Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "animal death" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Zasłanianie zwierzęcej śmierci. Refleksje na marginesach książek Bernda Heinricha
Covering animals’ death. Reflections on Bernd Heinrich writing
Autorzy:
Mamzer, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692120.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
animal, death, covering death
Opis:
Books by Bernd Heinrich became very popular literature describing basic rules of functioning of ecosystems. Heinrich describes also working routine of scientists who try to discover those rules. In Heinrich’s writings, I note however a very visible link – which can be defined as covering animals’ death. In my text I try to unmask this fact. I also debate why this method of hiding animals’ death by using euphemisms and understatements is performed.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Animal Death and Religion: Revisiting Creaturely Vulnerability, Mourning and Sacrifice
Śmierć zwierząt a religia: próba redefinicji zwierzęcego cierpienia, żałoby i ofiary
Autorzy:
Mitek-Dziemba, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691966.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
religioznawstwo, duchowość zwierząt, śmierć zwierząt, kruchość, żałoba
religious studies, animal spirituality, animal death, fragility, mourning
Opis:
Choć kwestia zwierzęcej śmierci i umierania od dawna zwraca uwagę badaczy z kręgu animal studies, coraz częstsze jej pojawianie się w obszarze studiów religioznawczych jest zjawiskiem interesującym i stosunkowo nowym, które domaga się rozważenia. W badaniach ogniskujących się na religii coraz więcej uwagi poświęca się ostatnio nie tyle rozmaitym znaczeniom, jakie przypisywane są obecności zwierząt w ludzkim doświadczeniu religijnym (gdzie figurują one jako przedmioty, symbole i ciała), ile bardziej kontrowersyjnej kwestii samych zwierzęcych reakcji na śmierć istot im bliskich. Zdaniem niektórych badaczy, ta ostatnia może być także rozpatrywana jako rytualna i protoreligijna, co daje szansę na rewizję antropocentrycznego ujęcia religii jako fenomenu czysto kognitywnego. Sposoby przeżywania śmierci przez wyższe zwierzęta (jak dokumentuje to etologia), w dużej mierze zbiorowe i ceremonialne, podkreślające cielesną kruchość (vulnerability) i potrzebę wyrażenia żalu w rytuałach żałoby, wydają się bliskie ludzkiemu rozumieniu religijności jako szeregu społecznych zachowań, które stanowią odpowiedź na doświadczenie cierpienia, utraty i tajemnicy otaczającej czyjeś odejście. W tym kontekście istotne więc wydaje się zadanie pytania, dlaczego wszelka próba określenia zwierzęcych zachowań mianem religijnych budzi – wśród większości ludzi deklarujących swoją przynależność do wiary – niemal instynktowne negatywne reakcje. Jakie procesy semiotyczne, filozoficzne i polityczne przyczynić się mogły do uznania, że religia to obszar czysto ludzki, a co więcej, definiowany przez pryzmat różnicy ludzko-zwierzęcej? Czy istnieje coś, co Derrida nazwałby trwałą ofiarniczą strukturą zachodniego myślenia (gdzie pojęcie ofiary oznaczałoby nie tylko powszechną zgodę na przemoc wobec zwierząt, usankcjonowanie faktu ich śmierci na potrzeby człowieka, ale także zamknięcie przed zwierzętami możliwości udziału w tym, co religijne w charakterze innym niż przedmiot ofiary)? Artykuł podejmuje te kwestie, argumentując na rzecz zwierzęcej religijności, opierając się na nieantropocentrycznym ujęciu żałoby w pracach Judith Butler oraz analizując literackie i artystyczne strategie przedstawiania śmierci zwierząt, które poprzez swoje akcentowanie wymiaru religijnego zyskują emancypacyjny charakter, w utworach D.H. Lawrence’a oraz Iana McEwana.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mourned pets. About Coping with Animal Death in Veterinary Practice and Caregiver’s Experience
Opłakiwane zwierzęta domowe. O radzeniu sobie ze śmiercią zwierzęcia w praktyce weterynaryjnej oraz doświadczeniu opiekunów zwierząt
Животные, о которых горюют. О том, как пережить смерть животного – опыт ветеринаров и владельцев
Autorzy:
Lange, Łucja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150521.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
смерть животных
эвтаназия
паллиативная помощь
animal death
euthanasia
palliative care
Opis:
The article is written from the first-person perspective as an autoethnographical attempt to describe the experience of loss of a pet companion, a cat, when the decision about euthanasia was challenged and undermined, causing regret and complex feelings about the situation. The author tries to provide explanation for her feelings and for veterinarian behavior, at the same time introducing new kind of veterinarian in-home services for palliative care and euthanasia.
Статья написана от первого лица в рамках автоэтнографической попытки описать опыт потери животного-компаньона, кошки, когда решение об эвтаназии было оспорено и подорвано, что вызвало угрызения совести и сложные чувства по этому поводу. Автор пытается объяснить свои чувства и поведение ветеринара, в то же время представляя новый вид ветеринарных услуг на дому для паллиативной помощи и эвтаназии.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2023, Veterinary Social Work. Numer specjalny; 1-17
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Man has created death. A Few Reflections on Animals, Humans, and Mortality
Człowiek śmierć uczynił. Kilka uwag o zwierzętach, ludziach i śmierci
Autorzy:
Sławek, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691999.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
zwierzę, człowiek, śmierć, czas, koniec
animal, human, death, time, end
Opis:
Korzystając z tekstów tak różnych poetów jak William B. Yeats, Emily Dickinson czy Ted Hughes, esej próbuje ukazać różnice w sposobie rozumienia i przedstawiania śmierci zwierzęcia i człowieka. Tradycyjnie w naszych wyobrażeniach ta pierwsza wydaje się nie nastręczać problemów, wszak w przeciwieństwie do śmierci człowieka, która poprzez lęk i niepokój zjawia się w ludzkim czasie jakby „przed czasem”, zwierzę umiera nagle, nieoczekiwanym cięciem przecinającym nić jego życia. Koncypujemy, że zwierzę umiera, nie przeżywając niepokoju, jaki śmierć wprowadza w horyzont życia ludzkiego od samego jego początku. Dlatego kultura zawsze suponowała, dając temu wyraz w popularnych aforyzmach w rodzaju non omnis moriar, istnienie jakiejś „reszty”, której śmierć nie jest w stanie dotknąć. Zwierzę z kolei umierałoby niejako „całkowicie”, „bez reszty”. Esej stara się zdekonstruować te tradycyjne przekonania, przywracając życiu ludzkiemu „zwierzęcy” wymiar śmierci.
The essay approaches the problem of a possible differentiation between the death of the animal and that of the human being. Stepping beyond the Cartesian sharp dichotomy of the human and animal life, we follow the line of such philosophers as Montaigne, Spinoza, and Hume, who were radically critical towards the unwarranted claims of anthropocentric phantasies. Interpreting poetic texts of Emily Dickinson and Ted Hughes we demonstrate that reflecting upon animality we can get a new insight into the place and meaning of death in our lives as well as into foundations of our speech.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stylistyka i społeczna recepcja cmentarza dla zwierząt w Rzędzianach
Aesthetic Patterns and Social Reception of the Pet Cemetery in Rzędziany
Autorzy:
Roeske, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691942.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
cmentarz zwierzęcy, śmierć, zwierzęta domowe, etnografia, antropologia
animal cemetery, death, pets, ethnography, anthropology
Opis:
The aim of this study is to describe the phenomenon of pet cemeteries on an example of the Pet Cemetery in Rzędziany, Podlaskie Voivodeship. The material, which was used for the analysis was obtained by ethnographic field studies carried out in the municipality of Tykocin. The article focuses on the aesthetic patterns, as well as on social reception of the cemetery. The design of the graveyard shows the patterns of commemoration of the dead pets and the strength of human-animal bond. As indicated by the research, the idea of the cemetery is rather extraneous for the community members, but the place is slowly taking root in the local cultural landscape.
Celem artykułu jest próba opisu zjawiska, jakim są cmentarze dla zwierząt, na przykładzie Cmentarza dla Zwierząt w Rzędzianach, w województwie podlaskim. Materiał, który posłużył do analizy, uzyskany został w wyniku etnograficznych badań terenowych przeprowadzonych w gminie Tykocin. Artykuł skupia się na wzorcach estetycznych, a także na społecznej recepcji cmentarza. Stylistyka nekropolii ukazuje wzorce upamiętniania zmarłych zwierząt oraz siłę relacji człowiek-zwierzę. Jak wskazuje materiał etnograficzny, idea cmentarza jest raczej obca dla mieszkańców gminy, lecz miejsce powoli zakorzenia się w lokalnym krajobrazie kulturowym.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Смерть животных в барочной эмблеме
The Death of Animals in the Baroque emblem
Autorzy:
Nenarokova, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692148.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
śmierć, zwierzę, barok, emblemat, dydaktyka
death, animal, Baroque, emblem, didacticity
Opis:
The Death of Animals in the Baroque emblem The Baroque emblem in an allegorical form conveys certain ideas to the reader. Man of the Baroque era perceived the world as a book. All elements of the universe served as signs, and certain ideas were conveyed with their help. The Baroque emblem, being a combination of the signs in question, represented an allegorical image. Death, the death of animals in particular, could teach a person a moral lesson, that is why the death of animals is represented quite widely in the emblem books. Emblems often contain a certain precept or denunciation of a vice, but they can point to a role model. Deer, lion, phoenix are represented most often in the emblems depicting the death of animals.
Śmierć zwierząt w barokowym emblemacie Barokowy emblemat w alegorycznej formie przekazuje czytelnikowi pewne myśli. Człowiek epoki baroku postrzegał świat jako książkę. Wszystkie elementy wszechświata służyły jako znaki, przez które przekazywane były pewne idee. Barokowy emblemat jako kombinacja takich znaków reprezentował alegoryczny wizerunek. Śmierć, w szczególności śmierć zwierząt, może być dla człowieka lekcją moralną, więc w zbiorach emblematów barokowych dość szeroko przedstawiono temat śmierci zwierząt. Emblematy często zawierają pewną naukę lub pokazują wady, ale mogą również wskazywać na model do naśladowania. Najczęściej w emblematach przedstawiających śmierć zwierząt pojawiają się jelenie, lwy, feniks.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memorial Services and Rituals for Companion Animals in Japan, Poland and the United States of America
日本、ポーランド、アメリカにおける伴侶動物のための慰霊と儀式
Autorzy:
Pręgowski, Michał Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597317.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
Tematy:
companion animal
companion animal death
petto rosu
pet loss grief
memorial services
memorial rites and rituals
pet cemeteries
cremation
rainbow bridge
伴侶動物
伴侶動物の死
ペットロス
慰霊
慰霊の儀式
ペットの墓
火葬
虹の橋
Opis:
This article discusses some of the Japanese social practices related to companion animal death and pet cemeteries, and compares them with American and Polish ones. The comparison stems from the author’s own research on pet cemeteries in Poland and the United States of America performed over the span of three years (2012–2015), as well as from the findings of researchers writing about Japan in the companion animal death context (including Ambros 2012; Kenney 2004; Veldkamp 2009). After starting with a brief description of the recent pet boom in Japan, I present the ways in which departed animals are commemorated there, as well as in Poland and the United States. The article discusses funerary rites, memorial services, as well as the looks of pet cemeteries and pet cemetery related practices in each of the three societies.
本論は、伴侶動物(コンパニオンアニマル)の死とペットの墓に関する日本社会の幾つかの慣習について論じ、さらにアメリカとポーランドでのそれと比較する。この比較は、日本における伴侶動物の死について書いた研究者の報告(Ambros 2012; Kenney 2004;Veldkamp 2009)だけでなく、三年間(2012–2015)にわたって行われたポーランドとアメリカにおけるペットの墓に関する筆者独自の調査に基づいている。まず日本における近年のペットブームについて簡潔に記述し、その後ポーランドとアメリカだけでなく、日本で亡くなった動物がどのように追悼されるか述べる。本論は、それぞれ三つの社会におけるペットの墓の外観やペットの墓に関する慣習だけでなく、葬式や慰霊などについても論じる。
Źródło:
Analecta Nipponica; 2018, 8; 109-122
2084-2147
Pojawia się w:
Analecta Nipponica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwierzęta wobec śmierci
Animals and Their Attitude to Death
Autorzy:
Pasieka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691991.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
reakcja zwierząt na śmierć, smutek zwierząt, współczucie, żałoba, żałoba w oczekiwaniu
animals’ response to death, animal grief, compassion, mourning, anticipatory grief
Opis:
Until recently, received wisdom held that it is a uniquely human privilege not only to be able to encounter reality with the aid of reason and language, but also to live with the awareness of one’s own mortality. The distinction accorded death and the experience of dying for humans results from the fact that human culture is not only in many ways importantly related this tragic experience but issues directly from it. Without the awareness of death there would not be culture and its, precisely, enduring achievements: the existence of culture represents the paradoxical effect of the ‘tanataphobia’ that haunts us. Today, however, more and more evidence has been gathered suggesting that animals also experience death in some way. Changes in their behaviour and mood may be the result of a variety of factors, but it is undeniable that the death of another individual has an effect. Evidence suggests that the effects may be lasting, because the sense of sadness, mourning and even deep depression may the result of that event of death related as it is to emotional and social bonds. Even if their requiem takes the form of yelping and groaning, this does not reduce their ‘mourning’ to a meaningless frown in a purely unreasoned and uninterrupted existence-persistence.
Jeszcze do niedawna szacowna mądrość utrzymywała, iż przywilejem ludzi jest nie tylko poznawać rzeczywistość przy pomocy rozumu i mowy, lecz żyć ze świadomością własnej śmiertelności. Ranga, jaką nadawano śmierci oraz doświadczeniu umierania wynikała stąd, iż ludzka kultura jest nie tylko na wiele sposobów związana z tym tragicznym doświadczeniem, ale dla wielu wprost z niego wynika. Bez świadomości śmierci nie byłoby kultury i jej trwałych osiągnięć. Jej istnienie stanowi paradoksalny efekt trapiącej nas tanatofobii. Współcześnie istnieje coraz więcej dowodów na to, że zwierzęta również w jakiś sposób doświadczają śmierci. Zmiany w ich zachowaniu i nastroju mogą być motywowane różnymi czynnikami, lecz nie sposób zaprzeczyć, że śmierć innego osobnika nie wywiera na nich żadnego wpływu. Wiele wskazuje na to, że ma on trwały skutek, gdyż uczucia smutku, żalu, a nawet głębokiej depresji będące następstwem tego wydarzenia stanowią ważne czynniki utrwalające łączące je więzi emocjonalne i społeczne. Nawet jeśli ich requiem ma formę skowytu i jęku, to nie znaczy, że jest tylko nic nie znaczącą zmarszczką na oceanie ich bezrozumnego i niezakłóconego trwania.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć zwierzęcia w powieści „Timbuktu Paula Austera
Death of an Animal in "Timbuktu" by Paul Auster
Autorzy:
Rydz, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692168.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Paul Auster, Timbuktu, literatura, pies, śmierć
Paul Auster, Timbuktu, literature, dog, death
Opis:
The subject of the article is the issue of human/non-human death, animal mourning, mimetic desire and death drive in the novel by Paul Auster, Timbuktu. Particularly noteworthy is the relationship between Willy G. Christmas (a man) and Mr. Bones (a dog), presented in the context of Donna Haraway’s concept of companion species. The fate of Mr. Bones after Willy’s death reveals different kinds of interspecies relationships: from taking care of a stray dog to its adoption and changing it into an oedipal animal. The suicidal death of the main non-human character can be perceived as a desire to meet Willy again in the underworld (Timbuktu) an expression of longing for a lost friend, and the act of repetition of Willy’s (human) death, but also as a conscious choice of the dog.
Tematem artykułu jest problematyka ludzkiej/nie-ludzkiej śmierci, zwierzęcej żałoby, mimetycznego pragnienia oraz popędu śmierci w powieści Paula Austera, Timbuktu. Na szczególną uwagę zasługuje relacja między (człowiekiem) Willy’m G. Christmasem a Gnatem (psem), przedstawiona w kontekście koncepcji gatunków stowarzyszonych Donny Haraway. Losy Gnata po śmierci Willy’ego ukazują odmienne propozycje stosunków międzygatunkowych: od opieki nad psem bezpańskim po jego adopcję oraz wtłoczenie w schemat zwierzęcia edypalnego. Samobójcza śmierć głównego nie-ludzkiego bohatera może być odczytywana jako pragnienie ponownego spotkania z Willy’m w zaświatach (Timbuktu), wyraz tęsknoty za utraconym przyjacielem, akt-powtórzenie (ludzkiej) śmierci Willy’ego, ale też świadomy wybór psa.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć małych drapieżców – „zwierzęce” pisarstwo Krystyny Kofty
The Death of little Predators – “animal” Writting of Krystyna Kofta
Autorzy:
Witczak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692164.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
śmierć, zwierzęta, Kofta, drapieżnik
death, animals, Kofta, predator
Opis:
The article presents the problem of animal death in the perspective of contemporary posthuman research in the field of animal studies. Manifestations of animal characters were discussed on the example of works by a contemporary Polish writer – Krystyna Kofta. Selected topics from Kofta’s works (Kot, Syf and Pawilon małych drapieżców) serve to illustrate the relationship between the fate of a woman and an animal as victims of patriarchal culture.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies