Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "aesthetic autonomy" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Beyond a narrative. Functionless modernist heritage buildings and the aesthetic autonomy of the citizens
Autorzy:
Petri, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593921.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
modernism
urban planning
architecture
heritage
ruins
modernizm
urbanistyka
dziedzictwo architektoniczne
ruiny
Opis:
The article presents the current situation of some selected modernist heritage architectural objects in the city of Katowice, or rather their ruins. The author discusses their phantom-like status, describes some local artistic interventions to highlight their plight and points out their potential to create a sphere of aesthetic autonomy in the citizens’ daily life.
Artykuł podejmuje zagadnienie specyficznego statusu obiektów modernistycznego dziedzictwa architektonicznego w rejonie współczesnych Katowic. Autor prezentuje, skoncentrowane na tych budynkach i zespołach architektonicznych, zabiegi podejmowane przez lokalnych artystów oraz podejmuje próbę analizy ich potencjału w zakresie wytworzenia strefy estetycznej autonomii w obszarze życia codziennego mieszkańców miasta.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 339-348
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bliżej krwiobiegu”? Bunt ciał w poezji polskiej lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku (Kristeva, Poświatowska i inni)
“Closer to Bloodstream”? Bodies Riot in the Poetry of the 1950s and 60s (Kristeva, Poświatowska and Others)
Autorzy:
Kopkiewicz, Aldona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534778.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
aesthetic autonomy
body
emancipatory potential
poetic language
revolution
Opis:
The article presents a constellation of poets who in the 1950s and 1960s of the 20th c. expressed their protest by means of extreme personalization of their poetic voice: an exposure of their – primarily corporeal – intimacy. Their poetry is compared with the theory of Julia Kristeva whose concept of “revolution in poetic language” appeared at the similar time and – similarly – was intended for support of the potentially subversive work of language. As it turns out, strategies for negation encompassed in the poetry of S. Grochowiak, R. Wojaczek, A. Bursa or S. Czycz solidify death drive and trauma and, as a result, negation is not transformed. Such transformation, however, does happen in the poetry of Halina Poświatowska whose creative subjectivity is open to various affects and sensual experiences, which shows itself in her poetic language: metaphorical and vivid. It is such a poetic language, which expresses its aesthetic autonomy in a positive way, that finally opens up the aesthetic emancipatory potential.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2017, 9, 1; 315-328
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aesthetic Participation as a Realisation of Social and Cultural Poiesis
Estetyczna partycypacja jako urzeczywistnienie społeczno-kulturowej poiesis
Autorzy:
Lorenc, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593987.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
artistic participation
participatory aesthetics
relational aesthetics
aesthetic autonomy
proxemic relationships
late modern culture
estetyczny dystans
estetyczne zaangażowanie
relacje proksemiczne
estetyka późnej nowoczesności
estetyka partycypacyjna
Opis:
In this essay, I will attempt to present a model of aesthetics based on a distinctive way of understanding artistic participation, relying on examples from the conceptions of Michel Maffesoli and Nicolas Bourriaud. My characterization does not claim to provide a complete description of the phenomenon in art and in contemporary theoretical approaches. Instead,I will attempt to show that the model, despite its narrow formula, provides a good opportunity to showcase certain shifts that have occurred in contemporary aesthetics due to late modern (especially characteristic of the post-industrial age) processes of de-autonomization. These shifts can be traced in the space of tension between two categories: distance and engagement. I will also show that the shifts open a new way of defining the subject of artistic creation. The subject no longer has an individual or intentional nature, nor yields to a substantialising characterization. The creative force is the self-articulating social life converged in human practices (and, among others – in artistic practices). In a way, Bourriaud and Maffesoli reuse a well-known philosophical template: one in which the poietic power of creation is alternately bestowed upon Nietzsche’s life, Heidegger’s or late Merleau-Ponty’s Being, Dufrenne’s self-creating Nature etc. Bourriaud and Maffesoli, in their conceptions of artistic and aesthetic participation, fall within – and this is my overall conclusion which serves as the guideline for the present analysis – in such a generally understood poietic model.
W niniejszym eseju ukazuję model estetyki oparty na swoistym sposobie rozumienia partycypacji artystycznej opierając się na przykładach dwóch koncepcji: Michela Maffesolego i Nicolasa Bourriauda. Moja charakterystyka nie rości sobie prawa do wyczerpania opisu zjawiska, jakim jest powodzenie kategorii partycypacji w sztuce i we współczesnych ujęciach teoretycznych. Postaram się pokazać, iż opisywany model jest mimo swojej dość wąskiej formuły, dobrą okazją do pokazania pewnych przesunięć, jakie dokonywane są w estetyce współczesnej wskutek późnonowoczesnych (zwłaszcza charakterystycznych dla doby postindustrialnej) procesów jej dezautonomizacji. Przesunięcia te rysują się w polu napięć między dwiema kategoriami: dystansu i zaangażowania. Pokażę również, że przesunięcia te prowadzą do nowego sposobu definiowania podmiotu artystycznej kreacji. Nie ma on charakteru jednostkowego, intencjonalnego, ani tym bardziej nie podlega charakterystyce substancjalizującej. Siłą tworzącą jest samoartykułujące się życie społeczne, ogniskowane w ludzkich praktykach (m.in. w praktyce artystycznej). Bourriaud i Maffesoli powielają w pewien sposób matrycę dobrze znaną filozofii: poietyczną siłą kreacji obdarzane w niej bywa samo życie (Nietzsche), Bycie (Heidegger), Byt (późny Merleau-Ponty), samostwarzajaca się Natura (Dufrenne) itp. Bourriaud i Maffesoli w swojej koncepcji artystycznej i estetycznej partycypacji mieszczą się – to jest najogólniejsza teza, która ukierunkowuje moje analizy – w tak ogólnie rozumianym modelu pojetycznym.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 11-27
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teorie poetów. Manifesty późnoawangardowe i poetyckie programy
The Poet’s Theories. Late-Avant-Garde Manifestos and Meta-Poetic Statements
Autorzy:
Orska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036685.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
avant-garde manifesto
programmatic statements
autonomy of art
engagement of literature
aesthetic discussions in modernity
Opis:
This research paper considers the avant-garde manifestos and programmatic statements of poets,in the light of the debate on the emancipatory potential of neoavant-garde art. The author shows the need to redefine the notion of artistic autonomy that new art programmes involve. In the first part of the article, the point of origin of the modern understanding of artistic autonomy is reflected on in its two basic formulas: Kantian and Hegelian. The second part evolves an analysis of three examples of contemporary metapoetic statements by Polish poets (Piotr Sommer, Andrzej Sosnowski, Kacper Bartczak). Their neoavant-garde premises of the performative character of the theoretical discussions, and of the artistic elements that connect their theoretical ideas to the actual works of these poets lead us to the conclusion that engaged, activistic poetic practice, concerning he rules directed by the questions of autonomy of art, cannot be judged from the point of view of the Kantian definition of this autonomy, especially if we take the poetical matter of avant-garde provenance into consideration.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2021, 35; 13-41
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies