым средства дискурсивного разграничения. Переведено с помощью www.DeepL.com/Translator (бесплатная версия)
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2020, 170, 2
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
К художественной морфологии русской абсурдистской драматургии (от Козьмы Пруткова к Даниилу Хармсу)
The artistic morphology of the absurdist drama (from Kozma Prutkhov to Daniel Kharms)
Autorzy:
Миловидов, Виктор
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22599240.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
system
absurdist
semantics
text
discourse
Opis:
The article adresses Russian absurdist drama in the context of disourse analysis, showing the procedures of semantisation as being based not on the immanent textual characteristics, but on the outward reality and literary tradition.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2011, 4; 24-31
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Fuck the context!”. Krytyczny dyskurs regionalny w kontekście badań foresight
‘Fuck the Context!’: Critical Regional Discourse in the Context of Foresight Studies
Autorzy:
Kuligowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373318.pdf
Data publikacji:
2016-05-23
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
region
critical regionalism
critical artistic geography
foresight studies
Wielkopolska
regionalizm krytyczny
krytyczna geografia artystyczna
badania foresight
Opis:
This article is an attempt at a critical and interdisciplinary analysis of the idea of the region. The author reviews and summarizes critical views of the idea in the discourses of architecture (Frampton, Koolhaas, Ibelings), art history (DaCosta, Kauffman, Piotrowski), and social anthropology (Gupta, Ferguson, Malkki, Bhabha). He then focuses on the example of the contemporary discourse on power, in which the concept of ‘region’ still functions in the form of implicit premises about the naturalness of differences and territorial and cultural divisions. The example is analyzed through the findings of the research project ‘Regional Foresight for Wielkopolska’ (2009–2011). The author’s conclusion points to the great dissonance between the discourse of modern humanities and the applied discourse of contemporary policy (including regional policy).
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2016, 60, 2; 3-17
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marian Wimmer and his school. The discourse of oblivion
Marian Wimmer i jego szkoła. Dyskurs zapomnienia
Autorzy:
Sumorok, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041812.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Higher artistic education – the State Higher School of Visual Arts (PWSSP) in Łódź – Marian Wimmer
wyższe szkolnictwo artystyczne – Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych- Marian Wimmer
Opis:
The article points out Marian Wimmer’s achievements in the field of creating the State Higher School of Visual Arts in Łódź (today’s Strzemiński Academy of Fine Arts). Marian Wimmer was a versatile artist of many interests, active in various fields. He graduated as an architect and followed his vocation as a teacher, art theoretician and organizer of artistic education. He established the so-called film department, later transformed into Lodz Film School, at the State Higher School of Visual Arts (PWSSP) in Łódź (today’s Strzemiński Academy of Fine Arts) and co-organized the faculty of architecture there. Despite his tremendous achieve- ments, activity in many fields and an exceptional personality, he has slipped memory and has been erased from the history of both the film and the art school. It is difficult to reconstruct the beginnings of the PWSST, or the role that Marian Wimmer played there, mostly due to a lack of fully preserved archives. The fact that Wimmer was a member of the PWSSP Curriculum Board, as well as the positions of e.g. deputy head and head that he held, definitely underline his significant contribution to the school’s history. His role in developing the PWSSP was so important that his contemporaries called it Wimmer’s school. This is not about giving up the existing narra- tion, but filling a certain gap in history and thus creating its more comprehensive picture.
Artykuł zwraca uwagę na dokonania Mariana Wimmera w zakresie tworzenia łódzkiej szkoły artystycznej PWSSP (dziś ASP). Marian Wimmer to twórca wszechstronny, o wielu zainteresowaniach, działających w różnych przestrzeniach. Z wykształcenia był architektem, z pasji pedagogiem, teoretykiem sztuki, organizatorem szkolnictwa artystycznego. Założył tzw. wydział filmowy na PWSSP w Łodzi (dziś ASP), przekształcony potem w Szkołę Filmową, współorganizował wydział architektury na PWSSP w Łodzi. Mimo swoich niebywałych osiągnięć, wielotorowej działalności i niezwykłej osobowości wymknął się z pamięci, wymazany został zarówno z dziejów szkoły filmowej, jak i tej artystycznej. Początki kształtowania PWSSP w Łodzi, z uwagi przede wszystkim na brak w pełni zachowanych archiwaliów trudne są dziś do rekonstrukcji, podobnie jak i rola w niej Mariana Wimmera. Z pewnością znaczącą rolę Wimmera w dziejach szkoły podkreśla fakt, że znalazł się w jej Radzie Programowej, a także zajmowane przez niego stanowiska, m.in. wicedyrektora i dyrektora. Jego rola w kształtowaniu szkoły była zaś na tyle duża, że współcześni nazywali ją szkołą Wimmera. Nie chodzi tutaj o porzucenie dotychczasowej narracji, ale wypełnienie luki w historii, stworzenie jej bardziej całościowego obrazu
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 331-345
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies