Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Trilogy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 70
Tytuł:
Świat życia codziennego w nowoczesnej utopii na przykładzie trylogii Margaret Atwood Maddaddam
World of the Everyday Life in Modern Utopia on the Example of Trilogy Maddaddam by Margaret Atwood
Autorzy:
Banaś, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832987.pdf
Data publikacji:
2020-04-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kanadyjska literatura anglojęzyczna
Margaret Atwood
życie codzienne
model świata życia codziennego
antyutopia
Canadian English-language literature
everyday life
model of everyday life
dystopia
Opis:
Celem, jaki stawia sobie autorka w niniejszym eseju, jest zaprezentowanie syntetycznej konstrukcji modelu świata życia codziennego niektórych postaci trylogii MaddAddam autorstwa Margaret Atwood, często określanej mianem ikony anglojęzycznej literatury kanadyjskiej. Cykl powieści, do których zalicza się Oryks i Derkacz, Rok potopu, a także ostatnia część MaddAddam, to ciekawe przykłady nowoczesnych antyutopii, które niejednokrotnie w drastycznej, przerysowanej formie próbują zwrócić uwagę na negatywne kierunki rozwoju zachodniej cywilizacji. Są literacką, ale też intelektualną próbą diagnozy stanu dzisiejszego świata. Punktem wyjścia analizy jest wywodzące się z fenomenologii zainteresowanie światem przeżywanym ze szczególnym uwzględnieniem życia codziennego jako jednego z podstawowych tematów tego istotnego nurtu współczesnej myśli socjologicznej, dlatego autorka rozpoczyna od krótkiego przedstawienia teoretycznego ujęcia koncepcji świata życia. Perspektywę badawczą dla przeprowadzonych analiz stanowi koncepcja dramaturgiczna Ervinga Goffmana, a poszczególne elementy Goffmanowskiego modelu poznania rzeczywistości społecznej, takie jak występ, rola, fasada czy kulisy, przy analizie służą jako kategorie analityczne, za których pomocą autorka prezentuje świat przeżywany wybranych postaci występujących w trylogii Margaret Atwood.
The author’s purpose in this essay is to present a synthetic model of the everyday life world of some characters of the MaddAddam trilogy by Margaret Atwood, often referred as an icon of Canadian English-language literature. A series of novels, including Oryx and Crake, The Year of the Flood, and the last part: MaddAddam, are interesting examples of modern dystopias, which often in drastic, exaggerated form try to draw attention to the negative direction of the development of Western civilization. They are a literary but also an intellectual attempt to diagnose the state of today’s world. The starting point of the analysis is the interest in phenomenal world derived from phenomenology, with particular emphasis on everyday life as one of the basic themes of this important current of contemporary sociological thought, which is why the author begins with a short presentation of the theoretical approach to the concept of the world of life. The research perspective for the analyzes carried out is referring to the dramaturgical concept of Erving Goffman, and the individual elements of Goffman’s model of the recognition of social reality, such as performance, role, facade or backstage, which in the analysis they serve as analytical categories, with the help of which the author presents the world experienced by selected characters appearing in the trilogy by Margaret Atwood.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2014, 45, 4; 211-229
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trylogia Eugenii Żmijewskiej jako przykład powieści psychologicznej
Eugenia Żmijewska’s trilogy as an example of a psychological novel
Autorzy:
Banot, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828619.pdf
Data publikacji:
2020-07-14
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Eugenia Żmijewska
pisarstwo kobiet początku XX wieku
powieść psychologiczna
Bildungsroman
women’s writing at the beginning of the 20th century
psychological novel Bildungsroman
Opis:
Eugenii Żmijewskiej, żyjącej na przełomie XIX i XX wieku pisarki i publicystki, próżno szukać w wielotomowych słownikach biograficznych. Polski Słownik Biograficzny nie zawiera tomu z ostatnią literą polskiego alfabetu, hasła „Eugenia Żmijewska” nie ma także w żadnym z tomów Bibliografii Literatury Polskiej (tzw. Nowym Korbucie) ani w serii Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku. Niewielkie wpisy znajduję jednak w Starym Korbucie1 z 1931 roku oraz w drugim tomie encyklopedycznej Literatury Polskiej2 i w przewodniku Pisarski współczesne3 – publikacjach wydanych pod koniec XX wieku. Dwa pierwsze hasła informują o datach i miejscach urodzenia i śmierci pisarki (ur. ok. 1865, Ukraina – zm. 1923, Warszawa), wymieniają jej najważniejsze utwory (m.in. trylogię: Płomyk, Dola, Serduszko) i zaznaczają główny obszar zainteresowań (problemy emancypacji kobiet), a także opisują jej działalność dziennikarską, związaną z pracą redakcyjną i publicystyczną m. in. w „Słowie”, „Kurierze Polskim”, „Bluszczu”. Spełniając swoją funkcję informacyjną, nie przedstawiają szczegółowo tematyki poruszanej przez Żmijewską ani nie dokonują oceny jej twórczości. Taką próbę podejmuje Grażyna Borkowska w krótkim omówieniu wymienionej trylogii. Badaczka zauważyła, że proza Żmijewskiej wpisuje się w popularny na początku XX wieku nurt powieści o dojrzewaniu kobiety, a autorka Młodych akcentuje także wątki dotyczące dojrzewania psychoseksualnego. Wyeksponowanie tego aspektu dojrzewania stanowi o oryginalności Żmijewskiej i jej wyczuciu modernistycznych konwencji, choć pisarka nie używa takich określeń, jak erotyczne, seksualne, cielesne, intymne4. Nie zmienia to faktu, że jej talent literacki postrzegany był w niejednoznaczny sposób. W ocenie wartości artystycznej trylogii Żmijewskiej Borkowska posługuje się wypowiedzią Elizy Orzeszkowej, która w liście do Tadeusza Bochwica przyznała, że na autorkę Płomyka szkoda „czasu i atłasu”5. Co ciekawe, Orzeszkowa w Przedmowie do drugiego wydania Doli z 1910 roku zaprzecza swojej wypowiedzi, pisząc o Żmijewskiej jako o „utalentowanej autorce”6. Podobną opinię wyraziła kilka lat wcześniej, oceniając Płomyka. W liście do Żmijewskiej z 25 maja 1904 roku pisała o rzadkim wyrazie artystycznym, który został nadany historii Doli7. Być może te rozbieżności w postrzeganiu talentu młodszej koleżanki po piórze wynikały z ostrożności doświadczonej pisarki, jej kultury i taktu – nie chciała urazić Żmijewskiej ani zrazić jej do dalszych prób literackich. Być może jednak Orzeszkowa uznała, że Dola jest słabszą powieścią niż pierwsza część trylogii.
Źródło:
Świat i Słowo; 2020, 34, 1; 269-286
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Nurturer Verbal Portrayal in Cinema: Narrative Analysis
Autorzy:
Berezhna, Marharyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050988.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
female character
psycholinguistic image
qualitative analysis
Beauty and the Beast
The Twilight Saga
Fifty Shades of Grey trilogy
Opis:
The research focuses on psycholinguistic analysis of a female cinematic archetype. The characters’ narratives are predominantly defined by the heroines’ archetype and personality; to a lesser extent by the context of the cinematic story. The study is based on Jung’s idea of the archetype as a repetitive image of the collective unconscious, common for different cultures, languages, and societies. Each archetype performs a certain function in the plot, predetermined by a number of constant motivations, defining the characters’ (verbal) behavior. Post-Jungian researchers have developed various typologies of psychological archetypes. Among the proposed repetitive images, one of the most recognized is the Great Mother / Caregiver / Nurturer, which is distinguished by care, protectiveness, devotion, and sacrifice. Maslow’s hierarchy of human needs serves as the basis for delineation of archetypes. Despite numerous changes in the representation of female characters in mass culture cinema, the Nurturer archetype (term by Schmidt, 2007; Cowden, LaFever, & Viders, 2013) stays essential and frequently exploited. This study focuses on the verbal representation of the Nurturer archetype in three top box office cinematic stories recreating the Beauty and the Beast motif, namely Beauty and the Beast (2017), The Twilight Saga (2008-2012), and Fifty Shades trilogy (2015-2018). The paper focuses respectively on the turns of Belle, Bella Swan, and Anastasia Steele, leading female protagonists representing the Nurturer archetype in the examined franchises. The founding idea of the present paper postulates that the verbal representation of the same archetype bears similar narratives, which mediate the heroines’ needs and motivations. The aim of the research is to establish the set of narratives, characteristic of the Nurturer archetype in contemporary cinematic stories. The Nurturer archetype is an altruistic, parental character, distinguished by protectiveness, compassion, and generosity. The Nurturer needs to care for the loved ones, which defines her narratives about providing food, comfort, safety, protection and reassurance, dependence, stability, love, and affection. The ‘virgin-beast trope’ predetermines the heroine’s narrative of a romantic relationship.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2023, 8(1); 47-56
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Speeding Slowness: Neo-Modern Contemplative and Sublime Cinema Aesthetics in Godfrey Reggio’s Qatsi Trilogy
Pędząca powolność: neomodernistyczna estetyka kontemplacyjnego i wzniosłego kina w trylogii Qatsi Godfrey’a Reggio
Autorzy:
Boczkowska, Kornelia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593756.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
American experimental documentary film neo-modern aesthetics
slow and contemplative cinema
sublime cinema
Godfrey Reggio
Qatsi Trilogy
filmowy neomodermizm
wolne kino
wzniosłe kino
amerykański eksperymentalny film dokumentalny
trylogia Qatsi
Opis:
The article analyzes the various ways in which Godfrey Reggio’s experimental documentary films, Koyaanisqatsi (1982), Powaqqatsi (1988) and Naqoyqatsi (2002), tend to incorporate narrative and visual conventions traditionally associated with neo-modern aesthetics of slow and sublime cinema. The former concept, defined as a “varied strain of austere minimalist cinema” (Romney 2010) and characterized by the frequent use of “long takes, de-centred and understated modes of storytelling, and a pronounced emphasis on quietude and the everyday” (Flanagan 2008), is often seen as a creative evolution of Schrader’s transcendental style or, more generally, neo-modernist trends in contemporary cinematography. Although predominantly analyzed through the lens of some common stylistic tropes of the genre’s mainstream works, its scope and framework has been recently broadened to encompass post-1960 experimental and avant-garde as well as realistic documentary films, which often emphasize contemplative rather than slow aspects of the projected scenes (Tuttle 2012). Taking this as a point of departure, I argue that the Qatsi trilogy, despite being classified as largely atypical slow films, relies on a set of conventions which draw both on the stylistic excess of non-verbal sublime cinema (Thompson 1977; Bagatavicius 2015) and on some formal devices of contemplative cinema, including slowness, duration, anti-narrative or Bazinian Realism. In particular, the images’ evocative oscillation between nostalgic neo-modernist natural and technological sublime might stem from its employment of extended shot duration subjected to slow motion as well as panoramic, accelerated and long panning shots enhanced by the atmospheric scores of Philip Glass.
Przedmiotem artykułu jest próba przedstawienia i analizy wybranych środków artystycznych wykorzystanych w eksperymentalnych filmach dokumentalnych Godfrey’a Reggio, Koyaanisqatsi (1982), Powaqqatsi (1988) i Naqoyqatsi (2002), tradycyjnie związanych z estetyką tzw. kina wolnego (slow cinema) oraz wzniosłego (sublime cinema). Nurt slow-kina, definiowany jako “różnorodny gatunek ascetycznego kina minimalistycznego” (Romney 2010) i charakteryzujący się częstym użyciem “długich ujęć, zredukowanych i powściągliwych modułów narracji, oraz ekspozycją ciszy i codzienności” (Flanagan 2008), jest często postrzegany jako kreatywna ewolucja stylu transcendentalnego Schradera lub, szerzej, tendencji neomodernistycznych we współczesnej kinematografii (Syska 2014). Chociaż atrybuty tejże stylistyki analizowane jest głównie w dziełach wiodących przedstawicieli gatunku, takich jak Tarkowski, Bergman, Bresson, Antonioni czy też Sokurow, ich obecność dostrzegana jest również w eksperymentalnym, awangardowym oraz realistycznym filmie dokumentalnym (Flanagan 2012), który w większym stopniu kładzie nacisk na kontemplacyjne aniżeli wolne aspekty ukazywanych scen i motywów (Tuttle 2012). Tymczasem analiza materiału filmowego autorstwa Reggio pod względem ww. cech gatunkowych może prowadzić do wniosku, iż trylogia Qatsi, będąca atypowym przykładem slow-kina, dosyć wyraźnie wykorzystuje konwencje oparte zarówno na stylistycznym nadmiarze wzniosłego kina niewerbalnego (Thompson 1977; Bagatavicius 2015), jak i walorach kina kontemplacyjnego, takich jak spowolnione tempo, trwanie, anty-narracja czy też realizm typu Bazinowskiego.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 219-253
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style ojcostwa w trylogii znad rozlewiska Małgorzaty Kalicińskiej
The styles of fatherhood in the trilogy from the Backwater
Autorzy:
Bolińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189929.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
historia
ojciec
style ojcostwa
trylogia mazurska
saga rodzinna
kultura
history
father
paternity styles
Masurian trilogy
family saga
culture
Opis:
Wprowadzenie. Artykuł wprowadza typologię stylów ojcostwa, przede wszystkim z perspektywy psychologiczno-pedagogicznej i kulturowej, oraz przedstawia wybrane kreacje ojcostwa w przestrzeni literackiej. Jako przykład powieściowego, wieloaspektowego,zmieniającego się historycznie i kulturowo obrazu ojcostwa posłużyła trylogia Małgorzaty Kalicińskiej, w której skład wchodzą książki Dom nad rozlewiskiem, Powroty nad rozlewiskiem i Miłość nad rozlewiskiem. Cel. Celem artykułu jest zrekonstruowanie obrazu ojcostwa wykreowanego w powieściach o charakterze rodzinnej sagi, z dominującą pozycją narracji pamiętnikarskiej prowadzonej z kobiecej perspektywy. Materiały i metody. Artykuł ma charakter opisowo-analityczny, wykorzystuje narzędzia charakterystyczne dla pracy filologa i historyka literatury oraz pedagoga (m.in. elementy kulturowej teorii literatury, historii rodziny i wychowania, eksplikację tekstu). Wyniki. Z analizy trzech powieści Małgorzaty Kalicińskiej (w tym szczególnie konstrukcji postaci ojców) oraz gruntownej kwerendy literatury przedmiotu poświęconej kategorii ojcostwa wynika, że autorka mazurskiej sagi uchwyciła obraz męskiego rodzicielstwa w jego różnorodnych odmianach. Na tle historii rodu przedstawionego w perspektywie patriotycznej, osiadłego w północnej części ziem polskich, obok wyraźnie zarysowanych bohaterek kobiecych, pisarka umieściła portrety kilku mężczyzn, których ojcostwo, przeżywane na tle przemian społecznych i kulturowych, miało odmienny charakter.
Introduction. The article introduces a typology of styles of fatherhood, primarily from a pedagogical and cultural perspective, and presents selected creations of fatherhood in the literary space. An example of a fictional, multifaceted, historically, and culturally transforming image of fatherhood is the trilogy by Małgorzata Kalicińska: House by the Backwater, Returns the Backwater and Love over the Backwater. Aim. The aim of the work is to reconstruct the image of fatherhood created in the family saga novels, with a dominant position of the female memoir narrative. Materials and methods. The article is descriptive and analytical in nature, it uses materials characteristic to the work of a philologist and a literary historian as well as to an educator (including elements of cultural theory of literature, family history and upbringing, explication of the text). Results. The analysis of three novels by Małgorzata Kalicińska (including particularly the construction of the characters of fathers) and a profound query of the subject literature devoted to the category of fatherhood, show that the author of the Masurian saga captured the image of male parenthood in its different varieties. On the background of the history of a lineage, presented as Polish patriots who settled in the northern part of the Polish lands, the author portrayed, next to some clearly outlined female heroines, several men whose fatherhood, against the background of cultural and social transformations, had different characters.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2022, XXIX, (4/2022); 25-40
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczujący świadek – ocalający Trzeci Przekaz traumy w polsko-żydowskiej rodzinie w trylogii postpamięciowej Ewy Kuryluk
A Compassionate Witness – The Third Who Brings Deliverance The Transmission of Trauma in a Polish-Jewish Family in Ewa Kuryluk’s Post-Memory Trilogy
Autorzy:
Borowicz, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367541.pdf
Data publikacji:
2021-05-18
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
postpamięć
trauma
międzypokoleniowy przekaz traumy
Ewa Kuryluk
postmemory
transgenerational transmission of trauma
Opis:
Tekst stanowi analizę funkcji pełnionej przez etnicznych Polaków w międzypokoleniowym przekazie traumy Zagłady w polsko-żydowskich rodzinach. Przedmiotem badania jest literatura postpamięciowa Ewy Kuryluk, teksty-świadectwa drugiego pokolenia o mieszanej genealogii: to znaczy rodziców, z których jedno przeżyło Zagładę, drugie natomiast po wojnie stało się powiernikiem tajemnicy i pomagało opracowywać traumatyczne doświadczenia. W opisie złożonego opracowywania traumy Zagłady pomocne wydaje się psychoanalityczne rozumienie przekazu międzypokoleniowego, a także pojęcia „trzeciego”: współczującego świadka i medium doświadczenia, dzięki któremu możliwe jest ocalenie. Bliskie czytanie trylogii postpamięciowej Ewy Kuryluk pozwala na przybliżenie nieopisywanego dotąd aspektu międzypokoleniowego przekazu traumy.
This article delivers an analysis of the functions performed by native Poles in the intergenerational transmission of the trauma of the Holocaust in Polish-Jewish families. For its source material, the author has chosen Ewa Kuryluk’s post-memory literature, textual testimonies by representatives of the second generation of mixed-background families: parents, one of whom survived the Holocaust, and the other, who, after the War, became a custodian of the secret and helped to put the traumatic experiences into written form. In the description of the complex processing of the trauma of the Holocaust, the psychoanalytic understanding of intergenerational transmission proves to be helpful. Similarly helpful is the idea of the “third”: a compassionate witness and mediator/transmitter of experience who makes deliverance possible. A close reading of Kuryluk’s post-memory trilogy allows for an inspection of a heretofore unexamined aspect of the intergenerational transmission of trauma.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2021, 1(7); 119-135
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reinterpretacja pamięci emocji z własnego dzieciństwa w trylogii Wild Things Maurice Sendaka
Reinterpretation of the Memory of Emotion of Maurice Sendak’s Childhood in his wild things Trilogy
Autorzy:
Cackowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031253.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
emotions
childhood
picturebook
Maurice Sendak
biography
Opis:
In my article, I show some examples of the reinterpretation of Maurice Sendak’s childhood emotion memories which the author included in his three picturebooks referred to as the Wild Things trilogy: Where the Wild Things Are, In the Night Kitchen and Outside Over There. The analysis covers selected threads of the artist’s rich biography and their exemplifications in the artistic creation of the images and situations he experienced during his childhood (emotions, relationships with the close and distant relatives, illnesses, loneliness, aesthetic impressions, as well as the Holocaust). The recalling of the figures of the author’s memory of emotions allows a more extensive insight into the entire approach and the understanding of his works.
Źródło:
Filoteknos; 2020, 10; 371-379
2657-4810
Pojawia się w:
Filoteknos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trylogia na czasy uścisku
A trilogy for a time of griping
Autorzy:
Cudak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158962.pdf
Data publikacji:
2022-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Opis:
Malta Festival Poznań, 27 czerwca – 3 lipca 2022 NTGent 'Cały smutek Belgii' reżyseria: Luk Perceval, muzyka: Sam Gysel, scenografia: Annette Kurz, kostiumy: Ilse Vandenbussche, reżyseria świateł: Mark Van Denesse, realizacja dźwięku: Frederik Vanslembrouck, konsultacje ruchowe: Ted Stoffer 'Czarny: Kongo' tekst: Fiston Mwanza Mujila, William Sheppard, Aminata Demba, Nganji Mutiri, Steven Heene, Luk Perceval, dramaturgia: Steven Heene 'Żółty: Rex' dramaturgia: Peter van Kraaij, Steven Heene, Margit Niederhuber 'Czerwony: Święta wojna' tekst: Lisah Adeaga, Rachid Benzine, Michael Bijnens, Farid Bouzenad, Steven Heene, Roberto Jean, Bert Luppes, Dahlia Pessemiers-Benamar, Peter Seynaeve, Maria Shulga, Oscar Van Rompay, Valéry Warnotte, Luk Perceval, dramaturgia: Steven Heene
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 171; 296-305
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O frazematyce religijnej w wypowiedziach dialogowych Trylogii Sienkiewicza
On religious phrasematics in dialogues in Sienkiewicz’s Trilogy
Autorzy:
Cybulski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/684301.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Henryk Sienkiewicz
frazematyka
frazem
frazeologia
religia
styl prozy polskiej XIX wieku
phrasematics
phraseme
phraseology
religion
style in Polish prose in 19th century
Opis:
There has been presented a variety of religiously derived phrasemes and they have been analysed in order to determine a feature of style and a linguistic manner of creation of the world presented in the novel. In mental world of the characters of Trilogy, religion is the only worldview, and religiousness is the approach affecting all aspects of life. For instance, Swedish invaders are characterized as people wandering off religion, whereas Poles emphasise their „folk” religiousness, f.e. among gentry, soldiers, servants, etc.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica; 2016, 50; 33-50
0208-6077
2450-0119
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O tabu językowym w Trylogii Henryka Sienkiewicza
On the language taboo in Trylogia (The Trilogy) by Henryk Sienkiewicz
Autorzy:
Cybulski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170481.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Opis:
The taboo was identifi ed in the content plan and in the expression plan applicable in the 19th century and in the described period, i.e. in the 17th c. Emphasis was put on the linguistic exponents of the examined phenomenon. It was stated that Sienkiewicz did not care about a pedantic faithfulness to the language and custom of the described period. He selected such a manner of expression as was comprehensible to Polish readers and at the same time hidden from the Russian censorship. The major scopes of the language taboo is the Polish-Russian war and human sexual behaviours. The methods of disguising political contents are persistently repeated, probably in order to draw the reader’s attention. Camoufl aging the Muscovy invasion consists in blending Russia, named with the use of euphemisms, with the background of nationalities which are similar to Russians in some respects, in pars pro toto metonymy, in a metaphor of fl ood and/or fi re that blurs facts, and in periphrases. There is h ardly any periphrasis and manner of concealment in the presentation of eroticism, metaphors derive their vocabulary from various fi elds and various stylistic genres, the metonymy of the effect of an action instead of the action is used frequently.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2018, 753, 4; 49-60
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poeta narysowany – o puszkinowskiej trylogii Andrieja Chrżanowskiego
A Drawn Poet – about Andrei Khrzhanovsky’s A Pushkin Trilogy
Autorzy:
Czaja, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039168.pdf
Data publikacji:
2019-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Andrei Khrzhanovsky
A Pushkin Trilogy
Alexander Pushkin
Animated Film
Artist’s Biography
Opis:
Czaja Justyna, Poeta narysowany – o puszkinowskiej trylogii Andrieja Chrżanowskiego [A Drawn Poet – about Andrei Khrzhanovsky’s A Pushkin Trilogy]. „Przestrzenie Teorii” 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 357–370. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/ pt.2019.32.19. The subject of the article is an animated film A Pushkin Trilogy directed by Andrei Khrzhanovsky, dedicated to Alexander Pushkin. It comprises the films: Ya k vam lechu vospominanem, I s vami snova ya and Osen. The article attempts to answer the question about the reasons for the director’s interest in this outstanding writer and his work. It also shows the evolution of the ‘Pushkin theme’ in Khrzhanovsky’s work, changes in the content and formalism, and artistic research that led to the creation of the original animated trilogy. The poetics of the work are analyzed, in which the director looks at the work of the Russian writer through the prism of his manuscripts and sketches, while at the same time expanding the formula of the biographical film.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2019, 32; 357-370
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
METAFORY POLITYCZNE W DRAMATURGII HÉCTORA LEVY’EGO-DANIELA. STUDIUM TRYLOGII LAS MUJERES DE LOS NAZIS
Political Metaphors in the Dramaturgy Written by Héctor Levy-Daniel. A Study on the Trilogy “Las mujeres de los nazis”
Autorzy:
Dimeo Alvarez, Carlos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555782.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
Tematy:
dramat polityczny
faszyzm
teatralność polityczna
teatr latynoamerykański
Hannah Arendt
political drama
fascism
political theatricality
Latin American theater
Opis:
Dramaturg, żydowsko-argentyńskiego pochodzenia, Héctor Levy-Daniel zawsze koncentrował swój teatr na kwestii politycznej. Levy-Daniel skłania się ku twierdzeniu, że teatralność zakłada, warunek sine qua non, „dryf polityczny”. Prowadzi nas to do innej formy zmierzenia się z tym tematem, z innej perspektywy, odmiennej od tej jaką tradycyjnie pokazywał teatr latynoamerykański, bowiem polityczność u Levy’ego- Daniela zakorzeniona jest w teorii politycznej Hannah Arendt. Z tej dominanty jego twórczości powstała właśnie trylogia teatralna Kobiety nazistów (Las mujeres de los nazis), której głównymi bohaterkami są: Magda Goebbels, żona nazistowskiego ministra propagandy, Josepha Goebbelsa; Irma Gresse, młoda Niemka, która podzieliła smutny los wielu milionów więźniów Auschwitz oraz Geli Raubal, siostrzenica Hitlera, z którym połączył ją związek miłosny, który prawdopodobnie doprowadził ją do samobójstwa. Autor napisał ten tekst, nie po to by mówić o nazizmie i kobietach, które towarzyszyły najwyższym hierarchom; wręcz przeciwnie, by wyrazić poprzez tę polityczną metaforę, surową wizję rozwoju faszystowskiego myślenia w Argentynie. Możemy uznać Levy’ego-Daniela za pisarza postdyktatury, co wzmacnia krytyczną wartość jego twórczości. W rezultacie staramy się przeanalizować kształtowanie się nowego teatru politycznego w Ameryce Łacińskiej, biorąc pod uwagę studium przypadku, utwór Levy’ego-Daniela Las mujeres de los nazis.
The playwright, Jewish-Argentine Héctor Levy-Daniel has always been focused his theater on the political issue. Levy-Daniel adheres to the premise that theatricality implies, a condition sine qua non, the "political drift"; which leads us to another form of facing the issue, and facing it from a different perspective of what traditionally Latin American theater has shown, because the politics of Levy-Daniel are rooted in the political theory of Hannah Arendt. From there arose theater trilogy The Women of the Nazis (Las mujeres de los nazis), whose main heroines are: Magda Goebbels, wife of the Nazi propaganda minister, Joseph Goebbels; Irma Gresse, a young German woman who shared the sad fate of many millions of Auschwitz prisoners and Geli Raubal, the niece of Hitler, with whom she was linked by a love relationship that pro-bably led her to suicide. The author wrote the text, not for the precise purpose of talking about Nazism and the women who accompanied his highest hierarchs; but on the contrary, to express through this political metaphor a crude cosmovision of the development of fascist thinking in Argentina. We can consider Levy- Daniel, like a writer of post-dictatorship, which reinforces the critical value of his work. As a result, we try to delve into the modeling of a new political theater in Latin America, taking as a case study the work of Levy-Daniel, Las mujeres de los nazis.
Źródło:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2017, 4(94); 31-45
1506-8900
2081-1152
Pojawia się w:
Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fikcja topograficzna w toruńskich trylogiach kryminalnych
Topographical fiction in Torun’s crime trilogies
Autorzy:
Durkalevych, Viktoria
Skubaczewska-Pniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231100.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
topographical fiction
topographical pact
criminal tourism
crime trilogy
murderous Torun
fikcja topograficzna
pakt topograficzny
turystyka kryminalna
trylogia kryminalna
morderczy Toruń
Opis:
Autorki, wspierając się metodologią semiotyki, geopoetyki i komparatystyki, analizują toruńską „fikcję topograficzną” w lokalnych trylogiach kryminalnych Piotra Głuchowskiego, Roberta Małeckiego i Marcela Woźniaka, traktowanych w artykule jako element projektu literackiego pod hasłem „mordercze miasta”. W omawianych powieściach przeważają fabuły oparte na modelu śledztwa dziennikarskiego i dominuje styl dziennikarski. Badaczki wskazują, że toruńskie kryminały bazują na „pakcie topograficznym”, któremu towarzyszy „słaby” pakt autobiograficzny; zwracają też uwagę na zabiegi Małeckiego i Woźniaka podsycające poczytność ich utworów, m.in. gry intertekstualne i aluzje, co znajduje odzwierciedlenie w „geopoetyce odbioru” i buduje topograficznie zaangażowaną wspólnotę interpretacyjną. Podkreślają jednak rolę nieco zapomnianej trylogii Głuchowskiego (zwłaszcza pierwszej powieści) w kreowaniu „morderczego Torunia”. Według autorek fikcja Głuchowskiego jest nie tylko najbardziej oryginalna, ale też najbardziej aktualna. Artykuł dowodzi, że kryminalne trylogie miejskie, kreujące narracyjną tożsamość Torunia, zdążyły już wytworzyć odrębną przestrzeń na literackiej mapie polskich „kryminalnych miast”.
The authors, using the methodology of semiotics, geopoetics and comparative studies, conduct a detailed analysis of Toruń’s “topographical fiction” in local crime trilogies by Piotr Głuchowski, Robert Małecki and Marcel Woźniak, which are treated in this article as part of a global literary trend called “murderous cities”. In the examined examples, journalistic investigations and journalistic style prevail. The authors assume that these novels are based on “topographical pact” which is accompanied by a “weak” autobiographical pact. Despite the popularity of Małecki’s and Woźniak’s stories enhanced by the writers themselves, e.g. via intertextual allusions, which is reflected in the ‘geopoetics of reception’ and which creates a topographically engaged interpretative community, the authors emphasize the role of Głuchowski’s novels (especially the first one) in the creation of the “murderous Torun”. According to the authors, Głuchowski’s fiction is not only the most original, but also the most actual. This paper shows that urban crime trilogies which develop the narrative identity of Toruń have already established a separate space on the literary map of Polish urban crime fiction.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2023, 66, 1; 289-316
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Caterina Bresciani, l’Ircana famosa
Caterina Bresciani, "Famous Ircana"
Autorzy:
Dygul, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/446339.pdf
Data publikacji:
2019-11-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
commedia dell’arte
Venetian theatre
actress
role typology
Persian trilogy
Commedia dell’Arte
teatro veneziano
attrice
tipologia del ruolo
trilogia persiana
Opis:
While writing for the Venetian stage, Carlo Goldoni adhered to the requirements of the commedia dell’arte theatre, and thanks to his successful cooperation with actors, he gradually introduced changes to the ossified convention. The comedian-playwright wrote many of his texts for particular performers, using their personal qualities, stage experience, interpersonal relations within the team, and even biographies. Caterina Bresciani is an actress with whom Goldoni worked for as many as 10 theatre seasons, from 1753 to 1762, yet Goldoni does not mention much about her in his memoirs. To her, he owes his greatest stage success in Venice, La sposa persiana (1753), and two subsequent episodes of the story of the wild slave of Ircana. The aim of this article is to analyse the new typology of a female role, created for her first female performer, as well as to examine the performative traces hidden in the texts that will allow us to recreate the Bresciani style of acting.
Carlo Goldoni si adattò alle esigenze del teatro dell’arte e grazie alla collaborazione con valenti comici, muniti di eccellenti doti interpretative, introdusse dei cambiamenti nella tradizionale convenzione. L’autore scrisse molte commedie per degli attori concreti sfruttando la loro indole, l’esperienza professionale, le relazioni interpersonali all’interno della compagnia e perfino la loro biografia. Caterina Bresciani, attrice fiorentina che per 10 stagioni, dal 1753 al 1762, collaborò con Carlo Goldoni, nelle sue memorie compare poco. A lei l’autore dovette il suo più grande successo scenico, ossia La sposa persiana (1753) e altri due episodi della fortunata storia. L’obiettivo dell’intervento è indagare la nuova tipologia del personaggio – concepito su misura per la Bresciani – presente nella famosa trilogia dell’Ircana (La sposa persiana, Ircana in Julfa, Ircana in Ispaan) e cercare le tracce performative della prima interprete del ruolo sparse nel testo.
Źródło:
Italica Wratislaviensia; 2019, 10.2; 135-146
2084-4514
Pojawia się w:
Italica Wratislaviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 70

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies