Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "adriamycin" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Metabolic activation of adriamycin by NADPH-cytochrome P450 reductase; overview of its biological and biochemical effects.
    Autorzy:
    Bartoszek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1043757.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    covalent binding to macromolecules
    adriamycin
    oxygen radicals
    NADPH-cytochrome P450 reductase
    Opis:
    NADPH-cytochrome P450 reductase (P450 reductase) is one of the enzymes implicated in the metabolism of adriamycin, a very important clinically used antitumour drug. However, apart from the enzyme involvement, so far little was known about the chemical route and biochemical effects of this process. We demonstrated that the application of P450 reductase simultaneously with adriamycin to tumour cells in culture significantly increased cytotoxicity of the drug. Under tissue culture conditions, we noticed also that, in the presence of P450 reductase, adriamycin metabolite(s), displaying an altered spectrum within the visible light range were formed. This observation was taken adavantage of to study the metabolism of adriamycin in cell-free systems, using initially the enzyme isolated from rat liver and the recently obtained recombinant human P450 reductase. The reductive conversion of the drug turned out to be a multi-stage process, which occurred only under aerobic conditions and was accompanied by excessive NADPH consumption. Further research carried out with the aid of radical scavengers and radiolabelled adriamycin revealed that the enhancement of biological activity of adriamycin by P450 reductase stemmed from the formation of alkylating metabolite(s) rather than from the promotion of redox cycling known to be induced in the presence of anthracyclines.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2002, 49, 2; 323-331
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of adriamycin on the CD4 and CD8 cells in the course of trichinellosis in mice
    Autorzy:
    Karmanska, K
    Houszka, M.
    Mista, D.
    Stefaniak, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/837229.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    parasite
    mouse
    mice
    cell
    trichinellosis
    adriamycin
    histopathology
    Opis:
    The effect of adriamycin on the behaviour of CD4⁺ and CD8⁺ cells in the course of trichinellosis in mice has been studied. The animals infected with 200 larvae per mouse were administered intraperitoneally adriamycin (Adriblastin from Farmitalia) at 1st and 28th day post infection (dpi), in a dosis of 0.2 mg. The mice were killed weakly for 6 weeks and then at the 60th dpi. The examinations were made on histologic sections from the spleen, mesenteric lymph node, jejunum and masseter muscle using immunofluorescent and immunoenzymatic methods with monoclonal antibody. The mice receiving adriamycin exhibited more CD8⁺ cells in the intestinal mucosa and by the end of the experiment also in the muscles in comparison with the control animals, which, however, did not affect the course of the infection.
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 1994, 40, 4
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adriamycin cardiomyopathy with congestive heart failure, cardiogenic shock and emergency heart transplant: 30-year follow up
    Autorzy:
    Mursleen, Asma
    Harrison, Eric E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1065074.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    doxorubicin cardiomyopathy
    heart transplant survivor
    heart transplantation
    Opis:
    Doxorubicin chemotherapeutic agent is widely utilized for many types of cancers since the late 1960s. Cardiomyopathy is a well-known side effect of doxorubicin often limiting its use. In many cases doxorubicin cardiomyopathy can lead to end stage cardiac failure requiring heart transplantation. The quality of life of heart transplant patients is exceptional with most patients being able to continue normal activities following recovery. There has been significant advancement in cardiac transplantation since it was first attempted in 1967 in Cape Town, South Africa. Drugs such as cyclosporine played an important role in preventing graft failure and prolonging patient survival. Cardiac transplant can extend a patients’ life by over a decade. The patient in this case, Mr. Glen Frank Spurling, has survived 30 years following his cardiac transplant surgery. In this article an overview of doxorubicin cardiotoxicity, cardiac transplantation, and an interview with Mr. Glen Frank Spurling is presented.
    Źródło:
    OncoReview; 2015, 5, 1; A5-A10
    2450-6125
    Pojawia się w:
    OncoReview
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doksorubicyna i chlorowodorek doksorubicyny – frakcja wdychalna : dokumentacja proponowanych dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
    Doxorubicine and doxorubicine hydrochloride – inhalable fraction : documentation of proposed values of occupational exposure limits (OELs)
    Autorzy:
    Kupczewska-Dobecka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/138213.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    doksorubicyna
    chlorowodorek doksorubicyny
    adriamycyna
    NDS
    dopuszczalny poziom narażenia zawodowego
    toksyczność
    narażenie zawodowe
    nauki o zdrowiu
    inżynieria środowiska
    doxorubicine
    doxorubicine hydrochloride
    adriamycin
    OEL
    MAC
    toxicity
    occupational exposure
    health sciences
    environmental engineering
    Opis:
    Doksorubicyna (CAS: 23214-92-8) i jej chlorowodorek (CAS: 25136-40-9) to organiczne substancje chemiczne rozpuszczalne w wodzie. Doksorubicyna to lek cytostatyczny z grupy antybiotyków antracyklinowych, stosowany w antymitotycznej chemioterapii antynowotworowej, przede wszystkim drogą dożylną, dopęcherzowo, a także, w przypadku raka płuca, w postaci aerozolu do inhalacji. W Polsce, według informacji z Centralnego Rejestru Danych o Narażeniu na Substancje Chemiczne, ich Mieszaniny, Czynniki lub Procesy Technologiczne o Działaniu Rakotwórczym lub Mutagennym, prowadzonego w Instytucie Medycyny Pracy w Łodzi, liczba osób narażonych łącznie na doksorubicynę i jej chlorowodorek w 2016 r. wynosiła 587 Podawanie doksorubicyny lub jej chlorowodorku pacjentom w dawkach leczniczych może prowadzić do: mielosupresji, kardiomiopatii i zwłóknienia mięśnia sercowego oraz neurotoksyczności. Najmniejsza dawka terapeutyczna po podaniu doksorubicyny wziewnie w postaci aerozolu w badaniach klinicznych pacjentom z chorobą nowotworową wynosi 0,04 mg/kg mc. Skutki niepożądane podania doksorubicyny obejmowały: kaszel, duszność, ból w klatce piersiowej, świszczący oddech, chrypkę, krwioplucie oraz skurcz oskrzeli. Toksyczność ogólnonarządowa była określona jako łagodna i przejściowa i obejmowała: ból gardła, anoreksję, zaburzenia smaku, zmęczenie, nudności, ból języka i tachykardię. Producenci doksorubicyny w kartach charakterystyki podają, że narażenie inhalacyjne na pył lub aerozol jest niebezpieczne dla zdrowia, może powodować: dyskomfort, nudności, wymioty, supresję szpiku kostnego, zapalenie jamy ustnej, utratę włosów i kardiotoksyczność. W badaniach rakotwórczości przeprowadzonych na zwierzętach wykazano, że doksorubicyna była rakotwórcza dla szczurów po podaniu dożylnym i podskórnym, powodując głównie guzy gruczołu sutkowego. Stwierdzono działanie genotoksyczne doksorubicyny na komórki somatyczne i zarodkowe myszy. Zaobserwowano aberracje chromosomowe w komórkach szpiku kostnego. Doksorubicyna działa szkodliwie na rozrodczość. Może działać szkodliwie na płodność i na dziecko w łonie matki. W Polsce oraz w innych państwach dotychczas nie zostały ustalone wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń doksorubicyny i jej chlorowodorku w środowisku pracy. Dopuszczalne poziomy narażenia zawodowego rekomendują jej producenci: FormuMax Scientific, Inc. oraz Pfizer, na poziomie 0,0005 mg/m³ . Zaproponowano przyjąć wartość NDS doksorubicyny i jej chlorowodorku na poziomie stężenia ekwiwalentnego do 0,1% najmniejszej znalezionej w piśmiennictwie wziewnej dawki terapeutycznej u ludzi Dw = 0,04 mg/kg mc., tj. na poziomie 0,0003 mg/m³ – frakcja wdychalna. Nie ma podstaw merytorycznych do ustalenia wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh). Zalecono oznakowanie substancji notacją „skóra” – wchłanianie substancji przez skórę może być tak samo istotne, jak przy narażeniu drogą oddechową. Należy również zastosować oznakowanie literami „Ft” – substancja o działaniu szkodliwym na rozrodczość, Carc. 1B – substancja rakotwórcza kategorii zagrożenia 1B oraz Muta. 1B – substancja mutagenna na komórki rozrodcze kategorii zagrożenia 1B. Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny środowiska pracy będące przedmiotem badań z zakresu nauk o zdrowiu oraz inżynierii środowiska.
    Doxorubicin (CAS: 23214-92-8) and its hydrochloride (CAS: 25136 40 9) are organic chemicals soluble in water. It is a cytostatic drug from the group of anthracycline antibiotics, used in antimitotic antitumor chemotherapy, primarily by intravenous, intravesical, and also in the case of lung cancer in the form of an aerosol for inhalation. In Poland, according to data from the Central Data Register on Exposure to Chemicals, Mixtures Thereof, Factors or Technological Processes with Carcinogenic or Mutagenic Effect, conducted at the Institute of Occupational Medicine in Łódź, the number of people exposed to doxorubicin and its hydrochloride in 2016 totaled 587. Administration of doxorubicin or its hydrochloride to patients at therapeutic doses may lead to myelosuppression, cardiomyopathy and myocardial fibrosis as well as neurotoxicity. Adverse effects of doxorubicin administration included cough, shortness of breath, chest pain, wheezing, hoarseness, hemoptysis, and bronchospasm. Systemic toxicity was defined as mild and transient and included sore throat, anorexia, dysgeusia, fatigue, nausea, tongue pain, tachycardia. Doxorubicin manufacturers state in their safety data sheets that inhalation of dust or aerosol is hazardous to health, may cause discomfort and nuisance, nausea, vomiting, bone marrow suppression, stomatitis, hair loss, and cardiotoxicity. Animal carcinogenicity studies have shown that doxorubicin was carcinogenic to rats after intravenous and subcutaneous administration, mainly causing mammary gland tumors. Doxorubicin has been shown to have genotoxic effects on somatic and embryonic mouse cells. Doxorubicin is toxic for reproduction. It may damage fertility and the unborn child. In Poland and in other countries, the highest permissible concentrations of doxorubicin and its hydrochloride in the work environment have not yet been determined. Occupational exposure limits are recommended by its manufacturers: FormuMax Scientific, Inc. and Pfizer at 0.0005 mg/m³ . It was proposed to set up the MAC value for doxorubicin and its hydrochloride at the equivalent concentration level up to 0.1% of the lowest inhalational therapeutic dose found in the literature Dw = 0.04 mg/kg, i.e., 0.0003 mg/m³ – inhalable fraction. There are no substantive grounds to determine the STEL value. It is recommended to label the substance with the notation “skin” – the absorption of the substance through the skin may be just as important as when inhaled. The letters “Ft” should also be used – toxic for reproduction, Carc. 1B – carcinogen category 1B and Muta. 1B – germ cell mutagen category 1B. This article discusses the problems of occupational safety and health, which are covered by health sciences and environmental engineering.
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2020, 1 (103); 35-70
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies