Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ukrainian historiography" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
„Революційний союз робітників і селян” в українській марксистській історіографії 1920 – 1930-х рр. („Revoljucіjjnijj sojuz robіtnikіv і seljan” v ukraїnskіjj marksistskіjj іstorіografії 1920 – 1930-kh rr.)
„The revolutionary worker-peasant alliance” in Ukrainian marxist historiography of the 1920 – 1930-ies
„Революционный союз рабочих и крестьян” в украинской марксистской историографии 1920 – 1930-х гг.
Autorzy:
Житков (Zhitkov), Олександр (Oleksandr)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178650.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Marxist historiography
social paradigm
worker-peasant alliance
post-totalitarian transformation
totalitarian ideology
марксистская историография
социальная парадигма
тоталитарная идеология
посттоталитарная трансформация
союз рабочих и крестьян
Opis:
The author of this article has studied the original material, revealing the opportunity of totalitarian period historiographical sources decontruction. The formation of the Soviet discourse of the historical and chronological matrix (scheme), so called „Lenin’s concept of the working class and peasantry alliance during the Revolution and Civil War” has been enlightened. The influence of Bolshevism ideology on the historical science has been shown. The reasons of Soviet historical narrative fluctuation in Ukrainian „Marxist school” historiography of the 1920 – 1930-ies have been defined. The idea of the „Marxist historiography” going through a period of disengagement and uncertainity concerning the solution of national and social components of history under conditions of totalitarian USSR society has been grounded. It is evident that its social paradigm was close to the national concept, while the ideological pressure of the totalitarian system and political control of the government forced the Ukrainian Soviet historians to prioritize the development of the 1917 – 1920 Proletarian Revolution and Civil War class schema in Ukraine.
Автором статьи изучен оригинальный материал, расскрывающий возможности деконструкций историографических источников тоталитарного периода. Освещается формирование советского дискурса историко-хронологической матрицы (схемы), т. н. „ленинской концепции союза рабочего класса и крестьянства” в период революции и гражданской войны. Показано влияние идеологии большевизма на историческую науку. Определены причины флуктации советского исторического наратива „марксистской школы” украинской историографии 1920 – 1930-х гг. Обоснована мысль о том, что в условиях тоталитарного общества СССР „марксистская историография” переживала период размежевания и неопределенности касательно решения дилеммы национального и социального компонентов истории. Очевидно, что ее социальная парадигма была близка к национальному концепту, в то время как идеологическое давление тоталитарной системы и политический контроль органов власти, навязывали украинским советским историкам приоритетность разработки классовой схемы пролетарской революции и гражданской войны на Украине 1917 – 1920 годов.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2016, 2; 90-106
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The image of Dmytro Vyshnevetsky in Ukrainian historiography
Autorzy:
Zymnytska, Svitlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32402573.pdf
Data publikacji:
2024-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Dmytro Vyshnevetsky
Khortytsia fortress
Moldavian campaign
Dymitr Wiśniowiecki
twierdza Chortycka
kampania mołdawska
Opis:
The image of Dmytro Vyshnevetsky in Ukrainian historiography has followed the changes in history as an academic discipline. At the time when the Cossack myth was created, historians’ romantic views of the Cossack past resulted in an image of the prince as a noble knight, the Cossack father-hetman, and the founder of the first Zaporozhian Sich. Once positivism made its way to historiography, the activities of the prince were subjected to a more critical analysis, and historians began to question his role of the founder of the first Sich. However, it was not denied that the fortress built by the prince could have served as a prototype for the Cossack Sich. During the Soviet era, three currents in Ukrainian historiography emerged: Soviet, Galician from the Interwar period, and foreign. An ideological confrontation took place between Soviet and foreign historiography, in relation to the assessment of the prince’s activities and the view of the Cossacks. In the 1990s, censorship was lifted and Ukrainian historians gained access to archives. This resulted in a large number of works on the Cossacks. Again, just like 70 years before, there was a need for the emergence of national awareness (based on the Cossack myth), so in addition to purely academic investigations with a critical attitude towards the work of the predecessors and the involvement of new source material, amateur researchers produced a number of works. By the mid-1990s, the prince had been somewhat idealized in Ukrainian history which stemmed from a search for heroic figures among representatives of the Ukrainian elite in the young Ukrainian state. Since the early 2000s, Ukrainian researchers have been trying to assess Dmytro Vyshnevetsky’s activities in a pan-European context, relying on newly available sources, particularly abroad.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2024, 2(41); 209-231
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoretyczne problemy współczesnej historycznej polityki na Ukrainie
Autorzy:
Zaszkilniak, Leonid Opanas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632206.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
historical politics, Ukraine, social functions of history, Ukrainian historiography, myths and stereotypes
polityka historyczna, Ukraina, społeczne funkcje historii, ukraińska historiografia, mity i stereotypy
історична політика, Україна, соціальні функції історії, українська історіографія, міфи і стереотипи
Opis:
The article deals with the theoretical problems of current historical politics in Ukraine. The beginning presents the definition of historical politics as an instrument of state power that works to confirm the dominant interpretations of the past. The author then analyses the theoretical issues relevant to the social functions of historical knowledge and argues that the principal one among them is the social identification of members of the community which seeks to separate itself from other communities. It is emphasised that history acts as a “biography” of a community or person, and historical knowledge functions as a product of the ideologists of this community. The argument references the theory of “cultural imputation” elaborated in detail by the Polish historian Wojciech Wrzosek. The author also introduces his own concept of the historian’s limitations in understanding and explaining the past from contemporary positions, since the current state of knowledge has the ability to rely only on the past models. The subsequent part describes the difficulties of modern Ukrainian historiography in shaping the “normative” image of Ukraine, which would foresee a projection of the subjectivity of the modern state in its past. Ukrainian historians have to cope with numerous anti-Ukrainian myths and stereotypes that have been developed over the centuries by powerful Ukraine’s neighbors, primarily Russia and Poland. The final part of the article provides examples of a gradual re-evaluation by Ukrainian historians of established and widespread stereotypes, in particular on the concept of “Great Patriotic War”, and also analyses the measures taken by the Ukrainian authorities regarding historical policy after the so-called The Revolution of Dignity and the beginning of the Russian-Ukrainian War, in particular regarding de-communization and the return of the fighters for the independence of Ukraine to the social historical discourse.
W artykule rozpatrzono teoretyczne zagadnienia współczesnej polityki historycznej na Ukrainie. Najpierw podano określenie historycznej polityki jako instrumentu władzy państwowej dla poszerzenia i utwierdzenia dominujących interpretacji przeszłości. Następnie zanalizowano teoretyczne kwestie społecznych funkcji wiedzy historycznej i stwierdzono, że najważniejszą z nich jest społeczna tożsamość członków wspólnoty, która pragnie oddzielić się od innych wspólnot. Podkreślono, że historia występuje jako „biografia” wspólnoty lub osoby, a wiedza historyczna jako utwór ideologów tej wspólnoty. Przy tym wykorzystano teorię imputacji kulturowej  polskiego historyka Wojciecha Wrzoska. Autor wprowadza też własną koncepcję ograniczeń historyka w rozumieniu i wyjaśnianiu przeszłości z pozycji współczesności w związku z tym, że bieżący stan poznawania stwarza możliwość oparcia się tylko na minionych wzorcach. W dalszej części scharakteryzowano trudności współczesnej ukraińskiej historiografii w kształtowaniu „normatywnego” obrazu Ukrainy, który przewidywałby projekcję przedmiotowości współczesnego państwa w jego przeszłość. Ukraińscy historycy muszą pokonywać wiele antyukraińskich mitów i stereotypów wytworzonych w ciągu stuleci przez sąsiadów Ukrainy, przede wszystkim Rosję i Polskę. Na końcu podano przykłady stopniowego obalenia przez ukraińskich badaczy ustalonych i poszerzonych historycznych stereotypów, zwłaszcza odnoszących się do konceptu „wielkiej wojny ojczyźnianej” oraz przeanalizowano przedsięwzięcia organów władzy Ukrainy w sprawie prowadzenia polityki historycznej po tzw. rewolucji godności i początku wojny rosyjsko-ukraińskiej, a zwłaszcza te związane z dekomunizacją i przywróceniem do społecznego historycznego dyskursu wojowników o niepodległość Ukrainy.
У статті розглянуто теоретичні проблеми сучасної історичної політики в Українi. На початку подано визначення історичної політики як інструменту державної влади для утвердження домінантних інтерпретацій минулого. Далі Автор аналізує теоретичні питання соціальних функцій історичного знання і стверджує, що головною серед них є соціальна ідентифікація членів спільноти, яка прагне відокремитись від інших спільнот. Підкреслено, що історія виступає як «біографія» спільноти чи особи, а історичне знання – як твір ідеологів цієї спільноти. При цьому використано теорію «культурної імпутації» польського історика Войцєха Вжоска. Автор запроваджує також власну концепцію обмеженості історика у розумінні та поясненні минулого з сучасних позицій, оскільки біжучий стан пізнання має можливість спиратися тільки на минулі взірці. Далі охарактеризовано труднощі сучасної української історіографії у формуванні «нормативного» образу України, який би передбачав проекцію суб’єктності сучасної держави у її минуле. Українським історикам доводиться долати численні антиукраїнські міфи і стереотипи, вироблені впродовж століть сусідами України, насамперед Росією і Польщею. В заключній частині статті подано приклади поступової переоцінки українськими істориками усталених і поширених стереотипів, зокрема щодо концепту «великої вітчизняної війни», а також проаналізовано заходи органів влади України щодо історичної політики після т.зв. pеволюції гідності та початку російсько-української війни, зокрема щодо декомунізації і повернення до суспільного історичного дискурсу борців за незалежність України.
Źródło:
Res Historica; 2018, 46
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historiografia ukraińska i postmodernizm: retrospektywy i perspektywy
Autorzy:
Zaszkilniak, Leonid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690014.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historiografia ukraińska
postmodernizm
współczesność
Ukrainian historiography
postmodernism
nowadays
Opis:
Modern Ukrainian historiography has been involved in pursuing two contradictory goals. It has been striving to cover a distance that separates it from Western historiography, at the same time trying to create what can be referred to as a canonical interpretation of the Ukrainian past. Many Ukrainian historians perceive postmodernism in terms of a new historiographical trend, failing to see the epistemological innovations that characterize a “postmodern situation”. However, some Ukrainian historians are of the opinion that postmodernism, by undermining traditional ways of practising history and questioning historiography’s contribution to the process of nation-state building, eliminates the very possibility of creating such a canonical view of the national past. The discussion of the theoretical foundations of a new synthesis of Ukrainian history has revealed the contradiction between the intention of following new scholarly trends on one hand and of writing a work that fulfils legitimizing functions on the other. However, according to this author, an attempt to present the national past from new methodological perspectives (cultural, anthropological) is likely to give it a more humanistic “face”, thus enhancing rather than weakening its legitimizing effect. Young Ukrainian historians are open to new methodological novelties and try to adopt them in their research practice (cultural and anthropological approaches). The overcoming of stereotypes and old patterns that permeate Ukrainian historiography appears to be an urgent task for Ukrainian scholars to carry out today.
W artykule podjęta została refleksja nad ewolucją metodologicznych podstaw badań historycznych w historiografii ukraińskiej po rozpadzie ZSRR oraz sprzeciwem wobec radzieckiej wersji marksistowsko-leninowskiej nauki historycznej. Naświetlono proces zaznajomienia się historyków ukraińskich z kierunkami teoretycznymi historiografii światowej, ich stosunek do relatywizacji poznania naukowego w koncepcjach przedstawicieli postmodernizmu oraz dyskusje wokół metodologicznych podstaw współczesnej syntezy historii Ukrainy.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2016, 8
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mit roku 1918” we współczesnej historiografii ukraińskiej
“The myth of the year 1918” in the contemporary Ukrainian historiography
Autorzy:
Wysocki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390591.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
historiografia ukraińska
mit
historia najnowsza Ukrainy
„rewolucja ukraińska”
Ukrainian historiography
myth
modern history of Ukraine
“Ukrainian revolution”
Opis:
Tematem artykułu jest problem „mitu 1918 r.” we współczesnej historiografii ukraińskiej. Analiza problemu pozwala stwierdzić, że nie funkcjonuje w niej tego rodzaju mit, w przeciwieństwie chociażby do „mitu 1918 r.”, który jest bardzo aktywny w historiografii polskiej. Wydarzenia z 1918 r. na Ukrainie postrzegane są jedynie jako etap tego, co współcześni ukraińscy historycy nazywają „rewolucją ukraińską”.
The subject of the text is the problem of “the myth of 1918” in the contemporary Ukrainian historiography. The analysis of the problem shows that this kind of myth does not exist in it, unlike “the myth of 1918” so active in the Polish historiography. The events of 1918 in Ukraine are perceived only as a certain stage of what Ukrainian historians call the “Ukrainian Revolution”.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2018, 26; 59-73
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy. Stan badań
The Communist Party of Western Ukraine: The State of Research
Autorzy:
Wysocki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436399.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Communist Party of Western Ukraine, communists, historiography, Ukrainian communism in Poland, Ukraine, Eastern Galicia
Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy, komuniści, historiografia, komunizm ukraiński w Polsce, Ukraina, Galicja Wschodnia
Opis:
The article discusses the current historiography of the Communist Party of Western Ukraine (CPWU), the main communist organisation in the south-eastern provinces of the Second Polish Republic. Under that name the party was established in 1923 and from 1925 to 1938 (i.e. when the party was disbanded) it possessed the status of an autonomous organisation of the Communist Party of Poland. In fact, during that period the CPWU was directly dependent on the leadership of the communist party in the USSR, which is important to note. Despite several decades of Ukraine being ruled by communists, the CPWU had not been studied satisfactorily or completely impartially by Soviet historians. The unsatisfactory state of knowledge of the CPWU deprives us of opportunities to understand the important role the party played in preparing the ground for Soviet rule, which began (with a three-year gap) in 1939.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2020, 10; 38-60
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ERINNERUNGSORTE UND DIE FREIHEIT DES ERINNERNS. EINFÜHRUNGSVORTRAG ZUM WORKSHOP „UMSTRITTENE ERINNERUNGSORTE IN DER UKRAINE IM SPIEGEL DER DEUTSCHEN, POLNISCHEN, UKRAINISCHEN UND RUSSISCHEN LITERATUR UND GESCHICHTSSCHREIBUNG”
PLACES OF MEMORY AND THE FREEDOM OF REMEMBERING. OPENING PRESENTATION AT THE WORKSHOP „CONTESTED PLACES OF MEMORY IN UKRAINE IN A MIRROR OF GERMAN, POLISH, UKRAINIAN AND RUSSIAN LITERATURE AND HISTORIOGRAPHY“
Autorzy:
Voloshchuk, Ievgeniia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911927.pdf
Data publikacji:
2019-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Ievgeniia Voloshchuk, ERINNERUNGSORTE UND DIE FREIHEIT DES ERINNERNS.EINFÜHRUNGSVORTRAG ZUM WORKSHOP „UMSTRITTENE ERINNERUNGSORTE INDER UKRAINE IM SPIEGEL DER DEUTSCHEN, POLNISCHEN, UKRAINISCHEN UND RUSSISCHENLITERATUR UND GESCHICHTSSCHREIBUNG“. „PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. T. XXIV, S. 21-29. ISSN 1733-165X. Im Fokus des Beitrags stehen zentrale Aspekte und kontroverse Fragestellungen der aktuellen kulturellen Repräsentationen der umstrittenen Erinnerungsorte in der Ukraine. An konkreten Beispielen beschäftigt sich die Autorin mit den Instrumentalisierungen der umstrittenen Erinnerungsorte im Zuge der neusten Umschreibung der ukrainischen Geschichte,ihren Umkodierungen innerhalb des nationalen Diskurses und im „polyphonen“ Raum des multinationalen Staates sowie mit ihren Transformationen unter dem Einfluss der ideologischen Zensur bzw. des „Kriegs der Erinnerungen“. Analysiert werden dabei vor allem die Zusammenhänge zwischen dem Diskurs über die umstrittenen Erinnerungsorte in der Ukraine, dem Konzept der „Europäizität“, den Identitätsentwürfen in den Ländern des östlichen Europa, den dort konstruierten „Bildern der Vergangenheit“ und den imagologischen Stereotypen.
Ievgeniia Voloshchuk, PLACES OF MEMORY AND THE FREEDOM OF REMEMBERING. OPENING PRESENTATION AT THE WORKSHOP „CONTESTED PLACES OF MEMORY IN UKRAINE IN A MIRROR OF GERMAN, POLISH, UKRAINIAN AND RUSSIAN LITERATURE AND HISTORIOGRAPHY“. “PORÓWNANIA” 1 (24), 2019. Vol. XXIV, P. 21-29. ISSN 1733-165X. The article outlines the central aspects and controversial issues of contemporary cultural representations of contested places of memory in Ukraine. Citing some specific examples, the author traces the processes of instrumentalization of contested places of memory for the newest rewriting of Ukrainian history, their (re)coding within the national discourse and within the „polyphonic” space of a multinational state, as well as their transformation under the sway of ideological censorship and/or “war of memories”. For this purpose, special attention is paid to the interrelations between the discourse on contested places of memory in Ukraine, the concept of “Europeanness”, identity projects of Eastern European countries, emergent “images of the past” and imagological stereotypes.    
Źródło:
Porównania; 2019, 24, 1; 21-29
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „burżuazyjnego nacjonalisty” do „faszysty”: marksistowska recepcja twórczości Mychajła Hruszewskiego w pierwszym trzydziestoleciu XX wieku
Autorzy:
Telwak, Witalij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689998.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Mykhailo Hrushevsky
reception
Ukrainian historiography
Russian historiography
Marxism
Mychajło Hruszewskyj
recepcja
ukraińska historiografia
rosyjska historiografia
marksizm
Opis:
This article investigates the reception of M. Hruszewski’s work by the Russian and Ukrainian Marxist historiography in the first three decades of the twentieth century. It aims to retrace the main lines along which Hruszewski’s work was interpreted. For a long time Soviet sociologists, while condemning the scholar’s political affiliation in the past, managed to steer clear of misrepresenting his views and tolerated the interpretation of historical process he advanced. Appreciating his work, they relied on his findings for illustrating their own theses. However, beginning in the 1920s, as the country’s socio-political situation worsened, the process of Ukrainization grew weaker, the academic world became increasingly affected by the totalitarian ideology and the new young Marxist cadres, raised in the spirit of ideological intransigence, began to enter the political scene, Hruszewski’s work came under growing criticism. The analysis of the available material clearly shows that Soviet scholars, in passing the critique of Hruszewski’s views, offered an ideologically distorted picture of his work.
W pracy poddano analizie recepcję twórczości Mychajła Hruszewskiego w marksistowskiej historiografii rosyjskiej i ukraińskiej pierwszego trzydziestolecia XX w. Wskazano główne tendencje interpretacyjne dorobku naukowego tego historyka, dowodząc, że wzrost krytycznych opinii na jego temat był następstwem dogmatyzacji życia naukowego w państwie radzieckim.
Źródło:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej; 2016, 8
2450-8381
2450-8373
Pojawia się w:
Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Французька революція кінця XVIII століття в історіографії останньої третини XIX – початку XXI ст.
The French Revolution of the End of the XVIII Century in the Historiography of the Last Third of the XIX – the Beginning of the XXI Century
Autorzy:
Taran, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51608618.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Французька революція кінця XVIII ст.
“російсько-українська історична школа”
соціалістична
ліберальна та марксистська історіографія революції
сучасні концепції революції
French Revolution of the end of the XVIII century
“Russian-Ukrainian historical school”
liberal
socialist
Marxist historiography
modern concepts of revolution
Opis:
У статті простежуються методологічні основи вивчення Французької революції кінця ХVIII століття та концептуальні зміни в її трактуванні з останньої третини XIX – початку ХХІ ст. В останній третині XIX ст. у французькій історичній науці запанував позитивізм, принадами якого були сформульовані О. Контом ще у 30-х роках. Під його впливом історики почали звертатися до вивчення архівів, відроджувалися університети, історична періодика. Вивчення Великої французької революції велося школою А. Олара, який має великі заслуги у розробці її політичної історії. Російська й українська історіографія цієї революції теж у цей час набувала професіоналізму на засадах позитивізму і прославилася створенням «російсько-української історичної школи» –М.І. Карєєв, І.В. Лучицький, М.М. Ковалевський, Є.В. Тарле. Школа під впливом реалій життя та марксизму зробила значний внесок у розробку аграрного аспекту революції. З кінця ХІХ ст. світова історіографія відчула могутній вплив неокантіанства, особливо баденської школи – В. Віндельбанд та Г. Ріккерт. У підсумку це привело у Франції до створення широковідомої школи «Анналів». Вона вважала історичні факти фактами психологічними. Перехід же до вивчення психології маси під час революції був у Франції здійснений істориками соціалістичного напрямку – передусім Ж. Лефевром – послідовником Ж. Жореса. У статті простежуються концептуальні зміни у трактуванні революції – зміни як у французькій історіографії, так і у російській, українській, радянській. Визначним етапом у формуванні нового концептуального образу революції були її ювілеї – 190, 200-ліття, та світові дискусії з приводу кардинальних її питань. В статті дається огляд поглядів французьких, американських та російських вчених і робиться невтішний висновок про те, що за останні десятиліття вивчення революції в Україні зійшло нанівець.
The article traces the methodological foundations of the study of the French Revolution at the end of the XVIII century and conceptual changes in its interpretation from the last third of the XIX to the beginning of the XXI century. In the last third of the XIX century in French historiography, positivism occupied a dominant position, the principles of which were outlined by A. Comte back in the 30s. Under his influence, historians began to turn to the study of archives, universities and historical periodicals were revived. The study of the Great French Revolution was carried out by the school of A. Aulard, who is credited with developing its political history. The Russian and Ukrainian historiography of this revolution also acquired a professional appearance, based on the same principles of positivism and became famous for the creation of the “Russian-Ukrainian historical school” – N.I. Kareev, I.V. Luchitsky, M.M. Kovalevsky, E.V. Tarle. The school, influenced by the realities of Russian reality and Marxism, made an important contribution to the development of the agrarian aspect of the revolution. From the end of the XIX century world historiography was strongly influenced by neo-Kantianism, especially by the Baden school of W. Windelband and H. Rickert. As a result, this led to the creation of the well-known Annales school. The school considered historical facts to be psychological facts. The transition to the study of the psychology of the masses during the revolution was carried out in France by historians of the socialist direction - the pioneer was J. Lefebvre. These historians were followers of J. Jaurès. The article traces conceptual changes in the interpretation of the French Revolution at the end of the XVIII century – changes in both French and Russian, Ukrainian, Soviet historiography. It is noted that an important stage in the formation of a new conceptual image of the revolution was its anniversaries – the 190th, 200th anniversary, and world discussions around its cardinal problems. The article provides an overview of the points of view of French, American, Russian scientists and makes a sad conclusion that over the past decades, the study of the revolution in Ukraine has come to naught.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2023, 22; 16-29
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O perspektywie antropologicznej w polskim dyskursie wołyńskim
Autorzy:
Syrnyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081216.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
zwrot etyczny
historiografi a narodowa
perspektywa antropologiczna
konfl ikt polsko-ukraiński
Zbrodnia Wołyńska
ethical turn
national historiography
anthropological perspective in historiography
Polish-Ukrainian conflict
The Volhynian massacres
Opis:
In this paper attempt was made to identify new possibilities for the analysis of issues related to the problem of The Volhynian massacres. This was done in tune with the anthropological perspective in historiography. The dialogue between Polish and Ukrainian academic historians had strayed in the opinion of the author - into a dead end. In fact, we are dealing with a “double monologue”. This follows the adoption of the national perspective by most historians.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2016, 46; 399-422
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziewiętnastowieczna historia Czechów w świetle ukraińskiej historiografii minionego trzydziestolecia (1991–2020)
Nineteenth-century Czech history in the light of Ukrainian historiography of the past three decades (1991–2020)
Autorzy:
Świątek, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159479.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
historiografia
Czesi
Ukraina
XIX wiek
historiography
Czechs
Ukraine
19th century
Opis:
The article is an attempt to describe the achievements of contemporary Ukrainian historiography on the 19th century history of the Czechs and Czechia. The author analyzed syntheses, monographs and journal articles published in Ukraine in 1991–2020. In particular, three directions of research conducted in Ukraine were noticed: the Czech-Ukrainian intellectual, educational and cultural contacts in the Habsburg Monarchy, the Czech minority and its elites in the Ukrainian lands in the Russian Empire, and the history of the Czech lands in general.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2022, 3 (34); 124-163
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Third War of Independence? The Anti-Colonial Dynamics of Ukraine’s Politics of Memory after 2014 on the Example of the National Museum of the History of Ukraine in the Second World War in Kyiv
Autorzy:
Stryjek, Tomasz
Markowska-Marczak, Barbara
Konieczna-Sałamatin, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28708031.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historiography
Ukrainian politics of memory
anti-colonialism
National Museum of History of Ukraine in the Second World War
Opis:
The article discusses the transformation of Ukraine from a peripheral colony to a European nation-state. It examines changes in the interpretation of UkrainianRussian relations in historiography, public perceptions, and museum exhibitions related to the ongoing war. It demonstrates that since 24 February 2022, Ukraine’s politics of memory has exclusively followed a continuously expanding anti-colonial perspective. The article highlights a shift in Ukrainian society’s view of its past, with growing interest in the country’s history and a move away from the Soviet perspective. Museums are crucial in shaping these narrative changes and fostering Ukrainian national identity. The article also explores societal transformations since 1991, showing an increased identification with the state and a gradual distancing from Russia. This is accompanied by a westward turn in geopolitical orientation and a desire to join the European Union. The National Museum of History of Ukraine in the Second World War in Kyiv serves as an example of these processes, reflecting a nuanced portrayal of the war and of its human dimension. The museum’s commitment can be seen as a pillar of a nation-state building project, with symbolic identification shifting from the East to the West, towards the EU and NATO.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2023, 128; 151-179
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Olha Morozova, Doslidzhennia istorii Ukrainy pershoi polovyny XX st. v suchasnii polskii istoriohrafii: napriamky, kontseptsii, dyskusii, Vydavnytstvo CzNU im. Petra Mohyly, Mikolaiv 2020, ss. 432
The study of Ukrainian history in the first half of the 20th century in contemporary Polish historiography: trends, concepts and discussions.
Autorzy:
Srogosz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156691.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
history of Ukraine
Polish historiography
first half of the 20th century
Opis:
This paper analyses the state of contemporary Polish historiography about the history of Ukraine in the first half of the 20th century, a very dramatic period in Polish-Ukrainian relations, with a high emotional charge, influenced by political and ideological elements. Olha Morozova’s book is an important voice in the historiographic Polish-Ukrainian discourse. Th e author indicates different aspects linking the history of both nations, but without passing over the difficult or even dramatic moments of their common history. The book enriches contemporary knowledge about Polish historical thought, prompts Ukrainian and Polish historians to reflect and perhaps reorient their findings and assessments. Olha Morozova takes the position of continuing the calm Polish-Ukrainian dialogue, eliminating the emotional and ideological elements as much as possible.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2021, 8; 229-236
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hajdamacy i koliszczyzna w historiografii polskiej i ukraińskiej. Polsko-ukraiński dwugłos
The haidamaks and Koliyivshchyna in the Polish and Ukrainian historiography. The Polish-Ukrainian duet
Autorzy:
Sokyrska, Władylena W.
Srogosz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688967.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
hajdamacy
koliszczyzna
historiografia polska
historiografia ukraińska
haidamaks
Koliyivshchyna
Polish historiography
Ukrainian historiography
Opis:
In the article Polish and Ukrainian historians will analyze scientific achievements of researchers, who in the Polish and Ukrainian historiography occupy a prominent place as regards the haidamak movements and Koliyivshchyna, i.e. Franciszek Rawita-Gawroński, Władysław A. Serczyk, Petr Mirchuk, and Grigorij Hraban. Authors agree with the opinion that the historian does not judge, but tries to understand. The common Polish-Ukrainian research program on the haidamaks and Koliyivshchyna, thanks to which at least necessary queries and a discrepancy report will be developed, remains a main postulate. Only in that way the vivid use of history for current ideology and shaping of young generation will be minimized. Unfortunately, apart from substantive arguments, still there will remain other arguments of ideological or political context. The point is, however, that a discourse on Polish-Ukrainian relations in various epochs should be reduced to a normal scientific discussion that should take into account limitations resulting from cultural imputation only, the fact that has not been preserved on the part of both Ukrainian, and Polish side so far.
W pracy analizowany jest z punktu widzenia historyków ukraińskiego i polskiego pochodzenia dorobek naukowy badaczy, którzy w historiografii polskiej i ukraińskiej zajęli poczesne miejsce w zakresie badania ruchów hajdamackich i koliszczyzny, czyli twórczość Franciszka Rawity-Gawrońskiego, Władysława A. Serczyka, Petra Mirczuka i Grigorija J. Hrabana. Autorzy zgadzają się z opinią, że historyk nie sądzi, ale stara się zrozumieć. W dalszym ciągu w sferze postulatu pozostaje wspólny polsko-ukraiński program badawczy dotyczący hajdamaków i koliszczyzny, który przynajmniej pozwoli na wykonanie niezbędnych kwerend i wypracuje protokół rozbieżności. Tylko na tej drodze można będzie zminimalizować jaskrawe wykorzystywanie interpretacji dziejów do bieżącej ideologii i kształtowania młodego pokolenia. Niewątpliwie oprócz argumentów merytorycznych wciąż niestety funkcjonować będą inne, związane z kontekstem ideologicznym, politycznym etc. Chodzi jednak o to, aby dyskurs na temat stosunków polsko-ukraińskich w różnych epokach sprowadzić do naukowej dyskusji zbliżonej do normalności, która miałaby na uwadze jedynie ograniczenia wynikające z imputacji kulturowej, co nie było dotychczas zachowane zarówno ze strony ukraińskiej, jak i polskiej.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 2
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The haidamaks and Koliyivshchyna in the Polish and Ukrainian historiography. The Polish-Ukrainian duet
Hajdamacy i koliszczyzna w historiografii polskiej i ukraińskiej. Polsko-ukraiński dwugłos
Autorzy:
Sokyrska, Władylena W.
Srogosz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689161.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
hajdamacy
koliszczyzna
historiografia polska
historiografia ukraińska
haidamaks
Koliyivshchyna
Polish historiography
Ukrainian historiography
Opis:
W pracy analizowany jest z punktu widzenia historyków ukraińskiego i polskiego pochodzenia dorobek naukowy badaczy, którzy w historiografii polskiej i ukraińskiej zajęli poczesne miejsce w zakresie badania ruchów hajdamackich i koliszczyzny, czyli twórczość Franciszka Rawity-Gawrońskiego, Władysława A. Serczyka, Petra Mirczuka i Grigorija J. Hrabana. Autorzy zgadzają się z opinią, że historyk nie sądzi, ale stara się zrozumieć. W dalszym ciągu w sferze postulatu pozostaje wspólny polsko-ukraiński program badawczy dotyczący hajdamaków i koliszczyzny, który przynajmniej pozwoli na wykonanie niezbędnych kwerend i wypracuje protokół rozbieżności. Tylko na tej drodze można będzie zminimalizować jaskrawe wykorzystywanie interpretacji dziejów do bieżącej ideologii i kształtowania młodego pokolenia. Niewątpliwie oprócz argumentów merytorycznych wciąż niestety funkcjonować będą inne, związane z kontekstem ideologicznym, politycznym etc. Chodzi jednak o to, aby dyskurs na temat stosunków polsko-ukraińskich w różnych epokach sprowadzić do naukowej dyskusji zbliżonej do normalności, która miałaby na uwadze jedynie ograniczenia wynikające z imputacji kulturowej, co nie było dotychczas zachowane zarówno ze strony ukraińskiej, jak i polskiej.
In the article Polish and Ukrainian historians will analyze scientific achievements of researchers, who in the Polish and Ukrainian historiography occupy a prominent place as regards the haidamak movements and Koliyivshchyna, i.e. Franciszek Rawita-Gawroński, Władysław A. Serczyk, Petr Mirchuk, and Grigorij Hraban. Authors agree with the opinion that the historian does not judge, but tries to understand. The common Polish-Ukrainian research program on the haidamaks and Koliyivshchyna, thanks to which at least necessary queries and a discrepancy report will be developed, remains a main postulate. Only in that way the vivid use of history for current ideology and shaping of young generation will be minimized. Unfortunately, apart from substantive arguments, still there will remain other arguments of ideological or political context. The point is, however, that a discourse on Polish-Ukrainian relations in various epochs should be reduced to a normal scientific discussion that should take into account limitations resulting from cultural imputation only, the fact that has not been preserved on the part of both Ukrainian, and Polish side so far.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 3
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies