Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "accused" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 54
Tytuł:
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:
Dziekański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1976259.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature - that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author's own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 25-40
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprzeczność interesów oskarżonych a swoboda wyboru obrońcy
Conflicting interests of the accused and the freedom to choose an attorney
Autorzy:
Kościelniak-Marszał, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171603.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
adwokat
radca prawny
obrońca
oskarżony
konflikt
attorney
solicitor
barrister
accused
conflict
Opis:
Celem niniejszej publikacji jest analiza regulacji dotyczącej sytuacji kolizyjnej pomiędzy interesami kilku oskarżonych, którzy korzystają z pomocy tego samego obrońcy. Prawo do obrony stanowi fundamentalną zasadę procesu karnego. W związku z tym relacja pomiędzy oskarżonym a jego obrońcą korzysta z daleko posuniętej ochrony przed ingerencją organów procesowych. Tylko w skrajnym wypadku, kiedy interesy procesowe kilku oskarżonych reprezentowanych przez tego samego obrońcę pozostają ze sobą w sprzeczności, ustawodawca przewiduje konieczność zerwania tego stosunku. W takiej sytuacji sąd wydaje postanowienie, zakreślając oskarżonym termin do ustanowienia innych obrońców, albo z urzędu wyznacza innego obrońcę. Stwierdzenie sprzeczności interesów jest wyjątkiem od fundamentalnej zasady swobody wyboru obrońcy i z uwagi na charakter tej regulacji musi być traktowane w sposób ścisły, w trakcie przyjęcia podczas badania tej okoliczności wyjściowego założenia o nieistnieniu kolizji. Konieczność ingerencji w trybie art. 85 § 2 Kodeksu postępowania karnego pojawia się tylko w wypadku kategorycznego ustalenia, że obrona jednego ze współoskarżonych musiałaby w sposób nieuchronny narażać dobro innego oskarżonego i czyniłaby jednoczesną obronę kilku oskarżonych zadaniem realnie niemożliwym. Jeśli natomiast obrońca kilku oskarżonych może bez szkody dla procesowych interesów oskarżonych realizować obronę, która w swej linii nie wymaga dyskwalifikowania wiarygodności wyjaśnień (lub ich części) któregokolwiek z tych oskarżonych, to nie skutkuje to sprzecznością interesów.
The purpose of this publication is the analysis of the regulation concerning the conflict situation between the interests of several accused parties who are represented by a single attorney. The right to defence is a fundamental principle of criminal proceedings. The connected relationship between the accused and their attorney is subject to extensive protection against the intervention of procedural organs. The legislation foresees the need to break these relations only in extreme cases, when the legal interests of several accused parties represented by a single attorney remain in conflict. In such event, the court issues a decision, specifying a period for the accused to hire different attorneys or appoints a different attorney ex officio. The situation when a conflict of interests is found is an exception from the fundamental principle of freedom to choose an attorney. Due to the nature of this regulation, it has to be followed strictly, and the circumstances must be analysed based on the preliminary assumption that such conflict does not exist. The need to intervene under the provisions of Article 85 § 2 of the Code of Criminal Procedure emerges only if it is established without any doubt that the defence of one of the accused would have to expose the interest of another accused to harm, which would make it practically impossible to defend several accused parties at the same time. However, if the attorney who defends several accused parties may, without detriment to the procedural interests of the accused, pursue a line of defence that does not require challenging the credibility of the explanations of any of the accused, this does not result in a conflict of interests.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 51; 79-95
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność oskarżonego za pomówienie a prawo do obrony.
The Responsibility of Those Accused of Slander against the Right of Defence
Autorzy:
Błoński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596658.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
hearing; evidence; rights of defence; explanation of the accused; slander against
Opis:
This paper deals with important theoretical and practical issues connected with the explanations of the accused that contain features of slander. The study presents the types of slander, but it primarily focuses on whether and when the accused is held liable for the slander of another person in the context of explanations. It has been emphasized that the lack of criminal responsibility of the accused for the content of such explanations is applicable only when the accused acts in defence and not “on the occasion” of defence. Determining whether the accused is held liable for the content of the slander, depending on whether it acts within the rights of the defence or whether it exceeds these limits, must always be considered against the background of the case. The rights of defence in the analyzed aspect – and the understanding of the term “within the limits of the right of defence” – should be interpreted extensively, as this right cannot be abused by the accused.
Artykuł dotyczy istotnych zagadnień teoretycznych i praktycznych wyjaśnień oskarżonego, których treść zawiera cechy pomówienia. W opracowaniu wskazano na rodzaje pomówień, ale przede wszystkim skoncentrowano się na tym, czy i kiedy oskarżony będzie ponosił odpowiedzialność karną za pomówienie innej osoby w ramach złożonych wyjaśnień. Zaakcentowano, że brak odpowiedzialności karnej oskarżonego za treść takich wyjaśnień ma miejsce wyłącznie wtedy, gdy oskarżony działa w celu obrony nie zaś „przy okazji” obrony. Ustalenie, czy oskarżony będzie ponosić odpowiedzialność karną za treść pomówienia w zależności, czy działa w ramach prawa do obrony, czy przekracza te granice musi być zawsze rozpatrywane na tle realiów konkretnej sprawy. Prawo do obrony w analizowanym aspekcie, a zwłaszcza rozumienie pojęcia „w granicach prawa do obrony”, powinno podlegać wykładni rozszerzającej, gdyż prawo to nie może być przez oskarżonego nadużywane.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2018, 106; 4-27
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo oskarżonego do obrony a dowód z przesłuchania niewolnika w rzymskim procesie karnym
Defence Right of the Accused and the Evidence from Slave’s Testimony in the Roman Criminal Procedure
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095903.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman criminal procedure
accused
defence right of the accused
evidence from the interrogation of a slave
quaestio de servis pro domino
rzymski proces karny
oskarżony
prawo oskarżonego do obrony
dowód z przesłuchania niewolnika
Opis:
This article presents the question of the accused’s right to defend himself in the light of the prohibition of interrogation of slaves in favour of their masters (quaestio de servis pro domino) expressed both in non-legal texts and in the writings of the jurists of the classical period, and in the imperial constitutions. It has been shown in the paper that the prohibition constituted a quite interesting procedural solution, which, in fact, did not entirely exclude the right of the accused owner to defend himself during the criminal trial. The testimony of the slave his master demanded to be interrogated as part of broadly understood iudicium publicum was therefore regarded as subsidiary (auxiliary) evidence. The admissibility of the evidence from the interrogation of a slave pro domino was within the discretionary power of the judge, the scope of which, however, was in this case statutorily defined. Seemingly restrictive procedural solutions concerning the admissibility of slave testimony introduced in criminal cases in Roman law in various historical periods did not contradict the main procedural principles developed by the Quirites over the centuries and known to this day.
W niniejszym artykule przedstawiono zagadnienie prawa oskarżonego do obrony w świetle wyrażonego – zarówno w tekstach nieprawniczych, jak i w pismach jurystów okresu klasycznego oraz w konstytucjach cesarskich – zakazu przesłuchań niewolników na rzecz pana (quaestio de servis pro domino). Wykazano, że zakaz ten stanowił dość ciekawe rozwiązanie procesowe, które w rzeczywistości nie wykluczało w zupełności prawa oskarżonego właściciela do obrony podczas procesu karnego. Zeznania niewolnika, którego przesłuchania domagał się jego pan w ramach szeroko pojętego iudicium publicum, były traktowane jako dowód subsydiarny (posiłkowy). Dopuszczalność dowodu z przesłuchania niewolnika pro domino została pozostawiona dyskrecjonalnej władzy sędziego, której zakres został jednak w takim przypadku w ustawowy sposób zakreślony. Z pozoru restrykcyjne rozwiązania procesowe dotyczące dopuszczalności zeznań niewolników, wprowadzane w sprawach karnych w prawie rzymskim w różnych okresach historycznych, nie stały w sprzeczności z naczelnymi zasadami procesowymi wypracowanymi przez Kwirytów na przestrzeni wieków, a znanymi po dziś dzień.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 107-121
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:
Dziekański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1976260.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
wyjaśnienia oskarżonego
prawo do obrony
granice prawa do obrony
fałszywe oskarżenie
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę wyjaśnień oskarżonego, ukazując ich dualistyczną rolę - środka dowodowego oraz środka służącego obronie oskarżonego. Autor rozważa, czy w zakresie przysługującego oskarżonemu prawa do obrony mieści się prawo do kłamstwa, a także zajmuje stanowisko w odniesieniu do granic składania przez oskarżonego fałszywych wyjaśnień. Następnie przedstawia uwagi dotyczące posługiwania się kłamstwem przez obrońcę oskarżonego w ramach taktyki obrony. Refleksje te zostały oparte na badaniach własnych autora polegających na przeprowadzaniu pogłębionych wywiadów z adwokatami wykonującymi funkcję obrońców.
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature – that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author’s own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 6-24
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reus vel suspectus? O pozycji oskarżonego i podejrzanego w rzymskim procesie karnym
Reus vel suspectus? On the Status of the Accused and the Suspect in the Roman Criminal Procedure
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097067.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
accused
suspect
quaestiones
roman criminal procedure
inscriptio inter reos
cognitio
oskarżony
podejrzany
rzymski proces karny
Opis:
This article aims to answer the question whether such a participant who can be described as the suspect was known in the Roman criminal procedure. The analysed procedure, especially of bringing a charge in the proceedings before quaestiones, as well as the examples of criminal cases settled within the framework of cognitio, quoted in this paper, confirm that the Romans distinguished between the accused and the suspect, even though they did not develop separate terms and definitions to identify these two different procedural roles. An important moment that distinguished the status of the accused person in the Roman criminal procedure was entering his name in the register of the accused (inscriptio inter reos), which took place when the indictment was brought against him. From then on, the accused became reus, that is a rightful party to the proceedings who was able to use his procedural rights fully.
Niniejszy artykuł został poświęcony próbie udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy rzymski proces karny znał takiego uczestnika, jak podejrzany. Zarówno przeanalizowana procedura, zwłaszcza wnoszenia oskarżenia w postępowaniu przed quaestiones, jak i przywołane przykłady spraw karnych rozstrzyganych w ramach cognitio potwierdzają, iż Rzymianie różnicowali pozycję oskarżonego i podejrzanego pomimo tego, że nie wypracowali oddzielnych pojęć i definicji na określenie dwóch różnych ról procesowych, w których występowali w procesie. Istotnym momentem w rzymskim procesie karnym, który różnicował pozycję oskarżonego, było wpisanie jego nazwiska na listę oskarżonych (inscriptio inter reos), co następowało dopiero wówczas, kiedy został przeciwko niemu wniesiony akt oskarżenia. Dopiero od tej chwili oskarżony stawał się reus, czyli pełnoprawną stroną procesową, która mogła korzystać w pełni ze swoich praw procesowych.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 63-79
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwroty niedookreślone charakteryzujące stan zdrowia psychicznego oskarżonego a możliwość zastosowania obrony obligatoryjnej
Phrases undetermined describing the mental health of the accused and the use of obligatory defence
Autorzy:
Żbikowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596038.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
accused
obligatory defense
indeterminate
sanity
mental health condition
phrases undetermined
oskarżony
obrona obligatoryjna
zwroty niedookreślone
ocenność pojęć
stan zdrowia psychicznego
Opis:
Niniejszy szkic prezentuje analizę przesłanek obrony obligatoryjnej, o których mowa w treści przepisu art. 79 k.p.k., a zwłaszcza § 1 pkt 4, z perspektywy językowej. Wskazany przepis prawny zawiera tzw. zwroty niedookreślone, charakteryzujące stan zdrowia psychicznego oskarżonego, których identyfikacja w konkretnym procesie karnym obliguje organ procesowy do wyznaczenia obrońcy z urzędu. Autorka podejmuje analizę z punktu widzenia poprawności językowej użytych w art. 79 k.p.k. zwrotów językowych, a swoje rozważania osadza na tle problematyki związanej ze stanowieniem i stosowaniem prawa.
This article presents the reasons for the use of obligatory defense, reffered to in art. 79 of the Polish Code of Criminal Procedure, especially in § 1 p. 4, from a linguistic perspective. Art. 79 k.p.k. contains phrases undetermined which describe the mental health of the accused. Their identification in a criminal trial obliges the court to appoint an official defender. The author considers the linguistic correctness of these indetermined phrases.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 275-297
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conflict between the Rights of Victim of a Crime and the Rights of the Accused under the German and Polish Justice System in the Context of the Case-law of European Courts
Autorzy:
Kulesza, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912697.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
conflict of rights
victim of crime
accused
ECtHR
CJEU
konflikt praw
ofiara przestępstwa
oskarżony
ETPC
TSUE
Opis:
The purpose of this article is to examine conflict between the rights of victims of crimes and the rights of defendants under the German and Polish justice system in the context of the case-law of European courts. The analysis covers two possible occurrences of this conflict: 1) in the cognitive sphere, including proving the defendant’s guilt or innocence, and 2) in the decision-making sphere, including initiation of a criminal applying preventive measures, and sentencing. The main thesis of the article is that in the Polish and German criminal process granting the injured parties not only protective rights, but also the status of an active trial party, the risk of this conflict in both of the above-mentioned spheres of the criminal trial is greater than, e.g., in the Anglo-Saxon process where the victim of the crime acts only as a witness. However, the research cited in the article indicates that the extensive codex procedural rights of injured parties as procedural parties (law in books) are not accompanied by their effective use in procedural practice (law in action). Therefore, the protective rights of alleged vulnerable victims, particularly victims of sexual offences, pose a greater threat to the rights of a defendant which constitute the principle of fair trial in Article 6 of the European Convention on Human Rights. Considerations of this article confirm also the thesis that procedural rights of defendants still have priority over victims’ rights, which of course results from the inclusion of the former in the human rights catalog contained in the European Convention on Human Rights.
Celem artykułu jest zbadanie konfliktu między prawami pokrzywdzonych i oskarżonych w niemieckim i polskim systemie wymiaru sprawiedliwości na tle orzecznictwa trybunałów europejskich. Analizą objęto dwie możliwości zaistnienia powyższego konfliktu w procesie karnym: 1) w sferze poznawczej, obejmujące udowadnianie winy bądź niewinności oskarżonego, oraz 2) w sferze decyzyjnej, obejmującej wszczęcie postępowania karnego, stosowanie środków zapobiegawczych i wyrokowanie. Główna teza artykułu głosi, że przyznanie pokrzywdzonemu w polskim i niemieckim systemie wymiaru sprawiedliwości nie tylko praw ochronnych, lecz także statusu aktywnej strony procesowej, rodzi w obu wyżej wskazanych sferach procesu karnego większe ryzyko takiego konfliktu niż np. w systemie anglosaskim, gdzie ofiara przestępstwa występuje tylko jako świadek. Jednakże badania przytoczone w opracowaniu wskazują, że rozbudowanym kodeksowym uprawnieniom proceduralnym pokrzywdzonych jako stron procesowych (law in books) nie towarzyszy ich efektywne wykorzystywanie w praktyce procesowej (law in action). Dlatego też większe niebezpieczeństwo dla praw oskarżonego, składających się na zasadę rzetelnego procesu z art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, stwarzają prawa ochronne domniemanych ofiar wrażliwych na pokrzywdzenie, szczególnie ofiar przestępstw seksualnych. Rozważania w niniejszym artykule potwierdzają także tezę, że nadal pierwszeństwo przed prawami ofiar mają prawa procesowe oskarżonych, co oczywiście wynika z wpisania tych ostatnich do katalogu praw człowieka zawartego w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 4; 135-164
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uprawnienia obrońcy w procesie karnym – wybrane zagadnienia
Autorzy:
Wierzbicka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2197908.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
attorney
accused
right of defense
eligibility
principle
obrońca
oskarżony
prawo do obrony
uprawnienia
zasady
Opis:
The right of defence is one of the fundamental human rights. In criminal proceedings, its implementation may translate into defendant’s right of undertaking his defence on his own, as well as of having recourse to a professional defender. In this regard, the defender (an attorney or a legal counsel) has been given a certain set of entitlements which, on one hand, can aid in performing his own duties and, on the other hand, provides a legal framework for the execution of these duties. The way in which the defender’s activities are conducted depends on the will and the contribution of the defendant himself. At the meeting point of the defender-defendant relationship there may appear certain occurrences, and some of them prohibited by penal legislation, which imply a number of issues and thus need to be clarified. Those issues include, inter alia, the scope of the right of defence as well as defender’s competences, the lawfulness of the activities being undertaken, the question of the scope and framework of defender’s legal privilege with regard to his knowledge on the crime.
Źródło:
Themis Polska Nova; 2018, 2(14); 152-165
2084-4522
Pojawia się w:
Themis Polska Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uproszczony akt oskarżenia w sprawach publicznoskargowych
Autorzy:
Matusiak, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130897.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
criminal law
criminal proceddings
simplified act of indictment
compliant
prosecutor
accuser
accused
justification
the right to defense
Opis:
In the article, the author presents the institution of a simplified indictment in the current legal status, indicating the authorities authorized to prepare it, material and formal requirements. Particular at- tention is paid to the issue of the lack of justification, including arguments both for and against such a solution, the lack of precise statutory criteria for such a solution. An important problem raised in the article is also the issue of lack of justification in the context of the constitutional principle of the right to defense. The article also deals with the issue of approving a simplified indictment and the consequences of its absence.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 3(30); 89-107
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trying an Accused Serial Sexual Harasser for Libel in a US Civil Court
Autorzy:
Shuster, Jonathan J.
Handler, Mark
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201086.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Accuracy Detection
Barnard Test
MeToo#
Polygraph
Sexual Harassment
Opis:
The goal of this article is to provide a class of MeToo# victims of a high-profile serial sexual harasser with a non-invasive method for civil action, when the accused publicly dismisses the victims’ claims as lies. When these libelous claims do occur, the victims can be assembled into a class-action libel/defamation case, which in most US states must be mounted within two years of the claim. Because under current civil methods, the plaintiffs would be subject to intense cross-examination in a civil jury trial, class-action lawsuits with small numbers of plaintiffs (e.g. 5–8) have proven impossible to conduct. This article provides a blueprint to create a collaboration amongst the victims, credibility-assessment (lie-detector) experts, statisticians, and MeToo# attorneys to litigate libel suits, which will likely produce out-of-court settlements. Once the first case is successfully completed, precedent will be set to bring other perpetrators to justice, and act as a deterrent to future exploitation. The evidentiary basis would be based on testing the null hypothesis that all plaintiffs are lying, to compare the inferred lying rates of the plaintiffs to similar population controls, who would be known liars, to a “Yes” answer to “Did X sexually harass you?”
Źródło:
European Polygraph; 2020, 14, 2(52); 37-47
1898-5238
2380-0550
Pojawia się w:
European Polygraph
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modele rozumowania dogmatycznego w prawie karnym
Methods of Criminal Interpretations
Autorzy:
Królikowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519139.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Tematy:
criminal law
criminal procedure
methods of criminal interpretation
legal guarantees of accused
functions of criminal law
Opis:
There are few methods used by criminal lawyers determining how they approach to criminal provisions and final outcome in the procedural issue of being or not being held responsible for one’s conduct. It might be illustrated that the main characteristic is something close to osmolarity of deeds that are close but not directly in the scope of criminal provision. In Poland it is determined by the culture of reasoning founded in the dark times of communism and afterwards simply retranslated to new democratic concepts. The author asks a question how legal dogmatics in criminal law may be the vehicle of individual guarantee to be held not guilty. According to the author this is the beginning to question the system, not the final word.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2020, 4 (60); 17-37
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Supreme Courts Judgment of 3rd March 2015 (IV KO 1/15)
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619045.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
motion for prosecuting
person nearest to the accused
wniosek o ściganie
osoba najbliższa
Opis:
Gloss adresses the situation when during the proceedings relating to an offense prosecuted on motion, the the victim stay the person nearest to the accused. The author agrees with the Supreme Court, that in this case it is necessary to submit the motion, and its lack terminates the proceedings, expanding and deepening arguments.
Glosa dotyczy problemu oceny sytuacji, gdy w czasie trwania postępowania w sprawie o przestępstwo względnie wnioskowe sprawca i pokrzywdzony stają się osobami najbliższymi. Autor podziela pogląd SN, że w takim wypadku konieczne jest złożenie wniosku, a w jego braku postepowanie należy umorzyć, rozbudowując i pogłębiając argumentację.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oskarżeni o separatyzm. Działania tajnych służb PRL wobec działaczy kaszubskich w latach 1945–1970
Accused of separatism. Actions of Communist Poland secret service against Kaszuby activists in 1945–1970
Autorzy:
Paczoska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478047.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Opis:
Accusing Kaszuby inhabitants of separatism was not the idea of communist security service. In the interwar period the „sanacja” authorities suspiciously treated activities of some of the representatives of Kaszuby movement. When after the end of WW II in the autumn of 1945 Kaszuby movement became active again and began making efforts to edit a magazine in Kaszubian, Security Service became interested in it. Into the circle of „zrzeszeńcy” (people connected with a paper „Zrzësz Kaszëbskô”) secret agents were introduced. They reported the initiatives of each of the activists. Representatives of Kaszuby movement were being observed (cases such as „Działacze” – „Activists”, „Odrębność – „Separation”, „Ratusz” – „City Hall”), it was to provide evidence for their anti-state activity. Their private correspondence was read, their telephones and rooms were listened to, special „preventive” talks were led with them to intimidate them. Among those under special surveillance were Jan Trepczyk, Jan Rompski, Aleksander Labuda and Ignacy Szutenberg. Starting with 1956 the Security Service was weakening the activity of Kaszuby Association, which, according to the Service, gathered opponents of Communist regime. It was tried to set its members at variance, to isolate and disgrace the most active of them. Secret agents were reporting on meetings of Main Board and in local branch offices, so the Security Service was well informed about personal conflicts within the Association and used that knowledge to weaken its activity. The repressions of Security Service against Kaszubian intellectuals gathered in Kaszuby movement have by no means limited their activity. It was not possible to publish some of important papers on Kaszuby inhabitants or in Kaszubian. However, actions of the security service did not prove Kaszubian aspirations to found their own republic or to collaborate with the Germans. That accuse was so groundless that no representative of Kaszuby movement was prosecuted by the Communist administration of Justice.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2004, 2(6); 205-232
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu
Taking evidence at a main hearing without the participation of the accused in the light of Article 378a of the Code of Criminal Procedure and the standards of a fair trial
Autorzy:
Badowiec, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037235.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
right to defence
fair trial
amendment to the Code of Criminal Procedure
accused
prawo do obrony
rzetelny proces
nowelizacja k.p.k.
oskarżony
Opis:
Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.
The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 93-105
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 54

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies