Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "arbiter" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Filozoficzna apologia monofizytyzmu w "Rozjemcy" Jana Gramatyka
    The Philosophical Apology of Monophysitism in John the Grammarian’s "Arbiter"
    Autorzy:
    Mielnik, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/947574.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Filopon
    Rozjemca
    monofizytyzm
    spory doktrynalne
    natura
    filozofia starożytna
    Philoponus
    Arbiter
    monophysitism
    doctrinal debates
    nature
    ancient philosophy
    Opis:
    The main purpose of the paper is an attempt of presentation of philosophical argumentation used by ancient philosopher John Philoponus for justifying the condemned by Council of Chalcedon monophysical doctrine. The purpose realization was possible thanks to analysis of arguments used by Philoponus which arguments were presented in six chapters of his Arbiter. The paper was divided into three parts. In the first one the profile of Arbiter was presented. In the second one, which was longer in relation to volume, the philosopher’s systematic teaching was analyzed. In the last one the most important features of Philoponus’ argumentation were presented. On the basis of the analysis it could be claimed that John Philoponus used the terms “nature” and “substance” interchangeably. What’s more, he used different examples for showing the legitimacy of his reasoning and he also builds next arguments on the ground of beforehand conclusions.
    Celem niniejszego opracowania jest próba przedstawienia filozoficznej argumentacji wykorzystanej przez starożytnego filozofa, Filopona, do uzasadnienia potępionej na soborze chalcedońskim doktryny monofizyckiej. Osiągnięcie celu pracy jest możliwe dzięki przebadaniu użytych przez Jana Gramatyka argumentów w sześciu rozdziałach traktatu Rozjemca. Opracowanie składa się z trzech części. Najpierw ma miejsce krótka charakterystyka analizowanego utworu. Następnie w objętościowo największej części pracy zostaje przeanalizowany systematyczny wykład filozofa pod kątem postawionego problemu badawczego. Wreszcie w części trzeciej wskazano najważniejsze cechy argumentacji Jana Gramatyka. W świetle przeprowadzonych zestawień można zauważyć wyraźną tendencję Filopona do zamiennego stosowania takich pojęć, jak natura i substancja. Co więcej, autor traktatu chętnie sięga po różne przykłady mające wykazać zasadność jego rozumowania oraz wyraźnie buduje kolejne argumenty na podstawie uprzednio wyciągniętych wniosków.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2020, 73; 49-62
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pope Honorius (625–638) – a Pacifist or a Doctrinal Arbiter?
    Autorzy:
    Kashchuk, Oleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032057.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Pope Honorius
    Sophronius of Jerusalem
    Sergius of Constantinople
    Monenergism
    Monothelitism
    operation
    will
    Church
    Ekthesis
    doctrine
    Christology
    Opis:
    The purpose of this article is to analyze the standpoint of Pope Honorius (625–638) at the early stage of the controversy over operation in Christ. Patriarch Sophronius (633/634–638) expressed his protest against the statement on one operation in Christ after it had been officially expressed in the Alexandrian Pact of unity in 633. The Pact was supported by both Sergius of Constantinople (610–638) and Emperor Heraclius (610–641). Patriarch Sergius developed his tactics in order to defend the stance of both the Church of Constantinople and the Emperor. As a result, a significant tension between both Patriarchs arose. After the confrontation between Sophronius of Jerusalem and Sergius of Constantinople, Pope Honorius (625–638) was concerned with the matter of operation in Christ. He maintained the standpoint of Sergius and became one of the implicit initiators of the Ekthesis issued by Emperor Heraclius.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2020, 10; 321-335
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Symphonia i symphoniacus u Petroniusza – analiza semantyczna
    Symphonia and symphoniacus – semantic analysis in Petronius
    Autorzy:
    Heintze, Michał Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045690.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-11
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Cena Trimalchionis
    Satyricon
    Petronius Arbiter
    symphonia
    symphoniacus
    Lexicon Totius Latinitatis
    Trimalchio
    Opis:
    Heintze Michał Adam, Symphonia i symphoniacus u Petroniusza – analiza semantyczna (Symphonia and symphoniacus – semantic analysis in Petronius).In this article the author discusses the meaning of words „symphonia” and „symphoniacus” in the Satyricon of Petronius. The semantic analysis of the words is based on dictionaries and examples from latin literature.The most important dictionary for this paper was Lexicon totius Latinitatis of E. Forcellini. Even today this Lexicon is a very usefull philological tool.
    Źródło:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2019, 29, 1; 53-63
    0302-7384
    Pojawia się w:
    Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instytucjonalna podstawa orzekania w ramach arbitrażu przymusowego
    Autorzy:
    Andrzej, Wach,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/903092.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    obligatory Arbitration
    third party
    the arbitration agreement by reference
    arbitrator
    arbitraż przymusowy
    osoba trzecia
    klauzula arbitrażowa przez odesłanie
    arbiter
    Opis:
    The courts of modern countries do not want to use the monopoly in the area of deciding about investments or sports cases. Henceforth, in time appeared a construction of alternative forms for solving such a dispute. They constitute an open category of proceedings solving sports disputes, which are undergoing a big evolution in some countries nowadays. Their common characteristic is the interference of a neutral third party (for example an arbitrator), with a purpose to present or propose to the parties a solution of a dispute. Arbitration is often thought as a quick and efficient method for determining controversies. The modern law prescribes formal and substantive requirements for the arbitration agreement, which must be made in writing. The requirement of a written form is also satisfied if in a contract between parties, they refer to a document containing a clause with a decision to resolve their dispute in arbitration, provided that such a contract is made in writing and the reference incorporates that clause into the contract. The principal problem related to the arbitration agreement “per relationem” or “by reference” lies in the consensual character of such agreement whereas the form of the agreement has been found to be a preliminary question to this matter. In the article the author analyses the institutional basis for obligatory arbitration in past and currently. This type of arbitration may be forced by a law, a third party (e.g. international sports federation) or a party of the legal relationship.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2018, 75; 189-208
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztuczna inteligencja w arbitrażu – AI w roli arbitra?
    Artifi cial Intelligence in arbitration – AI as an arbitrator?
    Autorzy:
    Więzowska-Czepiel, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1197587.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    artifi cial intelligence
    arbitration
    arbitrator
    dispute resolution
    sztuczna inteligencja
    arbitraż
    arbiter
    rozstrzyganie sporu
    Opis:
    The article is the first one in a series of two studies analyzing the use of artificial intelligence in the arbitral decision-making process in the light of applicable legal regulations. It deals with the controversial issue of replacement of human by artificial intelligence. This issue will be analysed from a perspective of Polish legal order, included in international conventions in force in Poland and in the Code of Civil Procedure, juxstaposed with solutions functioning in selected countries.
    Artykuł jest drugim z cyklu dwóch opracowań analizujących problematykę wykorzystania sztucznej inteligencji w arbitrażu w procesie podejmowania decyzji merytorycznych w świetle obowiązujących regulacji prawnych. Artykuł porusza kontrowersyjne zagadnienie możliwości zastąpienia człowieka przez sztuczną inteligencję w roli arbitra. Punktem odniesienia jest polski porządek prawny ujęty w konwencjach międzynarodowych, których Polska jest stroną, oraz zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego, zestawiony z rozwiązaniami funkcjonującymi w wybranych państwach.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2020, 2(27); 133-150
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bankowy arbitraż konsumencki jako instytucja ochrony konsumenta na rynku usług bankowych
    Banking consumer arbitration as a consumer protection authority on the market of banking services
    Autorzy:
    Piguła, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953694.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    konsument
    system bankowy
    ochrona
    Arbiter Bankowy
    Opis:
    Problematyka ochrony konsumenta jest kluczowym czynnikiem rozwoju współczesnej gospo-darki. Rynek usług finansowych podlega wpływowi konsumentów, dlatego znaczną rolę odgrywają także ich zachowania. Bardzo ważne jest jednak bezpieczeństwo klientów i skutki podejmowanych przez nich decyzji. Aby zapewnić konsumentom efektywną i skuteczną ochronę bardzo istotne jest funkcjonowanie obok struktur sądowych także systemu struktur rozjemczych stojących na straży praw i interesów konsumentów, które stanowią gwarancję uczciwych i zdrowych zasad obrotu gospodarczego w sferze usług bankowych. Wśród instytucji, które mogą odegrać bardzo dużą rolę w tym zakresie, a które są charakterystyczne tylko dla sektora bankowego, należy wskazać Bankowy Arbitraż Konsumencki oraz utworzony w 2008 r. Sąd Polubowny przy KNF. Ustawodawstwo przewiduje wiele źródeł ochrony interesów konsumentów na rynku usług bankowych, jednak nie wszystkie z nich są konsumentom znane i wykorzystywane w praktyce. Jednym z często pomijanych organów ochrony konsumentów usług bankowych jest BAK – Bankowy Arbitraż Konsumencki. W poniższym artykule przedstawiono instytucję Bankowego Arbitrażu Konsumenckiego jako organu o dużym znaczeniu dla ochrony konsumenta, pozwalającym na pozasądowe rozwiązywanie sporów. Celem artykułu jest przedstawienie i ocena funkcjonowania Bankowego Arbitrażu Konsumenckiego jako instytucji ochrony konsumenta na rynku usług bankowych. Hipoteza ta wymaga udowodnienia, które zostanie opracowane na podstawie badań własnych i literatury źródłowej.
    The issue of Consumer Protection is a key factor in the Development of Modern Economy. The market was under the influence of the Financial Services Consumer Protection, because a significant role is also played by their behavior. It is very important, but customer safety and the effects of their decisions. To provide consumers with effective and efficient protection is very important to the functioning of the apartment next to the structures of the judicial system structures arbitration upholders of the law and the interests of consumers, which are the guarantees of fair and sound principles Economic Trade in the area of Banking Services. Among the institutions that can play a very large role in this scope, which are characteristic only for the Banking Sector, indicate Banking Ombudsman and created in 2008 Court of Arbitration by the KNF. The legislation provides for Multiple Sources of Consumer Protection of the interests of the banking services market, but not dating of these are known to consumers and used in practice. One of the often overlooked authorities Consumer Banking Services is Banking Ombudsman. The following article presents institution of Banking Ombudsman as an organ of big importance for consumer protection, allowing for extra-judicial resolution of disputes. The aim of the article is to present and evaluate the functioning of the Banking Ombudsman as an institution of Consumer Protection on the Market of Banking Services. This hypothesis requires proof that will be developed on the basis of its own research and source literature.
    Źródło:
    Finanse i Prawo Finansowe; 2016, 3, 2
    2391-6478
    2353-5601
    Pojawia się w:
    Finanse i Prawo Finansowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo prezydenta Francji do rozwiązania Zgromadzenia Narodowego
    Autorzy:
    Bożym, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393191.pdf
    Data publikacji:
    2016-03-31
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    President of France
    dissolution of the National Assembly
    constitution of the Fifth
    Republic
    guardian of the constitution
    umpire
    Prezydent Francji
    rozwiązanie Zgromadzenia Narodowego
    konstytucja V Republiki
    strażnik konstytucji
    arbiter
    Opis:
    Artykuł omawia jedną z kompetencji własnych prezydenta Francji, jaką jest prawo do rozwiązania Zgromadzenia Narodowego. Autor opisuje to uprawnienie prezydenckie w czasach III Republiki, IV Republiki i w aktualnej V Republice. Podaje przyczyny, jakie legły u podstaw podjęcia przez prezydenta decyzji o rozwiązaniu Zgromadzenia Narodowego oraz efekty, jakie ono przyniosło. Zwraca uwagę na małe prawdopodobieństwo wykorzystania przez prezydenta tego instrumentu w przyszłości z uwagi na zrównanie kadencji prezydenckiej z parlamentarną.
    The article discusses one of the prerogatives of the President of France, i.e. the right to dissolve the French National Assembly. The author describes this presidential power at the time of the Third Republic, the Fourth Republic and the present Fifth Republic. He presents underlying reasons why the President dissolved the National Assembly and what it resulted in. He highlights low probability that the president will do it in the future due to the fact that the presidential and parliamentary terms are equal.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 1; 79-88
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sztuczna inteligencja w arbitrażu – wsparcie dla arbitrów w procesie podejmowania decyzji
    Artificial Intelligence in Arbitration – Supporting Arbitrators in Decision-making Process
    Autorzy:
    Więzowska-Czepiel, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476351.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    artificial intelligence
    arbitration
    arbitrator
    decision making
    arbitral secretaries
    sztuczna inteligencja
    arbitraż
    arbiter
    sekretarz trybunału arbitrażowego
    podejmowanie decyzji merytorycznych
    Opis:
    The article is the first one in a series of two studies analyzing the use of artificial intelligence in the arbitral decision-making process in the light of applicable legal regulations. In terms of the use of AI in arbitral decision-making process, two possibilities can be distinguished: supporting arbitrator by artificial intelligence and replacement of human by artificial intelligence. The paper deals with the first one of these issues. The Polish legal order does not contain provisions that would directly specify the scope of tasks that can be delegated to other persons or technologies. Certain restrictions in this respect are set forth in the provisions on setting aside an arbitral award. Article 1206 § 1 of the Polish Code of Civil Procedure lists among grounds for setting aside an award the circumstances of depriving a party of the possibility of defending his rights in proceedings before an arbitral tribunal and failure to comply with the requirements regarding the composition of the arbitral tribunal or the basic principles of proceedings before that court, arising from the Act or determined by parties (Article 1206 § 1 points 2 and 4 of the Code of Civil Procedure).
    Artykuł jest pierwszym z cyklu dwóch opracowań analizujących problematykę wykorzystania sztucznej inteligencji w arbitrażu w procesie podejmowania decyzji merytorycznych w świetle obowiązujących regulacji prawnych. W aspekcie zastosowania AI przy rozstrzyganiu sporu wyodrębnić można dwie możliwości: wsparcie arbitrów przez sztuczną inteligencję przy podejmowaniu decyzji merytorycznych oraz zastąpienie człowieka przez sztuczną inteligencję w roli arbitra. Artykuł podejmuje pierwsze z wymienionych zagadnień. Polski porządek prawny nie zawiera przepisów, które bezpośrednio określałyby zakres zadań, przy wykonywaniu których arbiter może wspierać się pomocą innych osób bądź technologii. Pewne ograniczenia w tym względzie ustanawiają przepisy dotyczące uchylenia wyroku arbitrażowego, które jako podstawy uchylenia wymieniają pozbawienie strony możliwości obrony swoich praw w postępowaniu przed sądem polubownym oraz niezachowanie wymagań co do składu sądu polubownego lub podstawowych zasad postępowania przed tym sądem, wynikających z ustawy lub określonych przez strony (art. 1206 § 1 pkt. 2 i 4 k.p.c.).
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 2 (25); 57-65
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem związania sądu polubownego przepisami prawa materialnego
    Potential problems arising from subjecting a court of arbitration to the provisions of substantive law
    Autorzy:
    Knoppek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693650.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    court of arbitration
    arbitration
    arbitrator
    subjecting a court of arbitration to legal provisions
    sąd polubowny
    sąd arbitrażowy
    arbitraż
    arbiter
    związanie sądu polubownego przepisami prawa
    Opis:
    Recently, opinions have been voiced in the doctrine of civil procedure that courts of arbitration should observe all provisions of substantive civil law in the same way as state courts of law. This view is incorrect and cannot be derived from the provisions of Part 5 of the Code of Civil Procedure or the provisions of the UNICITRAL Rules of Arbitration of 2010. Further, the very concept of courts of arbitration is that their decisions will be made taking into account mutual contractual obligations of the parties in dispute, the general legal principles, the principle of fairness and equity, and the established custom. What is more, these courts are not bound to follow any provision of substantive law, and must only respect the fundamental principles of the legal order (the public order clause). Thus, if parties are not happy with such a concept of a court of arbitration the should not subject their civil matters to their jurisdiction.
    W doktrynie procesu cywilnego pojawiły się opinie, że sądy polubowne (arbitrażowe) muszą przestrzegać wszystkich przepisów prawa cywilnego (prawa materialnego) na takiej samej zasadzie, jak czynią to sądy państwowe. Pogląd ten jest błędny, gdyż nie można go wyprowadzić ani z przepisów części piątej Kodeksu postępowania cywilnego, ani też z postanowień Regulaminu arbitrażowego UNCITRAL z 2010 r. Poza tym sama idea sądów arbitrażowych polega na tym, że orzekają one na podstawie postanowień umowy, ogólnych zasad prawa, zasad słuszności i ustalonych zwyczajów. Nie są natomiast związane prawem materialnym, muszą jedynie respektować podstawowe zasady porządku prawnego (klauzula porządku publicznego). Strony, którym to nie odpowiada, nie powinny zapisywać swoich spraw cywilnych sądom polubownym.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 1; 69-75
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między czasem minionym a przyszłym – człowiek w pozycji arbitra
    Between the Past and the Future – The Human as an Arbiter
    Autorzy:
    Nieszporek-Trzcińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/42575965.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-20
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    Arendt
    władza sądzenia
    amor mundi
    zerwanie
    wyobraźnia
    piękno
    power to judge
    breakup
    imagination
    beauty
    Opis:
    Artykuł koncentruje się na prezentacji Arendtowskiej teorii sądzenia ze szczególnym uwzględnieniem jej funkcji scalającej czasy minione z przyszłością. Autorka wylicza dwie parabole jako motywy sądzenia: pierwszą kafkowską - definiującą sąd jako rozstęp w czasie, drugą pitagorejską - stanowiącą odwołanie do tego, co zostało utracone. Traktując obecne czasy jako domenę sądzenia - po epoce starożytności, w której triumf święcił rozum oraz średniowiecza, gdzie dowodzenie należało do władzy woli - Arendt zdaje się nas przekonywać, jakoby zerwanie ciągłości naszej tradycji intelektualnej było dla nas szansą. W świecie globalizacji, w którym ogłoszono koniec wielkich narracji, człowiek w szczególny sposób zostaje wezwany do wydawania sądów o sobie i (pięknie) otaczającej go rzeczywistości. Tym bardziej zajmowana przez niego rola arbitra staje się konieczna, gdy tradycja, religia czy autorytet nie oferują już jasnych wytycznych myślenia (stąd słynne hasło Arendt Denken ohne Geländer; myślenie bez podpórek). Potencjalnie rozumiana umiejętność generowania własnych kryteriów osądzania to, zdaniem autorki artykułu, emanacja boskiego pierwiastka w człowieku i świadectwo jego politycznego (nie) zaangażowania w kwestie zła.
    The article focuses on presenting Arendt's theory of judgment, with particular emphasis on its function of uniting the past with the future. The author identifies two parables as motifs of judgment: the first, Kafkaesque, defining judgment as a gap in time, and the second, Pythagorean, referring to what has been lost. By treating the present as the domain of judgment—following antiquity, where reason triumphed, and the Middle Ages, where authority belonged to the will—Arendt seems to argue that the break in our intellectual tradition offers us an opportunity. In a globalized world where the end of grand narratives has been declared, humans are particularly called upon to make judgments about themselves and the (beauty of the) reality surrounding them. The role of arbiter becomes all the more necessary when tradition, religion, or authority no longer provide clear guidelines for thinking (hence Arendt's famous phrase *Denken ohne Geländer*, or thinking without banisters). The potential ability to generate one's own criteria for judgment is, according to the author, an emanation of the divine element within humans and a testament to their (non)involvement in the issues of evil.
    Źródło:
    Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny; 2017, 12; 49-63
    1896-1819
    2391-5145
    Pojawia się w:
    Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gwarant czy arbiter? Rola Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w świetle art. 126 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
    The Guarantor or an Arbitrator? The Role of the President of the Republic of Poland in the Light of Art. 126 sec. 1 of the Polish Constitution
    Autorzy:
    Dąbrowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2123305.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    konstytucja
    Prezydent RP
    arbitraż
    gwarant ciągłości władzy
    Francja
    constitution
    the President of the Republic of Poland
    arbitration
    France
    guarantor of the continuity of power
    Opis:
    The author of the study claims that assigning the role of an arbitrator to the President of the Republic of Poland is incorrect. It is a misleading reference to the constitutional position of the President of the Fifth French Republic, who vests much stronger power. It deprives the function of the guarantor of the continuity of power, referred to in Art. 126 (1) of the Constitution of the Republic of Poland, of its content and systemic significance. The President of the Republic is not impartial and apolitical and takes part in the implementation of state policy. These features prevent him from taking a neutral position towards the participants in the conflict and from resolving it impartially. In addition, the Polish Constitution does not equip him with the appropriate competencies.
    Autor opracowania podnosi, że przypisanie Prezydentowi RP roli arbitra jest nieprawidłowe. Stanowi ono mylące nawiązanie do pozycji ustrojowej Prezydenta V Republiki Francuskiej, który posiada znacznie większą władzę. Pozbawia treści i znaczenia ustrojowego funkcję gwaranta ciągłości władzy, o której mowa w art. 126 ust. 1 Konstytucji RP. Prezydent RP nie jest bezstronny i apolityczny oraz bierze udział w realizacji polityki państwa. Cechy te uniemożliwiają mu zajęcie neutralnego stanowisko wobec uczestników konfliktu i jego bezstronne rozstrzygnięcie. Ponadto Konstytucja RP nie wyposaża go w odpowiednie kompetencje do pełnienia roli arbitra.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 27-40
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies