Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Upper Cretaceous" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Coccolithophorides, Dinoflagelles, Hystrichosphaerides et microfossiles incertae sedis du Cretace superieur de Pologne
Coccolithophorides, Dinoflagelles, Hystrichosphaerides i mikroorganizmy incertae sedis z górnej kredy Polski
Coccolithophorides, Dinoflagelles, Hystrichosphaerides i mikroorganizmy incertae sedis iz verkhnego mela Polshi
Autorzy:
Gorka, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22665.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Coccolithophorides
Dinoflagelles
Hystrichosphaerides
paleontology
Cretaceous
Upper Cretaceous
microorganism
fossil
Polska
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1963, 08, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monoceratina Roth (Ostracoda) from the Upper Cretaceous and Lower Paleocene of north and central Poland
Monoceratina Roth (Ostracoda) z górnej kredy i dolnego paleocenu Polski północnej i środkowej
Monoceratina Roth (Ostracoda) iz verkhnego mela i nizhnego paleocena severnojj i central'nojj Pol'shi
Autorzy:
Szczechura, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20517.pdf
Data publikacji:
1964
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1964, 09, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siliceous sponges from the Upper Cretaceous of Poland. Part 1. Tetraxonia
Gąbki krzemionkowe z górnej kredy Polski. Część I. Tetraxonia
Verkhnemelovye kremnevye gubki Pol'shi. Chast' I. Tetraxonia
Autorzy:
Hurcewicz, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21993.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
siliceous sponge
Upper Cretaceous
Polska
Tetraxonia
new species
paleontology
fossil animal
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1966, 11, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remains of Upper Cretaceous Mosaisauridae (Reptilia) of Central Poland
Szczątki górno-kredowych mozazauridów Polski Środkowej (Mosasauridae, Reptilia)
Ostatki verkhnemelovykh mozazavridov Central'nojj Pol'shi (Mosasauridae, Reptilia)
Autorzy:
Sulimski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21478.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1968, 13, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Siliceous sponges from the Upper Cretaceous of Poland Part II. Monaxonia and Triaxonia
Gąbki krzemionkowe z górnej kredy Polski część II. Monaxonia i Triaxonia
Verkhnemelovye kremnevye gubki Pol'shi chast' II. Monaxonia i Triaxonia
Autorzy:
Hurcewicz, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22879.pdf
Data publikacji:
1968
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1968, 13, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The first multituberculate from the Uppermost Cretaceous of the Gobi Desert (Mongolia)
Pierwszy multituberkulat z najwyższej kredy pustyni Gobi (Mongolia)
Pervye nakhodki multituberkuljata w krowle mela pustyni Gobi (Mongolija)
Autorzy:
Kielan-Jaworowska, Z.
Sochava, A.V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22892.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
first record
multituberculate
mammal
Buginbaatar transaltaiensis
new genus
new species
Upper Cretaceous
Cretaceous
Gobi Desert
Mongolia
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1969, 14, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Upper Cretaceous Ostreidae from the Middle Vistula Region (Poland)
Ostrygi górnokredowe z przełomu środkowej Wisły (Polska)
Ustricy verkhnego mela iz rajjona Central’nojj Visly (Pol’sha)
Autorzy:
Pugaczewska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22524.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleontology
Cretaceous
Upper Cretaceous
Ostreidae
ostreid
shell
Vistula River
Polska
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1977, 22, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paralic arenaceous foraminifera from the Upper Cretaceous of the Benue Trough, Nigeria
Zlepieńcowate otwornice z górnokredowych osadów typu paralicznego Rowu Benue, Nigeria
Autorzy:
Petters, S.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21949.pdf
Data publikacji:
1979
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1979, 24, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coccoliths and index foraminifera from the Upper Cretaceous chalk of Mielnik region, Eastern Poland
Kokkolity i przewodnie otwornice z kredy piszącej Mielnika nad Bugiem
Autorzy:
Gazdzicka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21290.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1981, 26, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
First lambeosaurine dinosaur from the Nemegt formation, Upper Cretaceous, Mongolia
Pierwszy przedstawiciel dinozaurów podrodziny Lambeosaurinae z górnokredowej formacji Nemegt w Mongolii
Autorzy:
Maryanska, T.
Osmolska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20511.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1981, 26, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bases of Upper Cretaceous octocorals from Poland
Bazalne części górnokredowych Octocorallia z Polski
Autorzy:
Malecki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21998.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Bases of octocorals, mostly epifaunial, from Cretaceous deposits of the environs of Cracow, Poland have been classified according to parataxonomic criteria. A form-genus Octobasis has been proposed writer for eleven forms-species of octocorals.
Podstawy korali ośmiopromiennych opisywane były bardzo rzadko w literaturze światowej. Poznanie tych skamieniałości, pochodzących z kredy, zawdzięczamy głównie Nielsenowi (1913, 1917, 1919, 1925, 1937) i Voigtowi (1958). Podstawy kredowych Octocorallia znajdujemy na różnych skamieniałościach: małżach, belemnitach, jeżowcach (zwłaszcza na pancerzach Echinocorys i Micraster); zwykle są one zachowane bez corallum. Materiały, którymi dysponował autor, pochodzą z osadów dolnego kampanu okolic Krakowa. W materiałach tych stwierdzono przedstawicieli czterech rodzin: Clavulariidae, Primnoidae, Isididae i Virgulariidae oraz szereg podstaw, których nie można było zaliczyć do żadnej ze znanych rodzin. Dobrze zachowane podstawy korali ośmiopromiennych tego zbioru należą zapewne do różnych gatunków. Ze względu na fakt, iż podstawy Octocorallia nie były dotąd szczegółowo badane, a znajdowane są przeważnie jako jedyne części szkieletu, określenie ich przynależności rodzajowej natrafia na duże trudności. Autor wprowadza terminologię parataksonomiczną dla tych skamieniałości. Tylko w niektórych wypadkach wraz z podstawami zachowują się również dalsze części szkieletu, które umożliwiają zaliczenie ich do znanych taksonów. Ze względu na bardzo zmienną budowę podstaw stosowanie klasyfikacji parataksonomicznej nie jest łatwe. W wyżej wymienionych pracach Nielsena i Voigta autorzy opisując poszczególne gatunki nie przywiązywali większej wagi do bardzo nieraz skomplikowanych struktur korzeniowych. Autor opisując te struktury zachowuje dla opisanych podstaw korali istniejące nazwy, a dla nie opisanych urabia nowe. Z prac Nielsena i Voigta znane są następujące nazwy na określenie korali ośmiopromiennych: 1. Płożące się, wstążkowate podstawy zaliczone do Epiphaxum auloporoides Lonsdale. 2. Rozgałęzione utwory przypominające korzenie podłużnie prążkowane odnoszące się do rodzaju Moltkia. 3. Okrągławe tarczki pokryte radialnymi, cieniutkimi, lekko falistymi prążkami zaliczane do rodzaju Isis. Pozostałe przedstawione na schematach (pl. 26) i fotografiach (pls 23—25) typy podstaw korali ośmiopromiennych nie były dotąd opisywane. Autor proponuje dla takich podstaw korali ośmiopromiennych nazwę rodzajową Octobasis, nazwy zaś gatunkowe będą urabiane od głównych cech morfologicznych i ornamentacji tych skamieniałości. Takich sztucznych gatunków wydziela autor jedenaście. Badając podstawy Octocorallia przyrośnięte do jeżowców stwierdzamy wśród nich 14 następujących typów (pl. 26): 1. okrągławe tarczki o gładkiej powierzchni (fig. 1): Octobasis glabra; 2. okrągławe tarczki podzielone na 6—8 płatów (fig. 2): O. bullata; 3. okrągławe tarczki z rzadkimi radialnymi prążkami (fig. 3): Primnoa costata; 4. okrągławe tarczki z radialnymi, dychotomicznie rozdzielającymi się prążkami (fig. 4): O. circulata; 5. okrągławe tarczki z radialnymi, cieniutkimi, gęstymi, lekko pofałdowanymi prążkami (fig. 5): Isis vertebralis Hen.; 6. okrągławe tarczki z prążkami tworzącymi labiryntowe sploty (fig. 6): O. ornata; 7. podstawy amebokształtne o gładkiej powierzchni (fig. 7): O. lobata; 8. podstawy w formie wieloramiennej gwiazdy o gładkiej powierzchni, których ramiona mają zaokrąglone zakończenia (fig. 8): O. dichotoma (= Moltkia); 9. podstawy w formie wieloramiennej gwiazdy z ostrymi zakończeniami ramion (figs 10, 11): O. spinosa; 10. podstawy różnorodnie wykształcone, zbudowane z grubych powyginanych wałków, tworzących sploty (fig. 9): O. nodosa; 11. Podstawy złożone z różnokształtnych płatów pokrytych labiryntowymi prążkami (fig. 14): O. flabellata; 12. podstawy przypominające korzenie z podłużnymi prążkami (fig. 12): O. sulcata (= Moltkia?); 13. podstawy przypominające korzenie, bardzo powykręcane, o gładkiej powierzchni (fig. 15): O. flexuosa; 14. podstawy zbudowane w formie wałków, jednakowej szerokości, z licznymi odgałęzieniami, pokryte równoległymi prążkami (fig. 13): Epiphaxum auloporoides Lonsdale.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1982, 27, 1-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Goyocephale lattimorei gen. et sp. n., a new flat-headed pachycephalosaur (Ornlthlschia, Dinosauria) from the Upper Cretaceous of Mongolia
Goyocephale lattimorei gen. et sp. n., nowy płaskogłowy pachycephalosaur (Ornlthlschia, Dinosauria) z górnej kredy Mongolii
Autorzy:
Perle, A.
Maryanska, T.
Osmolska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23412.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
A new representative of the pachycephalosaur family Homalocephalidae Dong is described, which comes from the Upper Cretaceous deposits of the Gobi Desert, Mongolian People’s Republic. It is more primitive and probably stratigraphically older than Homalocephale calathocercos known from the Upper Cretaceous Nemegt Formation of the Gobi Desert. The diagnosis of H. calathocercos is revised.
Opisano nowy rodzaj i gatunek dinozaura grubogłowego (Pachycephalosauria) — Goyocephale lattimorei, który został zaliczony do rodziny Homalocephalidae Dong, 1978. Materiał pochodzi z górnokredowych osadów odsłoniętych na pustyni Gobi w Mongolskiej Republice Ludowej, w regionie somonu Bułgan. Obejmuje on niekompletną czaszkę z żuchwą i niekompletny szkielet pozaczaszkowy jednego osobnika (holotyp). Budowa sklepienia czaszki oraz miednicy wskazują, że G. lattimorei jest prymitywniejszym przedstawicielem Homalocephalidae niż wcześniej opisany (Maryańska i Osmólska 1974) Homalocephale calathocercos z górnokredowej formacji Nemegt. Wiek stratygraficzny osadów nie jest dotychczas dokładnie ustalony; prymitywność budowy szkieletu G. lattimorei może wskazywać, że wiek ten jest starszy niż wiek formacji Nemegt. Praca niniejsza była częściowo finansowana przez Polską Akademię Nauk w ramach problemu międzynarodowego II.6.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1982, 27, 1-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Age of the Upper Cretaceous Nemegt Formation (Mongolia) on charophytan evidence
Autorzy:
Karczewska, J.
Ziembinska-Tworzydlo, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21957.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
The assemblages of Charophyta from the Nemegt Formation (Upper Cretaceous) and some Paleocene deposits of Mongolia are compared to those from China, Europe and America. It appears that Charophyta are useful in stratigraphy of continental deposits. The present investigations provided new evidence of the age of the Nemegt Formation from Mongolia. The assemblage of this formation is intermediate between two Upper Cretaceous assemblages from the “Red Beds” from China. Comparisons with the Chinese, European and American assemblages indicate that the Nemegt Formation is not younger than the Lower Campanian, thus is older than it was supposed before. The state of preservation of the oogonia permit to draw some ecological conclusions.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1983, 28, 1-2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carolinidae a new family of xenosaurid-like lizards from the Upper Cretaceous of Mongolia
Carolinidae, nowa rodzina ksenozauroidalnych jaszcurek z górnej Kredy Mongolii
Autorzy:
Borsuk-Bialynicka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22093.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Two lizards, Carolina intermedia gen. et sp. n. and Shinisauroides latipalatum gen. et sp. n. from the Late Cretaceous (? Middle Campanian) of the Gobi Desert are assigned to the new family Carolinidae. A hypothesis of a scincomorphan affiliation of this family is supported by two synapomorphies: the dentary overlap on the lateral surface of the coronoid, and the finger-like descensus parietalis, as well as by some other characters which best correspond with this affiliation. Xenosaurid characters displayed by the described lizards: the hour-glass shaped frontals and the diffuse osteodermal skull covering, are considered as homoplasy.
Materiał do niniejszej pracy pochodzi z osadów g. kredy (? śr. kampan) (Gradziński et al 1968, Gradziński and Jerzykiewicz 1972 i Gradziński et al 1977) Mongolii. Materiał ten zebrany został przez Polsko-Mongolskie Ekspedycje Paleontologiczne na pustynią Gobi w latach 1963—71 i przechowywany jest w Zakładzie Paleobiologii PAN w Warszawie. W pracy opisano dwie nowe jaszczurki: Carolina intermedia gen. et sp. n. (pl. 1: 1; 2: 1; 3: 5; 4: 2; fig. 1B, 2B, ЗА,A’; 4A; 5C; 6L) i Shinisauroides latipalatum gen. et sp. n. (pl. 2: 3, 4; 3: 1—4; 4: 1; fig. 1A; 2A; 3B,B’; 4B; 5B; 6K; 7A) ze stanowisk Chermin Caw, Chulsan i Nemegt, podobne na pierwszy rzut oka do Xenosaurus, współczesnego, amerykańskiego rodzaju należącego do Xenosauridae (Anguimorpha). Uznano jednak, że cechy, które upodobniają do siebie te rodzaje: przewężone kości czołowe i pokrycie osteodermalne złożone z licznych drobnych elementów, nie wystarczają do zaliczenia ich do Xenosauridae, tym bardziej, że cechy te są przypuszczalnie sprzężone (Borsuk-Białynicka 1984). Zgodnie z preferowaną tu hipotezą są one uznane za homoplazje (fig. 8B: 1, 2). Również krótka i silnie sklepiona część przedoczodołowa czaszki upodobniająca opisane rodzaje do Shinisaurus crocodilurus (fig. 5), współczesnego azjatyckiego przedstawiciela Xenosauridae, będącego południowochińskim (Kwangsi) endemitem, uznana została za homoplazję (fig. 8B: 4) wobec głębokich różnic, jakie dzielą nowe rodzaje Carolina i Shinisauroides od Anguimorpha. Różnice te są następujące: Wydłużenie kości zębowej poza kość koronową i nakładanie się wyrostka kości zębowej na powierzchnię zewnętrzną kości koronowej (5), szeroko otwarty dół żuchwowy (6), brak wyrostka skrzydłowego kości przedusznej puszki mózgowej (7), parzyste kości przedszczękowe (8), szeroki kontakt kości lemieszowych z podniebiennymi (9), występowanie półki podzębowej w żuchwie (10) i długiego, wąskiego wyrostka zstępującego kości ciemieniowych (11). Tak liczne różnice względem rodziny Xenosauridae i całego podrzędu Anguimorpha wskazują na odrębność opisanych rodzajów od tego podrzędu oraz wzajemne bliskie pokrewieństwo, które dodatkowo potwierdzają nieliczne cechy ksenozauridowe obu rodzajów (cechy 1, 2 i 4). Uprawnia to do utworzenia nowej, wspólnej dla Carolina i Shinisauroides rodziny Carolinidae. Wiele z wymienionych wyżej cech rodziny Carolinidae (5, 6, 8, 9, 10, 11) spotyka się u rozmaitych przedstawicieli Scincomorpha, a niektóre z nich uważane są (Estes et al 1985) za synapomorfie tego podrzędu. Są to cechy następujące: nakładanie się kości zębowej na zewnętrzną powierzchnię kości koronowej (5) i obecność długiego, wąskiego wyrostka kości ciemieniowej (11). Szeroko otwarty dół żuchwowy (6) i parzyste kości przedszczękowe (8) to dwie cechy, które mogą również okazać się synapomorfiami Scincomorpha. Szeroki kontakt lemieszowo-podniebienny (9A) i obecność półki podzębowej w żuchwie (10) oraz obecność wyrostków zstępujących kości czołowych (3) i brak wyrostka skrzydłowego kości przedusznej (7) to przypuszczalnie cechy plezjomorficzne dla obu podrzędów Autarchoglossa, które nie stoją w sprzeczności z zaliczeniem Carolinidae do Scincomorpha, gdyż nie były przypuszczalnie zastąpione cechami nowymi u wspólnego przodka jaszczurek scynkomorfowych i trafiają się często w tym podrzędzie. Zaliczenie Carolinidae do Scincomorpha jest tu jednak traktowane jako próbne, gdy wymaga ono gruntowniejszych studiów nad tym podrzędem, co wykracza poza ramy niniejszej pracy. Terminologia użyta w niniejszej pracy opiera się na opracowaniu Oelricha (1956) i Rieppla (1980). Metodologia kladystyczna zastosowana w pracy wywodzi się z taksonomii filogenetycznej Henniga (1965), (patrz też Schaeffer et al 1972 i Hecht 1976). Praca została wykonana w ramach problemu MR II. 6.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1985, 30, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upper Cretaceous amniotic eggs from Gobi Desert
Kopalne jaja owodniowców z późnej kredy pustyni Gobi
Autorzy:
Sabath, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21370.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
paleontology
Cretaceous
Upper Cretaceous
fossil
amniotic egg
egg shell
Dinosauria
Aves
paleobiology
taphonomy
Gobi Desert
Opis:
There are described several types of Upper Cretaceous fossil amniote eggs, clutches and eggshells, collected during the Polish-Mongolian Paleontological Expeditions (1963—1971) in several localities of the Gobi Desert. Isotopic ratios of C and О are reported and discussed. The eggs may be attributed to saurischian and ornithischian dinosaurs, and palaeognathous birds. Four types of problematica are also described. Taphonomy and restoration of eggshells’ diffusive properties as compared with modern hard-shelled eggs suggest paleoecological interpretation of the nesting conditions as rather dry for smooth-shelled eggs, humid for ornamented eggs, and very humid for the thickest-shelled eggs. Different nest types are postulated for ornamented and smooth eggs, based on taphonomy and shell parameters.
Praca zawiera opis kolekcji późnokredowych jaj ptaków, dinozaurów gadzio- i ptasiomiedniczych, oraz prawdopodobnych skamieniałości miękkoskorupowych jaj innych gadów, odkrytych w latach 1963—71 przez Polsko-Mongolskie Wyprawy Paleontologiczne na pustyni Gobi (fig. 1). Kolekcja ta, gromadząca bogaty materiał kopalny, obejmujący kilkanaście typów jaj późnokredowych, należy do najbogatszych w świecie. Poza przeglądem mikrostruktury skorup (fig. 3, 4, 8) i kształtów jaj (fig. 2, 6; pl. 11—20), przedstawiono szacunkowe wyliczenia objętości, powierzchni, wydłużenia jaj, porowatości skorupy i jej przepuszczalności dla gazów oddechowych, porównując je z równaniami allometrycznymi dla współczesnych jaj ptasich (fig. 7, 9, tab. 1). Zaproponowano funkcjonalne wyjaśnienie roli ornamentacji, kształtu jaj i różnic tafonomicznych między gniazdami jaj ornamentowanych i gładkich (fig. 5) oraz oszacowano warunki i długość trwania inkubacji różnych typów jaj. Wyniki badań składu izotopowego węgla i tlenu w próbkach skorup (fig. 10) wskazują na przewagę lokalnych czynników diagenetycznych w kształtowaniu proporcji trwałych izotopów, nie pozwalając na wiarygodne wnioskowanie o klimacie lub diecie dinozaurów i ptaków kopalnych. Pracę wykonano w Instytucie Paleobiologii PAN w ramach problemu CPBP 04.03.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1991, 36, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies