Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Trinitology" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-16 z 16
    Tytuł:
    Wpływ hellenizmu na trynitologię
    Impact of Hellenism on trinitology
    Autorzy:
    Liszka CMF, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595480.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    hellenizm, trynitologia, Trójca Święta, monarchianizm
    Hellenism, trinitology, Trinity, Monarchianism
    Opis:
    Zagadnienie, którym zajmuje się artykuł, jest częścią (aspektem) bardziej obszernego problemu, którym jest wpływ hellenizmu na chrześcijaństwo. Na tym fundamencie usadowiona jest refleksja dotycząca kwestii wpływu hellenizmu na trynitologię. Informacje na ten temat zamieszczone są w punkcie pierwszym. Najpierw podjęta została kwestia odróżnienia hellenizmu od helleńskości. Następnie poinformowano, że z obu nurtów wykorzystano to, co stanowi szatę kulturową chrześcijańskiego nauczania trynitarnego w przekazywaniu orędzia w nurt kultury greckiej. Punkt drugi w pierwszej części kieruje uwagę na pierwszą Osobę Boską, co związane jest z refleksją nad zagadnieniem relacji hellenizmu (helleńskości) do Starego Testamentu. Zakorzenienie nowego orędzia w judaistycznym fundamencie poszerza problem o te relacje, a także wprowadza kwestie relacji obu Testamentów. Druga część punktu drugiego koncentruje się na herezji zwanej „monarchianizmem”, w której wszystkie te kwestie się kumulują. Punkt trzeci zajmuje się drugą i trzecią Osobą Bożą. Podkreślona została oryginalność chrześcijaństwa, czyli treści, których nie ma ani hellenizm, ani judaizm. Podobny charakter ma punkt czwarty, który jest kulminacją problematyki całego artykułu.
    Hellenism has significantly impacted trinitology. Hellenism mixed all notions and had trinitology regard Divine Persons merely in a symbolic way. Instead of the Trinity there was a fuzzy notion of the Absolute, a kind of super cosmic might. That would mean doing away with Christianity. The statement “God is a person” is less dressed up in this respect, revealing the rejection of the Christian faith. Sure enough, the three Divine Persons share some personal features, together, as a unity, but the Trinity is not a person but three persons. Hellenism and the Old Testament describe merely God’s fatherhood in relation to man. In the Christian faith it is the first person of the Trinity who is the Father in the divine dimension, relating not only to man but to the other Persons of the Trinity. In the run-up to the Millennium, in the God-the-Father Year, generally no mention was made of God the Father, but of Fatherhood. Hardly anybody spoke of the fatherhood in relation to Jesus as expressed in the New Testament in terms of its having the highest, divine dimension; this alone describes fatherhood as the property of God the Father in himself. First one has to believe in the divinity of the person of Jesus Christ, and only then discuss the relationship that holds within the Trinity. The impact of Hellenism on Christianity continues, showing itself in a variety of ways, in theology, in the life of individuals and societies.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 83-98
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ św. Bazylego Wielkiego na trynitologię
    The influence of Saint Basil the Great on trinitology
    Autorzy:
    Kupryjaniuk, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/494641.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
    Tematy:
    Św. Bazyli Wielki
    trynitologia
    Trójca Święta
    hipostaza
    arianizm
    Ojcowie Kapadoccy
    Saint Basit the Great
    trinitology
    the Holy Trinity
    hypostasis
    Arianism
    Cappadocian Fathers
    Opis:
    Teologia trynitarna stanowi fundament wiary. Artykuł podejmuje próbę zobrazowania wpływu jaki na teologię trynitarną i dogmat o Trójcy Świętej wywarł św Bazyli Wielki, jeden z wielkich Ojców Kapadockich. Św. Bazyli Wielki żył w trudnym okresie historii. Borykając się z herezjami opracował on podstawy terminologii teologicznej. Korzystał przy tym z dorobku filozofów dostosowując i zmieniając znaczenie słów przez nich używanych. Poprzez takie działania naraził się na krytykę innych biskupów. Pozostając jednak nieugiętym dał podwaliny definicjom dogmatyczny, Soborów Powszechnych. Terminologia wprowadzona przez Świętego jest aktualna i używana w teologii po dziś dzień.
    Trinitarian theology is basis of faith. The article shows the influence of Saint Basil the Great, one of great Cappadocian Fathers, on Triniratian theology and the dogma of the Holy Trinity. He lived in difficult period of time. Struggling against heresies he developed the basis for theological terminology. He used the achievements of philosophers, adapted and changed the meaning of words they used. Through such actions he was criticized by other bishops. He gave the basis for the dogmatic definitions of the Ecumenical Councils and terminology. Terms, he introduced, are used in theology to this day.
    Źródło:
    Rocznik Teologiczny; 2017, 02; 249-262
    0239-2550
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Egzystencjalna aplikacja dogmatu na przykładzie Thomasa Mertona
    Existential Application of the Dogmas at the Example of Thomas Merton
    Autorzy:
    Strumiłowski, Jan Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953969.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    dogmat
    doświadczenie
    egzystencja
    mistyka
    chrystologia
    trynitologia
    dogma
    experience
    existence
    mysticism
    Christology
    trinitology
    Opis:
    Współczesna teologia kładzie bardzo silny akcent na egzystencjalny wymiar wiary. Wielkie prace teologiczne ubiegłego wieku skupiają się na antropologicznej sferze wiary. Unaoczniają nam to chociażby dokonania takich teologów jak Karl Rahner czy Hans Urs von Balthasar. Teologia bowiem potrzebuje zakorzenienia w ludzkiej egzystencji, gdyż rodzi się ona w wyniku odczytania objawienia konkretyzującego się w życiu ludzkim. Niestety bardzo często dogmaty są traktowane przez katolików jako abstrakcyjne formuły mające niewielki związek z życiem duchowym. Współczesne propozycje teologiczne poprzez zakorzenienie w tzw. z w r o c i e a n t r o p o l o g i c z n y m rzeczywiście zdają się bliższe życiu. Niemniej jednak, pomimo swojego egzystencjalnego ukierunkowania, pozostają one nadal w dużej mierze produktem intelektualnych rozważań. W tym kontekście (dążenia do zespolenia nauki wiary z praktyką życia) bardzo cenna wydaje się teologia mistyków i mistrzów duchowych, którzy nie zajmowali się profesjonalnie tą dziedziną, a jednak dzięki swojemu doświadczeniu duchowemu byli doskonałymi teologami. Jednym z takich mistrzów był Thomas Merton, którego zapiski pokazują, w jaki sposób teologia wyjaśniająca podstawowe dogmaty chrześcijańskie, takie jak dogmat trynitarny i chrystologiczny, może być nie tyle rozważaniem doktrynalnym, ile opisem doświadczenia duchowego. Ponadto tego typu teologia jest bardzo ściśle zharmonizowana z codziennym doświadczeniem świata, przez co może nam pomóc tak przyjmować prawdy wiary, by to przyjęcie prowadziło do głębokiego doświadczenia duchowego.
    The contemporary theology puts a stress on the existential dimension of the faith. The great theological works of the last century focus on the anthropological aspect of the faith which has been shown by the works of Karl Rahner, Hans Urs von Balthasar and others. The theology does need to have roots in the human existence, for it begins in the reading of the Revelation concretised in the human life. Unfortunately, the dogmas are very often considered by Catholics as abstractive formulas hardly linked with the inner life. The contemporary theological proposals, thanks to some implantation in so-called a n t h r o p o l o g i c a l t u r n, seem to be really closer to the life. However, in spite of their existential direction, they remain products of intellectual speculations. In this context (i.e. tendency to join the faith teaching with the practice) the theology of the mystics and spiritual masters seems to be very useful since they did not practise the theology professionally but yet were perfect theologians thanks to their experience. T. Merton was one of such masters. His writings show how the theology explaining the fundamental dogmas (like Trinitarian or Christological dogmas) may be not so much a doctrinal investigation as a spiritual experience. Moreover, such theology is very strongly harmonised with the daily experience of the world and that is why it may help us accept the truths of the faith in the way they lead us to a deep spiritual experience.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 91-106
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Systematic Communio Theology Today
    Systematyczna teologia komunijna dzisiaj
    Autorzy:
    Jagodziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037276.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    teologia systematyczna
    communio
    communicatio
    Objawienie
    eklezjologia
    ekumenizm
    trynitologia
    sakramentologia
    antropologia
    teologia stworzenia
    systematic theology
    Revelation
    ecclesiology
    ecumenism
    trinitology
    sacramentology
    anthropology
    the theology of creation
    Opis:
    Kategoria communio należy do najważniejszych pojęć teologii systematycznej. Odnosi się do rzeczywistości wewnątrztrynitarnej Boga, relacji Boga do człowieka, tajemnicy osoby Jezusa Chrystusa, Kościoła i wszelkich rzeczywistości chrześcijańskich. Objawienie Boga jest pojmowane dzisiaj także jako rzeczywistość komunikacyjno-komunijna. Najwcześniej i najszerzej została rozwinięta w okresie posoborowym eklezjologia communio, mająca także znaczenie ekumeniczne, ale rozwój teologii communio zaznaczył się także w całej szeroko rozumianej teologii dogmatycznej, znajdując dotychczas swoje rozwinięcie w trynitologii, sakramentologii, chrystologii, antropologii, teologii stworzenia. Jako specyficzna „żyła złota” zawiera w sobie ogromny potencjał systematyczny, który czeka na eksplorację przede wszystkim w teologii systematycznej, ale nie tylko, jako że sięga także swoimi implikacjami zakresu teologii pastoralnej.
    The category of communio belongs to the most important concepts of systematic theology. It refers to the internal life of the Trinitarian God, the relationship between God and man, the mystery of the person of Jesus Christ, the Church and all Christian realities. Today the revelation of God is also perceived as the reality of communication and communion. Communio theology was initially and most widely developed during the post-conciliar times as communio ecclesiology, bearing also the ecumenical importance, but this development was marked also by the broader dogmatic theology, founding its growth so far in Trinitology, sacramentology, Christology, anthropology, theology of creation. As a specific “gold mine” communio includes huge potential that is waiting for exploration primarily in systematic theology, but not only, as it also reaches pastoral theology.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 77-95
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epifanijne znaczenie konania Jezusa w Ogrójcu w świetle communicatio idiomatum
    The Epiphanial Meaning of Jesus’ Agony in Gethsemane in the Light of the Communicatio Idiomatum
    Autorzy:
    Strumiłowski, Jan P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571340.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Chrystologia
    objawienie
    trynitologia
    współorzekanie przymiotów
    cierpienie
    Christology
    Revelation
    trinitology
    communication of properties
    suffering
    Opis:
    Zjednoczenia hipostatyczne w Chrystusie charakteryzuje się tym, że w orzeczeniach chrystologicznych możemy właściwości obu natur przypisywać jednej osobie wcielonego Słowa, przy świadomości odrębności każdej z nich, co czyni zadość określnikom chalcedońskim „bez zmieszania i bez zmiany”. Charakter tegoż zjednoczenia zakłada jednak także, że w myśl dwóch pozostałych określników „bez podzielenia i bez rozłączenia”, owe natury tak ściśle do siebie „przylegają”, iż poprzez jedną naturę wyraża się druga (Bóstwo objawia się w człowieczeństwie), co jest warunkiem epifanijności faktu wcielenia. W świetle tych założeń w niniejszym artykule została podjęta próba odczytania wydarzenia cierpienia Jezusa w Ogrójcu w taki sposób, żeby nie przypisywać właściwości natury ludzkiej (cierpienie) naturze boskiej, ale żeby wydobyć z tego wydarzenia jego potencjał epifanijny, czyli odczytać, co cierpienie Jezusa w Ogrójcu może objawiać o naturze boskiej.
    The hypostatic union in Christ consists in that, in Christological statements, we may attribute the qualities of both natures to the unique person of the Incarnated Word, having in mind their distinctiveness, which corresponds with the Chalcedonian Definition: “unconfusedly, unchangeably”. However, the character of this union assumes also that, given the other determiners: “indivisibly” and “inseparably”, both natures adhere one to the other so closely, that through one nature the other is expressed (the divinity is revealed in humanity), which constitutes the condition of the epiphanial character of the incarnation. In the light of these assumptions the present article attempts to interpret the Jesus’ agony in Gethsemane not by attributing the features of the human nature (suffering) to the divine one, but by extracting from this occurrence all its epiphanial potential. In other words, the point is to read what the Jesus’ suffering in Gethsemane may reveal of his divine nature.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2017, 21, 2(47); 185-203
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trynitarne podstawy eklezjologii komunijnej według Wacława Hryniewicza OMI
    Trinitarian Foundations of Communional Ecclesiology according to Waclaw Hryniewicz OMI
    Autorzy:
    Wroński, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038139.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    eklezjologia komunijna
    trynitologia
    Wacław Hryniewicz
    osoba
    perychoreza
    relacja
    komunikacja
    teologia komunii
    Communional ecclesiology
    Trinitology
    person
    perichoresis
    relation
    communication
    theology of communion
    Opis:
    Święta tajemnica jedności Kościoła ma swe źródło w tajemnicy jedności Trójcy Świętej. Dla Wacława Hryniewicza Kościół jest ciałem Trzech, istnieje dzięki Trójcy i dla uczestnictwa w Jej życiu. W dogmacie Trójcy Świętej zawarta jest podstawa antropologii chrześcijańskiej. Wszelki byt ma dla Hryniewicza charakter komunijny. Nic nie istnieje poza komunią, nawet sam Bóg. Relacyjność Osób Boskich i miłość są podstawową cechą bytowania samego Boga. Ontologia osoby stanowi w myśli komunijnego teologa z Lublina podstawę ontologii wspólnoty. Misterium osoby tkwi w tym, że łączy się w niej i utożsamia partykularność (indywidualność) oraz relacyjność i wspólnotowość. Osoba jest egzystencjalną relacją. Być dla Hryniewicza znaczy miłować. Trójca jest wzorem różnorodności, która nie niszczy jedności, lecz ją wzbogaca. Aby ktoś mógł prawdziwie być, winien spełniać dwa warunki: być sobą oraz być w relacji.
    Holy mystery of the unity of the Church finds its source in the mystery of the unity of the Holy Trinity. Hryniewicz understands the Church as the body of three Persons, which exists thanks to the Trinity and in order to participate in its life. The dogma of the Trinity contains the basis of Christian anthropology. For Hryniewicz, each being has a communional character. Nothing exists outside of the communion, even God himself. Love and the relational character of the Divine Persons are fundamental features of God’s existence. Ontology of the person, according to the communion theologian of Lublin, constitutes the basis of ontology of community. The mystery of the person lies in the fact that it combines in itself and identifies particularity (individuality), relationality and community (Gr. κοινωνία [koinônia]). A person is an existential relationship. “To be,” according to Hryniewicz, means “to love.” Trinity is a model of diversity, which does not destroy unity but enriches it. To someone could truly be, two conditions have to be satisfied: be oneself and be in a relationship.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 47-63
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trinitätslehre und die Herausforderungen der Pluralistischen Religionstheologie. Systematisch-moraltheologische Überlegungen
    Trinitology towards Challenges of Pluralistic Theology of Religion Systematical, Moral and Theological Reflection
    Autorzy:
    Bokwa, Ignacy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047769.pdf
    Data publikacji:
    2014-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Jesus Christ
    Christology
    Holy Trinity
    Pluralistic Theology of Religions
    Jezus Chrystus
    chrystologia
    Trójca Święta
    pluralistyczna teologia religii
    Opis:
    Nowadays pluralistic theology of religion is rightly regarded as one of the greatest threats to Christianity. It specifically concerns Christology. A threat to the Christian belief in the Trinity, which is created by pluralistic theology of religion, is seen more rarely. Many scholars consider pluralistic theology of religion as a further step of the modern fight against Christianity and the Church. The increasing spread of religions of the Far East plays a significant role. Pluralistic theology of religion refers to the basic ideas of Buddhism, trying to create a universal religion of the world. Pluralist theology of religion treats every religion of the world with affection- with the exception of Christianity. It is Christianity that is supposed to be tolerant and to adapt to other religions by means of losing its own identity. Pluralistic theology of religion relativizes the Person of Jesus Christ, undermining the uniqueness of the incarnation of God. Jesus of Nazareth was only a prominent man standing near Reality itself (God). Since Jesus Christ was not an ontological Son of God, the doctrine of the Trinity is being undermined. Representatives of pluralistic theology of religion reject the idea of a personal God, at the same time hitting in all monotheistic religions. From their point of view, God is for the human mind unattainable reality which no revelation is able to bring. Various religions are only stages of searching for the final Reality itself. Father, Son and Spirit are nothing more than a projection of human yearnings and religious pursuits. Faced with such claims, Christian theology cannot remain silent. One should be reminded of development of faith in the Triune God in the life of the Church. This is a theoretical- scientific dimension of the problem. It also has its practical and existential meaning. Although Immanuel Kant claimed that the doctrine of the Trinity has no practical importance, contemporary theological reflection presents a new aspect of this problem. Communio- theology comprehends the mystery of the Trinity as an event of constant communication in which Father gives Himself to the Son and so they create the Holy Spirit. The mystery of diversity reconciled in the unity stands at the beginning of every reality. The mystery of the Holy Trinity has its significance not only inside (life of the Church) but also outside (life of the secular, political and economic community). Nowadays the latter has a special meaning in particular. It is a theological and moral surface of the reflection, showing that one should not be afraid of multiplicity and diversity but treat them as an opportunity. In the era of new conflicts and divisions that are increasing and the renewal of the old traumas, it turns out that appeals of the representatives of pluralist theology of religion are fake and are supposed to challenge the principles of Christianity, whereas Christian theology offers modern societies interesting proposals acceptable not only for those who believe.
    Pluralistyczna teologia religii jest dziś słusznie postrzegana jako jedno z największych zagrożeń chrześcijaństwa. W sposób szczególny dotyczy to chrystologii. O wiele rzadziej dostrzega się zagrożenie, jakim dla chrześcijańskiej wiary w Trójcę Świętą jest pluralistyczna teologia religii. Wielu uczonych uznaje pluralistyczną teologię religii za dalszy etap nowożytnej walki przeciwko chrześcijaństwu i Kościołowi. Niemałą rolę odgrywa tu narastające rozprzestrzenianie się w Europie religii dalekowschodnich. Pluralistyczna teologia religii nawiązuje do podstawowych idei buddyzmu, próbując stworzyć uniwersalną religię światową. Pluralistyczna teologia religii traktuje z sympatią wszystkie religie świata – za wyjątkiem chrześcijaństwa. To pod jego adresem są kierowane apele o tolerancję i dostosowanie się do innych religii kosztem rezygnacji z własnej tożsamości. Pluralistyczna teologia religii relatywizuje Osobę Jezusa Chrystusa, podważając jedyność wcielenia Boga. Jezus z Nazaretu był jedynie wybitnym człowiekiem, stojącym blisko Rzeczywistości samej w sobie (Bóg). Skoro Jezus Chrystus nie był ontycznym Synem Bożym, to zostaje tym samym podważona nauka o Trójcy Świętej. Przedstawiciele pluralistycznej teologii religii odrzucają ideę osobowego Boga, uderzając tym samym we wszystkie religie monoteistyczne. Bóg to, ich zdaniem, nieosiągalna dla ludzkiego umysłu rzeczywistość, której nie jest w stanie przybliżyć żadne objawienie. Poszczególne religie są jedynie etapami poszukiwania ostatecznej Rzeczywistości samej w sobie. Ojciec, Syn i Duch to nic więcej, jak tylko projekcja ludzkich tęsknot i religijnych poszukiwań. Wobec takich twierdzeń teologia chrześcijańska nie może milczeć. Należy przypomnieć rozwój wiary w Trójjedynego Boga w życiu Kościoła. Jest to teoretycznonaukowa dymensja problemu. Ma on także znaczenie praktyczno-egzystencjalne. O ile jeszcze Immanuel Kant twierdził, że dogmat o Trójcy Świętej nie ma żadnego praktycznego znaczenia, o tyle współczesna refleksja teologiczna ukazuje zupełnie inne oblicze tego problemu. Teologia komunionalna pojmuje misterium Trójcy Świętej jako wydarzenie nieustannej komunikacji, w której Ojciec całkowicie wydaje siebie Synowi, a razem tchną Ducha Świętego. U początku wszelkiej rzeczywistości stoi więc tajemnica pojednanej w jedności wielości. Misterium Trójcy Świętej ma znaczenie tak do wewnątrz (życie Kościoła), jak i na zewnątrz (życie świeckiej wspólnoty polityczno-gospodarczej). Zwłaszcza to drugie znaczenie ma szczególną wymowę w dzisiejszych czasach. Jest to teologiczno-moralna płaszczyzna refleksji, pokazująca, że nie należy obawiać się wielości i różności, a traktować je jako szansę. W dobie narastających nowych konfliktów i podziałów oraz odnawiania się dawnych uraz okazuje się, że apele przedstawicieli pluralistycznej teologii religii są fałszywe i mają na celu podważenie zasad chrześcijaństwa, natomiast teologia chrześcijańska ma do zaoferowania współczesnym społeczeństwom interesujące propozycje, możliwe do przyjęcia nie tylko przez ludzi wierzących.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2014, 9, 2(16); 167-181
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Termin "substancja" w trynitologii
    Substance as a Term Used in Trinitology
    Autorzy:
    Lipniak, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050937.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    termin
    substancja
    znaczenie
    osoba
    filozofia
    teologia
    term
    meaning
    substance
    person
    philosophy
    theology
    Opis:
    Tematem artykułu jest rozumienie terminu „substancja” w trynitologii. Zagadnienia związane z substancją Boga i każdej z Osób będą rozpatrywane w innych artykułach. W każdej religii substancja Boga ma w sobie personalność. W chrześcijaństwie jest to personalność troista. Z tego względu termin „substancja” otrzymuje nowe znaczenie. W dziejach teologii chrześcijańskiej rozwijano zagadnienie powiązania jednej substancji Boga z trzema różnymi Osobami. Nurt ortodoksyjny, podkreślający ich autonomię, akcentował też odrębność stworzeń od Stworzyciela. Nurt myśli niwelujący różnice między Osobami skłonny był też do zacierania różnic między substancją Boga i substancją świata. W całości myśli teologicznej ważne jest to, aby ogólny termin „substancja” był rozumiany w kontekście całości zagadnień. Termin ten, jak i każdy inny, ma swoje własne znaczenie, ale też ma różne znaczenia w zależności od kontekstu. W trynitologii substancja Boga jest jednocześnie jedna i troista.
    This article deals with the understanding of the term substance in trinitology. The issues connected with the substance of God and each of the Persons will be dealt with in other articles. In every religion the substance of God possesses personality. In Christianity it is threesome personality. For this very reason the term “substance” obtains a new meaning. In the history of Christian theology, the notion concerning the connection of one substance of God with three different Persons was developed. The orthodox mainstream, while emphasizing their autonomy also stressed the distinctness of creatures from their Creator. The thought trend which nullified the differences between the Persons was also inclined to blur the difference between the substance of God and the substance of the world. In theological thought as a whole, it is important to understand the general term “substance” in the context of the wholeness of problems. This term, just like any other, has its own meaning, but it also bears other, different meanings depending on the context. In trinitology, the substance of God is both one and of threesome character.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2018, 12, 2; 129-142
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reinterpretacja dogmatu trynitarnego w świetle zasad współczesnych teorii literatury
    Reinterpretation of the Trinitarian Dogma in the Light of the Rules of Contemporary Literary Theories
    Autorzy:
    Strumiłowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601620.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dogmat
    trynitologia
    metateologia
    teoria literatury
    dekonstrukcja
    strukturalizm
    teo-ontologia
    dogma
    trinitology
    meta-theology
    theory of literature
    deconstruction
    structuralism
    theo-ontology
    Opis:
    Możliwość adaptacji niektórych teorii literatury w dogmatyce na obszarze trynitologii nie dotyczy zastosowania owych strategii względem sformułowań dogmatycznych, lecz względem samej rzeczywistości objawionej. Dochodzi tutaj zatem do przeniesienia mechanizmów interpretacyjnych z płaszczyzny logicznej na ontologiczną. Przeniesienie takie z jednej strony domaga się gruntownej analizy stwierdzającej jego zasadność. Z drugiej strony natomiast samo zastosowanie, uprawomocnione między innymi faktem paradygmatyczności zasad ontologicznych względem logicznych, pozwala nie tylko na dokonanie reinterpretacji samej treści dogmatu w jego istocie, lecz także na redefinicję lub doprecyzowanie ontologii trynitarnej w kontekście filozofii postmodernistycznej.
    The possibility to adapt some theories of literature to the dogmatic theology in the area of trinitology does not mean the application of these strategies to the dogmatic formulas, but to the revealed Reality as such. Thus, it includes a transference of the interpretative mechanisms from the logical field to the ontological one. Such a transference implies a scrupulous analyse tending to prove its legitimacy. On the other hand, this application, justified among others by paradigmatism of ontological rules over logical ones, allows to reinterpret not only the content of dogma in its essence, but also to redefine or precise the trinitarian ontology in the context of the postmodern philosophy.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 135-149
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie człowieka według Świętego Serafina z Sarowa
    The Deification of Man according to Saint Seraphin of Sarow
    Autorzy:
    Kovtun, Olena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233607.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    św. Serafin z Sarowa
    przebóstwienie
    tchnienie życia
    pneumatologia prawosławna
    trynitologia prawosławna
    St. Seraphin of Sarow
    deification
    breath of life
    Orthodox pneumatology
    Orthodox Trinitology
    Opis:
    St. Seraphin, the Orthodox Sage of Sarow, has recently gained great popularity not only in Russia’s Orthodox religiousness, but also the milieu of the Roman-Catholic Church in the post-Soviet territories. In iconography, it is presented as filled with the Holy Spirit, a fact that is usually portrayed with a white and bright robe. This text corresponds with the kind of writing about the person and teaching of St. Seraphin and it attempts to transplant this interests onto the area of Polish dogmatic theology and theology of spirituality. The current importance, novelty, and universality of St. Seraphin’s teaching consists in the fact that it not only gives man hope to be transformed and deified through the grace of the Holy Spirit and His light. Saint Seraphin lived by the principle: accept God, carry God, and give God. Thus outlined the systematic doctrine of man’s deification through the Holy Spirit according to St. Seraphin starts from God and returns to God. Man connected with this process has a chance for an effective activity on behalf of coming closer to the Holy Spirit through a prayerful “bringing Him” to one’s heart. The Holy Spirit, by His nature, is love and is open to stoop to man. Therefore irrespectively of the state of life, whether it is in a religious order, priesthood, or as a layperson, one many experience this grace of deification.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 173-179
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trójca Święta we współczesnej teologii katolickiej
    The Holy Trinity in Modern Catholic Theology
    Autorzy:
    Kowalczyk, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234133.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Trójca Święta
    personalizm realistyczny − według Cz. S. Bartnika Trójca personalistyczno-komunijna
    trynitologia teologiczno-historyczna
    Holy Trinity
    realistic personalism – personalistic-communion Trinity (Cz. S. Bartnik)
    theological-historical trinitology
    Opis:
    Of all the truths of faith and Christian life the truth about God in the Trinity of Persons is the most basic one. The truth in its entirety is revealed by God, but the interpretation of it has a long human history. The Christian teaching about God as a Trinity is the most perfect expression of human religious and theological awareness. The history of the Trinitarian dogma is as long as Christianity itself. It is rooted in the Old Testament, which spiritually and mentally prepared people for the revelation of the Holy Trinity in the New Testament. Jesus Christ in a comprehensive way revealed the truth about God as a personal triad, as a Holy Community, as a personal communion mystery. The essence of this truth has its source in the whole event of Jesus Christ, that is in His eternal existence, in the history of Redemption and in His word. Only later was it defined as a peculiar revelation of God that allows experiencing His essence, translating itself into existence, into everyday life, spirituality, morality, Christian practice, and with years also into the religious doctrine. Modern Catholic Trinitarian theology is developed on two merging planes; that is, the teaching of the Magisterium and teaching of outstanding theologians. A return to the historical-salutary understanding of God’s Trinitarian mystery, but considered in the personalistic light, is a characteristic novelty of modern trinitology. It is a personalistic-communion approach. Many Catholic theologians think that the Trinity makes itself present in a man by way of grace; it is the charitological approach. Also the problem of the Trinity that is immanent to the world, and at the same time transcendent, is considered. The position suggested by K. Rahner is right here: the historical-salutary Trinity is identical with the transcendent Trinity. The truth about the Holy Trinity is fundamental and basic for the understanding of man himself, of the meaning of his existence and of the meaning of the existence of anything. The Holy Trinity is the original model and at the same time a task for any human community – that is, any kind of human community should be realized according to the model of the Divine community.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2013, 5; 95-104
    2080-6345
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reinterpretacja dogmatu trynitarnego w świetle zasad współczesnych teorii literatury
    Reinterpretation of the Trinitarian Dogma in the Light of the Rules of Contemporary Literary Theories
    Autorzy:
    Strumiłowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601619.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dogmat
    trynitologia
    metateologia
    teoria literatury
    dekonstrukcja
    strukturalizm
    teo-ontologia
    dogma
    trinitology
    meta-theology
    theory of literature
    deconstruction
    structuralism
    theo-ontology
    Opis:
    Możliwość adaptacji niektórych teorii literatury w dogmatyce na obszarze trynitologii nie dotyczy zastosowania owych strategii względem sformułowań dogmatycznych, lecz względem samej rzeczywistości objawionej. Dochodzi tutaj zatem do przeniesienia mechanizmów interpretacyjnych z płaszczyzny logicznej na ontologiczną. Przeniesienie takie z jednej strony domaga się gruntownej analizy stwierdzającej jego zasadność. Z drugiej strony natomiast samo zastosowanie, uprawomocnione między innymi faktem paradygmatyczności zasad ontologicznych względem logicznych, pozwala nie tylko na dokonanie reinterpretacji samej treści dogmatu w jego istocie, lecz także na redefinicję lub doprecyzowanie ontologii trynitarnej w kontekście filozofii postmodernistycznej.
    The possibility to adapt some theories of literature to the dogmatic theology in the area of trinitology does not mean the application of these strategies to the dogmatic formulas, but to the revealed Reality as such. Thus, it includes a transference of the interpretative mechanisms from the logical field to the ontological one. Such a transference implies a scrupulous analyse tending to prove its legitimacy. On the other hand, this application, justified among others by paradigmatism of ontological rules over logical ones, allows to reinterpret not only the content of dogma in its essence, but also to redefine or precise the trinitarian ontology in the context of the postmodern philosophy.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2016, 10, 1; 135-149
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Κοινωνία and μετουσία in Gregory of Nyssas Oratio catechetica magna. Terminological context and relevance to Trinitarian Theology, Christology and Sacramentology
    Κοινωνία i μετουσία w Oratio catechetica magna Grzegorza z Nyssy. Kontekst terminologiczny i znaczenie dla teologii trynitarnej, chrystologii i sakramentologii
    Autorzy:
    Kapłon, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/36852137.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Gregory of Nyssa
    κοινωνία
    μετουσία
    Trinitology
    Chrystology
    Sacramentology
    Unity and difference
    Grzegorz z Nyssy
    trynitologia
    chrystologia
    sakramentologia
    jedność i różnica
    Opis:
    This article presents a comparative analysis of the use of the terms κοινωνία and μετουσία in Trinitarian, Christological and soteriological as well as sacramental contexts in Gregory of Nyssa's Oratio catechetica magna. As a result, we can discover that Gregory consciously and precisely distinguishes between the concepts under discussion and treats the term κοινωνία as a bridge connecting the disputed topics of dogmatic theology. Moreover, the analysis shows that the Bishop of Nyssa's use of the term κοινωνία betrays his desire to transcend the dialectical understanding of the relationship between unity and difference. Instead of this conception originating in Platonism, Gregory seeks a synthetic account that preserves the autonomy and independence and, simultaneously, the possibility of true unity between God and man. The conclusion of the analysis is the need for further research into the use of the concept of κοινωνία in the works of the youngest of the Cappadocian Fathers.
    Niniejszy artykuł przedstawia analizę porównawczą użycia terminów κοινωνία i μετουσία w kontekstach trynitarnym, chrystologicznym i soteriologicznym, a także sakramentalnym w Oratio catechetica magna Grzegorza z Nyssy. W rezultacie możemy zauważyć, że Grzegorz świadomie i precyzyjnie rozróżnia omawiane pojęcia i traktuje termin κοινωνία jako pomost łączący sporne tematy teologii dogmatycznej. Co więcej, analiza pokazuje, że użycie przez biskupa Nyssy terminu κοινωνία zdradza jego pragnienie przekroczenia dialektycznego rozumienia relacji między jednością a różnicą. Zamiast tej koncepcji wywodzącej się z platonizmu Grzegorz poszukuje syntetycznego ujęcia, które zachowuje autonomię i niezależność, a jednocześnie możliwość prawdziwej jedności między Bogiem a człowiekiem. Konkluzją analizy jest potrzeba dalszych badań nad wykorzystaniem pojęcia κοινωνία w dziełach najmłodszego z ojców kapadockich.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 219-234
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ratzinger’s Trinitarian Ontology and Its Patristic Roots: The Breakthrough of Introduction to Christianity
    Trynitarna ontologia Ratzingera i jej patrystyczne korzenie: nowatorskie ujęcie we Wprowadzeniu w chrześcijaństwo
    Autorzy:
    Maspero, Giulio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343718.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Trójca Święta
    ontologia trynitarna
    epistemologia trynitarna
    ontologia relacyjna
    relacja
    Wprowadzenie do chrześcijaństwa
    patrystyczne korzenie trynitologii
    teologia negatywna
    Trinity
    Trinitarian ontology
    Trinitarian epistemology
    relational ontology
    relation
    Introduction to Christianity
    patristic roots of Trinitology
    negative theology
    Opis:
    The article shows the existence in Joseph Ratzinger’s thought of a true Trinitarian ontology, which is a relational ontology, particularly with regard to the Trinitarian part of Introduction to Christianity, which originates with the patristic inspiration, in particular that of Augustine, but also of the Greek Fathers, in other words: of such an ontology of the Trinity, which can be understood both as an objective genitive, i.e. as a re-understanding of God’s being in the light of Christian revelation, and as a subjective genitive, i.e. as a re-reading of the world and history in the light that comes precisely from the re-understanding of being in a Trinitarian key. The proof of the thesis is developed in three steps, starting with a rereading of negative theology, proposed by Ratzinger, as a cipher of Trinitarian doctrine, in the line of Trinitarian epistemology, insofar as it is relational. From here, it goes on to Ratzinger’s view of the person as the epiphanic locus of Trinitarian ontology, and concludes through his Christology that the transition to a Trinitarian re-comprehension of creation is inescapable.
    Celem artykułu jest przedstawienie relacyjnej ontologii trynitarnej w nowatorskim ujęciu Josepha Ratzingera, zaproponowanej przede wszystkim w trynitarnej części Wprowadzenia w chrześcijaństwo. Relacyjna ontologia trynitarna, zainspirowana pismami św. Augustyna, ale także innych ojców greckich, może być pojmowana jako próba ponownego zrozumienia istoty Boga w świetle Objawienia chrześcijańskiego (gdy dopełniacz w wyrażeniu „ontologia Trójcy Świętej” jest interpretowany jako genetivus obiectivus) lub jako ponowne odczytanie świata i historii w kluczu trynitarnym (gdy dopełniacz jest interpretowany jako genetivus subiectivus). Badanie propozycji Ratzingera przebiega w trzech etapach. Autor zaczyna od ponownego odczytania teologii negatywnej jako swoistego kodu doktryny trynitarnej, zgodnie z relacyjną epistemologią trynitarną, następnie analizuje pogląd Ratzingera na osobę jako epifaniczny locus trynitarnej ontologii, a kończy uzasadnieniem na podstawie Ratzingerowskiej chrystologii, że przejście do nowej trynitarnej koncepcji stworzenia jest nieuniknione.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 5-33
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spirit-ual word-for-wordness: the relationship between pneumatology and christology in the light of Joseph Ratzinger’s / Benedict XVI’s theology and teaching
    Duch święty daje słowo: związek między pneumatologią a chrystologią w świetle teologii i nauczania Józefa Ratzingera / Benedykta XVI
    Autorzy:
    Szymik, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31035040.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    Duch Święty
    Syn Boży
    Jezus Chrystus
    Trójca Święta
    Wcielenie
    teologia
    pneumatologia
    trynitologia
    eklezjologia
    jedność
    communio
    duchowość
    instytucja
    Kościół
    charyzmat
    ortodoksja
    utopia
    ideologia
    Holy Spirit
    Son of God
    Jesus Christ
    Holy Trinity
    Incarnation
    theology
    pneumatology
    trinitology
    ecclesiology
    unity
    spirituality
    institution
    Church
    charism
    orthodoxy
    ideology
    Opis:
    Joseph Ratzinger / Benedict XVI proposes a pneumatology derived from the Trinitarian dogma, strictly linked with Christology and having anthropological, ecclesiological, and pastoral consequences (in the domain of spirituality). All theological subdisciplines remain orthodox and lead to the truth only when interlinked, but pneumatology has a particularly “linking” quality because it concerns the One who is, essentially, communion and unity. The intra-Trinitarian “position” of the Holy Spirit explains the structure of the entire reality (including the human, personal reality, together with faith): what is spiritual makes existence more consistent and unites rather than dualizes or divides it. It unifies by creating a relationship (communion) rather than by negating identity (the earthly, physical, and historical specificity), as some heresies or ideologies would have it. Just like the Spirit always acts in communion with the Incarnate Word, Christian spirituality is always set in the historical form of the Church, and charism is always given within institutional structures. Being close to Christ and humility before the humble God is the source of true spirituality.
    Joseph Ratzinger / Benedykt XVI przedstawia pneumatologię wywodzącej się z dogmatu trynitarnego, ściśle związaneą z chrystologią i mającą konsekwencje antropologiczne, eklezjologiczne i duszpasterskie (w dziedzinie duchowości). Wszystkie poddziedziny teologiczne pozostają prawowierne i prowadzą do prawdy tylko wtedy, gdy są ze sobą powiązane, ale szczególnie pneumatologia ma własność integrującą, ponieważ dotyczy Tego, który jest w istocie wspólnotą i jednością. Wewnątrztrynitarna „pozycja” Ducha Świętego wyjaśnia strukturę całej rzeczywistości (w tym także rzeczywistości ludzkiej, osobowej, wraz z wiarą): to, co duchowe, czyni byt bardziej spójnym i raczej jednoczy niż wprowadza dychotomię czy dzieli. Jednoczy przez tworzenie relacji (komunii), a nie przez negację tożsamości (specyfiki ziemskiej, fizycznej i historycznej), jak chciałyby niektóre herezje czy ideologie. Tak jak Duch Święty działa zawsze w komunii ze Słowem Wcielonym, tak duchowość chrześcijańska jest zawsze osadzona w historycznej formie Kościoła, a charyzmat jest zawsze udzielany w ramach struktur instytucjonalnych. Bliskość Chrystusa i pokora przed pokornym Bogiem jest źródłem prawdziwej duchowości.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2022, 56; 437-450
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postać podobna Synowi Człowieczemu z kobiecym biustem przepasanym złotym pasem (por. Ap 1,13) - Teologiczne konsekwencje zróżnicowania terminów sth/qoj oraz mastoi, w przekładzie apokalipsy arcybiskupa Jana Marii Michała Kowalskiego używanym w Kościołach Mariawitów w Polsce
    A similar figure to the Human Son with a feminine bust girdle with gold belt (Cf. Ap. 1:13) - the theological consequences of the differentiation of the terms sth/qoj and mastoi, in the translation of the apocalypse of archbishop Jan Maria Michał Kowalski used in the Mariavites Churches in Poland
    Autorzy:
    Wojciechowska, Kalina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592098.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Apocalypse of John
    Son of Man
    translation
    Mariavitism
    Catholic Mariavite
    Church
    Archbishop Jan Maria Michał Kowalski
    Second Coming
    Porousia
    trinitology
    Apokalipsa św. Jana
    tłumaczenie
    mariawici
    Kościół Katolicki Mariawitów
    Kościół Starokatolicki Mariawitów
    arcybiskup Jan Maria Kowalski
    Powtórne Przyjście
    Paruzja
    trynitologia
    Opis:
    W artykule przedstawiono różnice w znaczeniu greckich terminów oznaczających piersi – sth/qoj (odnoszące się zazwyczaj do klatki piersiowej oraz piersi męskich) i mastoi, (odnoszące się najczęściej do piersi kobiecych) oraz ich kontekst biblijny. W postaci podobnej do Syna Człowieka w Księdze Objawienia 1.13 użyto terminu mastoi,. Arcybiskup Jan Maria Michał Kowalski (1871–1942) – tłumacz Biblii używanej w Katolickim Kościele Mariawitów oraz w Starokatolickim Kościele Mariawitów – zauważył tę różnicę i zidentyfikował postać w Księdze Objawienia jako żeńską. Zdaniem Kowalskiego ktoś podobny do Syna Człowieczego obleczonego w szatę ze złotym pierścieniem wokół piersi to Maria Franciszka Kozłowska (zwana Mateczką), założycielka Mariawitów. Identyfikacja ta ma konsekwencje dla teologii, soteriologii, eschatologii i trynitologii
    This article presents the differences in meaning of the Greek terms sth/qoj and mastoi, and their biblical contexts. In the description of the figure similar to the Son of Man in Revelation 1,13 was used the term mastoi,. Archbishop Jan Maria Michał Kowalski (1871-1942) – the translator of the Bible used in the Catholic Mariavite Church and in the Old Catholic Mariavite Church noticed this difference, and identified the figure in the Book of Revelation as female. According to Kowalski someone like a son of man dressed in a robe reaching down to his feet and with a golden sash around his breast is the founder of the Mariavitism – Feliksa Maria Franciszka Kozlowska (called by the Mariavites the Little Mother). This identification had consequences for mariavite theology – soteriology, eschatology and trinitology.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 2; 227-245
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-16 z 16

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies