Wszystkie pola: art of installation - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Architektura jako tworzywo. Sztuka instalacji w przestrzeni publicznej
Architecture as a creation material. The art of installation in public space
Autorzy:: Sobuś, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/294035.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: sztuka instalacji
pogranicze architektury i sztuki
installation art
borderland of art and architecture
Opis:: Sztuka instalacji nie jest już tylko domeną artystów. Zajmują się nią również architekci, tworząc mikroprzestrzenie na pograniczu sztuki i architektury. Czerpiąc z obydwu dziedzin, kreują miejsca, które mogą zmieniać kontekst i transformować odbiór przestrzeni. Mnogość rozwiązań powoduje, że instalacje w miejskiej przestrzeni mogą mieć różne znaczenie, funkcje i odbiór. Od symbolicznych, czasowych, które są manifestem i krytyką kondycji architektury, po użytkowe, wielofunkcyjne, będące miejscem spotkań i aktywizujące przestrzeń, w której się pojawiają.
Installation art is a fi eld no longer reserved for artists only. There are architects, who create micro-spaces on the border of art and architecture. Deriving from both domains, they create spaces which may change the context and transform the perception of their surroundings. Immense design solutions make public space installations ambiguous and versatile. Starting from symbolic, temporary ones, which may become a manifesto or the critique of architecture condition, to multi-functional ones, being a meeting place and activating the space in which they appear.
Źródło:: Architectus; 2013, 4(36); 53-66
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Dziedzictwo niekonwencjonalne. Estetyka i ochrona polskiej sztuki nowoczesnej na przykładzie sztuki konceptualnej i instalacji z przełomu lat 70. i 80., stanowiących formę integralną z architekturą 2 poł. XX w
Unconventional heritage. Aesthetics and protection of Polish modern art on the example of conceptual art and installations at the turn of the 70s and 80s, creating an integral part of the architecture of the 2nd half of the 20th century
Autorzy:: Kołodziejczyk, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/218051.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: sztuka konceptualna
sztuka instalacji
estetyka
ochrona i konserwacja sztuki
niekonwencjonalnej
conceptual art
art of installation
aesthetics
protection and conservation of
unconventional art
Opis:: W latach 80. w historii sztuki polskiej obserwujemy narodziny nowej tożsamości kulturowej, tzw. niezależnej, kształtującej się w wyniku ówczesnej sytuacji politycznej. Większość środowisk artystycznych walczyła z systemem komunistycznym wyrażając sprzeciw wobec represji. Sztuka przekraczała przyjęte reguły nie tylko w sferze idei, ale i w sferze reprezentacji. Ochrona i konserwacja jej dziedzictwa jest zadaniem niezwykle trudnym, nie tylko ze względu na różnorodność i nowoczesność stosowanych technik. Ważna dla zachowania stała się nie tyle materia, co przede wszystkim sama idea, przekaz dzieła, proces twórczy z otaczającą obiekt przestrzenią oraz jej elementami sensualnymi. Architektura użyczała swojej skali dziełu sztuki, zaś ono obciążało ją mocą swojego przekazu. Dlatego opieka nad dziełami nurtów niekonwencjonalnych (jak sztuka konceptualna czy sztuka instalacji) związana jest przede wszystkim z właściwym rozpoznaniem ich tożsamości.
During the 1980s in the history of Polish art we could observe the birth of a new cultural identity, so called independent, shaped as a result of the then political situation. The majority of artistic milieus were struggling against the communist system expressing their opposition to repression. Art transgressed the previously accepted rules not only in the sphere of ideas, but also in the sphere of representation. Protection and conservation of its heritage is an extremely challenging task, not only because of the variety and modernity of applied technologies. Not so much matter as primarily the ides, the message conveyed by artwork, the creative process with the surrounding space and its sensual elements have become vital to preserve. Architecture lent its scale to a work of art, while it weighed architecture with the power of its message. That is why taking care of unconventional artworks (such as conceptual art or art of installation) is primarily associated with correct recognising of their identity.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 48; 49-55
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: La extracción de la piedra de la locura (instalaciones de Javier Téllez)
“The Cure of Madness” (installation art of Javier Téllez)
„Leczenie Głupoty” (instalacje Javiera Télleza)
Autorzy:: Wendorf, Anna
Dimeo, Carlos
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2180350.pdf
Data publikacji:: 2012-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Opis:: In 1996 Javier Téllez exhibited his art installation titled “The Cure of Madness” in the Museum of Contemporary Art of Caracas. Its aesthetics and ideological contents comprises an analytical study of the border area and the complex mutual relation that exists between the two seemingly contradictory phenomena: sanity and madness. In the above-mentioned work of art, Téllez gives emphasis to a confusion between a psychiatric hospital space and the one of a museum, assuming that there are significant similarities between them. The installation is therefore an attempt to search for forms through which art appropriates the exhibition’s space in order to face the norm violation, however not for therapeutic reasons, but to come to terms with the space of “the other” as well as with his or her “otherness” in the complex polyphony of voices. Téllez finds a theoretical starting point in the thought of Michel Foucault and various psychiatric concepts along with their interpretations throughout history, passing successively from the materialistic world view (insanity embodied by a stone), through the purely spiritual discourses/concepts (madness as an individual inner experience) to finally transform the notion of madness into a real aesthetic awareness and a discursive phenomenon. In other words, the progressive materialization of certain poetics reveals itself in this process in its dialogic, polyphonic and carnival forms. It has however nothing to do with any therapeutic catharsis, for Téllez seems not to pursue such a goal. To enter this universe, one is inevitably obliged to respect its logic, and so is one’s artistic creation. Hence, the exhibition of Téllez finds itself among the most relevant modern art discourses in Venezuela. This masterpiece full of expressionist influences and based on various drawing forms and techniques, should primarily be studied in terms of an insightful analysis of the above-mentioned art installation as a specific subversive search within the scope of various forms of conceptual art, undertaken by the art that, Carlos Dimeo itself does not aspire to be recognized as conceptual but pursues elaboration of new theoretical models and concepts. Due to his cinematography connections, Téllez considers his proposition from a film-maker point of view and this way he is able to introduce certain camera perspective to the installation. In the following writings (essay), the film motifs appear in the preliminary part, which however turns out to be enough for the artist to carry out the deconstruction of the sculptural profoundness, thanks to which he can elaborate his work perfectly. The attitude of Téllez towards art is definitely not the contemplative one, but the participative one. In such an approach, art is believed to be a great human experience which does not need to flatter itself excessively. On the contrary, it enables us to gain a deep insight into ourselves as well as to create new goals and space for dialogue within our discourses. According to Téllez, art helps to live the good life and to understand the attitudes of people that we meet on our way.
W 1996 r. Javier Téllez zaprezentował w Muzeum Sztuk Pięknych w Caracas wystawę-instalację zatytułowaną „Leczenie głupoty”. Tematyka i koncepcja estetyczna wystawy obejmują analityczne studium granicy i zależności pomiędzy dwoma pozornie wykluczającymi się światami: światem poczytalności i światem szaleństwa. We wspomnianej instalacji Téllez dokonuje symbolicznej zamiany przestrzeni szpitala psychiatrycznego i muzeum, wychodząc z przeświadczenia, że istnieją między nimi istotne podobieństwa. Jednocześnie instalacja jest próbą poszukiwania form, przez które sztuka „zawłaszcza” przestrzeń wystawy, aby z perspektywy różnych dyskursów stawić czoła wykroczeniu przeciwko przyjętej normie nie z zamysłem terapeutycznym, ale z zamiarem zmierzenia się z przestrzenią „innego” i jego innością w złożonej grze polifonii. Przyjmując za punkt wyjścia rozważania Foucaulta na temat szaleństwa i różnych koncepcji psychiatrycznych oraz ich interpretacji na przestrzeni wieków, Téllez przechodzi kolejno od światopoglądu materialistycznego (szaleństwo ucieleśnione przez kamień), sprowadzając następnie dyskurs do wymiaru czysto duchowego (szaleństwo jako wewnętrzne doświadczenie jednostki), by wreszcie przekształcić go w rzeczywistą świadomość estetyczną, to jest pojęcie szaleństwa jako fenomenu dyskursywnego. Innymi słowy, ujawnia się w tym stopniowa materializacja pewnej poetyki (niemająca wszak nic wspólnego z terapeutycznym oczyszczeniem, nie jest to bowiem celem Télleza) w jej formie polifonicznej, dialogicznej i karnawałowej. Wejść do tego uniwersum, oznacza przyjąć jego logikę, której muszą podporządkować się również sztuka i twórczość artystyczna. Wystawa Télleza to jeden z najważniejszych głosów w dyskursie o sztuce współczesnej w Wenezueli. Dzieło to, o wyraźnych wpływach ekspresjonistycznych, korzystające z form rysunkowych za pomocą rozmaitych środków i technik proponujemy przestudiować w szczególności poprzez analizę wspomnianej instalacji, będącej swoistym wywrotowym poszukiwaniem artystycznym w poszczególnych formach sztuki konceptualnej podejmowanym przez sztukę, która sama nie pretenduje do tego miana, a stawia sobie za cel wypracowanie nowych modeli i propozycji. Dzięki związkom z kinem Téllez traktuje swoją propozycję plastyczną przez pryzmat kinematografii i włącza perspektywę filmowca do instalacji. W prezentowanej pracy motyw kina pojawia się w jej pierwszym etapie, ale dokonuje dekonstrukcji głębi plastycznej, dzięki czemu artysta może oszlifować swoje dzieło. Téllez przyjmuje wobec sztuki postawę nie kontemplacyjną, lecz partycypacyjną. Sztuka jest doświadczeniem ludzkim, które nie potrzebuje wynosić się ponad inne, ale umożliwia nam spojrzenie na siebie samych i wyznaczenie nowych obszarów i celów dialogu w ramach naszych dyskursów. Według Télleza sztuka pomaga żyć i zrozumieć postawy ludzi, których spotykamy na naszej drodze.
Źródło:: Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2012, 2; 187-219
2299-260X
Pojawia się w:: Sztuka Ameryki Łacińskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Rola dokumentacji w procesie zachowania i konserwacji sztuki współczesnej
The Function Of Documentation In Contemporary Art
Autorzy:: Jadzińska, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/424676.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:: CONSERVATION
CONTEMPORARY ART
DOCUMENTATION
INSTALLATION ART
PERFORMANCE ART
PRESERVATION
PRESERVATION STRATEGIES
Opis:: The incredible diversity and complexity of unconventional works of contemporary art has changed the role of documentation in the process of preservation and conservation. It has become absolutely necessary for the future existence of the work, in order to further understanding, acquisition, installation, arranging, displaying, transportation, conservation and many other areas. Besides a description of the traditional history of the object, its materials and techniques used, or the conservation work which it was subjected to, the documentation is also a form of a copyright certificate, an educational base, and sometimes it may even replace the work of art. This research paper defines a new role for the importance of documentation of contemporary works of art. It focuses on what it means to 'preserve through the documentation' and on the importance of profiled interviews with artists. It describes how and when to document the work of art and how to capture its intangible aspects. Based on the example of installation art, specific methods and a current registration system are pointed out.
Źródło:: Sztuka i Dokumentacja; 2011, 4; 71-79
2080-413X
Pojawia się w:: Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Pętla obrazów. Wideo według Mariny Abramović
The Loop of Images. Video According to Marina Abramowić
Autorzy:: Krawczak, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/920272.pdf
Data publikacji:: 2009-06-13
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: performance art
video art
iconography
video loop
installation art
photography
Marina Abramović
Opis:: The connection between video art and performance art has been inseparable since 1967, when the first commercial camera Sony Portapak appeared on the American market. The development of video art and performance art has been parallel. On the one hand, autonomous languages which used different discourses were created, on the other hand, the interaction was inextricable, long-lasting and very stimulating. Marina Abramović, recording her activities as a performer on video and then placing them in the space of her installations, gained a high level of energy in the picture, which became transcendent, a sign of body and life, a meditation. Abramović consciously sacralizes her art and highlights its meditational character. In that way the art became a loop of a video sequence, a multifaceted icon.
Źródło:: Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2009, 7, 13-14; 235-241
1731-450X
Pojawia się w:: Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Photography and sculpture:The multifaceted relation of sculpture to photography and new media in the light of the evolving concept of sculpture
Autorzy:: Dzwonkowska, Paulina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/628677.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:: Modern Sculpture, Photography, Polish Art, Environment, Installation Art, New media, Modern Art
Opis:: The relationship between photography and sculpture, unlike the dialogue between the latter and painting, was long treated as a peripheral issue. Yet as early as the mid-20th century photography began to show potential that sculpture seemed to be lack. Aware of a large degree of overlap between the two forms of artistic expression, (e.g. with respect to materiality, spatiality, or accentuating frozen gestures) sculptors did not leave sculpture for photography, but attempted to create works that were interdisciplinary in structure. The rise of interest in photography displayed by Polish sculptors was closely connected with the evolution of the concept of sculpture. In the mid-20th century artists creating traditional sculptures (understood as a solid or as a visually rendered spatial form) began to experiment and cross the boundaries of well-established artistic tradition. The changes introduced enabled sculptors to interweave their field with other artistic disciplines, especially photography, even more closely. More and more frequently, sculpture started to establish multi-faceted relations with the new medium. At the beginning the potential of photography as a documentation tool was exploited. Then sculptors began to appreciate photography’s core values, using it to capture and preserve a given moment in time. Finally, they applied it in works that can be classified as close to hyperrealism. The employment of still newer materials and tools made the link between sculpture and photography inextricable, as can be shown through works of Polish artists.
Źródło:: Journal of Education Culture and Society; 2010, 1, 1; 26-36
2081-1640
Pojawia się w:: Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Metoda Artystyczno-Badawcza. Cele, Środki i Przykłady Zastosowania
Art and Research Method. Objectives, Means and Examples of the Use
Autorzy:: Leśniak, Anka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/424560.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:: feminizm
sztuka
ciało
instalacja
performance
feminism
art
body
installation art
Opis:: Artykuł dotyczy relacji między sposobami pracy stosowanymi przez artystów a metodami badawczymi używanymi w nauce. Mimo projektów przełamujących granice dyscyplin, podział na nauki tzw. ścisłe i humanistyczne, zasadniczo różniące się metodami i celami pracy funkcjonuje nadal. Sztuka w takim ujęciu jest poza nawiasem nauki w ogóle, rządząc się w głównej mierze intuicją i wyobraźnią, a kryteria takie jak dowód czy prawda – fałsz, nie stanowią o jakości dzieła sztuki. Jednak zarówno artyści jak i naukowcy posługują się terminami takimi, jak eksperyment i doświadczenie. Nawet jeśli są one rozumiane w obu przypadkach nieco inaczej i inny jest cel eksperymentów naukowych i artystycznych, to jednym z podstawowych elementów procesu badawczego i twórczego jest eksperymentowanie i doświadczenie, rozumiane zarówno jako sprawdzenie czy konkretna idea wprowadzona w życie sprawdzi się, jak i doświadczenie nabyte drogą wcześniejszych doświadczeń/eksperymentów. Podobieństwa i różnice prezentuję na przykładzie własnych projektów artystycznych, opartych na researchu. Przywołuję projekty takie jak „Body Printing”, „Top Models”, True Colours”, „Eugenia żeni się”, „Lost Element”. Częścią moich projektów są panele dyskusyjne z udziałem badaczy z różnych dzienin. Metody pracy mogą być podobne w przypadku badaczek/badaczy naukowców/naukowczyń i artystek/artystów, jednak cel jest inny. Komunikat artystyczny – dzieło sztuki może w inny sposób oddziałuje na wyobraźnię odbiorcy niż tekst naukowy. Wspominam również o projekcie Fundacji om Neurofizjologia artysty w performance. Violka Kuś, inicjatorka projektu, zaprosiła do współpracy artystki/artystów performance, w tym również mnie oraz badaczy/badaczki, którzy monitorowali i rejestrowali fizjologię układu nerwowego performera podczas działania na żywo. Projekt ten prowokuje pytanie jak realizacje artystyczne, przyczyniające się do poszerzania pola sztuki, są w stanie inspirować rozwój innych dziedzin? Badania i doświadczenia przeprowadzane przez naukowców mają jednak sprecyzowany, często utylitarny cel, szczególnie w medycynie czy biotechnologii. Podobne działania wykonywane przez artystów/artystki mają raczej wymiar metaforyczny i krytyczny, a zebrany materiał organizowany jest w formę artystyczną, która staje się rodzajem komunikatu, oddziałującym w inny sposób, niż opracowania naukowe. Praca artystów i naukowców nie wyklucza się więc, wręcz przeciwnie, może się uzupełniać w projektach wykraczających poza ramy poszczególnych dyscyplin. Przebieg i efekt współpracy badaczy z różnych dziedzin, w tym artystów/artystek jest nieprzewidywnalny, jest rodzajem performance, w którym zawsze coś wychodzi inaczej niż było zaplanowane, jest wiele zmiennych, ale to właśnie taka konfiguracja może przynieść innowacyjne efekty.
The article concerns the relation between the working methods used by artists and scientists/researchers. Despite the current development of the projects breaking the boundaries of disciplines, the division into arts and science, still exists. Art in this approach is situated beyond science and based on intuition and imagination, where the criteria such as proof, truth or falseness, do not decide about the quality of the artwork. However, both artists and scientists use terms such as 'experiment' and 'experience.' Even if these terms are understood in both cases slightly differently and the purpose of scientific and artistic experiments is different, one of the basic elements of scientific research and the creative process in art, is experimentation and experience. These terms in both cases are understood as a test whether a specific idea works when put into practice and as knowledge that has been gained by previous experiments/experiences. I present the similarities and differences between the work of the artist and researcher using the example of my own art projects based on research. I mention the projects such as Body Printing, Top Models, True Colours, Eugenia is Getting Married, Lost Element. Among the elements of my projects are panel discussions with participation of researchers from various fields of knowledge. Working methods can be similar for researchers/scientists and artists, but the goal is different. The artwork may affect the imagination of the recipient in a different way from scholarly argumentation. I also mention the project Neurophysiology of the artist in performance run by FUNom. Violka Kuś, the initiator of the project, invited performance artists, including me, and the scientists/researchers who monitored and recorded the physiology of artists' neurological system during the live performance. This project evokes the question of how the art projects inspired by science, which undoubtedly contribute to expanding the field of art, may also inspire the development of science. The research and experiments carried out by scientists are of a specific, often utilitarian purpose, especially in medicine or biotechnology. In artistic activities inspired by science, more important is a metaphorical and critical approach. The collected material is organized in the artistic form, that becomes a kind of message affecting the society in a different way from scientific studies. However, the work of artists and scientists does not exclude each other, on the contrary, it can be complementary in the projects that go beyond the scope of particular disciplines. The course of collaboration between the researchers of various fields and artists has unpredictable results. It is a kind of performance art piece, where something always comes out differently than planned, where there are many variables, but it is this configuration that can bring innovative outcomes.
Źródło:: Sztuka i Dokumentacja; 2019, 20; 127-137
2080-413X
Pojawia się w:: Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Obiekty sztuki i działania artystyczne w procesach transformacji zabytkowych przestrzeni reprezentacyjnych
Art Objects and Artistic Activities in Transformation Processes of Historic Representative Spaces
Autorzy:: Szechlicka, Joanna
Urbanowicz, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2020249.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Art installation
exhibition space
heritage
historical building
site-specific art
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Źródło:: Studia komitetu przestrzennego zagospodarowania kraju PAN; 2018, 192; 435-449
0079-3507
Pojawia się w:: Studia komitetu przestrzennego zagospodarowania kraju PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Dialog architektury i sztuki w twórczości pracowni Herzog & de Meuron
Dialogue of architecture and art in the works of Herzog & de Meuron
Autorzy:: Haduch, Bartosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/527782.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: architecture
urbanism
art
context
history
nature
text
colour
photography
video art
land art
sculpture
installation
ornament
architektura
urbanistyka
sztuka
kontekst
historia
natura
tekst
kolor
fotografia
film
sztuka wideo
sztuka ziemi
rzeźba
instalacja
Opis:: Rich and diverse portfolio of works by Herzog & de Meuron is an unique example of a vast potential of combining contemporary art and architecture. Instead of basing on usual scheme of a work of art and its neutral background, described activities, rooted in Jacques Herzog’s artistic experiences, broaden standard definitions of both disciplines. Numerous a empts of collaboration between the architects and the artists (e.g. Rémy Zaugg, Thomas Ruff, Ai Weiwei, Olafur Eliasson and occasionaly even extended in a larger scale. Works by Herzog & de Meuron may be treated as a barometer of contemporary time – showing, interpreting, or even stimulating certaing architectural trends and tendencies.
Bogata i różnorodna twórczość pracowni Herzog & de Meuron jest unikalnym przykładem olbrzymiego potencjału łączenia współczesnej architektury i sztuki. Nie chodzi tu jednak o tradycyjny schemat dzieła i neutralnego tła. Działania zakorzenione w doświadczeniach artystycznych Jacques’a Herzoga dają efekty wykraczające poza standardowe rozumienie obu dziedzin. Liczne próby współpracy architektów z artystami (byli to m.in. Rémy Zaugg, Thomas Ruff, Ai Weiwei, Olafur Eliasson i Anish Kapoor) poszerzają granice sztuki i architektury, dając czasem prekursorskie rozwiązania, kontynuowane i rozwijane później w szerszej skali. Twórczość Herzoga i de Meurona można traktować jako swoisty barometr współczesności – ukazujący, interpretujący bądź wyprzedzający i stymulujący pewne trendy i tendencje w architekturze.
Źródło:: Państwo i Społeczeństwo; 2018, 2; 83-93
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:: Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: U początków historii filmu interaktywnego (Jeffrey Shaw – Luc Courchesne – Grahame Weinbren)
The history of interactive movies (Jeffrey Shaw – Luc Courchesne – Grahame Weinbren)
Autorzy:: Kluszczyński, Ryszard W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/510923.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: interactive movie
immersion
virtuality
multimedia
dispositive
expanded cinema
new media art
installation art
interactive narration
Opis:: Interactive movies are a result of a dialogue between expanded cinema and the art of new media. First examples of this phenomenon were interactive film installations. Jeffrey Shaw, Luc Courchesne and Grahame Weinbren are among the precursors of this trend. Their works are fundamental to the history of interactive movies. Creations of the first two artists were of a visual and immersive character and their artistic projects resulted in creating the idea of interactive participants in film events and the concept of ‘panoramic dispositive’ as a sphere of interactive film experiences. Weinbren created a model of interactive film narration that was available in installation mode. The artists’ interactive film installations are both a continuation of previous artistic activities in the field of cinema as well as a transgression leading
Źródło:: Postscriptum Polonistyczne; 2014, 2(14); 251-259
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:: Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Atlas działań niepotrzebnych Juliana Rosefeldta
Atlas of Unnecessary Actions of Julian Rosefeldt
Autorzy:: Pitrus, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31341016.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Julian Rosefeldt
film galeryjny
sztuka współczesna
instalacja artystyczna
gallery film
contemporary art
installation art
Opis:: Tekst jest prezentacją twórczości Juliana Rosefeldta, którego Manifesto stało się sensacją w świecie zarówno filmu artystycznego, jak i sztuki współczesnej. Rosefeldt reprezentuje sferę tak zwanego filmu galeryjnego. Jego prace sytuują się na pograniczu kina, fotografii i instalacji. Różnorodność stylistyk i tematów utrudnia jednoznaczne podsumowanie jego twórczości, ale uwagę zwracają próby mierzenia się z najnowszą historią Niemiec, a także podejmowane coraz częściej wątki egzystencjalne. Pitrus analizuje również kwestie formalne – bardzo ważne w dokonaniach niemieckiego artysty, coraz częściej sięgającego po rozwiązania rodem z wysokobudżetowych produkcji Hollywoodu.
The text is a presentation of the work of Julian Rosefeldt, whose Manifesto has become a sensation in the world of both artistic film and contemporary art. Rosefeldt represents the sphere of the so called gallery film. His works are located on the borderline of cinema, photography and installation art. The variety of styles and themes makes it difficult to unambiguously summarize his work, but attention is drawn to the attempts to confront the latest history of Germany, as well as increasingly present existential themes. Pitrus also analyses formal issues - very important in the achievements of the German artist, increasingly reaching for solutions straight from high-budget Hollywood productions.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 203-210
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Od Bahausu do Sztuki Zamglonego Antropocenu. Ćwiczenie z Fabulacji Spekulatywnej
From Bauhaus to the Art of the Foggy Anthropocene. A Speculative Fabulation
Autorzy:: Chaberski, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1015444.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:: antropocen
bauhaus
instalacja
ekologia
fabulacja spekulatywna
anthropocene
installation
ecology
speculative fabulation
Opis:: W zachodniej humanistyce ostatnich lat mamy do czynienia z rozpowszechnieniem się rozmaitych „fabulacji spekulatywnych” (Haraway) na temat czasów w których żyjemy, zwłaszcza w kontekście trwającej katastrofy ekologicznej. Chodzi tu o powoływane przez badaczy nowe epoki w dziejach Ziemi, takie jak kapitalocen (Moore) termocen (Bonneuil i Fressoz) czy plantacjocen (Tsing), które pozwalają zrozumieć, to co dzieje się z naszą planetą. Proliferacja różnego typu „–cenów” zbiegła się w czasie z obchodami stulecia powstania Bauhausu, prowokując do pytań o to, na ile tradycja tej szkoły pozwala zrozumieć współczesne hybrydy natury, kultury i technologii powstające w obszarze sztuk performatywnych. W niniejszym artykule pokażę, w jaki sposób tradycja Bauhausu pozwala zrozumieć zjawiska zachodzące w zamglonym antropocenie. Chodzi tu o powołaną przeze mnie do istnienia epokę, w której mamy do czynienia tyleż z kryzysem ekologicznym, co poważnym kryzysem epistemologicznym. Zamglony antropocen jest więc spekulacją na temat tego, jak mógłby wyglądać świat, w którym osłabieniu uległa dominacja wzroku jako narzędzia orientacji, czyli tego zmysłu, który – jak chcieli Nowocześni – gwarantuje uzyskanie najpewniejszej wiedzy o świecie. Zestawiając prace Anni Albers ze współczesnymi instalacjami pokażę, co o interesującej mnie epoce może powiedzieć tradycja Bauhausu.
In recent years, the western humanities have witnessed a proliferation of various “speculative fabulations” (Haraway) concerning the ongoing ecocrisis. These are the new epochs in Earth’s history such as the Capitalocene (Moore) and the Plantationocene (Tsing), which allow us to understand better what is happening to our planet. The emergence of various “-cenes” coincided with the celebration of the centenary of the Bauhaus, provoking questions about the extent to which the tradition of that school allows us to understand contemporary hybrid forms of performative arts at the intersection of nature, culture and technology. This paper argues that the Bauhaus tradition makes it possible to understand the phenomena occurring in the ‘foggy Anthropocene.’ In this epoch that I have called into being, we are dealing with both an ecological crisis and a serious epistemological crisis. The ‘foggy Anthropocene’ is therefore a speculation on what the world would look like if the dominance of sight as a tool of orientation had been weakened. It is this sense that guarantees, as the Modern age wanted, the most certain knowledge about the world. By combining Anni Albers’s works with a contemporary installation, I will show what the Bauhaus tradition can say about the epoch.
Źródło:: Sztuka i Dokumentacja; 2020, 23; 43-48
2080-413X
Pojawia się w:: Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Między kopalnią a krajobrazem. Transformacje sztuki krajobrazu. Instalacje, rzeźba, performance jako formy rekultywacji krajobrazów postindustrialnych
Between a mine and a landscape. Transformation through a landscape art. Installation, sculpture, performance as a tool for reclaiming postindustrial landscapes
Autorzy:: Idziak, A.
Herman, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/87760.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: krajobraz kulturowy
rewitalizacja
sztuka krajobrazu
tereny poprzemysłowe
cultural lanscape
revitalisation
art of landscape
postindustrial areas
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2008, 10; 386-394
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Creatively rethinking the augmented Society of the Spectacle. A discussion on art and the political
Autorzy:: Grubišić, Daniela
Manfredini, Manfredo
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28407826.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:: Public space
Emancipatory artistic practice
The Society of the Spectacle
Hegemonic Culture
The Right to the City
Carnivalesque distribution of the sensible
Public art installation
Visual art film
Opis:: Radical structural transformations of the public realm in our post-civic urban condition progressively reduce relationality and negate the Right to the city. Fifty years after Debord’s Real Split, the ever-accelerating abstractive effects of the Society of the Spectacle impose a radical redress of the critical theory informing its interpretation. This paper discusses a film on the creative work of Daniela Grubisic, documenting daily detournement practices of public space subversion-by-sublation. An initial analysis of her sculptural work that deconstructs abstractive conditions of domination to reestablish instances of emancipatory relational resonance is followed by an exploration of her filmic work that reverses emplaced annihilating conditions. Finally, a critical evaluation of the combined capacity of these established rich relational intensities foregrounds its effectiveness in engaging multiple actants in formulating effective counter-hegemonic cultural practices.
Źródło:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2022, 17, 375; 91-103
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: On Sense and Oneself. Tale in the Hermeneutic Interpretation of the Art of Joseph Beuys, Zbigniew Warpechowski and Mirosław Bałka
O sensie i o sobie. Opowieść w hermeneutycznej interpretacji sztuki Josepha Beuysa, Zbigniewa Warpechowskiego i Mirosława Bałki
Autorzy:: Solewski, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1366127.pdf
Data publikacji:: 2020-12-25
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: sense
identity
hermeneutics
tale
performance
installation
poetics
sens
tożsamość
hermeneutyka
opowieść
performans
instalacja
poetyka
Opis:: The article begins with the hermeneutical assumption that a response to the “call” of sense to discover it in the world and a statement finding the sense of personal identity in the “combination” of stability and changeability can meet in a work of art and its interpretation when the response and the statement are understood as a tale. Examples of such tales, the performative actions of Joseph Beuys who combined private dramatic experiences with recognizing himself as a shaman whose mission was to heal societies. Then, Zbigniew Warpechowski’s mission and sacrifice are illustrated in the activities and consistent attitude within a performative and contemporary imitation of Christ and “avant-garde conservatism”. Finally, the paper presents the reflective acceptance of one's own and universal heritage expressed in Mirosław Bałka's installations whose character, poetic and easy to interpret, has hidden meaning (sense). Owing to the art of the abovementioned artists, it is the interpretation of artistic activities understood as poetic tales that allows us to discover meaning at the metaphysical level where universal values are found.
Artykuł rozpoczyna przedstawienie hermeneutycznego założenia, że odpowiedź na wezwanie sensu do jego odkrywania w świecie i wypowiedź odnajdująca sens tożsamości osobowej w pogodzeniu stałości i zmienności mogą spotkać się w dziele sztuki i jego interpretacji, gdy rozumiane są one jako opowieść. Jako przykłady takich opowieści przedstawione zostają najpierw performatywne działania Josepha Beuysa łączącego prywatne dramatyczne doświadczenia z ujmowaniem siebie jako szamana, którego posłaniem jest uleczenie społeczeństw. Posłannictwem i ponoszeniem ofiary są opisane dalej działania i konsekwentna postawa w obrębie performatywnego i współczesnego naśladowania Chrystusa oraz „awangardowego konserwatyzmu” Zbigniewa Warpechowskiego. Wreszcie refleksyjne przyjmowanie dziedzictwa własnego i uniwersalnego wyrażane jest w instalacjach Mirosława Bałki, których poetycki charakter, czytelny w interpretacji, kryje w sobie sens. Właśnie interpretowanie artystycznych działań ujmowanych jako poetyckie opowieści pozwala, dzięki sztuce opisywanych artystów, odnajdywać sens na poziomie metafizyki, gdzie odsłaniają się uniwersalne wartości.
Źródło:: Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 89-105
1641-9278
Pojawia się w:: Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "art of installation" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język