Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Vatican (the Holy See)" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Polityka władz Jugosławii wobec Kościoła katolickiego w latach 1945–1971
    Policy of the Yugoslavian authorities towards the Catholic Church in 1945–1971
    Autorzy:
    Wawryszuk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478227.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Jugosławia
    Kościół katolicki
    polityka wyznaniowa w Jugosławii
    Watykan (Stolica Apostolska) po II wojnie światowej
    Yugoslavia
    Catholic Church
    Yugoslav Religious Policy
    Vatican (the Holy See)
    Opis:
    The acquisition of power by the communists in Yugoslavia after World War II proceeded in a different way, than in case of other Central and East European countries (except Albania). First of all, Yugoslavia had been liberated mostly by partisans, naturally supported by the Allied Powers. Secondly, taking into account their impact on political reality in the country, they did not follow other communists (e.g. from Poland, Hungary, Bulgaria etc.) in implementing a “transitional period”, but straight away started massive terror against all potential or real political enemies. One of the “natural” enemy of the new government was the Catholic Church (CCh), Institution especially strong in Croatia and Slovenia. Thus, the CCh was oppressed by communists. The authorities used administrative repressions, some of most active priests were killed. The archbishop Alojzije Stepinac, the leader of the Church in Croatia, was sentenced and imprisoned. Gradually, after WW II, communist terror had been substituted by administrative and political repressions. Belgrade had started a kind of political game with Vatican, where the situation of the Church in Croatia was at stake. At this point the pattern was similar to other communist states: the “priests-patriots” associations were established in whole Yugoslavia. However, a lack of success led Josip Broz-Tito, Yugoslav leader, to break off the diplomatic relations with the Holy See in 1952. The diplomatic détente between the Holy See and Belgrade appeared in mid-‘60s, when tough negotiations between states had begun. The agreement, finally signed in 1966, resulted in improvement of the CCh’s position in Croatia and Slovenia. It is worth to be noted, that Vatican was interested in looking for deeper frames of cooperation with Yugoslavia. The main goal was to sign a concordat with a socialist state, what would have a huge impact on Catholicism the whole Eastern Bloc. Apart from that, as Belgrade continued its policy in Non-Aligned Movement, Vatican sought an opportunity to expand its influence in the Third World. Eventually, the concordat was signed in 1970 and in the following year Josip Broz-Tito, as the first communist leader, officially visited pope Paul VI in Vatican. At the end of 1971 a symbolic event for a Church’s history in Croatia took place – “The Croat Spring”. Massive protests in the republic were suppressed by the authorities. Oppositely to clergy in other countries like Poland, the Church in Croatia/Yugoslavia remained passive. This fact had significant consequences, as the Croatian elites almost up to ‘90s felt deep reserve to the Institution.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 236-251
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stolica Apostolska a Państwo-Miasta Watykan. Kilka uwag o wspólnej podmiotowości prawnomiędzynarodowej
    The Holy See and the Vatican City. Remarks on the Homogeneous Subjectivity under International Law
    Autorzy:
    Łaski, Piotr
    Słotwińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1797453.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    podmiotowość sui generis
    Państwo-Miasta Watykan
    suwerenność
    podmiotowość prawnomiędzynarodowa
    sui generis subjectivity
    Vatican City State
    sovereignty
    international legal subjectivity
    Opis:
    Status międzynarodowy Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan po dziś dzień w sferze prawnomiędzynarodowej wywołuje wątpliwości. Spowodowane jest to faktem, że w analizowanym przypadku podmiotowość prawa międzynarodowego publicznego ma charakter szczególny przez wzgląd na brak wszystkich kluczowych atrybutów tej podmiotowości. W tekście zabrano głos w toczonej w doktrynie prawa międzynarodowego publicznego dyskusji starając się uwypuklić argumenty przemawiającym za uznaniem, że w tej sytuacji mamy do czynienia z jednym i tym samym podmiotem występującym na arenie międzynarodowej bądź to jako Stolica Apostolska bądź to jako Państwo-Miasta Watykan. Toteż, co starano się przedstawić, Stolica Apostolska nie jest czynnikiem zewnętrznym w stosunku do Watykanu, a z kolei znikomy obszar, nieliczna ludność nie pozwalają widzieć w jednostce geopolitycznej, jaką jest Państwo-Miasta Watykan, normalnego państwa w prawnomiędzynarodowym ujęciu, który stanowiłby odrębny od Stolicy Apostolskiej podmiot prawa.
    To this day, the international status of the Holy See and the Vatican City-State has been raising doubts in the international legal sphere. This is due to the fact that, in the considered case, the subjectivity under public international law is of a special nature because of the absence of all key attributes of such subjectivity. The authors contribute to the discussion now held in the doctrine of international public law by highlighting arguments that in this situation we are confronted with the same entity operating on the international arena, either as the Holy See or as the Vatican City. Therefore, the Holy See is not an entity that is external to the Vatican. On the other hand, its small area and population do not make the geopolitical entity of the Vatican City a normal state within the meaning of international law and a legal entity separate from the Holy See.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2021, 10, 1; 57-68
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ochrona własności intelektualnej w prawie państwa-miasta watykańskiego
    The protection of intellectual property under the law of the Vatican City State
    Autorzy:
    Słowiński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495982.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    Vatican City State
    Holy See
    Law
    Intellectual property
    Opis:
    In view of contemporary threats, the Holy See decided to adapt the law of the Vatican City State concerning intellectual property to the international standards. The new act, published on March 19, 2011, adopts the law of the Republic of Italy in this regard, providing that it is in accordance with the Law of God, canon law and all the international treaties signed by the Holy See. The new act is designed to protect the integrity of the teaching of the Bishop of Rome and the Holy See against improper commercial use, or another use that may be detrimental to the Church. The new law also protects the image and the voice of the Pope, as well as the copyright of the Holy See. The act establishes a Committee for Intellectual Property Rights, which is going to deal with matters of particular importance regarding copyrights.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2013, 33; 51-62
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Watykańskie instytucje finansowe
    Financial Institutions of the Vatican
    Autorzy:
    Romanko, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    Kuria Rzymska
    Stolica Apostolska
    Państwo-Miasto Watykan
    Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
    dobra doczesne Kościoła
    Roman Curia
    Holy See
    Vatican City State
    Administration of the Patrimony of the Apostolic See
    temporal goods of the Church
    Opis:
    Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
    The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedsoborowe „drogi” do generalnej reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II
    Pre-council "road" to general liturgical reform of Vatican II
    Autorzy:
    Krzystek, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2008104.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the encyclical
    the liturgy
    the Holy See
    the road
    Vatican
    encyklik
    liturgia
    Stolica Apostolska
    droga
    Sobór Watykański
    Opis:
    Promotor posoborowej reformy liturgicznej A. Bugnini CM w swoim monumentalnym dziele La riforma liturgica (1948-1975) jako klucz do reformy liturgicznej wymienia: ruch liturgiczny, rozwój nauk liturgicznych, komisję powołaną w 1948 roku przez Piusa XII (1939-1958) i kongres w Asyżu. To świadectwo należy rozszerzyć o bogaty dorobek myśli Piusa XII, a zwłaszcza jego encyklikę Mediator Dei (1947), będącą szczególnym impulsem dla przyszłej reformy liturgicznej, a także międzynarodowe kongresy liturgiczne, które odbywały się od 1951 roku, z największym wydarzeniem, jakim był kongres pastoralno-liturgiczny w Asyżu w 1956 roku. Czas kongresów liturgicznych o wymiarze międzynarodowym w latach pięćdziesiątych był wymownym świadectwem dojrzałości ruchu liturgicznego, który po ukazaniu się encykliki Mediator Dei w 1947 roku stał się oficjalnym ruchem Kościoła. Spotkania kongresowe, z udziałem przedstawicieli Stolicy Apostolskiej, najwybitniejszych specjalistów nauk liturgicznych i zaangażowanych duszpasterzy kształtowały dojrzałe idee odnowy liturgicznej, które w pełnym świetle zaprezentowały się w soborowym schemacie liturgicznym. Podczas gdy redakcje innych schematów soborowych odsyłano do nowych opracowań, schemat liturgiczny z proporcjonalnie mniejszymi poprawkami znalazł od początku uznanie Ojców Soboru. Można twierdzić, że dojrzewał przez wiele dziesięcioleci w klimacie ruchu liturgicznego, a od 1947 roku pod szczególnym patronatem encykliki Piusa XII Mediator Dei, która wytyczyła autentyczne drogi odnowy liturgicznej.
    Promoter of the post-conciliar liturgical reform A. Bugnini CM in his monumental work La riforma liturgica (1948-1975) as the key to the reform of the liturgical lists: the liturgical movement, development of the liturgical sciences committee appointed in 1948 by Pope Pius XII (1939-1958) and congress in Assisi. This certificate should be extended to the rich legacy of thought of Pius XII, and especially his encyclical Mediator Dei (1947), which became a special incentive for future liturgical reform, as well as international congresses liturgy, which took place from 1951. The biggest event so far was the Congress pastoral-liturgical in Assisi in 1956. Time of the liturgical conferences with an international dimension in the fifties was an eloquent testimony to the maturity of the liturgical movement, which after the publication of the encyclical Mediator Dei in 1947 became the official church movement. Congress meeting, attended by representatives of the Holy See, the most prominent specialists liturgical teachings and committed pastors, mature ideas shaped the liturgical renewal, which in full view were presented in the conciliar liturgical scheme. While the editorial council of other schemes were sent to new studies, liturgical scheme with proportionately lower amendments found since the beginning of the recognition of the Council Fathers. It can be argued that matured over many decades in the climate of the liturgical movement, and since 1947 under the special patronage of Pope Pius XII's encyclical Mediator Dei, which paved the authentic way of liturgical renewal.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2015, 1; 7-24
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il messaggio missionario della Radio Vaticana di fronte ai cambiamenti nei media della Santa Sede
    The missionary message of the Vatican Radio in the face of changes in the Holy See’s media
    Autorzy:
    Gęsiak, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046413.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Africa
    Chiesa
    comunicazione
    Francesco
    Giovanni Paolo II
    Internet
    media
    missione
    multiculturale
    multilingue
    Radio Vaticana
    riforma
    Santa Sede
    social media
    tecnologie
    Church
    communication
    Francis
    Holy See
    John Paul II
    mission
    multicultural
    reform
    technologies
    Vatican Radio
    Opis:
    Da diversi anni è in atto un processo di ristrutturazione dei media vaticani. La Segreteria per la Comunicazione ha iniziato dei radicali cambiamenti delle strutture e dei programmi di tutte le entità di media che operano in Vaticano, attuando nuove strategie. Una delle sfide che continua ad essere molto viva è la funzione missionaria dei media vaticani, finora svolta dalla Radio Vaticana in modo molto efficace.Una breve presentazione della riforma mostra le idee della trasformazione in atto. Il punto cruciale è l’apertura ad Internet e ai social media. Infatti, le nuove tecnologie non sempre sono accessibili al «mondo missionario», soprattutto a paesi dell’Africa lontani dalle grandi città. La Radio Vaticana deve trovare una buona risposta alle esigenze di tutti per continuare ad essere un mezzo apostolico missionario significativo.
    The process of restructuring the Vatican media has continued for several years. The Secretariat for Communication has initiated changes in the structures and programs of all media entities that have operated in the Vatican. The reform radically changes the media strategy of the Holy See. One of the challenges is the missionary function of the Vatican media, so far carried out by Vatican Radio in a very effective way. A brief presentation of the reform shows the ideas guiding this transformation. The most important factor is the openness of today’s world to the Internet and social media. However, it seems that new technologies are not always fully suitable for the “missionary world”, especially in many places in Africa. For this reason it seems important to find a new efficient way of proceeding. Retaining these, Vatican Radio should continue to be a very significant factor in the missionary activities of the Church.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 3; 311-325
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Konferencji Episkopatu Polski w rokowaniach Stolicy Apostolskiej z władzami Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku
    Role of the Conference of the Episcopate of Poland in the holy See negotiations with the authorities of Polish People’s Republic in the second half of the seventies of the 20th century
    Autorzy:
    Stępień, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371665.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Stolica Apostolska
    Watykan
    Polska Rzeczypospolita Lu-dowa
    relacje
    Konferencja Episkopatu Polski
    rokowania
    the Holy See
    Vatican
    Polish People’s Republic
    relations
    the Conference of the Episcopate of Poland
    negotiations
    Opis:
    In the first months of 1971 the Government of the Polish People’s Republic decided to start talks with the Holy See on the normalization of relations between the State and the Catholic Church. The intention of the Holy See was to achieve recognition of the legal personality of the Church in Poland. The only result achieved however was the will to continue negotiations in the future.Under the Protocol signed by the parties in July 1974, the communist authorities immediately appointed the head of their Team of representatives and began to reside in Rome. The decision to send a permanent representative of the Holy See to Warsaw was first made by Pope Paul VI in 1976 and upheld by John Paul I. After the pontificate began by John Paul II, the position of the Holy See in this matter was modified and as a consequence no delegate of the Pope was sent to the end of the seventies of the last century to Warsaw and no agreement was reached. At every stage of the negotiations that were carried without any representative of Polish Church. Cardinal Stefan Wyszyński, as the Head of the Conference of the Episcopate of Poland, was kept informed about their course and he supported the negotiators by submitting systematically in writing the opinion of the Conference of the Polish Episcopate to the Pope Paul VI, to Pope John Paul II as well as and for the Archbishop Agostino Casaroli. All suggestions and remarks were very valuable and supportive in negotiations due to the fact that they were originated by Polish bishops who knew well the internal situation in the country as well as the way of proceedings of communist authorities.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 163-192
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedstawicielstwo dyplomatyczne Stanów Zjednoczonych Ameryki przy Watykanie a Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA (aspekty historyczne i prawne)
    U.S. Diplomatic Representation at the Vatican and the Constitution’s First Amendment (Historical and Legal Aspects)
    Autorzy:
    Zieliński, Tadeusz J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494522.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Dyplomacja USA
    Watykan
    Stolica Apostolska
    rozdział kościoła I państwa
    Pierwsza Poprawka do Konstytucji USA
    U.S. Diplomacy
    The Vatican
    The Holy See
    Separation of Church and State
    First Amendment to the U.S. Constitution
    Opis:
    The paper presents an issue of diplomatic relations of the United States with Papacy since the early years of American Republic. It sketches development of consular representation of the late 18th century which eventually turned into regular contacts at the ambassadorial level during the Presidency of Ronald Reagan three decades ago. This historical analysis is accompanied by legal remarks highlighting constitutional matters evoked by the First Amendment, which stipulates the principle of separation of church and state.
    Artykuł podejmuje zagadnienie stosunków dyplomatycznych Stanów Zjednoczonych z Papiestwem od czasu utworzenia amerykańskiej Republiki. Przynosi zarys rozwoju stosunków konsularnych obu podmiotów począwszy od schyłku XIX wieku, które ostatecznie około trzydzieści lat temu przyjęły w okresie prezydentury Ronalda Reagana kształt stałych relacji na poziomie ambasadorów. Tej analizie historycznej towarzyszą rozważania natury prawnej skupione na problematyce konstytucyjnej związanej z normą Pierwszej Poprawki, która określa zasadę rozdziału kościoła i państwa w USA.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 155-180
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Watykańska Dykasteria ds. Integralnego Rozwoju Człowieka w służbie migrantów
    Vatican Dicastery for Integral Human Development in service of migrants
    Autorzy:
    NECEL, WOJCIECH
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662022.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    migrant; Stolica Apostolska; Dykasterie Kurii Rzymskiej; sprawiedliwość; pokój, uciekinierzy; wypędzeni; godność człowieka
    migrant; the Holy See; Roman Curia Dicastery; justice; peace; refugee; expelled; human dignity
    Opis:
    Church history is also the history of a specific pastoral care for migrants. A great witness of concern for the people on road is the Apostolic Constitution "Exsul Familia" of Pius XII, which in essence, with its solutions, initiated the discussion on migrants during the Second Vatican Council and, consequently, forced many new indications and solutions described in details in conciliar and post-conciliar documents. While maintaining the right to religious freedom, each migrant poses a challenge to the Church to share with them the goods of the Church. A newcomer often requires an integral care and multifaceted support. A dicastery for. Integral Human Development, appointed on 08.17.2013. is tasked to indicate that migration is a structural phenomenon of the contemporary world. The migrants reflect all the problems of contemporary injustices, wars and hatred, shortcomings of medical services and non-compliance with fundamental human rights. Liquidation of the four Pontifical Councils taking up contemporary social problems and the appointment of the Dicastery is supposed to meet the problems people are facing today, regardless of their creed and religion, skin color, political view and language.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 15-32
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Audiencje polityków komunistycznej Polski u papieża w latach 1945–1978
    Polish Communist Politicians’ Audiences with the Pope in 1945–1978
    Autorzy:
    Kucharski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478031.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    dyplomacja komunistyczna
    polityka zagraniczna PRL
    Stolica Apostolska
    Pius XII
    Jan XXIII
    Paweł VI
    polityka wschodnia Watykanu
    relacje państwo–Kościół
    Communist diplomacy
    foreign policy of the Polish People’s Republic
    Holy See
    John XXIII
    Paul VI
    eastern policy of the Vatican
    state-Church relations
    Opis:
    After the Second World War, Communist Poland and the Holy See did not maintain official diplomatic relations for over a quarter of the century (1945–1974). Despite that complicated situation, there were several personal meetings between the Pope and the representatives of Communist Poland during the pontificated of Pius XII, John XXIII and Paul VI. These meetings seemingly confirm the definite rule of the Vatican’s diplomacy which does not refuse to talk with anyone and to conduct dialogue in any situation. The analysis of the circumstances and the courses of meetings between Communist politicians from Poland and the Pope allows us to draw the line that divides the period in question into two parts. Until 1965, the Pope held audiences with Catholic activists engaged in public Communist Poland, while after that date, there were also meetings with Communist politicians, including two foreign ministers and a First Secretary of the Central Committee of the Polish United Workers’ Party. Throughout nearly the entire period, the primary goal of the relations between Poland and the Vatican, including meetings with the Pope, was to win the Holy See’s favour, particularly in opposition to the Primate, and create the propaganda image of religious freedom and good relations between the state and the Church in Poland. It is difficult to assess how the Holy See benefited from those meetings. The dialogue started in 1965, and it took an institutional form in 1974, but that did not affect the model of religious policy in Poland, and the strong position of the Church did not result from the dialogue between the Communists and the Vatican, but the unrelenting and principled policy of the Episcopate lead by the Primate. I have based the present article primarily on materials prepared by the Communist diplomatic service and stored in the Archives of the Ministry of Foreign Affairs and documents prepared by the Party and administration of the Communist Poland, particularly the Office for Religious, and stored at the Polish Central Archives of Modern Records. Diaries and memoirs also proved to be important – particularly those by Jerzy Zawieyski and Janusz Zabłocki.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 50-71
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityczny wymiar dialogu Kościoła katolickiego z judaizmem w wybranych dokumentach Kurii Rzymskiej
    The Political Dimension of the Dialogue of the Catholic Church with Judaism in some Documents of the Roman Curia
    Autorzy:
    Górzna, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595131.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    the Second Vatican Council; interreligious dialogue; Judaism; documents of the Roman Curia; the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews
    Sobór Watykański II; dialog międzyreligijny; judaizm; dokumenty Kurii Rzymskiej; Komisja Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem
    Opis:
    The starting point for discussion were the documents of the Roman Curia, especially the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews, acting within the Pontifical Council for Promoting Christian Unity, one of the dicasteries of the Roman Curia, which take up the issue of interreligious dialogue, primarily Catholic-Jewish dialogue. The article presents the political aspects, which can include, inter alia, forms of interreligious dialogue, cooperation of followers of the two religions for justice and peace, opposition to anti-Semitism and all forms of discrimination. The article refers to the documents of Vatican II (1962–1965), in particular the Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate, which was an important turning point in the history of Catholic-Jewish relations.
    Punktem wyjścia do rozważań były dokumenty Kurii Rzymskiej, zwłaszcza Komisji Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem, działającej w ramach Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, które podejmują problematykę dialogu międzyreligijnego, przede wszystkim dialogu katolicko-żydowskiego. W niniejszym artykule zaprezentowano ich polityczne aspekty, do których możemy zaliczyć m.in.: formy dialogu międzyreligijnego, współpraca wyznawców obu religii na rzecz sprawiedliwości i pokoju, przeciwstawianie się antysemityzmowi i wszelkim formom dyskryminacji. Nawiązano do dokumentów Soboru Watykańskiego II (1962–1965), zwłaszcza do Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate, która stanowiła istotny zwrot w historii stosunków katolicko-żydowskich.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2015, 15; 291-312
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies