Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Uprising 1863–1864" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-23 z 23
Tytuł:
Weterani Legii Cudzoziemskiej dowódcami partii partyzanckich Powstania Styczniowego (1863–1864)
Foreign Legion veterans as commanders of the partisan parties during January Uprising 1863-1864
Autorzy:
Buława, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395198.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
French Foreign Legion,
Spanish Civil war,
rules to combat insurgency,
wars of the Empire of Napoleon III, January Uprising,
insurgent leadership cadre
Opis:
French Foreign Legion (Legion Etrangere), the most famous mercenary military formation from the beginning served the interests of the French State. It was used to perpetuate colonial domination in Algeria, in the face of Berber warriors Abd-el Kader and successors. An important episode in the Spanish civil war with supporters of the pretender Don Carlos was the engagement of legionaries sold by the king Louis Philippe to regent Christina. In the 1940’s the restructured Northern African Legion adapted to methods developed during the rule of Governor Thomas Bugeaud to combat Kabyle insurgency. The recipe for the conquest of the middle Maghreb therefore had to be maneuverable responsive operating groups, flexibly responding to the field of command, high morale of soldiers held together with an iron discipline, equipped with modern firearms suitable to the extreme climatic conditions. Legionaries showed determination and courage during the wars of the Empire of Napoleon III: Crimean (1853-1856), Italian (1859), and finally the Mexican expedition (1863-1867). During the latter, at the bloody skirmish on the hacienda Camerone, the bravery of the Legion was established and they gained the title gained the “dogs of war”. During the January Uprising, eleven former (or future) Foreign Legion soldiers stood at the head of armed troops, leading campaigns, showing leadership in rolling battles and skirmishes, and using a variety of arms and tactical solutions. Only two of them showed poor command skills. Others having served in the service with the white kepi showed sufficient competency for the insurgent leadership cadre from 1863 to 1864.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2014, 21; 193-210
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żołnierze czy powstańcy? Groby wojenne w Kałuszynie, pow. miński, woj. mazowieckie w świetle badań archeologicznych
Soldiers or insurgents? War graves in Kałuszyn, Mińsk District, Mazowieckie Voivodeship in the light of archaeological research
Autorzy:
Jankowski, Andrzej
Paczuski, Adam
Wrzosek, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/896772.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Napoleonic Wars (1812-1813)
January Uprising (1863-1864)
mass graves
battlefield archaeology
Opis:
In 2014 in Kałuszyn, Masovian Voivodeship, in connection with the modernization of the city marketplace, it was decided to move the crossmonument erected there to commemorate the January Uprising (1863-1864). According to historical records, the fallen insurgents were supposed to rest under the cross. The works were preceded by archaeological research, which revealed the existence of 9 graves. In total, the remains of 35 people have been found. Objects found in the graves indicate that they were French, Polish and Russian soldiers who perished during the skirmish in January 1813.
Źródło:
Raport; 2018, 13; 113-136
2300-0511
Pojawia się w:
Raport
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polscy weterani Rewolucji węgierskiej (1848-1849) Dowódcami Powstania Styczniowego (1863-1864)
Polish veterans of the Hungarian Revolution (1848-1849) as commanders of the January uprising (1863-1864)
Autorzy:
Buława, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195648.pdf
Data publikacji:
2021-01-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Węgierska Wiosna Ludów/Rewolucja Węgierska 1848-1849
Powstanie Styczniowe
powstańcza kadra dowódcza 1863-1864
partyzancka sztuka wojenna 1863-1864
Hungarian Spring of Nations / Hungarian Revolution 1848-1849
January Uprising
insurgent commanders 1863-1864
partisan military art 1863-1864
Opis:
Weterani Węgierskiej Wiosny Ludów (1848-1849) dowodzili kilkunastoma oddziałami zbrojnymi Powstania Styczniowego. Na personalnych przykładach przeanalizowano sztukę wojenną kilku kategorii insurekcyjnych dowódców z tego proweniencyjnego kręgu: a) wyróżniających się udanymi kampaniami; b) na dobrym poziomie, lecz znanych z jednego samodzielnego starcia; c) stopniowo nabywających doświadczenia; d) tych, którym okoliczności uniemożliwiły zademonstrowanie pełni umiejętności; e) budzących wielkie oczekiwania i okazujących się wielkim rozczarowaniem.
Veterans of the Hungarian so-called Spring of Nations (1848-1849) commanded over a dozen armed units in the January Uprising. The military art in several categories of the insurgent commanders from this background is analyzed on personal examples: a) being distinguished by successful campaigns; b) of a good level, but famous for one unaided confrontation; c) gradually gaining experience; d) being prevented by circumstances from demonstrating their full skills; e) having raised high expectations yet turning out a great disappointment. 
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2020, 27, 2; 158-168
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Дэпартаваныя са шляхецкіх ваколіцаў ў «аддаляныя губерні Расіі» падчас Студзенскага паўстання 1863–1864 гг.
Autorzy:
Швед, Вячаслаў
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437034.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
powstanie 1863–1864
deportacja
konfiskata
przesiedlenie
„odległe gubernie Rosji”
Uprising 1863–1864
deportation
confiscation
relocation
remote regions of Russia
Opis:
W artykule zreferowano temat represji, które dotknęły szlachtę województwa grodzieńskiego za udział w powstaniu 1863–1864 r. Obejmowały one głównie deportacje oraz palenie majątków szlacheckich. Szczuki w powiecie grodzieńskim zostały spalone 24– 25.07.1863 r. (daty podane są wg starego stylu), deportowano 15 rodzin; Jaworówka w powiecie białostockim – spalone 18.08.1863, deportowano 14 rodzin; Penyashki, powiat Pruzhanski – 08.09.1863, 40 osób; Lukowica, powiat bielski – 20.09.1863, 42 rodziny; Prushanka-Baranka, powiat bielski – 24.05.1864, 11 rodzin. W ten sposób wykonano „plan Murawjowa”. Palenie majątków i deportacja mieszkańców w bliskiej perspektywie miała za zadanie zastraszenie szlachty i odsunięcie jej od ruchu powstańczego, by w ten sposób ugasić powstanie. W dalszej perspektywie konfiskata gruntów i nieruchomości miała podważyć stabilność gospodarczą szlachty, żeby nie mogla ona finansować kolejnych buntów. Majątki szlacheckie planowano zasiedlić rosyjskimi ziemianami w celu wzmocnienia „elementu rosyjskiego” w „Kraju Zachodnim”.
The author talks about the deportation of the population and the burning of the gentry outskirts of Grodno province for participating in the uprising of 1863–1864. (Old Style date): Szczuky Grodno district (burned 24–25.07.1863 g, 15 families); Yavorovka Belastokski district (18.08.1863, 14 families); Penyashki Pruzhany district (08.09.1863, 40 persons.); Bulb county Belsky (20.09.1863, at 42 families); Prushanka- Baranka Belsky district (24.05.1864, at 11 families). Thus performed “Muravyova system”. Burning nobiliary outskirts of deportation and residents were to decide the next and perspective tasks. Initially intimidated gentry and detach it from the rebel movement and thereby extinguish the uprising. And the future of the gentry save land, property – undermining economic position that it does not fund future muggle revolt. In the gentry land it was planned to have a Russian landowners in order to strengthen the “Russian element” in the “Western Region”.
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2016, 1; 101-121
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoria i praktyka. Weryfikacja umiejętności dowódczych absolwentów Polskiej Szkoły Wojskowej w Genui i Cuneo (1861-1862) podczas powstania styczniowego (1863-1864)
Theory and practice. Verification commander skills graduates of Polish Military School in Genoa and Cuneo (1861-1862) during the January Uprising (1863-1864)
Autorzy:
Buława, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449966.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Polish Military School in Italy
Genoa
Cuneo
January Uprising commanders
theoretical preparation
commanding skills assessment in practice
Opis:
In the run-up to independence uprising, from October 1861 to June 1862 thanks to permit the authorities of the United Kingdom of Italy and the intervention of Giuseppe Garibaldi functioned in Genoa and Cuneo Polish Military School was closed due to diplomatic pressure by the partitioning powers. Over the course of several months was the theoretical preparation of the January Uprising leadership cadre, and 15 graduates covered the self-command of the guerrilla armed parties. 4 of them belonged to the most prominent commanders for the entire war, also 4 can be regarded as promising. One showed just to be average, two were clearly weak. In two cases, it is difficult to set a clear assessment. For two commanders, former soldiers of the Austrian army were disappointing in the field. The Italic episode was an added element of military knowledge. The most significant was the individual's characteristics, although it certainly proved to be a useful body of knowledge transmitted by the emigration of well-prepared teachers cadet school.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2015, 22; 206-221
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Учасники польського повстання 1863–1864 років в засланні на Катеринославщині
Members of the Polish uprising of 1863 - 1864 years in exile Ekaterinoslav
Autorzy:
MOSIJUKOVA, Natalija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517679.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
History of Poland
Dnipropetrovsk archive
insurrection
Opis:
One of the most heroic and tragic history of Poland, the period when most of the Polish and Ukrainian lands belonged to the Russian empire is January Uprising (1863 - 1864 years). Consequently, some participants in the January Uprising 70 - 80 years of the nineteenth century. were in exile under police surveillance in the territory Ekaterinoslav province (modern name Ekaterinoslav - Dnipropetrovsk).
Źródło:
Historia i Świat; 2016, 5; 309-323
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja wojny partyzanckiej w planach powstańczych z lat 1862–1863
The notion and concept of guerilla warfare in the insurrection plans of 1862–1863
Понятие и концепция партизанской войны в повстанческих планах 1862–1863 гoдов
Autorzy:
Jadczyk, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925610.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
powstanie styczniowe 1863–1864
wojna partyzancka
plany powstańcze 1862–1863
Ludwik Mierosławski
Jarosław Dąbrowski
Zygmunt Padlewski
Zygmunt Sierakowski
January Uprising 1863–1864
guerilla warfare
insurrection plans 1862–1863
январское восстание 1863–1864
партизанская война
повстанческие планы 1862–1863
Людвик Мерославский
Ярослав Домбровский
Зыгмунт Падлевский
Зыгмунт Сераковский
Opis:
Autor niniejszego artykułu rozpoczyna swoje rozważania od wyjaśnienia pojęcia wojny partyzanckiej, następnie zaś dokonuje szczegółowej analizy planów powstańczych, jakie wykrystalizowały się w łonie organizacji „czerwonych” w latach 1862–1863. Swoje rozważania ukierunkowuje w stronę odpowiedzi na pytanie: czy powstanie styczniowe z góry zaplanowane było jako wojna partyzancka, czy też do przyjęcia takiej formy walki zmusiły kierownictwo powstania inne okoliczności? Analizując pod tym kątem kolejne projekty powstańcze: Ludwika Mierosławskiego, Jarosława Dąbrowskiego, Zygmunta Padlewskiego i Józefa Narzymskiego oraz Zygmunta Sierakowskiego, autor stara się odnaleźć odpowiedź na powyżej postawione pytanie. Przy czym sama ocena realności poszczególnych planów powstańczych stanowi jedynie tło głównego wątku rozważań.
The author of the article begins his considerations with explaining the notion of guerilla warfare and then carries out a detailed analysis of the insurrection plans that crystallized within the „red” organizations in 1862–1863. He directs the discussion towards answering the following question: was the January Uprising planned in advance as guerilla warfare or was taking on this form of fight enforced on the uprising leaders by some other circumstances? Analyzing the subsequent projects of the uprising: by Ludwik Mierosławski, Jarosław Dąbrowski, Zygmunt Padlewski and Józef Narzymski, as well as Zygmunt Sierakowski, the author tries to find the answer to the question posed above. At the same time, the assessment of the plausibility of individual uprising plans is only a background for the main thread of the analysis.
В начале данной статьи автор выясняет понятие партизанской войны, а затем подробно анализирует повстанческие планы, какие сформировались в организации „красных” в 1862–186 гг. Автор ищет ответ на вопрос: планировалось ли январское восстание изначально как партизанская война, или же к такой его форме его привело командование и прочие обстоятельства? Автор анализирует с этой точки зрения и другие повстанческие проекты (Людвика Мерославского, Ярослава Домбровского, Зыгмунта Падлевского и Юзефа Нажимского, а также Зыгмунта Сераковского), стараясь найти ответ на этот вопрос. При этом сама оценка реальности отдельных повстанческих планов является лишь фоном для главного направления этого поиска.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 4 (262); 44-63
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Telegraf elektromagnetyczny na Drodze Żelaznej warszawsko-wiedeńskiej w Częstochowie i okolicy do 1864 roku
Electromagnetic telegraph on the Warsaw-Vienna rail road in Częstochowa and it’s vicinity until 1864
Autorzy:
Gąsiorski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/268957.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:
Częstochowa
Droga Żelazna Warszawsko-Wiedeńska
budowa linii telegraficznej
eksploatacja linii telegraficznej
Powstanie Styczniowe 1863-1864
Warsaw-Vienna Rail Road
constructing and operation of telegraph line
January Uprising in 1863-1864
Opis:
W pracy krótko przedstawiono historię rozwoju telegrafu do 1864 roku, jako narzędzia komunikowania się ludzi na odległość oraz opisano budowę Drogi Żelaznej WarszawskoWiedeńskiej w latach 1840-1842 i 1844-1848. Pokazano prowadzone prace przy budowie linii kolejowych telegrafów elektromagnetycznych wzdłuż tej drogi w 1852 roku oraz przedstawiono pracę tych telegrafów. Opisane zostały działania Powstańców Styczniowych w latach 1863-1864 skierowane na rosyjskie kolejowe linie komunikacyjne i urządzenia telegraficzne w pobliżu Częstochowy. Wykazano, że linie telegraficzne były pierwszymi urządzeniami elektrycznymi na ziemiach Królestwa Polskiego, które w sposób planowy niszczono w określonym celu.
The history of development of the telegraph as a device for people’s long distance communication until 1864 was briefly presented in this work. Constructing of the Warsaw-Vienna Rail Road between 1840-1842 and 1844-1848 was described. Works by constructing of electromagnetic telegraphs along railways of this Road and functioning of these telegraphs were presented. Operations of insurgents of the January Uprising biased on Russian railway communication lines und telegraphic devices near Czestochowa were described. It was shown, that telegraphic lines were the first electrical devices on the lands of the Kingdom of Poland, which were destroyed in a planned way by people for a specific purpose.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2015, 43; 139-146
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Het beeld van Polen en de Poolse maatschappij aan de vooravond van de Januariopstand (1863/64) in Albrecht Rodenbachs Studenten van Warschau. Poolsche Tafereelen (1879)
The Image of Poland and Polish Society on the Eve of the January Uprising (1863–1864) in Albrecht Rodenbach’s Drama Studenten van Warschau. Poolsche tafereelen (Students of Warsaw. Polish Scenes) (1879)
Obraz Polski i społeczeństwa polskiego w przededniu powstania styczniowego (1863-1864) w dramacie Studenten van Warschau. Poolsche tafereelen (Warszawscy uczniowie. Sceny polskie) (1879) Albrechta Rodenbacha
Autorzy:
Polkowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342739.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Albrecht Rodenbach
Studenten van Warschau
powstanie styczniowe
kontakty polsko-flamandzkie
imagologia
Polish January Uprising (1863)
Polish-Flemish contacts
imagology
Poolse Januariopstand (1863/64)
Pools-Vlaamse contacten
imagologie
Opis:
Dit artikel onderzoekt het beeld van Polen en de Poolse samenleving onder de Russische deling vóór de Januariopstand tegen de Russen (1863/64) in Albrecht Rodenbachs toneelstuk Studenten van Warschau. Poolsche tafereelen (1879). Een overzicht van Rodenbachs belangstelling voor Polen wordt gevolgd door een analyse van de traditionele wegen die literatuurwetenschappers bewandelen bij de interpretatie van dit drama. Rodenbachs literair beeld van Polen onder de Russische deling en de Poolse samenleving aan de vooravond van de opstand wordt onderzocht vanuit een aantal invalshoeken (geografie, topografie, taal, cultuur, de maatschappij en haar instellingen, politieke en militaire aspecten) door middel van de methode van de literaire en culturele imagologie. Dit onderzoek toont aan dat een nieuwe lezing van Rodenbachs toneelstuk, met meer aandacht voor Poolse motieven, een reeks inzichten oplevert over verschillende tot nu toe onopgehelderde aspecten van de tekst. Het bevestigt het beeld van Rodenbachs genuanceerde inzicht in de Poolse cultuur en samenleving van het midden van de 19e eeuw, en versterkt dat in verschillende belangrijke opzichten.
Artykuł przedstawia badania nad wizerunkiem Polski pod zaborem rosyjskim i społeczeństwa polskiego tuż przed wybuchem powstania styczniowego (1863-1864) w dramacie flamandzkiego pisarza Albrechta Rodenbacha pt. Studenten van Warschau. Poolschetaferelen (Warszawscy uczniowie. Sceny polskie, 1879). Po przedstawieniu genezy zainteresowania Rodenbacha sytuacją Polski pod zaborami i kontaktów autora z Polakami zarysowano główne ścieżki interpretacji, które obierali dotąd badacze zajmujący się tym utworem. Następnie, posługując się warsztatem imagologii literackiej i kulturowej, przeprowadzono analizę stworzonego przez Rodenbacha obrazu literackiego Polski i jej społeczeństwa okresu rozbiorów na kilku płaszczyznach: geografii, topografii, języka, kultury, społeczeństwa, polityki i wojskowości. Dzięki nowej lekturze, bardziej niż dotychczas ukierunkowanej na wątki polskie, udało się wyjaśnić szereg kwestii przedtem nieporuszanych w literaturze przedmiotu. Przeprowadzona analiza potwierdza, a w wielu miejscach pozwala lepiej uzasadnić ocenę, że Albrecht Rodenbach dysponował bogatym rozumieniem polskiej kultury i społeczeństwa połowy XIX wieku.
This article researches the image of Poland and Polish society under Russian partition before the January Uprising (1863) in the Flemish poet Albrecht Rodenbach’s play Studenten van Warschau. Poolschetaferelen (Students of Warsaw. Polish scenes, 1879). A survey of Rodenbach’s interest in Poland and his contacts with Poles is followed by an analysis of the traditional paths followed by literary scholars interpreting this drama. Rodenbach’s literary image of Poland and Polish society on the eve of the insurrection is analysed from several angles (geography, topography, language, culture, society and its institutions, political and military aspects, etc.) using the methodological framework of literary and cultural imagology. The research reveals that a new, more Polish-oriented reading of Rodenbach’s play produces a wide range of insights on various hitherto unexplained aspects of the text. It confirms the view of Rodenbach’s nuanced understanding of mid-19th century Polish culture and society, augmenting it in several important respects.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5 Zeszyt specjalny; 97-112
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weterani 1863-1864 roku w II Rzeczypospolitej
Veterans of the 1863-1864 Uprising in the Polish Republic 1918-1939
Autorzy:
Wojciechowski, Jerzy Stanisław.
Powiązania:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego 2021, nr 2, s. 55-96
Data publikacji:
2021
Tematy:
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Traugutt, Romuald (1826-1864)
Wojsko Polskie (1918-1939)
Powstanie styczniowe (1863-1864)
Weterani (wojsk.)
Upamiętnianie
Ceremoniał wojskowy
Ubiór wojskowy
Uroczystości wojskowe
Pogrzeb
Rocznice
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
W tekście omówiono, w jaki sposób uhonorowano weteranów powstania styczniowego w czasach odradzającej się II Rzeczypospolitej. Marszałek Józef Piłsudski przyznał weteranom prawo do noszenia mundurów Wojska Polskiego, utworzono także Korpus Weteranów 1863-1864. Uchwałą Sejmu RP ustanowiono także stałą pensję dla weteranów, nadano im stopnie i prawa oficerskie. W dniu rocznicy wybuchu powstania, uroczyście upamiętniano weteranów, w obchodach tych brały udział także oddziały wojskowe. Niektóre z oddziałów wojska otrzymały szefostwo honorowe dowódców z okresu powstania styczniowego. Autor wskazuje, że także uroczystości pogrzebowe weteranów odbywały się z pełnym ceremoniałem wojskowym.
Bibliografia, netografia, wykaz aktów prawnych na stronach 90-96.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Weterani 1863-1864 roku w II Rzeczypospolitej
Veterans of the 1863-1864 Uprising in the Polish Republic 1918-1939
Autorzy:
Wojciechowski, Jerzy Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028881.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Józef Piłsudski
Przepis ubioru weteranów 1863
Romuald Traugutt
Towarzystwo Przyjaciół Weteranów 1863
Krzyż 70-lecia Powstania Styczniowego
Warszawa
Lwów
Kraków
Veterans’ Dress Code 1863
Society of Friends of Veterans 1863
Cross of the Seventy Years of the January Uprising
Opis:
Odrodzenie II Rzeczypospolitej po 123 latach zaborów zastało żyjących jeszcze wielu uczestników antyrosyjskiego Powstania Styczniowego 1863-1864. Już w 1919 r. Naczelnik Państwa Polskiego i Wódz Naczelny Józef Piłsudski przyznał żyjącym weteranom prawo noszenia mundurów Wojska Polskiego, utworzono również Korpus Weteranów 1863-1864. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił stałą pensję dla weteranów oraz nadał stopnie i prawa oficerskie. Co roku, w rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego, w całym kraju odbywały się uroczyste akademie i obchody z udziałem społeczeństwa i oddziałów wojskowych. Również pogrzeby weteranów odbywały się uroczyście z zachowaniem ceremoniału wojskowego. Niektóre jednostki wojskowe otrzymały szefostwo honorowe dowódców z okresu Powstania Styczniowego.
The rebirth of the Republic of Poland after 123 years of partition found many participants of the anti-Russian January Uprising of 1863-1864 still alive. As early as 1919, Head of Polish State and Commander-in-Chief Józef Piłsudski granted the surviving veterans the right to wear the uniforms of the Polish Army, and the Veterans Corps 1863-1864 was created. The Parliament of the Republic of Poland enacted a fixed salary for veterans and granted officer ranks and rights. Every year, on the anniversary of the outbreak of the January Uprising, solemn ceremonies and celebrations were held throughout the country, attended by the public and military troops. Also, the funerals of the veterans were solemnly held with the observance of military ceremonial. Some military units received honorary heads of commanders from the January Uprising period.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2021, 2(16); 55-96
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Węgierski ślad”. Z Wiosny Ludów (1848-1849) na obszarze Korony św. Stefana do polskiego powstania (1863-1836), cz. I
The Hungarian track”. From Spring of Nations (1848-1849) in the area of Crown Saint Stefan to the Polish Uprisings (1863-1864), Vol. I
Autorzy:
Buława, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449992.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Spring of Nation 1848-1849 in the Europa
Hungarian Revolution/Uprising against Habsburg dynasty
Polish Legion in the lands of St. Stefan Crown
insurgent leadership cadre
Opis:
During the Spring of Nations in the lands of the Crown of St. Stefan (1848-1849) traditional ties of friendship, with the possibility of a military confrontation occurring with one, two invaders attracted a large crowd of Polish volunteers for the formation of the Hungarian honveds. About 4,000 Poles were fighting directly in the ranks of the revolutionary army, and enrolled to the national legions under the command of Generals Joseph Wysocki alongside the Transylvanian Army Fieldmarshal Joseph Bem. Among them, about 20 individuals who will be later on commanders of the guerrilla armed troops of the January Uprising (1863-1864). For this reason, it is worth recalling the experience that the military group acquired during the battles for the Hungarian Plain, Slovakia, Bukovina, Moldavia, Banat, Backa and Transylvania.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2016, 23; 191-207
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział duchowieństwa z Królestwa Polskiego w powstaniu styczniowym oraz represje popowstaniowe w źródłach z zasobu Archiwum Głównego Akt Dawnych – zarys zagadnienia
Participation of the clergy from the Kingdom of Poland in the January Uprising and post-insurrection repressions in the sources from the holdings of the Central Archives of Historical Records. An outline of the issues
Autorzy:
Lewandowska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11364385.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
powstanie styczniowe
powstanie 1863-1864
duchowieństwo katolickie
zakony
manifestacje patriotyczne
represje
Archiwum Główne Akt Dawnych
AGAD
January Uprising
1863–1864 Uprising
Catholic clergy
religious orders
patriotic manifestations
repressions
Central Archives of Historical Records
Opis:
Katolickie duchowieństwo polskie odegrało znaczącą w rolę w kształtowaniu postaw społecznych w okresie przed wybuchem powstania styczniowego oraz podczas trwania tego zbrojnego zrywu narodu polskiego (także bezpośrednio w nim uczestnicząc). Ruch narodowy wsparła większość polskiego duchowieństwa niższego, które udział w powstaniu utożsamiało z obroną wiary. Znajduje to odzwierciedlenie zarówno w zachowanych w AGAD aktach polskiej Organizacji Narodowej, jak i spuściźnie kancelarii represyjnych urzędów rosyjskich działających w ramach tzw. Zarządu Wojenno-Policyjnego, powołanego w Królestwie Polskim do zwalczania ruchu rewolucyjnego, po ogłoszeniu w kraju 14 X 1861 r. stanu wojennego. Represje popowstaniowe szczególnie dotknęły księży i zakonników, uważanych za duchowych przywódców powstańców. Kilkudziesięciu z nich straciło życie w egzekucjach (przez rozstrzelanie lub powieszenie), a kilkuset skazano na katorgę albo zesłanie w głąb Rosji.
Polish Catholic clergy played a significant role in shaping social attitudes in the period before and during the January Uprising (including direct participation in the uprising). The national movement was supported by the majority of lower Polish clergy, who identified participation in the uprising with the defence of faith. This is reflected both in the records of the Polish National Organization preserved at the Central Archives of Historical Records (AGAD), and in the legacy of the repressive offices of Russian corps operating under the so-called War and Police Board, set up in the Kingdom of Poland to fight the revolutionary movement after martial law was declared in the country on the 14th October 1861. The post-Uprising repressions particularly affected priests and monks, who were regarded as the spiritual leaders of the insurgents. Several dozen of them lost their lives in executions (by shooting or hanging), and several hundred were sentenced to hard labour and exile deep into Russia.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2021, 28; 221-236
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocalić od zapomnienia Kalwarię Moczalsko – Bugajską oraz powstańców styczniowych z 1863/1864 r.
To save the Calvary of Moczalec/Bugaj and 1863/1864 january uprising insurgents from slipping into oblivion
Autorzy:
Małecki, Z. J.
Małecka, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/407570.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Badawczo-Rozwojowy Inżynierii Lądowej i Wodnej Euroexbud
Tematy:
Kalwaria
kaplica
Powstanie Styczniowe 1863
Oxiński Józef
pagórki morenowe
dolina nadprośniańska
Calvary
chapel
January Uprising of 1863
moraine hills
Prosna valley
Opis:
Przy trasie dawnego „Traktu wieluńsko – kaliskiego” będącego w przeszłości szlakiem kaliskich pielgrzymek na Jasną Górę w Częstochowie, zlokalizowana była do II Wojny Światowej (zniszczona przez Niemców) zapomniana Kalwaria Moczalsko – Bugajska przyporządkowana do Parafii Rzymsko-katolickiej pw. św. Jana Ewangelisty w Godzieszach do czasu powołania nowej Parafii Rzymsko-katolickiej p.w. św. Krzyża w Brzezinach (1920 r.). Wybudowana została na najwyższym wzniesieniu moreny dennej (ok. 142,0 m n.p.m.) w rejonie wsi Moczalec i Bugaj, w odległości około 200 m od „Traktu wieluńsko – kaliskiego” i około 400 m od „Traktu ołobockiego”. Na terenach nadprośniańskich (Przystajnia) i pagórkach morenowatych (Moczalec) oraz w lasach (Bugaj – Jagodziniec – Meka) oddziały powstańcze prowadziły potyczki z wojskami carskimi. W pobliżu Bugaja przez Brzeziny przemieszczał się m.in. oddział powstańczy por. Józefa Oxińskiego, który stoczył potyczkę z wojskami carskimi dnia 25 lutego 1863 r. w Opatówku a następnie bitwę dnia 26 lutego 1863 r. pod Kuźnicą Grabowską, w której to dzięki dużym umiejętnościom wojskowym dowódcy nie został rozbity przez Rosjan, nie ponosząc większych strat.
At what used to be ‘ Wieluń-Kalisz Route’ ,which was a route taking pilgrims from Kalisz to Jasna Góra Monastery in Częstochowa, one can find a forgotten calvary – the Calvary of Moczalec – Bugaj - which had been there until it got destroyed by Germans in World War II. The Calvary had been assigned to the Roman Catholic Parish of St.John the Evangelist in Godziesze until a new parish, the Roman Catholic Parish of the Holy Cross was created in Brzeziny in 1920. The calvary was built on the highest hill of the ground moraine (about 124 m above sea level) in the area of the villages Moczalec and Bugaj , about 200 meters from ‘ Wieluń-Kalisz Route’ and about 400 meters from ‘Ołobok Route’. It was there , in the area close to the Prosna River (Przystajnia) , on the moraine hills (Moczalec) and in the forests (Bugaj-Jagodziniec -Meka) that January Uprising insurgents’ divisions engaged in skirmishes with tsarist soldiers. Among others, the insurrectional division of Lieut.Józef Oxiński passed through Brzeziny near Bugaj. The division got engaged in a skirmish with tsarist soldiers in Opatówek on 25 February 1863 and then they fought a battle at Kuźnica Grabowska on 26 February 1863 in which, thanks to the commander’s military skills, the division was not broken up and did not suffer any major losses.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska; 2013, 8-9; 89-107
2082-6702
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Inżynieria Lądowa i Wodna w Kształtowaniu Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Confiscation or Sequestration of Monastic Properties in the Kingdom of Poland in 1864?
Autorzy:
Uruszczak, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618315.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Kingdom of Poland (Congress Poland)
the January Uprising of 1863
the Church in Poland in the 19th century
the dissolution of the monasteries
Tsar Alexander II’s ukase of October 27 November 8
1864 on the dissolution of the monasteries
Królestwo Polskie kongresowe
powstanie styczniowe 1863 r.
Kościół w Polsce w XIX w.
kasata klasztorów
ukaz cara Aleksandra II z dnia 27 października/8 listopada 1864 r. o kasacie klasztorów
Opis:
After the fall of the January Uprising (1863/1864), the Tsarist government abolished the last elements of political and administrative autonomy of the Kingdom of Poland, transforming it into the Vistula Land. Insurgents and their families as well as the Catholic Church, as a major mainstay of Polishness, were most affected by the Tsarist repressions. One of the major points of these anti-Church repressions conducted by the Tsarist government was the dissolution and reorganization of monasteries carried out under the ukase issued by Tsar Alexander II on October 27/November 8, 1864. The dissolution of the monastery entailed the occupation of the whole monastic property. The monastery church was turned over to the nearest parish administration as a parish or rectorial church. Land and other properties were transferred to the management of the State Treasury. In historical literature, the question of secularization of the properties which belonged to the abolished and closed monasteries in 1864 is neither clear-cut nor free from doubts. Was it really about taking over monastic goods by the State Treasury?In the article, the author proves that the Tsar’s ukase of 1864 did not claim the state-owned property towards the occupied monastic land. The land remained the property of the Church, staying under indefinite State Treasury management (the so-called sequestration). The question arises, however, as to which ecclesiastical legal person that property belonged to, since the current holder of property law, namely the monastery was disbanded. The answer to this question can be found in the Ukase which states that the property is under “diocesan sovereignty”, namely the bishop or archbishop relevant for the particular monastery’s location. It also remained in line with the regulations of canon law of the Catholic Church. The principle of canon law has been and still is that in case of the liquidation of an ecclesiastical moral (legal) person, its assets automatically, by virtue of law, become the property of the legal (directly superior) person. This principle was established by a canon 1501 of the Code of Canon Law of 1917, whose regulation was a repetition of the principles of the Corpus Juris Canonici which was used in the 19th century. Tsar of Russia and his officials were obliged to respect the norms of canon law of the Catholic Church in the Kingdom of Poland (Congress Poland) under the Concordat of August 3, 1847 concluded between Tsar Nicholas I and Pope Pius IX. In case of the liquidation of the monastery under the Ukase of 1864 with simultaneous taking over the monastic properties by the State management, they did not become no one’s property. Under canon law, this property was automatically transferred to the ecclesiastical, legal (directly superior) person.
Po pokonaniu zrywu niepodległościowego Polaków, jakim było powstanie styczniowe 1863/1864 r., rząd carski zlikwidował pozostałości odrębności ustrojowo-administracyjnej Królestwa Polskiego, przekształcając je w rosyjski Kraj Przywiślański. Represje dotknęły w największym stopniu uczestników powstania i ich rodziny oraz Kościół katolicki jako główną ostoję polskości. Jednym z ważniejszych punktów tych antykościelnych represji podjętych przez rząd carski była kasata i reorganizacja klasztorów dokonana na mocy ukazu wydanego przez cara Aleksandra II w dniu 27 października/8 listopada 1864 r. Kasata klasztoru pociągała za sobą zajęcie całego mienia klasztornego. Kościół klasztorny oddawano do administracji najbliższej parafii jako kościół parafialny lub rektoralny. Grunty i nieruchomości innego rodzaju przekazano w zarząd i zawiadywanie Skarbu Państwa. Sprawa sekularyzacji nieruchomości należących do zniesionych i zamkniętych klasztorów w 1864 r. nie jest przedstawiona w literaturze historycznej w sposób jednoznaczny i wolny od wątpliwości. Czy rzeczywiście chodziło tutaj o przejęcie dóbr klasztornych na własność Skarbu Państwa?W artykule autor dowodzi, że ukaz carski z 1864 r. nie ustanawiał własności Skarbu Państwa w stosunku do zajętych gruntów klasztornych. Grunt ten pozostawał własnością kościelną, pozostając w bezterminowym zarządzie (tzw. sekwestrze) Skarbu Państwa. Rodzi się jednak pytanie, do jakiej kościelnej osoby prawnej należała ta własność, skoro dotychczasowy podmiot prawa własności (czyli klasztor) został skasowany. Odpowiedź na to udziela sam ukaz, z którego treści wynika implicite, że własność ta przypadła „zwierzchności diecezjalnej”, czyli biskupowi lub arcybiskupowi właściwemu ze względu na położenie danego klasztoru. Pozostawało to także w zgodzie z przepisami prawa kanonicznego Kościoła katolickiego. Zasadą prawa kanonicznego było i jest w dalszym ciągu, że w przypadku likwidacji kościelnej osoby moralnej (prawnej) jej majątek automatycznie z mocy prawa przechodzi na własność osoby prawnej bezpośrednio wyższej. Regułę tę stanowił kanon 1501 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., którego przepis stanowił powtórzenie zasad zawartych w obowiązującym w XIX w. Corpus Iuris Canonici. Do respektowania przepisów prawa kanonicznego Kościoła katolickiego na terenie Królestwa Polskiego (kongresowego) zobowiązywał cara Rosji i jego urzędników konkordat z dnia 3 sierpnia 1847 r. zawarty przez cara Mikołaja I z papieżem Piusem IX. W przypadku likwidacji klasztoru na mocy ukazu z 1864 r., z jednoczesnym objęciem w zarząd państwowy należących do niego nieruchomości, nie stawały się one własnością niczyją. Na mocy prawa kanonicznego własność ta automatycznie przechodziła na rzecz kościelnej osoby prawnej bezpośrednio wyższej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział i rola kobiet w powstaniu styczniowym
Women’s participation and role in the January Uprising
Autorzy:
Barańska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129974.pdf
Data publikacji:
2022-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
powstanie styczniowe
udział kobiet w powstaniu 1864-1864
kobiety na zesłaniu po 1863
January Uprising
women's participation in the 1864-1864 uprising
women in Siberian exile after 1863
Opis:
Artykuł składa się z dwóch części. Pierwsza prezentuje czynniki decydujące o roli kobiet w powstaniu styczniowym (kilkudziesięcioletnia tradycja, elementy strategii non-violence, struktura „państwa podziemnego”, partyzancki charakter wojny), organizacje kobiece oraz formy zaangażowania, jakimi były manifestacje, agitacja i propaganda, praca konspiracyjna, walka zbrojna, wywiad, łączność i aprowizacja oddziałów, służba zdrowia, opieka nad więźniami i rodzinami powstańców. Część druga przedstawia przekrój społeczny i działalność uczestniczek powstania w ujęciu statystycznym, na podstawie wykazu zesłańców z Królestwa Polskiego autorstwa Zofii Strzyżewskiej oraz kartoteki powstańców i zesłańców styczniowych gromadzonej w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Autorka analizuje dane kobiet represjonowanych za udział lub wspieranie powstania, 95 z Królestwa Polskiego i 2242 z ziem litewskich i białoruskich dawnej Rzeczypospolitej: wiek, pochodzenie społeczne i terytorialne, przyczyny oskarżenia, rodzaje działalności (na podstawie aktu oskarżenia), rodzaje kar, miejsca pobytu na zesłaniu. Do tekstu dołączono 11 zbiorczych tabel.
The article consists of two parts. The first part discusses the factors decisive for the role of women in the January Uprising (the decades-long tradition, elements of the non-violence strategy, the structure of the “underground state”, the partisan nature of the war), women’s organisations and forms of involvement, such as manifestations, canvassing and propaganda, clandestine works, armed struggle, intelligence, communication and supply of troops, health service, care for prisoners and insurgents’ families. The second part presents a social profile and activities of female participants of the uprising in a statistical perspective, on the basis of the inventory of Siberian exiles from the Kingdom of Poland by Z. Strzyżewska and the file of insurgents and exiles of 1863–1864 compiled at the Institute of History of the Polish Academy of Sciences in Warsaw. The author analyses the data of women repressed for participating in or supporting the uprising, 95 from the Kingdom of Poland and 2242 from the Lithuanian and Byelorussian territories of the former Commonwealth: age, territorial origins, social background, causes of the accusation, forms of activity (according to the indictment), forms of punishment, places of stay in exile. The text is accompanied by 11 summary tables.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 1; 125-171
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstańcza działalność Ludwika Lutyńskiego na Podlasiu i w Lubelskiem w latach 1863–1864
Autorzy:
Bieleń, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041032.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
January Uprising
Lubelszczyzna region
Podlasie region
Ludwik Lutyński
Michał Heydenreich-Kruk
powstanie styczniowe
Lubelszczyzna
Podlasie
Opis:
Niniejszy artykuł jest wynikiem prowadzonych poszukiwań badawczych nad wojskowymi aspektami wielkiego zrywu narodowego w latach 1863−1864 na terenie województw lubelskiego i podlaskiego, gdzie powstanie trwało najdłużej i gdzie stoczono ponad 300 bitew i potyczek (u Stanisława Zielińskiego 246). Dotychczasowe prace naukowe znacząco poszerzyły wiedzę na ten temat, ale w dalszym ciągu istnieją mało rozpoznane zagadnienia. Jedną z takich kwestii jest życie i działalność Ludwika Lutyńskiego, dowódcy powstańczego w tym regionie, jednego z tysiąca „czerwonych koszul” Giuseppe Garibaldiego, a następnie żołnierza legionu węgierskiego. Wiadomo o nim niewiele, mimo iż był jednym z dwóch najdłużej działających dowódców w regionie, a trzecim, jeśli chodzi o liczbę stoczonych bitew i potyczek. Niniejszy artykuł przybliża jego powstańczą działalność, bo o dalszym jego życiu nie pozostały żadne ślady.
The article is the result of the research concerning the military aspects of January Uprising on the territories of Lubelskie and Podlaskie voivodeships, where the insurrection lasted the longest and where about 300 battles and skirmishes (246 according to Stanisław Zieliński) were fought. Existing research have significantly broadened the knowledge concerning this matter but there still remain topics, which are under-recognized. One of them concerns the biography and acts of Ludwik Lutyński, the insurgent commander active in the both regions as well as a member of Giuseppe Garibaldi’s Redshirts and soldier of Hungarian Legion. Despite that Lutyński was one of the two uprising commanders who operated in the aforementioned area for the longest time and furthermore he was the third officer in line as far as the number of the battles and skirmishes fought in both the regions is concerned, data concerning him is sparse. The article concerns Ludwik Lutyński’s activities as the insurgent commander broadening the knowledge relating to this matter. Unfortunately the post-uprising life of Lutyński left no recognizable traces.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 403-430
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie styczniowe = Ânvarskoe vosstanie = The january uprising = Das Erbe des Januaraufstands
Ânvarskoe vosstanie
January uprising
Erbe des Januaraufstands
Współwytwórcy:
Skoczek, Tadeusz (1955- ). Redakcja
Maciejak, Tamara. Tłumaczenie
Torr, Guy Russell. Tłumaczenie
Schmidt, Siegfried (1930- ). Tłumaczenie
Muzeum Niepodległości (Warszawa). pbl
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Proszówki : Warszawa : Oficyna Wydawnicza Proszówki ; Muzeum Niepodległości
Tematy:
Powstanie styczniowe (1863-1864)
Sztuka polska
Album
Opis:
Bibliogr. s. 15-[16].
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
II Korpus gen. Józefa Hauke-Bosaka w Powstaniu Styczniowym : inspiracje rozwiązaniami Powstania Kościuszkowskiego
II Corps of General Józef Hauke-Bosak in the January Uprising : inspirations with the solutions of the Kościuszko Uprising
Autorzy:
Cwyl, Grzegorz (1975- ).
Powiązania:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego 2021, nr 1, s. 81-90
Data publikacji:
2021
Tematy:
Kościuszko, Tadeusz (1746-1817)
Traugutt, Romuald (1826-1864)
Insurekcja kościuszkowska (1794)
Powstanie styczniowe (1863-1864)
Piechota
Chłopi
Pospolite ruszenie
System wartości
Etos
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Autor porównuje insurekcję kościuszkowską z powstaniem styczniowym oraz odpowiada na pytanie, czy założenia i przebieg powstania styczniowego odwołują się do etosu Kościuszki. Swoje rozważania zaczyna od zdefiniowania pojęcia „kosynierów” i omówienia warunków udziału ludności chłopskiej w różnych zbrojnych działaniach. Istotny był fakt, że władze powstańcze chciały włączyć lud do walki o niepodległą Rzeczpospolitą. Autor prezentuje poglądy Romualda Traugutta, ostatniego dyktatora powstania styczniowego, dotyczące pospolitego ruszenia i konieczności zaangażowania prostego ludu w działania powstańcze. Omówiono powołanie II Korpusu Armii Narodowej, który miał być ucieleśnieniem idei żołnierza-obywatela, pochodzącego z prostego ludu i z własnej woli walczącego w obronie Ojczyzny.
Bibliografia na stronie 90.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Kopiariusz akt komisarza pełnomocnego Rządu Narodowego w księstwach naddunajskich Michała Mrozowickiego 18 VI 1863 – 10 X 1864 Część I: 18 VI 1863 – 20 I 1864
Copy of the Act of the Commissioner of the Plenipotentiary of the National Government in the Danube Principalities, Michał Mrozowicki, June 18, 1863 – October 10, 1864 Part I: June 18, 1863 – January 20, 1864
Autorzy:
Willaume, Małgorzata
Nossowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33914974.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
January Uprising
Moldavia
commissioner of the National Government
Michał Mrozowicki
powstanie styczniowe
Mołdawia
komisarz Rządu Narodowego
Opis:
W okresie powstania styczniowego terytorium Rumunii było ważnym elementem polskich planów wojskowych oraz zapleczem dla walczących oddziałów. Przebiegał tam szlak przerzutu broni i amunicji, przebywali tam też polscy ochotnicy i żołnierze, którym nie udało się przedostać na terytorium Rosji i wesprzeć działań powstańczych. W imieniu Rządu Narodowego działał tam komisarz Michał Mrozowicki, którego zadaniem m.in. była organizacja przerzutów broni i amunicji oraz opieka nad znajdującymi się w obozach żołnierzami i ochotnikami. Jego korespondencja i raporty dla Rządu Narodowego są relacją o wydarzeniach z okresu od czerwca 1863 r. do października 1864 r. i zawierają szczegółowe informacje na temat jego poczynań, losu Polaków znajdujących się pod jego opieką, trudności, z jakimi musiał mierzyć się jako urzędnik Rządu Narodowego, stanu finansów itp.
During the January Uprising, the territory of Romania played a significant role in Polish military plans and served as a base for fighting units. It was a route for the transfer of weapons and ammunition, and also housed Polish volunteers and soldiers who couldn't cross into Russian territory to support the uprising. Acting on behalf of the National Government, commissioner Michał Mrozowicki was tasked with organizing the transfer of arms and ammunition, as well as taking care of soldiers and volunteers in the camps. His correspondence and reports to the National Government provide an account of events from June 1863 to October 1864, offering detailed information about his activities, the fate of Poles under his care, the challenges he faced as an official of the National Government, and the financial state, among other things.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 1247-1314
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Losy eks-powstańca Mariana Dubieckiego i jego aktywność naukowa w czasie pobytu w głębi Imperium Rosyjskiego (1864–1883)
The fate of ex-insurgent Marian Dubiecki and his scientific activity during his stay deep in the Russian Empire (1864–1883)
Autorzy:
Pryt, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340741.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Marian Dubiecki
exile
National Government 1863/1864
January Uprising
Siberia
zesłanie
Rząd Narodowy 1863/1864
powstanie styczniowe
Syberia
Opis:
Marian Dubiecki podczas powstania styczniowego pełnił funkcję sekretarza Rusi w Rządzie Narodowym, za co został skazany na zesłanie, z którego powrócił w 1883 r. Artykuł przedstawia dzieje Dubieckiego w okresie zsyłki w kolejnych miejscowościach w głębi Imperium: Siewakowej, Darasuniu, Irkucku, Jekaterynosławiu oraz Odessie. W tekście przybliżona została również rozpoczęta w tym czasie przez Dubieckiego praca badawcza na polu historycznym oraz etnograficznym. Jej efektem były pojawiające się na łamach prasy wyniki badań krajoznawczych ludów Tofalarów oraz Buriatów. Owocem zainteresowań historycznych Dubieckiego była natomiast monografia Kudak. Twierdza kresowa i jej okolice nagrodzona w 1879 r. przez Akademię Umiejętności w Krakowie oraz publikowana na łamach „Tygodnika Illustrowanego” praca Osadczy w ziemi Mandżu. Opowieść z dziejów XVII stulecia (biografia polskiego jeńca Nicefora Czernichowskiego). Przebywając na zesłaniu, Marian Dubiecki utrzymywał kontakty z Polakami, którzy byli znanymi badaczami Syberii: Benedyktem Dybowskim, Janem Czerskim oraz Aleksandrem Czekanowskim.
During the January Uprising Marian Dubiecki was the secretary of Ruthenia in the National Government, for which he was sentenced to exile, from which he returned in 1883. The article presents the history of Dubiecki during his exile in the Russian Empire in the following towns: Siewakowa, Darusun, Irkutsk, Ekaterinoslav and Odessa. The text also presents Dubiecki's research on history and ethnography, which began at that time. The results of this research were published in the press and included ethnographic studies of the Tofalars and Buryats. In turn, the result of Dubiecki's historical interests was the monograph Kudak. Twierdza kresowa i jej okolice awarded in 1879 by the Academy of Learning in Cracow and the work Osadczy w ziemi Mandżu published in "Tygodnik Ilustrowany" (a biography of the Polish prisoner of war Nicefor Czernichowski). During his exile, Marian Dubiecki kept in touch with famous Polish explorers of Siberia: Benedykt Dybowski, Jan Czerski and Aleksander Czekanowski.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2022, 22, 1; 5-20
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Kanty Działyński’s Activity in the Insurgent Authorities Under the Prussian Partition in the Years 1863–1864
Autorzy:
Stanulewicz, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618389.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
January Uprising
the Prussian partition
Polish Secret State
the National Government
Committee of Wielkopolska
powstanie styczniowe
zabór pruski
tajemne państwo polskie
Rząd Narodowy
Komitet Wielkopolski
Opis:
The article concerns the activity of Count Jan Działyński in the January Uprising national authorities under the Prussian rule. Działyński was a representative of the family, which belonged to one of the most prominent families in Wielkopolska in the 18th and 19th centuries. In the time of partitions, the Działyńscy family was fully committed to Poland’s independence issue. During the January Uprising, Jan, the last male representative of the family, held important functions in the national administration of the Prussian partition. He was both the head of the Committee of Wielkopolska, and after its fall – the war organizer. Działyński supported the Uprising not only organizationally and financially – within a year, he allocated for this purpose the equivalent of the annual income of his assets – but he also participated in the biggest battles fought by insurgent groups from the Prussian partition, namely the battles of Pyzdry and Ignacew. He showed not only courage but also military talents, thus continuing the tradition of his father and grandfather, both insurgents.
Opracowanie dotyczy działalności hrabiego Jana Działyńskiego we władzach narodowych powstania styczniowego w zaborze pruskim – reprezentanta rodziny, która należała do jednego z najwybitniejszych rodów wielkopolskich w XVIII i XIX w. Działyńscy w okresie zaborów z niezwykłą aktywnością angażowali się w sprawę niepodległości Polski. Jan, ostatni męski przedstawiciel rodziny, również piastował w okresie powstania styczniowego ważne funkcje w administracji narodowej zaboru pruskiego. Był zarówno szefem Komitetu Wielkopolskiego, jak i – po jego upadku – organizatorem wojennym zaboru pruskiego. Wspomagał powstanie nie tylko organizacyjnie i finansowo, przeznaczając na ten cel w ciągu roku równowartość rocznych dochodów ze swych dóbr, ale też walczył z bronią w ręku w największych bitwach, jakie stoczyły zgrupowania powstańcze z zaboru pruskiego: pod Pyzdrami i Ignacewem. Wykazał się tam odwagą i talentami militarnymi, kontynuując tym samym tradycje swego ojca (powstańca listopadowego) i dziada (powstańca kościuszkowskiego).
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-23 z 23

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies