Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ukrainian Orthodox Church" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 34
Tytuł:
Ukraińska Cerkiew Prawosławna wobec Euromajdanu 2013 – 2014
Ukrainian Orthodox Church and Euromaidan 2013 – 2014
Autorzy:
Kozyrska, Antonina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944994.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Euromajdan
kryzys polityczny na Ukrainie 2013 – 2014
Ukraińska Cerkiew Prawosławna (Patriarchatu Moskiewskiego)
związki wyznaniowe w  procesach politycznych
religia i polityka
Euromaidan
the political crisis in Ukraine 2013 – 2014
the Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate
religious groups in the political process
religion and politics
Opis:
Artykuł prezentuje stanowisko Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej (Patriarchatu Moskiewskiego) wobec Euromajdanu na Ukrainie na przełomie 2013/2014 r. Kościół ten zajął pozycję neutralną, w odróżnieniu od niektórych innych związków wyznaniowych, zwłaszcza tak zwanych Kościołów narodowych, które poparły protestujących. Jego oficjalne stanowisko wyrażało się w apelach do zachowania pokoju, porządku społecznego, integralności terytorialnej i jedności narodu, potępienia przemocy, nawoływania stron konfliktu do rozpoczęcia i kontynuacji dialogu. W artykule szczegółowo przeanalizowano przyczyny i skutki stanowiska Cerkwi.
The paper presents the reaction of the Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate) to Euromaidan in the Ukraine at the turn of 2013 – 2014. The Church has not taken a clear univocal position, unlike some other religious groups, especially the so-called national Churches. Its official position was confined to general calls for preserving peace and public order, territorial integrity and unity of the people, condemnation of violence, calling for participants of the conflict to begin and continue the dialogue. The causes and consequences of the position taken by the Church are analyzed in detail.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2016, 50; 46-63
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ETNICZNOŚĆ I RELIGIA – KOŚCIÓŁ GRECKOKATOLICKI W POLSCE PO AKCJI „WISŁA”
ETHNICITY AND RELIGION – UKRAINIAN ORTHODOX CHURCH AFTER OPERATION „WISŁA”
Autorzy:
Domagała, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418438.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Ukrainian Orthodox Church
nationalism
diaspora
Opis:
There are three traditional foundation or pillars of Ukrainian national identity; language, religion and social memory but religion is the most important. It is connected in special way with the Orthodox Church and its role to the preservation and reconstruction that identity. Interviews conducted among Orthodox Church priests working in the decanates of Olsztyn, Elbląg and Węgorzewo and other researches make clear that religion is the real value of native ethnic culture and center of Ukrainian national consciousness. Social and cultural role of Orthodox parish churches in the Ukrainian community refers also to the situation before 1947 i.e. deportation Ukrainians on Wamia and Mazury. History and memory of the polish-ukrainian borderland show that among principles of coexistence of Poles and Ukrainians religion and church were the most important. Now significance of religion in processes of identification is also recognized. It seems that future existence of Ukrainian diaspora in Warmia and Mazury depends on religion. It means that the range of the assimilation processes will depend not only on rate of conversional and mixed marriage but also on different forms of secularization. Religious institutions are connected with political; Ukrainian Orthodox Church which gained full political and cultural rights after 1989 increased his social and cultural activity to become the most important institution of presentation of ethnic group interests.
Źródło:
Colloquium; 2015, 7, 4; 45-60
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwy za Ukrainę i o pokój „w czas próby i rozdziału”
Prayers for Ukraine and Peace in the “Times of Tribulation and Division”
Autorzy:
Naumow, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635425.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
liturgical prayers
war
peace
Moscow Patriarchate
Ukrainian Orthodox Church
Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate
Opis:
Based upon web-published materials, the article analyzes the eulogies composed in the Church Slavonic and Ukrainian languages, which have arisen following Kiev’s Maidan and its subsequent developments in the period December 2013 – December 2014. The texts under analysis come from Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate and from the Patriarchate of Moscow itself, from the Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate and some other texts. Initiatives from the laity are also taken in account (e.g. Ruslana Lyžyčko). The prayers under analysis show historical and political influences. In the Muscovite texts and in Patriarch Kirill’s statements, the attempt to impose the idea of a Russian Commonwealth (Russkij mir) is quite evident. This idea is based upon the unity and brotherhood of a people united by the christening of the Prince St. Vladimir. There are also charges brought against Greek Catholics and non-canonical Churches. The texts composed in Ukraine are either more decisively patriotic and anti-muscovite, with statements backing the European project (the Kiev Patriarchate Ukrainian Orthodox Church), or more religious in general terms, with a plea for fundamental Christian values and declarations of loyalty towards the State (the Moscow Patriarchate Ukrainian Orthodox Church).
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunek polityków Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1919 roku wobec Cerkwi prawosławnej
The attitude of the Directorate of Ukraine’ politicians towards the Orthodox Church in 1919
Autorzy:
Kucy, Aleksy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951445.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ukrainian Orthodox Church
1917 revolution
national movement
autocephaly
Directorate
Opis:
In the third period of Ukrainian prerevolutionary statehood, called Directorate, national groups took over the authority. As a result of various events, in February 1919 Symon Petlura became the leader of the republic. One of the most revolutionary decisions of the Directorate consisted in adoption of the act of autocephaly of the Ukrainian Orthodox Church. Although the episcopate of the Ukrainian Orthodox Church boycotted this act, the Directorate strived hard to execute its resolutions. One of the most important Directorate’s actions was sending to Constantinople a representative of O. Łotocki’s government, with the mission of gaining the ecumenical patriarch’s – Germanos V’s support. A fast collapse of the new authority made it impossible for the Ukrainian nationals to achieve the main objective – the autocephaly of the Church.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2015, 13
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relations between the Ukrainian Orthodox Church and Ecumenical Patriarchate of Constantinople in Historical Retrospective
ВЗАЄМИНИ УКРАЇНСЬКОЇ ПРАВОСЛАВНОЇ ЦЕРКВИ І КОНСТАНТИНОПОЛЬСЬКОГО ПАТРІАРХАТУ В ІСТОРИЧНІЙ РЕТРОСПЕКТИВІ
Autorzy:
Tsapko, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894409.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Ecumenical Patriarchate of Constantinople, Ukrainian Orthodox Church, Moscow Patriarchate, Suprematist idea, national church
Константинопольський патріархат, Українська православна церква, Московський патріархат, ідея супрематії, національна церква
Opis:
У статті розкривається сутність та зміст політики Константинопольського патріархату щодо Української православної церкви протягом понад тисячолітньої історії взаємин. Розглядаючи ці відносини в історичній ретроспективі їх можна хронологічно поділити на шість етапів, кожен з яких відображає процес еволюції політики Константинопольського патріархату щодо українського православ’я. Автор робить висновок, що протягом всієї історії взаємин Константинопольський патріархат намагався підпорядкувати Україну загалом та Українську православну церкву зокрема своєму духовнокультурному та політичному впливу. Водночас, в статті приділена увага процесу ліквідації Української православної церкви Московською державою та  входження її структур до Російської православної церкви. Виходячи з цього, доводиться, що справа канонічного визнання Української православної церкви та побудови церкви національної є перш за все внутрішньоюпроблемою самої України.
The article reveals the essence and content of the policy of the Constantinople Patriarchate regarding the Ukrainian Orthodox Church for more than a thousand years of history of mutual relations. Considering these relations in a historical retrospect, they can be chronologically divided into six stages, each of which reflects the process of evolution of the policy of the Constantinople Patriarchate in the Ukrainian Orthodoxy. The author concludes that throughout the history of relations the Patriarchate of Constantinople tried to subjugate Ukraine in general and the Ukrainian Orthodox Church in particular to its spiritual, cultural and political influence. At the same time, the article focuses on the process of liquidation of the Ukrainian Orthodox Church by the Moscow State and the entry of its structures into the Russian Orthodox Church. On this basis, it is proved that the matter of canonical recognition of the Ukrainian Orthodox Church and the creation of a national church is first and foremost an internal problem of Ukraine itself.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2018, 6; 172-186
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autocephalization of the Church in Ukraine as an Element of Competition between the Patriarchates of Constantinople and Moscow for the Leadership in the Orthodox World
Autokefalizacja Cerkwi Na Ukrainie Jako Element Rywalizacji Patriarchatów Konstantynopolitańskiego I Moskiewskiego O Przywództwo W Prawosławnym Świecie
Autorzy:
Dudra, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938259.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
autocephaly
patriarch
Orthodox Church
Ukrainian Orthodox Church
autokefalia
patriarcha
Cerkiew prawosławna
Ukraińska Cerkiew Prawosławna
Opis:
After regaining independence, the state authorities of Ukraine undertook actions aimed at obtaining the autocephaly by the local Orthodox Church. This process was difficult due to the existing divisions in Ukrainian Orthodoxy. The most numerous Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate, with autonomous status, did not show any aspirations for independence from the Russian Orthodox Church. The political activities undertaken in 2018, supported by the Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate, led to the acquisition of the tomos from the Patriarchate of Constantinople and the creation of the Orthodox Church of Ukraine.
Po odzyskaniu niepodległości władze państwowe Ukrainy podjęły działania mające na celu uzyskanie przez lokalną Cerkiew prawosławną autokefalii. Proces ten był trudny ze względu na istniejące podziały w ukraińskim prawosławiu. Najliczniejsza Ukraińska Cerkiew Prawosławna Patriarchatu Moskiewskiego, mająca status autonomicznej, nie wykazywała dążeń do niezależności od Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Podjęte w 2018 roku działania polityczne wsparte przez Ukraińską Cerkiew Prawosławną Patriarchatu Kijowskiego doprowadziły do uzyskania tomosu od Patriarchatu Konstantynopolitańskiego i utworzenia Prawosławnej Cerkwi Ukrainy.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 63; 137-155
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in Ukrainian orthodoxy after the revolution of dignity: the “Russian” context
Autorzy:
Hurak, Ihor
Kobuta, Svitlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116142.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Fundacja Copernicus na rzecz Rozwoju Badań Naukowych
Tematy:
Ukraine
Russia
UOC (MP) (Ukrainian Orthodox Church Moscow Patriarchate)
OCU (Orthodox Church of Ukraine)
autocephaly
Opis:
Within the framework of the implementation of foreign policy employing “soft power”, the leadership of the Russian Federation traditionally assigns an important role to the Russian Orthodox Church (ROC). After the occupation of Crimea and the beginning of the armed conflict in Donbas, the ROC lost much of its direct influence on the situation in Ukraine. Under such circumstances, the new leadership of the Ukrainian Orthodox Church (UOC) Moscow Patriarchate (MP) has taken on the key role in conveying messages to Ukrainian society favorable to the Kremlin. Initiating the distancing of the church from social processes in the state, the hierarchs of the UOC (MP) have simultaneously taken steps and made statements that, within the framework of Ukrainian-Russian confrontation, clearly demonstrate their support for the Russian point of view. In fact, despite the ongoing armed conflict in the east of Ukraine, the UOC (MP) has been able to maintain its position within Ukrainian Orthodoxy in terms of numbers. At the same time, the emergence of the local autocephalous Orthodox Church of Ukraine (OCU) in early 2019 marked a fundamental transformation in its religious landscape. The OCU was formed mainly from the UOC-KP (Ukrainian Orthodox Church – Kyiv Patriarchate) and the UAOC (Ukrainian Autocephalous Orthodox Church) which had not been canonically recognized by the world Orthodox Church, unlike the UOC-MP. Having received the Tomos from the Ecumenical Patriarch, Bartholomew, the OCU became the only canonical Orthodox Church in Ukraine. Within the two years following its formation, the OCU was recognized by three more Orthodox churches along with the Ecumenical Patriarchate and was included in their lists of the recognized Eastern Orthodox churches (diptychs). This accounts for the OCU’s promising prospects while it also signifies a loss of authority by the ROC as well as the growing threats it faces in terms of its weakened influence within world Orthodoxy.
Źródło:
The Copernicus Journal of Political Studies; 2021, 2; 33-50
2299-4335
Pojawia się w:
The Copernicus Journal of Political Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ sekurytyzacji Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w jedności z Patriarchatem Moskiewskim na zmiany w ustawodawstwie wyznaniowym Ukrainy po 2013 r.
The impact of securitization of the Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate) on the changes in Ukrainian law on religion after 2013
Autorzy:
Szyszlak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887497.pdf
Data publikacji:
2021-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Euromajdan
sekurytyzacja
Ukraina
Ukraiński Kościół Prawosławny
Patriarchat Moskiewski
Euromaidan
securitization
Ukraine
Ukrainian Orthodox Church
Moscow Patriarchate
Opis:
W artykule przedstawiono wpływ procesu sekurytyzacji Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w jedności z Patriarchatem Moskiewskim na zmiany w ustawodawstwie wyznaniowym Ukrainy od rewolucji godności (Euromajdanu). Wyodrębniana na gruncie nauk o bezpieczeństwie sekurytyzacja należy do podejść konstruktywistycznych, ponieważ zgodnie z tym ujęciem zagrożenie nie jest zjawiskiem realnym. Zagrożenie jest subiektywnie wskazywane przez aktora procesu oraz za takie uznawane przez jego odbiorców. Na gruncie pracy sam proces sekurytyzacji nie jest przedmiotem zainteresowania. Podkreślono okoliczności towarzyszące jego skutkom w zakresie regulacji wyznaniowych, wśród których zidentyfikowano wojnę w Donbasie i przyznanie autokefalii Kościołowi Prawosławnemu Ukrainy przez Patriarchat Ekumeniczny. Omówione zostały akty normatywne przyjęte po 2013 r., zobowiązujące Ukraiński Kościół Prawosławny do uwzględnienia w swojej nazwie podporządkowania Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu, ułatwiające wspólnotom parafialnym zmianę podporządkowania jurysdykcyjnego, a także utrudniające funkcjonowanie duszpasterstwa wojskowego w Siłach Zbrojnych i innych formacjach wojskowych.
The article presents the impact of the process of securitization of the Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate) on the changes in Ukrainian law on religion since the Revolution of Dignity (Euromaidan). Securitization as a concept originated in security sciences belongs to constructivist approaches because under these approaches the threat is not a real phenomenon. The threat is subjectively indicated by the actor of the process and recognized as such by its recipients. Although this study is not concerned with the securitization process itself, it emphasizes the circumstances surrounding its consequences for law on religion. Among these circumstances is the war in Donbas and granting autocephaly to the Ukrainian Orthodox Church by the Ecumenical Patriarchate. The article discusses the normative acts adopted after 2013, which oblige the Ukrainian Orthodox Church to include its subordination to the Russian Orthodox Church in its name, making it easier for parish communities to change their jurisdictional subordination and hindering the functioning of military pastoral care in the Armed Forces and other military formations.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2021, 24; 429-448
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikt konfesyjny na Ukrainie przełomu lat 2018/2019
A confessional conflict on Ukraine 2018/2019
Autorzy:
Myślicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540504.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Ukraina
Kościół Prawosławny Ukrainy
Ukraiński Kościół
Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego
Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny
autokefalia
prawosławie
tomos
wojna hybrydowa
wojna informacyjna
Ukraine
Orthodox Church of Ukraine
Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate)
Ukrainian Orthodox Church (Kiev Patriarchate)
Ukrainian Autocephalous Orthodox Church
autocephaly
Orthodox Church
Tomos
hybrid war
informational warfare
Opis:
Sobór zjednoczeniowy ukraińskiego prawosławia, który odbył się w dniu 15 grudnia 2018 roku, oraz nadanie tomosu o autokefalii przez patriarchę konstantynopolitańskiego Bartłomieja I w dniu 6 stycznia 2019 roku, zapoczątkowały trwający do chwili obecnej proces przechodzenia wspólnot religijnych Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, podległych Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, pod jurysdykcję nowo utworzonego Kościoła Prawosławnego na Ukrainie. Celem artykułu jest analiza rywalizacji o wiernych, przybierająca formę wojny informacyjnej. Ponadto, przeanalizowano najważniejsze akty prawne, przyjęte przez Radę Najwyższą Ukrainy, dające podstawę prawną przedmiotowemu procesowi, a także – w takim zakresie jak jest to możliwe – przestawiono ogólne dane statystyczne, obrazujące jego dynamikę.
The Unification Council of the Orthodox churches of Ukraine held on 15th December 2018 and the granting of the tomos on autocephaly by the Patriarch of Constantinople, the Bartholomew I on 6th January 2019, have initiated, lasting to date, the religious communities’ conversion process from the Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate) subordinated to the Russian Orthodox Church, to the jurisdiction of newly established Orthodox Church of Ukraine. The article’s aim is the analysis of the rivalry on followers, that has transformed into the informational war. Furtherly, the most important laws providing the juridical foundation for the process implemented by the Verkhovna Rada of Ukraine were analysed, and – as widely as possible – the basic statistical data on its intensity was investigated.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2019, 29; 102-121
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Прп. Паисий Величковский и последний Кошевой атаман Запорожской Сечи П. Калнышевский: малоизвестные письма
Autorzy:
Шумило, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686323.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Paisius Velichkovsky
Petro Kalnyshevsky
Holy Synod of the Ukrainian Orthodox Church
Паисий Величковский
Питер Калнышевский
Священный Синод Украинской Православной Церкви
Opis:
The article, based on the archival material from Ukrainian Archives, is devoted to little‑known correspondence between Paisius Velichkovsky and Petro Kalnyshevsky. The study is important especially in the light of the decision made by the Holy Synod of the Ukrainian Orthodox Church to canonize Petro Kalnyshevsky.
В статье на основе архивных материалов украинских архивов посвящена малоизвестной соответствия между Паисий Величковский и Петр Калнышевский. Исследование особенно важно в свете решением Священного Синода Украинской Православной Церкви канонизировать Петра Калнышевского.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2015, 7
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jezuickie intrygi” a problem stylu w ukraińskiej architekturze cerkiewnej drugiej połowy XIX wieku
„Jesuit Plots” and the Problem of Style in the Ukrainian Orthodox Church Architecture of the Second Half of the 19th Century
Autorzy:
Krasny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954622.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
One of the main elements of the Ukrainian national identity in Galicia was the attachment to the Greek-Catholic Church. From the time of the Spring of the Nations the Uniate priests became the main animators of the Ukrainian ‘national awakening’. They were involved in this activity also when performing their pastoral duties, or even liturgical ones. One cannot then wonder that looking for the Ukranian national style in architecture was done almost exclusively within Orthodox church building, and the choice of forms used in Greek-Catholic churches was a peculiar reflection of the discussion by the Church elites, in which the debate on the character of the Greek rite was interwoven with attempts at defining the vision of the Ukrainian nation and its place in Europe. In the sixties of the 19th century the pro-Moscow fraction had a strong influence among priests; it tried to prove close ethnical ties between the Ukrainians and Russians and wanted to ‘purify’ the Uniate rite from elements borrowed from Roman-Catholic liturgy owing to – as they said – ‘a Jesuit plot’. However, one of the most ardent Moscow-phils, Rev. Jan Naumowicz, admired the activity of the Russian Ivan Martynov, a member of the Society of Jesus and consultor of the congregation Propaganda Fide for eastern rites. Rev. Martynov wanted to reform the Uniate Church in such a way that it would serve first of all the idea of converting Russia to Catholicism. The idea of building an orthodox church in Lvov in the ‘purely Byzantine’ style, where Jesuits were to say the Holy Mass in the Greek rite, was an interesting element of the programme, especially praised by Rev. Naumowicz. It is almost certain that the structure was to be kept in the forms of the official Russian Orthodox church style worked out in the forties of the 19th century by Konstantin Thon. Opponents of the pro-Moscow fraction considered the clergymen belonging to it clandestine advocates of the Orthodox Church. Hence the neo-Byzantine stylistic solutions suggested by the Russian and propagated by the fervent adherent to a kind of Russification of the Uniate Church could be seen by them as ‘schismatic’. The neo-Byzantine forms given to the dome of the Przemyśl Greek-Catholic cathedral in 1866 met a lot of criticism and resulted in pulling it down soon. The basic tendency in Greek-Catholic church architecture in Galicia was looking for models for Orthodox and Uniate churches ‘in the many centuries old tradition of the Ukrainian architecture’. From it first the model of tripartite, three-domed church was derived, and a little later – the cross-shaped church with one dome. From the eighties of the 19th century the architect Vasil Nahirnyi started decorating the churches in the neo-Byzantine costume, however, looking for models in the cosmopolitic neo-Byzantinism of Theophil Hansen and avoiding all connections with the ‘schismatic’ style of Russian Orthodox churches. Nahirnyi’s neo-Byzantinism was accepted by Ukrainians as their national Uniate church style, which was probably connected with the provisions of the Lvov Synod (1891) that officially granted the Greek-Catholic rite the character of the Ukrainian national denomination. The Lvov initiative of Father Martynov proved to be only an interesting episode in the history of Greek- Catholic church architecture in Galicia.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 4 Special Issue; 575-587
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego wobec wojny Federacji Rosyjskiej w Ukrainie w serwisie Katolickiej Agencji Informacyjnej. Case study
The Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate towards the war of the Russian Federation in Ukraine on the website of the Catholic Information Agency. Case study
Autorzy:
Kindziuk, Milena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28876516.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego (UKP PM)
metropolita Onufry
Katolicka Agencja Informacyjna (KAI)
wojna w Ukrainie
Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate (UOC-MP)
Patriarch Onufriy
Catholic Information Agency
war in Ukraine
Opis:
Celem opracowania jest określenie stanowiska Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego (UKP PM) wobec wojny Federacji Rosyjskiej w Ukrainie na podstawie depesz w serwisie Katolickiej Agencji Informacyjnej (KAI) w pierwszym roku po agresji 24 lutego 2022 r. Badanie ma charakter studium przypadku. Posłużono się metodą badawczą jakościowej analizy zawartości treści oraz metodą analizy dyskursu prasowego. Podjęta analiza dowiodła, że z tekstów opublikowanych w serwisie KAI między 24 lutego 2022 r. a 24 lutego 2023 r. jasno wynika, że faktycznie UKP PM w pierwszym roku wojny nadal stanowił część Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i w istocie aprobował wyrażane przez nią poparcie dla rosyjskiej agresji i zbrodni dokonywanych w Ukrainie. Przedstawiono dwuznaczne stanowisko i koniunkturalizm Onufrego, zaprezentowano również niejednolitą postawę Soboru UKP PM, a także ukazano dezaprobatę części biskupów i duchownych UKP PM wobec wojny, wskazując rozłam i kryzys tożsamościowy w UKP PM.
The aim of the article is to determine the position of the Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate (UOC-MP) towards the war of the Russian Federation in Ukraine on the website of the Catholic Information Agency (CIA) in the first year after the aggression on February 24, 2022. The research is a case study. The research method of qualitative content analysis and the press discourse analysis method were used. The analysis undertaken proved that the texts published on the CIA website between February 24, 2022 and February 24, 2023 clearly show that in fact the UOC-MP was still part of the Russian Orthodox Church in the first year of the war and in fact approved its support for Russian aggression and crimes committed in Ukraine. The ambiguous position and opportunism of Patriarch Onufriy were presented, the inconsistent attitude of the Council of the UOC-MP was also presented, and the disapproval of some bishops and clergy of the UOC-MP towards the war was shown, pointing to the split and identity crisis in the UOC-MP.
Źródło:
Społeczeństwo i Polityka; 2023, 2(75); 97-118
1733-8050
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Роль Митрополита Варшавського Діонісія Валединського в конституюванні УАПЦ формації 1942 року
Rola Metropolity Warszawskiego Dionizego Waledyńskiego w ukształtowaniu Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego formacji 1942 roku
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church
Autorzy:
Смирнов, Андрій
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436954.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej
Tematy:
Dionizy Waledyński
Kościół prawosławny
Metropolia Warszawska
kanoniczność
hierarchia
Dionisii Valedynskyi
the Orthodox Church
Warsaw Metropolitanate
canonicity
hierarchy
Opis:
Artykuł jest poświęcony zewnętrznym przemianom ukraińskiego prawosławia w latach II wojny światowej. Szczególną uwagę zwrócono na stosunki kanoniczne między Metropolią Warszawską i Patriarchatem Moskiewskim. Pod okupacją niemiecką prawosławie ukraińskie zostało podzielone na dwie grupy. Autonomiczny Kościół Prawosławny zarządzony przez metropolitę Aleksego Hromadskiego uznawał jurysdykcję Patriarchatu Moskiewskiego. Metropolita Warszawski Dionizy Waledyński popierał ustanowenie Ukraińskiego Autokefalicznego Kościóła Prawosławnego i mianował arcybiskupa Polikarpa Sikorskiego administratorem tego Kościóła na ziemiach Ukrainy. Sikorski w lutym 1942 r. w Pińsku wyświęcił dwóch nowych ukraińskich władyków (Nikanora Abramowicza i Ihora Hubę). W maju 1942 r. w Kijowie Sobór Biskupów UAKP nadał Dionizemu godność locum tenens metropolii kijowskiej.
The role of the Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi constituting the wartime Ukrainian Autocephalous Orthodox Church The article deals with external transformation of Ukrainian orthodoxy during the World War II. Special attention is paid to the canonical relations between the Warsaw Metropolitanate and the Moscow Patriarchate. Under German occupation, ukrainian orthodoxy split into two groups. One trend was led by Metropolitan Oleksii Hromadskyi who created the Autonomous Orthodox Church under the Moscow Patriarchate. Metropolitan of Warsaw Dionisii Valedynskyi gave his blessing for the establishment of the Ukrainian Autocephalous Orthodox Church and designated Archbishop Polikarp Sikorskyi as administrator of the church. In February 1942 in Pinsk Sikorsky consecrated the fi rst two bishops of the UAOC on Ukrainian territory (Nykanor Abramovych and Ihor Huba), and in May 1942 the Kyiv Council of UAOC bishops elected Dionisii as locum tenens of the Metropolitan See of Kyiv
Źródło:
Przegląd Środkowo-Wschodni; 2019, 4; 389-406
2545-1324
Pojawia się w:
Przegląd Środkowo-Wschodni
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De Facto or De Iure? Ukrainian Autocephaly as a Contentious Issue in Orthodoxy
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28394733.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
autokefalia
Kościół prawosławny
ukraińska autokefalia
Kościół Prawosławny Ukrainy
eklezjologia prawosławna
autocephaly
Orthodox Church
Ukrainian autocephaly
Orthodox Church of Ukraine
Orthodox ecclesiology
Opis:
The purpose of this article is to present the contentious issue of Ukrainian autocephaly in today’s Orthodox Church. The topic is developed in four sections. Firstly, the method of proclaiming autocephaly in the Orthodox Church is presented. Then the history of establishing Ukrainian autocephaly is shown. The third section presents the problems related to the recognition of Ukrainian autocephaly in the Orthodox world. The final section sums up the results of the reflection and draws conclusions. They demonstrate that the Orthodox Church does not have unambiguous canonical regulations on the establishment of autocephaly, resulting in controversies surrounding Ukrainian autocephaly. The controversies consist especially of three theological-canonical issues: (1) the jurisdictional affiliation of the Kyiv Metropolitan See; (2) the manner of establishing Ukrainian autocephaly; and (3) the validity of the ordination of certain clergy of the new Ukrainian Orthodox Church. Finally, it is concluded that a definitive solution to the contentious issue of Ukrainian autocephaly requires agreement at the level of the whole Orthodox Church.
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja spornej w dzisiejszym prawosławiu kwestii ukraińskiej autokefalii. Temat został rozwinięty w czterech częściach. Na początku przedstawiono sposób ogłaszania autokefalii w prawosławiu. Następnie ukazano historię ustanowienia ukraińskiej autokefalii. W trzeciej części zaprezentowano problemy związane z uznaniem ukraińskiej autokefalii w świecie prawosławnym. W końcowej części zestawiono wyniki refleksji i sformułowano wnioski. Wynika z nich, że prawosławie nie posiada jednoznacznych regulacji kanonicznych co do ustanawiania autokefalii i z tym łączą się kontrowersje wokół ukraińskiej autokefalii. Składają się na nie zwłaszcza trzy kwestie teologiczno-kanoniczne: 1) przynależność jurysdykcyjna metropolii kijowskiej; 2) sposób ustanowienia ukraińskiej autokefalii; 3) ważności święceń sprawowanych przez niektórych duchownych nowego Kościoła Prawosławnego Ukrainy. Ostatecznie stwierdzić należy, że definitywne rozwiązanie spornej kwestii ukraińskiej autokefalii wymaga porozumienia na poziomie całego prawosławia.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 3; 175-200
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół Prawosławny na Ukrainie wobec języka ukraińskiego
Autorzy:
Gergało-Dąbek, Nadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028784.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Orthodox Church in Ukraine
Ukrainian language
hybrid war with Russia
kościół prawosławny na Ukrainie
język ukraiński
wojna hybrydowa z Rosją
Opis:
W życiu religijnym jednostki, wspólnoty i państwa język odgrywa bardzo ważną rolę. Wspólny język daje poczucie jedności, pomaga tworzyć więzi wspólnotowe oraz ułatwia integrację i konsolidację. Pod wpływem Rewolucji Godności i wojny hybrydowej z Rosją w społeczeństwie ukraińskim zaczęło wzrastać poczucie tożsamości narodowej, jak również zmienił się stosunek do języka ukraińskiego jako ważnego składnika tożsamości i bezpieczeństwa narodowego. Wielu wyznawców prawosławia na Ukrainie przywiązuje większą wagę do języka nabożeństw oraz postawy Kościoła wobec wojny hybrydowej z Rosją. Ukraiński Kościół Prawosławny Moskiewskiego Patriarchatu oraz powołany w 2018 roku Prawosławny Kościół Ukrainy prezentują odmienne postawy wobec aneksji Krymu, wojny na wschodzie Ukrainy i języka praktyk religijnych. Przebywający po protektoratem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego UKP MP nigdy nie potępił aneksji Krymu oraz agresji zbrojnej Rosji przeciwko Ukrainie. W UKP MP panuje nieformalny zakaz na stosowanie języka ukraińskiego, gdyż  odprawianie czynności liturgicznych w języku ukraińskim postrzegane jest przez nich jako zdrada „rosyjskiego świata”. Taka postawa wywołuje niezrozumienia, a nawet oburzenie ze strony wiernych, którzy co raz częściej przechodzą do autokefalicznego Prawosławnego Kościoła Ukrainy prezentującego proukraińską postawę.
Language plays a very important role in the religious life of an individual, community and state. A common language gives a feeling of unity, helps to create community bonds and facilitates integration and consolidation. Under the influence of the Revolution of Dignity and the hybrid war with Russia, the sense of national identity began to grow in Ukrainian society, and the attitude towards the Ukrainian language as an important component of national identity and security changed. Many Orthodox believers in Ukraine attach more importance to the language of worship and the attitude of the Church towards the hybrid war with Russia. The Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate and the autocephalous Orthodox Church of Ukraine established in 2018 represent different attitudes towards the annexation of Crimea, the war in eastern Ukraine and the language of religious practice. The UOC MP, staying in the protectorate of the Russian Orthodox Church, has never condemned the annexation of Crimea and the armed aggression of Russia against Ukraine. In the UOC MP, there is an informal ban on the use of the Ukrainian language, as they perceive liturgical activities in Ukrainian as a betrayal of the "Russian world". Such an attitude causes misunderstandings and even indignation on the part of the faithful, who more and more often go to the autocephalous Orthodox Church of Ukraine presenting a pro-Ukrainian attitude.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis; 2021, 6; 145-159
2450-6354
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio M – Balcaniensis et Carpathiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies