Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "a party to the proceedings" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Strony postępowania w świetle przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane
A concept of a party to proceedings in the light of provisions of the building law act of 7 July 1994
Autorzy:
Czerwiński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685798.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
strona postępowania
prawo budowlane
pozwolenie na budowę
definicja
building law
a party to the proceedings
building permit
definition
building trial
Opis:
The subject of the paper concerns legal problems related to a concept of a party to the proceedings in the light of provisions of the building law act of 7 July 1994. The issue which is analysed is of great theoretical and practical importance, especially in the process of applying provisions of the above regulation by courts and administrative offices. The aim of the considerations is also to present basic legal problems connected with interpretation of the concept of a party in a building trial in a practical aspect.
Przedmiotem artykułu są prawne problemy dotyczące strony postępowania prawa budowlanego w świetle ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Analizowane zagadnienie ma doniosłe znaczenie ze względu na stosowanie prawa przez sądy i organy administracji. Celem niniejszego artykułu jest również zaprezentowanie podstawowych problemów prawnych związanych z wykładnią pojęcia strony postepowania w prawie budowlanym w praktycznym wymiarze.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2016, 77
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdolność sądowa jednostek organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej w sprawach o roszczenia funkcjonariuszy
Capacity to be a party to court proceedings of the organisational units of the National Revenue Administration in cases brought by the officers of the Customs and Tax Task Forces
Autorzy:
Dziurda, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935540.pdf
Data publikacji:
2021-01-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
zdolność sądowa
pracodawca
Krajowa Administracja Skarbowa
Skarb Państwa
równoważnik pieniężny
capacity to be a party to court proceedings
National Revenue Administration
State Treasury
financial equivalent
Opis:
Kwestia zdolności sądowej jednostek organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej nie jest uregulowana jednolicie. W sprawach stricte cywilnych nie mają one zdolności prawnej, a w konsekwencji nie przysługuje im zdolność sądowa. W postępowaniu cywilnym nie występują zatem samodzielnie, a jedynie jako reprezentanci Skarbu Państwa. Natomiast w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych jednostkom organizacyjnym Krajowej Administracji Skarbowej przysługuje szczególna zdolność sądowa na podstawie art. 460 § 1 k.p.c. Celem artykułu jest rozstrzygnięcie, w jakim zakresie jednostki organizacyjne Krajowej Administracji Skarbowej korzystają ze szczególnej zdolności sądowej. Zależy od tego m.in. odpowiedź na pytanie, kto w obecnym stanie prawnym powinien być stroną pozwaną w sprawach z powództwa funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej, w szczególności w postępowaniach sądowych o zasądzenie równoważników pieniężnych za brak służbowego lokalu mieszkalnego.
The capacity to be a party to court proceedings in the case of the organisational units of the National Revenue Administration has not been regulated in a uniform manner. They do not have legal capacity in strictly civil matters and, by extension, they do not have capacity to be a party to court proceedings. Therefore, they do not act on their own in civil proceedings; they only act as representatives of the State Treasury. Conversely, the organisational units of the National Revenue Administration have special capacity to be a party to court proceedings pursuant to Article 460 para. 1 of the Civil Procedure Code in separate proceedings on matters concerning labour and social security law. The purpose of this paper is to decide to what an extent the organisational units of the National Revenue Administration take advantage of their special capacity to be a party to court proceedings. Depending on the outcome, it will be possible to answer, among other things, who should be the defendant in cases brought by the officers of the Customs and Tax Task Forces, particularly in court proceedings for the award of financial equivalents for the lack of tied accommodation.
Źródło:
Praca i Zabezpieczenie Społeczne; 2021, 1; 29-37
0032-6186
Pojawia się w:
Praca i Zabezpieczenie Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia SN z 23 lipca 2020 r., II KO 42/20
Autorzy:
Dąbrowski, Jacek A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338409.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
postępowanie sądowe
sąd
dobro wymiaru sprawiedliwości
stan zdrowia strony postępowania
właściwość miejscowa
właściwość z delegacji
judicial proceedings
court
the good of administration of justice
state of health of a party to proceedings
territorial jurisdiction
delegated competence
Opis:
Glosowane postanowienie dotyczy zakresu obowiązków sądu zwracającego się w trybie art. 37 k.p.k. do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu i podnoszącego, że zagrożenie dla dobra wymiaru sprawiedliwości wynika z braku możliwości prowadzenia procesu przed sądem miejscowo właściwym z uwagi na zły stan zdrowia strony postępowania. Autor – rozbudowując argumentację przedstawioną przez Sąd Najwyższy o kryteria przekazania sprawy na tej podstawie w trybie art. 37 k.p.k. – wykazuje zasadność poglądu, że omawiana przesłanka musi pozostawać aktualna w dacie wystąpienia ze stosownym wnioskiem.
The ruling that is analysed in the gloss concerns the scope of obligations of a court that lodges a motion with the Supreme Court in accordance with Article 37 CPC to refer a case for hearing to another court of the same instance, and states that the risk to the good of the administration of justice results from the lack of possibilities of conducting a trial before a court having territorial jurisdiction, due to the bad state of health of a party to the proceedings. Providing the justification of the Supreme Court extended by the criteria for referring a case in accordance with Article 37 CPC, the author proves the grounds for the opinion that the discussed requirement must be up-to-date on the date of lodging the motion concerned.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 3; 207-219
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W WARSZAWIE Z DNIA 21 LUTEGO 2017 R., SYGN. AKT: VI SA/WA 2550/16
COMMENTARY JUDGMENT OF WOJEWÓDZKI SĄD ADMINISTRACYJNY IN WARSAW OF 21 FEBRUARY 2017, REF. ACT: VI SA/WA 2550/16
Autorzy:
Majewski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443499.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prezes zarządu SKOK,
status prawny prezesa zarządu SKOK w postępowaniu przed KNF,
działalność KNF,
strona postępowania przed KNF,
status prawny członka zarządu banku w postępowaniu przed KNF
President of the Management Board of SKOK,
legal status of the President of the Management Board of SKOK in proceedings conducted by the KNF,
activities of the KNF,
party to proceedings conducted by the KNF,
legal status of a member of the bank’s management,
board in proceedings conducted by the KNF
Opis:
Niniejsza glosa porusza problematykę sytuacji prawnej prezesa zarządu w perspektywie strony postępowania administracyjnego prowadzonego przez organ nadzoru (Komisja Nadzoru Finansowego) w przedmiocie zatwierdzenia prezesa zarządu spółdzielczej kasy oszczędnościowo kredytowej. Instytucja zatwierdzenia prezesa zarządu jest konstrukcją nietypową, jako że wynika z potrzeby dokonania oceny sytuacji zastanej w związku z objęciem nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego spółdzielczych kas oszczędnościowo- kredytowych. Autor podziela pogląd Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wedle którego prezes zarządu spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej nie jest stroną postępowania prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego ze względu na to, że brak jest przepisu prawa materialnego, który stanowiłby o tym, iż posiada on interes prawny w tym postępowaniu. Zainteresowanie tej osoby wynikiem postępowania, w ocenie autora, jest interesem faktycznym, a nie prawnym.
This commentary raises the issue of the legal position of the president of the management board in the perspective of the administrative proceedings conducted by the supervisory body (Polish Financial Supervision Authority) regarding the approval of the president of the management board of the spółdzielcza kasa oszczędniościowo-kredytowa. The institution of approval of the president of the board is an atypical construction, as it results from the need to assess the existing situation in connection with the supervision of spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa under the supervision of the Polish Financial Supervision Authority. The Author agrees with the view of the Wojewódzki Sąd Administracyjny, according to which the president of the spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa is not a party to the proceedings conducted by the Polish Financial Supervision Authority due to the lack of a substantive law provision that would have a legal interest in the proceedings. The interest of this person as a result of the proceedings, in the Author’s opinion, is an actual and not a legal interest.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 1, XVIII; 405-416
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada ogólna czynnego udziału strony w postępowaniu administracyjnym a prawa strony w postępowaniu w sprawach załatwianych milcząco
The General Principle Of Active Participation Of A Party In Administrative Proceedings And The Rights Of A Party In Proceedings In Cases Settled Quietly
Autorzy:
Gajda-Durlik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911297.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
party to proceedings
principle of active participation of a party in proceedings
institution of a quiet settlement of a case
Opis:
Pursuant to the amendment to the Code of Administrative Procedure, the Act of 7 April 2017 amending the Act – The Code of Administrative Procedure and certain other acts, the settling of a matter quietly has been incorporated into the framework of this Code. The legislator reserved a peculiar procedural regime for cases settled quietly, based on the formula of simplified, de-formalised proceedings, with simul-taneous setting of limits for the rights of the party in the trial. Pursuant to Article 122d § 1 of the Code of Administrative Procedure, the provisions of Articles 10 and 79a of the Code of Administrative Procedure shall not apply to matters settled qui-etly. There is no doubt that the addition to Section II of the Code of Administrative Procedure of Chapter 8a on quiet settlement of matters results in the application of the Code of Administrative Procedure to matters within this scope, including, inter alia, Article 28 of the Code – on the side of proceedings. This means that in matters settled quietly, similarly as in the case of matters settled by an administrative deci-sion, the subjective scope of proceedings is determined by Article 28 of the Code of Administrative Procedure, stating that each party is a party whose legal interest or duty the proceedings relate to, or who demands the authority to act due to its legal interest or duty. At the same time, the reservation made in Art. 122a § 2 of the Code of Administrative Procedure that a case is deemed to have been settled quietly when the party’s claim has been fully accepted does not mean in practice that only homogeneous interests of the party or parties expressed in the claim are involved in the case, and that the legal interests of subjects not filing a claim will not be involved in the case. As a consequence of the above, the fundamental question arises as to what extent the provision of Article 122d(1) of the Code of Administra-tive Procedure interferes with the conventional system of guaranteeing the rights of a party or parties adopted for cases settled in the jurisdiction process. The starting point of the analysis is the identification of the basic standard for determining the procedural position of a party in administrative proceedings, and then confronting with the solutions of the institution of quiet settlement of the matter in the scope different from the standard.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2019, 2, 26; 93-114
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strona w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej
Party to administrative decision annulment proceeding
Autorzy:
Michalik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443428.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
strona postępowania administracyjnego
postępowanie w sprawie stwierdzenia
nieważności decyzji administracyjnej
postępowanie administracyjne nieważność decyzji administracyjnej
interes prawny
legitymacja procesowa strony
party to administration proceedings administrative decision annulment proceedings
administration proceedings
nullity/invalidity of the administrative decision
legal interest
legal standing (of a party)
Opis:
Artykuł poświęcony został tematyce strony postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, które to postępowanie zalicza się do nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego i odgrywa znaczącą rolę z punktu widzenia gwarancji procesowych strony z uwagi na to, iż ma ono na celu eliminację ze skutkiem ex tunc decyzji administracyjnych dotkniętych najcięższymi kwali'kowanymi wadami prawnymi określonymi w art. 156 § 1 KPA, których pozostanie w obrocie prawnym nie może mieć miejsca w państwie praworządnym. Prawna de'nicja pojęcia strony zawarta jest w art. 28 KPA, który stanowi, iż stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Stroną w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji będzie zaś każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy decyzja administracyjna, której żąda wery'kacji lub która jest przedmiotem wery'kacji w postępowaniu wszczętym z urzędu. Charakterystyczne pozostaje przy tym, iż nie zawsze musi zaistnieć tożsamość między podmiotami w  postępowaniu zwykłym i  w postępowaniu, którego przedmiotem jest stwierdzenie nieważności decyzji, niemniej jednak to przedmiot decyzji badanej w postępowaniu nieważnościowym określa krąg podmiotów będących stroną postępowania zarówno zwykłego, jak i prowadzonego w tzw. trybie nieważnościowym. Dodać należy, iż w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej legitymację do występowania w postępowaniu jako strona będzie miała też osoba, do której skierowana została decyzja administracyjna, mimo że nie była ona stroną w sprawie (przesłanka określona w art. 156 § 1 pkt 4 KPA).
!e article deals with the issue of a party in legal action for an administrative decision annulment that is classified as the extraordinary proceeding and plays a significant role in terms of the party`s procedural guarantees; the aim of the proceeding is to eliminate decisions containing the most serious defects that make them null, according to Article 156 §1 of the Code of Administrative Procedure, and the presence of which is not justified in the legal system of a democratic state. !e legal definition of `a party` is included in Article 28 of the Code of Administrative Procedure where the term `party` is defined as every person whose legal interest or duty is involved in the proceeding or a person who requests action for annulment due to their legal interest or duty. A party in action for a decision annulment will be a person whose legal interest or duty refers to the decision being verified or that is verified by the court on its own initiative. !e characteristic thing is that the persons are not always the same in the ordinary proceeding and the proceeding in which the decision is to be declared null and void. However, it is the subject matter of the verified decision that defines the range of persons who are parties in the ordinary as well as in the annulment proceeding. Furthermore, a person to whom the administrative decision has been sent will be eligible to act as a party in action for a decision annulment in spite of the fact that they have not been a party to a case (Article 156 §1 point 4 of the Code of Administrative Procedure).
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/2; 167-181
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prokurator jako podmiot uczestniczący na prawach strony w postępowaniu administracyjnym
Autorzy:
Sugier, Katarzyna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617660.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
administrative proceedings, prosecutor, subject acting as a party, requesting the initiation of proceedings, opposition to a final decision
postępowanie administracyjne, prokurator, podmiot na prawach strony, żądnie wszczęcia postępowania, sprzeciw od decyzji ostatecznej
Opis:
The subject of this article in a prosecutor acting as a party in administrative proceedings Prosecutors are most often associated with criminal proceedings and a public prosecutor's role but they can also participate in administrative proceedings acting as a party.The paper presents a prosecutor's trial position in administrative proceedings and the rights that allow to distinguish him/her from other subjects acting as parties. The purpose of the prosecutor's participation in the administrative proceedings is to remove the unlawful state and ensure that the proceedings and the settlement are lawful. The role of the prosecutor does not limit his/her function to criminal proceedings only, but it activates him/her in other types of proceedings, where it is required by the public interest.
Tematem niniejszego artykułu jest prokurator jako podmiot uczestniczący na prawach strony w postępowaniu administracyjnym. Prokurator, który najczęściej kojarzony jest z postępowaniem karnym i rolą oskarżyciela publicznego może uczestniczyć również w postępowaniu administracyjnym jako podmiot na prawach strony. W pracy przedstawiona została pozycja procesowa prokuratora w postępowaniu administracyjnym oraz uprawnienia odróżniającego go od innych podmiotów działających na prawach strony. Celem udziału prokuratora w postępowaniu administracyjnym jest usunięcie stanu niezgodnego z prawem oraz zapewnienie, aby postępowanie i rozstrzygnięcie było zgodne z prawem. Rola prokuratora, nie ogranicza jego funkcji jedynie do postępowania karnego, ale aktywizuje go w innych rodzajach postępowań, tam gdzie wymaga tego interes społeczny.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2019, 22, 40
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cessio legis During Court Proceedings for Payment: Withdrawal of the Suit with a Waiver of the Claim Resulting in Damage to the Purchaser of the Claim
Autorzy:
Surowiec, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913263.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
waiver of the claim
withdrawal of the suit
plaintiff
third party
cesja wierzytelności
cofnięcie pozwu
powód
osoba trzecia
Opis:
The article is of a scientific-research nature. The author based her conclusions on the literature and jurisdiction regarding the assignment of claims and on the withdrawal of a lawsuit with a waiver of the claim. A hypothetical situation is presented, in which a plaintiff, during the proceedings concerning the claim for payment, assigns to a third party a claim covered by the lawsuit, after entering into a dispute. A purchaser of a claim is entitled to enter the proceedings, pursuant to Article 192 point 3 of the Code of Civil Procedure, with the consent of the opposing party (defendant). In practice, the judicature extends the interpretation of this provision to the consent of both parties to the proceedings. The problem arises in a situation in which the plaintiff does not consent to the purchaser of the claim being replaced. The latter may thus be deprived of court proceedings through no fault of his own. In addition, the current plaintiff no longer has any interest in continuing the proceedings and may withdraw the lawsuit with a waiver of the claim. The effect of waiving the claim will be, in a way, releasing the defendant from his debt, and thus changing the nature of the claim into natural obligation. The above-mentioned action of the plaintiff, the seller of the claim in the process, will cause damage to the purchaser of the claim up to the amount of the withdrawn lawsuit together with the waiver of the claim. The article indicates the possibility of a broader perspective on subjective changes in the process and the material and legal effects of the parties’ formal actions.
Artykuł ma charakter naukowo-badawczy. Autorka oparła swoje wnioski o literaturę i orzecznictwo w zakresie cesji wierzytelności oraz cofnięcia powództwa wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. Przedstawiono hipotetyczną sytuację, w której powód w procesie o zapłatę ceduje na osobę trzecią roszczenie objęte pozwem po wdaniu się w spór. Nabywca wierzytelności jest uprawniony do wstąpienia do procesu na podstawie art. 192 pkt 3 Kodeksu postępowania cywilnego za zgodą strony przeciwnej (pozwanego). W praktyce judykatura rozszerza interpretację tego przepisu o zgodę obu stron procesu. Problem pojawia się w sytuacji, w której powód nie wyrazi zgody na wstąpienie w jego miejsce nabywcy wierzytelności. Ten ostatni może zostać przez to pozbawiony drogi sądowej nie ze swojej winy. Dodatkowo dotychczasowy powód nie ma już interesu w tym, aby dalej toczyć proces i może cofnąć powództwo wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. Skutkiem zrzeczenia się roszczenia będzie niejako zwolnienie z długu pozwanego, a tym samym znaturalizowanie nabytej przez osobę trzecią wierzytelności. Przedstawione powyżej działanie powoda, zbywcy wierzytelności w procesie, wywoła szkodę po stronie nabywcy wierzytelności do wysokości cofniętego powództwa wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. Artykuł wskazuje na możliwość szerszego spojrzenia na zmiany podmiotowe w procesie oraz skutki materialnoprawne posunięć formalnych strony.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 1; 307-323
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brak możliwości wypowiadania się przez organ odwoławczy w decyzji kasacyjnej wydanej na podstawie art. 138 § 2 K.p.a. o ewentualnym naruszeniu prawa materialnego lub interesu prawnego strony skarżącej
Inability to make an appeal by the appeal body in a cassation decision issued pursuant to art. 138 § 2 of the Code of Administrative Procedure of a possible violation of the substantive law or the legal interest of the party to administrative proceedings.
Autorzy:
Zdyb, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1730109.pdf
Data publikacji:
2021-09-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
postępowanie administracyjne
decyzje organu odwoławczego
decyzja kasacyjna
administrative proceedings
decisions of the appeal body
cassation decision
Opis:
W glosowanym wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego poruszono problem wypowiadania się przez organ odwoławczy w decyzji kasacyjnej wydanej na podstawie art. 138 § 2 K.p.a. w przedmiocie ewentualnego naruszenia prawa materialnego lub interesu prawnego strony skarżącej przez organ pierwszej instancji. NSA słusznie zauważył, że na podstawie tego artykułu organ odwoławczy nie rozstrzyga o meritum sprawy, nie przeprowadza merytorycznej kontroli decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji, gdyż wydając decyzję kasacyjną (która ma charakter formalny), wskazuje na konieczność przeprowadzenia w określonym zakresie lub w całości postępowania wyjaśniającego, celem poczynienia ustaleń niezbędnych do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy. W tej sytuacji organ odwoławczy nie może wypowiadać się o ewentualnym naruszeniu prawa materialnego lub interesu prawnego strony skarżącej. Decyzja kasacyjna nie może bowiem spowodować niekorzyści „materialnej” dla strony.
The commentary presents the analysis of the judgment of the Supreme Administrative Court of 17 April 2018, II OSK 1781/17, which concerns the pronounce making an appeal by the appeal body in a cassation decision issued pursuant to art. 138 § 2 of the Code of Administrative Procedure on the possible violation of the substantive law or the legal interest of the party to administrative proceedings by the first-instance decision-maker. The Supreme Administrative Court rightly noted that on the basis of this article, the appeal body does not decide on the merits of the case and does not carry out substantive control of the decision issued by the first instance body because by issuing a cassation decision (which has a formal nature) it indicates the necessity to carry out explanatory proceedings in a given scope or in its entirety, in order to make the necessary arrangements for the correct settlement of the case. In this situation, the appeal body cannot comment on a possible violation of the substantive law or the legal interest of the party to administrative proceedings. A cassation decision may not cause material disadvantage for the party.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 3; 307-320
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku wielości stron – glosa do wyroku naczelnego sądu administracyjnego z dnia 6 listopada 2020 r., II OSK 2674/20
Effectiveness of Waiver of the Right to Appeal in General Administrative Proceedings With Multiple Parties ‒ Gloss to the Judgment of the Supreme Administrative Court of 6 November 2020, II OSK 2674/20
Autorzy:
Kosicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3158359.pdf
Data publikacji:
2023-06-19
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenie się prawa do wniesienie odwołania
ostateczność i prawomocność decyzji
decyzja administracyjna
strona postępowania
postępowanie administracyjne jurysdykcyjne
waiver of the right of appeal
finality and validity of a decision
administrative
decision
party to proceedings
general administrative proceedings
Opis:
Glosowany wyrok poświęcony został problemowi skuteczności złożonego oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku, gdy w postępowaniu tym występuje więcej niż jedna strona. Naczelny Sąd Administracyjny trafnie wywiódł, że o skuteczności powyższego oświadczenia można mówić dopiero wtedy, gdy złożą je wszystkie strony. Dopiero wówczas aktualizuje się skutek w postaci uzyskania przez decyzję przymiotu ostateczności i prawomocności. W komentowanym wyroku zwrócono uwagę, że w przypadku pominięcia jednej ze stron postępowania, a następnie wniesienia przez nią odwołania z powołaniem się na przysługujący jej interes prawny, wcześniej złożone oświadczenia przez stronę faktycznie uczestniczącą w postępowaniu administracyjnym nie jest skuteczne i nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Glosa skupia się wyłącznie na wskazanej instytucji procesowej, stąd też pominięto w niej rozważania dotyczące zastosowanych przepisów materialnoprawnych.
: The judgment under review addressed to the problem of the effectiveness of a declaration of waiver of the right of appeal in general administrative proceedings which involve more than one party. The Supreme Administrative Court justly concluded that the above statement can only be deemed effective when it is made by all parties. It is only then that the effect materialises of the decision becoming final and legally binding. In the judgment in question, it was noted that if one of the parties to the proceedings is omitted and subsequently appeals while invoking its legal interest, the statements previously made by the party actually participating in the administrative proceedings are not effective and have no legal effect. The gloss focuses exclusively on the designated procedural institution, hence it omits consideration of the substantive law provisions applied.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 283-293
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The principle of effectiveness against the background of the principle of the right to a fair trial in the judgements of the European Court of Human Rights
Zasada efektywności na tle zasady prawa do sprawiedliwego procesu w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Autorzy:
Kułak-Krzysiak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38389329.pdf
Data publikacji:
2024-07-17
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
strona
efektywność
szybkość postępowania
postępowanie sądowe
trybunał
party
effectiveness
reasonable time of proceedings
court proceedings
tribunal
Opis:
Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej: ETPCz) obejmuje swoją jurysdykcją 47 państw i jest uważany za jeden z najskuteczniejszych mechanizmów ochrony praw człowieka na świecie. W rekomendacji Rec(2004)20 Komitetu Ministrów Rady Europy z 15 grudnia 2004 r. o sądowej kontroli aktów administracyjnych w nawiązaniu do przewidzianego w art. 13 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (EKOPCz) prawa do skutecznego środka ochrony prawnej naruszonych praw i wolności (right to an effective remedy) – została wyróżniona zasada efektywności. Gwarancje zawarte w normach prawa krajowego, potwierdzone w normach prawa międzynarodowego, umożliwiają obywatelowi odwoływanie się do trybunałów międzynarodowych w celu dochodzenia naruszonych praw. Naruszenie zasady efektywności skutkuje naruszeniem jednego lub kilku praw zagwarantowanych w przepisach prawa krajowego, a równocześnie prawa międzynarodowego. Niniejszy artykuł ma na celu określenie, czym według norm prawa międzynarodowego jest efektywność postępowania i jak jest interpretowana w odniesieniu do zasady prawa do sądu. Celem badawczym niniejszego artykułu jest przeprowadzenie analizy w zakresie przepisów prawnych dotyczących efektywności postępowania sądowego. W artykule postawione zostało pytanie: czy postępowanie sądowe może być efektywne? Co to jest efektywność postępowania sądowego? Jakie cechy musi spełniać postępowanie sądowe, żeby miało cechy efektywności? Jakie działania podejmują organy międzynarodowe, żeby zwiększyć efektywność postępowania sądowego i czy te działania mają wpływ na rozwiązanie problemu? Zagadnienie efektywności postępowania sądowego jest bardzo ważne, stąd próba udzielenia odpowiedzi na powyższe pytania. W artykule przedstawiona została geneza instytucji efektywności i jej ewolucja w ostatnich latach oraz próba jej porównania na przestrzeni lat.
The European Court of Human Rights (Hereinafter referred to as ECtHR) has jurisdiction over 47 countries and it is considered to be one of the most effective mechanisms for the protection of human rights in the world. In Recommendation Rec(2004)20 of the Committee of Ministers of the Council of Europe of 15 December 2004 on judicial review of administrative acts – with reference to the right to an effective remedy provided for in Article 13 of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms (ECHR) – the principle of effectiveness is primarily identified. The guarantees provided by the norms of national law and confirmed in the norms of international law allow citizens to appeal to international tribunals in pursuit of claims alleging violation of rights. Violation of the principle of effectiveness results in the infringement of one or more rights guaranteed by national and also international law. This paper aims to determine what the effectiveness of proceedings is according to the norms of international law and how it is interpreted in relation to the principle of the right to a fair trial. This article aims to define what the effectiveness of proceedings is according to the norms of international law and how it is interpreted in relation to the principle of the right to a fair trial. The research goal of this article is to analyze the legal provisions regarding the effectiveness of court proceedings. The article will ask whether the judicial process can be effective? What is the efficiency of judicial proceedings? What features must the judicial proceedings meet to have the characteristics of efficiency? What activities are being undertaken by international authorities to increase the efficiency of the judicial process, and do these activities have an impact on solving the problem? The issue of efficiency of judicial proceedings is very important. Hence the attempt to answer the questions above. The article presents the genesis of the institution of efficiency and its evolution in recent years as well as attempts to compare it over the years.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2024, 22, 1; 55-69
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ODDALENIE WNIOSKU DOWODOWEGO STRONY ZŁOŻONEGO PO ZAKREŚLONYM PRZEZ ORGAN PROCESOWY TERMINIE ‒ ROZWAŻANIA NA TLE ART. 170 § 1 PKT 6 I § 1A K.P.K.
Dismissal of a Party’s Evidentiary Motion Submitted after the Deadline set by the Judicial Body: Remarks on Art. 170 § 1. 6 and § 1a of the Polish Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096664.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
proces karny; inicjatywa dowodowa; zasada prawdy materialnej; zasada kontradyktoryjności; prekluzja dowodowa; ustalenia faktyczne; strony procesu.
criminal proceedings; evidentiary initiative; the principle of substantive truth; the adversarial principle; preclusion of evidence; fndings of fact; parties to the proceedings.
Opis:
Zaprezentowany artykuł poświęcony został statuowanej w art. 170 § 1 pkt 6 k.p.k. podstawie oddalenia wniosku dowodowego strony w procesie karnym, wprowadzonej do kodeksu postępowania karnego ustawą z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1694), zgodnie z którą to podstawą wniosek dowodowy podlega oddaleniu także wówczas, gdy został złożony po zakreślonym przez organ procesowy terminie, o którym strona składająca wniosek została zawiadomiona. W opracowaniu odrębne rozważania poświęcono także analizie dyspozycji nowo wprowadzonego art. 170 § 1a k.p.k., który włącza możliwość oddalenia wniosku dowodowego złożonego po terminie zakreślonym przez organ procesowy, w sytuacji gdy dotyczy on okoliczność kluczowych z punktu widzenia rozstrzygnięcia o odpowiedzialności prawnokarnej. W artykule przedstawiono ratio legis wprowadzenia art. 170 § 1 pkt 6 i § 1a k.p.k., dokonano analizy dogmatycznej wskazanych przepisów, jak również ich oceny z punktu widzenia aksjologii procesu karnego. W tym zakresie przedmiotowe regulacje skonfrontowano z obowiązującym systemem naczelnych zasad procesowych, a także zaproponowano odpowiedni sposób wykładni nowo wprowadzonych przepisów.
This article discusses the grounds for the dismissal of a party’s evidentiary motion in criminal proceedings, as defined in Art. 170 § 1 point 6 of Kodeks postępowania karnego (the Polish Code of Criminal Procedure) and brought into the Code by the amendment of 19 July 2019 (Ustawa z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw; Dz.U. 2019, Item 1694). Under the amended article, an evidentiary motion may be dismissed also if it was submitted after the deadline set by the judicial body, of which the party submitting the motion was notified. The present study also considers the disposition of the amended Art. 170 § 1a, which offers the possibility of an evidentiary motion being dismissed if it was submitted after the deadline set by the judicial body, in a situation where it concerns the key circumstances from the point of view of the decision on criminal liability. I present the ratio legis for the amendment of Art. 170 § 1 point 6 and § 1a, and give a dogmatic analysis of these provisions as well as their assessment from the point of view of the axiology of criminal proceedings. I compare the new regulations with the set of key procedural principles currently in force, and offer a practicable interpretation of the new provisions.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 213-235
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decyzja tymczasowa w sprawach konsumenckich – nowy instrument reakcji na praktyki zagrażające zbiorowym interesom konsumentów
A provisional decision on consumer matters - a new instrument for responding to practices threatening the collective interests of consumers
Autorzy:
Sieradzka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508569.pdf
Data publikacji:
2016-05-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
zbiorowe interesy konsumentów
decyzja tymczasowa
czynny udział strony w postępowaniu administracyjnym
poważna i trudne do usunięcia skutki praktyki
collective consumer interests
provisional decision
active participation a party in administrative proceedings
serious and hard-to-remove effects of practice
Opis:
Jednym z celów nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2015 poz. 1634) jest wzmocnienie ochrony konsumentów. Tym instrumentem ma być decyzja tymczasowa w sprawach konsumenckich wydawana przed zakończeniem postępowania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Niniejszy artykuł ma na celu przede wszystkim analizę charakteru decyzji tymczasowej wydawanej w postępowaniu w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Biorąc pod uwagę przesłanki wydania decyzji tymczasowej warto zastanowić się czy stanie się ona instrumentem szybkiej reakcji na praktyki zagrażające zbiorowym interesom konsumentów.
Strengthening consumer protection was among the objectives of an amendment introduced on 5 August 2015 to the Polish Act on the Protection of Competition and Consumers (Journal of Laws, Dz. U. 2015, item 1634). The legal instrument meant to ensure this is a ‘provisional decision’ issued before the end of proceedings regarding practices violating collective consumer interests. This paper’s objective is to analyse the nature of provisional decisions issued in the course of proceedings regarding practices violating collective consumer interests. Having regard to the prerequisites for the issuance of a provisional decision, it is also considered whether it will become an instrument facilitating quick responses to practices threatening collective consumer interests.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 3; 8-17
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 31 sierpnia 2017 r., II OSK 3025/15, LEX nr 2390501
Gloss on Supreme Administrative Court judgment of 31 August 2017, II OSK 3025/15, LEX 2390501
Autorzy:
Zwolak, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953666.pdf
Data publikacji:
2018-03-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prawo budowlane
obszar oddziaływania obiektu budowlanego
strona postępowania
construction law
area of influence of a object building
party to the proceedings
Opis:
Glosa dotyczy wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w dnia 31 sierpnia 2017 (II OSK 3025/15), który stanowi, że przy określaniu zakresu stron postępowań administracyjnych w sprawach odnoszących się do pozwolenia na budowę, należy uwzględnić wszelkie oddziaływanie na nieruchomości sąsiednie, które w świetle prawa powszechnie obowiązującego, może oznaczać ograniczenie właścicieli w wykonywaniu ich praw. W świetle orzeczenia NSA, ustalenie stron postępowania powinno być poprzedzone analizą wielu przepisów, w tym przepisów Kodeksu cywilnego, jeżeli nieruchomość jest narażona na immisje.
The gloss is concerns the judgment of the Supreme Administrative Court of 31 August 2017 (II OSK 3025/15), which states that when determining the circle of parties to administrative proceedings in matters related to the issue of a building permit, any influence on neighboring properties should be taken into consideration generally applicable laws may mean limiting the owners in the exercise of their rights. In the light of the Supreme Administrative Court's judgment, the parties to the proceedings should be preceded by an analysis of many provisions, including the provisions of the Civil Code, if the property is exposed to immissions.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2018, 1; 113-123
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brak adresu do doręczeń elektronicznych a pominięcie pełnomocnika i pozbawienie strony prawa do czynnego udziału w postępowaniu podatkowym
Lack of an address for electronic service and the omission of a professional attorney and depriving the party of the right to actively participate in tax proceedings
Autorzy:
Charkiewicz, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762143.pdf
Data publikacji:
2023-05-29
Wydawca:
Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
Tematy:
elektroniczny adres do doręczeń
czynny udział w postępowaniu podatkowym
doręczenia
pominięcie pełnomocnika
electronic address for service
active participation in tax proceedings
delivery
omission of the attorney
Opis:
W artykule poruszono tematykę doręczania pism z pominięciem profesjonalnego pełnomocnika, umocowanego w sprawie, z uwagi na brak posiadania, a zatem brak wskazania w pełnomocnictwie szczególnym adresu ePUAP1 lub adresu do doręczeń elektronicznych. Takie postępowanie organu podatkowego stanowi naruszenie zasady zapewnienia czynnego udziału stronom w postępowaniu podatkowym, jak również stoi w sprzeczności z zasadą oficjalności doręczeń. Doręczanie korespondencji w sprawie podatkowej na adres do doręczeń elektronicznych nie jest regulacją bezwzględnie obowiązującą m.in. z uwagi na istnienie innych możliwości doręczenia pism przez organ, co potwierdzone zostało w doktrynie, a przede wszystkim w orzecznictwie.
The article deals with the subject of service of letters omitting a professional attorney authorized in the case due to the lack of possession, and therefore no ePUAP address or address for electronic deliveries is not indicated in the special power of attorney. Such conduct of the tax authority constitutes a violation of the principle of ensuring active participation of the parties in the tax proceedings, as well as being contrary to the principle of the officiality of deliveries. Delivery of correspondence in a tax matter to the address for electronic service is not a mandatory regulation, e.g. due to the existence of other possibilities of delivering letters by the authority, which has been confirmed in the doctrine, and above all in jurisprudence.
Źródło:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2023, 5(321); 21-29
1427-2008
2449-7584
Pojawia się w:
Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies