Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wojna, Ryszard" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Implikacje polityki rozszerzania NATO
Implications of NATO enlargement policy
Autorzy:
Zięba, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233349.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
NATO
Europe
USA
Russia
war in Ukraine
global international system
Europa
Rosja
wojna na Ukrainie
globalny system międzynarodowy
Opis:
Celem tego artykułu jest ukazanie z perspektywy neorealizmu implikacji pozimnowojennego rozszerzenia NATO. Implikacje te należy widzieć na wielu poziomach: (a) bezpieczeństwa nowych członków Sojuszu Północnoatlantyckiego, (b) USA i spoistości NATO, (c) Rosji, (d) militaryzacji stosunków w Europie, (e) wybuchu wojny między Rosją a Ukrainą, oraz (f) globalnego systemu międzynarodowego. Wojna na Ukrainie – będąca efektem m.in. polityki rozszerzania NATO – jest wojną zastępczą Rosji z NATO o konsekwencjach globalnych, które przyspieszają rekonfigurację całego ładu międzynarodowego.
The aim of this paper is to present the implications of post-Cold War NATO enlargement from the perspective of neorealism. These implications should be seen on many levels: (a) the security of the new members of the North Atlantic Alliance, (b) the USA and NATO cohesion, (c) Russia, (d) the militarization of relations in Europe, (e) the outbreak of war between Russia and Ukraine, and (f) the global international system. The war in Ukraine – resulting from, among others, NATO’s expansion policy – is a proxy war between Russia and NATO with global consequences that accelerate the reconfiguration of the entire international order.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2023, 17; 113-126
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pochówki wojskowe z pierwszej wojny światowej na terenie Lwowa i powiatu lwowskiego. Zarys problemu
Military burials from World War I in Lvov and the Lvov region. Outline of the issue
Vojenské pohřby z období první světové války ve Lvově a lvovském okrese. Nástin problematiky
Autorzy:
Tomczyk, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6384119.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Lwów
powiat lwowski
Galicja Wschodnia/Małopolska Wschodnia
cmentarze wojenne
pierwsza wojna światowa
Lviv
Lviv district
Eastern Galicia/Eastern Lesser Poland
war cemeteries
World War I
Opis:
The article is an attempt to introduce the little-known in Polish science issue of World War I war graves in Lviv and other localities of the Lviv district, i.e., Eastern Galicia/ Eastern Malopolska, in the lost lands. World War I war cemeteries and soldiers’ quarters were destroyed in Soviet Western Ukraine after World War II.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2023, 2(37); 117-151
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Putin’s War of Attrition and Contemporary Conditions of the Political Order of Central-Eastern Europe
Putinowska wojna na wyniszczenie a współczesne uwarunkowania ładu politycznego Europy Środkowo-Wschodniej
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/53903897.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
Russian Federation
Ukraine
Russo-Ukrainian war
international security system
Central and Eastern Europe
Federacja Rosyjska
Ukraina
wojna rosyjsko-ukraińska
międzynarodowy system bezpieczeństwa
Europa Środkowo-Wschodnia
Opis:
This paper studies the Russian Federation’s superpower aspirations under President Vladimir Putin’s leadership, culminating in Ukraine’s military invasion in February 2022. The analysis here displays several fundamental factors responsible for the threats that the Kremlin’s great-power policy poses to modern international security systems and, above all, to the political order of Central and Eastern Europe. The research questions concerned the fundamental issues responsible for the primary forms of antagonism destabilizing the mutual relations between Russia and Ukraine, inscribed in the context of the multidimensional dynamics of contemporary geopolitical conditions. The discourse presented by the authorities in the Kremlin points to ambiguity, ambivalence of meaning, multifacetedness, and even inconsistency of the Russian narrative on international security, especially in the context of the war with Ukraine. That is why the above issues are considered the sphere of the most complicated problems of contemporary issues affecting Russia and Ukraine. Diagnosing the impact of the discussed factors can help understand and, over time, shape more effective international security strategies, as well as create better support programs that effectively solve Central and Eastern European security problems. In addition, finding answers to such research questions is significant in the context of contemporary global political changes, which – in conjunction with the “political correctness” issue – become a severe challenge for the entire global concept of international security.
Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie mocarstwowych zapędów Federacji Rosyjskiej pod przywództwem prezydenta Vladimira Putina, których apogeum stanowi militarna inwazja na Ukrainę w lutym 2022 r. Przeprowadzona tutaj analiza ukazuje szereg fundamentalnych czynników odpowiedzialnych za zagrożenia, jakie wielkomocarstwowa polityka Kremla stwarza dla współczesnych systemów bezpieczeństwa międzynarodowego, a przede wszystkim dla ładu politycznego Europy Środkowo-Wschodniej. Postawione pytania badawcze dotyczą fundamentalnych zagadnień odpowiedzialnych za podstawowe formy antagonizmów destabilizujących sytuację wzajemnych relacji pomiędzy Rosją a Ukrainą, wpisanych w kontekst wielowymiarowej dynamiki współczesnych uwarunkowań geopolitycznych. Prezentowany przez władze na Kremlu dyskurs wskazuje na wyraźną niejednoznaczność, ambiwalencję znaczeniową, wieloaspektowość, a nawet niespójność rosyjskiej narracji na temat bezpieczeństwa międzynarodowego, zwłaszcza w kontekście wojny z Ukrainą. To właśnie dlatego powyższe kwestie uważane są za sferę najbardziej zawikłanych problemów współczesnych zagadnień dotykających zarówno Rosję, jak i Ukrainę. Zdiagnozowanie wpływu omawianych czynników może zatem pomóc w zrozumieniu, a z czasem także w kształtowaniu bardziej efektywnych strategii bezpieczeństwa międzynarodowego, jak też w tworzeniu lepszych programów wsparcia umożliwiających efektywne rozwiązywanie problemów bezpieczeństwa Europy Środkowo-Wschodniej. Ponadto, znalezienie odpowiedzi na tak postawione pytania badawcze jest niezwykle istotne w kontekście współczesnych globalnych przemian politycznych, które – w połączeniu z kwestią „poprawności politycznej” – stają się poważnym wyzwaniem dla całej globalnej koncepcji bezpieczeństwa międzynarodowego.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2023, 22, 2; 33-48
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Use of genocide by the Russian Federation in the conduct of hybrid activities and warfare in Ukraine
Stosowanie ludobójstwa przez Federację Rosyjską w ramach prowadzenia działań hybrydowych i wojny na Ukrainie
Использование геноцида Российской Федерацией в рамках гибридных действий и войны в Украине
Застосування геноциду Російською Федерацією під час проведення гібридних операцій та війни в Україні
Autorzy:
Jakubczak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33511166.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
геноцид
гібридна війна
гібридні операції
когнітивна війна
війна в Україні
Російська Федерація
гибридная война
гибридные действия
когнитивная война
война в Украине
Российская Федерация
ludobójstwo
wojna hybrydowa
działania hybrydowe
wojna kognitywna
wojna w Ukrainie
Federacja Rosyjska
genocide
hybrid activities
hybrid warfare
cognitive warfare
the war in Ukraine
Russian Federation
Opis:
Both the Russian hybrid activities and warfare include the use of genocide to strengthen the Kremlin’s position and overcome Ukrainians. It can be observed within many spheres, but mainly as the Russian Federation falsely accuses Ukraine of committing genocide against Russians and claims that the West supports it. Russians commit war crimes that fulfil all the requirements to be considered genocide. The Kremlin uses genocide as a part of cognitive warfare, trying to influence not only the way the Ukrainians are thinking but also how they are behaving. In unofficial channels, there is much content showing Russian violence to generate fear and diminish the resilience of Ukrainians. Bearing in mind how much Russia has already lost with respect to the hybrid war in Ukraine, it is more and more likely that the Kremlin will focus in the future on hybrid activities and will try to exploit the potential of the threats that have already materialised. Principally, the hybrid warfare potential of genocide has been explored by Russians to various extend. This work addresses chosen aspects of the use of genocide by the Russian Federation in the conduct of hybrid activities and warfare in Ukraine from 2022, as well as the motivation behind it.
Як російські гібридні операції, так і гібридна війна передбачають використання геноциду для посилення влади Кремля та перемоги над Україною. Це можна побачити на багатьох рівнях, але головним чином у неправдивих російських звинуваченнях України у вчиненні геноциду проти росіян, а Заходу – у підтримці цього, а також у фактах вчинення росіянами воєнних злочинів, які відповідають усім передумовам, щоб вважатися геноцидом. Крім того, Кремль використовує геноцид як частину когнітивної війни, намагаючись вплинути не лише на мислення українців, але й на їхню поведінку. Зокрема, на неофіційних каналах з’являється багато контенту, який показує злочини, скоєні росіянами, щоб посіяти страх і знизити стійкість українців. З огляду на те, якої шкоди Росія зазнала від гібридної війни в Україні, стає все більш імовірним, що Кремль зосередиться на гібридних діях у майбутньому і намагатиметься використати потенціал загроз, які вже матеріалізувалися. По суті, з огляду на це, корисність використання злочину геноциду в проведенні гібридних операцій використовувалася росіянами в різному ступені. У цьому дослідженні розглядаються окремі аспекти використання Російською Федерацією геноциду під час проведення гібридних операцій та війни в Україні з 2022 року і далі, а також мотивація, що стоїть за цим.
Как российские гибридные действия, так и гибридная война России предполагают использование геноцида для укрепление позиций Кремля и поражения Украины. Это проявляется на многих уровнях, но главным образом в ложных обвинениях России в адрес Украины в геноциде россиян и Запада в поддержке этого, но также в том, что россияне совершают военные преступления, которые отвечают всем требованиям, чтобы считаться геноцидом. Кроме того, Кремль использует геноцид как часть когнитивной войны, пытаясь повлиять не только на мышление украинцев, но и на их поведение. В частности, на неофициальных каналах появляется множество материалов, показывающих преступления, совершенные россиянами, чтобы посеять страх и снизить сопротивляемость украинцев. Учитывая, какой большой ущерб Россия понесла в связи с гибридной войной в Украине, становится все более вероятным, что в будущем Кремль сосредоточится на гибридных действиях и попытается использовать потенциал уже реализовавшихся угроз. По сути, с учетом вышесказанного, целесообразность использования преступления геноцида в рамках проведения гибридных действий в том или ином объеме была исследована россиянами. В данном исследовании рассматриваются отдельные аспекты использования Российской Федерацией геноцида в ходе гибридных действий и войны в Украине, начиная с 2022 года, а также мотивации, лежащей в его основе.
Zarówno rosyjskie działania hybrydowe, jak i wojna hybrydowa obejmują wykorzystanie ludobójstwa w celu wzmocnienia pozycji Kremla i pokonania Ukrainy. Można to zaobserwować na wielu płaszczyznach, ale głównie w fałszywych rosyjskich oskarżeniach Ukrainy o popełnienie ludobójstwa na Rosjanach i Zachodu o wspieranie tego, również w faktach, że Rosjanie popełniają zbrodnie wojenne, które spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za ludobójstwo, dodatkowo Kreml wykorzystuje ludobójstwo jako część wojny kognitywnej, próbując wpłynąć nie tylko na sposób myślenia Ukraińców, lecz także na ich zachowanie. W szczególności w nieoficjalnych kanałach pojawia się wiele treści pokazujących zbrodnie dokonane przez Rosjan w celu wywołania strachu i zmniejszenia odporności Ukraińców. Biorąc pod uwagę, jak wielkie straty Rosja poniosła w związku z wojną hybrydową na Ukrainie, jest coraz bardziej prawdopodobne, że Kreml skupi się w przyszłości na działaniach hybrydowych i spróbuje wykorzystać potencjał zagrożeń, które już się zmaterializowały. Zasadniczo, z uwzględnieniem powyższego, przydatność wykorzystania zbrodni ludobójstwa przy prowadzeniu działań hybrydowych była eksplorowana przez Rosjan w różnym zakresie. Niniejsze opracowanie dotyczy wybranych aspektów stosowania ludobójstwa przez Federację Rosyjską w ramach prowadzenia działań hybrydowych i wojny na Ukrainie od 2022 r., a także motywacji, która za tym stoi.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 81-99
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diving Technology Design in a Mine Countermeasure System. Part II, Reliability
Projektowanie technologii nurkowania w systemie wojny minowej. Cz.II, Niezawodność
Autorzy:
Kłos, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32872299.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
diving technology
reliability
mine countermeasure
technologia nurkowania
niezawodność
wojna minowa
Opis:
The article is another paper in an unintended series on designing the technology of diving. It refers to the elements of the methodology used in the works to develop the technology of using the Mx/O_2-SCR CRABE SCUBA type diving apparatus in the mine countermeasure system as an example. The previous article focused on the impact of the NATO Standardization Organization requirements on the purpose of the main process implemented in the system that constitutes the aforementioned diving technology. The present article discusses the reliability of the process implemented in the system.
Artykuł jest kolejnym z niezamierzonego cyklu dotyczącego projektowania technologii nurkowania. Artykuł odnosi się do elementów metodyki stosowanej przy pracach nad opracowaniem technologii wykorzystania aparatu nurkowego typu Mx/O_2-SCR CRABE SCUBA w systemie wojny minowej, jako przykładu. W poprzednim artykule skupiono się na wypływie wymagań standaryzacyjnych NATO Standardization Organization na cel głównego procesu realizowanego w systemie stanowiącym wspomnianą technologię nurkowania. W tym artykule omówiono niezawodność procesu realizowanego w systemie.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2022, 2(79); 7-26
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska odsiecz dla Ukrainy
Autorzy:
Kowalski, Hubert
Powiązania:
Gazeta Polska 2022, nr 12, s. 6-10
Data publikacji:
2022
Tematy:
Biden, Joe (1942- )
Bielan, Adam (1974- )
Czarnecki, Ryszard (1963- )
Kaczyński, Jarosław (1949- )
Kaczyński, Lech (1949-2010)
Morawiecki, Mateusz (1968- )
Zełenski, Wołodymyr (1978- )
NATO
Unia Europejska (UE)
Agresja (zbrojna napaść)
Agresja rosyjska na Ukrainę (2022)
Bezpieczeństwo międzynarodowe
Bezpieczeństwo militarne państwa
Bezpieczeństwo narodowe
Dyplomacja wielostronna
Konflikt gruzińsko-rosyjski (2008)
Politycy
Polityka międzynarodowa
Polityka obronna
Postawy
Prezydenci
Propaganda wojenna
Sprzęt wojskowy
Wojna hybrydowa
Wojsko
Współpraca wojskowa
Zbrojenia
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
15 marca 2022 roku europejscy premierzy pojechali do Kijowa, by okazać wsparcie dla walczącej Ukrainy. Premier Mateusz Morawiecki i wicepremier Jarosław Kaczyński wraz z premierem Czech Petrem Fialą oraz premierem Słowacji Janezem Janszą spotkali się w Kijowie z prezydentem Wołodymyrem Zełenskim i premierem Denysem Szmyhalem. Po tej wizycie prezydent Joe Biden poinformował o kolejmym pakiecie pomocy dla Ukrainy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Rekrutacja do Waffen SS na polskich ziemiach okupowanych w opiniach dowódców SS (1939—1941)
The Waffen-SS recruitment in the Polish lands occupied by Nazi Germany in the opinions of the leaders of the SS (1939—1941)
Autorzy:
Kaczmarek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27315997.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Waffen-SS
II wojna światowa
Generalne Gubernatorstwo
Polska
volkslista
the Second World War
the General Government
Polska
Volksliste
Opis:
W artykule omówione zostały próby rekrutacji obywateli polskich do Waffen-SS w pierwszym etapie wojny (w latach 1939—1941). Z korespondencji dowódców SS wynika, że w Generalnym Gubernatorstwie Niemcy chcieli zmobilizować wówczas, ze względów rasowych, tylko etnicznych Niemców (volksdeutschy). Jednak ta grupa przedwojennych polskich obywateli była tak znikoma, że nie dała szans na utworzenie osobnej formacji. Fiaskiem zakończyła się też próba stworzenia oddziałów Waffen-SS z tzw. ludności mieszanej pod względem rasowym, do której zaliczono Górali, Kaszubów i Ślązaków, którzy mieli dopiero otrzymać obywatelstwo niemieckie. Od 1942 roku, po wprowadzeniu volkslisty na tzw. polskich ziemiach wcielonych do Rzeszy Niemieckiej i po rezygnacji z obowiązujących do tej pory ograniczeń rasowych, pobór do Waffen-SS był przeprowadzany jako część przymusowego wcielenia do armii niemieckiej. Przynależność do Waffen-SS, odpowiedzialnego za zbrodnie wojenne, ludobójstwo i eksterminację ludności cywilnej na polskich ziemiach okupowanych, była przez Polaków oceniana jednoznacznie jako kolaboracjonizm i aktywny udział w zbrodniach nazistowskich Niemiec.
The articles discusses the attempts at recruiting Polish citizens to Waffen-SS during the first stage of the war (the years 1939—1941). According to the correspondence of the SS leaders, at the time Germans wanted to conscript only ethnic Germans (Volksdeutsche). However, the said group of the pre-war Polish citizens was so negligibly small that it stood no change of having been organized as a separate armed formation. Another advanture that wounded up as a fiasco was the attempt to forma a Waffen-SS unit composed of the so-called racially mixed folk, which included the Gorals (Highlanders), the Kashubians, and the Silesians, who were yet to be granted German citizenship. From 1942 onwards, after the Volksliste had been introduced in the so-called Third Reich-annexed Polish lands and after the previously enforced racial restrictions had been lifted, the Waffen-SS draft was conducted as a part of compulsary enlistment. Being in the Waffen-SS, that was responsible for war crimes, genocide and extermination of civil population, for was by the Poles unequivocally meant collaboration and equalled with the active participation in the atrocities perpetrated by the Nazi Germany.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2022, 17, 22; 1-19
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojna i pokój w Konstytucji RP
Autorzy:
Piotrowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48562326.pdf
Data publikacji:
2022-11-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Constitution
war
peace
human rights
democracy
Opis:
Art. 116 of the Constitution of the Republic of Poland provides that a state of war and the conclusion of peace are declared by the Sejm acting in the name of the Republic of Poland. These two notions, having no constitutional definition, come under the rubric of established notions, i.e. concepts whose meaning derives from doctrinal findings and provisions of law, as well as from constitutional principles and values. The Sejm’s power to declare a state of war and, consequently, declare the conclusion of peace is part of Polish system-of-governance traditions. The parliament’s power to declare war actually characterizes most of the democratic systems, even if it could be argued that waiving this prerogative in practice characterizes it as well, reflecting the preponderance of the executive power in the domain of foreign policy. The wording of Art. 116 rules out an invasive war, also in the form of a war of prevention or a preventive self-defence. The Sejm may adopt the relevant resolution only in case of armed aggression against the territory of the Republic of Poland, or if international treaties impose an obligation of common defence against aggression, i.e. as a consequence of an act of aggression. Being of key importance for the constitutional regulation of war and peace, this constraint is commensurate with international law, which the Republic of Poland is required to respect pursuant to Art. 9 of the Constitution, and is also commensurate with the Preamble to the Constitution. In a democracy, acts of war – as an important government prerogative – may only be conducted pursuant to the relevant constitutional provisions which define the conditions that must be met for such acts to be legitimate. The conduct of a war, after all, does not warrant the suspension of the Constitution. A democratic state ruled by law must not conduct a war otherwise than on the basis, and within the constraints, of law – if it is to retain its constitutional identity. For the use of armed forces abroad to be commensurate with the Constitution, such use must not represent an act of aggression, nor can it represent any acts violating the principles of the United Nations Charter. If past experience is to be a guide, democratic constitutions are not capable of preventing anti-democratic changes in the system of governance, nor are they capable of preventing wars. War represents a failure of the Constitution, by destroying its foundation, the belief in inalienable and inherent dignity of the person.
Źródło:
Studia Iuridica; 2022, 91; 300-319
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czarna perła w koronie
Autorzy:
Kaczmarek, Ryszard (1959- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 2, s. 8-15
Współwytwórcy:
Korczyński, Piotr (1974- ). Wywiad
Data publikacji:
2021
Tematy:
Korfanty, Wojciech (1873-1939)
I wojna światowa (1914-1918)
Odzyskanie niepodległości przez Polskę (1918)
Powstania śląskie (1919-1921)
Ruchy niepodległościowe
Stosunki etniczne
Polacy
Ślązacy
Niemcy (naród)
Bitwy
Artykuł z czasopisma wojskowego
Artykuł z czasopisma historycznego
Wywiad dziennikarski
Opis:
Wywiad z prof. Ryszardem Kaczmarkiem, historykiem, badaczem dziejów Górnego Śląska w XIX i XX wieku. Rozmowa dotyczy historii tego regionu po 1918 roku, dążenia Ślązaków do przyłączenia Śląska do odrodzonej Polski, powstań śląskich oraz ich bohaterów.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Od sentymentu do wstrętu. Wspomnienia o dzieciństwie po 1989 roku
Autorzy:
Waksmund, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028660.pdf
Data publikacji:
2021-05-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
mit dzieciństwa
II wojna światowa
stan wojenny
dziecko
myth of the childhood
World War II
communist reality
child
Opis:
W okresie romantyzmu ukształtował się mit dzieciństwa rajskiego, nieskalanego, który przetrwał aż po wiek XX także w pisarstwie autobiograficznym. Jednak stopniowo dochodzić zaczęły do głosu świadectwa krytyczne, związane z doświadczeniami II wojny światowej, zwłaszcza Holocaustu, a następnie nurt wspomnień autorów rodem z pokoleń powojennych, rozczarowanych komunistyczną rzeczywistością. Kolejną cezurą pokoleniową był stan wojenny, z ambiwalentną skalą odczuć, głównie dzisiejszych celebrytów. Jednak ostateczny cios mitowi romantycznemu zadały publikowane współcześnie świadectwa, dowodzące krzywdzenia dzieci przez molestowanie seksualne ze strony dorosłych. I nie jest to jedyny dowód ich okrucieństwa.
In the Romantic period, the myth of the paradisiacal and undefiled childhood was formed, which survived until the 20th century also in autobiographical writing. Gradually, however, critical testimonies connected with the experiences of World War II, especially the Holocaust, began to surface, followed by the current of memoirs of authors from the postwar generation, disillusioned with the communist reality. Another generational caesura was the martial law, with an ambivalent scale of feelings, reflected mainly in memoirs of today’s celebrities. However, the final blow to the romantic myth is being dealt by testimonies published today that areproving the sexual harassment of children by adults. And this is not the only evidence of adults’ cruelty.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2020, 64, 3; 5-12
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieśń do boju nas zagrzewa! : pieśni powstałe przed 1 sierpnia 1944 r.
Powiązania:
Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2021, nr 6, s. 1-7
Współwytwórcy:
Hrycyk, Piotr. Opracowanie
Data publikacji:
2021
Tematy:
Panufnik, Andrzej (1914-1991)
Dobrowolski, Stanisław Ryszard (1907-1985)
Ekier, Jan (1913-2014)
Krahelska, Krystyna (1914-1944)
Bojarski, Wacław (1921-1943)
II wojna światowa (1939-1945)
Powstanie warszawskie (1944)
Piosenka wojskowa polska
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł opisuje okoliczności, w jakich powstały niektóre ze śpiewanych w czasie II wojny czy powstania warszawskiego piosenek. 4 lipca 1944 roku na łamach konspiracyjnego „Demokraty” ukazały się słowa pieśni „Warszawskie dzieci” Stanisława Ryszarda Dobrowolskiego, do której muzykę skomponował Andrzej Panufnik. Drugi z napisanych utworów to „Szturmówka”, z muzyką Jana Ekiera. Zdobył pierwsze miejsce w konkursie ogłoszonym przez „Biuletyn Informacyjny” 15 października 1942 roku, w kategorii piosenki żołnierskiej. W 1943 roku powstały popularne pieśni „Hej, chłopcy, bagnet na broń” Krystyny Krahelskiej oraz „O Natalio” Wacława Bojarskiego.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Polacy w Wehrmachcie
Autorzy:
Kaczmarek, Ryszard (1959- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 2, s. 128-135
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wehrmacht
Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie
II wojna światowa (1939-1945)
Wojsko
Volkslista
Okupacja niemiecka Polski (1939-1945)
Pobór do wojska
Dezercja
Służba wojskowa
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Tematem artykułu jest służba wojskowa Polaków mieszkających na tzw. ziemiach wcielonych do III Rzeszy w Wehrmachcie. Sytuacja na Pomorzu i Górnym Śląsku podczas okupacji niemieckiej była odmienna od realiów Generalnego Gubernatorstwa. Ludność mieszkająca na tych terenach była zmuszana do wpisu na tzw. volkslistę, co skutkowało poborem do armii niemieckiej. Według szacunkowych danych w latach 1941-1945 do armii niemieckiej trafiło około 400-450 tysięcy mężczyzn. Żołnierze ci korzystali często z możliwości dezercji na froncie zachodnim, będąc w niewoli alianckiej, przechodzili do służby w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Polish military leaders of the interwar period
Polscy przywódcy wojskowi okresu międzywojennego
Autorzy:
Kałużny, Ryszard.
Powiązania:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces 2021, nr 1, s. 34-49
Współwytwórcy:
Kuszyk, Paweł Autor
Data publikacji:
2021
Tematy:
Rowecki, Stefan (1895-1944)
Rozwadowski, Tadeusz (1866-1928)
Wojsko Polskie (1918-1939)
I wojna światowa (1914-1918)
II wojna światowa (1939-1945)
Generałowie
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma naukowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Autorzy artykułu przedstawiają sylwetki i osiągnięcia generałów: Tadeusza Jordana Rozwadowskiego i Stefana Roweckiego. Omawiają przebieg służby wojskowej obu generałów oraz ich przymioty i cechy charakteru, dzięki którym można ich umieścić w gronie przywódców wojskowych. Na podstawie literatury przedmiotu analizują także różne ujęcia i definicje przywództwa.
Bibliografia na stronach 47-48.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Stefan Wyszyński: The Lublin’s Period of Episcopal Ministry (1946-1949)
Biskup Stefan Wyszyński: lubelski okres posługi pasterskiej (1946–1949)
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706697.pdf
Data publikacji:
2021-07-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Biskup Stefan Wyszyński
diecezja lubelska
II wojna światowa
ideologia komunistyczna
Katolicki Uniwersytet Lubelski
odbudowa diecezji
inicjatywy duszpasterskie
Bishop Stefan Wyszyński
diocese of Lublin
II world war
Communist ideology
the Catholic University of Lublin
reconstruction of the diocese
pastoral initiatives
Opis:
Dnia 4 marca 1946 r. watykańska Kongregacja do Spraw Nadzwyczajnych, zajmująca się wówczas nominacjami biskupimi, przesłała do biura Prymasa Polski, kardynała Augusta Hlonda, dokument informujący o mianowaniu przez papieża Piusa XII pierwszych po wojnie biskupów polskich, a wśród nich także nowego biskupa lubelskiego, księdza Stefana Wyszyńskiego: „Beatissimus Pater promovit Reverendum D. Stephanum Wyszyński e clero vladislaviensi ad Ecclesiam Cathedralem Lublinensem. Eadem Sanctitas Sua concedit dicto Electo Stephano Wyszyński indultum recipiendi conssecrationem episcopalem necnon capiendae possessionis dioecesis Lublinensis priusqam ad eum Bullae Apostolicae pervenerint”. W tym czasie biskup nominat miał mniej niż 45 lat. Pomimo tego, w dość krótkim okresie swoich rządów (2 lata i 8 miesięcy), biskup Wyszyński dokonał wielkiego dzieła. Przede wszystkim zapoczątkował odnowę i odbudowę diecezji ze zniszczeń wojennych i wprowadził ją na nowe drogi rozwoju. Niewątpliwie był to czas, który można określić mianem wielkiego zrywu i odrodzenia Kościoła w Polsce. Powyższy artykuł ukazuje jak nominacja biskupia, jak też ingres do katedry lubelskiej otworzyły przed biskupem Wyszyńskim nowe perspektywy działań i wyznaczały kolejne zadania w ramach pasterskiego posługiwania Kościołowi w Polsce i na świecie. Co więcej – zdaniem autora niniejszego studium – ponad dwa i pół roku posługi w diecezji lubelskiej było też – swego rodzaju – poligonem doświadczalnym, gdzie biskup Wyszyński mógł wykorzystać, jak również rozwinąć doświadczenia duszpasterskie zdobyte wcześniej we Włocławku. Był to jednocześnie kolejny etap przygotowywania do podjęcia już wkrótce najważniejszych zadań w Kościele. Innymi słowy, lubelski okres posługi pasterskiej biskupa Wyszyńskiego okazał się niezmiernie cennym doświadczeniem w perspektywie późniejszej działalności jako ordynariusza diecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej oraz Prymasa Polski.
On March 4, 1946, the Vatican “Congregation for Extraordinary Affairs,” then responsible for episcopal nominations, sent a document to the office of Cardinal August Hlond about the appointment by Pope Pius XII of the first Polish bishops after the war, including a new ordinary of the Lublin diocese: „Beatissimus Pater promovit Reverendum D. Stephanum Wyszyński e clero vladislaviensi ad Ecclesiam Cathedralem Lublinensem. Eadem Sanctitas Sua concedit dicto Electo Stephano Wyszyński indultum recipiendi conssecrationem episcopalem necnon capiendae possessionis dioecesis Lublinensis priusqam ad eum Bullae Apostolicae pervenerint”. At that time, the nominee bishop was not quite 45 years old. Moreover, in a relatively short period of his rule in Lublin (two years and eight months), Wyszyński did a great job. Above all, though, he initiated the diocese's renewal and reconstruction from the horrible war damage and introduced it on a new path of pastoral development. Undoubtedly, it was a time that can be described as a great revival of the Catholic Church in Poland. Therefore, the above article exposes how the episcopal nomination and ingress to the Lublin cathedral opened for Bishop Wyszyński new perspectives as well as set further tasks in his pastoral ministry to the Church in Poland and the world. Moreover, according to the author of this study, over two and a half years of episcopal service in the Lublin diocese was also – in some way – an experimental training ground, where Bishop Wyszyński could use as well as develop his pastoral experience gained earlier in Włocławek. Additionally, it was also the next stage of preparation to undertake more essential tasks in the Church. In other words, the Lublin pastoral ministry of Bishop Wyszyński turned out to be a valuable experience in the perspective of later activity as ordinary of the Gniezno and Warsaw dioceses as well as the Primate of Poland.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 4; 113-129
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Włocławek period of fr. Stefan Wyszyńskis pastoral ministry : youth and the seminary formation for the priesthood (Part 2)
Włocławski okres posługi duszpasterskiej ks. Stefana Wyszyńskiego : prezbiterat i czas kapłańskiej posługi duchowej (część druga)
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057418.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
ks. Stefan Wyszyński
diecezja włocławska
kapłaństwo
II wojna światowa
zniewolenie komunistyczne
Fr. Stefan Wyszyński
the diocese of Włocławek
priesthood
communist enslavement
World War II
Opis:
Prezentowany artykuł analizuje finalizację formacji do kapłaństwa, jak też „włocławski okres” posługi pasterskiej Ks. Stefana Wyszyńskiego. Dokonana przez autora interpretacja materiałów źródłowych ma na celu ukazanie roli i znaczenia tego czasu dla całokształtu działalności Ks. Stefana Wyszyńskiego, przyszłego Prymasa Polski. Eksploracja powyższych badań będzie polegała na analizie tekstów źródłowych metodą historyczną, polegającą na rekonstrukcji faktów historycznych i ich reinterpretacji metodą indukcyjno-dedukcyjną. Podstawowym zaś celem badawczym powyższego artykułu jest przedstawienie „włocławskiego okresu” życia Wyszyńskiego w kontekście ówczesnej sytuacji społeczno-politycznej Polski. Trzeba bowiem przyznać, że zagrożenia, jakie niosła inwazja ówczesnej antychrześcijańskiej ideologii marksistowsko-leninowskiej, jak też nazistowski hitleryzm z całą grozą II wojny światowej były niezwykle poważne i zagrażały istnieniu polskiego Kościoła i Narodu. Mimo wszystko, nawet w okresie najbardziej brutalnych represji Wyszyński bronił zarówno osobistej godności każdego człowieka, jak też chrześcijańskiej tożsamości Polaków. Co więcej, zdaniem autora niniejszego studium, formacja seminaryjna, posługa pasterska w diecezji włocławskiej, studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, stypendia zagraniczne, jak też czas II wojny światowej były swego rodzaju poligonem doświadczalnym, gdzie Ks. Stefan Wyszyński mógł zdobyć, jak również rozwinąć doświadczenia duszpasterskie niezbędne dla późniejszej działalności jako ordynariusza diecezji lubelskiej, a później archidiecezji gnieźnieńskiej i warszawskiej oraz Prymasa Polski.
The presented article analyzes the completion of formation for the priesthood in the Seminary and, then, the “Włocławek period” of the pastoral ministry of Fr. Stefan Wyszyński. The author’s interpretation of the source materials aims to display the meaning and significance of that time for the overall activity of Fr. Stefan Wyszyński, the future Primate of Poland. The exploration of the above research is based on analyzing source texts using the historical method to reconstruct historical facts and, after that, their reinterpretation by the inductive-deductive method. Therefore, the above article’s primary research goal is to present the “Włocławek period” of Wyszyński’s priestly life in the context of Poland’s social and political situation. However, the threats posed by the invasion of the then anti-Christian Marxist-Leninist ideology and Nazi Hitlerism with all the horrors of World War II were dire. They threatened the existence of both the Polish Church and the Nation. After all, even in the period of the most brutal repressions, Wyszyński defended each man’s personal dignity and the Christian identity of Poles. Moreover, according to the author of this study, the seminarian formation, pastoral ministry in the diocese of Włocławek, studies at the Catholic University of Lublin, foreign scholarships, as well as the time of World War II were a kind of testing ground, where Fr. Stefan Wyszyński was able to gain and develop the pastoral experience necessary for his future activity as ordinary of the Lublin diocese, and, later, the Archdiocese of Gniezno and Warsaw, and the Primate of Poland.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2021, 28; 57-74
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies