Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Uniwersytet Opolski." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 177
Tytuł:
„Boża opieka była z nami” Niemieccy jezuici w Festung Oppeln i powojennym Opolu (1945 r.). Relacja z Archivum Romanum Societatis Iesu w Rzymie jako uzupełnienie Uwag do listu z sierpnia 1945 r. Piotra Badury i Wandy Musialik
“God’s Protection Was with Us”. German Jesuits in Festung Oppeln and Post-War Opole (1945). An Account from the Archivum Romanum Societatis Iesu in Rome as a Supplement to the Notes to the letter of August 1945 by Piotr Badura and Wanda Musialik
Autorzy:
Rosner-Leszczyński, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408366.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
jezuici w Opolu
II wojna światowa
rok 1945
wysiedlenia ludności niemieckiej
Jesuits in Opole
Second World War
1945
displacement of German population
Opis:
Autor przybliża czytelnikowi powojenną relację niemieckich jezuitów, którzy w Opolu przeżyli okrucieństwa 1945 r. i zapisali je w sprawozdaniu, którego odpis przechowywany jest Archivum Romanum Societatis Iesu w Rzymie. Relacja Niemców, jako osób wysiedlonych, ukazuje tragizm sytuacji, który nie mógł być dostrzeżony przez ich polskich współbraci. Artykuł stanowi niejako uzupełnienie znanej w kręgu czytelniczym relacji polskich jezuitów z sierpnia 1945 r., którzy po niemieckich współbraciach objęli opolskąplacówkę zakonną.
The author introduces the reader to the post-war account of German Jesuits who survived the atrocities of 1945 in Opole and described it in a report, a copy of which is kept in the Archivum Romanum Societatis Iesu in Rome. The account of the Germans, as displaced persons, shows the tragedy of the situation, which could not have been perceived by their Polish confreres. The article is, in a way, a supplement to the account of the Polish Jesuits from August 1945, well known in the reading circle, who took over the Opole monasticinstitution after their German confreres.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 1; 167-181
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Detronizacja” Jezusa Chrystusa Króla w odnowionej liturgii Kościoła? W odpowiedzi na niektóre interpretacje
The “Dethroning” of Jesus Christ the King in the Renewed Liturgy of the Church? Answering to Certain Interpretations
Autorzy:
Królikowski, Janusz Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432146.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Jezus Chrystus
Król wszechświata
detronizacja
intronizacja
mszał
odnowa liturgiczna
rok liturgiczny
święto
uroczystość
ideologia
Jesus Christ
King of the Universe
Dethroning
Enthronement
Missal
Liturgical Year
Feast
Solemnity
Ideology
Liturgical Renewal
Opis:
Od pewnego czasu pojawiają się, zwłaszcza w kręgach tak zwanych tradycjonalistów, zarzuty, jakoby efektem II Soboru Watykańskiego oraz przeprowadzonej w jego duchu odnowy liturgicznej dokonano „detronizacji” Jezusa Chrystusa. Dowodzić tego miałyby modyfikacje wprowadzone do formularza święta Jezusa Chrystusa Króla. W artykule poddajemy więc analizie teologicznej zagadnienia dotyczące nowej nazwy święta: „Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata”, i jego usytuowania w nowym kalendarzu kościelnym jako ostatniej niedzieli roku liturgicznego. Zajmujemy się ponadto porównaniem formularza mszalnego stosowanego przed soborem z formularzem zmodyfikowanym w nowym mszale. Z przeprowadzonych analiz wynika nie tylko, że teologia i przesłanie święta Jezusa Chrystusa Króla nie tylko nie zostały w niczym zmienione, ale zostały wyraźniej uwypuklone, czerpiąc treści z Nowego Testamentu. Stawiane więc zarzuty pod adresem odnowy liturgicznej mają jedynie charakter ideologiczny.
For some time there have been voices, especially in the circles of the so called traditionalists, that the Second Vatican Council and the following renewal of the liturgy have brought about the “dethroning” of Jesus Christ. The evidence for this theory is allegedly to be found in the modifications introduced to the Mass form of the Feast of Christ the King. Therefore, in this article we analyse the theological questions concerning the new name of the holiday: “the Solemnity of Our Lord Jesus Christ, King of the Universe”, and its place in the new Church calendar as the last Sunday of the liturgical year. We also work on the juxtaposition of the Mass form applied before the Council and the one modified in the new missal. From this research we draw a conclusion that the theology and the message of the Feast of Christ the King not only have not been altered in any way, but on the contrary, they have been clearly emphasised, drawing inspiration from the New Testament. That is why the allegations made about the new form of liturgy are merely ideological in character.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 61, 1; 9-31
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ipsa quodammode ecclesia primum baptizatur”. Hugona ze Świętego Wiktora spojrzenie na rzeczywistość sakramentu poświęcenia kościoła: piąta część drugiej księgi jego „De sacramentis christianae fidei”
Ipsa quodammode ecclesia primum baptizatur. Hugo of Saint Victor’s perspective on the reality of the sacrament of the consecration of the church: the fifth part of the second book of his De sacramentis christianae fidei
Autorzy:
Libowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432132.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Hugon ze Świętego Wiktora
„De sacramentis christianae fidei”
poświęcenie kościoła
sakramenty
pontyfikał
Opis:
Studium niniejsze poświęcam niedługiemu wyjątkowi z drugiej księgi ważnego, obszernego, a niedostępnego póki co po polsku dzieła „De sacramentis christianae fidei” Hugona ze Świętego Wiktora, mianowicie części pt. O poświęceniu kościoła – w oryginale: „De dedicatione Ecclesiae”. Zasadniczy cel tejże pracy jest więc następujący: dostarczyć przekładu odnośnego tekstu. Aby jednak czytelnik rodzimy cieszyć się mógł pogłębioną lekturą przedkładanego tłumaczenia, opatruję je, po pierwsze, kilkudziesięcioma komentarzami różnego rodzaju oraz, po wtóre, garścią najniezbędniejszych, zwięzłych informacji wstępnych.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 61, 1; 183-220
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jak uderzę kijem w krzaki, wypłoszę zajączka”. Lektura uważniejsza Piosnki nieprzystojnej zapisanej przez Mikołaja z Koźla
“When I Hit the Bushes With a Stick, I Will Scare the Hare Away”. A More Careful Reading of Indecent Song Written by Nicholas of Koźle
Autorzy:
Libowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408336.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Opis:
Artykuł niniejszy ma charakter przeglądowy. Poświęcony jest utworowi znanemu w literaturze pod tytułem Cantilena inhonesta, który w czasie swoich podróży po Śląsku, Czechach i Morawach zanotował na początku XV w. Mikołaj z Koźla. W pierwszej części opracowania omawia się przede wszystkim kwestie genezy wiersza oraz datacji i okoliczności jego zapisu. W części drugiej artykułu śledzi się kolejne „wersje” tekstu Sprośnej śpiewki, począwszy od „wersji” rękopiśmiennej, poprzez „wersję” transliterowaną i transkrybowaną, aż po „wersję” przełożoną na język współczesny. W części trzeciej niniejszego studium nieobyczajną kantylenkę opatruje się komentarzem. Mówi się więc tu kolejno: o gatunku literackim, jaki ona reprezentuje, o jej tematyce, o wykorzystanych w niej środkach wyrazu oraz o jej budowie; dalej zaś: o zawartych w niej opisie ciała ludzkiego – męskiego i żeńskiego – i wizji miłości, a także o atrybutach towarzyszących jej bohaterom oraz o zasadzie ekspresji uczuć, z którą czytelnik tutaj się spotyka.
This article is an overview. It is devoted to a piece known in the literature under the title Cantilena inhonesta, which was recorded by Nicholas of Koźle (Mikołaj z Koźla) at the beginning of the 15th century during his travels around Silesia, Bohemia and Moravia. The first part of the studydiscusses the question of the poem’s genesis, dating and the circumstances of its recording. The second part of the article traces the successive “versions” of the text of Sprośna śpiewka, starting from the manuscript “version”, through the transliterated and transcribed “version”, to the “version” translated into contemporary language. In the third part of this study, the indecent canticle is commented on. The literary genre it represents, its subject matter, the means of expression used in it and its structure are discussed in turn; then the description of the human body, male and female, and the vision of love contained in it, as well as the attributes accompanying its characters and the principle of the expression of feelings through behaviour, which the reader encounters while reading it.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 2; 155-175
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jest typem dość sympatycznym” : Józef Retinger i wywiad cywilny PRL
Józef Retinger i wywiad cywilny PRL
Autorzy:
Tarka, Krzysztof (1965-2022)
Powiązania:
Pamięć i Sprawiedliwość 2020, nr 1, s. 477-492
Współwytwórcy:
Uniwersytet Opolski oth
Data publikacji:
2020
Tematy:
Retinger, Józef Hieronim (1888-1960)
Bilderberg Group
Polacy za granicą
Wywiad polski
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
W artykule przedstawiono biografię Józefa Retingera, który był m.in. doradcą szefa rządu polskiego Władysława Sikorskiego, organizatorem kongresu haskiego, sekretarzem generalnym Ruchu Europejskiego. Był także inicjatorem i sekretarzem Grupy Bilderberg. Po zakończeniu II wojny światowej podejrzewany był o działania jako agent wywiadu brytyjskiego.
Bibliografia na stronie 490.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
"...Kościół tak niezwykle zły, że zdaje się być oborą", czyli jak przekonać luteranów do wizyty w brzydkim kościele. Problem wyglądu i lokalizacji świątyni w kazaniu konsekracyjnym pielgrzymkowego kościoła granicznego w Cigacicach (1655, wyd. 1665)
„A church so bad it seems to be a barn”, or how to convince Lutherans to visit an ugly church. The problem of a church’s look and location in the consecration sermon of the pilgrimage border church in Cigacice (1655, published 1665)
Autorzy:
Gruk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083153.pdf
Data publikacji:
2021-12-09
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
sztuka protestancka
kościoły graniczne i ucieczkowe
pielgrzymki
estetyka miejsca kultu
prześladowane mniejszości
identity studies
historia Śląska
Protestant art
pilgrimages
church architecture aesthetics
persecuted minorities
history of Silesia
Opis:
"...Kościół tak niezwykle zły, że zdaje się być oborą", czyli jak przekonać luteranów do wizyty w brzydkim kościele. Problem wyglądu i lokalizacji świątyni w kazaniu konsekracyjnym pielgrzymkowego kościoła granicznego w Cigacicach (1655, wyd. 1665). Artykuł poświęcony jest problemowi niedogodnej lokalizacji kościoła i jego brzydoty jako czynników potencjalnie zniechęcających wiernych do jego odwiedzania, oraz próbom ich dyskursywnego przezwyciężenia. Podstawą źródłową artykułu jest opublikowane w 1665 r. kazanie pastora Zachariasa Textora na okazję poświęcenia granicznego kościoła pielgrzymkowego położonego w odludnym Lesie Cigacickim w Marchii Brandenburskiej. Wedle słów kaznodziei była to budowla tak skromna, że pielgrzymom – luteranom z sąsiedniego księstwa głogowskiego, gdzie ich kult był zakazany – przypominała ona raczej oborę niż kościół. Artykuł zawiera rekonstrukcję wykładu Textora mającego na celu pozytywną reinterpretację negatywnych cech świątyni, przeprowadzoną w oparciu o historię biblijnego Jakuba (Rdz 28). Analiza wywodu Textora pozwala lepiej zrozumieć znaczenie budowli kościelnej i jej wyposażenia w specyficznej kulturze pielgrzymkowej śląskich luteranów, kształtującej się po wojnie trzydziestoletniej, dając podstawy do pełniejszej interpretacji związanych z nią dzieł architektury i sztuki. Artykuł wzbogacają liczne cytaty z kazania, w tym obszerne fragmenty unikatowego opisu nieistniejącej od stuleci prowizorycznej świątyni.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 58, 2; 181-199
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"You Shall Tell Your Sons!”
„Powiedz swoim synom!”
Autorzy:
Lukács, Ottilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394565.pdf
Data publikacji:
2021-07-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
oralność
tekstualność
Biblia hebrajska
nauczanie
opowiadanie historii
pamięć kulturowa
orality
textuality
Hebrew Bible
teaching
storytelling
cultural memory
Opis:
Teachers and schools are facing constantly challenges in teaching biblical narratives for the young. The source of these challenges can be ascribed to many different things. First, there are historical and cultural gaps between the ancient texts and the modern audience. Second, there is a cultural gap between the schools, teachers and the new generation of students who belong to the first generation to be born in the 21st century. Third, it seems difficult to reach students growing up in a world shaped by the virtual reality and by the so-called “influencers”. Both the described situation and the mentioned cultural gap are getting even worse since the beginning of corona-crisis: the whole world is found in lockdown, many are obliged to use social media and virtual reality for a long period. Against this background, the present paper suggests a teaching attitude or approach which could enable the teachers to be more effective in teaching and more importantly, to bring the world of biblical narratives closer to students, providing alternative means of shaping their way of thinking and forming their identity.
Nauczyciele i szkoły stale konfrontują się z wyzwaniem nauczania młodzieży narracji biblijnej. Źródło tych wyzwań może być przypisane wielu różnym czynnikom. Najpierw są nimi luki historyczne i kulturowe między tekstem antycznym i nowoczesnym audytorium. Po drugie, jest nim luka kulturowa między szkołami, nauczycielami i nową generacją uczniów, która należy do pierwszego pokolenia urodzonego w XXI w. Po trzecie, trudne wydaje się dotarcie do uczniów dorastających w świecie kształtowanym przez rzeczywistość wirtualną i przez tzw. influencerów. Zarówno opisana sytuacja, jak i wspomniana luka kulturowa ulegają pogorszeniu przez kryzys pandemii koronawirusa: cały świat znajduje się w lockdownie, wiele ludzi na długi czas zostało zmuszonych do używania mediów społecznościowych i wirtualnej rzeczywistości. Na tym tle niniejszy artykuł proponuje metodę nauczania albo ujęcie, które może umożliwić nauczycielom większą skuteczność w nauczaniu i mieć większe znaczenie, aby przybliżyć uczniom świat narracji biblijnej, dostarczając alternatywnych znaczeń w modelowaniu ich sposobów myślenia i kształtowania ich tożsamości.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 1; 35-50
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Spiritual Consolation i The Ways to Perfect Religion – pisma więzienne św. Jana Fishera (1469–1535), biskupa i męczennika
A Spiritual Consolation; The Ways to Perfect Religion: Prison Letters of St. John Fisher (1469–1535), bishop and martyr
Autorzy:
Kuźba, Mariusz Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408371.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Św. Jan Fisher
pisma więzienne
powstanie Kościoła anglikańskiego
średniowiecze i renesans
St. John Fisher
Prison Writings
Rise of the Anglican Church
Middle Ages and Renaissance
Opis:
Św. Jan Fisher, przez lata związany z Uniwersytetem w Cambridge i dynastią Tudorów, stał się szczególnym obrońcą jedności Kościoła w Anglii ze Stolicą Apostolską oraz nierozerwalności małżeństwa Henryka VIII z Katarzyną Aragońską. Gdy po raz drugi trafił do więzienia, skierował do swojej siostry, Elżbiety – zakonnicy benedyktyńskiej teksty stanowiące jego duchowy testament: A Spiritual Consolation oraz The Ways to Perfect Religion. Pierwsze dzieło, zredagowane z duchu teologii średniowiecznej, stanowi ostrzeżenie przed możliwą Bożą karą. Drugie, zawierające perspektywę myśli renesansowej, wskazuje 9 dróg do osiągnięcia dojrzałej religijności, umożliwiającejosiągnięcie nieba. Oba dzieła stanowią wartościową literaturę teologiczną, również dla współczesnej teologii.
St. John Fisher, for years associated with the University of Cambridge and the Tudor dynasty, became a special defender of the unity of the Church of England with the Holy See and the indissolubility of the marriage of Henry VIII with Catherine of Aragon. When he was imprisoned for the second time, he sent to his sister, the Benedictine nun Elisabeth, the texts constituting his spiritual testament:A Spiritual Consolation and The Ways to Perfect Religion. The first of them, edited in the spirit of medieval theology, is a warning against the possibility of God’s punishment.The second contains the perspectives of Renaissance thought, and indicates ten ways to achieve mature religiosity, enabling you to reach heaven. Both works are valuable theological literature, also for contemporary theology.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 1; 127-144
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars celebrandi – niespełniony postulat odnowy liturgicznej Soboru Watykańskiego II? Refleksje w 60. rocznicę ogłoszenia konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
Ars celebrandi - an Unfulfilled Postulate of the Liturgical Renewal of the Second Vatican Council? Reflections on the 60th anniversary of the promulgation of the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Potoczny, Mateusz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432218.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia
Sobór Watykański II
reforma liturgiczna
ars celebrandi
Liturgy
Second Vatican Council
Liturgical Reform
Opis:
Odnowa liturgiczna Soboru Watykańskiego II zdefiniowała szereg postulatów, które w zamierzeniu ojców miały nadać nowy wyraz liturgii Kościoła rzymskiego. Owe postulaty określone zostały przede wszystkim w konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium, która stała się dokumentem założycielskim późniejszej reformy. Wśród rzeczonych postulatów część została sformułowana w sposób precyzyjny, natomiast inne – nie zapisane explicite – wynikają z ducha proponowanej reformy. Jednym z tych nie wyartykułowanych wprost postulatów jest troska o kształt sztuki celebrowania (ars celebrandi) liturgii. W niniejszym studium autor stara się wyartykułować soborowe wskazania dotyczące tej problematyki i z perspektywy sześciu dekad dokonać ewaluacji ich recepcji w liturgii Kościoła rzymskiego.
The liturgical renewal of the Vaticanum II defined a series of postulates that the fathers intended to give new expression to the liturgy of the Roman Church. These postulates were formulated primarily in the Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium, which became the founding document of the subsequent reform. Among those postulates, some were formulated in precise terms, while others - not written down explicitly - derive from the spirit of the proposed reform. One of these non-explicitly articulated postulates is the concern for the shape of the ars celebrandi. In this study, the author tries to articulate the conciliar indications on this issue and, from the perspective of six decades, evaluate their reception in the liturgy of the Roman Church.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 27-47
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars celebrandi jako istotny element budowania wiary w Kościół
Ars celebrandi as an Essential Element of Building Faith in Church
Autorzy:
Potoczny, Mateusz R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432135.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Eucharystia
ars celebrandi
liturgia
wiara
Kościół
celebracja
Liturgy
Faith
Church
Celebration
Eucharist
Ars Celebrandi
Opis:
Kościół, będący Mistycznym Ciałem Chrystusa, domaga się od wiernych nie tylko ich przynależności, ale wiary w jego boskie pochodzenie. Ta wiara, obecna w starożytnych symbolach, kształtowana jest na liturgii i przez liturgię. Liturgia bowiem, będąc pierwszym miejscem teologicznym, jest też naturalnym biotopem wyznawania i celebrowania tejże wiary. W niniejszym studium autor przypomina założenia relacji liturgii do Kościoła, poddaje refleksji liturgię rozumianą jako przestrzeń manifestacji wiary w Kościół oraz snuje refleksję nad obecna w temacie ars celebrandi i jej wpływem na budowanie wiary w Kościół Chrystusowy.
The Church, which is the Mystical Body of Christ, gives to the believer incorporation into this mystery but it also requires of them assent to its divine origin. The faith is presented to the believer through this reality both in the ancient symbols of the Church but also in its liturgy, which is the primary theological ground allowing a person to profess and celebrate faith that is rooted in the Church of Christ. In this study the author recalls some assumptions of the relationship between the liturgy and the Church, reflects on the liturgy sees as a sacred space for manifesting faith and reflects on the ars celebrandi and its impact on building faith in the Church of Christ.  
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 61, 1; 33-48
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars celebrandi liturgii w nauczaniu Benedykta XVI / Josepha Ratzingera
Ars celebrandi of the Liturgy in the teaching of Benedict XVI / Joseph Ratzinger
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432174.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ars celebrandi
liturgia
Eucharystia
biskup
znak
symbol
sztuka
muzyka
śpiew
ars celebrandi
liturgy
Eucharist
bishop
sign
art
music
singing
Opis:
Artykuł przedstawia nauczanie Josepha Ratzingera / Benedykta XVI dotyczące ważnej przestrzeni życia liturgicznego, jaką jest ars celebrandi (sztuka celebracji). Jego nauczanie, odwołując się do reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II, jest osadzone na tak zwanej „ciągłości tradycji”. To pozwala widzieć celebrację liturgiczną w kontekście historycznym i przede wszystkim teologicznym. Przebadane, wybrane dokumenty, pokazują, że dla Benedykta XVI ars celebrandi jest kategorią teologiczną a nie tylko sposobem celebrowania liturgii.  By można było mówić o ars celebrandi liturgii, należy dostrzegać spójność norm liturgicznych, które wyrażają się w trzech elementach: wzorcowym charakterze liturgii biskupiej, pięknie i prostocie znaków liturgicznych i sztuce, która służy właściwemu przeżywaniu Eucharystii. Mając na uwadze dynamikę celebracji liturgicznych, szczególne miejsce w sztuce, zajmują muzyka i śpiew. Nauczanie Kardynała Josepha Ratzingera i papieża Benedykta XVI jest spójne i pokazuje liturgię jako kosmiczną rzeczywistość, w której za pomocą znaków dochodzi do zbawczego dialogu Boga z człowiekiem. Ten autentyczny dialog będzie skuteczny, jeśli człowiek odkryje w liturgii obecność Boga i będzie umiał na nią odpowiedzieć. Właściwie rozumiane ars celebrandi, zarówno sług liturgii (biskupów, prezbiterów i diakonów), jak również całego zgromadzenia liturgicznego, prowadzą do prawdziwej komunii z Bogiem, przez Jezusa Chrystusa i Duchu Świętym. W artykule posłużono się metodą hermeneutyki liturgicznej i metodą liturgiczno-kontekstualną.
The article shows the teaching of Joseph Ratzinger / Benedict XVI regarding an important part of the liturgical life, which is ars celebrandi (the art of celebration). His teaching, referring to the liturgical reform of the Second Vatican Council, bases on the so called “continuity of tradition”. This allows the liturgical celebration to be seen through the context of history and, most importantly, theology. Studied, chosen documents show, that for Benedict XVI ars celebrandi is a theological category and not just a way of celebrating the liturgy. To be able to speak of ars celebrandi liturgii, one must notice the connection of liturgical norms, expressed in three elements: the standard character of the episcopal liturgy, the beauty and simplicity of the liturgical signs, and the art, which serves the right experience of the Eucharist. Keeping in mind the dynamics of the liturgical celebrations, a particular spot in said arts is preserved for music and singing. The teaching of Cardinal Joseph Ratzinger and the Pope Benedict XVI is consistent, showing the liturgy as a cosmic reality. This authentic dialogue will only be effective if a person discovers in liturgy the presence of God and will be able to respond to it. Properly understood ars celebrandi, both that of the liturgy’s servants (bishops, presbyters, deacons), as well as the whole liturgical assembly, leads towards a true Communion with God, through Jesus Christ and the Holy Spirit. The article uses the method liturgical-contextual method.  
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 49-66
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expositio antiquae liturgiae gallicanae – świadek liturgii galijskiej. Tłumaczenie z komentarzem.
Expositio Antiquae Liturgiae Gallicanae as a Witness of the Gallican Liturgy. A Translation with Commentary
Autorzy:
Frontczak, Bogusława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432213.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
expositio missae
expositio baptismi
VIII wiek
alegoria
liturgia galijska
Galia
alegory
8th century
gallican liturgy
Gaul
Opis:
Expositio antiquae liturgiae gallicanae to anonimowe pismo pochodzące prawdopodobnie z VIII wieku, z terenów Galii. Składa się z dwóch odrębnych części zwanych „listami” i każda z nich jest cennym źródłem dla badania liturgii galijskiej przed wprowadzeniem do królestwa Karolingów porządku rzymskiego. Ponadto pismo może wskazywać na kierunki z których może pochodzić liturgia galijskiej, ponieważ anonimowy autor z jednej stron dobrze zna charakterystyczne cechy liturgii hiszpańskiej tego czasu, ale z drugiej – wykorzystywane przez niego alegoryczne interpretacje bazują na interpretacjach autorów ze Wschodu (Germana z Konstantynopola czy Teodora z Mopsuestii). Autorka przede wszystkim chce udostępnić to cenne źródło poznania liturgii polskiemu czytelnikowi w języku polskim, ale też wyjaśnić pewne sporne do dziś kwestie, które mogą pojawić się w czasie lektury tekstu.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 227-244
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krótka nauka śpiewu z nut kościelnych o. Tadeusza Filka OFM (Lwów 1887) w kontekście tradycji nauczania śpiewu chorałowego na ziemiach polskich
A short lecture of singing from the church notes by father Tadeusz Filek OFM (Lviv 1887) in the context of the tradition of teaching Gregorian chant on the territory of Poland
Autorzy:
Grabiec, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432092.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Chorał gregoriański
muzyka kościelna
podręczniki chorałowe
potrydenckie rękopisy liturgiczno-muzyczne
XIX-wieczne rękopisy liturgiczno-muzyczne
Bernardynki (OSFB)
Plainchant
Church music
manuals of plainchant
post-Tridentine liturigcal chant manuscripts
19th-century liturgical chant manuscripts
Bernardine nuns (OSFB)
Opis:
Źródła rękopiśmienne i drukowane odnajdywane podczas kwerend wskazują, że śpiew chorałowy na ziemiach polskich w XIX w. był nieprzerwanie nauczany i wykonywany, a jednym ze świadectw trwałości tradycji jest odnaleziony w archiwum klasztoru sióstr bernardynek w Krakowie niewielki, rękopiśmienny podręcznik Krótka nauka śpiewu z nut kościelnych napisany we Lwowie w 1887 r. przez bernardyna, o. Tadeusza Filka. Zawiera on podstawowe informacje na temat kluczy, rodzajów nut i pauz, skal kościelnych, sposobu wykonywania melodii chorałowych, wyznaczania Toniki, Finalis i Dominanty oraz tonacji. Zamieszczone zostały w nim też tony psalmowe, intonacje kantyku Magnificat oraz responsoria Deo gratias. Pod względem języka, treści i metody przekazu wiedzy nie różni się on zasadniczo od podręczników z poprzednich stuleci dla nowicjuszy i nowicjuszek zakonnych z wcześniejszych stuleci, pewne elementy zostały w nim jedynie uwspółcześnione.
The manuscript and printed sources found during the archival researches indicate that the Gregorian chant on the territory of Poland in the 19th century was taught and performed without any break. One of the preserved testimonies of this continuity is a small manuscript manual found in the archive of the convent of sisters Bernardines in Kraków, A short lecture of singing from the church notes, written in Lviv in 1887 by a Bernardine friar, father Tadeusz Filek. The manual contains basic information’s on the keys, types of notes and pauses, church modes, manner of performing Gregorian melodies, and determining Tonic, Finalis and Dominant, as well as the musical scales. The author inserted there also psalm tones, intonations of the Magnificat canticle and the responsories Deo gratias. As regards the content and the method of explaining various issues, it does not differ essentially form the other known manuals from previous centuries dedicated to the monastic novices. Only the language was modernized and the definitions modified to respond to the theory of music at that time, which confirms the sustainability of the tradition of Gregorian chant on the territory of Poland.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 231-247
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participatio actuosa fidelium we Mszy św. od Piusa X do Konstytucji Sacrosanctum Concilium
<i>Participatio actuosa fidelium</i> in the Holy Mass from the time of Pope Pius X until the Constitution </i>Sacrosanctum Concilium</i>
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432110.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
actuosa participatio
Pius X
Pius XI
Pius XII
ruch liturgiczny
liturgia
śpiew gregoriański
musica sacra
Missa solemnis
Liturgical Movement
Liturgy
Gregorian Chant
Musica Sacra
Missa Solemnis
Opis:
Już w XIX wieku ruch liturgiczny, najpierw na Zachodzie (Francja, Belgia, Niemcy) a następnie w innych krajach miał wielki wpływ na bardziej świadome i czynne uczestnictwo wiernych w liturgii Mszy św. Dużą rolę w tym procesie włączania wiernych w liturgię Mszy św. pełniły mszaliki zawierające tłumaczenie tekstów Ordo Missae. Następnie papieże Pius X, Pius XI a zwłaszcza Pius XII w wydawanych dokumentach kierowanych do całego Kościoła podawali teologicznie uzasadnienie czynnego uczestnictwa w liturgii Mszy (kapłaństwo chrzcielne). Powinno to być najpierw uczestnictwo wewnętrzne (ofiarowanie siebie przez ręce kapłana) a następnie uczestnictwo zewnętrzne, głównie przez śpiew gregoriański, gesty i postawy ciała. Różne stopnie participatio actuosa, w różnych formach celebracji Mszy określiła Kongregacja Obrzędów w instrukcji De musica sacra et liturgia. Dopiero jednak soborowa Konstytucja Sacrosanctum Concilium stwierdziła, że sama natura liturgii wymaga actuosa participatio w niej wiernych i Kościół bardzo pragnie takiego „pełnego, świadomego i czynnego udziału wiernych w obrzędach liturgicznych” (KL 14). Autor na podstawie analizy dokumentów Kościoła od Piusa X do Piusa XII przedstawił rozwój rozumienia czynnego udziału wiernych w liturgii Mszy św. oraz jego różne formy (stopnie).  
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 149-161
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tempus gaudii - tempus tristitiae. Historyczny rozwój dwóch wymiarów Adwentu
Tempus gaudii - tempus tristitiae. Historical development of two dimensions of Adven
Autorzy:
Litawa, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1550390.pdf
Data publikacji:
2021-07-07
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Liturgy
Advent
Rorate Mass
Gallic Rite
Roman Rite
liturgia
Adwent
roraty
ryt galijski
ryt rzymski
Opis:
Pytanie zawarte w tytule artykułu jest prowokacją do pogłębienia problematyki związanej z przeżywaniem liturgicznego okresu Adwentu. Analiza historyczno-teologiczna liturgii i zwyczajów Adwentu, pogłębiona o antropologiczne zrozumienie tego okresu w kategoriach radości (gaudii) i smutku (tristitiae), pozwala na podjęcie próby odpowiedzi na postawione pytanie: czy Adwent jest czasem radości, czy może smutku? Kształtowanie się liturgii tego okresu w Kościele łacińskim, szczególnie w tradycji galijskiej i rzymskiej, ukazuje niezwykle ważny czynnik kulturotwórczy w rozumieniu obrzędów, jak i teologii Adwentu. Wzajemne przenikanie się tych dwóch tradycji doprowadzi ostatecznie do połączenia ich w jedną, co w konsekwencji Kościół przez wieki będzie pielęgnował i w epoce post Vaticanum II ukaże w celebracjach liturgicznych i ich teologii.
The question contained in the title of the article is a provocation to deepen the issues related to the liturgical experience of the Advent period. The historical and theological analysis of the liturgy and customs of Advent, deepened by the anthropological understanding of this period in terms of joy (gaudii) and sorrow (tristitiae), allows for an attempt to answer the question posed: is Advent a time of joy or maybe sadness? The formation of the liturgy of this period in the Latin Church, especially in the Gallic and Roman traditions, shows an extremely important culture-forming factor in the understanding of the rites and theology of Advent. The interpenetration of these two traditions will ultimately lead to their merging into one, which in consequence will be nurtured by the Church for centuries and will appear in the post-Vatican II era in liturgical celebrations and their theology.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 75-88
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 177

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies